ಮೇ ರೈಟ್ ಸೆವಾಲ್

ಮೇ ರೈಟ್ ಸೆವಾಲ್ (ಜನ್ಮ ಹೆಸರು: ಮೇರಿ ಎಲಿಜಾ ರೈಟ್; ಮೇ ೨೭, ೧೮೪೪-ಜುಲೈ ೨೨, ೧೯೨೦) ಅಮೆರಿಕಾದ ಸುಧಾರಕರಾಗಿದ್ದರು. ಅವರು ಶಿಕ್ಷಣ, ಮಹಿಳಾ ಹಕ್ಕುಗಳು ಮತ್ತು ವಿಶ್ವ ಶಾಂತಿಯ ಕಾರಣಗಳಿಗಾಗಿ ಅವರ ಸೇವೆಗೆ ಹೆಸರುವಾಸಿಯಾಗಿದ್ದರು. ಅವಳು ವಿಸ್ಕಾನ್ಸಿನ್‌ನ ಮಿಲ್ವಾಕೀ ಕೌಂಟಿಯ ಗ್ರೀನ್‌ಫೀಲ್ಡ್‌ನಲ್ಲಿ ಜನಿಸಿದಳು. ಸೆವಾಲ್ ಅವರು ೧೮೮೨ ರಿಂದ ೧೮೯೦ ರವರೆಗೆ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಹಿಳಾ ಮತದಾರರ ಸಂಘದ ಕಾರ್ಯಕಾರಿ ಸಮಿತಿಯ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾಗಿ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಸಂಸ್ಥೆಯ ಮೊದಲ ಧ್ವನಿಮುದ್ರಣ ಕಾರ್ಯದರ್ಶಿಯಾಗಿದ್ದರು. ಅವರು ೧೮೯೭ ರಿಂದ ೧೮೯೯ ರವರೆಗೆ ಯುನೈಟೆಡ್ ಸ್ಟೇಟ್ಸ್‌ನ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಹಿಳಾ ಮಂಡಳಿಯ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾಗಿ ಮತ್ತು ೧೮೯೯ ರಿಂದ ೧೯೦೪ ರವರೆಗೆ ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಹಿಳಾ ಮಂಡಳಿಯ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾಗಿ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸಿದರು. ಜೊತೆಗೆ, ಅವರು ಮಹಿಳಾ ಕ್ಲಬ್‌ಗಳ ಸಾಮಾನ್ಯ ಒಕ್ಕೂಟವನ್ನು ಸಂಘಟಿಸಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡಿದರು ಮತ್ತು ಅದರ ಮೊದಲ ಉಪಾಧ್ಯಕ್ಷರಾಗಿ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸಿದರು. ಸೆವಾಲ್ ಅವರು ೧೮೯೩ರಲ್ಲಿ ಚಿಕಾಗೋದಲ್ಲಿ ನಡೆದ ವರ್ಲ್ಡ್ಸ್ ಕೊಲಂಬಿಯನ್ ಎಕ್ಸ್ಪೊಸಿಷನ್ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ನಡೆದ ವರ್ಲ್ಡ್ಸ್ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಆಫ್ ರೆಪ್ರೆಸೆಂಟೇಟಿವ್ ವುಮೆನ್‌ನ ಸಂಘಟಕರಾಗಿದ್ದರು. ಯು. ಎಸ್. ಅಧ್ಯಕ್ಷ ವಿಲಿಯಂ ಮೆಕಿನ್ಲೆ ಅವರು ಪ್ಯಾರಿಸ್‌ನಲ್ಲಿ ನಡೆದ ಎಕ್ಸ್ಪೋಸಿಷನ್ ಯೂನಿವರ್ಸೆಲ್ಲೆಗೆ (೧೯೦೦) ಯು. ಎಸ್. ಮಹಿಳಾ ಪ್ರತಿನಿಧಿಯಾಗಿ ನೇಮಕಗೊಂಡರು.

ಮೇ ರೈಟ್ ಸೆವಾಲ್
Born	ಮೇರಿ ಎಲಿಜಾ ರೈಟ್ ಮೇ ೨೭, ೧೮೪೪ ಗ್ರೀನ್‌ಫೀಲ್ಡ್, ವಿಸ್ಕಾನ್ಸಿನ್, ಯು.ಎಸ್.
Died	ಜುಲೈ ೨೨, ೧೯೨೦ ಇಂಡಿಯಾನಾಪೊಲಿಸ್, ಇಂಡಿಯಾನಾ, ಯು.ಎಸ್.
Nationality	ಅಮೇರಿಕನ್
Spouses	ಎಡ್ವಿನ್ ಡಬ್ಲ್ಯೂ. ಥಾಂಪ್ಸನ್(ಮದುವೆ:೧೮೭೨ ಮರಣ:೧೮೭೫) ಥಿಯೋಡರ್ ಲೊವೆಟ್ ಸೆವಾಲ್(ಮದುವೆ:೧೮೮೦ ಮರಣ:೧೮೯೫)

ಸೆವಾಲ್ ಅವರು ೧೯೦೪ ರಲ್ಲಿ ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ಮಧ್ಯಸ್ಥಿಕೆಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಹಿಳಾ ಸ್ಥಾಯಿ ಸಮಿತಿಯ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾದರು ಮತ್ತು ೧೯೧೫ ರಲ್ಲಿ ಸ್ಯಾನ್ ಫ್ರಾನ್ಸಿಸ್ಕೋದಲ್ಲಿ ಪನಾಮ-ಪೆಸಿಫಿಕ್ ಇಂಟರ್ನ್ಯಾಷನಲ್ ಎಕ್ಸ್‌ಪೋಸಿಷನ್‌ನಲ್ಲಿ ಶಾಶ್ವತ ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಉತ್ತೇಜಿಸಲು ಮಹಿಳಾ ಕಾರ್ಮಿಕರ ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಸಮ್ಮೇಳನದ ಅಧ್ಯಕ್ಷತೆ ವಹಿಸಿದ್ದರು ಮತ್ತು ಸಂಘಟಿಸಿದರು. ೧೯೧೫ ರಲ್ಲಿ ಯುರೋಪ್‌ನಲ್ಲಿ ಯುದ್ಧವನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸುವ ವಿಫಲ ಪ್ರಯತ್ನದಲ್ಲಿ ಆಸ್ಕರ್ II ನಲ್ಲಿ ಅನಧಿಕೃತ ಶಾಂತಿ ದಂಡಯಾತ್ರೆಯಾದ ಹೆನ್ರಿ ಫೋರ್ಡ್ ಅವರ 'ಪೀಸ್ ಶಿಪ್‌(ಶಾಂತಿ ನೌಕೆ)'ಗೆ ಸೇರಿದ ಅರವತ್ತು ಪ್ರತಿನಿಧಿಗಳಲ್ಲಿ ಸೆವಾಲ್ ಕೂಡ ಸೇರಿದ್ದಾರೆ.

ಮಹಿಳಾ ಹಕ್ಕುಗಳ ಕುರಿತಾದ ಅವರ ಕೆಲಸದ ಜೊತೆಗೆ, ಸೆವಾಲ್ ಅವರು ಶಿಕ್ಷಣತಜ್ಞ ಮತ್ತು ಉಪನ್ಯಾಸಕ, ನಾಗರಿಕ ಸಂಘಟಕ ಮತ್ತು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕರಾಗಿದ್ದರು. ೧೮೮೨ ರಲ್ಲಿ ಅವಳು ಮತ್ತು ಅವಳ ಎರಡನೇ ಪತಿ ಥಿಯೋಡರ್ ಲೊವೆಟ್ ಸೆವಾಲ್ ಇಂಡಿಯಾನಾಪೊಲಿಸ್‌ನಲ್ಲಿ ಬಾಲಕಿಯರ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಶಾಲೆಯನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಿದರು. ಶಾಲೆಯು ತನ್ನ ಕಠಿಣ ಕಾಲೇಜು ಪೂರ್ವಸಿದ್ಧತಾ ಕೋರ್ಸ್‌ಗಳು, ಮಹಿಳೆಯರಿಗೆ ದೈಹಿಕ ಶಿಕ್ಷಣ ಮತ್ತು ನವೀನ ವಯಸ್ಕ ಶಿಕ್ಷಣ ಮತ್ತು ದೇಶೀಯ ವಿಜ್ಞಾನ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳಿಗೆ ಹೆಸರುವಾಸಿಯಾಗಿದೆ. ಸೆವಾಲ್ ಹಲವಾರು ನಾಗರಿಕ ಸಂಸ್ಥೆಗಳನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡಿದರು, ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಇಂಡಿಯಾನಾಪೊಲಿಸ್ ವುಮನ್ಸ್ ಕ್ಲಬ್, ಇಂಡಿಯಾನಾಪೋಲಿಸ್ ಪ್ರೊಪಿಲಿಯಮ್, ದಿ ಆರ್ಟ್ ಅಸೋಸಿಯೇಷನ್ ಆಫ್ ಇಂಡಿಯಾನಾಪೊಳಿಸ್ (ನಂತರ ಇಂಡಿಯಾನಾಪಲಿಸ್ ಮ್ಯೂಸಿಯಂ ಆಫ್ ಆರ್ಟ್ ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ಇಂಡಿಯಾನಾಪೊಲಿಸಿನ ಸಮಕಾಲೀನ ಕ್ಲಬ್, ಮತ್ತು ಜಾನ್ ಹೆರಾನ್ ಆರ್ಟ್ ಇನ್ಸ್ಟಿಟ್ಯೂಟ್, ಇದು ಇಂಡಿಯಾನಾ ಯೂನಿವರ್ಸಿಟಿ- ಪರ್ಡ್ಯೂ ಯೂನಿವರ್ಸಿಟಿ(ಐಯುಪಿಯುಐ)ಯಲ್ಲಿ ಹೆರಾನ್ ಸ್ಕೂಲ್ ಆಫ್ ಆರ್ಟ್ ಅಂಡ್ ಡಿಸೈನ್ ಆಯಿತು. ಸೆವಾಲ್ ೧೮೯೭ ರಲ್ಲಿ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕತೆಗೆ ಮತಾಂತರಗೊಂಡರೂ, ೧೯೨೦ ರಲ್ಲಿ ಸಾಯುವ ಎರಡು ತಿಂಗಳ ಮೊದಲು ತನ್ನ ಪುಸ್ತಕವಾದ ನೆದರ್ ಡೆಡ್ ಅಥವಾ ಸ್ಲೀಪಿಂಗ್ ಅನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸುವವರೆಗೆ ಸಾರ್ವಜನಿಕರಿಂದ ತನ್ನ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳನ್ನು ಮರೆಮಾಡಿದಳು.

ಆರಂಭಿಕ ಜೀವನ ಮತ್ತು ಶಿಕ್ಷಣ

ಮೇರಿ ಎಲಿಜಾ ರೈಟ್ ಅವರು ಮೇ ೨೭, ೧೮೪೪ ರಂದು ವಿಸ್ಕಾನ್ಸಿನ್‌ನ ಮಿಲ್ವಾಕೀ ಕೌಂಟಿಯ ಗ್ರೀನ್‌ಫೀಲ್ಡ್‌ನಲ್ಲಿ ಜನಿಸಿದರು. ಅವರು ಫಿಲಾಂಡರ್ ಮಾಂಟೆಗ್ ರೈಟ್ ಮತ್ತು ಅವರ ಪತ್ನಿ ಮೇರಿ ವೀಕ್ಸ್ (ಬ್ರಾಕೆಟ್ ರೈಟ್) ಗೆ ಜನಿಸಿದ ನಾಲ್ಕು ಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿ ಎರಡನೇ ಮಗಳು ಮತ್ತು ಕಿರಿಯವಳಾಗಿದ್ದರು. ಮೇರಿ ಎಲಿಜಾ ಅವರ ಪೋಷಕರು ನ್ಯೂ ಇಂಗ್ಲೆಂಡ್‌ನಿಂದ ಓಹಿಯೋ ವಲಸೆ ಬಂದರು, ಅಲ್ಲಿ ಅವರು ಭೇಟಿಯಾದರು ಮತ್ತು ವಿವಾಹವಾದರು. ನಂತರ ವಿಸ್ಕಾನ್ಸಿನ್‍ಗೆ ತೆರಳಿದರು ಹಾಗೂ ಅಲ್ಲಿ ಮಾಜಿ ಶಿಕ್ಷಕ ಫಿಲಾಂಡರ್ ಒಬ್ಬ ರೈತನಾದನು. ಬಾಲ್ಯದಲ್ಲಿ ಮೇರಿ ಎಲಿಜಾ ತನ್ನನ್ನು ತಾನು ಮೇ ಎಂದು ಕರೆದುಕೊಂಡಳು. ಈ ಹೆಸರನ್ನು ಆಕೆ ತನ್ನ ಜೀವನದುದ್ದಕ್ಕೂ ಉಳಿಸಿಕೊಂಡಳು.

ಫಿಲಾಂಡರ್ ರೈಟ್ ಅವರು ಸೆವಾಲ್ ಅವರಿಗೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಕಲಿಸಿದರು. ಆದರೆ ಅವರು ವಿಸ್ಕಾನ್ಸಿನ್‌ನ ವೌವಾಟೋಸಾ ಮತ್ತು ವಿಸ್ಕಾನ್ಸಿನ್‌ನ ಬ್ಲೂಮಿಂಗ್ಟನ್‌ನಲ್ಲಿರುವ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಶಾಲೆಗೆ ಸಹ ಹಾಜರಾಗಿದ್ದರು. ಅವರು ಪುರುಷರು ಮತ್ತು ಮಹಿಳೆಯರಲ್ಲಿ ಸಮಾನ ಅವಕಾಶಗಳನ್ನು ನಂಬಿದ್ದರು ಮತ್ತು ಉನ್ನತ ಶಿಕ್ಷಣವನ್ನು ಪಡೆಯಲು ತಮ್ಮ ಮಗಳನ್ನು ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಿಸಿದರು.

