ಪಂಚಕನ್ಯಾ ಹಿಂದೂ ಮಹಾಕಾವ್ಯಗಳ ಐದು ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಮಹಿಳೆಯರ ಗುಂಪಾಗಿದೆ. ಸ್ತೋತ್ರದಲ್ಲಿ ಶ್ಲಾಘಿಸಲಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಅವರ ಹೆಸರುಗಳನ್ನು ಪಠಿಸಿದಾಗ ಪಾಪವನ್ನು ಹೋಗಲಾಡಿಸುತ್ತದೆ ಎಂದು ನಂಬಲಾಗಿದೆ. ಅವರೇ ಅಹಲ್ಯಾ, ದ್ರೌಪದಿ, ಕುಂತಿ ಅಥವಾ ಸೀತೆ, ತಾರಾ, ಮತ್ತು ಮಂಡೋದರಿ . ದ್ರೌಪದಿ ಮತ್ತು ಕುಂತಿ ಮಹಾಭಾರತದವರಾಗಿದ್ದರೆ, [] [] ಅಹಲ್ಯಾ, ಸೀತೆ, ತಾರಾ ಮತ್ತು ಮಂಡೋದರಿ ಮಹಾಕಾವ್ಯ ರಾಮಾಯಣದಿಂದ ಬಂದವರು.

ಪಂಚಕನ್ಯಾ, ರವಿವರ್ಮ ಪ್ರೆಸ್‌ನಿಂದ 1945 ರ ಪೂರ್ವದ ಲಿಥೋಗ್ರಾಫ್.

ಪಂಚಕನ್ಯಾ ಒಂದು ದೃಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಆದರ್ಶ ಮಹಿಳೆಯರು ಮತ್ತು ಪರಿಶುದ್ಧ ಪತ್ನಿಯರು ಎಂದು ಪೂಜಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಸೀತೆಯನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಒಂದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಪುರುಷರೊಂದಿಗೆ ಅವರ ಒಡನಾಟ ಮತ್ತು ಕೆಲವು ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ಸಂಪ್ರದಾಯಗಳನ್ನು ಮುರಿಯುವುದನ್ನು ಇತರರು ಅನುಸರಿಸಬಾರದು ಎಂದು ಸೂಚಿಸಲಾಗಿದೆ.

ಪಂಚಕನ್ಯಾ ಎಂದರೆ ಐದು ಕನ್ಯಾಗಳು . ಕನ್ಯಾ ಅನ್ನು ಹುಡುಗಿ, ಮಗಳು, ಕನ್ಯೆ ಎಂದು ಅನುವಾದಿಸಬಹುದು. [] [] [] ಎಲ್ಲರೂ ವಿವಾಹವಾಗಿದ್ದರೂ, ಕನ್ಯಾ ಪದದ ಆಯ್ಕೆಯು ನಾರಿ (ಮಹಿಳೆ) ಅಥವಾ ಸತಿ (ಪರಿಶುದ್ಧ ಹೆಂಡತಿ) ಅಲ್ಲ, ಶ್ರೀ ಪ್ರದೀಪ್ ಭಟ್ಟಾಚಾರ್ಯರಿಗೆ ಆಸಕ್ತಿದಾಯಕವಾಗಿದೆ.

ರಾಮಾಯಣದಿಂದ

ಬದಲಾಯಿಸಿ

ಹಿಂದೂ ಮಹಾಕಾವ್ಯ ರಾಮಾಯಣದಲ್ಲಿ ಕನ್ಯಾ, ಅಹಲ್ಯಾ, ತಾರಾ ಮತ್ತು ಮಂಡೋದರಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಅದರ ಸ್ತ್ರೀ ಪಾತ್ರಧಾರಿಯಾದ ಸೀತೆಯನ್ನು ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಪಂಚಕನ್ಯಾ ಪಟ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಸೇರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.

ಅಹಲ್ಯಾ

ಬದಲಾಯಿಸಿ
 
ಅಹಲ್ಯಾ

ಅಹಲ್ಯಾ ಎಂದೂ ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ಅಹಲ್ಯಾ ಋಷಿ ಗೌತಮ ಮಹರ್ಷಿಯ ಪತ್ನಿ. "ಅವಳ ಪಾತ್ರದ ಉದಾತ್ತತೆ, ಅವಳ ಅಸಾಧಾರಣ ಸೌಂದರ್ಯ ಮತ್ತು ಕಾಲಾನುಕ್ರಮದಲ್ಲಿ ಅವಳು ಮೊದಲ ಕನ್ಯಾ " ಎಂಬ ಅಂಶದಿಂದಾಗಿ ಅಹಲ್ಯೆಯನ್ನು ಪಂಚಕನ್ಯೆಯ ನಾಯಕಿ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. [] ಅಹಲ್ಯೆಯನ್ನು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಬ್ರಹ್ಮ ದೇವರು ಇಡೀ ವಿಶ್ವದಲ್ಲಿಯೇ ಅತ್ಯಂತ ಸುಂದರ ಮಹಿಳೆಯಾಗಿ [] ರಚಿಸಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ವಿವರಿಸಲಾಗಿದೆ. ಆದರೆ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಚಂದ್ರ ರಾಜವಂಶದ ಮಣ್ಣಿನ ರಾಜಕುಮಾರಿಯೂ ಸಹ. [] ಅಹಲ್ಯೆಯು ಪ್ರೌಢಾವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಪಡೆಯುವವರೆಗೂ ಗೌತಮನ ಆರೈಕೆಯಲ್ಲಿ ಇರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಳು ಮತ್ತು ಅಂತಿಮವಾಗಿ ವಯಸ್ಸಾದ ಋಷಿಯೊಂದಿಗೆ ವಿವಾಹವಾದರು. []

ದೇವತೆಗಳ ರಾಜನಾದ ಇಂದ್ರನು ಅವಳ ಸೌಂದರ್ಯದಿಂದ ಆಕರ್ಷಿತನಾಗಿದ್ದನು ಮತ್ತು ಋಷಿಯು ದೂರವಿದ್ದಾಗ ಗೌತಮನಂತೆ ವೇಷ ಧರಿಸಿ ಬಂದು ಲೈಂಗಿಕ ಸಂಭೋಗಕ್ಕೆ ವಿನಂತಿಸುತ್ತಾನೆ ಅಥವಾ ಆದೇಶಿಸುತ್ತಾನೆ. ರಾಮಾಯಣದಲ್ಲಿ (ಕಥೆಯ ಆರಂಭಿಕ ಪೂರ್ಣ ನಿರೂಪಣೆ), ಅಹಲ್ಯಾ ತನ್ನ ವೇಷದ ಮೂಲಕ ನೋಡುತ್ತಾಳೆ, ಆದರೆ ಇನ್ನೂ "ಕುತೂಹಲದಿಂದ" ಅನುಸರಿಸುತ್ತಾಳೆ. [೧೦] ನಂತರದ ಆವೃತ್ತಿಗಳಲ್ಲಿ, ಅಹಲ್ಯಾ ಇಂದ್ರನ ಕುತಂತ್ರಕ್ಕೆ ಬಲಿಯಾಗುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ಅವನನ್ನು ಗುರುತಿಸುವುದಿಲ್ಲ ಅಥವಾ ಅತ್ಯಾಚಾರಕ್ಕೊಳಗಾಗುತ್ತಾಳೆ. [] ಎಲ್ಲಾ ನಿರೂಪಣೆಗಳಲ್ಲಿ, ಅಹಲ್ಯಾ ಮತ್ತು ಇಂದ್ರ ಗೌತಮನಿಂದ ಶಾಪಗ್ರಸ್ತರಾಗಿದ್ದಾರೆ. [] ಅಹಲ್ಯಾ ಜಗತ್ತಿಗೆ ಅಗೋಚರವಾಗಿ ಉಳಿದಿರುವಾಗ ಕಠೋರ ತಪಸ್ಸಿಗೆ ಒಳಗಾಗುವ ಮೂಲಕ ಹೇಗೆ ಪ್ರಾಯಶ್ಚಿತ್ತ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಮತ್ತು ರಾಮನಿಗೆ ( ವಿಷ್ಣುವಿನ ಅವತಾರ ಮತ್ತು ರಾಮಾಯಣದ ನಾಯಕ) ಆತಿಥ್ಯವನ್ನು ನೀಡುವ ಮೂಲಕ ಅವಳು ಹೇಗೆ ಶುದ್ಧಳಾಗುತ್ತಾಳೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಆರಂಭಿಕ ಪಠ್ಯಗಳು ವಿವರಿಸುತ್ತವೆಯಾದರೂ, ಕಾಲಾನಂತರದಲ್ಲಿ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಹೊಂದಿದ ಜನಪ್ರಿಯ ಪುನರಾವರ್ತನೆಯಲ್ಲಿ ಅಹಲ್ಯಾ ಅವಳು ಶಿಲೆಯಾಗಲು ಶಾಪಗ್ರಸ್ತಳಾಗುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ರಾಮನ ಪಾದದಿಂದ ಉಜ್ಜಲ್ಪಟ್ಟ ನಂತರ ತನ್ನ ಮಾನವ ರೂಪವನ್ನು ಮರಳಿ ಪಡೆಯುತ್ತಾಳೆ. [೧೦] [] ಕೆಲವು ಆವೃತ್ತಿಗಳು ಅವಳನ್ನು ಒಣ ತೊರೆಯಾಗಿ ಪರಿವರ್ತಿಸಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಸ್ಟ್ರೀಮ್ ಹರಿಯಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿ ಗೌತಮಿ ( ಗೋದಾವರಿ ) ನದಿಯನ್ನು ಸೇರಿದಾಗ ಅವಳ ತಪ್ಪನ್ನು ಕ್ಷಮಿಸಲಾಗುವುದು ಎಂದು ಉಲ್ಲೇಖಿಸುತ್ತದೆ. [] ಇಂದ್ರನು ಬಿತ್ತರಗೊಳ್ಳುವಂತೆ ಅಥವಾ ಸಾವಿರ ಯೋನಿಗಳಿಂದ ಮುಚ್ಚಲ್ಪಡುವಂತೆ ಶಾಪಗ್ರಸ್ತನಾದನು, ಅದು ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಸಾವಿರ ಕಣ್ಣುಗಳಾಗಿ ಮಾರ್ಪಡುತ್ತದೆ. [೧೦] [೧೧]

