ವಿಕಿಪೀಡಿಯ

ರಾಜರಾಜ I

  ರಾಜರಾಜ I (೯೪೭ CE - ೧೦೧೪ CE), ಅರುಣ್ಮೋಳಿ ವರ್ಮನ್ ಅಥವಾ ಅರುಲ್ಮೋಳಿ ವರ್ಮನ್ [೧] [೨] ಎಂದು ಜನಿಸಿದ ಇವರು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ರಾಜ ರಾಜ ದಿ ಗ್ರೇಟ್ ಅಥವಾ ರಾಜ ರಾಜ ಚೋಜನ್ ಎಂದು ವಿವರಿಸಲಾಗಿದೆ, ಅವರು ೯೮೫ CE ನಿಂದ ೧೦೧೪ CE ವರೆಗೆ ಆಳಿದ ಚೋಳ ಚಕ್ರವರ್ತಿ. ಅವರು ತಮ್ಮ ಆಳ್ವಿಕೆಯಲ್ಲಿ ದಕ್ಷಿಣ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಅತ್ಯಂತ ಶಕ್ತಿಶಾಲಿ ತಮಿಳು ರಾಜರಾಗಿದ್ದರು ಮತ್ತು ಚೋಳರ ಪ್ರಭಾವವನ್ನು ಮರುಸ್ಥಾಪಿಸಲು ಮತ್ತು ಹಿಂದೂ ಮಹಾಸಾಗರದಾದ್ಯಂತ ಅದರ ಪ್ರಾಬಲ್ಯವನ್ನು ಖಚಿತಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. [೩] [೪]

ಅವನ ವಿಸ್ತಾರವಾದ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯವು ಪಾಂಡ್ಯ ದೇಶ, ಚೇರ ದೇಶ ಮತ್ತು ಉತ್ತರ ಶ್ರೀಲಂಕಾದ ವಿಶಾಲ ಪ್ರದೇಶಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿತ್ತು. ಅವರು ಲಕ್ಷದ್ವೀಪ ಮತ್ತು ತಿಲದುನ್ಮಡುಲು ಅಟಾಲ್ ಮತ್ತು ಹಿಂದೂ ಮಹಾಸಾಗರದ ಮಾಲ್ಡೀವ್ಸ್‌ನ ಉತ್ತರ ಭಾಗದ ದ್ವೀಪಗಳನ್ನು ಸ್ವಾಧೀನಪಡಿಸಿಕೊಂಡರು. ಪಶ್ಚಿಮ ಗಂಗರು ಮತ್ತು ಚಾಲುಕ್ಯರ ವಿರುದ್ಧದ ಅಭಿಯಾನಗಳು ಚೋಳರ ಅಧಿಕಾರವನ್ನು ತುಂಗಭದ್ರಾ ನದಿಯವರೆಗೂ ವಿಸ್ತರಿಸಿದವು. ಪೂರ್ವ ಕರಾವಳಿಯಲ್ಲಿ, ಅವರು ವೆಂಗಿಯ ಸ್ವಾಧೀನಕ್ಕಾಗಿ ಚಾಲುಕ್ಯರೊಂದಿಗೆ ಹೋರಾಡಿದರು. [೫] [೬] [೭]

ರಾಜರಾಜ I, ಒಬ್ಬ ಸಮರ್ಥ ಆಡಳಿತಗಾರನಾಗಿ, ಚೋಳರ ರಾಜಧಾನಿ ತಂಜಾವೂರಿನಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡ ರಾಜರಾಜೇಶ್ವರಂ ದೇವಾಲಯವನ್ನು ಸಹ ನಿರ್ಮಿಸಿದನು. [೮] ಮಧ್ಯಕಾಲೀನ ದಕ್ಷಿಣ ಭಾರತೀಯ ವಾಸ್ತುಶೈಲಿಯಲ್ಲಿ ನಿರ್ಮಿಸಲಾದ ಎಲ್ಲಾ ದೇವಾಲಯಗಳಲ್ಲಿ ಈ ದೇವಾಲಯವನ್ನು ಅಗ್ರಗಣ್ಯವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗಿದೆ. ಅವರ ಆಳ್ವಿಕೆಯಲ್ಲಿ, ತಮಿಳು ಕವಿಗಳಾದ ಅಪ್ಪರ್, ಸಂಬಂದರ್ ಮತ್ತು ಸುಂದರರ್ ಅವರ ಪಠ್ಯಗಳನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸಿ ತಿರುಮುರೈ ಎಂಬ ಒಂದು ಸಂಕಲನದಲ್ಲಿ ಸಂಪಾದಿಸಲಾಯಿತು. [೫] [೯] ಅವರು ೧೦೦೦ CE ನಲ್ಲಿ ಭೂ ಸಮೀಕ್ಷೆ ಮತ್ತು ಮೌಲ್ಯಮಾಪನದ ಬೃಹತ್ ಯೋಜನೆಯನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು, ಇದು ವಲನಾಡುಸ್ ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಘಟಕಗಳಾಗಿ ದೇಶದ ಮರುಸಂಘಟನೆಗೆ ಕಾರಣವಾಯಿತು. [೧೦] [೧೧] ರಾಜರಾಜ ೧೦೧೪ CE ಯಲ್ಲಿ ನಿಧನರಾದರು ಮತ್ತು ಅವರ ಮಗ ರಾಜೇಂದ್ರ ಚೋಳ I ಅವರು ಉತ್ತರಾಧಿಕಾರಿಯಾದರು.

ಆರಂಭಿಕ ಜೀವನ

ಬದಲಾಯಿಸಿ

ರಾಜರಾಜ ಚೋಳ ರಾಜ ಪರಾಂತಕ II (ಅಲಿಯಾಸ್ ಸುಂದರ) ಮತ್ತು ರಾಣಿ ವನವನ್ ಮಹಾದೇವಿಯ ಮಗ. [೧೨] ತಿರುವಲಂಗಾಡು ತಾಮ್ರ ಫಲಕದ ಶಾಸನದ ಪ್ರಕಾರ, ಅವನ ಜನ್ಮ ಹೆಸರು ಅರುಲ್ಮೊಳಿ (ಅರುಲ್ಮೋಳಿ ಎಂದೂ ಲಿಪ್ಯಂತರಿಸಲಾಗಿದೆ) ವರ್ಮನ್, ಅಕ್ಷರಶಃ "ಆಶೀರ್ವದಿಸಿದ ನಾಲಿಗೆ". [೧] [೧೩] ಅವರು ಸುಮಾರು ೯೪೭ CE ಐಪಾಸ್ಸಿ ಮಾಸದಲ್ಲಿ, ಸಾಧಯಮ್ ನಕ್ಷತ್ರದ ದಿನದಂದು ಜನಿಸಿದರು. [೧೪] ಅವರಿಗೆ ಒಬ್ಬ ಹಿರಿಯ ಸಹೋದರ - ಆದಿತ್ಯ II, [೨] ಮತ್ತು ಹಿರಿಯ ಸಹೋದರಿ - ಕುಂದವೈ . [೧೫]

ರಾಜರಾಜನ ಆರೋಹಣವು ಅವನ ಮುತ್ತಜ್ಜ I ಪರಾಂತಕನ ಮರಣದ ನಂತರ ಸಿಂಹಾಸನದ ಪ್ರತಿಸ್ಪರ್ಧಿ ಹಕ್ಕುಗಳ ಅವಧಿಯನ್ನು ಕೊನೆಗೊಳಿಸಿತು. ಪರಾಂತಕ I ನಂತರ, ಅವನ ಹಿರಿಯ ಮಗ ಗಂಡರಾದಿತ್ಯ ಸಿಂಹಾಸನವನ್ನು ಏರಿದನು. ಗಂಡರಾದಿತ್ಯನ ಮರಣದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ಅವನ ಮಗ ಉತ್ತಮನು ಅಪ್ರಾಪ್ತನಾಗಿದ್ದನು, ಆದ್ದರಿಂದ ಸಿಂಹಾಸನವು ಪರಾಂತಕ I ನ ಕಿರಿಯ ಮಗ ಅರಿಂಜಯನಿಗೆ ನೀಡಲ್ಪಟ್ಟಿತು . ಅರಿಂಜಯನು ಶೀಘ್ರದಲ್ಲೇ ಮರಣಹೊಂದಿದನು ಮತ್ತು ಅವನ ಮಗ ಪರಾಂತಕ II ಉತ್ತರಾಧಿಕಾರಿಯಾದನು. ಪರಾಂತಕ II ರ ನಂತರ ಸಿಂಹಾಸನವು ಉತ್ತಮನಿಗೆ ಹೋಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ನಿರ್ಧರಿಸಲಾಯಿತು: ಈ ನಿರ್ಧಾರವು ಬಹುಶಃ ಪರಾಂತಕ II ರದ್ದಾಗಿತ್ತು, ಆದಾಗ್ಯೂ ರಾಜರಾಜನ ಮಗ ರಾಜೇಂದ್ರ I ರ ತಿರುವಳಂಗಾಡು ಶಾಸನವು ರಾಜರಾಜನಿಂದ ಮಾಡಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತದೆ. [೨]

ರಾಜರಾಜನ ಹಿರಿಯ ಸಹೋದರನು ಅವನಿಗಿಂತ ಮುಂಚೆಯೇ ಮರಣಹೊಂದಿದನು, ಮತ್ತು ಉತ್ತಮನ ಮರಣದ ನಂತರ, ರಾಜರಾಜನು ಜೂನ್-ಜುಲೈ ೯೮೫ ರಲ್ಲಿ ಸಿಂಹಾಸನವನ್ನು ಏರಿದನು. [೨] ಈ ಹಂತದವರೆಗೆ ಅರುಮೊಳಿ ವರ್ಮನ್ ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಟ್ಟ ಅವನು ರಾಜರಾಜ ಎಂಬ ಹೆಸರನ್ನು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಂಡನು, ಇದರರ್ಥ "ರಾಜರಲ್ಲಿ ರಾಜ" . [೧೬]

ಮಿಲಿಟರಿ ವಿಜಯಗಳು

ಬದಲಾಯಿಸಿ
 
ರಾಜರಾಜ I ರ ಆಳ್ವಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಚೋಳ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯ

