ಶ್ರೀ ಚಂದ್ರಶೇಖರ ಭಾರತೀ ಮಹಾಸ್ವಾಮೀಜಿ

ಜಗದ್ಗುರು ಶ್ರೀ ಚಂದ್ರಶೇಖರ ಭಾರತೀ ಮಹಾಸ್ವಾಮೀಜಿ (ಪೂರ್ವಾಶ್ರಮದ ಹೆಸರು: ಶ್ರೀ ನರಸಿಂಹ ಶಾಸ್ತ್ರಿ ; 1892-1954) 1912-1954 ರಲ್ಲಿ ಶೃಂಗೇರಿ(ಶೃಂಗಗಿರಿ)ಯ ಶಾರದ ಪೀಠದ 34 ನೇ ಆಚಾರ್ಯರಾಗಿ ಇದ್ದವರು. ಮಹಾಸ್ವಾಮೀಜಿಗಳು ವಿದ್ವಾಂಸರು ಮತ್ತು ಮಹೋನ್ನತ ಶ್ರೇಣಿಯ ಸಂತರು ಹಾಗೂ ಇತ್ತೀಚಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಬಹಳ ವಿರಳವಾಗಿ ಕಾಣಸಿಗುವ ಜೀವನ್ಮುಕ್ತರು. ಅವರು 20 ನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ಸನತನ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ (ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮದ) ಅತ್ಯಂತ ಮಹತ್ವದ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರಗಿದ್ದು ಒಬ್ಬರಗಿದ್ದು ಅನುಕರಣೆ ಮಾಡುವಂತಹ ಪ್ರಾತಃಸ್ಮರಣಿಯರು. ಸಾಮಾನ್ಯ ಜನಗಳಲ್ಲಿ ಅವರನ್ನು ಜೀವನ್ಮುಕ್ತರೆಂದು ನಂಬಲಾಗಿತ್ತು ( ಜೀವಂತವಾಗಿದ್ದಾಗ ಒಬ್ಬರಿಗೆ ಸಂಸ್ಕೃತ ಬಿಡುಗಡೆಯಾಯಿತು). ಎಂದು ಪ್ರಚಲಿತವಾದರೂ, ಮುಮುಕ್ಷುಗಳ ವಲಯ ಅವರು ಖಂಡಿತವಾಗಿ ಪರಮಹಂಸ ಪದವಿಯನ್ನು ಪಡೆದವರು.

ಜೀವನಚರಿತ್ರೆ

ಪೂರ್ವಾಶ್ರಮದಲ್ಲಿ "ನರಸಿಂಹ ಶಾಸ್ತ್ರಿ," ಎಂದು ನಾಮಕರಣವಾದ ಬಾಲಕನು, ಸನ್ಯಾಸಾಶ್ರಮ ಸ್ವೀಕರಿಸಿ, ಜಗದ್ಗುರು ಶಂಕರಾಚಾರ್ಯ ಸ್ವಾಮಿ ಶ್ರೀ ಚಂದ್ರಶೇಖರ ಭಾರತೀ ಮಹಾಸ್ವಾಮಿಜಿಯಾದರು. (ಗೌರವಾನ್ವಿತ ಶೈಲಿ: ಶ್ರೀ ಚಂದ್ರಶೇಖರ ಭಾರತೀ ಸ್ವಾಮಿನಃ ) ಆಶ್ವಯುಜ ಶುಕ್ಲ ಏಕಾದಶಿಯಂದು (ಆಶ್ವಯುಜ ಮಾಸದ ಪ್ರಕಾಶಮಾನವಾದ ಹದಿನೈದನೆಯ ದಿನ) ಶೃಂಗೇರಿಯಲ್ಲಿ ಗೋಪಾಲ ಶಾಸ್ತ್ರಿ ಮತ್ತು ಲಕ್ಷ್ಮಮ್ಮ ದಂಪತಿಗಳಿಗೆ ಜನಿಸಿದರು.