 
ಲಕ್ಷ್ಮಣನು ತಾರಾ (ಎಡಭಾಗ), ಸುಗ್ರೀವ (ಎಡದಿಂದ 2 ನೇ) ಮತ್ತು ಹನುಮಾನ್ (ಬಲಭಾಗದಲ್ಲಿ) ಕಿಷ್ಕಿಂಧಾ ಅರಮನೆಯಲ್ಲಿ ಭೇಟಿಯಾಗುತ್ತಾನೆ

ತಾರಾ ಕಿಷ್ಕಿಂಧೆಯ ರಾಣಿ ಮತ್ತು ವಾನರ ರಾಜ ವಾಲಿಯ ಪತ್ನಿ . ವಿಧವೆಯಾದ ನಂತರ, ಅವಳು ವಾಲಿಯ ಸಹೋದರನಾದ ಸುಗ್ರೀವನನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗುವ ಮೂಲಕ ರಾಣಿಯಾಗುತ್ತಾಳೆ. ತಾರಾಳನ್ನು ರಾಮಾಯಣದಲ್ಲಿ ವಾನರ ವೈದ್ಯ ಸುಷೇನನ ಮಗಳು ಎಂದು ವಿವರಿಸಲಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ನಂತರದ ಮೂಲಗಳಲ್ಲಿ ಸಮುದ್ರ ಮಂಥನದಿಂದ ಏರಿದ ಅಪ್ಸರಾ (ಆಕಾಶದ ಅಪ್ಸರೆ) ಎಂದು ವಿವರಿಸಲಾಗಿದೆ. [೧೨] [೧೩] ಅವಳು ವಾಲಿಯನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ಅವನಿಗೆ ಅಂಗದ ಎಂಬ ಮಗನನ್ನು ಹೆರುತ್ತಾಳೆ . ರಾಕ್ಷಸನೊಂದಿಗಿನ ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ವಾಲಿ ಸತ್ತನೆಂದು ಭಾವಿಸಿದ ನಂತರ, ಅವನ ಸಹೋದರ ಸುಗ್ರೀವನು ರಾಜನಾಗುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ತಾರಾಳನ್ನು ಸ್ವಾಧೀನಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ; [೧೩] ಆದಾಗ್ಯೂ, ವಾಲಿಯು ಹಿಂದಿರುಗಿ ತಾರಾಳನ್ನು ಮರಳಿ ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವನ ಸಹೋದರನನ್ನು ದೇಶದ್ರೋಹಿ ಎಂದು ಆರೋಪಿಸಿ ದೇಶಭ್ರಷ್ಟನಾಗುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಸುಗ್ರೀವನ ಹೆಂಡತಿ ರುಮಾಳನ್ನು ಸಹ ಸ್ವಾಧೀನಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ಸುಗ್ರೀವನು ವಾಲಿಗೆ ದ್ವಂದ್ವಯುದ್ಧಕ್ಕೆ ಸವಾಲು ಹಾಕಿದಾಗ, ತಾರಾ ವಾಲಿಯನ್ನು ರಾಮನೊಂದಿಗಿನ ಮೈತ್ರಿಯ ಕಾರಣದಿಂದ ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳದಂತೆ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯಿಂದ ಸಲಹೆ ನೀಡುತ್ತಾಳೆ, ಆದರೆ ವಾಲಿ ಅವಳನ್ನು ಕೇಳಲಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಸುಗ್ರೀವನ ಆಜ್ಞೆಯ ಮೇರೆಗೆ ರಾಮನ ಬಾಣದಿಂದ ಮೋಸದಿಂದ ಸಾಯುತ್ತಾನೆ. ತನ್ನ ಸಾಯುತ್ತಿರುವ ಉಸಿರಿನಲ್ಲಿ, ವಾಲಿ ಸುಗ್ರೀವನೊಡನೆ ರಾಜಿ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಎಲ್ಲಾ ವಿಷಯಗಳಲ್ಲಿ ತಾರೆಯ ಬುದ್ಧಿವಂತ ಸಲಹೆಯನ್ನು ಅನುಸರಿಸುವಂತೆ ಸೂಚಿಸುತ್ತಾನೆ. ತಾರಾಳ ಪ್ರಲಾಪವು ಕಥೆಯ ಹೆಚ್ಚಿನ ಆವೃತ್ತಿಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರಮುಖ ಭಾಗವಾಗಿದೆ. ಹೆಚ್ಚಿನ ದೇಶೀಯ ಆವೃತ್ತಿಗಳಲ್ಲಿ, ತಾರಾ ತನ್ನ ಪರಿಶುದ್ಧತೆಯ ಶಕ್ತಿಯಿಂದ ರಾಮನ ಮೇಲೆ ಶಾಪವನ್ನು ಹಾಕುತ್ತಾಳೆ, [೧೦] ಕೆಲವು ಆವೃತ್ತಿಗಳಲ್ಲಿ, ರಾಮನು ತಾರಾಗೆ ಜ್ಞಾನೋದಯ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ. ಸುಗ್ರೀವ ಸಿಂಹಾಸನಕ್ಕೆ ಹಿಂತಿರುಗುತ್ತಾನೆ, ಆದರೆ ಈಗ ಅವನ ಪ್ರಸ್ತುತ ಮುಖ್ಯ ರಾಣಿ ತಾರಾಳೊಂದಿಗೆ ಆಗಾಗ್ಗೆ ಏರಿಳಿತದಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಸಮಯವನ್ನು ಕಳೆಯುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅಪಹರಣಕ್ಕೊಳಗಾದ ತನ್ನ ಹೆಂಡತಿ ಸೀತೆಯನ್ನು ಚೇತರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ರಾಮನಿಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡುವ ಭರವಸೆಯ ಮೇರೆಗೆ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸಲು ವಿಫಲನಾಗುತ್ತಾನೆ. [] ತಾರಾ-ಈಗ ಸುಗ್ರೀವನ ರಾಣಿ ಮತ್ತು ಮುಖ್ಯ ರಾಜತಾಂತ್ರಿಕ-ಸುಗ್ರೀವನ ಗ್ರಹಿಸಿದ ವಿಶ್ವಾಸಘಾತುಕತನಕ್ಕೆ ಪ್ರತೀಕಾರವಾಗಿ ಕಿಷ್ಕಿಂದೆಯನ್ನು ನಾಶಮಾಡಲು ಹೊರಟಿದ್ದ ರಾಮನ ಸಹೋದರನಾದ ಲಕ್ಷ್ಮಣನನ್ನು ಸಮಾಧಾನಪಡಿಸಿದ ನಂತರ ರಾಮನನ್ನು ಸುಗ್ರೀವನೊಡನೆ ಯುದ್ಧತಂತ್ರದಿಂದ ರಾಜಿಮಾಡುವಲ್ಲಿ ಪ್ರಮುಖ ಪಾತ್ರ ವಹಿಸುತ್ತಾಳೆ. [೧೦] []

ಮಂಡೋದರಿ

ಬದಲಾಯಿಸಿ
 
ರಾವಣನ ಸಾವಿಗೆ ಕಾರಣವಾದ ಆಯುಧವನ್ನು ಹನುಮಂತನು ಮಂಡೋದರಿಯಿಂದ ಕದಿಯುತ್ತಾನೆ.