೧೮೬೩ ರಿಂದ ೧೮೬೫ ರವರೆಗೆ ವಿಸ್ಕಾನ್ಸಿನ್‌ನ ವೌಕೇಶಾ ಕೌಂಟಿಯಲ್ಲಿ ಬೋಧಿಸಿದ ನಂತರ, ಇಲಿನಾಯ್ಸ್‌ನ ಇವಾನ್‌ಸ್ಟನ್‌ನಲ್ಲಿರುವ ನಾರ್ತ್‌ವೆಸ್ಟರ್ನ್ ಸ್ತ್ರೀಯರ ಕಾಲೇಜಿನಲ್ಲಿ ಅಧ್ಯಯನವನ್ನು ಮುಂದುವರಿಸಲು ಮೇಯವರು ರಾಜ್ಯವನ್ನು ತೊರೆದರು. ಈ ಕಾಲೇಜು ಮಹಿಳಾ ಶಿಕ್ಷಣಕ್ಕಾಗಿ ಗೌರವಾನ್ವಿತ ಶಾಲೆಯಾಗಿತ್ತು. ನಂತರ ಅದನ್ನು ನಾರ್ತ್ವೆಸ್ಟರ್ನ್ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾನಿಲಯಕ್ಕೆ ಸೇರಿಸಲಾಯಿತು. ಸೆವಾಲ್ ಅವರು ೧೮೬೬ ರಲ್ಲಿ ವಿಜ್ಞಾನದ ಪ್ರಶಸ್ತಿ ಮತ್ತು ೧೮೭೧ ರಲ್ಲಿ ಮಾಸ್ಟರ್ ಆಫ್ ಆರ್ಟ್ಸ್ ಪದವಿಯನ್ನು ಪಡೆದರು.

ವೈಯಕ್ತಿಕ ಜೀವನ

ಮೇ ಅವರ ಮೊದಲ ಪತಿ ಎಡ್ವಿನ್ ಡಬ್ಲ್ಯೂ. ಥಾಂಪ್ಸನ್‌ ಅವರು ಎರಡನೇ ಪತಿ ಥಿಯೋಡರ್ ಲೊವೆಟ್ ಸೆವಾಲ್ ಅವರಂತೆ ಶಿಕ್ಷಣತಜ್ಞರಾಗಿದ್ದರು. ಎರಡೂ ಮದುವೆಯಿಂದ ಆಕೆಗೆ ಮಕ್ಕಳಿರಲಿಲ್ಲ.

ಸೆವಾಲ್ ಮತ್ತು ಮಿಚಿಗನ್‌ನ ಪಾವ್ ಪಾವ್‌ನ ಗಣಿತ ಶಿಕ್ಷಕರಾದ ಎಡ್ವಿನ್ ಡಬ್ಲ್ಯೂ. ಥಾಂಪ್ಸನ್ ಅವರು ೧೮೭೨ ರ ಮಾರ್ಚ್ ೨ ರಂದು ವಿವಾಹವಾದರು. ಅವರು ಮಿಚಿಗನ್‌ನ ಪ್ಲೇನ್‌ವೆಲ್‌ನಲ್ಲಿ ಕಲಿಸುತ್ತಿದ್ದಾಗ ಈ ದಂಪತಿಗಳು ಭೇಟಿಯಾದರು. ೧೮೭೩ ರಲ್ಲಿ ಥಾಂಪ್ಸನ್ಸ್‌ರವರು ಇಂಡಿಯಾನಾದ ಫ್ರಾಂಕ್ಲಿನ್‌ಗೆ ಸ್ಥಳಾಂತರಗೊಂಡರು. ಅಲ್ಲಿ ಅವರು ಶಿಕ್ಷಣತಜ್ಞರು ಮತ್ತು ಶಾಲಾ ಆಡಳಿತಗಾರರಾಗಿ ತಮ್ಮ ವೃತ್ತಿಜೀವನವನ್ನು ಮುಂದುವರೆಸಿದರು. ಆದರೆ ಅವರು ಮುಂದಿನ ವರ್ಷ ಇಂಡಿಯಾನಾಪೊಲಿಸ್ ಹೈಸ್ಕೂಲ್‌ನಲ್ಲಿ ಬೋಧನಾ ಸ್ಥಾನಗಳನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳಲು ರಾಜೀನಾಮೆ ನೀಡಿದರು. ನಂತರ ಇದನ್ನು ಶಾರ್ಟ್‌ರಿಡ್ಜ್ ಹೈಸ್ಕೂಲ್ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಯಿತು. ಥಾಂಪ್ಸನ್ಸ್ ೧೮೭೪ ರಲ್ಲಿ ಇಂಡಿಯಾನಾಪೊಲಿಸ್‌ಗೆ ತೆರಳಿದರು ಮತ್ತು ಕಾಲೇಜ್ ಕಾರ್ನರ್ ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ನೆರೆಹೊರೆಯಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಅವರು ಕಾಲೇಜ್ ಕಾರ್ನರ್ ಕ್ಲಬ್‌ನ ಸದಸ್ಯರಾದರು ಹಾಗೂ ಏಪ್ರಿಲ್ ೧೮೭೩ ರಲ್ಲಿ ರೂಪುಗೊಂಡ ಇಂಡಿಯಾನಾಪೊಲಿಸ್ ವುಮನ್ ಸಫ್ರಿಜ್ ಸೊಸೈಟಿಗೆ ಸೇರಿದರು ಮತ್ತು ಸ್ಥಳೀಯ ಯುನಿಟೇರಿಯನ್ ಚರ್ಚ್‌ನ ಸದಸ್ಯರಾಗಿದ್ದರು. ಕ್ಷಯರೋಗಕ್ಕೆ ತುತ್ತಾದ ನಂತರ, ಥಾಂಪ್ಸನ್ ತನ್ನ ಆರೋಗ್ಯವನ್ನು ಮರಳಿ ಪಡೆಯಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಲು ಉತ್ತರ ಕೆರೊಲಿನಾದ ಆಶೆವಿಲ್ಲೆಯಲ್ಲಿರುವ ಸ್ಯಾನಿಟೋರಿಯಂಗೆ ಹೋದರು. ಮೇ ಅವರು ಆಶೆವಿಲ್ಲೆಯಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಪತಿಯನ್ನು ಸೇರಿಕೊಂಡರು, ಅಲ್ಲಿ ಥಾಂಪ್ಸನ್ ಆಗಸ್ಟ್ ೧೯,೧೮೭೫ ರಂದು ನಿಧನರಾದರು. ಮೇ ಅವರು ತಮ್ಮ ಪತಿಯ ಮರಣದ ನಂತರ ಬೋಧನೆಯನ್ನು ಪುನರಾರಂಭಿಸಲು ಇಂಡಿಯಾನಾಪೊಲಿಸ್‌ಗೆ ಮರಳಿದರು.

ಮೇ ರೈಟ್ ಸೆವಾಲ್‌ರವರು ಥಿಯೋಡರ್ ಲೊವೆಟ್ ಸೆವಾಲ್ ಅವರನ್ನು ಅಕ್ಟೋಬರ್ ೩೧, ೧೮೮೦ ರಂದು ವಿವಾಹವಾದರು. ಇಬ್ಬರೂ ಇಂಡಿಯಾನಾಪೊಲಿಸ್‌ನ ಯುನಿಟೇರಿಯನ್ ಚರ್ಚ್ ಸೇವೆಯಲ್ಲಿ ಭೇಟಿಯಾದರು. ಸೆವಾಲ್ ಓಹಿಯೋದಲ್ಲಿ ಜನಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಡೆಲವೇರ್‌ನ ವಿಲ್ಮಿಂಗ್ಟನ್‌ನಲ್ಲಿ ಬೆಳೆದರು. ಅವರು ೧೮೭೪ ರಲ್ಲಿ ಹಾರ್ವರ್ಡ್ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾನಿಲಯದಿಂದ ಪದವಿ ಪಡೆದರು ಮತ್ತು ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ ೨೫, ೧೮೭೬ ರಂದು ಹುಡುಗರಿಗಾಗಿ ಇಂಡಿಯಾನಾಪೊಲಿಸ್ ಕ್ಲಾಸಿಕಲ್ ಸ್ಕೂಲ್ ಅನ್ನು ತೆರೆದರು. ಅವರ ಮದುವೆಯು ಸಮಾನ ಪಾಲುದಾರಿಕೆಯಾಗಿತ್ತು. ಥಿಯೋಡರ್ ಲೊವೆಟ್ ಸೆವಾಲ್‌‌ನ ಸ್ಥಿರ ಸ್ವಭಾವವು ಅವನ "ಶಕ್ತಿಯುತ" ಮತ್ತು "ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಅಪ್ರಾಯೋಗಿಕ ಪತ್ನಿಯನ್ನು" ಸಮತೋಲನಗೊಳಿಸಿತು.

ಮೇ ಮತ್ತು ಥಿಯೋಡೋರ್ ಸೆವಾಲ್ ಉದಾರ ಮನಸ್ಸಿನ ಪ್ರಗತಿಪರರಾಗಿದ್ದರು. ಅವರ ಮನೆ ನಗರದಲ್ಲಿ ಸಾಮಾಜಿಕ ಕೇಂದ್ರವಾಯಿತು. ಆ ದಿನದ ಪ್ರಮುಖ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಚರ್ಚಿಸಲು ದಂಪತಿಗಳು ತಮ್ಮ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಇಂಡಿಯಾನಾಪೊಲಿಸ್‌ನ ಬೌದ್ಧಿಕ ಸಮುದಾಯದ ಸಾಪ್ತಾಹಿಕ ಕೂಟಗಳನ್ನು ಆಯೋಜಿಸಿದರು. ಅವರು ಹಲವಾರು ರಾತ್ರಿಯ ಅತಿಥಿಗಳನ್ನು ಸ್ವಾಗತಿಸಿದರು, ಅವರಲ್ಲಿ ಅನೇಕರು ಪ್ರಸಿದ್ಧ ಲೇಖಕರು, ಕಲಾವಿದರು, ರಾಜಕಾರಣಿಗಳು, ಮತದಾನದ ಹಕ್ಕುದಾರರು ಮತ್ತು ಇತರ ಸಾಮಾಜಿಕ ಕಾರ್ಯಕರ್ತರಾಗಿದ್ದರು. ಮಹಿಳಾ ಹಕ್ಕುಗಳ ಬೆಂಬಲಿಗರಾಗಿದ್ದ ಥಿಯೋಡೋರ್, ಸಾಮಾಜಿಕ ಸುಧಾರಣೆಯಲ್ಲಿ, ನಿರ್ದಿಷ್ಟವಾಗಿ ಮಹಿಳೆಯರಿಗೆ ಶೈಕ್ಷಣಿಕ ಪ್ರಗತಿ ಮತ್ತು ಮಹಿಳಾ ಮತದಾನದ ಹಕ್ಕಿನಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಪತ್ನಿಯ ಹಿತಾಸಕ್ತಿಗಳನ್ನು ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಿಸಿದರು. ಅವರು ಕ್ಷಯರೋಗದಿಂದ ತಮ್ಮ ಇಂಡಿಯಾನಾಪೊಲಿಸ್ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಡಿಸೆಂಬರ್ ೨೩, ೧೮೯೫ ರಂದು ನಿಧನರಾದರು.

ವೃತ್ತಿಜೀವನದ ಆರಂಭಿಕ ಹಂತ

ಮೇ ಅವರು ೧೮೬೩ ರಲ್ಲಿ ವಿಸ್ಕಾನ್ಸಿನ್‌ನ ವೌಕೇಶಾ ಕೌಂಟಿಯಲ್ಲಿ ಉದ್ಯೋಗವನ್ನು ಪಡೆದಾಗ ತಮ್ಮ ಬೋಧನಾ ವೃತ್ತಿಜೀವನವನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು. ಆದರೆ ೧೮೬೫ ರಲ್ಲಿ ಇಲಿನಾಯ್ಸ್‌ನ ಇವಾನ್ಸ್ಟನ್‌ನಲ್ಲಿರುವ ಕಾಲೇಜಿಗೆ ಹಾಜರಾಗಲು ಹೊರಟರು. ಅವರು ೧೮೬೬ ರಲ್ಲಿ ಕಾಲೇಜು ಡಿಪ್ಲೊಮಾವನ್ನು ಗಳಿಸಿದ ನಂತರ ಬೋಧನೆಗೆ ಮರಳಿದರು ಮತ್ತು ವಿಸ್ಕಾನ್ಸಿನ್‌ನ ಗ್ರಾಂಟ್ ಕೌಂಟಿಯಲ್ಲಿ ಕೆಲಸವನ್ನು ಪಡೆದರು. ನಂತರ ಅವರು ಮಿಚಿಗನ್‌ಗೆ ತೆರಳಿದರು. ೧೮೬೯ ರಲ್ಲಿ ಅವರು ಮಿಚಿಗನ್‌ನ ಪ್ಲೇನ್‌ವೆಲ್‌ನಲ್ಲಿ ಪ್ರೌಢಶಾಲಾ ಶಿಕ್ಷಕರಾದರು ಮತ್ತು ತರುವಾಯ ಅದರ ಮೊದಲ ಮಹಿಳಾ ಪ್ರಾಂಶುಪಾಲರಾದರು.