ರಾಜರಾಜನು ತಂಜಾವೂರು - ತಿರುಚಿರಾಪಳ್ಳಿ ಪ್ರದೇಶದ ಸುತ್ತ ಕೇಂದ್ರೀಕೃತವಾಗಿರುವ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಚೋಳ ಪ್ರದೇಶಕ್ಕೆ ಸೀಮಿತವಾದ ರಾಜ್ಯವನ್ನು ಆನುವಂಶಿಕವಾಗಿ ಪಡೆದನು. [೧] ಅವನ ಆರೋಹಣದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ಚೋಳ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯವು ತುಲನಾತ್ಮಕವಾಗಿ ಚಿಕ್ಕದಾಗಿತ್ತು ಮತ್ತು ಹಿಂದಿನ ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ರಾಷ್ಟ್ರಕೂಟರ ಆಕ್ರಮಣಗಳಿಂದ ಚೇತರಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದೆ. ರಾಜರಾಜನು ಪ್ರಬಲವಾದ ಸೈನ್ಯ ಮತ್ತು ಬಲವಾದ ನೌಕಾಪಡೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದ ಸಮರ್ಥ ಆಡಳಿತದ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯವಾಗಿ ಪರಿವರ್ತಿಸಿದನು. ಅವನ ಆಳ್ವಿಕೆಯಲ್ಲಿ, ವೆಂಗಿಯ ಉತ್ತರ ರಾಜ್ಯವು ಚೋಳರ ರಕ್ಷಣಾತ್ಮಕ ಪ್ರದೇಶವಾಯಿತು ಮತ್ತು ಪೂರ್ವ ಕರಾವಳಿಯಲ್ಲಿ ಚೋಳರ ಪ್ರಭಾವವು ಉತ್ತರದಲ್ಲಿ ಕಳಿಂಗದವರೆಗೂ ವಿಸ್ತರಿಸಿತು. [೨]

ತಂಜಾವೂರು ಶಾಸನಗಳಲ್ಲಿ ಹಲವಾರು ರೆಜಿಮೆಂಟ್‌ಗಳನ್ನು ಉಲ್ಲೇಖಿಸಲಾಗಿದೆ. [೧೭] [೧೮] ಈ ರೆಜಿಮೆಂಟ್‌ಗಳನ್ನು ಆನೆ ಪಡೆಗಳು, ಅಶ್ವದಳ ಮತ್ತು ಪದಾತಿ ಪಡೆಗಳಾಗಿ ವಿಂಗಡಿಸಲಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಈ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ರೆಜಿಮೆಂಟ್‌ಗಳು ತನ್ನದೇ ಆದ ಸ್ವಾಯತ್ತತೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದವು ಮತ್ತು ಉಪಕಾರಗಳನ್ನು ನೀಡಲು ಅಥವಾ ದೇವಾಲಯಗಳನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಲು ಮುಕ್ತವಾಗಿವೆ. [೧೭]

ಕಂಡಲೂರು ಸಲೈ ವಿರುದ್ಧ

ಬದಲಾಯಿಸಿ

  ರಾಜರಾಜನ ಮುಂಚಿನ ಶಾಸನಗಳು ಸಿ ಯಲ್ಲಿ ಕಂದಲೂರ್ ಸಲೈ (ಇಂದಿನ ಕೇರಳದಲ್ಲಿ ) ನಲ್ಲಿ ಪ್ರಮುಖ ವಿಜಯವನ್ನು ಆಚರಿಸುತ್ತವೆ. ೯೮೮ CE, ಅವನನ್ನು " ಕಂದಲೂರ್ ಸಾಲೈ ಕಲಾಂ-ಅರುಟ್ಟ " ("ಕಂಡಲೂರ್ ಸಲೈ ನಾಶಪಡಿಸಿದ") ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ. [೧೯] ಸಲೈ ಮೂಲತಃ ಮಧುರೈನಲ್ಲಿ ಪಾಂಡ್ಯ ರಾಜನ ಸಾಮಂತನಾಗಿದ್ದ ಆಯ್ ಮುಖ್ಯಸ್ಥನಿಗೆ ಸೇರಿತ್ತು. ಈ ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ಚೇರ ಅಥವಾ ಪಾಂಡ್ಯ ಯೋಧರ ಪಾಲ್ಗೊಳ್ಳುವಿಕೆ ಅನಿಶ್ಚಿತವಾಗಿಯೇ ಉಳಿದಿದೆ. ತಿರುವಲಂಗಾಡು ಶಾಸನವು ರಾಜರಾಜನ ಸೇನಾಪತಿ ವಿಝಿಂಜಂ (ವಿಳಿಣಂ) ವಶಪಡಿಸಿಕೊಂಡನೆಂದು ಉಲ್ಲೇಖಿಸುತ್ತದೆ: ಈ ವಿಜಯವು ಕಂದಲೂರ್ ಸಲೈ ಅಭಿಯಾನದ ಒಂದು ಭಾಗವಾಗಿರಬಹುದು. ನಿಶ್ಚಿತಾರ್ಥವು ಚೋಳ ನೌಕಾಪಡೆಯ ಪ್ರಯತ್ನ ಅಥವಾ ನೌಕಾಪಡೆ ಮತ್ತು ಸೈನ್ಯದ ಸಂಯೋಜಿತ ಪ್ರಯತ್ನ ಎಂದು ತೋರುತ್ತದೆ. [೨೦]

ಕೇರಳ ಮತ್ತು ಪಾಂಡ್ಯರ ವಿಜಯ

ಬದಲಾಯಿಸಿ

ರಾಜರಾಜನ ಶಾಸನಗಳು ೯೯೦ ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ಕನ್ಯಾಕುಮಾರಿ ಜಿಲ್ಲೆಯಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ೧೦೦೦ ರ ದಶಕದ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ತಿರುವನಂತಪುರ ಜಿಲ್ಲೆಯಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸುತ್ತವೆ. ಕೇರಳದ ಚೋಳರ ಅಧೀನತೆಯು ೧೧ ನೇ ಶತಮಾನದ ಆರಂಭಿಕ ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿದೆ. [೨೦] ರಾಜರಾಜನ ಸೆನೂರ್ ಶಾಸನವು (೧೦೦೫ CE) ಅವನು ಪಾಂಡ್ಯರ ರಾಜಧಾನಿ ಮಧುರೈಯನ್ನು ನಾಶಪಡಿಸಿದನೆಂದು ಹೇಳುತ್ತದೆ; ಕೊಲ್ಲಂ ( ವೇನಾಡ್ ), ಕೊಲ್ಲ-ದೇಶಂ ( ಮೂಶಿಕ ), ಮತ್ತು ಕೊಡುಂಗಲ್ಲೂರ್ ( ಚೇರ ಪೆರುಮಾಳ್ ) "ಹೆಮ್ಮೆಯ ರಾಜರು" ವಶಪಡಿಸಿಕೊಂಡರು. [೨೦] [೨೧] ಮಲೈನಾಡುದಲ್ಲಿನ ಈ ಕೆಲವು ವಿಜಯಗಳನ್ನು ಬಹುಶಃ ರಾಜಕುಮಾರ ರಾಜೇಂದ್ರ ಚೋಳನು ತನ್ನ ತಂದೆಗಾಗಿ ಗೆದ್ದನು. [೭]

ಪಾಂಡ್ಯರನ್ನು ಸೋಲಿಸಿದ ನಂತರ, ರಾಜರಾಜನು ಪಾಂಡ್ಯ ಕುಲಶನಿ ("ಪಾಂಡ್ಯರ ಜನಾಂಗಕ್ಕೆ ಸಿಡಿಲು") ಎಂಬ ಬಿರುದನ್ನು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಂಡನು ಮತ್ತು ಪಾಂಡ್ಯ ದೇಶವನ್ನು "ರಾಜರಾಜ ಮಂಡಲಂ" ಅಥವಾ "ರಾಜರಾಜ ಪಾಂಡಿನಾಡು" ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಯಿತು. [೨೨] ತ್ರಿಸಂಕು ಕಾಷ್ಠದಲ್ಲಿ (ದಕ್ಷಿಣ) ರಾಜರಾಜನ ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆಯನ್ನು ವಿವರಿಸುವಾಗ, ರಾಜೇಂದ್ರ I ರ ತಿರುವಲಂಗಾಡು ಗ್ರ್ಯಾಂಟ್ ಅವರು ಕೆಲವು ರಾಜ ಅಮರಭುಜಂಗವನ್ನು ವಶಪಡಿಸಿಕೊಂಡರು ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತದೆ. [೨೩] ಈ ರಾಜಕುಮಾರನ ಗುರುತಿಸುವಿಕೆ (ಪಾಂಡ್ಯ ರಾಜಕುಮಾರ ಅಥವಾ ಪಾಂಡ್ಯ ರಾಜನ ಸೇನಾಪತಿ ಅಥವಾ ಕೊಂಗು ಚೇರ ರಾಜಕುಮಾರ) ಬಗೆಹರಿಯದೆ ಉಳಿದಿದೆ. [೭] [೨೩] ಕೊಂಗು ದೇಸ ರಾಜಕ್ಕಲ್, ಕೊಂಗು ನಾಡು ಪ್ರದೇಶದ ವೃತ್ತಾಂತ, ಈ ಸೇನಾಪತಿಯು ನಂತರ ರಾಜರಾಜನಿಗೆ ತನ್ನ ನಿಷ್ಠೆಯನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸಿದನು ಮತ್ತು ಚೋಳ ರಾಜನ ಕನಕಾಭಿಷೇಕ ಸಮಾರಂಭವನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸಿದನು ಎಂದು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. [೨೩]

ದಕ್ಷಿಣದಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಆಳ್ವಿಕೆಯನ್ನು ಬಲಪಡಿಸಿದ ನಂತರ, ರಾಜರಾಜನು ಮುಮ್ಮುಡಿ ಚೋಳ ("ಮೂರು ಕಿರೀಟಗಳನ್ನು ಧರಿಸಿರುವ ಚೋಳ") ಎಂಬ ಬಿರುದನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಂಡನು, ಇದು ಚೋಳರು, ಪಾಂಡ್ಯರು ಮತ್ತು ಚೇರರ ಮೂರು ಪ್ರಾಚೀನ ತಮಿಳು ದೇಶಗಳ ಮೇಲೆ ಅವನ ನಿಯಂತ್ರಣವನ್ನು ಉಲ್ಲೇಖಿಸುತ್ತದೆ. [೧]