ಮಂಡೋದರಿ ರಾವಣನ ಮುಖ್ಯ ರಾಣಿ, ಲಂಕಾದ ರಾಕ್ಷಸ (ರಾಕ್ಷಸ) ರಾಜ. ಹಿಂದೂ ಮಹಾಕಾವ್ಯಗಳು ಅವಳನ್ನು ಸುಂದರ, ಧರ್ಮನಿಷ್ಠೆ ಮತ್ತು ನೀತಿವಂತ ಎಂದು ವರ್ಣಿಸುತ್ತವೆ. ಮಂಡೋದರಿ ಮಾಯಾಸುರನ ಮಗಳು, ಅಸುರರ (ರಾಕ್ಷಸರ) ರಾಜ ಮತ್ತು ಅಪ್ಸರಾ (ಆಕಾಶದ ಅಪ್ಸರೆ) ಹೇಮಾ. ಕೆಲವು ಕಥೆಗಳು ಮಧುರಾ ಎಂಬ ಅಪ್ಸರೆಯು ಕಪ್ಪೆಯಾಗಲು ಶಪಿಸಲ್ಪಟ್ಟಳು ಮತ್ತು ೧೨ ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ಬಾವಿಯಲ್ಲಿ ಬಂಧಿಯಾಗಿದ್ದಳು ಮತ್ತು ನಂತರ ತನ್ನ ಸೌಂದರ್ಯವನ್ನು ಮರಳಿ ಪಡೆಯುತ್ತಾಳೆ ಅಥವಾ ಕಪ್ಪೆಯನ್ನು ಸುಂದರ ಕನ್ಯೆಗೆ ಆಶೀರ್ವದಿಸುತ್ತಾಳೆ; [೧೪] ಎರಡೂ ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ, ಅವಳನ್ನು ಮಾಯಾಸುರನು ತನ್ನ ಮಗಳು ಮಂಡೋದರಿಯಾಗಿ ದತ್ತು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ರಾವಣ ಮಾಯಾಸುರನ ಮನೆಗೆ ಬಂದು ಮಂಡೋದರಿಯನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸಿ ನಂತರ ಅವಳನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗುತ್ತಾನೆ. ಮಂಡೋದರಿ ಅವರಿಗೆ ಮೂವರು ಗಂಡು ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಹೆರುತ್ತಾಳೆ : ಮೇಘನಾದ (ಇಂದ್ರಜಿತ್), ಅತಿಕಾಯ ಮತ್ತು ಅಕ್ಷಯಕುಮಾರ . [೧೫] ತನ್ನ ಗಂಡನ ದೋಷಗಳ ಹೊರತಾಗಿಯೂ, ಮಂಡೋದರಿ ಅವನನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ಸನ್ಮಾರ್ಗದಲ್ಲಿ ನಡೆಯಲು ಸಲಹೆ ನೀಡುತ್ತಾಳೆ. ಸೀತೆಯನ್ನು ರಾಮನಿಗೆ ಹಿಂದಿರುಗಿಸಲು ಮಂಡೋದರಿ ಪದೇ ಪದೇ ರಾವಣನಿಗೆ ಸಲಹೆ ನೀಡುತ್ತಾಳೆ, ಆದರೆ ಅವಳ ಸಲಹೆಯು ಕಿವುಡ ಕಿವಿಗೆ ಬೀಳುತ್ತದೆ. [೧೪] ಅವಳ ರಾವಣನ ಮೇಲಿನ ಪ್ರೀತಿ ಮತ್ತು ನಿಷ್ಠೆಯನ್ನು ರಾಮಾಯಣದಲ್ಲಿ ಪ್ರಶಂಸಿಸಲಾಗಿದೆ. [೧೬] ರಾಮಾಯಣದ ವಿವಿಧ ಆವೃತ್ತಿಗಳು ರಾಮನ ಮಂಕಿ ಜನರಲ್‌ಗಳ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಅವಳ ಕೆಟ್ಟ ವರ್ತನೆಯನ್ನು ದಾಖಲಿಸುತ್ತವೆ. [೧೦] ಕೆಲವು ಆವೃತ್ತಿಗಳು ರಾವಣನ ತ್ಯಾಗಕ್ಕೆ ಅಡ್ಡಿಪಡಿಸುವಾಗ ಅವಳನ್ನು ಅವಮಾನಿಸುತ್ತವೆ ಎಂದು ಹೇಳಿದರೆ, ಇತರರು ರಾವಣನ ಜೀವನವನ್ನು ರಕ್ಷಿಸುವ ಆಕೆಯ ಪರಿಶುದ್ಧತೆಯನ್ನು ಹೇಗೆ ನಾಶಪಡಿಸುತ್ತಾರೆ ಎಂಬುದನ್ನು ವಿವರಿಸುತ್ತಾರೆ. [೧೦] ರಾವಣನನ್ನು ಕೊಲ್ಲಲು ರಾಮನು ಬಳಸುವ ಮಾಂತ್ರಿಕ ಬಾಣದ ಸ್ಥಳವನ್ನು ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸಲು ಹನುಮಂತನು ಅವಳನ್ನು ಮೋಸಗೊಳಿಸುತ್ತಾನೆ. ರಾವಣನ ಮರಣದ ನಂತರ, ವಿಭೀಷಣ - ರಾವಣನ ಕಿರಿಯ ಸಹೋದರ ರಾಮನೊಂದಿಗೆ ಸೇರುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ರಾವಣನ ಸಾವಿಗೆ ಕಾರಣನಾದನು - ರಾಮನ ಸಲಹೆಯ ಮೇರೆಗೆ ಮಂಡೋದರಿಯನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗುತ್ತಾನೆ. [೧೦] ಕೆಲವು ಆವೃತ್ತಿಗಳಲ್ಲಿ, ಮಂಡೋದರಿ ಸೀತೆಯನ್ನು ರಾಮನು ತನ್ನನ್ನು ತ್ಯಜಿಸುತ್ತಾನೆ ಎಂದು ಶಪಿಸುತ್ತಾಳೆ. [೧೦]