೧೮೭೧ ರಲ್ಲಿ ಮೇ ಅವರು ಇಂಡಿಯಾನಾದ ಫ್ರಾಂಕ್ಲಿನ್‌ಗೆ ಸ್ಥಳಾಂತರಗೊಂಡರು. ಅಲ್ಲಿ ಅವರು ಸ್ಥಳೀಯ ಪ್ರೌಢಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಜರ್ಮನ್ ಭಾಷೆಯನ್ನು ಕಲಿಸಿದರು. ಅವರು ಎಡ್ವಿನ್ ಥಾಂಪ್ಸನ್ ಅವರನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗಲು ೧೮೭೨ ರಲ್ಲಿ ಮಿಚಿಗನ್‌ಗೆ ಮರಳಿದರು. ನವವಿವಾಹಿತರು ಮುಂದಿನ ವರ್ಷ ಫ್ರಾಂಕ್ಲಿನ್‌ಗೆ ಸ್ಥಳಾಂತರಗೊಂಡರು. ಫ್ರಾಂಕ್ಲಿನ್ ಪ್ರೌಢಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಮೇ ಅವರು ಪ್ರಧಾನಿಯಾದರು ಮತ್ತು ಎಡ್ವಿನ್ ಅವರು ಶಾಲೆಗಳ ಮೇಲ್ವಿಚಾರಕರಾಗಿದ್ದರು. ೧೮೭೪ ರಲ್ಲಿ ಥಾಂಪ್ಸನ್ಸ್ ಫ್ರಾಂಕ್ಲಿನ್‌ನಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಸ್ಥಾನಗಳಿಗೆ ರಾಜೀನಾಮೆ ನೀಡಿದರು ಮತ್ತು ಇಂಡಿಯಾನಾಪೊಲಿಸ್‌ಗೆ ಸ್ಥಳಾಂತರಗೊಂಡರು. ಅಲ್ಲಿ ದಂಪತಿಗಳು ಇಂಡಿಯಾನಾಪೋಲಿಸ್ ಪ್ರೌಢಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಶಿಕ್ಷಕರಾದರು. ಅಲ್ಲಿ ಮೇ ಅವರು ಜರ್ಮನ್ ಮತ್ತು ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಸಾಹಿತ್ಯವನ್ನು ಕಲಿಸುತ್ತಿದ್ದರು ಹಾಗೂ ಎಡ್ವಿನ್ ವ್ಯಾಪಾರ ತರಗತಿಗಳನ್ನು ಕಲಿಸುತ್ತಿದ್ದರು.

೧೮೮೦ ರಲ್ಲಿ ಥಿಯೋಡರ್ ಲೊವೆಟ್ ಸೆವಾಲ್ ಅವರನ್ನು ಮದುವೆಯಾದ ನಂತರ, ಮೇ ಅವರು ಇಂಡಿಯಾನಾಪೊಲಿಸ್ ಪ್ರೌಢಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ರಾಜೀನಾಮೆ ನೀಡಿದರು. ಮೇ ಅವರು 'ಇಂಡಿಯಾನಾಪೊಲಿಸ್ ಕ್ಲಾಸಿಕಲ್ ಸ್ಕೂಲ್ ಫಾರ್ ಬಾಯ್ಸ್‌'ನಲ್ಲಿ ಜರ್ಮನ್ ಮತ್ತು ಸಾಹಿತ್ಯವನ್ನು ಕಲಿಸಿದರು. ಅಲ್ಲಿ ಥಿಯೋಡೋರ್‌ರವರು ಶಾಲೆಯ ಪ್ರಾಂಶುಪಾಲರಾಗಿದ್ದರು.

ಶಿಕ್ಷಣತಜ್ಞ

ಮೇ ಅವರು ಇಂಡಿಯಾನಾಪೊಲಿಸ್‌ನ ಶಿಕ್ಷಕರಾಗಿ ಮೂರು ದಶಕಗಳಿಗೂ ಹೆಚ್ಚು ಕಾಲ ಕಳೆದರು. ಅದರಲ್ಲಿ ಇಪ್ಪತ್ತೈದು ತನ್ನ ಎರಡನೇ ಪತಿ ಥಿಯೋಡೋರ್ ಅವರೊಂದಿಗೆ ಸ್ಥಾಪಿಸಿದ 'ಗರ್ಲ್ಸ್ ಕ್ಲಾಸಿಕಲ್ ಸ್ಕೂಲ್'ಯಲ್ಲಿ ಕಳೆದರು. ಈ ಶಾಲೆಯು ೧೮೮೧ ರ ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್‌ನಲ್ಲಿ ನಲವತ್ತನಾಲ್ಕು ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳೊಂದಿಗೆ ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತು. ಮೇ ಅವರು ಶಾಲೆಯ ಪ್ರಾಂಶುಪಾಲರಾಗಿ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಸಾಹಿತ್ಯವನ್ನು ಕಲಿಸಿದರು. ಗರ್ಲ್ಸ್ ಕ್ಲಾಸಿಕಲ್ ಸ್ಕೂಲ್ "ಇಂಡಿಯಾನಾಪೊಲಿಸ್‌ನ ಮೂರು ಪ್ರಮುಖ ಬಾಲಕಿಯರ ಶಾಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿದೆ".

ಬಾಲಕಿಯರ ಶಾಲೆಯು ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಪೆನ್ಸಿಲ್ವೇನಿಯಾ ಮತ್ತು ಸೇಂಟ್ ಜೋಸೆಫ್ ಬೀದಿಗಳ ಆಗ್ನೇಯ ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿರುವ ಕಟ್ಟಡವನ್ನು ಆಕ್ರಮಿಸಿಕೊಂಡಿತ್ತು. ೧೮೮೪ ರಲ್ಲಿ ಇದು ೪೨೬ ನಾರ್ತ್ ಪೆನ್ಸಿಲ್ವೇನಿಯಾ ಸ್ಟ್ರೀಟ್‌ನಲ್ಲಿರುವ ಮೂರು ಅಂತಸ್ತಿನ ಇಟ್ಟಿಗೆ ಕಟ್ಟಡದಲ್ಲಿ ಹೊಸ ಸೌಲಭ್ಯಗಳಿಗೆ ವಿಸ್ತರಿಸಿತು. ೧೮೮೬ ರಲ್ಲಿ, ಥಿಯೋಡೋರ್ ಮರಣಿಸಿದ ಒಂದು ವರ್ಷದ ನಂತರ, ನಗರದ ಹೊರಗೆ ವಾಸಿಸುತ್ತಿದ್ದ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಿಗೆ ಶಾಲಾ ನಿವಾಸವಾಗಿ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸಲು ಸೆವಾಲ್ ೩೪೩ ಮತ್ತು ೩೪೫ ಉತ್ತರ ಪೆನ್ಸಿಲ್ವೇನಿಯಾದಲ್ಲಿ ಎರಡು ಇಟ್ಟಿಗೆಗಳ ಕಟ್ಟಡವನ್ನು ಗುತ್ತಿಗೆಗೆ ಪಡೆದರು.

ಶಾಲೆಯ ಪಠ್ಯಕ್ರಮವು ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಹುಡುಗಿಯರಿಗೆ ಕಲೆ ಅಥವಾ ಸಂಗೀತದಂತಹ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಕೋರ್ಸ್‌ಗಳನ್ನು ಒದಗಿಸುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಬದಲಿಗೆ, ಅದರ ಕಾಲೇಜು ಪೂರ್ವಸಿದ್ಧತಾ ಕೋರ್ಸ್‌ಗಳು ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಅಧ್ಯಯನಗಳು, ಆಧುನಿಕ ಭಾಷೆಗಳು ಮತ್ತು ವಿಜ್ಞಾನವನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿತ್ತು. ಶಾಲೆಯ ಶೈಕ್ಷಣಿಕ ಕೋರ್ಸ್‌ಗಳು ಹಾರ್ವರ್ಡ್‌ನ ಮಹಿಳೆಯರ ಪ್ರವೇಶದ ಅವಶ್ಯಕತೆಗಳನ್ನು ಆಧರಿಸಿದ್ದವು. ಇದರಲ್ಲಿ ಸ್ಮಿತ್, ವಸ್ಸಾರ್ ಮತ್ತು ವೆಲ್ಲೆಸ್ಲೆ ಸೇರಿದಂತೆ ಇತರ ಕಾಲೇಜುಗಳಿಗೆ ಪ್ರವೇಶದ ಅವಶ್ಯಕತೆಗಳು ಸೇರಿದ್ದವು. ಕಾಲೇಜಿಗೆ ಸೇರಲು ಯೋಜಿಸದ ಮಹಿಳೆಯರಿಗಾಗಿ ಬಾಲಕಿಯರ ಶಾಲೆಯು ಒಂದು ಅಧ್ಯಯನದ ಕೋರ್ಸ್ ಅನ್ನು ಸಹ ನೀಡಿತು.

ಶೈಕ್ಷಣಿಕ ತರಗತಿಗಳ ಜೊತೆಗೆ, ಸೆವಾಲ್ ಯುವತಿಯರಿಗೆ ಉಡುಗೆ ಸುಧಾರಣೆ ಮತ್ತು ದೈಹಿಕ ಶಿಕ್ಷಣವನ್ನು ಪರಿಚಯಿಸಿದರು. ಇದು ಕಾರ್ಸೆಟ್‌ಗಳು, ಪೆಟಿಕೋಟ್‌ಗಳು ರೂಢಿಯಾಗಿದ್ದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ವಿಶಿಷ್ಟವಾಗಿರಲಿಲ್ಲ.

೧೮೮೫ ರ ನಂತರ ಸೆವಾಲ್ ಅವರು ಶಾಲೆಯ ಏಕೈಕ ಪ್ರಾಂಶುಪಾಲರಾದಾಗ, ಅವರು ವಯಸ್ಕರ ಶಿಕ್ಷಣ ಮತ್ತು ದೇಶೀಯ ವಿಜ್ಞಾನದ ಕೋರ್ಸ್‌ಗಳಂತಹ ನವೀನ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳನ್ನು ಸೇರಿಸಿದರು (ನಂತರ ಇದನ್ನು ಗೃಹ ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಯಿತು). ಇದರಲ್ಲಿ ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರ, ರಸಾಯನಶಾಸ್ತ್ರ ಮತ್ತು ಅಡುಗೆ ತರಗತಿಗಳು ಸೇರಿದ್ದವು. ಈ ರೀತಿಯ ಶಿಕ್ಷಣವು ಇಂಡಿಯಾನಾದಲ್ಲಿ ಅಥವಾ ರಾಷ್ಟ್ರದಲ್ಲಿ ನೀಡಲಾಗುವ ಮೊದಲ ಕೋರ್ಸ್‌ಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿದೆ.

೧೯೦೦ ರ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಗರ್ಲ್ಸ್ ಕ್ಲಾಸಿಕಲ್ ಸ್ಕೂಲ್ ಆರ್ಥಿಕ ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ಎದುರಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಏಕೆಂದರೆ ನಗರದಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಸ್ಪರ್ಧಿ ಖಾಸಗಿ ಶಾಲೆಗಳನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ಇಂಡಿಯಾನಾದಲ್ಲಿ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಪ್ರೌಢಶಾಲೆಗಳು ಹೆಚ್ಚು ಸಾಮಾನ್ಯವಾದವು. ಸೆವಾಲ್ ಅವರ ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರಗತಿಪರ ವಿಚಾರಗಳು ಸಹ ದಾಖಲಾತಿಯಲ್ಲಿ ಕುಸಿತಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗಿರಬಹುದು.

೧೮೮೫ರಲ್ಲಿ ಥಿಯೋಡೋರ್ ಸೆವಾಲ್ ಸಾಯುವವರೆಗೂ ಈ ದಂಪತಿಗಳು ಒಟ್ಟಾಗಿ ಶಾಲೆಯನ್ನು ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದರು. ೧೯೦೭ರಲ್ಲಿ ನಿವೃತ್ತಿಯಾಗುವವರೆಗೂ ಶಾಲೆಯನ್ನು ನಡೆಸುವುದನ್ನು ಮುಂದುವರಿಸಿದರು. ೧೯೦೫ ರಲ್ಲಿ ಅವರು ಮಾಜಿ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿ ಮತ್ತು ಸ್ಟ್ಯಾನ್ಫೋರ್ಡ್ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾನಿಲಯದ ಪದವೀಧರರಾದ ಅನ್ನಾ ಎಫ್. ವೀವರ್ ಅವರೊಂದಿಗೆ ಜಂಟಿಯಾಗಿ ಶಾಲೆಯನ್ನು ನಡೆಸಲು ಪಾಲುದಾರಿಕೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡರು. ೧೯೦೭ ರಲ್ಲಿ ಸೆವಾಲ್ ಅವರು ನಿವೃತ್ತಿಯನ್ನು ಘೋಷಿಸಿ, ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಇಪ್ಪತ್ತೈದು ವರ್ಷಗಳ ವೃತ್ತಿಜೀವನವನ್ನು ಕೊನೆಗೊಳಿಸಿದರು. ಸೆವಾಲ್ ಶಾಲೆಯ ಮುಖ್ಯ ಕಟ್ಟಡವನ್ನು $೨೦,೫೦೦ಕ್ಕೆ ಮಾರಾಟ ಮಾಡಿದರು. ವೀವರ್ ಅವರು ಶಾಲಾ ನಿವಾಸವಾಗಿ ಬಳಸಿದ ಎರಡು ಇಟ್ಟಿಗೆಗಳ ಕಟ್ಟಡದಿಂದ ಬಾಲಕಿಯರ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಶಾಲೆಯನ್ನು ನಡೆಸುವುದನ್ನು ಮುಂದುವರೆಸಿದರು. ವೀವರ್ ೧೯೧೦ ರಲ್ಲಿ ಶಾಲೆಯನ್ನು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಮುಚ್ಚಿದರು.

ಸೆವಾಲ್ ಅವರು ನಿವೃತ್ತಿಯಾದ ನಂತರ ಯಾವುದೇ ತಕ್ಷಣದ ಯೋಜನೆಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರಲಿಲ್ಲ. ೧೯೦೭ ರಲ್ಲಿ ಅವರು ತಮ್ಮ ಇಂಡಿಯಾನಾಪೊಲಿಸ್ ಮನೆಯಿಂದ ಸ್ಥಳೀಯ ಸಂಸ್ಥೆಗಳಿಗೆ ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ದಾನ ಮಾಡಿದರು ಮತ್ತು ಮೈನೆ ಎಲಿಯಟ್‌ನಲ್ಲಿ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಉಪನ್ಯಾಸ ನೀಡಲು ನಗರವನ್ನು ತೊರೆದರು ಮತ್ತು ಮಹಿಳಾ ಚಳವಳಿಯಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಕೆಲಸವನ್ನು ಮುಂದುವರೆಸಿದರು.