ಶ್ರೀಲಂಕಾದ ವಿಜಯ

ಬದಲಾಯಿಸಿ

೯೯೩ ರಲ್ಲಿ, ರಾಜರಾಜ ಶ್ರೀಲಂಕಾವನ್ನು ಆಕ್ರಮಿಸಿದನು, ಇದನ್ನು ಚೋಳರ ದಾಖಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಇಲಾ-ಮಂಡಲಂ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. [೨೧] ಈ ಆಕ್ರಮಣವು ಬಹುಶಃ ಅನುರಾಧಪುರದ ಮಹಿಂದ V ರ ಆಳ್ವಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಸಂಭವಿಸಿದೆ, ಅವರು ಚುಲವಂಶದ ವೃತ್ತಾಂತದ ಪ್ರಕಾರ, ಮಿಲಿಟರಿ ದಂಗೆಯಿಂದಾಗಿ ಆಗ್ನೇಯ ಶ್ರೀಲಂಕಾದ ರೋಹಣ ( ರುಹುಣ ) ಗೆ ಓಡಿಹೋದರು. [೨೪] ಚೋಳ ಸೈನ್ಯವು ಅನುರಾಧಪುರವನ್ನು ವಶಪಡಿಸಿಕೊಂಡಿತು ಮತ್ತು ಶ್ರೀಲಂಕಾದ ಉತ್ತರಾರ್ಧವನ್ನು ವಶಪಡಿಸಿಕೊಂಡಿತು. ಚೋಳರು ಪೊಲೊನ್ನರುವಾದ ಮಿಲಿಟರಿ ಹೊರಠಾಣೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಂತೀಯ ರಾಜಧಾನಿಯನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಿದರು, ಅದಕ್ಕೆ ರಾಜರಾಜನ ಶೀರ್ಷಿಕೆಯ ನಂತರ ಜನನಾಥ ಮಂಗಲಂ ಎಂದು ಹೆಸರಿಸಿದರು. [೨೪] ಚೋಳ ಅಧಿಕಾರಿ ತಾಲಿ ಕುಮಾರನ್ ಮಹಾತಿತ್ತ (ಆಧುನಿಕ ಮಂಟೋಟ) ಪಟ್ಟಣದಲ್ಲಿ ರಾಜರಾಜೇಶ್ವರ ("ರಾಜರಾಜನ ಲಾರ್ಡ್") ಎಂಬ ಶಿವ ದೇವಾಲಯವನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಿದನು, ಅದನ್ನು ರಾಜರಾಜ-ಪುರ ಎಂದು ಮರುನಾಮಕರಣ ಮಾಡಲಾಯಿತು. [೨೪]

ರಾಜರಾಜನ ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆಯನ್ನು ಪೌರಾಣಿಕ ವೀರ ರಾಮನಿಂದ ಲಂಕಾದ ಆಕ್ರಮಣಕ್ಕೆ ಹೋಲಿಸಿ, ತಿರುವಲಂಗಾಡು ಫಲಕಗಳು ಹೀಗೆ ಹೇಳುತ್ತವೆ: [೧]   ೧೦೧೭ ರಲ್ಲಿ, ರಾಜರಾಜನ ಮಗ ರಾಜೇಂದ್ರ I ಶ್ರೀಲಂಕಾದ ಚೋಳ ವಿಜಯವನ್ನು ಪೂರ್ಣಗೊಳಿಸಿದನು. [೨೫] ೧೦೭೦ ರವರೆಗೂ ಚೋಳರು ಶ್ರೀಲಂಕಾವನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸಿದರು, ವಿಜಯಬಾಹು I ಅವರನ್ನು ಸೋಲಿಸಿ ಹೊರಹಾಕಿದರು. [೨೬]

ಚಾಲುಕ್ಯರ ಸಂಘರ್ಷ

ಬದಲಾಯಿಸಿ

೯೯೮ CE ನಲ್ಲಿ, ರಾಜರಾಜನು ಗಂಗಾಪಾಡಿ, ನೊಳಂಬಪಾಡಿ ಮತ್ತು ತಡಿಗೈಪಾಡಿ (ಇಂದಿನ ಕರ್ನಾಟಕ ) ಪ್ರದೇಶಗಳನ್ನು ವಶಪಡಿಸಿಕೊಂಡನು. [೨೭] ರಾಜ ಚೋಳನು ನೊಳಂಬಪಾಡಿಯನ್ನು ವಶಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವಾಗ ಮತ್ತು ಸ್ವಾಧೀನಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವಾಗ ಗಂಗೆಯ ಸಾಮಂತರಾಗಿದ್ದ ನೊಳಂಬರನ್ನು ನಂದಿಸಿದನು. [೨೮] ವಶಪಡಿಸಿಕೊಂಡ ಪ್ರಾಂತ್ಯಗಳು ಮೂಲತಃ ರಾಷ್ಟ್ರಕೂಟರ ಸಾಮಂತರಾಗಿದ್ದರು. [೨೯] [೩೦]೯೭೩ CE ನಲ್ಲಿ, ರಾಷ್ಟ್ರಕೂಟರನ್ನು ಪಶ್ಚಿಮ ಚಾಲುಕ್ಯರು ಸೋಲಿಸಿದರು, ಇದು ಚೋಳರೊಂದಿಗೆ ನೇರ ಸಂಘರ್ಷಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಯಿತು. [೩೧] ಧಾರವಾಡದ ಇರಿವಬೆಡಂಗ ಸತ್ಯಾಶ್ರಯನ ಶಾಸನವು ಅವನನ್ನು ಪಶ್ಚಿಮ ಚಾಲುಕ್ಯರ ಸಾಮಂತ ಎಂದು ವಿವರಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಚೋಳರ ಆಕ್ರಮಣವನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. [೩೨] ಅದೇ ಶಾಸನದಲ್ಲಿ, ರಾಜೇಂದ್ರನು ೯೫೦೦೦೦ ಸೈನ್ಯದೊಂದಿಗೆ ಬಂದನೆಂದು ಮತ್ತು ಡೊಣುವರಾದಲ್ಲಿ ದಂಗೆಕೋರನಾಗಿದ್ದನೆಂದು ಆರೋಪಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಧರ್ಮಶಾಸ್ತ್ರದಲ್ಲಿ ಹೇಳಲಾದ ಯುದ್ಧದ ನೈತಿಕತೆಯನ್ನು ಮಸುಕುಗೊಳಿಸಿದನು. [೩೩] ಜೇಮ್ಸ್ ಹೈಟ್ಜ್‌ಮನ್ ಮತ್ತು ವೋಲ್ಫ್‌ಗ್ಯಾಂಗ್ ಷೆಂಕ್ಲುಹ್ನ್‌ರಂತಹ ಇತಿಹಾಸಕಾರರು ಈ ಮುಖಾಮುಖಿಯು ಚೋಳ ಮತ್ತು ಚಾಲುಕ್ಯ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯಗಳ ನಡುವಿನ ವೈಯಕ್ತಿಕ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ವೈರತ್ವದ ಮಟ್ಟವನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶಿಸುತ್ತದೆ ಎಂದು ತೀರ್ಮಾನಿಸುತ್ತಾರೆ, ಬಾದಾಮಿಯ ಚಾಲುಕ್ಯರು ಮತ್ತು ಕಂಚಿಯ ಪಲ್ಲವರ ನಡುವಿನ ದ್ವೇಷದ ನಡುವೆ ಸಮಾನಾಂತರವನ್ನು ಚಿತ್ರಿಸುತ್ತದೆ. [೩೪] [೩೫]

 
ಚೋಳ ರಾಜ ರಾಜರಾಜ I (೯೮೫-೧೦೧೪ CE) ನ ನಾಣ್ಯ. ಅನಿಶ್ಚಿತ ತಮಿಳುನಾಡು ಮಿಂಟ್. ತಮಿಳಿನಲ್ಲಿ "ಚೋಳ, ಗಂಗಾ ವಿಜಯಶಾಲಿ" ಎಂಬ ದಂತಕಥೆ, ಎರಡು ಮೀನುಗಳೊಂದಿಗೆ ಕುಳಿತಿರುವ ಹುಲಿ.

೧೦೦೪ CE ಹೊತ್ತಿಗೆ, ಗಂಗವಾಡಿ ಪ್ರಾಂತ್ಯವನ್ನು ರಾಜರಾಜನು ವಶಪಡಿಸಿಕೊಂಡನು. [೩೬] ಗಂಗವಾಡಿ ಪ್ರಾಂತ್ಯದ ಪಶ್ಚಿಮ ಭಾಗವನ್ನು ಆಳಿದ ಚಂಗಾಳ್ವರು ಮತ್ತು ಕೊಡಗನ್ನು ಆಳಿದ ಕೊಂಗಾಳ್ವರು ಸಾಮಂತರಾಗಿ ಪರಿವರ್ತನೆಗೊಂಡರು. [೩೭] ಪೊನ್ನಸೋಗೆಯ ಕದನದಲ್ಲಿ ಚಂಗಾಳ್ವರನ್ನು ಸೋಲಿಸಿದ ಚೋಳ ಸೇನಾಧಿಪತಿ ಪಂಚವನ್ ಮಾರಯ್ಯನಿಗೆ ಅರ್ಕಲಗೂಡು ಏಳುಸುವೀರ-7000 ಸೀಮೆ ಮತ್ತು ಕ್ಷತ್ರಿಯಶಿಖಾಮಣಿ ಎಂಬ ಬಿರುದು ನೀಡಿ ಗೌರವಿಸಲಾಯಿತು. [೩೮] ಕೊಂಗಾಳ್ವರು, ಮಾನ್ಯರ ಪರಾಕ್ರಮಕ್ಕಾಗಿ, ಮಾಲಂಬಿ (ಕೂರ್ಗ್) ಎಸ್ಟೇಟ್ ಮತ್ತು ಕ್ಷತ್ರಿಯಶಿಖಾಮಣಿ ಎಂಬ ಬಿರುದನ್ನು ಪಡೆದರು. [೩೭] ಪೂರ್ವ ಚಾಲುಕ್ಯರ ರಾಜವಂಶದ ಜಟಾ ಚೋಡ ಭೀಮನು ವೆಂಗಿ ರಾಜ್ಯವನ್ನು ಆಳಿದನು. [೩೧] ಜಟಾ ಚೋಡ ಭೀಮನು ರಾಜರಾಜನಿಂದ ಸೋಲಿಸಲ್ಪಟ್ಟನು ಮತ್ತು ಶಕ್ತಿವರ್ಮನನ್ನು ಚೋಳ ರಾಜವಂಶದ ವೈಸ್ರಾಯ್ ಆಗಿ ವೆಂಗಿಯ ಸಿಂಹಾಸನದಲ್ಲಿ ಇರಿಸಲಾಯಿತು. [೩೧] [೩೯] ಚೋಳರ ಸೈನ್ಯವನ್ನು ಹಿಂತೆಗೆದುಕೊಂಡ ನಂತರ, ಭೀಮನು ಕಂಚಿಯನ್ನು ೧೦೦೧ CE ನಲ್ಲಿ ವಶಪಡಿಸಿಕೊಂಡನು. ಶಕ್ತಿವರ್ಮನ್ I ನನ್ನು ಮತ್ತೆ ವೆಂಗಿಯ ಸಿಂಹಾಸನದಲ್ಲಿ ಪುನಃ ಸ್ಥಾಪಿಸುವ ಮೊದಲು ರಾಜರಾಜನು ಭೀಮನೆಂಬ ಆಂಧ್ರ ರಾಜನನ್ನು ಹೊರಹಾಕಿದನು ಮತ್ತು ಕೊಂದನು. [೪೦] ರಾಜರಾಜನು ತನ್ನ ಮಗಳು ಕುಂದವೈಯನ್ನು ವೆಂಗಿ ವಿಮಲಾದಿತ್ಯನ ತನ್ನ ಮುಂದಿನ ವೈಸ್‌ರಾಯ್‌ಗೆ ಮದುವೆ ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟನು, ಇದು ಚೋಳ ರಾಜವಂಶ ಮತ್ತು ಪೂರ್ವ ಚಾಲುಕ್ಯ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದ ಒಕ್ಕೂಟವನ್ನು ತಂದಿತು ಮತ್ತು ಭವಿಷ್ಯದಲ್ಲಿ ರಾಜರಾಜನ ವಂಶಸ್ಥರು ಪೂರ್ವ ಚಾಲುಕ್ಯ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯವನ್ನು ಆಳುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ಖಚಿತಪಡಿಸಿತು. [೩೯]