ಸೀತೆ ರಾಮಾಯಣದ ನಾಯಕಿ ಮತ್ತು ಹಿಂದೂ ದೇವರು ರಾಮನ ಪತ್ನಿ. ಸೀತೆ ಮತ್ತು ರಾಮ ವಿಷ್ಣು ಮತ್ತು ಅವನ ಪತ್ನಿ ಲಕ್ಷ್ಮಿಯ ಅವತಾರಗಳು, ಸಂಪತ್ತಿನ ದೇವತೆ. ಅವರು ಎಲ್ಲಾ ಹಿಂದೂ ಮಹಿಳೆಯರಿಗೆ ಪತ್ನಿ ಮತ್ತು ಸ್ತ್ರೀ ಸದ್ಗುಣಗಳ ಮಾದರಿಯಾಗಿ ಗೌರವಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ. [೧೭] [೧೮] ಸೀತೆ ವಿದೇಹದ ರಾಜ ಜನಕನ ದತ್ತುಪುತ್ರಿಯಾಗಿದ್ದು, ಅವನು ಭೂಮಿಯನ್ನು ಉಬ್ಬುತ್ತಿರುವಾಗ ಕಂಡುಬಂದಳು. [೧೯] ಅಯೋಧ್ಯೆಯ ರಾಜಕುಮಾರ ರಾಮನು ಸೀತೆಯನ್ನು ತನ್ನ ಸ್ವಯಂವರದಲ್ಲಿ ಗೆಲ್ಲುತ್ತಾನೆ. ನಂತರ, ರಾಮನಿಗೆ ಹದಿನಾಲ್ಕು ವರ್ಷಗಳ ವನವಾಸಕ್ಕೆ ಶಿಕ್ಷೆಯಾದಾಗ, ಸೀತೆ ಅಯೋಧ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ಉಳಿಯಲು ರಾಮನ ಇಚ್ಛೆಯ ಹೊರತಾಗಿಯೂ, ಅವನ ಮತ್ತು ಅವನ ಸಹೋದರ ಲಕ್ಷ್ಮಣನನ್ನು ಸೇರುತ್ತಾಳೆ. ದಂಡಕ ವನದಲ್ಲಿ, ಅವಳು ರಾವಣನ ಉಪಾಯಕ್ಕೆ ಬಲಿಯಾಗುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ಚಿನ್ನದ ಜಿಂಕೆಯ ಅನ್ವೇಷಣೆಯಲ್ಲಿ ರಾಮನನ್ನು ಕಳುಹಿಸುತ್ತಾಳೆ. ಅವಳು ರಾವಣನಿಂದ ಅಪಹರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಳು ಮತ್ತು ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ರಾವಣನನ್ನು ಸಂಹರಿಸುವ ರಾಮನಿಂದ ರಕ್ಷಿಸಲ್ಪಡುವವರೆಗೂ ಲಂಕಾದ ಅಶೋಕ ವಾಟಿಕಾ ತೋಪಿನಲ್ಲಿ ಬಂಧಿಸಲ್ಪಟ್ಟಳು. ಸೀತೆ ತನ್ನ ಪರಿಶುದ್ಧತೆಯನ್ನು ಅಗ್ನಿ ಪರೀಕ್ಷೆಗೆ ಒಳಪಡಿಸುವ ಮೂಲಕ ಸಾಬೀತುಪಡಿಸುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ಇಬ್ಬರೂ ಲಕ್ಷ್ಮಣನೊಂದಿಗೆ ಅಯೋಧ್ಯೆಗೆ ಹಿಂದಿರುಗುತ್ತಾರೆ, ಅಲ್ಲಿ ರಾಮನು ರಾಜನಾಗಿ ಪಟ್ಟಾಭಿಷೇಕ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ.ಬಟ್ಟೆ ಒಗೆಯುವವನಿಗೆ ಅವಳ ಪರಿಶುದ್ಧತೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಅನುಮಾನ ಬಂದಾಗ, ಗರ್ಭಿಣಿ ಸೀತೆಯನ್ನು ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ಬಿಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಸೀತೆ ವಾಲ್ಮೀಕಿ ಋಷಿಯ ಆಶ್ರಮದಲ್ಲಿ ಲವ ಮತ್ತು ಕುಶ ಎಂಬ ಅವಳಿ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಜನ್ಮ ನೀಡುತ್ತಾಳೆ, ಅವರು ಅವಳನ್ನು ರಕ್ಷಿಸುತ್ತಾರೆ.ಅವಳ ಮಕ್ಕಳು ಬೆಳೆದು ರಾಮನೊಂದಿಗೆ ಮತ್ತೆ ಸೇರುತ್ತಾರೆ; ರಾಮನು ಅವಳನ್ನು ಹಿಂದಕ್ಕೆ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಮೊದಲು ಸೀತೆಯನ್ನು ತನ್ನ ಪರಿಶುದ್ಧತೆಯನ್ನು ಸಾಬೀತುಪಡಿಸಲು ಕೇಳಲಾಗುತ್ತದೆ. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಸೀತೆ ತನ್ನ ತಾಯಿಯಾದ ಭೂಮಿಯ ಗರ್ಭಕ್ಕೆ ಮರಳಲು ನಿರ್ಧರಿಸುತ್ತಾಳೆ.

ಮಹಾಭಾರತದಿಂದ

ಬದಲಾಯಿಸಿ

ಹಿಂದೂ ಮಹಾಕಾವ್ಯ ಮಹಾಭಾರತವು ದ್ರೌಪದಿ ಮತ್ತು ಕುಂತಿಯನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದೆ, ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಪಂಚಕನ್ಯಾದಲ್ಲಿ ಸೇರಿಸಲಾಗಿದೆ.

 
ಪಾಂಡವರೊಂದಿಗೆ ದ್ರೌಪದಿ

ದ್ರೌಪದಿ ಮಹಾಭಾರತದ ನಾಯಕಿ. ಅವರು ಐದು ಪಾಂಡವ ಸಹೋದರರ ಸಾಮಾನ್ಯ ಪತ್ನಿ ಮತ್ತು ಹಸ್ತಿನಾಪುರದ ರಾಣಿ, ಅವರ ಆಳ್ವಿಕೆಯಲ್ಲಿ. ಪಾಂಚಾಲ ರಾಜ - ದ್ರುಪದನ ಅಗ್ನಿ ತ್ಯಾಗದಿಂದ ಜನಿಸಿದ ದ್ರೌಪದಿ ದ್ರೌಪದಿ ದ್ರೋಣ ಮತ್ತು ಕೌರವರ ಅಂತ್ಯಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತಾಳೆ ಎಂದು ಭವಿಷ್ಯ ನುಡಿದರು. [೨೦] ಮಧ್ಯಮ ಪಾಂಡವ ಅರ್ಜುನ - ಬ್ರಾಹ್ಮಣನ ವೇಷ - ಅವಳ ಸ್ವಯಂವರದಲ್ಲಿ ಅವಳನ್ನು ಗೆಲ್ಲುತ್ತಾನೆ. ಜನಪ್ರಿಯ ನಿರೂಪಣೆಗಳಲ್ಲಿ, ಅವಳು ಕರ್ಣನನ್ನು ಅವನ ಜಾತಿಯ ಕಾರಣದಿಂದ ಮದುವೆಯಾಗಲು ನಿರಾಕರಿಸುತ್ತಾಳೆ ( ಇದು ಮಹಾಭಾರತದ ವಿಮರ್ಶಾತ್ಮಕ ಆವೃತ್ತಿಯಲ್ಲಿ [೨೧] ನಂತರದ ಪ್ರಕ್ಷೇಪಣವಾಗಿ ಹಳೆಯ ಸಂಸ್ಕೃತ ಆವೃತ್ತಿಗಳ ಅಸ್ತಿತ್ವದ ಕಾರಣದಿಂದಾಗಿ ಕರ್ಣನು ಬಿಲ್ಲು ಕಟ್ಟಲು ವಿಫಲನಾಗುತ್ತಾನೆ. ) [೨೨] ದ್ರೌಪದಿಯು ತನ್ನ ಅತ್ತೆ ಕುಂತಿಯ ಆಜ್ಞೆಯ ಮೇರೆಗೆ ಎಲ್ಲಾ ಐದು ಸಹೋದರರನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗಲು ಒತ್ತಾಯಿಸಲ್ಪಟ್ಟಳು. ದ್ರೌಪದಿಯು ಯಾವಾಗಲೂ ಎಲ್ಲಾ ಸಹೋದರರ ಮುಖ್ಯ ಪತ್ನಿ ಮತ್ತು ಯಾವಾಗಲೂ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಞಿ ಎಂಬ ಯೋಜನೆಯನ್ನು ಪಾಂಡವರು ಒಪ್ಪುತ್ತಾರೆ. ಇತರ ೪ ರಲ್ಲಿ ಯಾರಾದರೂ ಆ ಒಂದು ವರ್ಷದೊಳಗೆ ಖಾಸಗಿ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಅವರನ್ನು ಅಡ್ಡಿಪಡಿಸಿದರೆ ಅವರು ೧೨ ವರ್ಷಗಳ ತೀರ್ಥಯಾತ್ರೆಗೆ ಹೋಗಬೇಕು ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾಳೆ. [೨೦] ಅವಳು ಪಾಂಡವರಲ್ಲಿ ತಲಾ ಐದು ಗಂಡು ಮಕ್ಕಳನ್ನು ತಾಯಿಯಾಗುತ್ತಾಳೆ. ಪ್ರತಿ ವರ್ಷವೂ ತನ್ನ ಕನ್ಯತ್ವವನ್ನು ಮರಳಿ ಪಡೆಯುತ್ತಾಳೆ. [೨೩]

