ಖಂಡಗಳ ಅಲೆತವು[ಟಿಪ್ಪಣಿ ೧] ಖಂಡಗಳು ಇಂದು ಇರುವ ಸ್ಥಾನಕ್ಕೂ ಭಿನ್ನವಾದ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿದ್ದು ಕಾಲ ಕಳದಂತೆ ಚಲಿಸಿ ಈಗಿನ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ಬಂದವು ಎಂಬ ಪ್ರಮೇಯ. ಫಲಕ ಭೂರಚನಾಶಾಸ್ತ್ರದ ಹುಟ್ಟುವುದಕ್ಕೆ ಮುಂಚೆಯೇ ಕೆಲವರು ಖಂಡಗಳು ಈಗ ಇದ್ದಂತೆ ಹಿಂದೆ ಇರಲಿಲ್ಲವೆಂದು ಭಾವಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ೧೫೯೬ರಲ್ಲಿ ಡಚ್ ನಕಾಶೆ ತಯಾರಕ ಅಬ್ರಹಾಮ್ ಓರ್ಟೆಲಿಯಸ್ ತನ್ನ ಕೃತಿ ಥೆಸಾರಸ್ ಜಿಯಾಗ್ರಾಫಿಕಸ್‌ನಲ್ಲಿ ಅಮೆರಿಕ (ಖಂಡಗಳು) ಯುರೋಪು ಮತ್ತು ಏಶಿಯಾದಿಂದ ಭೂಕಂಪ ಮತ್ತು ಪ್ರವಾಹಗಳ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ಸಿಡಿದು ಹೋಗಿವೆ ಎಂದು ಸೂಚಿಸಿದ. ೧೮೫೮ರಲ್ಲಿ ಆಂಟಾನಿಯೊ ಸ್ನಿಡರ್ ಪೆಲ್ಲೆಗ್ರಿನಿ ಆಫ್ರಿಕಾ ಮತ್ತು ಅಮೆರಿಕ ಖಂಡಗಳ ನಕಾಶೆಗಳು ಹೇಗೆ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ ಎಂದು ತೋರಿಸಿ ಕೊಟ್ಟ. ಈ ಬಗೆಗೆ ವಿಸೃತ ಪುರಾವೆಗಳ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ಮೊದಲು ಊಹನ (ಹೈಪೊಥೀಸಿಸ್) ಮಂಡಿಸಿದುದು (೧೯೧೨ರಲ್ಲಿ) ಜರ್ಮನಿಯ ಅಲ್‌ಫ್ರೆಡ್ ವೆಜೆನರ್. ಈ ಪ್ರಮೇಯದ ಪ್ರಮುಖ ಕೊರತೆ ಖಂಡಗಳನ್ನು ಚಲಿಸುವಂತೆ ಮಾಡುವ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಸರಿಯಾಗಿ ಗುರುತಿಸದ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ಬೇಗ ಸ್ವೀಕೃತವಾಗಲಿಲ್ಲ. ಇಂದು ಖಂಡಗಳ ಅಲೆತವು ಖಂಡಗಳ ಚಲನೆಯನ್ನು ವಿವರಿಸುವ ಭೂಫಲಕ ಸಿದ್ಧಾಂತದ (ಪ್ಲೇಟ್ ಟೆಕ್ಟೊನಿಕ್ಸ್‌) ಭಾಗವಾಗಿದೆ.[೧]

ಕಳೆದ ೧೫೦ ದಶಲಕ್ಷ ವರುಷಗಳಲ್ಲಿನ ಖಂಡಗಳ ಅಲೆತ
ಆಂಟಾನಿಯೊ ಸ್ನಿಡರ್ ಪೆಲ್ಲೆಗ್ರಿನಿಯ ಮುಚ್ಚಿದ ಮತ್ತು ತೆರೆದ ಅಟ್ಲಾಂಟಿಕ್ ಸಾಗರದ ಚಿತ್ರ (೧೮೫೮)