ಹೊಯ್ಸಳ ಸಂಘರ್ಷಗಳು

ಬದಲಾಯಿಸಿ

ಪಶ್ಚಿಮ ಚಾಲುಕ್ಯರ ಸಾಮಂತರಾಗಿದ್ದ ಚೋಳರು ಮತ್ತು ಹೊಯ್ಸಳರ ನಡುವೆ ಮುಖಾಮುಖಿಯಾದವು. ೧೦೦೬ ರ ನರಸೀಪುರದ ಗೋಪಾಲಕೃಷ್ಣ ದೇವಾಲಯದ ಶಾಸನವು ರಾಜರಾಜನ ಸೇನಾಪತಿ ಅಪ್ರಮೇಯನು ಮಂತ್ರಿ ನಾಗಣ್ಣ ಮತ್ತು ಹೊಯ್ಸಳರ ಇತರ ಸೇನಾಪತಿಗಳನ್ನು ಕೊಂದನೆಂದು ದಾಖಲಿಸುತ್ತದೆ. [೪೧] ಚನ್ನಪಟ್ಟಣದಲ್ಲಿರುವ ಇದೇ ರೀತಿಯ ಶಾಸನವು ರಾಜರಾಜನು ಹೊಯ್ಸಳರನ್ನು ಸೋಲಿಸಿದುದನ್ನು ವಿವರಿಸುತ್ತದೆ. [೪೨]

 
ರಾಜರಾಜನ ಪ್ರತಿಮೆ, ತಮಿಳುನಾಡು, ೨೦ ನೇ ಶತಮಾನ

ಕಳಿಂಗ ವಿಜಯ

ಬದಲಾಯಿಸಿ

ವೆಂಗಿಯ ವಿಜಯದ ನಂತರ ಕಳಿಂಗ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದ ಆಕ್ರಮಣವು ಸಂಭವಿಸಿತು. [೪೩]

ಕುಡ-ಮಲೈ-ನಾಡು ವಶ

ಬದಲಾಯಿಸಿ

ರಾಜ ರಾಜರಾಜನಿಂದ "ಕುಡ-ಮಲೈ-ನಾಡು" ವಿಜಯದ ಬಗ್ಗೆ ಬಹು ಉಲ್ಲೇಖಗಳಿವೆ (ಸಿ. ೧೦೦೦ CE ನಿಂದ). [೭] [೪೪] ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುವ ಕೆಲವು ಶಾಸನಗಳಲ್ಲಿ ಕುಡ-ಮಲೈ-ನಾಡು ಎಂಬ ಪದದ ಬದಲಿಗೆ ಕುಡಗು-ಮಲೈ-ನಾಡು ಎಂಬ ಪದವನ್ನು ಬಳಸಲಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಈ ಪ್ರದೇಶವನ್ನು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಕೂರ್ಗ್ (ಕೊಡಗು) ಎಂದು ಗುರುತಿಸಲಾಗಿದೆ. [೭] [೪೫]

ರಾಜನು ೧೮ ಪರ್ವತ ಹಾದಿಗಳನ್ನು ( ವಿಕ್ರಮ ಚೋಳ ಉಳ ) ದಾಟಿದ ನಂತರ ಒಂದೇ ದಿನದಲ್ಲಿ ದೂತರ ಸಲುವಾಗಿ ಮಲೈನಾಡನ್ನು ವಶಪಡಿಸಿಕೊಂಡನೆಂದು ಹೇಳಲಾಗುತ್ತದೆ. [೭] ಕುಲೋತ್ತುಂಗ ಚೋಳ ಉಲನು ರಾಜರಾಜನು ೧೮ ತಲೆಗಳನ್ನು ಕತ್ತರಿಸಿ ಉದಗೈಗೆ ಬೆಂಕಿ ಹಚ್ಚಿದನೆಂದು ಉಲ್ಲೇಖಿಸುತ್ತಾನೆ. [೨೦] ಕಳಿಂಗತುಪ್ಪರಾಣಿಯು ಉಡಿಯಾರ್ ಮಂಡಲಂನಲ್ಲಿನ ಚಡಯ ನಲ್ವಿಜದ ಸಂಸ್ಥೆ, ಉದಗೈಯನ್ನು ವಶಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಮತ್ತು ಅಲ್ಲಿಂದ ಹಲವಾರು ಆನೆಗಳ ಲೂಟಿಯನ್ನು ಉಲ್ಲೇಖಿಸುತ್ತದೆ. [೭] ತಿರುಪ್ಪಳನಂ ಶಾಸನವು (೯೯೯ CE) ಮಲೈನಾಡಿನಲ್ಲಿ ಪಡೆದ ಕೊಳ್ಳೆಯಿಂದ ರಾಜನು ವಿಗ್ರಹವನ್ನು ಉಡುಗೊರೆಯಾಗಿ ನೀಡಿದ್ದನ್ನು ಉಲ್ಲೇಖಿಸುತ್ತದೆ. [೭] [೪೬] [೪೭] [೪೮]

ನೌಕಾ ದಂಡಯಾತ್ರೆ

ಬದಲಾಯಿಸಿ

ರಾಜರಾಜನ ಕೊನೆಯ ವಿಜಯಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು ಮಾಲ್ಡೀವ್ಸ್ ದ್ವೀಪಗಳ ನೌಕಾಪಡೆಯ ವಿಜಯವಾಗಿದೆ ("ಸಮುದ್ರದ ಪ್ರಾಚೀನ ದ್ವೀಪಗಳು ಸಂಖ್ಯೆ ೧೨೦೦"). [೪೯] [೭] ನೌಕಾ ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆಯು ಹಿಂದೂ ಮಹಾಸಾಗರದಲ್ಲಿ ಚೋಳ ನೌಕಾ ಶಕ್ತಿಯ ಪ್ರದರ್ಶನವಾಗಿತ್ತು. [೭]

ಚೋಳರು ಬಂಗಾಳ ಕೊಲ್ಲಿಯ ಸುತ್ತಲಿನ ಪ್ರದೇಶವನ್ನು ನಾಗಪಟ್ಟಿಣಂ ಅನ್ನು ಮುಖ್ಯ ಬಂದರಾಗಿ ನಿಯಂತ್ರಿಸಿದರು. ಶ್ರೀಲಂಕಾದ ಆಕ್ರಮಣದಲ್ಲಿ ಚೋಳ ನೌಕಾಪಡೆಯು ಪ್ರಮುಖ ಪಾತ್ರವನ್ನು ವಹಿಸಿದೆ. [೫೦] ರಾಜರಾಜನ ಯಶಸ್ಸು ಅವನ ಮಗ ರಾಜೇಂದ್ರ ಚೋಳನಿಗೆ ಶ್ರೀವಿಜಯದ ಚೋಳ ಆಕ್ರಮಣವನ್ನು ಮುನ್ನಡೆಸಲು ಅವಕಾಶ ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟಿತು, ಆಗ್ನೇಯ ಏಷ್ಯಾದಲ್ಲಿ ನೌಕಾ ದಾಳಿಗಳನ್ನು ನಡೆಸಿತು ಮತ್ತು ಕದರಂ ಅನ್ನು ಸಂಕ್ಷಿಪ್ತವಾಗಿ ಆಕ್ರಮಿಸಿಕೊಂಡಿತು. [೫೧] [೫೨]

ವೈಯಕ್ತಿಕ ಜೀವನ

ಬದಲಾಯಿಸಿ

ರಾಜರಾಜನು ಹಲವಾರು ಮಹಿಳೆಯರನ್ನು ಮದುವೆಯಾದನು, ಅವರಲ್ಲಿ ಕೆಲವರು ವನವನ್ ಮಾದೇವಿ ಅಕಾ ತಿರಿಪುವನ ಮಾದೇವಿಯಾರ್, ದಂತಿಶಕ್ತಿ ವಿಟಂಕಿ ಅಕಾ ಲೋಕಮಾದೇವಿ, ಪಂಚವನ್ ಮಾದೇವಿಯಾರ್, ಚೋಳ ಮಹಾದೇವಿ, ತ್ರೈಲೋಕ್ಯ ಮಹಾದೇವಿ, ಲತಾ ಮಹಾದೇವಿ, ಪೃಥ್ವಿ ಮಹಾದೇವಿ, ಮೀನವನ್ ಮಹಾದೇವಿ, ವೀರನಾರಾಯಣಿ ಮತ್ತು ವಿಲ್ಲವನ್ ಮಹಾದೇವಿ. [೫೩] [೫೪] [೫೫] [೫೬] ಅವರು ಕನಿಷ್ಟ ಮೂರು ಹೆಣ್ಣು ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರು. ಅವರಿಗೆ ಇಬ್ಬರು ಗಂಡು ಮಕ್ಕಳಿದ್ದರು, ಹಿರಿಯವನು ತಿರಿಪುವಾನ ಮಾದೇವಿಯಾರ್ [೫೭] [೫೮] [೫೯] ಜೊತೆ ರಾಜೇಂದ್ರ ಮತ್ತು ಕಿರಿಯವನು ಅರೈಯನ್ ರಾಜರಾಜನ್ (ತಾಯಿ ಅಪರಿಚಿತ). ಅವನಿಗೆ ಲೋಕಮಾದೇವಿಯೊಡನೆ ಕುಂದವಾಯಿ ಎಂಬ ಮೊದಲ ಮಗಳು ಇದ್ದಳು. ಕುಂದವೈ ಚಾಲುಕ್ಯ ರಾಜಕುಮಾರ ವಿಮಲಾದಿತನನ್ನು ಮದುವೆಯಾದಳು. ಅವರಿಗೆ ಮಾತೆವಾಡಿಗಲ್ ಎಂಬ ಇಬ್ಬರು ಹೆಣ್ಣು ಮಕ್ಕಳಿದ್ದರು[ಸಾಕ್ಷ್ಯಾಧಾರ ಬೇಕಾಗಿದೆ] ಮತ್ತು ಅಂಗಮಾದೇವಿ ಅಥವಾ ಅರುಮೊಳಿ ಚಂದ್ರಮಲ್ಲಿ. [೫೬] ರಾಜರಾಜನು ೧೦೧೪ CE ಯಲ್ಲಿ ತಮಿಳು ತಿಂಗಳ ಮಕಾದಲ್ಲಿ ಮರಣಹೊಂದಿದನು ಮತ್ತು ರಾಜೇಂದ್ರ ಚೋಳ I [೬೦] ಉತ್ತರಾಧಿಕಾರಿಯಾದನು.