ಅವಳನ್ನು ಸುತ್ತುವರೆದಿರುವ ಒಂದು ಪ್ರಸಿದ್ಧ ಘಟನೆಯೆಂದರೆ, ದುರ್ಯೋಧನನು ರಾಜಸೂಯ ಯಜ್ಞದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಆಕಸ್ಮಿಕವಾಗಿ ನೀರಿನ ಕೊಳದಲ್ಲಿ ಬೀಳುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಭೀಮ, ಅರ್ಜುನ, ಮದ್ರ ಅವಳಿಗಳು ಮತ್ತು ಸೇವಕರಿಂದ ನಗುತ್ತಾನೆ. ಆಧುನಿಕ ರೂಪಾಂತರಗಳಲ್ಲಿ, ಈ ಅವಮಾನವು ದ್ರೌಪದಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಕಾರಣವಾಗಿದೆ, ಆದರೆ ವ್ಯಾಸ ಮಹಾಭಾರತದಲ್ಲಿನ ದೃಶ್ಯವು ವಿಭಿನ್ನವಾಗಿದೆ. [೨೪] ಹಿರಿಯ ಪಾಂಡವ ಯುಧಿಷ್ಠಿರನು ದಾಳದ ಆಟದಲ್ಲಿ ಕೌರವರಿಗೆ ಅವಳನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡಾಗ, ದುಶ್ಶಾಸನನು ರಾಜಮನೆತನದಲ್ಲಿ ಅವಳನ್ನು ವಸ್ತ್ರಾಪಹರಣ ಮಾಡಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಾನೆ. ಆದಾಗ್ಯೂ ದೈವಿಕ ಹಸ್ತಕ್ಷೇಪವು ಅವಳ ಸುತ್ತುವ ಬಟ್ಟೆಯನ್ನು ಅನಂತ ಉದ್ದವಾಗಿ ಮಾಡುವ ಮೂಲಕ ಅವಳ ಘನತೆಯನ್ನು ಉಳಿಸುತ್ತದೆ. [೨೦] ಪಾಂಡವರು ಮತ್ತು ದ್ರೌಪದಿ ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಆಟದಲ್ಲಿ ಸೋತಿದ್ದಕ್ಕಾಗಿ ೧೩ ವರ್ಷಗಳ ವನವಾಸವನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ವನವಾಸದಲ್ಲಿದ್ದಾಗ, ಅವಳ ಎರಡನೇ ಪತಿ ಭೀಮ ಅವಳನ್ನು ವಿವಿಧ ರಾಕ್ಷಸರಿಂದ ಮತ್ತು ಜಯದ್ರಥನಿಂದ ರಕ್ಷಿಸಿದನು. [೨೦] ಅವಳು ಕೃಷ್ಣನ ರಾಣಿ ಸತ್ಯಭಾಮೆಗೆ ಹೆಂಡತಿಯ ಕರ್ತವ್ಯಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಸೂಚನೆ ನೀಡಿದಳು. ವನವಾಸದ ೧೩ ನೇ ವರ್ಷದಲ್ಲಿ, ದ್ರೌಪದಿ ಮತ್ತು ಅವಳ ಗಂಡಂದಿರು ವಿರಾಟನ ಆಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಅಜ್ಞಾತ ಜೀವನವನ್ನು ಕಳೆದರು. ಅವಳು ರಾಣಿಯ ಸೇವಕಿಯಾಗಿ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸಿದಳು ಮತ್ತು ರಾಣಿಯ ಸಹೋದರ ಕೀಚಕನಿಂದ ಕಿರುಕುಳಕ್ಕೊಳಗಾಗುತ್ತಾಳೆ. ಅವಳು ಭೀಮನಿಂದ ಕೀಚಕನು ಕೊಲ್ಲಬೇಕೆಂದು ಬಯಸುತ್ತಾಳೆ. [೨೫] ವನವಾಸದಲ್ಲಿ ಮರಣಾನಂತರದ ಜೀವನ, ಕೌರವರು ಮತ್ತು ಪಾಂಡವರ ನಡುವೆ ಯುದ್ಧವು ಮುರಿದುಹೋಗುತ್ತದೆ, ಇದರಲ್ಲಿ ಕೌರವರು ಕೊಲ್ಲಲ್ಪಟ್ಟರು ಮತ್ತು ಅವಳ ಅವಮಾನಕ್ಕೆ ಪ್ರತೀಕಾರ ತೀರಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಆದರೆ ದ್ರೌಪದಿಯು ತನ್ನ ತಂದೆ, ಸಹೋದರರು ಮತ್ತು ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ. ಯುಧಿಷ್ಠಿರನು ದ್ರೌಪದಿ ಮುಖ್ಯ ಪತ್ನಿಯಾಗಿ ಹಸ್ತಿನಾಪುರದ ಚಕ್ರವರ್ತಿಯಾದನು. [೨೦]

ತಮ್ಮ ಜೀವನದ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ, ದ್ರೌಪದಿ ಮತ್ತು ಅವಳ ಗಂಡಂದಿರು ಸ್ವರ್ಗಕ್ಕೆ ನಡೆಯಲು ಹಿಮಾಲಯಕ್ಕೆ ಹೊರಟರು. ಆದರೆ ದ್ರೌಪದಿಯು ತನ್ನ ಇತರ ಗಂಡಂದಿರಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಅರ್ಜುನನನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸಿದ್ದರಿಂದ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ಬೀಳುತ್ತಾಳೆ. [೨೦] ಆಕೆಯನ್ನು ಗ್ರಾಮ ದೇವತೆಯಾಗಿ ಪೂಜಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಉಗ್ರ ಕಾಳಿ ದೇವತೆಯ ಅವತಾರವನ್ನು ವಿವರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ, ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಪ್ರಾಚೀನ ಉತ್ಸವ ಕರಗ ದ್ರೌಪದಿಯನ್ನು ಆದಿಶಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಪಾರ್ವತಿಯ ಅವತಾರವಾಗಿ ಪೂಜಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. [೨೬] [೨೭]

 
ಪಾಂಡು ಮತ್ತು ಕುಂತಿ

ಕುಂತಿಯು ಪಾಂಡುವಿನ ರಾಣಿ, ಹಸ್ತಿನಾಪುರದ ರಾಜ ಮತ್ತು ಮೂವರು ಹಿರಿಯ ಪಾಂಡವರ ತಾಯಿ. ಕುಂತಿಯು ಯಾದವ ರಾಜ ಶೂರಸೇನನ ಮಗಳು ಮತ್ತು ಕುಂತಿ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದ ರಾಜ ಮಕ್ಕಳಿಲ್ಲದ ಕುಂತಿಭೋಜನಿಂದ ದತ್ತು ಪಡೆದಳು. [೨೮] ತನ್ನ ಸೇವೆಯ ಮೂಲಕ, ಅವಳು ದೂರ್ವಾಸ ಋಷಿಗೆ ಪ್ರಾಯಶ್ಚಿತ್ತ ಮಾಡಿದಳು, ಅವಳು ದೇವರನ್ನು ಕರೆದು ಅವನಿಂದ ಮಗುವನ್ನು ಹೊಂದುವ ಮಂತ್ರವನ್ನು ನೀಡಿದಳು. ಅವಳು ಅಜಾಗರೂಕತೆಯಿಂದ ವರವನ್ನು ಪರೀಕ್ಷಿಸುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ಸೂರ್ಯ ದೇವರು ಸೂರ್ಯನನ್ನು ಆಹ್ವಾನಿಸುತ್ತಾಳೆ, ಅವನು ಕರ್ಣನೆಂಬ ಮಗನನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾನೆ, ಅವನನ್ನು ಅವಳು ತ್ಯಜಿಸುತ್ತಾಳೆ. [೨೮] ಸಕಾಲದಲ್ಲಿ ಕುಂತಿಯು ತನ್ನ ಸ್ವಯಂವರದಲ್ಲಿ ಪಾಂಡುವನ್ನು ಆರಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ. [೨೯] ಒಬ್ಬ ಋಷಿಯಿಂದ ಶಾಪಕ್ಕೆ ಒಳಗಾದ ನಂತರ ಪಾಂಡು ಮಹಿಳೆಯೊಂದಿಗೆ ಸೇರುವುದು ಅವನ ಮರಣಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ತ್ಯಜಿಸುತ್ತಾನೆ. ಪಾಂಡುವಿನ ಆಜ್ಞೆಯ ಮೇರೆಗೆ, ಕುಂತಿಯು ದೂರ್ವಾಸನ ವರವನ್ನು ಯಮ ದೇವರಿಂದ ತಾಯಿ ಯುಧಿಷ್ಠಿರನಿಗೆ, ನಂತರ ವಾಯುವಿನಿಂದ ಭೀಮನಿಗೆ ಮತ್ತು ಮೂರನೆಯದಾಗಿ ಅರ್ಜುನನಿಗೆ ಇಂದ್ರನಿಂದ ಬಳಸುತ್ತಾಳೆ. [೨೮] ಅವಳ ಸಹ-ಪತ್ನಿ ಮಾದ್ರಿಯು ಅವಳಿಗಳಾದ ನಕುಲ ಮತ್ತು ಸಹದೇವ, ಅಶ್ವಿನ್‌ನಿಂದ ಹೆರುತ್ತಾಳೆ . ಪಾಂಡುವಿನ ಮರಣದ ನಂತರ, ಪಾಂಡುವಿನ ಸಾವಿಗೆ ಕಾರಣವಾದ ಮಾದ್ರಿ ಅದೇ ಚಿತೆಯ ಮೇಲೆ ಸತಿಯನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ಕುಂತಿ ಹಸ್ತಿನಾಪುರಕ್ಕೆ ಹಿಂದಿರುಗುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ಐದು ಪಾಂಡವರನ್ನು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ. [೨೮]