ಇತಿಹಾಸ ಬದಲಾಯಿಸಿ

ಅಬ್ರಹಾಂ ಓರ್ಟಿಲಿಯಸ್ (೧೫೯೬)[೨], ಥಿಯೊಡರ್ ಕ್ರಿಸ್ಟೋಫ್ ಲಿಲಿಯೆಂಥಾಲ್ (೧೭೫೬),[೩] ಅಲೆಗ್ಸಾಂಡರ್ ವೊನ್ ಹಂಬೋಲ್ಟ್ (೧೮೦೧ ಮತ್ತು ೧೮೪೫),[೩] ಅಂಟಾನಿಯೊ ಸ್ನಿಡರ್ ಪೆಲ್ಲಿಗ್ರಿನಿ (೧೮೫೮) ಮತ್ತು ಇತರರು ಅಟ್ಲಾಂಟಿಕ್ ಸಾಗರ ವಿರುದ್ಧ ದಿಕ್ಕಿನಲ್ಲಿರುವ ಖಂಡಗಳು (ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಆಫ್ರಿಕಾ ಮತ್ತು ದಕ್ಷಿಣ ಅಮೆರಿಕ) ಒಂದಾಗಿ ಸೇರಿಸ ಬಹುದು ಎಂಬುದನ್ನು ಗಮನಿಸಿದ್ದರು.[೪] ಅಲ್ಲದೆ ಎಡುರ್ಡ್ ಸುಯೆಸ್ ೧೮೮೫ ಒಂದಾದಮಹಾಖಂಡದ ಹೆಸರನ್ನು ಗೊಂಡ್ವಾನ[೫] ಎಂತಲೂ ಮತ್ತು ಸಾಗರವನ್ನು ೧೮೯೩ರಲ್ಲಿ ಟೆಥಿಸ್ ಸಾಗರವೆಂತಲೂ[೬] ಹೆಸರುಗಳನ್ನು ಸೂಚಿಸಿದ. ಅಲ್‌ಫ್ರೆಡ್ ರಸಲ್ ವಾಲೆಸ್ ಹಲವು ಭೂಗೋಳಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರು ಸಣ್ಣ ಸಣ್ಣ ಆಯಾಮಗಳಲಿರಲಿ ತೀರ ದೊಡ್ಡ ಭೂಮಿಯ ಮೇಲಿನ ವೈಲಕ್ಷಣಗಳೂ ಸತತವಾಗಿ ಬದಲಾಗುತ್ತವೆ ಎಂದು ನಂಬುತ್ತಾರೆ ಎನ್ನುತ್ತಾನೆ. ಭೂಮಿಯ ಮೇಲಿನ ಭೂಭಾಗಗಳು ಮತ್ತು ಸಾಗರಗಳು ಸತತವಾಗಿ ಸ್ಥಾನ ಬದಲಿಸಿದವು ಎಂದು ಟಿಪ್ಪಣಿ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ[೭] ಮತ್ತು ಚಾರ್ಲ್ಸ್ ಲೆಲೆಯನ್ನು ಹೀಗೆ ಉಲ್ಲೇಖಿಸುತ್ತಾನೆ.:"ಖಂಡಗಳು ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಭೂಗೋಳಿಕ ಕಾಲಮಾನದಲ್ಲಿ ಸ್ಥಿರವಾದರೂ ಹಲವು ಯುಗಗಳಲ್ಲಿ ಅವುಗಳ ಸ್ಥಾನ ಬದಲಿಯಾಗುತ್ತದೆ"[೮]