ಆಡಳಿತ

ಬದಲಾಯಿಸಿ
 
೧೧ ನೇ ಶತಮಾನದ ತಮಿಳುನಾಡಿನ ಬೃಹದೀಶ್ವರ ದೇವಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುವ ರಾಜರಾಜ ಮತ್ತು ಅವನ ಗುರು ಕರುವೂರವರನ್ನು ಚಿತ್ರಿಸುವ ಭಿತ್ತಿಚಿತ್ರ. [೬೧] [೬೨]

ರಾಜರಾಜ I ರ ಆಳ್ವಿಕೆಯ ಮೊದಲು, ಚೋಳರ ಪ್ರಾಂತ್ಯದ ಕೆಲವು ಭಾಗಗಳನ್ನು ಚೋಳ ದೊರೆಗಳೊಂದಿಗೆ ಸಡಿಲವಾದ ಮೈತ್ರಿಯಲ್ಲಿದ್ದ ಆನುವಂಶಿಕ ಅಧಿಪತಿಗಳು ಮತ್ತು ರಾಜಕುಮಾರರು ಆಳುತ್ತಿದ್ದರು. [೬೩] ರಾಜರಾಜನು ೧೦೦೦ CE ಯಲ್ಲಿ ಭೂಮಾಪನ ಮತ್ತು ಮೌಲ್ಯಮಾಪನದ ಯೋಜನೆಯನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದನು, ಇದು ವಲನಾಡುಸ್ ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ಘಟಕಗಳಾಗಿ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದ ಮರುಸಂಘಟನೆಗೆ ಕಾರಣವಾಯಿತು. [೧೦] [೧೧] ರಾಜರಾಜ I ರ ಆಳ್ವಿಕೆಯಿಂದ ೧೧೩೩ CE ಯಲ್ಲಿ ವಿಕ್ರಮ ಚೋಳನ ಆಳ್ವಿಕೆಯವರೆಗೆ, ಆನುವಂಶಿಕ ಅಧಿಪತಿಗಳು ಮತ್ತು ಸ್ಥಳೀಯ ರಾಜಕುಮಾರರನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸಲಾಯಿತು ಅಥವಾ ಅವಲಂಬಿತ ಅಧಿಕಾರಿಗಳಾಗಿ ಪರಿವರ್ತಿಸಲಾಯಿತು. [೬೩] ಇದು ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದ ವಿವಿಧ ಭಾಗಗಳ ಮೇಲೆ ರಾಜನು ಹೆಚ್ಚು ನಿಯಂತ್ರಣವನ್ನು ಹೊಂದಲು ಕಾರಣವಾಯಿತು. [೬೩] ರಾಜರಾಜನು ಸ್ಥಳೀಯ ಸ್ವ-ಸರ್ಕಾರವನ್ನು ಬಲಪಡಿಸಿದನು ಮತ್ತು ಗ್ರಾಮ ಸಭೆಗಳು ಮತ್ತು ಇತರ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ತಮ್ಮ ಸ್ವಾಯತ್ತತೆಯನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಂಡು ಲೆಕ್ಕಪರಿಶೋಧನೆ ಮತ್ತು ನಿಯಂತ್ರಣದ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಿದರು. [೬೪] [೬೫] [೬೬] ವ್ಯಾಪಾರವನ್ನು ಉತ್ತೇಜಿಸಲು, ಅವರು ಚೋಳರ ಮೊದಲ ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆಯನ್ನು ಚೀನಾಕ್ಕೆ ಕಳುಹಿಸಿದರು. [೬೭]

ಅವರ ಹಿರಿಯ ಸಹೋದರಿ ಕುಂದವಾಯಿ ಅವರಿಗೆ ದೇವಾಲಯಗಳ ಆಡಳಿತ ಮತ್ತು ನಿರ್ವಹಣೆಯಲ್ಲಿ ಸಹಾಯ ಮಾಡಿದರು. [೬೮]

ಅಧಿಕಾರಿಗಳು

ಬದಲಾಯಿಸಿ

ರಾಜರಾಜನ ಆಳ್ವಿಕೆಯ ಕೊನೆಯ ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ರಾಜೇಂದ್ರ ಚೋಳ I ನನ್ನು ಸಹ-ರಾಜಪ್ರತಿನಿಧಿಯನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಲಾಯಿತು. ಅವರು ಉತ್ತರ ಮತ್ತು ವಾಯುವ್ಯ ಪ್ರಭುತ್ವಗಳ ಸರ್ವೋಚ್ಚ ಕಮಾಂಡರ್ ಆಗಿದ್ದರು. ರಾಜ ಚೋಳನ ಆಳ್ವಿಕೆಯಲ್ಲಿ, ಹಿಂದಿನ ಅವಧಿಗಳಿಗಿಂತ ಚೋಳ ದಾಖಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಕಚೇರಿಗಳು ಮತ್ತು ಅಧಿಕಾರಿಗಳ ಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಳಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾದ ಆಡಳಿತ ರಚನೆಯ ವಿಸ್ತರಣೆಯು ಕಂಡುಬಂದಿದೆ. [೧೦] ವಿಲ್ಲವನ್ ಮುವೆಂದವೇಲನ್, ರಾಜರಾಜನ ಉನ್ನತ ಅಧಿಕಾರಿಗಳಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬನಾಗಿದ್ದು, ಅವನ ಅನೇಕ ಶಾಸನಗಳಲ್ಲಿ ಚಿತ್ರಿಸಲಾಗಿದೆ. [೬೯] ಶಾಸನಗಳಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುವ ಇತರ ಅಧಿಕಾರಿಗಳ ಹೆಸರುಗಳೆಂದರೆ, ಬನ ರಾಜಕುಮಾರ ನರಸಿಂಹವರ್ಮನ್, ಸೇನಾಪತಿ ಕೃಷ್ಣನ್ ರಾಮನ್, ಸಾಮಂತ ಮುಖ್ಯಸ್ಥ ವಲ್ಲವರಾಯನ್ ವಂದಿಯಾದೇವನ್, ಕಂದಾಯ ಅಧಿಕಾರಿ ಈರಾಯಿರವನ್ ಪಲ್ಲವರಾಯನ್ ಮತ್ತು ಕುರುವನ್ ಉಲಗಳಂದನ್ ಅವರು ದೇಶಾದ್ಯಂತ ಭೂಮಾಪನವನ್ನು ಆಯೋಜಿಸಿದರು. [೭೦]

ಧಾರ್ಮಿಕ ನೀತಿ

ಬದಲಾಯಿಸಿ

ರಾಜರಾಜನು ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮದ ಶೈವ ಪಂಥದ ಅನುಯಾಯಿಯಾಗಿದ್ದನು ಆದರೆ ಅವನು ವಿಷ್ಣುವಿಗೆ ಹಲವಾರು ದೇವಾಲಯಗಳನ್ನು ಅರ್ಪಿಸಿದನು.

೧೧ ನೇ ಶತಮಾನ CE ಯಲ್ಲಿ, ಬೌದ್ಧ ವಿಹಾರವಾದ ಚೂಡಾಮಣಿ ವಿಹಾರವನ್ನು ಶ್ರೀವಿಜಯ ಶ್ರೀ ಮಾರ ವಿಜಯತುಂಗವರ್ಮನ್‌ನ ಸೈಲೇಂದ್ರ ರಾಜನು ನಾಗಪಟ್ಟಿಣಂನಲ್ಲಿ ರಾಜ ರಾಜ ಚೋಳನ ಪ್ರೋತ್ಸಾಹದೊಂದಿಗೆ ನಿರ್ಮಿಸಿದನು. [೭೧] [೭೨] ರಾಜ ಶ್ರೀ ಮಾರ ತಂದೆಯ ನಂತರ ಇದನ್ನು ಚೂಡಾಮಣಿ ಅಥವಾ ಚುಲಾಮಣಿ ವಿಹಾರ ಎಂದು ಹೆಸರಿಸಲಾಯಿತು. [೭೩] ಸಣ್ಣ ಲೇಡೆನ್ ಅನುದಾನದ ಪ್ರಕಾರ ಈ ವಿಹಾರವನ್ನು ಕುಲೋತ್ತುಂಗ I ರ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ರಾಜರಾಜ-ಪೆರುಂಪಲ್ಲಿ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು. [೭೪] ರಾಜರಾಜನು ಅನೈಮಂಗಲಂ ಗ್ರಾಮದಿಂದ ಬಂದ ಆದಾಯವನ್ನು ಈ ವಿಹಾರದ ನಿರ್ವಹಣೆಗೆ ಮೀಸಲಿಟ್ಟನು. [೭೫]

ರಾಜರಾಜನು ತನ್ನನ್ನು ತಾನು ಶಿವಪಾದ ಶೇಖರ ( IAST : ಶಿವಪಾದ ಶೇಖರ) ಎಂದು ಕರೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ, ಅಕ್ಷರಶಃ, " ಶಿವನ ಪಾದದಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಕಿರೀಟವನ್ನು ಇರಿಸುವವನು". [೭೬]