ಕುಂತಿಯು ಪಾಂಡುವಿನ ಮಲತಾಯಿ ಮತ್ತು ರಾಜನ ಸಲಹೆಗಾರನಾದ ವಿದುರನ ಸ್ನೇಹವನ್ನು ಹೊಂದುತ್ತಾಳೆ. ಹಸ್ತಿನಾಪುರದ ರಾಜಕುಮಾರರು ಮತ್ತು ಪಾಂಡವರ ಸೋದರಸಂಬಂಧಿಗಳಾದ ಕೌರವರು ಕುಂತಿ ಮತ್ತು ಅವಳ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಕೊಲ್ಲಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದಾಗ, ಅವರು ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಅವಳು ಹಿಡಿಂಬಿ ಎಂಬ ರಾಕ್ಷಸನನ್ನು ಕೊಲ್ಲದಂತೆ ಭೀಮನನ್ನು ತಡೆಯುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ಅವಳನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗಲು ಮತ್ತು ಘಟೋತ್ಕಚ ಎಂಬ ಮಗನನ್ನು ಪಡೆಯುವಂತೆ ಸಲಹೆ ನೀಡುತ್ತಾಳೆ. [೩೦] ಅವಳು ತನ್ನ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಸಾಮಾನ್ಯ ಜನರನ್ನು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಸೂಚಿಸುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ರಾಕ್ಷಸ ಬಕಾಸುರನನ್ನು ಕೊಲ್ಲಲು ಭೀಮನಿಗೆ ಆದೇಶಿಸುತ್ತಾಳೆ. [೨೮] ಅರ್ಜುನ ದ್ರೌಪದಿಯನ್ನು ಗೆದ್ದಾಗ, ಕುಂತಿ ಬಹುಮಾನವನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಲು ಸಹೋದರರಿಗೆ ಸೂಚಿಸುತ್ತಾಳೆ. [೨೮] ಕುಂತಿ ಮತ್ತು ಪಾಂಡವರು ಹಸ್ತಿನಾಪುರಕ್ಕೆ ಹಿಂತಿರುಗುತ್ತಾರೆ. ಕೌರವರ ಪಗಡೆಯ ಆಟದಲ್ಲಿ ಸೋತಾಗ ಪಾಂಡವರನ್ನು ೧೩ವರ್ಷಗಳ ವನವಾಸಕ್ಕೆ ಕಳುಹಿಸಿದಾಗ, ಕುಂತಿ ವಿದುರನ ಆಶ್ರಯದಲ್ಲಿ ಉಳಿಯುತ್ತಾಳೆ. [೨೮] ಪಾಂಡವರು ಮತ್ತು ಕೌರವರ ನಡುವಿನ ಮಹಾಯುದ್ಧವು ಸಂಭವಿಸಿದಾಗ, ಕುಂತಿಯು ಕರ್ಣನಿಗೆ - ಈಗ ಕೌರವ ಸೇನಾಪತಿ - ಅವನ ತಾಯಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ಅರ್ಜುನನನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಬೇರೆ ಪಾಂಡವರನ್ನು ಕೊಲ್ಲುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ಅವಳಿಗೆ ಭರವಸೆ ನೀಡುತ್ತಾಳೆ. [೨೮] ಕೌರವರು ಮತ್ತು ಕರ್ಣನನ್ನು ಕೊಂದ ಯುದ್ಧದ ನಂತರ, ಕುಂತಿಯು ಕೌರವರ ಹೆತ್ತವರೊಂದಿಗೆ ಕಾಡಿಗೆ ಹೊರಟು ತನ್ನ ಉಳಿದ ಜೀವನವನ್ನು ಪ್ರಾರ್ಥನೆಯಲ್ಲಿ ಕಳೆದಳು. ಅವಳು ಕಾಡಿನ ಬೆಂಕಿಯಲ್ಲಿ ಕೊಲ್ಲಲ್ಪಟ್ಟಳು ಮತ್ತು ಸ್ವರ್ಗವನ್ನು ಪಡೆದಳು. [೩೧] [೨೮]

ಸಾಮಾನ್ಯ ವೈಶಿಷ್ಟ್ಯಗಳು

ಬದಲಾಯಿಸಿ

ಎಲ್ಲಾ ಕನ್ಯಾಗಳು ತಮ್ಮ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ತಾಯಂದಿರ ಕೊರತೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತಾರೆ. ಅಹಲ್ಯಾ, ತಾರಾ, ಮಂಡೋದರಿ, ಸೀತೆ ಮತ್ತು ದ್ರೌಪದಿ ಅಲೌಕಿಕ ಜನ್ಮಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದಾರೆ, ಆದರೆ ಕುಂತಿಯನ್ನು ಹುಟ್ಟಿನಿಂದಲೇ ದತ್ತು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ತಾಯಿಯಿಂದ ಬೇರ್ಪಡಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಕುಂತಿಯನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಎಲ್ಲಾ ಕನ್ಯಾಗಳನ್ನು ತಾಯಿ ಎಂದು ವಿವರಿಸಲಾಗಿದೆಯಾದರೂ, ಅವರ ಕಥೆಗಳಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಕನ್ಯಾಗಳ ಮಾತೃತ್ವವನ್ನು ಒತ್ತಿಹೇಳುವುದಿಲ್ಲ. ಮತ್ತೊಂದು ಸಾಮಾನ್ಯ ಅಂಶವೆಂದರೆ ಅವರ ದಂತಕಥೆಗಳಲ್ಲಿನ ನಷ್ಟದ ವಿಷಯ. ಅಹಲ್ಯಾ ತನ್ನ ಕುಟುಂಬದಿಂದ ಶಾಪಗ್ರಸ್ತಳಾಗಿ ಪರಿತ್ಯಕ್ತಳಾಗುತ್ತಾಳೆ. ತಾರಾ ತನ್ನ ಪತಿಯನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡಳು, ದ್ರೌಪದಿ ತನ್ನ೫ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ಮಂಡೋದರಿಯು ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಪತಿ, ಪುತ್ರರು ಮತ್ತು ಸಂಬಂಧಿಕರನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ. ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರೂ ದುರಂತವನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತಾರೆ ಆದರೆ ಜೀವನ ಮತ್ತು ಸಮಾಜದೊಂದಿಗೆ ಹೋರಾಡುತ್ತಾರೆ. ಸ್ವತಂತ್ರ ಮನೋಭಾವದ ಅಹಲ್ಯಾ ತನ್ನ ದಾಂಪತ್ಯ ದ್ರೋಹಕ್ಕಾಗಿ ಶಿಕ್ಷೆಗೆ ಒಳಗಾಗುತ್ತಾಳೆ. ದ್ರೌಪದಿ, ಸಮರ್ಪಿತ ಮತ್ತು ಸದ್ಗುಣಶೀಲಳಾಗಿದ್ದರೂ, ಪುರುಷರಿಂದ ತನ್ನ ಘನತೆಯನ್ನು ಉಲ್ಲಂಘಿಸಿದ್ದಾಳೆ. ಮತ್ತೊಂದು ವಿಶಿಷ್ಟ ಲಕ್ಷಣವೆಂದರೆ ಎಲ್ಲಾ ಕನ್ಯಾಗಳು (ಸೀತಾಳನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಪಟ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಅಪರೂಪವಾಗಿ ಸೇರಿದ್ದಾರೆ) ಸಾಮಾಜಿಕವಾಗಿ ಅಂಗೀಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ವಿವಾಹ ಅಥವಾ ಒಪ್ಪಿಗೆಯ ಒಡನಾಟದಲ್ಲಿ ಒಂದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಪುರುಷರೊಂದಿಗೆ ಸಂಬಂಧ ಹೊಂದಿದ್ದಾರೆ. ಗೌತಮ ಮತ್ತು ಇಂದ್ರನೊಂದಿಗೆ ಅಹಲ್ಯಾ; ವಾಲಿ ಮತ್ತು ಸುಗ್ರೀವನ ಜೊತೆ ತಾರಾ; ರಾವಣ ಮತ್ತು ವಿಭೀಷಣರೊಂದಿಗೆ ಮಂಡೋದರಿ; ದ್ರೌಪದಿಯು ತನ್ನ ಐವರು ಗಂಡಂದಿರೊಂದಿಗೆ, ಕುಂತಿಯು ಪಾಂಡುವಿನೊಡನೆ ಮತ್ತು ತನ್ನ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಪಡೆದ ಮೂವರು ದೇವತೆಗಳೊಂದಿಗೆ. [೩೨]

