ಗಿಯಾಂಬಟ್ಟಿಸ್ಟಾ ವಿಕೊ
ಗಿಯಾಂಬಟ್ಟಿಸ್ಟಾ ವಿಕೊ (೨೩ ಜೂನ್ ೧೬೬೮ - ೨೩ ಜನವರಿ ೧೭೪೪) ಇಟಾಲಿಯನ್ ಜ್ಞಾನೋದಯದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಇಟಾಲಿಯನ್ ತತ್ವಜ್ಞಾನಿ, ವಾಗ್ಮಿ, ಇತಿಹಾಸಕಾರ ಮತ್ತು ನ್ಯಾಯಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರಾಗಿದ್ದರು. ಆಧುನಿಕ ತರ್ಕಬದ್ಧತೆಯ ವಿಸ್ತರಣೆ ಮತ್ತು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯನ್ನು ಅವರು ಟೀಕಿಸಿದರು, ಕಾರ್ಟೇಶಿಯನ್ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ ಮತ್ತು ಇತರ ರೀತಿಯ ಕಡಿತವಾದವನ್ನು ಮಾನವ ಜೀವನಕ್ಕೆ ಅಪ್ರಾಯೋಗಿಕಗೊಳಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಅವರು ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಪ್ರಾಚೀನತೆ, ಸಾಮಾಜಿಕ ವಿಜ್ಞಾನ, ಸೆಮಿಯೋಟಿಕ್ಸ್ ಮತ್ತು ನವೋದಯ ಮಾನವಿಕತೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಕ್ಷಮೆಯಾಚಕರಾಗಿದ್ದರು. ಅವರು ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ ಮೊದಲ ಪ್ರತಿ-ಜ್ಞಾನೋದಯ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರೆಂದು ಗುರುತಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ.[೮][೯][೧೦]
 | |
| ಜನನ | ಜಿಯೋವನ್ ಬಟಿಸ್ಟಾ ವಿಕೊ ೨೩ ಜೂನ್ ೧೬೬೮ ನೇಪಲ್ಸ್, ನೇಪಲ್ಸ್ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯ |
|---|---|
| ಮರಣ | ೨೩ ಜನವರಿ ೧೭೭೪ (ವಯಸ್ಸು ೭೫) ನೇಪಲ್ಸ್, ನೇಪಲ್ಸ್ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯ |
| ಕಾಲಮಾನ | ೧೮ ನೇ ಶತಮಾನದ ತತ್ವಶಾಸ್ತ್ರ |
| ಪ್ರದೇಶ |
|
| ಪರಂಪರೆ | |
| ಮುಖ್ಯ ಹವ್ಯಾಸಗಳು | ಜ್ಞಾನಶಾಸ್ತ್ರ, ಮಾನವಿಕ, ನ್ಯಾಯಶಾಸ್ತ್ರ, ಇತಿಹಾಸದ ತತ್ವಶಾಸ್ತ್ರ, ವಿಜ್ಞಾನದ ತತ್ವಶಾಸ್ತ್ರ, ಕವನ, ರಾಜಕೀಯ ತತ್ವಶಾಸ್ತ್ರ, ವಾಗ್ಮಿ |
| ಸಂಸ್ಥೆಗಳು | ನೇಪಲ್ಸ್ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯ |
| ಗಮನಾರ್ಹ ಚಿಂತನೆಗಳು |
|