ಕಲೆ ಮತ್ತು ವಾಸ್ತುಶಿಲ್ಪ

ಬದಲಾಯಿಸಿ

ರಾಜರಾಜನು ತನ್ನ ಆಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ತೇವರಂನ ಸಣ್ಣ ಆಯ್ದ ಭಾಗಗಳನ್ನು ಕೇಳಿದ ನಂತರ ಸ್ತೋತ್ರಗಳನ್ನು ಮರುಪಡೆಯಲು ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆಯನ್ನು ಕೈಗೊಂಡನು. [೭೭] ಅವರು ನಂಬಿ ಅಂದರ್ ನಂಬಿಯ ಸಹಾಯವನ್ನು ಕೋರಿದರು. [೭೮] ಚಿದಂಬರಂನ ತಿಲ್ಲೈ ನಟರಾಜ ದೇವಾಲಯದ ಎರಡನೇ ಆವರಣದಲ್ಲಿರುವ ಕೋಣೆಯಲ್ಲಿ ಬಿಳಿ ಇರುವೆಗಳು ಅರ್ಧ ತಿನ್ನುವ ಕ್ಯಾಡಿಜಮ್ ಎಲೆಗಳ ರೂಪದಲ್ಲಿ ದೈವಿಕ ಹಸ್ತಕ್ಷೇಪದಿಂದ ನಂಬಿ ಲಿಪಿಗಳ ಉಪಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಂಡರು ಎಂದು ನಂಬಲಾಗಿದೆ. [೭೯] [೭೮] ದೇವಾಲಯದಲ್ಲಿ ಬ್ರಾಹ್ಮಣರು ( ದೀಕ್ಷಿತರು ) ಮಿಷನ್ ಅನ್ನು ವಿರೋಧಿಸಿದರು, ಆದರೆ ರಾಜರಾಜನು ಚಿದಂಬರಂನ ಬೀದಿಗಳಲ್ಲಿ ಸಂತ-ಕವಿಗಳ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸುವ ಮೂಲಕ ಮಧ್ಯಪ್ರವೇಶಿಸಿದನು. [೭೯] [೮೦] ಹೀಗೆ ರಾಜರಾಜನು ತಿರುಮುರೈ ಕಂಡ ಚೋಳನ್ ಎಂದು ಪ್ರಸಿದ್ಧನಾದನು ಅಂದರೆ ತಿರುಮುರೈಯನ್ನು ಉಳಿಸಿದವನು . ನಂಬಿಯಂದರ್ ನಂಬಿ ಪುರಾಣಂ ಅಲಿಯಾಸ್ ತಿರುಮುರೈ ಕಂದ ಪುರಾಣಂ ಎಂಬ ತನ್ನ ಕೃತಿಯಲ್ಲಿ ನಂಬಿ ತನ್ನ ಪೋಷಕನನ್ನು ರಾಸರಸಮನ್ನನ್-ಅಭಯಕುಲ-ಶೇಖರನ್ ಎಂದು ಗುರುತಿಸುತ್ತಾನೆ, ಅಂದರೆ ಅಭಯ ಜನಾಂಗದ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ರಾಜ ರಾಜರಾಜ . [೮೧] ಇಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಶಿವ ದೇವಾಲಯಗಳು ದೇವರ ರೂಪಗಳ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದವು, ಆದರೆ ರಾಜರಾಜನ ಆಗಮನದ ನಂತರ, ನಾಯನಾರ್ ಸಂತರ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ದೇವಾಲಯದ ಒಳಗೆ ಇರಿಸಲಾಯಿತು. [೮೦] ನಂಬಿ ಅವರು ಮೂರು ಸಂತ ಕವಿಗಳಾದ ಸಂಬಂಧರ್, ಅಪ್ಪರ್ ಮತ್ತು ಸುಂದರರ್ ಅವರ ಸ್ತೋತ್ರಗಳನ್ನು ಮೊದಲ ಏಳು ಪುಸ್ತಕಗಳಾಗಿ, ಮಾಣಿಕವಾಸಾಗರ ತಿರುಕೋವಾಯರ್ ಮತ್ತು ತಿರುವಾಚಕಂ ಅನ್ನು ೮ ನೇ ಪುಸ್ತಕವಾಗಿ, ಒಂಬತ್ತು ಇತರ ಸಂತರ ೨೮ ಸ್ತೋತ್ರಗಳನ್ನು ೯ ನೇ ಪುಸ್ತಕವಾಗಿ, ತಿರುಮುಲಾರ್‌ನ ತಿರುಮಂದಿರಂ ಅನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಿದರು . ೧೦ ನೇ ಪುಸ್ತಕ, ೧೨ ಇತರ ಕವಿಗಳ ೪೦ ಕೀರ್ತನೆಗಳು ೨೦ ನೇ ಪುಸ್ತಕ, ತಿರುತೋಟನಾರ್ ತಿರುವಂತತಿ - ೬೩ ನಾಯನಾರ್ ಸಂತರ ಶ್ರಮದ ಪವಿತ್ರ ಅಂತತಿ ಮತ್ತು ೧೧ ನೇ ಪುಸ್ತಕವಾಗಿ ತನ್ನದೇ ಆದ ಸ್ತೋತ್ರಗಳನ್ನು ಸೇರಿಸಿದೆ. [೮೨] ಮೊದಲ ಏಳು ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ನಂತರ ತೇವರಮ್ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ಸಂಪೂರ್ಣ ಶೈವ ನಿಯಮವನ್ನು ಸೇರಿಸಲಾಯಿತು, ೧೨ ನೇ ಪುಸ್ತಕ, ಸೆಕ್ಕಿಝರ್ ಅವರ ಪೆರಿಯಾ ಪುರಾಣ (೧೧೩೫) ಅನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಪವಿತ್ರ ಪುಸ್ತಕವಾದ ತಿರುಮುರೈ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಹೀಗೆ ಶೈವ ಸಾಹಿತ್ಯವು ಸುಮಾರು ೬೦೦ ವರ್ಷಗಳ ಧಾರ್ಮಿಕ, ತಾತ್ವಿಕ ಮತ್ತು ಸಾಹಿತ್ಯಿಕ ಬೆಳವಣಿಗೆಯನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದೆ. [೮೨]

ರಾಜರಾಜನ ಸಮಕಾಲೀನ ಭಾವಚಿತ್ರ ಅಥವಾ ಪ್ರತಿಮೆ ಉಳಿದಿಲ್ಲ; ತಂಜಾವೂರು ದೇವಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ರಾಜರಾಜನನ್ನು ಚಿತ್ರಿಸುವ ಕಂಚಿನ ಚಿತ್ರವು ನಕಲಿ ಮತ್ತು ತಡವಾಗಿ ಮೂಲವಾಗಿದೆ. [೨೧]

ಬೃಹದೀಶ್ವರ ದೇವಾಲಯ

ಬದಲಾಯಿಸಿ
 
UNESCO ವಿಶ್ವ ಪರಂಪರೆಯ ತಾಣವಾದ ರಾಜರಾಜ I ನಿರ್ಮಿಸಿದ ಬೃಹದೀಶ್ವರ ದೇವಾಲಯ

೧೦೧೦ CE ನಲ್ಲಿ, ರಾಜರಾಜನು ತಂಜಾವೂರಿನಲ್ಲಿ ಶಿವನಿಗೆ ಸಮರ್ಪಿತವಾದ ಬೃಹದೀಶ್ವರ ದೇವಾಲಯವನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಿದನು. ದೇವಾಲಯ ಮತ್ತು ರಾಜಧಾನಿ ಧಾರ್ಮಿಕ ಮತ್ತು ಆರ್ಥಿಕ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳ ಕೇಂದ್ರವಾಗಿ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸಿತು. [೮೩] ಇದನ್ನು ಪೆರಿಯ ಕೋವಿಲ್, ರಾಜರಾಜೇಶ್ವರ ದೇವಸ್ಥಾನ ಮತ್ತು ರಾಜರಾಜೇಶ್ವರಂ ಎಂದೂ ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ. [೮೪] [೮೫] ಇದು ಭಾರತದ ಅತಿದೊಡ್ಡ ದೇವಾಲಯಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಚೋಳರ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ದ್ರಾವಿಡ ವಾಸ್ತುಶಿಲ್ಪಕ್ಕೆ ಉದಾಹರಣೆಯಾಗಿದೆ. [೮೬] [೮೭] ರಲ್ಲಿ ದೇವಾಲಯವು ೧೦೦೦ ವರ್ಷಗಳಷ್ಟು ಹಳೆಯದಾಯಿತು. ಈ ದೇವಾಲಯವು " ಗ್ರೇಟ್ ಲಿವಿಂಗ್ ಚೋಳ ದೇವಾಲಯಗಳು " ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ UNESCO ವಿಶ್ವ ಪರಂಪರೆಯ ತಾಣದ ಭಾಗವಾಗಿದೆ, ಇತರ ಎರಡು ಗಂಗೈಕೊಂಡ ಚೋಳಪುರಂ ಮತ್ತು ಐರಾವತೇಶ್ವರ ದೇವಾಲಯವಾಗಿದೆ . [೮೮]

ವಿಮಾನಂ (ದೇವಾಲಯದ ಗೋಪುರ) 216 ft (66 m) ಎತ್ತರ ಮತ್ತು ವಿಶ್ವದ ಅತಿ ಎತ್ತರವಾಗಿದೆ. ದೇವಾಲಯದ ಕುಂಬಮ್ (ಮೇಲ್ಭಾಗ ಅಥವಾ ಬಲ್ಬಸ್ ರಚನೆ) ಅನ್ನು ಒಂದೇ ಬಂಡೆಯಿಂದ ಕೆತ್ತಲಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಸುಮಾರು 80 ಟನ್ ತೂಕವಿದೆ. [೮೯] ಪ್ರವೇಶದ್ವಾರದಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು ೧೬ ಅಡಿ ಉದ್ದ ಮತ್ತು ೧೩ ಅಡಿ ಎತ್ತರದ ಒಂದೇ ಬಂಡೆಯಿಂದ ಕೆತ್ತಲಾದ ನಂದಿಯ (ಪವಿತ್ರ ಬುಲ್) ದೊಡ್ಡ ಪ್ರತಿಮೆ ಇದೆ. ಇಡೀ ದೇವಾಲಯದ ರಚನೆಯು ಗ್ರಾನೈಟ್‌ನಿಂದ ಮಾಡಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ, ಇವುಗಳ ಹತ್ತಿರದ ಮೂಲಗಳ ಪ್ರಕಾರ ಸುಮಾರು ದೇವಾಲಯವು ಪಶ್ಚಿಮಕ್ಕೆ ೬೦ ಕಿ.ಮೀ ಇದೆ. ಈ ದೇವಾಲಯವು ತಮಿಳುನಾಡಿನಲ್ಲಿ ಅತಿ ಹೆಚ್ಚು ಭೇಟಿ ನೀಡುವ ಪ್ರವಾಸಿ ಆಕರ್ಷಣೆಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿದೆ. [೯೦]

ನಾಣ್ಯಗಳು

ಬದಲಾಯಿಸಿ

ರಾಜರಾಜನ ಆಳ್ವಿಕೆಯ ಮೊದಲು ಚೋಳ ನಾಣ್ಯಗಳ ಮುಂಭಾಗದಲ್ಲಿ ಹುಲಿ ಲಾಂಛನ ಮತ್ತು ಪಾಂಡ್ಯ ಮತ್ತು ಚೇರ ರಾಜವಂಶಗಳ ಮೀನು ಮತ್ತು ಬಿಲ್ಲು ಲಾಂಛನಗಳು ಮತ್ತು ಹಿಂಭಾಗದಲ್ಲಿ ರಾಜನ ಹೆಸರನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದವು. ಆದರೆ ರಾಜರಾಜನ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಹೊಸ ರೀತಿಯ ನಾಣ್ಯಗಳು ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡವು. ಹೊಸ ನಾಣ್ಯಗಳ ಮುಂಭಾಗದಲ್ಲಿ ನಿಂತಿರುವ ರಾಜನ ಆಕೃತಿ ಮತ್ತು ಹಿಂಭಾಗದಲ್ಲಿ ಕುಳಿತಿರುವ ದೇವತೆ ಇತ್ತು. [೯೧] ಈ ನಾಣ್ಯಗಳು ದಕ್ಷಿಣ ಭಾರತದ ಬಹುಪಾಲು ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಹರಡಿಕೊಂಡಿವೆ ಮತ್ತು ಶ್ರೀಲಂಕಾದ ರಾಜರಿಂದ ನಕಲು ಮಾಡಲ್ಪಟ್ಟವು. [೯೨]