ದಕ್ಷಿಣ ಖಂಡಗಳ ಭೂಗೋಳಿಕ ಸಾಮ್ಯತೆಗಳನ್ನು ಗಮನಿಸಿದ ರಾಬರ್ಟೊ ಮಾಂಟೊವನಿ ೧೮೮೯ ಮತ್ತು ೧೯೦೯ರ ನಡುವೆ ಈ ದಕ್ಷಿಣ ಎಲ್ಲಾ ಖಂಡಗಳೂ ಒಂದೇ ಭೂಭಾಗವಿಗಿದ್ದವು ಎಂದು ಊಹೆಯನ್ನು ಮಂಡಿಸಿದ. ಖಂಡಗಳ ಚಲನೆಗೆ ಕಾರಣವಾಗಿ ಹಿಗ್ಗುವು ಭೂಮಿ ಸಿದ್ಧಾಂತವನ್ನು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸಿದ. ಅವನ ಹಿಗ್ಗುವ ಭೂಮಿ ಸಿದ್ಧಾಂತವು ತಪ್ಪು ಎಂದು ತೋರಿಸಿಕೊಡಲಾಗಿದೆ.[೯][೧೦][೧೧]

ಭೂಮಿಯ ಹಿಗ್ಗುವಿಕೆ ಇಲ್ಲದ ಖಂಡಗಳ ಅಲೆತವನ್ನು ಫ್ರಾಂಕ್ ಬುರ್ಸಲೆ ಟೇಲರ್ ೧೯೦೮ರಲ್ಲಿ ಸೂಚಿಸಿದ (ಪ್ರಕಟನೆ ೧೯೧೦).ಅವನ ಚಿಂತನೆಯ ಪ್ರಕಾರ ಕ್ರೆಟೇಶಿಯಸ್ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಭೂಮಿಯ ಗುರುತ್ವದ ಚಂದ್ರನ ಬಂಧನದ ಕಾರಣಕ್ಕೆಉಂಟಾಗುವ ಅಲೆಗಳ ಶಕ್ತಿಯು ಖಂಡಗಳನ್ನು ಸಮಭಾಜಕ ವೃತ್ತದಲ್ಲಿ ತಳ್ಳಿತು. ಅವನ ಈ ಖಂಡಗಳ ಚಲನೆಗೆ ಕೊಟ್ಟ ಕಾರಣವನ್ನು ತಿರಸ್ಕರಿಸಲಾಗಿದೆಯಾದರೂ ಖಂಡಗಳ ಅಲೆತವು ಬೆಟ್ಟಗಳ ರೂಪಗೊಳ್ಳಲು ಕಾರಣ ಎಂದು ಗುರುತಿಸುವುದರಲ್ಲಿ ಅವನು ಮೊದಲಿಗ. ಅವನು ಹಿಮಾಲಯಗಳ ರೂಪಗೊಳ್ಳುವಿಕೆಗೆ ಭಾರತೀಯ ಉಪಖಂಡ ಏಶಿಯಕ್ಕೆ ಡಿಕ್ಕಿಹೊಡೆದುದು ಕಾರಣ ಎಂದು ಅವನು ಗುರುತಿಸಿದ.[೧೨]

ವೆಜೆನರ್‌ನ ಖಂಡಗಳ ಅಲೆತ ಬದಲಾಯಿಸಿ

 
ಅಲ್‌ಫ್ರೆಡ್ ವೆಜೆನರ್

ಆಲ್ಪರ್ಡ್ ವೆಜೆನರ್ ತನ್ನ ಚಿಂತನೆಗಳನ್ನು ಜರ್ಮನ್ ಜಿಯಾಲಜಿಕಲ್ ಸೊಸಾಯಿಟಿ ಮುಂದೆ ಜನವರಿ ೬, ೧೯೧೨ರಂದು ಪ್ರಸ್ತುತಪಡಿಸಿದ.[೧೩] ಅವನ ಊಹನವು ಒಮ್ಮೆ ಎಲ್ಲಾ ಖಂಡಗಳೂ ಒಂದೆಡೆ ಸೇರಿದ ಬೃಹತ್ ಖಂಡವಾಗಿತ್ತು ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ಅವನು ಜರ್ಮನಿ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಕರೆದ ಮತ್ತು ಇದನ್ನು ಗ್ರೀಕ್‌ನ ಪಾಂಜಿಯ ಎಂದು ಅನುವಾದಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ."ಖಂಡಗಳ ಅಲೆತ"ನುಡಿಗಟ್ಟನ್ನು ಜರ್ಮನ್ನಿನಲ್ಲಿ ಮೊದಲು ಬಳಸಿದುದು ವೆಜೆನರ್ (೧೯೧೨ ಮತ್ತು ೧೯೧೫ರಲ್ಲಿ).[೧೩][೧೪]ಇಂತಹ ಅಲೆತಕ್ಕೆ ಭೂಮಿಯ ಪರಿಭ್ರಮಣ ಅಥವಾ ಅಕ್ಷಭ್ರಮಣದಿಂದ ಉಂಟಾದ ಕೇಂದ್ರಾಪಗಾಮಿ ಶಕ್ತಿಯು ಕಾರಣ ಎಂದು ಊಹನವನ್ನು (ಹೈಪೊಥಿಸಿಸ್) ವೆಜೆನರ್ ಮಂಡಿಸಿದ.