ಹದಿಮೂರು ಮಕ್ಕಳ ಅಕಾಲಿಕ ಸಾವಿನ ನಂತರ ಮಾತಾ-ಪಿತೃಗಳು ಬಹಳ ಬಯಸಿ ಗೋಕರ್ಣಾದಿ, ಇತರೆ ಪುಣ್ಯಕ್ಷೇತ್ರ(ತೀರ್ಥ-ಕ್ಷೇತ್ರ)ಗಳ ಯಾತ್ರೆಯ ಫಲದಿಂದ ಜನಿಸಿದ ಮಗು. ಆದ ಕಾರಣವೇ ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರೀತಿ-ವಾತ್ಸಲಗಳ ಮಮತೆಯ ಮಗನಾಗಿದ್ದ. ಅವರು ಮುಲುಕನಾಡು ಎಂಬ ತೆಲುಗು ಮಾತನಾಡುವ ವೈದಿಕ ಸ್ಮಾರ್ತ ಬ್ರಾಹ್ಮಣರ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿದರು.

ಅವರು, ಬಹಳ ದೊಡ್ಡ ವಿದ್ವಾಂಸರ ಮನೆತನದಲ್ಲಿ ಜನಿಸಿದರು. "ನರಸಿಂಹ ಶಾಸ್ತ್ರಿ"ಯವರ ತಾತ, ಮೊದಲಾದವರು ವ್ಯಾಕರಣ ಇನ್ನೂ ಮೊದಲಾದ ಶಾಸ್ತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಪಾಂಡಿತ್ಯವನ್ನು ಪಡೆದವರು ಆಗಿದ್ದರು. ತಂದೆ ಗೋಪಾಲ ಶಾಸ್ತ್ರಿಗಳು (ಗೋಪಶಾಸ್ತ್ರಿಗಳು ಎಂದೂ ಕರೆಯುವ ವಾಡಿಕೆ) ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳವಷ್ಟು ಪಾಂಡಿತ್ಯ ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೂ, ವೈದಿಕ ವೃತ್ತಿ-ಜೀವನಕ್ಕೆ ಬೇಕಾದ ಮೌಲ್ಯಾಧಾರಿತ ಎಲ್ಲ ಪರಿಣತಿ ಹೊಂದಿದ್ದರು. ತಾಯಿಯವರೂ ಕೂಡ ಬಹಳ ಮುಗ್ಧಮನಸ್ಸುಳ್ಳವರಾಗಿದ್ದವರು. ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ,

ತಂದೆಯವರು, ಒಂದು ರೀತಿಯ ವೈರಾಗ್ಯ ಹೊಂದಿ ಪರಮಾತ್ಮನ ಧ್ಯಾನಾಸಕ್ತಗಳಲ್ಲಿ ತೊಡಕಿಕೊಂಡು ಅವಧೂತರಂತೆ ಮನೆಯನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿ ದೇಶಾತಂರ ಹೊರಟಬಿಟ್ಟರು. ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ, ತಂದೆ-ತಾಯಿಗಳಿಬ್ಬರೂ ಭೌತಿಕವಾದ ಬಡತನವಿದ್ದರೂ, ಇರುವುದರಲ್ಲೇ ಅಲ್ಪಸಂತೋಷ ಜೀವಿಗಳು. ನರಸಿಂಹ ಶಾಸ್ತ್ರಿಗಳ ಮನೆತನದ ಹೆಸರು "ಈಶ್ವರಂ" ಎಂದು. ಮನೆತನದಲ್ಲಿ ಯಾರಿಗೋ "ಈಶ್ವರ"ನ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರವಾದ ಕಾರಣ, ಈ ಹೆಸರು ಮನೆತನಕ್ಕೂ ಬಂದಿರುವುದು.

ಅವರ ಚಿಕ್ಕ ವಯಸ್ಸಿನಿಂದಲೇ, ಶ್ರೀ ಚಂದ್ರಶೇಖರ ಭಾರತೀ ಮಹಾಸ್ವಾಮಿಗಳು ತಮ್ಮ ಗುರುಗಳಾದ ಶ್ರೀ ಸಚ್ಚಿದಾನಂದ ಶಿವಭಿನವ ನರಸಿಂಹ ಭಾರತೀ ಯವರ ಪ್ರಭಾವಕ್ಕೆ ಒಳಗಾದರು, ಅವರು ತಮ್ಮ ಶಿಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ವೈಯಕ್ತಿಕ ಆಸಕ್ತಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರು. ಅವರು ಶೃಂಗೇರಿ ಮತ್ತು ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಪಾಠಶಾಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಿದರು ಮತ್ತು ಶಾಸ್ತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಅಸಾಧಾರಣ ಪ್ರಾವೀಣ್ಯತೆಯನ್ನು ಪಡೆದರು.