ಮಹಾರಿ ನೃತ್ಯ ಸಂಪ್ರದಾಯವು ಪಂಚಕನ್ಯಾವನ್ನು ಐದು ಅಂಶಗಳೊಂದಿಗೆ ಸಮೀಕರಿಸುತ್ತದೆ. ಅಹಲ್ಯಾ, ದ್ರೌಪದಿ, ಸೀತಾ, ತಾರಾ ಮತ್ತು ಮಂಡೋದರಿ ಕ್ರಮವಾಗಿ ನೀರು, ಬೆಂಕಿ, ಭೂಮಿ, ಗಾಳಿ ಮತ್ತು ಈಥರ್ ಅನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುತ್ತಾರೆ. ಇದೇ ರೀತಿಯ ಸಾದೃಶ್ಯದಲ್ಲಿ, ಬರಹಗಾರ ವಿಮಲಾ ಪಾಟೀಲ್ ಅವರು ಅಹಲ್ಯಾ, ದ್ರೌಪದಿ, ಸೀತಾ, ತಾರಾ ಮತ್ತು ಮಂಡೋದರಿಯನ್ನು ಕ್ರಮವಾಗಿ ಗಾಳಿ, ಬೆಂಕಿ, ಭೂಮಿ, ಆಕಾಶ ಮತ್ತು ನೀರಿನಿಂದ ಸಂಯೋಜಿಸಿದ್ದಾರೆ. [೩೩]

ಮೌಲ್ಯಮಾಪನ ಮತ್ತು ಸ್ಮರಣೆ

ಬದಲಾಯಿಸಿ

ನೊಬೆಲ್ ಪ್ರಶಸ್ತಿ ವಿಜೇತ ರವೀಂದ್ರನಾಥ ಠಾಗೋರ್ ಅವರು ಪಂಚ ಕನ್ಯಾ ಎಂಬ ಕವನ ಸಂಕಲನವನ್ನು ಪಂಚಕನ್ಯಾ ಪುರಾಣದ ಕಂತುಗಳ ವಿಷಯಗಳೊಂದಿಗೆ ಬರೆದಿದ್ದಾರೆ. [೩೪] ಒಡಿಶಾದ ಮಹಾರಿ ನೃತ್ಯ ಸಂಪ್ರದಾಯದಲ್ಲಿ ಪಂಚಕನ್ಯೆಯ ಕಥೆಗಳು ಜನಪ್ರಿಯ ಲಕ್ಷಣಗಳಾಗಿವೆ. [೩೫]

ಪಂಚಕನ್ಯೆಯನ್ನು ಒಂದು ದೃಷ್ಟಿಕೋನದಿಂದ ಆದರ್ಶ ಮಹಿಳೆಯರೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗಿದೆ. ಜಾರ್ಜ್ ಎಂ. ವಿಲಿಯಮ್ಸ್, "ಅವರು ಪರಿಪೂರ್ಣರಲ್ಲ ಆದರೆ ಅವರು ತಾಯಂದಿರು, ಸಹೋದರಿಯರು, ಪತ್ನಿಯರು ಮತ್ತು ಸಾಂದರ್ಭಿಕವಾಗಿ ತಮ್ಮದೇ ಆದ ನಾಯಕರಾಗಿ ತಮ್ಮ ಧರ್ಮವನ್ನು (ಕರ್ತವ್ಯ) ಪೂರೈಸುತ್ತಾರೆ." [೩೬] ಮತ್ತೊಂದು ದೃಷ್ಟಿಕೋನವು ಅವರನ್ನು ಮಹಾರಿ ನೃತ್ಯ ಸಂಪ್ರದಾಯದ ಪ್ರಕಾರ ಅನುಕರಣೀಯ ಪರಿಶುದ್ಧ ಮಹಿಳೆಯರು ಅಥವಾ ಸತಿ (ಪರಿಶುದ್ಧ ಮಹಿಳೆಯರು) ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸುತ್ತದೆ, [೩೭] [] "ಕೆಲವು ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಗುಣಮಟ್ಟವನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶಿಸಲು ಯೋಗ್ಯವಾಗಿದೆ."

ಇನ್ನೊಂದು ದೃಷ್ಟಿಕೋನವು ಪಂಚಕನ್ಯೆಯನ್ನು ಅನುಕರಿಸಬೇಕಾದ ಆದರ್ಶ ಮಹಿಳೆ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸುವುದಿಲ್ಲ. [೩೮] ಭಟ್ಟಾಚಾರ್ಯ, ಪಂಚ -ಕನ್ಯಾದ ಲೇಖಕ: ಭಾರತೀಯ ಮಹಾಕಾವ್ಯಗಳ ಐದು ಕನ್ಯೆಯರು ಪಂಚಕನ್ಯಾವನ್ನು ಮತ್ತೊಂದು ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಪ್ರಾರ್ಥನೆಯಲ್ಲಿ ಸೇರಿಸಲಾದ ಐದು ಸತಿಗಳೊಂದಿಗೆ ಹೋಲಿಸುತ್ತಾರೆ: ಸತಿ, ಸೀತಾ, ಸಾವಿತ್ರಿ, ದಮಯಂತಿ ಮತ್ತು ಅರುಂಧತಿ . ಅವರು ವಾಕ್ಚಾತುರ್ಯದಿಂದ ಕೇಳುತ್ತಾರೆ, "ಹಾಗಾದರೆ ಅಹಲ್ಯಾ, ದ್ರೌಪದಿ, ಕುಂತಿ, ತಾರಾ ಮತ್ತು ಮಂಡೋದರಿಯು ಪರಿಶುದ್ಧ ಹೆಂಡತಿಯರಲ್ಲವೇ ಏಕೆಂದರೆ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರೂ ತನ್ನ ಪತಿಯನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಒಬ್ಬ ಪುರುಷ ಅಥವಾ ಒಂದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಜನರನ್ನು ತಿಳಿದಿದ್ದಾರೆ?" [೧೦]

ತಮ್ಮ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ನೋವು ಅನುಭವಿಸಿದ ಮತ್ತು ಮಹಿಳೆಯರಿಗೆ ಧರ್ಮಗ್ರಂಥಗಳಲ್ಲಿ ಸೂಚಿಸಲಾದ ಆದೇಶ ಮತ್ತು ನಿಬಂಧನೆಗಳನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿದ ಮಹಿಳೆಯರನ್ನು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಯಿತು. ಮನು ಸ್ಮೃತಿ, ರಾಮಾಯಣ ಮತ್ತು ಮಹಾಭಾರತ ಮಹಾಕಾವ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಸೂಚಿಸಿದಂತೆ ಅವರನ್ನು ಐದು ಆದರ್ಶ ಮಹಿಳೆ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗಿದೆ. ಎಲ್ಲರೂ ವಿವಾಹವಾದರು. [೩೯]