ಅವನು ಖಂಡಗಳ ಅಲೆತದ ಬಗೆಗೆ ಸಾಕಷ್ಟು ಪುರಾವೆಗಳನ್ನು ಮುಂದಿಟ್ಟಾಗ್ಯೂ ಇದಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾದ ಶಕ್ತಿಯ ಬಗೆಗಿನ ಮಾಹಿತಿಯು ದುರ್ಬಲವಾಗಿತ್ತು. ಭೂಮಿಯ ಭ್ರಮಣದ ಬಗೆಗಿನ ವೆಜೆನರ್‌ನ ಊಹನವನ್ನು ಫಾಲ್ ಸೋಫಸ್ ಎಪಿಸ್ಟೇನ್ ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಿ ೧೯೨೦ರಲ್ಲಿ ತಿರಸ್ಕರಿಸಿದ. ಖಂಡಗಳ ಅಲೆತವನ್ನು ಹಲವು ವರುಷಗಳ ಕಾಲ ಸ್ವೀಕರಿಸಲಿಲ್ಲ. ಇದಕ್ಕೆ ಒಂದು ಕಾರಣ ಖಂಡಗಳ ಚಲನೆಯ ದೂಡುವ ಶಕ್ತಿಯ ಬಗೆಗಿನದಾದರೆ ಇನ್ನೊಂದು ಅವನು ಕೊಟ್ಟ ಚಲನೆಯ ಲೆಕ್ಕ. ಅದು ವರುಷಕ್ಕೆ ೨೫೦ ಸೆಂಮೀನಷ್ಟು ದೊಡ್ಡದಿತ್ತು[೧೫] (ಇಂದು ಅಮೆರಿಕಗಳು ಯುರೋಪು ಮತ್ತು ಆಫ್ರಿಕಾದಿಂದ ದೂರ ಸರಿಯುತ್ತಿರುವ ಒಪ್ಪಿತ ದರ ವರುಷಕ್ಕೆ ೨.೫ ಸೆಂಮೀ).[೧೬]

ಖಂಡಗಳ ಅಲೆತಕ್ಕೆ ಪುರಾವೆಗಳು ಬದಲಾಯಿಸಿ

 
ಖಂಡಗಳಲ್ಲಿ ಪಳಿಯುಳಿಕೆಗಳ ಸ್ವರೂಪ (ಗೊಂಡ್ವಾನ)
 