ನಾಗರಿಕ ಸಂಘಟಕ

ಪ್ರೊಪಿಲಿಯಮ್- ಇಲ್ಲಿ ಸೆವಾಲ್‌ರವರು ಅನೇಕ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳನ್ನು ನಡೆಸಿದರು.

ಇಂಡಿಯಾನಾಪೊಲಿಸ್ ನಿವಾಸಿ ಸೆವಾಲ್ ಅವರು ಹಲವಾರು ನಾಗರಿಕ ಮತ್ತು ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಸಂಸ್ಥೆಗಳಲ್ಲಿ ಸಕ್ರಿಯವಾಗಿ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದರು. ಸೆವಾಲ್ ಅವರ ಅತ್ಯಂತ ಮಹತ್ವದ ನಾಗರಿಕ ಕಾರ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಇಂಡಿಯಾನಾಪೊಲಿಸ್ ವುಮನ್ಸ್ ಕ್ಲಬ್, ಇಂಡಿಯಾನಾಪೋಲಿಸ್ ಪ್ರೊಪಿಲಿಯಮ್, ದಿ ಆರ್ಟ್ ಅಸೋಸಿಯೇಷನ್ ಆಫ್ ಇಂಡಿಯಾನಾಪೊಲಿಸ್, ನಂತರ ಇದನ್ನು ಇಂಡಿಯಾನಾಪಲಿಸ್ ಮ್ಯೂಸಿಯಂ ಆಫ್ ಆರ್ಟ್ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ಅದರ ಸಂಯೋಜಿತ ಕಲಾ ಶಾಲೆಯಾದ ಜಾನ್ ಹೆರಾನ್ ಆರ್ಟ್ ಇನ್ಸ್ಟಿಟ್ಯೂಟ್, ನಂತರದಲ್ಲಿ ಇಂಡಿಯಾನಾ ಯೂನಿವರ್ಸಿಟಿ-ಪರ್ಡ್ಯೂ ಯೂನಿವರ್ಸಿಟಿ ಇಂಡಿಯಾನಾಪೊಲೀಸ್ (ಐಯುಪಿಯುಐ)ನಲ್ಲಿ ಹೆರಾನ್ ಸ್ಕೂಲ್ ಆಫ್ ಆರ್ಟ್ ಅಂಡ್ ಡಿಸೈನ್ ಎಂದಾಯಿತು. ಅನೇಕರು ಆಕೆಯ ಕೆಲಸವನ್ನು ಶ್ಲಾಘಿಸಿದರು. ಆದರೆ ಇತರರು ಆಕೆಯನ್ನು "ತುಂಬಾ ಪ್ರಬಲ" ಎಂದು ಟೀಕಿಸಿದರು. ಜನರು "ಆಕೆಯನ್ನು ತಪ್ಪಾಗಿ ಅರ್ಥೈಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ" ಎಂದು ಸೆವಾಲ್ ಭಾವಿಸಿದರು.

ಇಂಡಿಯಾನಾಪೊಲಿಸ್ ಮಹಿಳಾ ಕ್ಲಬ್

ಇಂಡಿಯಾನಾಪೊಲಿಸ್ ವುಮನ್ಸ್ ಕ್ಲಬ್ ಅನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಿದ ಮಹಿಳೆಯರ ಸಣ್ಣ ಗುಂಪಿನಲ್ಲಿ ಸೆವಾಲ್ ಕೂಡ ಒಬ್ಬರಾಗಿದ್ದರು, ಅವರ ಮೊದಲ ಸಭೆ ಫೆಬ್ರವರಿ ೧೮, ೧೮೭೫ ರಂದು ನಡೆಯಿತು. ಕ್ಲಬ್ ತನ್ನ ಸದಸ್ಯರ "ಮಾನಸಿಕ ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯನ್ನು" ಮತ್ತಷ್ಟು ಹೆಚ್ಚಿಸಲು ಆಯೋಜಿಸಲಾಗಿತ್ತು. ಇದು ಮೊದಲಲ್ಲದಿದ್ದರೂ, ಇಂಡಿಯಾನಾಪೊಲಿಸ್ ವುಮನ್ಸ್ ಕ್ಲಬ್ ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ಈ ರೀತಿಯ ಸುದೀರ್ಘ ಅವಧಿಯಾಗಿದೆ. ಇಂಡಿಯಾನಾದ ಗವರ್ನರ್ ಥಾಮಸ್ ಎ. ಹೆಂಡ್ರಿಕ್ಸ್ ಅವರ ಪತ್ನಿ ಎಲಿಜಾ ಹೆಂಡ್ರಿಕ್ಸ್‌ರವರು ಕ್ಲಬ್‌ನ ಮೊದಲ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾಗಿದ್ದರು. ಸೆವಾಲ್ ಅದರ ಕಾರ್ಯಕಾರಿ ಸಮಿತಿಯ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾದರು. ಇಂಡಿಯಾನಾಪೊಲಿಸ್‌ನ ಹೆಚ್ಚಿನ ನಿವಾಸಿಗಳು ಮನೆಯ ಹೊರಗೆ ಮಹಿಳೆಯ ಪಾತ್ರವನ್ನು ವಿರೋಧಿಸಿದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ಕ್ಲಬ್ "ಆಲೋಚನೆಗಳ ಉದಾರವಾದ ವಿನಿಮಯ" ವನ್ನು ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಿಸಿತು." ಕ್ಲಬ್‌ನ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳು ನಾಗರಿಕ ವ್ಯವಹಾರಗಳಲ್ಲಿ ಭವಿಷ್ಯದ ನಾಯಕರಿಗೆ ತರಬೇತಿ ನೀಡಲು ಮತ್ತು ಮಹಿಳೆಯರಿಗೆ ಮತದಾನದ ಹಕ್ಕುಗಳನ್ನು ಪಡೆಯುವ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಪ್ರಯತ್ನದಲ್ಲಿ ಸಹಾಯ ಮಾಡಿತು.

ಇಂಡಿಯಾನಾಪೊಲಿಸ್ ಪ್ರೊಪಿಲೇಯಂ

೧೮೮೮ ರಲ್ಲಿ ಸೆವಾಲ್ ಇಂಡಿಯಾನಾಪೊಲಿಸ್ ವುಮನ್ಸ್ ಕ್ಲಬ್ ಅನ್ನು ಕ್ಲಬ್ ಮತ್ತು ನಗರದ ಇತರ ಸಾಹಿತ್ಯ, ಕಲಾತ್ಮಕ ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕ ಸಂಸ್ಥೆಗಳಿಗೆ ಸಭೆ ನಡೆಸುವ ಸ್ಥಳವಾಗಿ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸಲು ಕಟ್ಟಡವನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಲು ಪರಿಗಣಿಸಲು ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಿಸಿದರು. ಈ ಪ್ರಯತ್ನವು ಇಂಡಿಯಾನಾಪೊಲಿಸ್ ಪ್ರೊಪಿಲಿಯಮ್ ಅನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಲು ಕಾರಣವಾಯಿತು. ಇದಕ್ಕೆ 'ಉನ್ನತ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಹೆಬ್ಬಾಗಿಲು' ಎಂಬರ್ಥವಿರುವ 'ಪ್ರೊಪಿಲಿಯಾನ್' ಎಂಬ ಗ್ರೀಕ್ ಪದದ ಹೆಸರನ್ನು ಇಡಲಾಗಿದೆ.

ಪ್ರೊಪಿಲಿಯಮ್ ಅನ್ನು ೧೮೮೮ ರ ಜೂನ್ ೬ ರಂದು ಇಂಡಿಯಾನಾಪೊಲಿಸ್ ಮಹಿಳೆಯರ ಷೇರು ಕಂಪನಿಯಾಗಿ ಸ್ಥಾಪಿಸಲಾಯಿತು. ಅದರ ಆರಂಭಿಕ $೧೫,೦೦೦ ಸ್ಟಾಕ್‌ನಲ್ಲಿ ಮಹಿಳೆಯರಿಗೆ ಪ್ರತ್ಯೇಕವಾಗಿ $೨೫ ಪ್ರತಿ ಷೇರಿಗೆ ನೀಡಲಾಯಿತು. ಇದು ಮೆರಿಡಿಯನ್ ಮತ್ತು ಪೆನ್ಸಿಲ್ವೇನಿಯಾ ಬೀದಿಗಳ ನಡುವೆ ೧೭ ಈಸ್ಟ್ ನಾರ್ತ್ ಸ್ಟ್ರೀಟ್‌ನಲ್ಲಿ ಅವರ ಮೊದಲ ಕಟ್ಟಡದ ನಿರ್ಮಾಣಕ್ಕೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡಿತು. ಸೆವಾಲ್ ಅವರು ನಿಗಮದ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾಗಿ ಆಯ್ಕೆಯಾದರು. ಅವರು ೧೯೦೭ ರವರೆಗೆ ಈ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಂಡರು. ನಂತರ ಅವರು ರಾಜೀನಾಮೆ ನೀಡಿದರು ಮತ್ತು ಇಂಡಿಯಾನಾಪೊಲಿಸ್ ತೊರೆದರು. ಜೂನ್ ೧೯೨೩ ರಲ್ಲಿ, ಸೆವಾಲ್ ಸಾವಿನ ಮೂರು ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ, ಇಂಡಿಯಾನಾಪೊಲಿಸ್ ನಗರವು ಹೊಸ ಯುದ್ಧ ಸ್ಮಾರಕಕ್ಕಾಗಿ ಪ್ರೊಪಿಲೇಯಂನ ಮೊದಲ ಕಟ್ಟಡವನ್ನು ಸ್ವಾಧೀನಪಡಿಸಿಕೊಂಡಿತು ಮತ್ತು ಸಂಸ್ಥೆಯು ೧೪ ನೇ ಮತ್ತು ಡೆಲವೇರ್ ಬೀದಿಗಳಲ್ಲಿ ಹೊಸ ಕಟ್ಟಡವನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಿತು.

ಇಂಡಿಯಾನಾಪೊಲಿಸ್‌ನ ಕಲಾ ಸಂಘ(ಆರ್ಟ್ ಅಸೋಸಿಯೇಷನ್)

'ಇಂಡಿಯಾನಾಪೊಲಿಸ್ ಮ್ಯೂಸಿಯಂ ಆಫ್ ಆರ್ಟ್‌'ಗೆ ಮುಂಚೂಣಿಯಲ್ಲಿರುವ 'ಆರ್ಟ್ ಅಸೋಸಿಯೇಷನ್ ​​ಆಫ್ ಇಂಡಿಯಾನಾಪೊಲಿಸ್' ಅನ್ನು ಸಂಘಟಿಸಲು ೧೮೮೩ ರಲ್ಲಿ ಸೆವಾಲ್ ಆರಂಭಿಕ ಸಭೆಯನ್ನು ಕರೆದರು. ಅವರು ಅಕ್ಟೋಬರ್ ೧೮೮೩ ರಲ್ಲಿ ಔಪಚಾರಿಕವಾಗಿ ಸಂಯೋಜಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಗುಂಪಿನ ಚಾರ್ಟರ್ ಸದಸ್ಯರಾಗಿದ್ದರು. ಸೆವಾಲ್ ಅದರ ಸಂಯೋಜಿತ ಕಲಾ ಶಾಲೆಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡಿದರು ಹಾಗೂ ಇದನ್ನು ಜಾನ್ ಹೆರಾನ್ ಆರ್ಟ್ ಇನ್ಸ್ಟಿಟ್ಯೂಟ್ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಯಿತು. ಸೆವಾಲ್ ಅವರು ಕಲಾ ಸಂಘದ ಮೊದಲ ಧ್ವನಿಮುದ್ರಣ ಕಾರ್ಯದರ್ಶಿಯಾಗಿ ಮತ್ತು ೧೮೯೩ ರಿಂದ ೧೮೯೮ ರವರೆಗೆ ಅದರ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾಗಿ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸಿದರು. ಆರ್ಟ್ ಅಸೋಸಿಯೇಷನ್ ೧೬ ನೇ ಮತ್ತು ಪೆನ್ಸಿಲ್ವೇನಿಯಾ ಬೀದಿಗಳಲ್ಲಿನ ಟಿಂಕರ್ ಹೌಸ್ ಆಸ್ತಿಯನ್ನು ಸ್ವಾಧೀನಪಡಿಸಿಕೊಂಡಿತು. ಅಲ್ಲಿ ಅವರ ಕಲಾ ಶಾಲೆಯು ಮಾರ್ಚ್ ೧೯೦೨ ರಲ್ಲಿ ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತು. ೧೯೦೫ ರ ನವೆಂಬರ್ ೨೫ ರಂದು ಆರ್ಟ್ ಅಸೋಸಿಯೇಶನ್‌ನ ಹೊಸ ವಸ್ತುಸಂಗ್ರಹಾಲಯ ಮತ್ತು ಕಲಾ ಶಾಲೆಯ ಶಂಕುಸ್ಥಾಪನೆಗೆ ಸೆವಾಲ್ ಸಹ ಹಾಜರಾಗಿದ್ದರು.