ಬಾಲ್ಯದ ದಿನಗಳು

ನರಸಿಂಹ ಶಾಸ್ತ್ರಿಯವರ ಬಾಲ್ಯದ ದಿನಗಳು ಶೃಂಗೇರಿಯಲ್ಲಿ ಕಳೆದವು. ಬಹುತೇಕ ಅಂತರ್ಮುಖಿಯಾದ ಅವರು, ಸಾಮಾಜಿಕ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಅಲ್ಪ-ಸ್ವಲ್ಪ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಸೌಹಾರ್ದತೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರು. ಅವರನ್ನು ಶೃಂಗೇರಿ ಮಠದ ಆಗಿನ ಆಡಳಿತಾಧಿಕಾರಿ ಶ್ರೀಕಂಠ ಶಾಸ್ತ್ರಿಗಳ ಅವರ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಬೆಳೆಯುವಂತೆ ವ್ಯವಸ್ಥೆ(ಏರ್ಪಾಟು)ಮಾಡಿದ್ದರು. ನಂತರದ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ, ಪೋಷಕರು ಚೂಡಕರ್ಮವನ್ನು ಮಾಡಿ, ನಂತರ ಅವರನ್ನು ಸರ್ಕಾರ ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದ ಸ್ಥಳೀಯ ಆಂಗ್ಲೋ-ಸ್ಥಳೀಯ (ಆಗ್ಲೋ-ವರ್ಣಾಕ್ಯುಲರ್ ಸ್ಕೂಲ್) ಶ್ರೀಕಂಠಶಾಸ್ತ್ರಿಗಳ ಆಸರೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಶಾಲೆಗೆ ಕಳುಹಿಸಲಾಯಿತು.

ಎಂಟನೇ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಬ್ರಹ್ಮೋಪದೇಶವನ್ನು ನಡೆಸಲಾಯಿತು. ಅವರು ಸಂಧ್ಯಾವಂದನಾದಿ ನಿತ್ಯಕರ್ಮಗಳನ್ನು ತಪ್ಪದೇ (ತ್ರಿಕಾಲ ಸಂಧ್ಯಾವಂದನೆ ಮತ್ತು ಅಗ್ನಿಕಾರ್ಯವನ್ನು ದಿನಕ್ಕೆ ಎರಡು ಬಾರಿ) ನಿಯಮದಂತೆ ತಪ್ಪದೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು.

ಜಗದ್ಗುರು ಶಂಕರಾಚಾರ್ಯ ಶ್ರೀ ಸಚ್ಚಿದಾನಂದ ಶಿವಾಭಿನವ ನರಸಿಂಹ ಭಾರತೀ ಸ್ವಾಮಿಗಳ ಇಚ್ಛೆಯಂತೆ, ನರಸಿಂಹನು ತನ್ನ ಹನ್ನೆರಡನೆಯ ವರ್ಷದ ನಂತರ, ಶೃಂಗೇರಿಯ "ಸದ್ವಿದ್ಯಾ ಸಂಜೀವಿನಿ" ಪಾಠಶಾಲೆಗೆ ತೆರಳಿದನು. ಅಲ್ಲಿ ಅವರು ಎಲ್ಲಾ ಆಗುಹೋಗುಗಳನ್ನು ಹಾಗೂ ಪ್ರಗತಿಯನ್ನು ಸೂಕ್ಷ್ಮವಾಗಿ ಗಮನಿಸುತ್ತಿರು.

ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ಉನ್ನತ ವ್ಯಾಸಂಗ

1910 ರಲ್ಲಿ ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ "ಭಾರತೀಯ ಗೀರ್ವಾಣ ಪ್ರೌಡ ವಿದ್ಯಾ ವರ್ಧಿನಿ" ಶಾಲೆಯನ್ನು ಉನ್ನತ ವೇದಾಂತಿಕ ತರಬೇತಿ ಸಂಸ್ಥೆಯನ್ನು ಶೃಂಗೇರಿಯ ಆಗಿನ ಜಗದ್ಗುರುಗಳು ಸ್ಥಾಪಿಸಿದರು. ನರಸಿಂಹ ಶಾಸ್ತ್ರಿಯವರನ್ನು ಆ ಸಂಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಯಾಗಿ ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಲಾಯಿತು . ನರಸಿಂಹ ಶಾಸ್ತ್ರಿ 1911 ರಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಮಾತಾ-ಪಿತೃಗಳೊಂದಿಗೆ ಬೆಂಗಳೂರಿಗೆ ತೆರಳಿದರು ಮತ್ತು ಅವರ ಅಧ್ಯಯನದಲ್ಲಿ ಸಂಪೂರ್ಣ ಮುಳುಗಿದರು. ಮಹಾಮಹೋಪಾಧ್ಯಾಯ, ವೆಲ್ಲೂರು ಸುಬ್ರಹ್ಮಣ್ಯ ಶಾಸ್ತ್ರಿಗಳು ಮತ್ತು ಮೀಮಾಂಸಾ ಶಿರೋಮಣಿ ವೈದ್ಯನಾಥ ಶಾಸ್ತ್ರಿಗಳು ಅವರಿಗೆ ಭಟ್ಟ ದೀಪಿಕಾ ಮುಂತಾದ ಗ್ರಂಥಗಳಿಂದ ಪೂರ್ವ ಮೀಮಾಂಸೆಯನ್ನು ಕಲಿಸಿದರು. ಜೊತೆಗೆ ಮಹಾಮಹೋಪಾಧ್ಯಾಯ ವಿರೂಪಾಕ್ಷ ಶಾಸ್ತ್ರಿಗಳು ಅವರಿಗೆ ವೇದಾಂತವನ್ನು ಕಲಿಸಿದರು. ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿಯೂ ಸಹ ನರಸಿಂಹನ "ಅಂತರ್ಮುಖ"ತೆಯಲ್ಲಿ ಲವಲೇಶವೂ ಯಾವುದೇ ತರಹದ ಬದಲಾವಣೆ ಆಗಲಿಲ್ಲ.

ಸನ್ಯಾಸ ಸ್ವೀಕಾರ

20ನೇ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ, ಅವರು ಶೃಂಗೇರಿ ಶಾರದ ಪೀಠದ ಅಲಂಕರಿಸಿದರು. ಮಠದ ವ್ಯವಹಾರಗಳ ನಿರ್ವಹಣೆಯಲ್ಲಿ ಬಹಳ ದಕ್ಷರಾಗಿದ್ದರು. ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತ ಶೃಂಗೇರಿ ಸಂಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಅವರ ಉನ್ನತ ಸ್ಥಾನದ ಹೊರತಾಗಿಯೂ ಯಾವುದೇ ಲೌಕಿಕ ಬಯಕೆಗಳಿಲ್ಲದೆ ಸರಳ ಜೀವನ ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದ ಅವರು ನಿಜವಾದ ಅರ್ಥದಲ್ಲಿ ಮಹಾನ್ ಸಂತ.