ಉಲ್ಲೇಖಗಳು

ಬದಲಾಯಿಸಿ
  1. Pradip Bhattacharya. "Five Holy Virgins" (PDF). Manushi. Archived from the original (PDF) on 13 March 2012. Retrieved 10 January 2013.
  2. ೨.೦ ೨.೧ Chattopadhyaya pp. 13–4
  3. Pradip Bhattacharya. "Five Holy Virgins" (PDF). Manushi. Archived from the original (PDF) on 13 March 2012. Retrieved 10 January 2013.Pradip Bhattacharya. "Five Holy Virgins" (PDF). Manushi. Archived (PDF) from the original on 13 March 2012. Retrieved 10 January 2013.
  4. George M. Williams (18 June 2008). Of Hindu Mythology. Oxford University Press. pp. 208–9. ISBN 978-0-19-533261-2. Archived from the original on 27 September 2021. Retrieved 3 January 2013.
  5. ೫.೦ ೫.೧ ೫.೨ Mukherjee pp. 36-9
  6. Bhattacharya, Pradip (March–April 2004). "Five Holy Virgins, Five Sacred Myths: A Quest for Meaning (Part I)" (PDF). Manushi (141): 17. Archived from the original (PDF) on 2012-03-13. Retrieved 2013-01-12.
  7. Pradip Bhattacharya. "Five Holy Virgins" (PDF). Manushi. Archived from the original (PDF) on 13 March 2012. Retrieved 10 January 2013.Pradip Bhattacharya. "Five Holy Virgins" (PDF). Manushi. Archived (PDF) from the original on 13 March 2012. Retrieved 10 January 2013.
  8. Mani, p. 17
  9. ೯.೦ ೯.೧ ೯.೨ ೯.೩ ೯.೪ Söhnen-Thieme pp. 40-1
  10. ೧೦.೦೦ ೧೦.೦೧ ೧೦.೦೨ ೧೦.೦೩ ೧೦.೦೪ ೧೦.೦೫ ೧೦.೦೬ ೧೦.೦೭ ೧೦.೦೮ ೧೦.೦೯ Pradip Bhattacharya. "Five Holy Virgins" (PDF). Manushi. Archived from the original (PDF) on 13 March 2012. Retrieved 10 January 2013.Pradip Bhattacharya. "Five Holy Virgins" (PDF). Manushi. Archived (PDF) from the original on 13 March 2012. Retrieved 10 January 2013.
  11. Mani, p. 17
  12. Pradip Bhattacharya. "Five Holy Virgins" (PDF). Manushi. Archived from the original (PDF) on 13 March 2012. Retrieved 10 January 2013.Pradip Bhattacharya. "Five Holy Virgins" (PDF). Manushi. Archived (PDF) from the original on 13 March 2012. Retrieved 10 January 2013.
  13. ೧೩.೦ ೧೩.೧ Mani p. 788
  14. ೧೪.೦ ೧೪.೧ George M. Williams (18 June 2008). Of Hindu Mythology. Oxford University Press. pp. 208–9. ISBN 978-0-19-533261-2. Archived from the original on 27 September 2021. Retrieved 3 January 2013.George M. Williams (18 June 2008). Of Hindu Mythology. Oxford University Press. pp. 208–9. ISBN 978-0-19-533261-2. Archived from the original on 27 September 2021. Retrieved 3 January 2013.
  15. Mani p. 476
  16. Mukherjee pp. 48-9
  17. Sutherland, Sally J. "Sita and Draupadi, Aggressive Behaviour and Female Role-Models in the Sanskrit Epics" (PDF). University of California, Berkeley. Archived from the original (PDF) on 13 May 2013. Retrieved 16 January 2013.
  18. Heidi Rika Maria Pauwels (2007). Indian Literature and Popular Cinema: Recasting Classics. Routledge. p. 53. ISBN 978-0-415-44741-6. Retrieved 3 January 2013.
  19. Mani pp. 720-3
  20. ೨೦.೦ ೨೦.೧ ೨೦.೨ ೨೦.೩ ೨೦.೪ ೨೦.೫ Mani pp. 548-52
  21. "The Bhandarkar Oriental Research Institute". Archived from the original on 2019-10-08. Retrieved 2019-10-08.
  22. "Mahabharata: Draupadi Swayamvara". 2 December 2018. Archived from the original on 8 October 2019. Retrieved 8 October 2019.
  23. "She who must be obeyed: Draupadi the Ill fated one" (PDF). Manushi India. Org. Archived from the original (PDF) on 13 March 2012. Retrieved 14 January 2013.
  24. "The Mahabharata, Book 2: Sabha Parva: Sisupala-badha Parva: Section XLVI". Archived from the original on 2019-10-20. Retrieved 2019-10-08.
  25. Sutherland, Sally J. "Sita and Draupadi, Aggressive Behaviour and Female Role-Models in the Sanskrit Epics" (PDF). University of California, Berkeley. Archived from the original (PDF) on 13 May 2013. Retrieved 16 January 2013.Sutherland, Sally J. "Sita and Draupadi, Aggressive Behaviour and Female Role-Models in the Sanskrit Epics" (PDF). University of California, Berkeley. Archived from the original (PDF) on 13 May 2013. Retrieved 16 January 2013.
  26. Mukherjee pp. 36-9
  27. "She who must be obeyed: Draupadi the Ill fated one" (PDF). Manushi India. Org. Archived from the original (PDF) on 13 March 2012. Retrieved 14 January 2013."She who must be obeyed: Draupadi the Ill fated one" (PDF). Manushi India. Org. Archived from the original (PDF) on 13 March 2012. Retrieved 14 January 2013.
  28. ೨೮.೦ ೨೮.೧ ೨೮.೨ ೨೮.೩ ೨೮.೪ ೨೮.೫ ೨೮.೬ ೨೮.೭ ೨೮.೮ Mani pp. 442-3
  29. "Kunti" (PDF). Manushi India Organization. Archived from the original (PDF) on 13 March 2012. Retrieved 10 January 2013.
  30. "Kunti" (PDF). Manushi India Organization. Archived from the original (PDF) on 13 March 2012. Retrieved 10 January 2013."Kunti" (PDF). Manushi India Organization. Archived from the original (PDF) on 13 March 2012. Retrieved 10 January 2013.
  31. Mukherjee pp. 36-9
  32. Bhattacharya, Pradip (November–December 2004). "Five Holy Virgins, Five Sacred Myths: A Quest for Meaning (Part V)" (PDF). Manushi (145): 30–7. Archived from the original (PDF) on 2020-09-01. Retrieved 2013-01-31.
  33. Bhattacharya, Pradip (November–December 2004). "Five Holy Virgins, Five Sacred Myths: A Quest for Meaning (Part V)" (PDF). Manushi (145): 30–7. Archived from the original (PDF) on 2020-09-01. Retrieved 2013-01-31.Bhattacharya, Pradip (November–December 2004). "Five Holy Virgins, Five Sacred Myths: A Quest for Meaning (Part V)" (PDF). Manushi (145): 30–7. Archived (PDF) from the original on 2020-09-01. Retrieved 2013-01-31.
  34. K. M. George (1992). Modern Indian Literature: An Anthology. Sahitya Akademi. p. 229. ISBN 978-81-7201-324-0. Archived from the original on 7 November 2020. Retrieved 3 January 2013.
  35. Ritha Devi (Spring–Summer 1977). "Five Tragic Heroines of Odissi Dance-drama: The Pancha-kanya Theme in Mahari "Nritya"". Journal of South Asian Literature: Feminine Sensibility and Characterization in South Asian Literature. Asian Studies Center, Michigan State University. 12 (3/4): 25–29. JSTOR 40872150.
  36. George M. Williams (18 June 2008). Handbook of Hindu Mythology. Oxford University Press. p. 226. ISBN 978-0-19-533261-2. Archived from the original on 27 September 2021. Retrieved 31 January 2013.
  37. Ritha Devi (Spring–Summer 1977). "Five Tragic Heroines of Odissi Dance-drama: The Pancha-kanya Theme in Mahari "Nritya"". Journal of South Asian Literature: Feminine Sensibility and Characterization in South Asian Literature. Asian Studies Center, Michigan State University. 12 (3/4): 25–29. JSTOR 40872150.Ritha Devi (Spring–Summer 1977). "Five Tragic Heroines of Odissi Dance-drama: The Pancha-kanya Theme in Mahari "Nritya"". Journal of South Asian Literature: Feminine Sensibility and Characterization in South Asian Literature. Asian Studies Center, Michigan State University. 12 (3/4): 25–29. JSTOR 40872150.
  38. Mukherjee pp. 48–9
  39. Mrs. M. A. Kelkar (1995). Subordination of Woman: A New Perspective. Discovery Publishing House. pp. 58–. ISBN 978-81-7141-294-5. Retrieved 3 January 2013.