ಇತರ ನಾಗರಿಕ ಸಂಬಂಧಗಳು

ಮೇ ಮತ್ತು ಥಿಯೋಡೋರ್ ಸೆವಾಲ್ ಅವರು ೧೮೯೦ ರಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಸ್ಥಾಪಿಸಲಾದ ಇಂಡಿಯಾನಾಪೊಲಿಸ್‌ನ ಸಮಕಾಲೀನ ಕ್ಲಬ್‌ನ ಸಂಘಟಕರಾಗಿದ್ದರು ಮತ್ತು ಚಾರ್ಟರ್ ಸದಸ್ಯರಾಗಿದ್ದರು. ಕ್ಲಬ್ ಸದಸ್ಯತ್ವವು ಪುರುಷರು ಮತ್ತು ಮಹಿಳೆಯರಿಗೆ ಸಮಾನವಾಗಿ ಮುಕ್ತವಾಗಿತ್ತು. ಮೇ ಅವರು ಕ್ಲಬ್‌ನ ಮೊದಲ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾಗಿ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸಿದರು. ಸೆವಾಲ್ ೧೮೮೬ ರಿಂದ ೧೮೮೭ ರವರೆಗೆ ಮತ್ತು ೧೮೮೮ ರಿಂದ ೧೮೮೯ ರವರೆಗೆ ವೆಸ್ಟರ್ನ್ ಅಸೋಸಿಯೇಷನ್ ಆಫ್ ಕಾಲೇಜಿಯೇಟ್ ಅಲುಮ್ನೆ ಸಂಸ್ಥೆಯ ಸ್ಥಾಪಕ ಮತ್ತು ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾಗಿದ್ದರು. ನಂತರ ಇದು ಅಮೆರಿಕನ್ ಅಸೋಸಿಯೇಷನ್ ಆಫ್ ಯೂನಿವರ್ಸಿಟಿ ವುಮೆನ್ ಮುಂಚೂಣಿಯಲ್ಲಿದ್ದ ಅಸೋಸಿಯೇಷನ್ ಆಫ್ ಕಾಲೇಜಿಯೆಟ್ ಅಲುಮ್ನೆಯೊಂದಿಗೆ ವಿಲೀನಗೊಂಡಿತು.

ಮತದಾರ

ಸೆವಾಲ್

ಮಹಿಳಾ ಮತದಾರರ ಆಂದೋಲನದಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಕೆಲಸಕ್ಕಾಗಿ ಮೇ ಹೆಚ್ಚು ಹೆಸರುವಾಸಿಯಾಗಿದ್ದಾಳೆ, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಕೌನ್ಸಿಲ್ ಐಡಿಯಾ ಎಂದು ಆಕೆ ಕರೆದ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯ ಮೂಲಕ ಮಹಿಳಾ ಗುಂಪುಗಳನ್ನು ಸಂಘಟಿಸುವ ಮತ್ತು ಏಕೀಕರಿಸುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಕ್ಕೆ ಅವರು ಹೆಸರುವಾಸಿಯಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಅವರು ಸಂಘಟಿಸಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡಿದ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮತ್ತು ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಂಡಳಿಗಳು ದೊಡ್ಡ ಹಿತಾಸಕ್ತಿಗಳ ಕಡೆಗೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡಲು ವೈವಿಧ್ಯಮಯ ಹಿನ್ನೆಲೆಯ ಮಹಿಳೆಯರನ್ನು ಒಟ್ಟಿಗೆ ತಂದವು. ೧೮೭೮ ರಲ್ಲಿ ಆರಂಭಗೊಂಡು, ಅವರು ಇಂಡಿಯಾನಾಪೊಲಿಸ್ ಸಮಾನ ಮತದಾನದ ಹಕ್ಕು ಸೊಸೈಟಿಯನ್ನು ರಚಿಸಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡಿದಾಗ, ಸೆವಾಲ್ ಇಂಡಿಯಾನಾದಲ್ಲಿ ಮಹಿಳಾ ಮತದಾನದ ಹಕ್ಕುಗಾಗಿ ನಡೆಸಿದ ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆಗಳಲ್ಲಿ ಸಕ್ರಿಯರಾದರು ಮತ್ತು ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಮಹಿಳಾ ಮತದಾನದ ಹಕ್ಕಿನಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ತೊಡಗಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದರು.

ಇಂಡಿಯಾನಾದ ಕಾರ್ಯಕರ್ತ

ಸೆವಾಲ್ ಅವರು ಮಾರ್ಚ್ ೧೮೭೮ ರಲ್ಲಿ ಮಹಿಳಾ ಮತದಾರರ ಚಳವಳಿಯನ್ನು ಸೇರಿದರು. ಅವರು ಒಂಬತ್ತು ಮಹಿಳೆಯರು ಮತ್ತು ಒಬ್ಬ ಪುರುಷರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರಾಗಿದ್ದರು. ಅವರು ಇಂಡಿಯಾನಾಪೊಲಿಸ್ ಸಮಾನ ಮತದಾನದ ಹಕ್ಕು ಸೊಸೈಟಿಯ ರಚನೆಯನ್ನು ಚರ್ಚಿಸಲು ರಹಸ್ಯವಾಗಿ ಭೇಟಿಯಾದರು. ಈ ಗುಂಪಿನೊಂದಿಗೆ ಸೆವಾಲ್ ಅವರ ಕೆಲಸವು ಮಹಿಳಾ ಚಳುವಳಿಯಲ್ಲಿ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮನ್ನಣೆಯನ್ನು ತಂದಿತು, ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಹಿಳಾ ಮತದಾರರ ಸಂಘದೊಂದಿಗೆ ಅವರ ಸಂಬಂಧ.

೧೮೮೦ ರಲ್ಲಿ ಇಂಡಿಯಾನಾಪೊಲಿಸ್‌ನ ಮತದಾನದ ಹಕ್ಕುದಾರರು ಇಂಡಿಯಾನಾದ ಮಹಿಳೆಯರಿಗೆ ಪುರುಷರಷ್ಟೇ ಸಮಾನವಾಗಿ ಮತದಾನದ ಹಕ್ಕನ್ನು ನೀಡುವ ಮಸೂದೆಯನ್ನು ಅಂಗೀಕರಿಸಲು ಇಂಡಿಯಾನ ಜನರಲ್ ಅಸೆಂಬ್ಲಿಯನ್ನು ಲಾಬಿ ಮಾಡಿದಾಗ ಸೆವಾಲ್ ಮಹಿಳಾ ಮತದಾನದ ಹಕ್ಕುಗಾಗಿ ರಾಜ್ಯದ ಹೋರಾಟದಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಂಡರು. ಸೆವಾಲ್ ಸೇರಿದಂತೆ ಮತದಾನದ ಹಕ್ಕು ಬೆಂಬಲಿಗರು, ಇಂಡಿಯಾನಾ ಸೆನೆಟ್ ಮತ್ತು ಇಂಡಿಯಾನಾ ಹೌಸ್ ಆಫ್ ರೆಪ್ರೆಸೆಂಟೇಟಿವ್ಸ್ ಅನ್ನು ೧೮೮೧ ರಲ್ಲಿ ರಾಜ್ಯ ಸಂವಿಧಾನಕ್ಕೆ ಮತದಾನದ ಹಕ್ಕು ತಿದ್ದುಪಡಿಯನ್ನು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವಲ್ಲಿ ಯಶಸ್ವಿಯಾದರು. ಆದರೆ ರಾಜ್ಯ ಕಾನೂನಿಗೆ ರಾಜ್ಯ ಸಂವಿಧಾನಕ್ಕೆ ತಿದ್ದುಪಡಿಗಳನ್ನು ಸತತ ಎರಡು ಶಾಸಕಾಂಗ ಅಧಿವೇಶನಗಳಲ್ಲಿ ಅಂಗೀಕರಿಸಬೇಕಾಯಿತು. ಇಂಡಿಯಾನಾದ ಮತದಾನದ ಹಕ್ಕು ಗುಂಪುಗಳು ೧೮೮೩ರ ಶಾಸಕಾಂಗ ಅಧಿವೇಶನದಲ್ಲಿ ತಿದ್ದುಪಡಿಯನ್ನು ಅಂಗೀಕರಿಸಲು ರಾಜ್ಯಾದ್ಯಂತ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದವು. ೧೮೮೩ರ ಫೆಬ್ರವರಿ ೨೦ ರಂದು ಹೌಸ್ ರೆಸಲ್ಯೂಶನ್ ಅಂಗೀಕರಿಸಿತು. ಆದರೆ ಸೆನೆಟ್ ಅದರ ಮೇಲೆ ಕ್ರಮ ಕೈಗೊಳ್ಳಲು ನಿರಾಕರಿಸಿತು. ರಾಜ್ಯ ಸಂವಿಧಾನವನ್ನು ತಿದ್ದುಪಡಿ ಮಾಡುವಲ್ಲಿ ಇಂಡಿಯಾನಾ ಶಾಸಕಾಂಗದ ವೈಫಲ್ಯದಿಂದ ನಿರಾಶೆಗೊಂಡ ಸೆವಾಲ್, ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಮಹಿಳೆಯರಿಗೆ ಮತದಾನದ ಹಕ್ಕುಗಳನ್ನು ಭದ್ರಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ತನ್ನ ಪ್ರಯತ್ನಗಳನ್ನು ತಿರುಗಿಸಿದರು.

ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮತ್ತು ಅಂತಾರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಸಂಬಂಧಗಳು

೧೮೭೮ ರಲ್ಲಿ ಇಂಡಿಯಾನಾಪೊಲಿಸ್ ಈಕ್ವಲ್ ಸಫ್ರಿಜ್ ಸೊಸೈಟಿಯ ಪ್ರತಿನಿಧಿಯಾಗಿ ನ್ಯೂಯಾರ್ಕ್‌ನ ರೋಚೆಸ್ಟರ್‌ನಲ್ಲಿ ನಡೆದ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಹಿಳಾ ಮತದಾನದ ಹಕ್ಕು ಸಂಘದ ಸಮಾವೇಶದಲ್ಲಿ ಭಾಷಣ ಮಾಡಿದಾಗ ಸೆವಾಲ್ ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ದೃಶ್ಯಕ್ಕೆ ಬಂದರು. ಮುಂದಿನ ಮೂರು ದಶಕಗಳಲ್ಲಿ ಸೆವಾಲ್ ಮಹಿಳೆಯರಿಗೆ ಮತದಾನದ ಹಕ್ಕುಗಳನ್ನು ಭದ್ರಪಡಿಸುವ ಎನ್‌ಡಬ್ಲ್ಯೂಎಸ್‌ಎ(NWSA) ಯ ಪ್ರಯತ್ನಗಳಲ್ಲಿ ಸಕ್ರಿಯವಾಗಿ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದರು. ೧೮೮೨ ರಿಂದ ೧೮೯೦ ರವರೆಗೆ ಎನ್‌ಡಬ್ಲ್ಯೂಎಸ್‌ಎ ನ ಕಾರ್ಯಕಾರಿ ಸಮಿತಿಯ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾಗಿ ಸೆವಾಲ್ ಅವರ ಅಧಿಕಾರಾವಧಿಯಲ್ಲಿ, 'ಎನ್‌ಡಬ್ಲ್ಯೂಎಸ್‌ಎ(NWSA)' ಮತ್ತು 'ಅಮೇರಿಕನ್ ವುಮನ್ ಸಫ್ರಿಜ್ ಅಸೋಸಿಯೇಷನ್', ಈ ಎರಡು ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮತದಾನದ ಸಂಘಟನೆಗಳು ಸೇರಿ 'ನ್ಯಾಷನಲ್ ಅಮೇರಿಕನ್ ವುಮನ್ ಸಫ್ರಿಜ್ ಅಸೋಸಿಯೇಷನ್' ​​ಆಗಿ ಸಂಯೋಜಿಸಲ್ಪಟ್ಟವು.

೧೮೮೭ ರಲ್ಲಿ, ಎನ್‌ಡಬ್ಲ್ಯೂಎಸ್‌ಎ(NWSA)ನ ಕಾರ್ಯಕಾರಿ ಸಮಿತಿಯ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾಗಿ, ಸೆವಾಲ್ ಅವರು ೧೮೪೮ ರ ಸೆನೆಕಾ ಫಾಲ್ಸ್ ಕನ್ವೆನ್ಶನ್‌ನ ನಲವತ್ತನೇ ವಾರ್ಷಿಕೋತ್ಸವವನ್ನು ಆಚರಿಸಲು ಸಂಸ್ಥೆಯ ಯೋಜನೆಗಳನ್ನು ನಿರ್ದೇಶಿಸಿದರು. ಈ ಸಭೆಯು ೧೮೮೮ ರಲ್ಲಿ ವಾಷಿಂಗ್ಟನ್, ಡಿ. ಸಿ. ಯಲ್ಲಿ ನಡೆಯಿತು ಮತ್ತು ಯುನೈಟೆಡ್ ಸ್ಟೇಟ್ಸ್ ಮತ್ತು ಯುರೋಪ್‌ನಿಂದ ಪ್ರತಿನಿಧಿಗಳನ್ನು ಆಕರ್ಷಿಸಿತು. ಎಲಿಜಬೆತ್ ಕ್ಯಾಡಿ ಸ್ಟಾಂಟನ್ ಮತ್ತು ಸುಸಾನ್ ಬಿ. ಆಂಥೋನಿ ಅಂತರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮತದಾರರ ಸಂಘದ ಕಲ್ಪನೆಯನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸಿದರೂ, ಮಾರ್ಚ್ ೧೮೮೮ ರಲ್ಲಿ NWSA ನ ಸಭೆಯಲ್ಲಿ ಸೆವಾಲ್ ಅವರ ಪ್ರಸ್ತುತಿಯವರೆಗೆ ಸ್ವಲ್ಪವೇ ಸಾಧಿಸಲಾಯಿತು. ಮಹಿಳೆಯರ ಗುಂಪುಗಳ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮತ್ತು ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಂಡಳಿಗಳನ್ನು ರಚಿಸುವುದು ಅವರ ಆಲೋಚನೆಯಾಗಿತ್ತು, ಏಕೆಂದರೆ ಇದು ಮತದಾನದ ಹಕ್ಕನ್ನು ಮೀರಿದ ವಿವಿಧ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಚರ್ಚಿಸಲು ನಿಯಮಿತವಾಗಿ ಮಹಿಳೆಯರನ್ನು ಒಟ್ಟುಗೂಡಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಐವತ್ತಮೂರು ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಹಿಳಾ ಸಂಘಟನೆಗಳನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುವ ನಲವತ್ತೊಂಬತ್ತು ಪ್ರತಿನಿಧಿಗಳು, ಕ್ಲಾರಾ ಬಾರ್ಟನ್, ಫ್ರಾನ್ಸಿಸ್ ವಿಲ್ಲರ್ಡ್, ಆಂಟೋನೆಟ್ ಬ್ರೌನ್ ಬ್ಲ್ಯಾಕ್ವೆಲ್, ಜೂಲಿಯಾ ವಾರ್ಡ್ ಹೋವೆ, ಲೂಸಿ ಸ್ಟೋನ್ ಮತ್ತು ಸೆವಾಲ್ ಅವರನ್ನು ಒಳಗೊಂಡ ಹದಿನೈದು-ಸದಸ್ಯ ಸಮಿತಿಯ ಸ್ಥಾಪನೆಯನ್ನು ಅನುಮೋದಿಸಿದರು.