ಶಾಸನಗಳು

ಬದಲಾಯಿಸಿ
 
ಚೋಳರ ಕಾಲದ ವಿಶಿಷ್ಟ ಶಿಲಾಶಾಸನ

ರಾಜರಾಜನಿಗೆ ತನ್ನ ಮಿಲಿಟರಿ ಸಾಧನೆಗಳನ್ನು ದಾಖಲಿಸುವ ಬಯಕೆಯಿಂದಾಗಿ, ಅವನು ತನ್ನ ಜೀವನದ ಪ್ರಮುಖ ಘಟನೆಗಳನ್ನು ಕಲ್ಲುಗಳಲ್ಲಿ ದಾಖಲಿಸಿದನು. ಕರ್ನಾಟಕದ ಮುಳಬಾಗಲಿನ ತಮಿಳಿನ ಶಾಸನವು ೧೯ ನೇ ವರ್ಷದ ಹಿಂದೆಯೇ ಅವರ ಸಾಧನೆಗಳನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ. ಅಂತಹ ಮೇಕೀರ್ತಿಯಿಂದ ಒಂದು ಆಯ್ದ ಭಾಗ, ಮಹಾನ್ ಸಾಧನೆಗಳನ್ನು ದಾಖಲಿಸುವ ಶಾಸನವು ಈ ಕೆಳಗಿನಂತಿದೆ: [೯೩]

 

 
ஸ்வஸ்திஸ்ரீ் திருமகள் போல பெருநில
 
பெருநிலச் செல்வியுந் தனக்கேயுரிமை
 
கேயுரிமை பூண்டமை மனக்கொளக்
 
காந்தளூர்ச் சாலைக் களமறூத்தருளி வேங்கை
 
உடையார் ஸ்ரீராஜராஜ
Excerpts of Rajaraja's inscription from Brihadisvara Temple in Thanjavur (first line in every image)

ರಾಜರಾಜನು ತಂಜಾವೂರು ದೇವಾಲಯಕ್ಕೆ ಮಾಡಿದ ಎಲ್ಲಾ ಅನುದಾನಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಅವನ ಸಾಧನೆಗಳನ್ನು ದಾಖಲಿಸಿದ್ದಾನೆ. ಅವರು ತಮ್ಮ ಹಿಂದಿನವರ ದಾಖಲೆಗಳನ್ನು ಸಹ ಸಂರಕ್ಷಿಸಿದ್ದಾರೆ. ತಿರುಮಲವಾಡಿಯಲ್ಲಿ ದೊರೆತ ಅವನ ಆಳ್ವಿಕೆಯ ಶಾಸನವು ಆ ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿರುವ ವೈದ್ಯನಾಥ ದೇವಾಲಯದ ಕೇಂದ್ರ ದೇಗುಲವನ್ನು ಪುನರ್ನಿರ್ಮಿಸಬೇಕೆಂದು ರಾಜನ ಆದೇಶವನ್ನು ದಾಖಲಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಗೋಡೆಗಳನ್ನು ಕೆಡವುವ ಮೊದಲು ಅವುಗಳ ಮೇಲೆ ಕೆತ್ತಲಾದ ಶಾಸನಗಳನ್ನು ನಕಲು ಮಾಡಬೇಕು. ಪುಸ್ತಕ. ಮರುನಿರ್ಮಾಣ ಮುಗಿದ ನಂತರ ದಾಖಲೆಗಳನ್ನು ಪುಸ್ತಕದಿಂದ ಗೋಡೆಗಳ ಮೇಲೆ ಪುನಃ ಕೆತ್ತಲಾಗಿದೆ. [೯೪]

ರಾಜನ ಏಳನೇ ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ದಕ್ಷಿಣ ಆರ್ಕಾಟ್ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಗ್ರಾಮರ್ಧನನಾಥೇಶ್ವರ ದೇವಾಲಯದ ಮತ್ತೊಂದು ಶಾಸನವು ಅವನ ಹಿಂದಿನ ಹದಿನೈದನೇ ವರ್ಷವನ್ನು ಉಲ್ಲೇಖಿಸುತ್ತದೆ, ಅದರಲ್ಲಿ ಉತ್ತಮ ಚೋಳದೇವ ಸೇಂಬಿಯನ್-ಮಾದೇವಿಯರ ಮಗ ಎಂದು ವಿವರಿಸಲಾಗಿದೆ. [೯೫]

ಜನಪ್ರಿಯ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯಲ್ಲಿ

ಬದಲಾಯಿಸಿ
  • ಪೊನ್ನಿಯಿನ್ ಸೆಲ್ವನ್: ಐ, ಕಲ್ಕಿ ಕೃಷ್ಣಮೂರ್ತಿಯವರ ೧೯೫೫ ರ ಕಾದಂಬರಿ ಪೊನ್ನಿಯಿನ್ ಸೆಲ್ವನ್ ಆಧಾರಿತ ರ ಚಲನಚಿತ್ರ , ೨೦೨೨ರಲ್ಲಿ ರಾಜ ರಾಜ ಚೋಳನ್ (ಅರುಣ್ಮೋಳಿ ವರ್ಮನ್) ಪಾತ್ರವನ್ನು ತಮಿಳು ಸಿನಿಮಾ ನಟ ಜಯಂ ರವಿ [೯೬] ನಿರ್ವಹಿಸಿದ್ದಾರೆ.
  • ರಾಜರಾಜ ಚೋಳನ್, ಶಿವಾಜಿ ಗಣೇಶನ್ ನಟಿಸಿದ ೧೯೭೩ ರ ತಮಿಳು ಚಲನಚಿತ್ರ [೯೭]
  • ಕಲ್ಕಿಯವರ ಪೊನ್ನಿಯಿನ್ ಸೆಲ್ವನ್ ರಾಜರಾಜನ ಜೀವನದ ಸುತ್ತ ಸುತ್ತುತ್ತದೆ, ಆದಿತ್ಯ ಕರಿಕಾಳನ್ ಹತ್ಯೆಯ ಸುತ್ತಲಿನ ರಹಸ್ಯಗಳು ಮತ್ತು ನಂತರ ಚೋಳ ಸಿಂಹಾಸನಕ್ಕೆ ಉತ್ತಮನ ಪ್ರವೇಶ [೯೮]
  • ವೆಂಬು ವಿಕಿರಾಮನ ನಂದಿಪುರತು ನಾಯಕಿಯು ಉತ್ತಮ ಚೋಳನ ಸಿಂಹಾಸನಾರೋಹಣ ಮತ್ತು ರಾಜರಾಜನ ನೌಕಾಯಾನದ ಸುತ್ತ ಸುತ್ತುತ್ತದೆ.
  • ಕಥಲ್ ರಾಮನಾಥನ್ ಅವರಿಂದ ರಾಜರಾಜ ಚೋಳನ್
  • ಸುಜಾತಾ ಅವರ ಕಂದಲೂರು ವಸಂತ ಕುಮಾರನ್ ಕಥಾಯ್ ಇದು ರಾಜರಾಜನು ಕಂದಲೂರನ್ನು ಆಕ್ರಮಿಸಲು ಕಾರಣವಾಗುವ ಸಂದರ್ಭಗಳನ್ನು ವಿವರಿಸುತ್ತದೆ.
  • ಗೋಕುಲ್ ಶೇಷಾದ್ರಿಯವರ ರಾಜಕೇಸರಿ ಮತ್ತು ಚೇರರ್ ಕೊಟ್ಟೈ ಕಂದಲೂರ್ ಆಕ್ರಮಣ ಮತ್ತು ಅದರ ಪರಿಣಾಮಗಳ ಕುರಿತು
  • ಭಾರತ್ ಏಕ್ ಖೋಜ್, ೧೯೮೮ ರ ಐತಿಹಾಸಿಕ ನಾಟಕವು ಅದರ ಸಂಚಿಕೆ ೨೨ ಮತ್ತು ೨೩ ರಲ್ಲಿ ರಾಜ್ ರಾಜ ಚೋಳನನ್ನು ಚಿತ್ರಿಸುತ್ತದೆ. [೯೯]
  • ಕವಿರಿ ಮೈಂಥನ್, ಅನುಷಾ ವೆಂಕಟೇಶ್ ಅವರ ೨೦೦೭ ರ ಕಾದಂಬರಿ
  • ಉದಯರ್, ತಮಿಳು ಲೇಖಕ ಬಾಲಕುಮಾರನ್ ಅವರ ಪುಸ್ತಕ, ಇದು ರಾಜರಾಜನ ನಂತರದ ವರ್ಷಗಳು ಮತ್ತು ರಾಜೇಂದ್ರ ಚೋಳ I ರ ಆರೋಹಣವನ್ನು ವಿವರಿಸುತ್ತದೆ.