1912 ರಲ್ಲಿ, ಜಗದ್ಗುರು ಶಂಕರಾಚಾರ್ಯ ಶ್ರೀ ಸಚ್ಚಿದಾನಂದ ಶಿವಾಭಿನವ ನೃಸಿಂಹ ಭಾರತೀ ಮಹಾಸ್ವಾಮೀಜಿಗಳು, "ನರಸಿಂಹ ಶಾಸ್ತ್ರಿ" ಅವರನ್ನು ಶಾರದಾ ಪೀಠದಲ್ಲಿ ಉತ್ತರಾಧಿಕಾರಿ ಎಂದು ಹೆಸರಿಸಿದರು.ರಾಮಾಶಾಸ್ತ್ರಿ ಎಂಬ ಮಠದ ವಿಶ್ವಾಸವುಳ್ಳ ಒಬ್ಬ ಭಕ್ತನ ಮೂಲಕ, ಮೈಸೂರು ಮಹಾರಾಜ ಕೃಷ್ಣ ರಾಜ ಒಡೆಯರ್ IV ರವರಿಗೆ ತಮ್ಮ ಉತ್ತರಾಧಿಕಾರಿಯನ್ನು ಹೆಸರಿಸುವ ಶಂಕರಾಚಾರ್ಯರ ಪತ್ರವನ್ನು ವೈಯಕ್ತಿಕವಾಗಿ ತಲುಪಿಸುವ ಕೆಲಸವನ್ನು ವಹಿಸಲಾಯಿತು. ನರಸಿಂಹ ಶಾಸ್ತ್ರಿಗಳು ಶೃಂಗೇರಿಗೆ ಬರುವ ಮೊದಲು, ಶಂಕರಾಚಾರ್ಯರು ವಿದೇಹ ಮುಕ್ತಿ ಪಡೆದರು. ಹಾಗಾಗಿ, ಏಪ್ರಿಲ್ 7, 1912 ರಂದು, ನರಸಿಂಹ ಶಾಸ್ತ್ರಿಯವರು ಸ್ವಾಮಿ ಸತ್ಯಾನಂದ ಸರಸ್ವತಿಯಿಂದ ಸನ್ಯಾಸದಲ್ಲಿ ದೀಕ್ಷೆ ಪಡೆದರು ಮತ್ತು ಸ್ವಾಮಿ "್ರೀಚ ಂದ್ರಶೇಖರ ಭಾರತೀ" ಎಂಬ ಯೋಗ ಪಟ್ಟವನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಿದರು. ಅವರು ಪವಿತ್ರವಾದ ಕಾಶಾಯ ವಸ್ತ್ರ, ದಂಡ, ಕಮಂಡಲ ಗಳನ್ನು ಸತ್ಯಾನಂದರಿಂದ ಪಡೆದರು. ಅವರು ಆದಿ ಶಂಕರಾಚಾರ್ಯರ ದಶನಾಮಿ ಸಂಪ್ರದಾಯದಲ್ಲಿ ದೀಕ್ಷೆ ಪಡೆದರು.

ಕುಂಭಾಭಿಷೇಕ ಮತ್ತು ದಿಗ್ವಿಜಯ

1916 ರಲ್ಲಿ, ಶೃಂಗೇರಿಯ ಶಾರದ ದೇವಸ್ಥಾನದ ಕುಂಭಾಭಿಷೇಕವನ್ನು ಜಗದ್ಗುರು ಶಂಕರಾಚಾರ್ಯ ಶ್ರೀ ಚಂದ್ರಶೇಖರ ಭಾರತೀ ಮಹಾಸ್ವಾಮಿಗಳು ಮಾಡಿದರು. 1924 ರಲ್ಲಿ, ಅವರು ತಮ್ಮ ಮೊದಲ ದಿಗ್ವಿಜಯ ಪ್ರವಾಸ ಮಾಡಿದರು. ಅವರು ಮೊದಲು ಮೈಸೂರಿಗೆ ಬಂದು ತಮ್ಮ ಗುರುಗಳ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ದೇವಸ್ಥಾನವನ್ನು ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸಿದರು. ಇದಕ್ಕೆ ಅಭಿನವ ಶಂಕರಾಲಯ ಎಂದು ಹೆಸರಿಡಲಾಗಿದೆ. ನಂತರ, ಮೈಸೂರಿನಿಂದ, ಶಂಕರಾಚಾರ್ಯರು ನಂಜನಗೂಡು ಮತ್ತು ಚಾಮರಾಜನಗರ ಮೂಲಕ ಸತ್ಯಮಂಗಲಕ್ಕೆ ಹೋದರು. ನಂತರ ಅವರು ತಿರುನೆಲ್ವೇಲಿ ಮತ್ತು ಕನ್ಯಾಕುಮಾರಿ ಸೇರಿದಂತೆ ತಮಿಳುನಾಡಿನ ದಕ್ಷಿಣ ಭಾಗಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರವಾಸ ಮಾಡಿದರು. ನಂತರ ಅವರು ತಿರುವಾಂಕೂರು, ತಿರುವನಂತಪುರ ಮತ್ತು ಕಾಲಡಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರವಾಸ ಮಾಡಿದರು. 1927 ರಲ್ಲಿ ಅವರು "ವೇದಾಂತ-ಪಾಠಶಾಲ" (ವೇದಾಂತದಲ್ಲಿ ಉನ್ನತ ಶಿಕ್ಷಣ ನೀಡುವ ಶಿಕ್ಷಣ) ಯನ್ನು ಕಾಲಟಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸಿದರು. ನಂತರ ಅವರು ಕರ್ನಾಟಕ ಮತ್ತು ತಿರುವಾಂಕೂರಿನ ಕೆಲವು ಸ್ಥಳಗಳಿಗೆ ಭೇಟಿ ನೀಡಿದ ನಂತರ ಶೃಂಗೇರಿಗೆ ಮರಳಿದರು.