ಮಹಿಳೆಯರ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮತ್ತು ಅಂತರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಒಕ್ಕೂಟಗಳನ್ನು ಸಂಘಟಿಸುವ ಪ್ರಯತ್ನಗಳನ್ನು ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿ ಮುನ್ನಡೆಸಲು "೧೮೯೦ ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ, ಸೆವಾಲ್ ತನ್ನ ಸ್ತ್ರೀವಾದಿ ಹಿತಾಸಕ್ತಿಗಳನ್ನು ಇನ್ನಷ್ಟು ವಿದೇಶಕ್ಕೆ ಸಾಗಿಸಿದರು". ಪ್ರತಿ ದೇಶದೊಳಗೆ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಂಡಳಿಯನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಲು ಮಹಿಳಾ ಗುಂಪುಗಳನ್ನು ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಿಸಲು ಸೆವಾಲ್ ಯುರೋಪಿನಾದ್ಯಂತ ಪ್ರಯಾಣಿಸಿದರು. ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಗುಂಪುಗಳು ಇಂಟರ್ನ್ಯಾಷನಲ್ ಕೌನ್ಸಿಲ್ ಆಫ್ ವುಮೆನ್‌ಗೆ ಸೇರಲು ಅರ್ಹರಾಗಿದ್ದರು. ಸೆವಾಲ್ ೧೮೯೭ ರಿಂದ ೧೮೯೯ ರವರೆಗೆ ಯುನೈಟೆಡ್ ಸ್ಟೇಟ್ಸ್‌ನ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಹಿಳಾ ಮಂಡಳಿಯ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾಗಿ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸಿದರು ಮತ್ತು ೧೮೯೯ ರಿಂದ ೧೯೦೪ ರವರೆಗೆ ಇಂಟರ್ನ್ಯಾಷನಲ್ ಕೌನ್ಸಿಲ್ ಆಫ್ ವುಮೆನ್‌ನ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾಗಿದ್ದರು. ಸೆವಾಲ್ ಅವರ ಜೀವಿತಾವಧಿಯಲ್ಲಿ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮತ್ತು ಅಂತಾರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಂಡಳಿಗಳು ತಮ್ಮ ಉತ್ತುಂಗವನ್ನು ತಲುಪಿದವು. 'ನ್ಯಾಷನಲ್ ಅಮೆರಿಕನ್ ವುಮನ್ ಸಫ್ರೇಜ್ ಅಸೋಸಿಯೇಷನ್' 'ನ್ಯಾಷನಲ್ ಕೌನ್ಸಿಲ್ ಆಫ್ ವುಮೆನ್'ಗೆ ಸೇರಿದಾಗ, ಸೆವಾಲ್‌ರವರು ಕೌನ್ಸಿಲ್‌ಗಳೊಂದಿಗೆ ತನ್ನ ಒಳಗೊಳ್ಳುವಿಕೆಯನ್ನು ಮಹಿಳೆಯ ಮತದಾನದ ಆಂದೋಲನದಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳೊಂದಿಗೆ ವಿಲೀನಗೊಳಿಸಿದರು.

೧೮೯೩ ರಲ್ಲಿ ಚಿಕಾಗೋದಲ್ಲಿ ನಡೆದ ವರ್ಲ್ಡ್ಸ್ ಕೊಲಂಬಿಯನ್ ಎಕ್ಸ್ಪೊಸಿಷನ್ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಇಂಟರ್ನ್ಯಾಷನಲ್ ಕೌನ್ಸಿಲ್ ಆಫ್ ವುಮೆನ್ ನ ಮೊದಲ ಸಭೆಯಾದ ವರ್ಲ್ಡ್ಸ್ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಆಫ್ ರೆಪ್ರೆಸೆಂಟೇಟಿವ್ ವುಮೆನ್ ಅನ್ನು ನಡೆಸಲು ಸೆವಾಲ್ ಅನುಮತಿ ಪಡೆದರು. ಸಭೆಯನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸುವ ಬಗ್ಗೆ ಸೆವಾಲ್ ಇತರ ನಾಯಕರೊಂದಿಗೆ ಜಗಳವಾಡಿದರು. ಫೇರ್‌ನ ಬೋರ್ಡ್ ಆಫ್ ಲೇಡಿ ಮ್ಯಾನೇಜರ್‌ಗಳ ಅಧ್ಯಕ್ಷ ಮತ್ತು ವರ್ಲ್ಡ್ಸ್ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಆಕ್ಸಿಲಿಯರಿಯ ಮಹಿಳಾ ಶಾಖೆಯ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾದ ಬರ್ಥಾ ಪಾಮರ್ ಮತ್ತು ಸಹಾಯಕ ಮಹಿಳಾ ಶಾಖೆಯ ಉಪಾಧ್ಯಕ್ಷರಾದ ಎಲ್ಲೆನ್ ಹೆನ್ರೋಟಿನ್ ಅವರು ಸೆವಾಲ್ ಅವರನ್ನು ಆಮೂಲಾಗ್ರ ಸ್ತ್ರೀಸಮಾನತಾವಾದಿ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಿದರು ಮತ್ತು ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಹಿಳಾ ಮಂಡಳಿಯು ವಿಶ್ವ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಅನ್ನು ಆಯೋಜಿಸುತ್ತಿದೆ ಎಂಬ ಸೂಚನೆಯನ್ನು ಅಸಮಾಧಾನಗೊಳಿಸಿದರು. ಸೆವಾಲ್ ರಾಜೀನಾಮೆ ನೀಡುವುದಾಗಿ ಬೆದರಿಕೆ ಹಾಕಿದರು. ಆದರೆ ಯಶಸ್ವಿ ಸಭೆಯನ್ನು ಆಯೋಜಿಸಿದ್ದ ಸಂಘಟನಾ ಗುಂಪಿನೊಂದಿಗೆ ಉಳಿದರು. ವಾರವಿಡೀ ನಡೆದ ವಿಶ್ವ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್, ವಿಶ್ವದಾದ್ಯಂತ ೧೨೬ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಹಿಳಾ ಸಂಘಟನೆಗಳನ್ನು ಒಗ್ಗೂಡಿಸಿತು. ಇದರ ಅಂದಾಜು ಹಾಜರಾತಿ ೧೫೦,೦೦೦ ಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿತ್ತು.

ಯುನೈಟೆಡ್ ಸ್ಟೇಟ್ಸ್‌ನಲ್ಲಿ ನ್ಯಾಷನಲ್ ಕೌನ್ಸಿಲ್ ಆಫ್ ವುಮೆನ್ ಅನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸುವಲ್ಲಿ ಸೆವಾಲ್ ಅವರ ಕೆಲಸವು ಮಹಿಳಾ ಕ್ಲಬ್‌ಗಳ ಜನರಲ್ ಫೆಡರೇಶನ್ ಅನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸುವಲ್ಲಿ ಅವರನ್ನು ತೊಡಗಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಕಾರಣವಾಯಿತು. ಒಕ್ಕೂಟದ ಸಂವಿಧಾನವನ್ನು ೧೮೯೦ ರಲ್ಲಿ ಅಂಗೀಕರಿಸಲಾಯಿತು. ೧೮೯೧ ರ ಫೆಬ್ರವರಿಯಲ್ಲಿ ನಡೆದ ಅದರ ಮೊದಲ ಸಾಂಸ್ಥಿಕ ಸಭೆಯಲ್ಲಿ ಸೆವಾಲ್ ಭಾಗವಹಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಅದರ ಉಪವಿಧಿಗಳನ್ನು ಬರೆಯಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡಿದರು. ಆದರೆ ಹೊಸ ಸಂಸ್ಥೆಯು ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಹಿಳಾ ಮಂಡಳಿಗೆ ಸೇರದಿರಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿದಾಗ ಅವರು ನಿರಾಶೆಗೊಂಡರು. ಒಕ್ಕೂಟದ ಮೊದಲ ಉಪಾಧ್ಯಕ್ಷರಾಗಿ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸಿದ ನಂತರ, ಗುಂಪಿನಲ್ಲಿನ ಅವರ ಆಸಕ್ತಿಯು ಕ್ರಮೇಣ ಕುಸಿಯಿತು ಮತ್ತು ಅವರು ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಹಿಳಾ ಮಂಡಳಿ ಮತ್ತು ಇತರ ಸುಧಾರಣಾ ವಿಷಯಗಳ ಕಡೆಗೆ ತಮ್ಮ ಪ್ರಯತ್ನಗಳನ್ನು ತಿರುಗಿಸಿದರು. ಯುಎಸ್ ಅಧ್ಯಕ್ಷ ವಿಲಿಯಂ ಮೆಕಿನ್ಲಿ ಅವರು ಪ್ಯಾರಿಸ್‌ನಲ್ಲಿ ನಡೆದ ಎಕ್ಸ್‌ಪೊಸಿಷನ್ ಯೂನಿವರ್ಸೆಲ್‌ಗೆ (೧೯೦೦) ಮಹಿಳೆಯರ ಯುಎಸ್ ಪ್ರತಿನಿಧಿಯಾಗಿ ಸೆವಾಲ್ ಅವರನ್ನು ನೇಮಿಸಿದರು.

ನಂತರದ ವರ್ಷಗಳು

೧೯೦೭ ರಲ್ಲಿ ಗರ್ಲ್ಸ್ ಕ್ಲಾಸಿಕ್ ಶಾಲೆಯಿಂದ ಸೆವಾಲ್ ನಿವೃತ್ತಿಯಾದ ನಂತರ ಮತ್ತು ಇಂಡಿಯಾನಾಪೊಲಿಸ್‌ನಿಂದ ನಿರ್ಗಮಿಸಿದ ನಂತರ, ಅವರು ವೀವರ್‌ನಿಂದ ಪಡೆದ ಮೊತ್ತದಲ್ಲಿ ನಿರಾಶೆಗೊಂಡರು. ಅವರು ಮಹಿಳಾ ಹಕ್ಕುಗಳು ಮತ್ತು ವಿಶ್ವ ಶಾಂತಿಯ ಕುರಿತು ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಉಪನ್ಯಾಸಗಳಿಂದ ಬರುವ ಆದಾಯವನ್ನು ಅವಲಂಬಿಸಿದ್ದರು. ೧೯೧೬ ರಲ್ಲಿ ಸೆವಾಲ್ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಜೀವನದಿಂದ ನಿವೃತ್ತರಾದರು ಮತ್ತು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕತೆಯಲ್ಲಿನ ತಮ್ಮ ಅನುಭವಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಒಂದು ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ಬರೆದರು. ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕತೆಯ ವಿಷಯದ ಕೇಂದ್ರವಿದ್ದ ಮೈನೆಯ ಎಲಿಯಟ್ ಮತ್ತು ಮ್ಯಾಸಚೂಸೆಟ್ಸ್‌ನ ಕೇಂಬ್ರಿಡ್ಜ್ ಅವಳ ತವರು ನೆಲೆಯಾಯಿತು. ಸೆವಾಲ್ ೧೯೧೯ ರ ಅಕ್ಟೋಬರ್‌ನಲ್ಲಿ ಇಂಡಿಯಾನಾಪೊಲಿಸ್‌ಗೆ ಮರಳಿದರು ಮತ್ತು ಮುಂದಿನ ವರ್ಷ ನಿಧನರಾದರು.