ಸಹ ನೋಡಿ

ಬದಲಾಯಿಸಿ
  • ತಮಿಳು ದೊರೆಗಳ ಪಟ್ಟಿ

ಉಲ್ಲೇಖಗಳು

ಬದಲಾಯಿಸಿ
  1. ↑ ೧.೦ ೧.೧ ೧.೨ ೧.೩ ೧.೪ Vidya Dehejia 1990, p. 51.
  2. ↑ ೨.೦ ೨.೧ ೨.೨ ೨.೩ ೨.೪ K. A. N. Sastri 1992, p. 1.
  3. ↑ Charles Hubert Biddulph (1964). Coins of the Cholas. Numismatic Society of India. p. 34.
  4. ↑ John Man (1999). Atlas of the year 1000. Harvard University Press. p. 104. ISBN 978-0-674-54187-0.
  5. ↑ ೫.೦ ೫.೧ A Journey through India's Past by Chandra Mauli Mani p.51
  6. ↑ Columbia Chronologies of Asian History and Culture by John Bowman p.264
  7. ↑ ೭.೦೦ ೭.೦೧ ೭.೦೨ ೭.೦೩ ೭.೦೪ ೭.೦೫ ೭.೦೬ ೭.೦೭ ೭.೦೮ ೭.೦೯ M. G. S. Narayanan 2013, p. 115-117.
  8. ↑ The Hindus: An Alternative History by Wendy Doniger p.347
  9. ↑ Indian Thought: A Critical Survey by K. Damodaran p.246
  10. ↑ ೧೦.೦ ೧೦.೧ ೧೦.೨ A History of Ancient and Early Medieval India: From the Stone Age to the 12th century by Upinder Singh p.590
  11. ↑ ೧೧.೦ ೧೧.೧ Administrative System in India: Vedic Age to 1947 by U. B. Singh p.76
  12. ↑ Vidya Dehejia 2009, p. 42.
  13. ↑ A. K. Seshadri 1988, p. 31.
  14. ↑ Tamil Civilization: Quarterly Research Journal of the Tamil University. Vol. 3. Tamil University. 1985. pp. 40–41.
  15. ↑ A. K. Seshadri 1998, p. 32.
  16. ↑ Vidya Dehejia 1990, p. 49.
  17. ↑ ೧೭.೦ ೧೭.೧ Seshachandrika: a compendium of Dr. M. Seshadri's works p.265
  18. ↑ Literary Genetics with Comparative Perspectives by Katir Makātēvan̲ p.25
  19. ↑ S.R. Balasubrahmanyam 1977, p. 3.
  20. ↑ ೨೦.೦ ೨೦.೧ ೨೦.೨ ೨೦.೩ M. G. S. Narayanan 2013, p. 115-118.
  21. ↑ ೨೧.೦ ೨೧.೧ ೨೧.೨ K. A. N. Sastri 1992, p. 2.
  22. ↑ K. A. N. Sastri 1992, p. 238.
  23. ↑ ೨೩.೦ ೨೩.೧ ೨೩.೨ V. Ramamurthy 1986, pp. 288–289.
  24. ↑ ೨೪.೦ ೨೪.೧ ೨೪.೨ K. A. N. Sastri 1992, p. 3.
  25. ↑ K. A. N. Sastri 1992, pp. 10–11.
  26. ↑ K. A. N. Sastri 1992, p. 36.
  27. ↑ Tamilian Antiquary (1907–1914) – 12 Vols. by Pandit. D. Savariroyan p.30
  28. ↑ Seminar on Social and Cultural History of Dharmapuri district p.46
  29. ↑ Mohan Lal Nigam (1975). Sculptural Heritage of Andhradesa. Sculptural Heritage of Andhradesa. p. 17.
  30. ↑ M. S. Krishna Murthy (1980). The Noḷambas: a political and cultural study, c750 to 1050 A.D. University of Mysore. p. 98.
  31. ↑ ೩೧.೦ ೩೧.೧ ೩೧.೨ Ancient Indian History and Civilization by Sailendra Nath Sen p.398
  32. ↑ Epigraphia Indica, Volume 16, page 74
  33. ↑ Studying early India: archaeology, texts and historical issues, page 198
  34. ↑ The world in the year 1000, page 311
  35. ↑ History of India: a new approach by Kittu Reddy p.146
  36. ↑ Malini Adiga. The Making of Southern Karnataka: Society, Polity and Culture in the Early Medieval Period. Orient BlackSwan, 2006. p. 239.
  37. ↑ ೩೭.೦ ೩೭.೧ Baij Nath Puri. History of Indian Administration: Medieval period. Bharatiya Vidya Bhavan, 1975. p. 51.
  38. ↑ Ali, B. Sheik. History of the Western Gangas, Volume 1. Prasārānga, University of Mysore, 1976. p. 160.
  39. ↑ ೩೯.೦ ೩೯.೧ Gazetteer of the Nellore District: Brought Up to 1938 by Government Of Madras Staff, Government of Madras p.38
  40. ↑ Ramesh Chandra Majumdar (1951). The History and Culture of the Indian People: The age of imperial Kanauj. Ramesh Chandra Majumdar. p. 154.
  41. ↑ Epigraphia Indica, Volume 30, page 248
  42. ↑ Proceedings of the Indian History Congress, Volume 21, page 200
  43. ↑ Smith, Vincent Arthur (1904). The Early History of India. The Clarendon press. pp. 336–358. ISBN 9788171566181.
  44. ↑ Chandra Mauli Mani. A Journey through India's Past (Great Hindu Kings after Harshavardhana). Northern Book Centre, 2009 – India – 132 pages. p. 51.
  45. ↑ Epigraphia Indica, Volume 22. Archaeological Survey of India. 1935. p. 225.
  46. ↑ South Indian Inscriptions: Tamil inscriptions of Rajaraja, Rajendra-Chola, and others in the Rajarajesvara Temple at Tanjavur. Archæological Survey of India. 1983. p. 3.
  47. ↑ Gandhi Jee Roy. Diplomacy in ancient India. Janaki Prakashan, 1981 – History – 234 pages. p. 129.
  48. ↑ Gayatri Chakraborty. Espionage in Ancient India: From the Earliest Time to 12th Century A.D. Minerva Associates, 1990 – Political Science – 153 pages. p. 120.
  49. ↑ John Keay 2000, p. 215:"Rajaraja is supposed to have conquered twelve thousand old islands... a phrase meant to indicate the Maldives"
  50. ↑ Milo Kearney 2003, p. 70.
  51. ↑ Sen, Sailendra (2013). A Textbook of Medieval Indian History. Primus Books. pp. 46–49. ISBN 978-9-38060-734-4.Sen, Sailendra (2013). A Textbook of Medieval Indian History. Primus Books. pp. 46–49. ISBN 978-9-38060-734-4.
  52. ↑ Nagapattinam to Suvarnadwipa: Reflections on the Chola Naval Expeditions to Southeast Asia by Hermann Kulke, K Kesavapany, Vijay Sakhuja p.230
  53. ↑ S.R. Balasubrahmanyam 1977, p. 6.
  54. ↑ Documentation on Women, Children, and Human Rights. Sandarbhini, Library and Documentation Centre. 1994.
  55. ↑ Studies in Indian place names. Place Names Society of India. 1954. p. 58.
  56. ↑ ೫೬.೦ ೫೬.೧ Annual Report on Indian Epigraphy. Archaeological Survey of India. 1995. p. 7.
  57. ↑ P. V. Jagadisa Ayyar (1982). South Indian Shrines: Illustrated. Asian Educational Services. p. 264. ISBN 9788120601512.
  58. ↑ Early Chola art, page 183
  59. ↑ A Topographical List of Inscriptions in the Tamil Nadu and Kerala States: Thanjavur District, page 180
  60. ↑ Rāja Rāja, the great. Ananthacharya Indological Research Institute. 1987. p. 28.
  61. ↑ Edith Tömöry (1982). A History of Fine Arts in India and the West. Orient Longman. p. 246. ISBN 978-0-86131-321-1.
  62. ↑ Rakesh Kumar (2007). Encyclopaedia of Indian paintings. Anmol Publications. p. 4. ISBN 9788126131228.
  63. ↑ ೬೩.೦ ೬೩.೧ ೬೩.೨ Precolonial India in Practice : Society, Region, and Identity in Medieval Andhra by Austin Cynthia Talbot Assistant Professor of History and Asian Studies University of Texas p.172
  64. ↑ Life/Death Rhythms of Ancient Empires – Climatic Cycles Influence Rule of Dynasties by Will Slatyer p.236
  65. ↑ The First Spring: The Golden Age of India by Abraham Eraly p.68
  66. ↑ Geeta Vasudevan 2003, pp. 62–63.
  67. ↑ Tamil Nadu, a real history by K. Rajayyan p.112
  68. ↑ Ancient system of oriental medicine, page 96
  69. ↑ South Indian inscriptions, India. Archaeological Survey, India. Dept. of Archaeology p.477
  70. ↑ South India heritage: an introduction by Prema Kasturi, Chithra Madhavan p.96
  71. ↑ Kulke, K. & Sakhuja 2009, p. 67.
  72. ↑ deepak s. Indian civilization. deepak shinde, 2016. p. 169.
  73. ↑ C. E. Ramachandran; K. V. Raman, Indian History and Culture Society. Aspects of Indian history and culture. Books & Books, 1984. p. 11.
  74. ↑ S. R. Balasubrahmanyam. Middle Chola Temples: Rajaraja I to Kulottunga I, A.D. 985-1070. Thomson Press (India), 1975. pp. 115–116.
  75. ↑ Tamilian Antiquary (1907–1914) – 12 Vols. by Pandit. D. Savariroyan p.33
  76. ↑ R. S. Sharma 2003, p. 270.
  77. ↑ S. V. S. (1985). Raja Raja Chola, the high point of history. Authors Guild of India Madras Chapter. p. 54.
  78. ↑ ೭೮.೦ ೭೮.೧ John E. Cort 1998, p. 178.
  79. ↑ ೭೯.೦ ೭೯.೧ Norman Cutler 1987, p. 50.
  80. ↑ ೮೦.೦ ೮೦.೧ Geeta Vasudevan 2003, pp. 109–110.
  81. ↑ B. Natarajan. Tillai and Nataraja. Mudgala Trust, 1994. p. 212.
  82. ↑ ೮೨.೦ ೮೨.೧ Kamil Zvelebil 1974, p. 191.
  83. ↑ Geeta Vasudevan 2003, p. 46.
  84. ↑ "Tamil Nadu – Thanjavur Periya Kovil – 1000 Years, Six Earthquakes, Still Standing Strong". Tamilnadu.com. 27 January 2014. Archived from the original on 26 ಡಿಸೆಂಬರ್ 2015. Retrieved 12 ನವೆಂಬರ್ 2022.
  85. ↑ South Indian Inscriptions – Vol II, Part I & II
  86. ↑ John Keay 2000, p. xix.
  87. ↑ "Endowments to the Temple". Archaeological Survey of India.
  88. ↑ "Tanjavur Periya Kovil Tamil Nadu". Tamilnadu.com. 5 December 2012. Archived from the original on 10 ಫೆಬ್ರವರಿ 2014. Retrieved 12 ನವೆಂಬರ್ 2022.
  89. ↑ "About Chola temples". The Archaeological Survey of India (ASI). Archived from the original on 11 ಅಕ್ಟೋಬರ್ 2007. Retrieved 6 December 2015.
  90. ↑ Gopal, Madan (1990). K.S. Gautam (ed.). India through the ages. Publication Division, Ministry of Information and Broadcasting, Government of India. p. 185.
  91. ↑ Antiquities of India: An Account of the History and Culture of Ancient Hindustan by Lionel D. Barnett p.216
  92. ↑ Coins of India by C. J. Brown p.63
  93. ↑ "Rajaraja inscriptions". varalaaru.com.
  94. ↑ Eugen Hultzsch 1890, p. 8.
  95. ↑ S. R. Balasubrahmanyam; B. Natarajan; Balasubrahmanyan Ramachandran (1979). Later Chola Temples: Kulottunga I to Rajendra III (A.D. 1070–1280), Parts 1070–1280. Mudgala Trust. p. 149.
  96. ↑ "Ponniyin Selvan: All About Jayam Ravi's Character Arun Mozhi Varman". www.moviecrow.com. Retrieved 2022-10-09.
  97. ↑ "Cine Quiz". The Hindu. 26 September 2008. Archived from the original on 27 September 2008. Retrieved 9 July 2011.
  98. ↑ "Mani is likely to drop Ponniyin Selvan". The Times of India. Archived from the original on 16 June 2013. Retrieved 11 February 2013.
  99. ↑ "What makes Shyam special". The Hindu. 17 January 2003. Archived from the original on 27 June 2003. Retrieved 6 June 2013.


 

ಬಾಹ್ಯ ಕೊಂಡಿಗಳು

ಬದಲಾಯಿಸಿ
ಪೂರ್ವಾಧಿಕಾರಿ
Uttama Chola 		Rajaraja I
985–1014 		ಉತ್ತರಾಧಿಕಾರಿ
Rajendra Chola I
"https://kn.wikipedia.org/w/index.php?title=ರಾಜರಾಜ_I&oldid=1135173" ಇಂದ ಪಡೆಯಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