ಅವಧೂತ ಸ್ಥಿತಿ ಮತ್ತು ಅವನ ಉತ್ತರಾಧಿಕಾರಿಯನ್ನು ಹೆಸರಿಸುವುದು

ಶೃಂಗೇರಿಗೆ ಮರಳಿದ ಬಳಿಕ, ಶ್ರೀ ಶಂಕರಾಚಾರ್ಯ ಶ್ರೀ ಚಂದ್ರಶೇಖರ ಭಾರತೀ ಮಹಾಸ್ವಾಮಿಗಳು "ಅವಧೂತ ಸ್ಥಿತಿಗೆ" ಮರಳಿದರು. ಅವರು ಆತ್ಮದ ಅಂತರಂಗದ-ಆನಂದದಲ್ಲಿ ಲೀನನಾಗಿರುತ್ತಿದ್ದರು. ಧ್ಯಾನ ಮತ್ತು ಸ್ವಯಂ ಚಿಂತನೆಯಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಸಮಯ ಕಳೆಯಲು ತಮ್ಮನ್ನು ತಾವು ಸಕ್ರಿಯಗೊಳಿಸಲು, ಅವರು ಪೀಠದ ಉತ್ತರಾಧಿಕಾರಿಯನ್ನು ಹೆಸರಿಸಿದರು: ಶ್ರೀನಿವಾಸ ಶಾಸ್ತ್ರಿ ಎಂಬ ಹುಡುಗ. ಮೇ 22, 1931 ರಂದು, ಅವರು ಶ್ರೀನಿವಾಸ ಶಾಸ್ತ್ರಿಗಳನ್ನು ಸನ್ಯಾಸ ದೀಕ್ಷೆಯನ್ನು ಕೊಟ್ಟರು ಮತ್ತು ಅವರಿಗೆ "ಅಭಿನವ ವಿದ್ಯಾತೀರ್ಥ" ಎಂಬ ಯೋಗ ಪಟ್ಟವನ್ನು ನೀಡಿದರು. 1938 ರಲ್ಲಿ, ಶ್ರೀ ಚಂದ್ರಶೇಖರ ಭಾರತೀ ಮಹಾಸ್ವಾಮಿಗಳು ಬೆಂಗಳೂರು, ಮೈಸೂರು ಮತ್ತು ಕಾಲಡಿಗೆ ಯಾತ್ರೆ ಕೈಗೊಂಡರು. ಶೃಂಗೇರಿಗೆ ಹಿಂದಿರುಗಿದ ನಂತರ, ಅವರು ವೇದಾಂತದ ಕುರಿತು ತಮ್ಮ ತರಗತಿಗಳನ್ನು ಪುನರಾರಂಭಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಮಠ ಪ್ರಕಟಿಸಿದ ನಿಯತಕಾಲಿಕವಾದ ಅಸ್ಥಿಕಮಠಸಂಜೀವಿನಿಯಲ್ಲಿ ಎಂಬ ಪತ್ರಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಚಿಂತನಶೀಲ ಮತ್ತು ಪಾಂಡಿತ್ಯಪೂರ್ಣ ಲೇಖನಗಳನ್ನು ಬರೆದರು. ಅವರು ನಿಜವಾದ ವಿಷಯ ಹಾಗೂ ಆತ್ಮದ ಅನ್ವೇಷಕರಿಗೆ ಸಂದರ್ಶನಗಳನ್ನು ನೀಡಿದರು ಮತ್ತು ಸಾರ್ವಜನಿಕರಿಗೆ ದರ್ಶನ ನೀಡಿದರು. ದೇವರನ್ನು ನಂಬದವರನ್ನೂ ಸಹ ಭಕ್ತರನ್ನಾಗಿ ಪರಿವರ್ತಿಸುವ ಅಪರೂಪದ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಅವರು ಹೊಂದಿದ್ದರು. ಶಿಷ್ಯರು ತಮ್ಮಬಳಿಗೆ ತಂದ ಯಾವುದೇ ವಿಷಯವನ್ನು ಅವರು ಸುಲಭವಾಗಿ ಮತ್ತು ವಿನಮ್ರತೆಯಿಂದ ವಿವರಿಸುತ್ತಿದ್ದರು.