ಶಾಂತಿ ಪರ ವಕೀಲರು

ಆಕೆಯ ಜೀವನದ ಕೊನೆಯ ಹದಿನೈದು ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಸೆವಾಲ್ ಅವರು ಮಹಿಳಾ ಚಳವಳಿಯಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ವಿಶ್ವ ಶಾಂತಿಗಾಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುವಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಆಸಕ್ತಿಗಳನ್ನು ಸಂಯೋಜಿಸಿದರು. ಸೆವಾಲ್ ಅಮೆರಿಕನ್ ಪೀಸ್ ಸೊಸೈಟಿಯಲ್ಲಿ ಸಕ್ರಿಯರಾಗಿದ್ದರು ಮತ್ತು ೧೯೦೪ ರಲ್ಲಿ ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ಮಧ್ಯಸ್ಥಿಕೆಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಹಿಳಾ ಸ್ಥಾಯಿ ಸಮಿತಿಯ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾದರು. ಅವರು ೧೯೦೭ ರಲ್ಲಿ ಶಾಂತಿ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳನ್ನು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಯುನೈಟೆಡ್ ಸ್ಟೇಟ್ಸ್ ಮತ್ತು ಇಂಟರ್ನ್ಯಾಷನಲ್ ಕೌನ್ಸಿಲ್ ಆಫ್ ವುಮೆನ್ ಅನ್ನು ಮನವೊಲಿಸಿದರು. ವಿಶ್ವಾದ್ಯಂತ ಶಾಂತಿ ಚಳವಳಿಯಲ್ಲಿ ಇಂಟರ್ನ್ಯಾಷನಲ್ ಕೌನ್ಸಿಲ್ ಆಫ್ ವುಮೆನ್ ಒಂದು "ಪ್ರೇರಕ ಶಕ್ತಿ"ಯಾಯಿತು. ೧೯೦೪ ಮತ್ತು ೧ ೯೧೧ರ ನಡುವೆ ನಡೆದ ನಾಲ್ಕು ಪೀಸ್ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್‌ಗಳ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಸೆವಾಲ್ ಅವರು ಸ್ಪೀಕರ್ ಅಥವಾ ಗೌರವಾನ್ವಿತ ಅತಿಥಿಯಾಗಿದ್ದರು. ಅವರು ಇಂಟರ್ನ್ಯಾಷನಲ್ ಕೌನ್ಸಿಲ್‌ನ ಸುಮಾರು ಎಂಟು ಮಿಲಿಯನ್ ಮಹಿಳೆಯರನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸಿದರು. ಜುಲೈ ೧೯೧೫ ರಲ್ಲಿ, ಸೆವಾಲ್ ಅವರು ಸ್ಯಾನ್ ಫ್ರಾನ್ಸಿಸ್ಕೋದಲ್ಲಿ ಪನಾಮ-ಪೆಸಿಫಿಕ್ ಇಂಟರ್ನ್ಯಾಷನಲ್ ಎಕ್ಸ್‌ಪೋಸಿಷನ್‌ಗೆ ಹಾಜರಾಗಿದ್ದರು. ಅಲ್ಲಿ ಅವರು ಶಾಶ್ವತ ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಉತ್ತೇಜಿಸಲು ಮಹಿಳಾ ಕಾರ್ಮಿಕರ ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಸಮ್ಮೇಳನದ ಅಧ್ಯಕ್ಷೆ ಮತ್ತು ಸಂಘಟಕರಾಗಿದ್ದರು. ಈ ಸಮ್ಮೇಳನವು ಯುನೈಟೆಡ್ ಸ್ಟೇಟ್ಸ್ ಮತ್ತು ಇತರ ಹನ್ನೊಂದು ದೇಶಗಳಿಂದ ಐನೂರು ಪ್ರತಿನಿಧಿಗಳನ್ನು ಆಕರ್ಷಿಸಿತು.

ಡಿಸೆಂಬರ್ ೧೯೧೫ ರಲ್ಲಿ ಸೆವಾಲ್ ಅವರು ಫೋರ್ಡ್ಸ್‌ನ ಪೀಸ್ ಶಿಪ್ ನಲ್ಲಿ ಹೆನ್ರಿ ಫೋರ್ಡ್ ಮತ್ತು ಇತರರೊಂದಿಗೆ ಸೇರಿಕೊಂಡರು. ಇದು ಆಸ್ಕರ್ II ರ ಅನಧಿಕೃತ ಶಾಂತಿ ದಂಡಯಾತ್ರೆಯಾಗಿದ್ದು, ಯುರೋಪ್‌ನಲ್ಲಿ ಯುದ್ಧವನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಲು ಮತ್ತು ವರ್ಷದ ಅಂತ್ಯದ ವೇಳೆಗೆ ಅಮೆರಿಕನ್ ಪಡೆಗಳನ್ನು ಮನೆಗೆ ತರುವ ವಿಫಲ ಪ್ರಯತ್ನವಾಗಿತ್ತು. ಡಿಸೆಂಬರ್ ೪ ರಂದು ನಾರ್ವೆ ತೆರಳಲು ನ್ಯೂಜೆರ್ಸಿಯ ಹೊಬೋಕೆನ್ನಿಂದ ಹೊರಟ ಪ್ರವಾಸದಲ್ಲಿದ್ದ ಅರವತ್ತು ಪ್ರತಿನಿಧಿಗಳಲ್ಲಿ ಸೆವಾಲ್ ಒಬ್ಬರಾಗಿದ್ದರು. ಈ ಪ್ರಯತ್ನವು ಶಾಂತಿಗಾಗಿ ಸಾರ್ವಜನಿಕರ ಗಮನವನ್ನು ಸೆಳೆಯುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಶಾಂತಿ ಚಳವಳಿಯ ಸಂಕಲ್ಪವನ್ನು ಬಲಪಡಿಸುತ್ತದೆ ಎಂದು ಸೆವಾಲ್ ಆಶಿಸಿದರು. ಆದರೆ ಇದು ಪತ್ರಿಕೆಗಳಿಂದ ಮಿಶ್ರ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಯನ್ನು ಪಡೆಯಿತು. ನಾರ್ವೇ, ಸ್ವೀಡನ್, ಡೆನ್ಮಾರ್ಕ್ ಮತ್ತು ನೆದರ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಮೂಲಕ ಪ್ರಯಾಣಿಸಿದ ನಂತರ, ತಂಡವು ತಮ್ಮ ಪ್ರವಾಸವನ್ನು ಮುಕ್ತಾಯಗೊಳಿಸಿತು ಮತ್ತು ೧೯೧೬ ರ ಜನವರಿಯಲ್ಲಿ ಯುನೈಟೆಡ್ ಸ್ಟೇಟ್ಸ್‌ಗೆ ಹೊರಟಿತು. ಶಾಂತಿ ಚಳವಳಿಯನ್ನು ಜನಪ್ರಿಯಗೊಳಿಸಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡಲು ಆದರ್ಶವಾದಿಗಳು ಮತ್ತು ಪತ್ರಕರ್ತರನ್ನು ಒಟ್ಟುಗೂಡಿಸುವ ಮೂಲಕ ಈ ಪ್ರವಾಸವು ಉಪಯುಕ್ತ ಉದ್ದೇಶವನ್ನು ಪೂರೈಸಿದೆ ಎಂದು ಕೆಲವರು ವಾದಿಸಿದರೂ, ಇತರರು ಇದನ್ನು ವೈಫಲ್ಯವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಿದರು. ಸೆವಾಲ್ ಹೆಚ್ಚು ಆಶಾವಾದಿಯಾಗಿದ್ದರು, ಇದು ಶಾಶ್ವತ ಶಾಂತಿಯ ಭರವಸೆಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡಿದೆ ಎಂದು ಅವರು ಭಾವಿಸಿದರು. ಯುನೈಟೆಡ್ ಸ್ಟೇಟ್ಸ್ಗೆ ಹಿಂದಿರುಗಿದ ನಂತರ, ಸೆವಾಲ್ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಉಪನ್ಯಾಸ ಸರ್ಕ್ಯೂಟ್ಗೆ ಪ್ರವಾಸ ಕೈಗೊಂಡರು. ಆದರೆ ಶೀಘ್ರದಲ್ಲೇ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಜೀವನದಿಂದ ಕಣ್ಮರೆಯಾದರು. ಬಹುಶಃ ಆರೋಗ್ಯ ಕಾರಣಗಳಿಗಾಗಿ (ಅವರು ಎಪ್ಪತ್ತೆರಡು ವರ್ಷ ವಯಸ್ಸಿನವರಾಗಿದ್ದರು) ಅಥವಾ ಪ್ರವಾಸದ ಫಲಿತಾಂಶದಿಂದ ಮುಜುಗರಕ್ಕೊಳಗಾದರು ಮತ್ತು ಇತರ ಅನ್ವೇಷಣೆಗಳಿಗೆ ತಿರುಗಿದರು.

ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕವಾದಿ

ಸೆವಾಲ್ ಇಂಡಿಯಾನಾಪೊಲಿಸ್‌ನ ಯುನಿಟೇರಿಯನ್ ಚರ್ಚ್‌ನ ಸದಸ್ಯರಾಗಿದ್ದರು. ಆದರೆ ಅತೀಂದ್ರಿಯ ಸಂಶೋಧನೆಯು ೧೮೮೦ ರ ದಶಕದಿಂದಲೂ ಆಸಕ್ತಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿತ್ತು. ೧೮೯೭ ರಲ್ಲಿ ನ್ಯೂಯಾರ್ಕ್‌ನ ಲಿಲಿ ಡೇಲ್‌ನಲ್ಲಿ ನಡೆದ ಚೌಟೌಕ್ವಾ ಸಭೆಯಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸಿದ ನಂತರ ಸೆವಾಲ್ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕತೆಗೆ ಮತಾಂತರಗೊಂಡರು. ಲಿಲಿ ಡೇಲ್‌ನಲ್ಲಿ ಸೆವಾಲ್ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಮಾಧ್ಯಮವನ್ನು ಭೇಟಿಯಾದರು ಮತ್ತು ಅವರು ತನ್ನ ಕೈಗಳನ್ನು ಬಿಡಲಿಲ್ಲ ಎಂದು ಹೇಳಿಕೊಂಡ ಕಾಗದದ ಬಿಟ್‌ಗಳ ಮೇಲೆ ಹಲವಾರು ಪ್ರಶ್ನೆಗಳನ್ನು ಬರೆಯಲು ಕೇಳಿಕೊಂಡರು. ಸೆವಾಲ್ ನಂತರ ಒರೆಸಿದ ಸ್ಲೇಟ್ ಅನ್ನು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಿದಳು ಮತ್ತು ತನ್ನ ಕರವಸ್ತ್ರದಿಂದ ಕಟ್ಟಿದಳು. ಸೆವಾಲ್ ನಂತರ ತನ್ನ ಹೋಟೆಲ್‌ನಲ್ಲಿ ಸ್ಲೇಟ್ ಅನ್ನು ತೆರೆದಾಗ, ಅದು ಖಾಲಿಯಾಗಿರುತ್ತದೆ ಎಂದು ನಿರೀಕ್ಷಿಸಿದಾಗ, ಆಕೆಯ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿಗೆ ಉತ್ತರಗಳು ಸ್ಲೇಟ್‌ನಲ್ಲಿ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಬರೆಯಲ್ಪಟ್ಟಿರುವುದನ್ನು ಅವಳು ಕಂಡುಕೊಂಡಳು. ಆ ಸಮಯದಿಂದ ಅವಳು ತನ್ನ ಮೃತ ಪತಿ ಥಿಯೋಡೋರ್‌ನೊಂದಿಗೆ ನಿಯಮಿತ ಸಂವಹನವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದಳು ಮತ್ತು ಇತರ ಮೃತ ಕುಟುಂಬ ಸದಸ್ಯರೊಂದಿಗೆ, ಆಂಟನ್ ರುಬಿನ್‌ಸ್ಟೈನ್ ಎಂಬ ಹೆಸರಾಂತ ರಷ್ಯಾದ ಪಿಯಾನೋ ವಾದಕ ಮತ್ತು ಫ್ರಾನ್ಸ್‌ನ ಮಧ್ಯಕಾಲೀನ ಪಾದ್ರಿ ಮತ್ತು ವೈದ್ಯನಾಗಿದ್ದ ಪೆರೆ ಕಾಂಡೆಯೊಂದಿಗೆ ಸಂವಹನ ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದಳು.

೧೯೧೬ ರಲ್ಲಿ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಜೀವನದಿಂದ ಸೆವಾಲ್ ನಿವೃತ್ತಿಯಾದ ನಂತರ, ಆಕೆ ತನ್ನ ಮಾನಸಿಕ ಅನುಭವಗಳನ್ನು ವಿವರಿಸುವ ಪುಸ್ತಕವೊಂದನ್ನು ಬರೆದರು. ನೈದರ್ ಡೆಡ್ ನಾರ್ ಸ್ಲೀಪಿಂಗ್ (೧೯೨೦) ಅನ್ನು ಜುಲೈ ೧೯೨೦ ರಲ್ಲಿ ಅವರು ಸಾಯುವ ಎರಡು ತಿಂಗಳ ಮೊದಲು ಪ್ರಕಟಿಸಲಾಯಿತು. ಇಂಡಿಯಾನಾ ಲೇಖಕಿ ಬೂತ್ ಟಾರ್ಕಿಂಗ್ಟನ್‌ರವರು ಅವರ ಪುಸ್ತಕದ ಪರಿಚಯವನ್ನು ಬರೆದರು ಮತ್ತು ಬಾಬ್ಸ್-ಮೆರಿಲ್ ಕಂಪನಿಗೆ ಪ್ರಕಟಿಸಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡಿದರು. ಈ ಪುಸ್ತಕವು ಪ್ರಕಟವಾದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ಸಕಾರಾತ್ಮಕ ವಿಮರ್ಶೆಗಳನ್ನು ಪಡೆಯಿತು. ಒಂದು ನ್ಯೂಯಾರ್ಕ್ ಟೈಮ್ಸ್ ಪುಸ್ತಕ ವಿಮರ್ಶೆ ಇದನ್ನು "ಪ್ರಭಾವಶಾಲಿ" ಮತ್ತು "ಅದ್ಭುತವಾದ ಪದವು ತುಂಬಾ ಪ್ರಬಲವಾಗಿದೆ." ಎಂದು ವಿವರಿಸಿದೆ. ಇತರ ವಿಮರ್ಶಕರು ಆಕೆಯ ಪ್ರಾಮಾಣಿಕತೆಯನ್ನು ಶ್ಲಾಘಿಸಿದರು.