ಲ್ಯಾಟಿನ್ ಪೌರುಷ ವೆರಮ್ ಎಸ್ಸೆ ಇಪ್ಸಮ್ ಫ್ಯಾಕ್ಟಮ್ ("ಸತ್ಯವು ಸ್ವತಃ ಏನಾದರೂ ಮಾಡಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ") ವಿಕೊದಿಂದ ರಚಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ, ಇದು ರಚನಾತ್ಮಕ ಜ್ಞಾನಶಾಸ್ತ್ರದ ಆರಂಭಿಕ ನಿದರ್ಶನವಾಗಿದೆ. ಅವರು ಇತಿಹಾಸದ ತತ್ತ್ವಶಾಸ್ತ್ರದ ಆಧುನಿಕ ಕ್ಷೇತ್ರವನ್ನು ಉದ್ಘಾಟಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಇತಿಹಾಸದ ತತ್ವಶಾಸ್ತ್ರ ಎಂಬ ಪದವು ಅವರ ಬರಹಗಳಲ್ಲಿಲ್ಲದಿದ್ದರೂ, ವಿಕೊರವರು "ತಾತ್ವಿಕವಾಗಿ ನಿರೂಪಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ತತ್ತ್ವಶಾಸ್ತ್ರದ ಇತಿಹಾಸ" ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡಿದರು.ಅವರು ಇತಿಹಾಸಕಾರರಲ್ಲದಿದ್ದರೂ, ವಿಕೊದಲ್ಲಿನ ಸಮಕಾಲೀನ ಆಸಕ್ತಿಯು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಇತಿಹಾಸಕಾರರಿಂದ ಪ್ರೇರೇಪಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ, ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಇಸೈಯಾ ಬರ್ಲಿನ್, ತತ್ವಜ್ಞಾನಿ ಮತ್ತು ವಿಚಾರಗಳ ಇತಿಹಾಸಕಾರ, ಎಡ್ವರ್ಡ್ ಸೈಡ್, ಸಾಹಿತ್ಯ ವಿಮರ್ಶಕ ಮತ್ತು ಹೇಡನ್ ವೈಟ್, ಮೆಟಾಹಿಸ್ಟೋರಿಯನ್.
ವಿಕೊ ಅವರ ಬೌದ್ಧಿಕ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಕೃತಿಯು ಸೈಂಜ ನುವಾ ಅಥವಾ ನ್ಯೂ ಸೈನ್ಸ್ (೧೭೨೫) ಎಂಬ ಪುಸ್ತಕವಾಗಿದೆ. ಸಮಾಜ ಏಳುವ ಮತ್ತು ಬೀಳುವ ಐತಿಹಾಸಿಕ ಚಕ್ರಗಳನ್ನು ದಾಖಲಿಸುವ ಮತ್ತು ವಿವರಿಸುವ ಏಕೈಕ ವಿಜ್ಞಾನವಾಗಿ ಮಾನವಿಕಗಳ ವ್ಯವಸ್ಥಿತ ಸಂಘಟನೆಯನ್ನು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತದೆ.[೧೧]
ಜೀವನ ಚರಿತ್ರೆ
ಬದಲಾಯಿಸಿಗಿಯಾಂಬಟ್ಟಿಸ್ಟಾ ವಿಕೊ ಅವರು ಜೂನ್ ೨೩, ೧೬೬೮ ರಂದು ಜನಿಸಿದರು. ಇಟಲಿಯ ನೇಪಲ್ಸ್ನಲ್ಲಿ ಪುಸ್ತಕ ಮಾರಾಟಗಾರನಿಗೆ ಜನಿಸಿದ ಜಿಯೋವನ್ ಬಟಿಸ್ಟಾ ವಿಕೊ ಹಲವಾರು ಶಾಲೆಗಳಲ್ಲಿ ವ್ಯಾಸಂಗ ಮಾಡಿದರು. ಆದರೆ ಅನಾರೋಗ್ಯ ಮತ್ತು ಜೆಸ್ಯೂಟ್ಗಳ ಪಾಂಡಿತ್ಯದ ಬಗೆಗಿನ ಅತೃಪ್ತಿಯಿಂದ ಅವರು ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಬೋಧಕರಿಂದ ಶಿಕ್ಷಣ ಪಡೆದರು. ಅವನ ಆತ್ಮಚರಿತ್ರೆಯ ಕೆಲಸದ ಪುರಾವೆಗಳು, ವಿಕೊ ತಂದೆಯ ಪ್ರಭಾವದಡಿಯಲ್ಲಿ ಶಿಕ್ಷಣ ಪಡೆದ ಸ್ವಯಂಶಿಕ್ಷಕನಾಗಿದ್ದನು ಎಂದು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. ಹುಡುಗನಿಗೆ ಏಳು ವರ್ಷ ವಯಸ್ಸಿನವನಾಗಿದ್ದಾಗ ಆಕಸ್ಮಿಕವಾಗಿ ಬಿದ್ದ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಮೂರು ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ಅನುಪಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿದ್ದನು.