ಅಂತಿಮ ವರ್ಷಗಳು ಮತ್ತು ವಿದೇಹ ಮುಕ್ತಿ

1945 ರ ನಂತರ, ಶ್ರೀ ಚಂದ್ರಶೇಖರ ಭಾರತೀ ಮಹಾಸ್ವಾಮಿಗಳು ಕಾಲ ಕ್ರಮೇಣ ಎಲ್ಲಾ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳಿಂದ ಹಿಂದೆ ಸರಿದರು. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಅವರ ಖ್ಯಾತಿಯು ಬಹು ದೂರದವರೆಗೆ ಹರಡಿತು. ಆಗಸ್ಟ್ 24, 1954 ರಂದು , ಭಾರತದ ಮೊದಲ ರಾಷ್ಟ್ರಪತಿ ಡಾ. ರಾಜೇಂದ್ರ ಪ್ರಸಾದ್, ಶಂಕರಾಚಾರ್ಯರಿಗೆ ಗೌರವ ಸಲ್ಲಿಸಲು ಶೃಂಗೇರಿಗೆ ಭೇಟಿ ನೀಡಿದರು.ರಾಷ್ಟ್ರಪತಿಗಳು, ಧರ್ಮಗ್ರಂಥಗಳಲ್ಲಿ ಆಳವಾದ ನಂಬಿಕೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಧರ್ಮನಿಷ್ಠ ವ್ಯಕ್ತಿ , ಧರ್ಮ ಮತ್ತು ಇತರ ಸಂಬಂಧಿತ ವಿಷಯಗಳ ಕುರಿತು ಶಂಕರಾಚಾರ್ಯ ಶ್ರೀ ಚಂದ್ರಶೇಖರ ಭಾರತೀ ಮಹಾಸ್ವಾಮೀಜಿಗಳೊಂದಿಗೆ ಚರ್ಚಿಸಿದರು.

ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ 26, 1954 ರಂದು ( ಮಹಾಲಯ-ಅಮಾವಾಸ್ಯೆ ಹಬ್ಬದ ದಿನ), ಶೃಂಗೇರಿಯಲ್ಲಿ ಹರಿಯುತ್ತಿದ್ದ ತುಂಗಾ ನದಿಯಲ್ಲಿ ಶಂಕರಾಚಾರ್ಯ ಶ್ರೀ ಚಂದ್ರಶೇಖರ ಭಾರತೀ ಮಹಾಸ್ವಾಮೀಜಿಗಳು ಸ್ನಾನವಿಧಿಯನ್ನು ಮುಗಿಸಿದರು. ನಂತರ, ಅವರು ಪದ್ಮಾಸನದಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು, ನದಿಯ ದಡದಲ್ಲಿ ವಿದೇಹ ಮುಕ್ತಿ ಪಡೆದರು. ಅವರ ಭೌತಿಕ-ದೇಹ ನದಿಯಲ್ಲಿ ತೇಲುತ್ತಿರುವುದು ಕೆಲವರಿಗೆ ಗೋಚರಿಸಿದೆ. ಆತನ ಸಹಾಯಕ ರಾಮಸ್ವಾಮಿ ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಜಿಗಿದು ಮತ್ತು ಕೆಹವಾಚಾರಿಯ ಸಹಾಯದಿಂದ ಅವರ ದೇಹವನ್ನು ದಡಕ್ಕೆ ತಂದರು. ಜಗದ್ಗುರುಗಳ ಪಾರ್ಥಿವ ಶರೀರವನ್ನು ಶಾರದಪೀಠದ ಗಿನಉ ತ್ತರಾಧಿಕಾರಿಯಾದ ಶ್ರೀ ಅಭಿನವ ವಿದ್ಯಾತೀರ್ಥರು ಅಂತ್ಯಕ್ರಿಯೆ ಮಾಡಿದರು.