ಈ ಪುಸ್ತಕದ ಪ್ರಕಟಣೆಯು ಅನೇಕ ಜನರನ್ನು, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಸೆವಾಲ್ ಅವರನ್ನು ತಿಳಿದಿರುವವರನ್ನು ಆಶ್ಚರ್ಯಗೊಳಿಸಿತು. ಏಕೆಂದರೆ ಇದು ಆಕೆಯ ಜೀವನದ ಹಿಂದೆ ತಿಳಿದಿರದ ಭಾಗವನ್ನು ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸಿತು. ಅದನ್ನು ಆಕೆ ಸುಮಾರು ಇಪ್ಪತ್ತೈದು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಸಾರ್ವಜನಿಕರಿಂದ ಮರೆಮಾಡಿದ್ದಳು. ಸೆವಾಲ್ ಅವರು ತಮ್ಮ ಪುಸ್ತಕದ ಪ್ರಕಟಣೆಯವರೆಗೆ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಚಳವಳಿಯಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಪಾಲ್ಗೊಳ್ಳುವಿಕೆಯನ್ನು ಮರೆಮಾಚಲು ಎರಡು ಕಾರಣಗಳನ್ನು ಒದಗಿಸಿದರು. ಆತ್ಮ ಪ್ರಪಂಚದಿಂದ ತನ್ನನ್ನು ಸಂಪರ್ಕಿಸಿದವರು ಮೌನವಾಗಿರಲು ಹೇಳಿದರು ಮತ್ತು ಸತ್ತವರೊಂದಿಗಿನ ಅವಳ ಸಂವಹನಗಳ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿದಿರುವ ಕೆಲವು ಜೀವಂತ ಸ್ನೇಹಿತರು ಅವುಗಳನ್ನು ಕಲ್ಪಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಾಳೆಂದು ಅವಳು ಹೇಳಿದ್ದಾಳೆ. ಈ ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸುವ ತನ್ನ ಉದ್ದೇಶ- ಭೂಮಿಯ ಮೇಲಿನ ಅವರ ಜೀವನವು ಕೊನೆಗೊಂಡ ನಂತರ ಇತರರಿಗೆ "ಅವರು ಹಾದುಹೋದ ಜೀವನದ ಸರಳತೆ ಮತ್ತು ಸಹಜತೆಯನ್ನು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳುವ ಸೌಕರ್ಯವನ್ನು" ಒದಗಿಸುವುದು ಎಂದು ಸೆವಾಲ್ ವಿವರಿಸಿದರು.

ಮರಣ ಮತ್ತು ಪರಂಪರೆ

ಕ್ರೌನ್ ಹಿಲ್ ಸ್ಮಶಾನದಲ್ಲಿ ಸೆವಾಲ್‌ರ ಸಮಾಧಿ

ಸೆವಾಲ್ ಜುಲೈ ೨೨, ೧೯೨೦ ರಂದು ಇಂಡಿಯಾನಾಪೊಲಿಸ್‌ನ ಸೇಂಟ್ ವಿನ್ಸೆಂಟ್ ಆಸ್ಪತ್ರೆಯಲ್ಲಿ "ದೀರ್ಘಕಾಲದ ಪ್ಯಾರೆಂಚೈಮಾಟಸ್ ನೆಫ್ರಿಟಿಸ್" (ಮೂತ್ರಪಿಂಡದ ಕಾಯಿಲೆ) ಯಿಂದ ಎಪ್ಪತ್ತಾರನೇ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನಿಧನರಾದರು. ಆಕೆಯ ಅಂತ್ಯಕ್ರಿಯೆಯನ್ನು ಇಂಡಿಯಾನಾಪೊಲಿಸ್‌ನ ಆಲ್ ಸೋಲ್ಸ್ ಯುನಿಟೇರಿಯನ್ ಚರ್ಚ್‌ನಲ್ಲಿ ನಡೆಸಲಾಯಿತು. ಆಕೆಯನ್ನು ಇಂಡಿಯಾನಾಪೊಲಿಸ್‌ನ ಕ್ರೌನ್ ಹಿಲ್ ಸ್ಮಶಾನದಲ್ಲಿ ಆಕೆಯ ಎರಡನೇ ಪತಿ ಥಿಯೋಡರ್ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಸಮಾಧಿ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ.

ಸೆವಾಲ್ ಅವರು ಮಾನವೀಯತೆಯ ಸೇವೆಗಾಗಿ, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಶಿಕ್ಷಣ, ಮಹಿಳಾ ಹಕ್ಕುಗಳು ಮತ್ತು ವಿಶ್ವ ಶಾಂತಿಗಾಗಿ ಹೆಸರುವಾಸಿಯಾಗಿದ್ದರು. ಇಪ್ಪತ್ತನೇ ಶತಮಾನದ ತಿರುವಿನಲ್ಲಿ ಯುನೈಟೆಡ್ ಸ್ಟೇಟ್ಸ್‌ನ ನ್ಯಾಷನಲ್ ಕೌನ್ಸಿಲ್ ಆಫ್ ವುಮೆನ್ ಮತ್ತು ಇಂಟರ್ನ್ಯಾಷನಲ್ ಕೌನ್ಸಿಲ್ ಆಫ್ ವುಮನ್ ಅನ್ನು ಸಂಘಟಿಸಲು ಮತ್ತು ಮುನ್ನಡೆಸಲು ಅವರು ಮಾಡಿದ ಪ್ರಯತ್ನಗಳ ಮೂಲಕ ಸುಧಾರಣೆಗೆ ಅವರ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಕೊಡುಗೆಗಳು ಬಂದವು. ಸೆವಾಲ್ ಹತ್ತೊಂಬತ್ತನೇ ತಿದ್ದುಪಡಿಯ ಅಂಗೀಕಾರವನ್ನು ನೋಡಲು ಬದುಕಲಿಲ್ಲ, ಅದು ಅವಳ ಮರಣದ ಒಂದು ತಿಂಗಳ ನಂತರ ಆಗಸ್ಟ್ ೧೯೨೦ ರಲ್ಲಿ ಅಂಗೀಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿತು.

ಇಂಡಿಯಾನಾಪೊಲಿಸ್ ವುಮನ್ಸ್ ಕ್ಲಬ್, ಇಂಡಿಯಾನಾಪೊಲಿಸ್ ಪ್ರೊಪಿಲೇಯಂ, ಇಂಡಿಯಾನಾಪೊಲಿಸ್ ಮ್ಯೂಸಿಯಂ ಆಫ್ ಆರ್ಟ್ ಮತ್ತು ಜಾನ್ ಹೆರಾನ್ ಆರ್ಟ್ ಇನ್‌ಸ್ಟಿಟ್ಯೂಟ್ ಅನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡಿದ ಇಂಡಿಯಾನಾಪೊಲಿಸ್ ಸಂಸ್ಥೆಗಳಲ್ಲಿ ಸೆವಾಲ್ ಅವರ ನಾಗರಿಕ-ಮನಸ್ಸಿನ ಪರಂಪರೆಯು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಉಳಿದಿದೆ.

ನಂತರದ ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಸೆವಾಲ್ ಅವರ ಪುಸ್ತಕ 'ನೈದರ್ ಡೆಡ್ ನಾರ್ ಸ್ಲೀಪಿಂಗ್ (೧೯೨೦)' ಮತ್ತು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕತೆಯ ಬಗೆಗಿನ ಅವರ ನಂಬಿಕೆಗಳು, ಶಿಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಅವರ ಮೂವತ್ತು ವರ್ಷಗಳ ವೃತ್ತಿಜೀವನವನ್ನು ಮತ್ತು ಮಹಿಳಾ ಹಕ್ಕುಗಳಿಗೆ ದೀರ್ಘಕಾಲದ ಬೆಂಬಲವನ್ನು ಮರೆಮಾಡಿದವು.

ಕೆಲಸಗಳು

ಪುಸ್ತಕಗಳು

• ದ ಹೈಯರ್ ಎಜುಕೇಷನ್ ಆಫ್ ವುಮನ್(ಮಹಿಳೆಯರ ಉನ್ನತ ಶಿಕ್ಷಣ) (೧೯೧೫)
• ದ ವುಮಮ್ ಸಫ್ರೇಜ್ ಮೂವ್‌ಮೆಂಟ್ ಇನ್ ಇಂಡಿಯಾನಾ(ಇಂಡಿಯಾನಾದಲ್ಲಿ ಮಹಿಳಾ ಮತದಾನದ ಹಕ್ಕು ಚಳುವಳಿ) (೧೯೧೫)
• ವುಮನ್, ವರ್ಲ್ಡ್ ವಾರ್ ಯಾಂಡ್ ಪರ್ಮನೆಂಟ್ ಪೀಸ್(ಮಹಿಳಾ, ವಿಶ್ವ ಸಮರ ಮತ್ತು ಶಾಶ್ವತ ಶಾಂತಿ) (೧೯೧೫)
• ನೈದರ್ ಡೆಡ್ ನಾರ್ ಸ್ಲೀಪಿಂಗ್(ಸತ್ತೂ ಇಲ್ಲ, ಮಲಗಿಯೂ ಇಲ್ಲ) (೧೯೨೦)

ಇತರೆ

• "ಕಲ್ಚರ್—ಇಟ್ಸ್ ಫ್ರುಟ್ ಯ್ಯಾಂಡ್ ಇಟ್ಸ್ ಪ್ರೈಸ್(ಸಂಸ್ಕೃತಿ—ಅದರ ಹಣ್ಣು ಮತ್ತು ಅದರ ಬೆಲೆ)"
• ಸೆವಾಲ್‌ರವರು 'ಇಂಡಿಯಾನಾಪೊಲಿಸ್ ಟೈಮ್ಸ್'ಗಾಗಿ ಮಹಿಳಾ ಅಂಕಣವನ್ನು ಸಹ ಸಂಪಾದಿಸಿದ್ದಾರೆ.

ಪ್ರಶಸ್ತಿಗಳು ಮತ್ತು ಗೌರವಗಳು

• ೧೮೯೩ ರಲ್ಲಿ ಯು.ಎಸ್. ಸರ್ಕಾರವು ಚಿಕಾಗೋದಲ್ಲಿ ವರ್ಲ್ಡ್ಸ್ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಆಫ್ ರೆಪ್ರೆಸೆಂಟೇಟಿವ್ ವುಮೆನ್ ಅನ್ನು ಸಂಘಟಿಸುವ ಕೆಲಸಕ್ಕಾಗಿ ಸೆವಾಲ್ ಅವರಿಗೆ ಪ್ರಶಸ್ತಿಯನ್ನು ನೀಡಿತು.
• ಮೇ ೧೯೨೩ ರಲ್ಲಿ ಸೆವಾಲ್ ಮೆಮೋರಿಯಲ್ ಟಾರ್ಚ್‌ಗಳು, ಒಂದು ಜೋಡಿ ಕಂಚಿನ ದೀಪಸ್ತಂಭಗಳನ್ನು ಜಾನ್ ಹೆರಾನ್ ಆರ್ಟ್ ಇನ್ಸ್ಟಿಟ್ಯೂಟ್‌ನಲ್ಲಿ (ಇಂಡಿಯಾನಾಪೊಲಿಸ್‌ನ ಇಂದಿನ ಹೆರಾನ್ ಹೈಸ್ಕೂಲ್) ಅವರ ನೆನಪಿಗಾಗಿ ಸಮರ್ಪಿಸಲಾಯಿತು.
• ೨೦೦೫ ರಲ್ಲಿ ಪ್ರೊಪಿಲೇಯಮ್ ಹಿಸ್ಟಾರಿಕಲ್ ಫೌಂಡೇಶನ್, ಇತರ ಇಂಡಿಯಾನಾಪೊಲಿಸ್ ಮಹಿಳೆಯರನ್ನು ಅವರ ಸಮುದಾಯ ಸೇವೆಗಾಗಿ ಗುರುತಿಸಲು 'ಮೇ ರೈಟ್ ಸೆವಾಲ್ ಲೀಡರ್‌ಶಿಪ್ ಪ್ರಶಸ್ತಿ'ಯನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಿತು.
• ೨೦೧೯ ರಲ್ಲಿ, ಇಂಡಿಯಾನಾ ಹಿಸ್ಟಾರಿಕಲ್ ಬ್ಯೂರೋ ಒಂದು ಐತಿಹಾಸಿಕ ಗುರುತು ಸೇರಿಸಿತು.

ಉಲ್ಲೇಖಗಳು

• Boomhower, Ray E. (2007). Fighting for Equality: A Life of May Wright Sewall. Indianapolis: Indiana Historical Society Press. ISBN 978-0-87195-253-0.
• "Indianapolis Propylaeum Records, 1888–1997, Collection Guide" (PDF). Indiana Historical Society. 1998-04-10. Retrieved 2021-10-18.
• "Indianapolis Woman's Club Records, 1875-2007, Collection Guide" (PDF). Indiana Historical Society. 2008-10-02. Retrieved 2021-10-18.
• James, Edward T., Janet Wilson James, and Paul S. Boyer, eds. (1971). Notable American Women 1607–1950: A Biographical Dictionary. Vol. 3. Cambridge, MA: Belknap Press. p. 269–71. ISBN 0-67462-731-8. {{cite book}}: |author= has generic name (help)CS1 maint: multiple names: authors list (link)
• "Biographical Sketch" in May Wright Sewall, Avowed Feminist, by Hester Anne Hale, Collection Guide" (PDF). Indiana Historical Society. 1993-01-11. Retrieved 2021-10-18.
• "National Woman Suffrage Association for Indiana Records, 1887–1893, Collection Guide" (PDF). Indiana Historical Society. 2004-05-11. Retrieved 2021-10-18.
• Robinson, Anne P. (2008). Every Way Possible: 125 Years of the Indianapolis Museum of Art. Indianapolis, IN: Indianapolis Museum of Art. ISBN 978-0-936260-85-3.
• Sewall, May Wright, "Culture—Its Fruit and Its Price" in Eagle, Mary Kavanaugh Oldham, ed. (1895). The Congress of Women Held in the Woman's building, World's Columbian Exposition, Chicago, U.S.A., 1893. Philadelphia: International Publishing Company. pp. 771–75.
• Stephens, Jane (1982). "May Wright Sewall: An Indiana Reformer". Indiana Magazine of History. 78 (4). Bloomington: Indiana University: 273–95. Retrieved 2015-04-16.
• Stockinger, Anne (1924). "The History of Spiritualism in Indiana". Indiana Magazine of History. 20 (3). Bloomington: Indiana University: 280–87. Retrieved 2015-04-20.