ಮೆಸೊಸಾರಸ್

ಇಂದು ಭೂಫಲಕಗಳ ಚಲನೆಯಿಂದ ಆದ ಖಂಡಗಳ ಚಲನೆಗೆ ಪುರಾವೆಗಳು ವಿಸೃತವಾಗಿವೆ. ಒಂದೇ ರೀತಿಯ ಸಸ್ಯ ಮತ್ತು ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಪಳಿಯುಳಿಕೆಗಳು ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಖಂಡಗಳಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬಂದಲ್ಲಿ ಅವು ಒಮ್ಮೆ ಈ ಖಂಡದ ಭಾಗಗಳು ಸೇರಿಕೊಂಡಿದ್ದವು ಎಂದು ಸೂಚಿಸುತ್ತವೆ. ಮೆಸೊಸಾರಸ್ ಸಣ್ಣ ಮೊಸಳೆ ಗಾತ್ರದ ಅಳಿದ ಹಲ್ಲಿ ಗುಂಪಿಗೆ ಸೇರಿದ ಸಿಹಿನೀರಿನಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಒಂದು ಪ್ರಾಣಿ. ಇದರ ಪಳಿಯುಳಿಕೆಗಳು ಬ್ರೆಜಿಲ್ ಮತ್ತು ದಕ್ಷಿಣ ಆಫ್ರಿಕಾದಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುವುದು ಒಂದು ಉದಾಹರಣೆ. ಇಂದು ಅಳಿದ ಸಲಿಕೆ ಹಲ್ಲಿ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾದ ಲಿಸ್ಟ್ರೊಸಾರಸ್‌ನ ಪಳಿಯುಳಿಕೆಗಳು ಆಫ್ರಿಕಾ, ಭಾರತ ಮತ್ತು ಅಂಟಾರ್ಕಿಟಿಕದಲ್ಲಿ ದೊರೆಯುವುದು ಇನ್ನೊಂದು ಉದಾಹರಣೆ.[೧೭] ಜೀವಂತ ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಸಾಕ್ಷಿಗಳು ಸಹ ಇವೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ ದಕ್ಷಿಣ ಅಮೆರಿಕ ಮತ್ತು ಆಫ್ರಿಕಾಗಳಲ್ಲಿ ಕಂಡು ಬರುವ ಒಂದೇ ಕುಟುಂಬದ ಎರೆಹುಳುಗಳು.

ದಕ್ಷಿಣ ಅಮೆರಿಕ ಮತ್ತು ಆಫ್ರಿಕಾ ಖಂಡಗಳ ಭಾಗಗಳು ಒಂದಕ್ಕೊಂದು ಪೂರಕವಾಗಿ ಕಂಡುಬರುತ್ತಿರುವುದು ಅಕಸ್ಮಿಕ. ಮುಂದೆ ಹಲವು ದಶಲಕ್ಷ ವರುಷಗಳಲ್ಲಿ ಈ ಖಂಡಗಳು ಬೇರೆ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ತಿರುಗಬಹುದು. ಈ ತತ್ಕಾಲಿಕ ಹೊಂದಾಣಿಕೆಯು ವೆಜೆನರನನ್ನು ಖಂಡಗಳ ಅಲೆತಗಳನ್ನು ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡುವಂತೆ ಪ್ರೇರೇಪಿಸಿತು. ಆದರೆ ಅವನು ತನ್ನ ಊಹನ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಒಪ್ಪಿಗೆಯಾಗುವದನ್ನು ಕಾಣಲು ಬದುಕಲಿಲ್ಲ.

ಬಹಳ ವಿಸೃತವಾಗಿ ಹರಡಿದ ಫರ್ಮೊ-ಕಾರ್ಬನಿಫೆರಸ್ ಹಿಮನದಿಯ ಸಂಚಯಗಳು ಖಂಡಗಳ ಅಲೆತಕ್ಕೆ ದೊಡ್ಡ ಸಾಕ್ಷಿ. ಈ ಸಂಚಯಗಳು ದಕ್ಷಿಣ ಅಮೆರಿಕ, ಆಫ್ರಿಕಾ, ಮಡಗಾಸ್ಕರ್, ಅರೇಬಿಯ, ಭಾರತ, ಅಂಟಾರ್ಕಿಟಿಕ ಮತ್ತು ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯಗಳಲ್ಲಿ ಹರಡಿವೆ. ಆಸಕ್ತಿದಾಯಕ ಅಂಶವೆಂದರೆಭಾರತದಲ್ಲಿನ ಈ ಸಂಚಯಗಳು ಇಂದು ಹಿಮಾಲಯ ಇರುವ ದಿಕ್ಕಿನಿಂದ ಬಂದಿಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ ದಕ್ಷಿಣದಿಂದ ಬಂದಿವೆ.<refgroup=ಟಿಪ್ಪಣಿ>Hsu, KennethJinghwa."Challenger at Sea: A Ship That Revolutionized Earth Science", Princeton University Press, 2014, page 52</ref> ಇದು ಖಂಡಗಳ ಅಲೆತದ ಭಾಗವಾದ ಗೊಂಡ್ವಾನದ ಆಸ್ತಿತ್ತವವನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.[೧೪]