ಅವರ ದೇಹವನ್ನು ಗುರುಗಳ ಸಮಾಧಿ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಸಮಾಧಿ ಮಾಡಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ಅವರಿಗಾಗಿ ಸಮಾಧಿಯನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಲಾಯಿತು. ಅದರ ಮೇಲೆ ಶಿವಲಿಂಗವನ್ನು ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸಲಾಯಿತು. ಇದನ್ನು ಇಂದೂ ಪೂಜಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಇದನ್ನು "ಶ್ರೀ ಚಂದ್ರಶೇಖರ ಭಾರತೀ ಮಹಾಸ್ವಾಮೀಜಿಗಳ ಲಿಂಗ" ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಜಗದ್ಗುರು ಶಂಕರಾಚಾರ್ಯ ಅಭಿನವ ವಿದ್ಯಾತೀರ್ಥರ ವಿದೇಹ ಮುಕ್ತಿಯ ನಂತರ, ಮತ್ತೊಂದು ದೇಗುಲವನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ಶ್ರೀ ಚಂದ್ರಶೇಖರ ಭಾರತೀ ಮಹಾಸ್ವಾಮೀಜಿಗಳ ಗುಡಿಯ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಅಭಿನವ ವಿದ್ಯಾತೀರ್ಥರ ಸಮಾಧಿ ಮಾಡಲಾಯಿತು.

ಅವರ ಕೃತಿಗಳು

ಶ್ರೀ ಚಂದ್ರಶೇಖರ ಭಾರತೀ ಮಹಾಸ್ವಾಮೀಜಿಗಳು ಕೆಲವು ಕವಿತೆಗಳನ್ನು ರಚಿಸಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಪ್ರಸಿದ್ಧ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನವನ್ನು ಬರೆದಿದ್ದಾರೆ. ಅವರ ಮುಖ್ಯ ಕೃತಿಗಳು:

ಗುರುರಾಜ ಸೂಕ್ತಿ ಮಾಲಿಕಾ ಸುಮಾರು 400 ಪುಟಗಳಲ್ಲಿ 36 ಸಂಯೋಜನೆಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದೆ. ಸಂಸ್ಕೃತ ಮತ್ತು ತಮಿಳಿನಲ್ಲಿ ಮುದ್ರಿಸಲಾಗಿದೆ
ಆದಿ ಶಂಕರಾಚಾರ್ಯರ ವಿವೇಕ-ಚೂಡಾಮಣಿಯ ಮೇಲೆ ಭಾಷ್ಯ (ವಿಮರ್ಶೆ)

ಇವನ್ನೂ ನೋಡಿ

ಬಾಹ್ಯ ಸಂಪರ್ಕ

ಋಷಿಗಳು ಶೃಂಗೇರಿ, ಎ ತತ್ತ್ವಲೋಕ ಪ್ರಕಾಶನ, ಶ್ರೀ ಶಾರದ ಪೀಠ, ಶೃಂಗೇರಿ, 2005.
ಶೃಂಗೇರಿ ಶಾರದ ಪೀಠ
ಜಗದ್ಗುರುಗಳು
ಸಂಕರಾಚಾರ್ಯ ಮತ್ತು ಅವರ ಪರಂಪರೆಯ ಬಗ್ಗೆ