ಟಿಪ್ಪಣಿಗಳು ಬದಲಾಯಿಸಿ

  1. ಇಂಗ್ಲೀಶ್ ವಿಕಿಪೀಡಿಯ ಪುಟ “Continental drift” ಭಾಗಶ ಅನುವಾದ. Access date 2016-08-09

ಉಲ್ಲೇಖಗಳು ಬದಲಾಯಿಸಿ

  1. Oreskes, Naomi (2002),"Continental Drift", archived from the original(PDF) on Feb 4, 2012
  2. Romm, James (February 3, 1994), "A New Forerunner for Continental Drift", Nature, 367 (6462): 407–408, Bibcode:1994Natur.367..407R, doi:10.1038/367407a0.
  3. ೩.೦ ೩.೧ Schmeling, Harro (2004). "Geodynamik"(PDF) (in German). University of Frankfurt.
  4. Brusatte, Stephen , "Continents Adrift and Sea-Floors Spreading: The Revolution of Plate Tectonics"
  5. Eduard Suess, Das Antlitz der Erde (The Face of the Earth), vol. 1 (Leipzig, (Germany): G. Freytag, 1885), page 768. From p. 768: "Wir nennen es Gondwána-Land, nach der gemeinsamen alten Gondwána-Flora, … " (We name it Gondwána-Land, after the common ancient flora of Gondwána … )
  6. Edward Suess (March 1893) "Are ocean depths permanent?", Natural Science: A Monthly Review of Scientific Progress (London), 2 : 180- 187. From page 183: "This ocean we designate by the name "Tethys", after the sister and consort of Oceanus. The latest successor of the Tethyan Sea is the present Mediterranean."
  7. Wallace, Alfred Russel (1889), "12", Darwinism …, Macmillan, p. 341
  8. Lyell, Charles (1872), Principles of Geology … (11 ed.), John Murray, p. 258
  9. Mantovani, R. (1889), "Les fractures de l'écorce terrestre et la théorie de Laplace", Bull. Soc. Sc. Et Arts Réunion: 41–53
  10. Mantovani, R. (1909), "L'Antarctide", Je m’instruis. La science pour tous, 38: 595–597
  11. Scalera, G. (2003), "Roberto Mantovani an Italian defender of the continental drift and planetary expansion", in Scalera, G.; Jacob, K.-H., Why expanding Earth? – A book in honour of O.C. Hilgenberg, Rome: Istituto Nazionale di Geofisica e Vulcanologia, pp. 71–74
  12. Powell, James Lawrence (2015). Four Revolutions in the Earth Sciences: From Heresy to Truth. Columbia University Press. pp. 69–70. ISBN 9780231538459
  13. ೧೩.೦ ೧೩.೧ Wegener, Alfred (6 January 1912), "Die Herausbildung der Grossformen der Erdrinde (Kontinente und Ozeane), auf geophysikalischer Grundlage"(PDF), Petermanns Geographische Mitteilungen, 63: 185–195, 253–256, 305–309.
  14. ೧೪.೦ ೧೪.೧ Wegener, A. (1966) [1929], The Origin of Continents and Oceans, Courier Dover Publications, ISBN 0-486-61708-4
  15. University of California Museum of Paleontology, Alfred Wegener (1880-1930) (accessed 30 April 2015).
  16. Unavco Plate Motion Calculator (accessed 30 April 2015).
  17. "Rejoined continents [This Dynamic Earth, USGS]". USGS.