[೧೨] ಜಿಯೋವನ್ ಬಟಿಸ್ಟಾ ಅವರ ಔಪಚಾರಿಕ ಶಿಕ್ಷಣವು ನೇಪಲ್ಸ್ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾನಿಲಯದಲ್ಲಿತ್ತು, ಅಲ್ಲಿ ಅವರು ೧೬೯೪ ರಲ್ಲಿ ಡಾಕ್ಟರ್ ಆಫ್ ಸಿವಿಲ್ ಮತ್ತು ಕ್ಯಾನನ್ ಲಾ ಆಗಿ ಪದವಿ ಪಡೆದರು.[೧೨]
೧೬೮೬ ರಲ್ಲಿ, ಟೈಫಸ್ನಿಂದ ಬದುಕುಳಿದ ನಂತರ ಅವರು ಸಲೆರ್ನೊದ ದಕ್ಷಿಣದ ವಟೊಲ್ಲಾದಲ್ಲಿ ಬೋಧಕರಾಗಿ ಕೆಲಸವನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡರು, ಇದು ಒಂಬತ್ತು ವರ್ಷಗಳ ವೃತ್ತಿಪರವಾಗಿ ೧೬೯೫ ರವರೆಗೆ ನಡೆಯಿತು.[೧೨] ನಾಲ್ಕು ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ, ೧೬೯೯ ರಲ್ಲಿ ವಿಕೊ ಬಾಲ್ಯದ ಸ್ನೇಹಿತ ತೆರೇಸಾ ಕ್ಯಾಟೆರಿನಾ ಡೆಸ್ಟಿಟೊ ಅವರನ್ನು ವಿವಾಹವಾದರು.[೧೨] ನೇಪಲ್ಸ್ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾನಿಲಯದಲ್ಲಿ ವಾಕ್ಚಾತುರ್ಯದಿಂದ ಅಲ್ಲಿ ಕುರ್ಚಿಯನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಿದರು. ಅವರು ಅನಾರೋಗ್ಯದಿಂದ ನಿವೃತ್ತರಾಗುವವರೆಗೆ ಅಲ್ಲಿ ಇದ್ದರು. ಅವರ ಶೈಕ್ಷಣಿಕ ವೃತ್ತಿಜೀವನದ ಉದ್ದಕ್ಕೂ, ವಿಕೊ ನ್ಯಾಯಶಾಸ್ತ್ರದ ಹೆಚ್ಚು ಗೌರವಾನ್ವಿತ ಕುರ್ಚಿಯನ್ನು ಪಡೆಯಲು ಬಯಸಿದರು, ಆದರೆ ಅದನ್ನು ಎಂದಿಗೂ ಸಾಧಿಸಲಿಲ್ಲ. ಆದಾಗ್ಯೂ, ೧೭೩೪ ರಲ್ಲಿ ಅವರು ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾನಿಲಯದ ಪ್ರಾಧ್ಯಾಪಕರಾಗಿ ಗಳಿಸಿದ್ದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಂಬಳದಲ್ಲಿ ನೇಪಲ್ಸ್ ರಾಜ ಚಾರ್ಲ್ಸ್ III ರಿಂದ ರಾಯಲ್ ಇತಿಹಾಸಕಾರರಾಗಿ ನೇಮಕಗೊಂಡರು.
ವಿಕೋರವರ ವಾಕ್ಚಾತುರ್ಯ ಮತ್ತು ಮಾನವತಾವಾದ
ಬದಲಾಯಿಸಿ
ವಿಕೊ ಅವರ ವಾಕ್ಚಾತುರ್ಯದ ಆವೃತ್ತಿಯು ಅವರ ಮಾನವೀಯ ಮತ್ತು ಶಿಕ್ಷಣ ಕಾಳಜಿಯ ಉತ್ಪನ್ನವಾಗಿದೆ. ೧೭೦೮ ರ ಪ್ರಾರಂಭದ ಭಾಷಣದಲ್ಲಿ ಡಿ ನಾಸ್ಟ್ರಿ ಟೆಂಪೊರಿಸ್ ಸ್ಟುಡಿಯೊರಮ್ ರೇಶನ್ರವರು (ಆನ್ ದಿ ಆರ್ಡರ್ ಆಫ್ ದಿ ಸ್ಕಾಲರ್ಲಿ ಡಿಸಿಪ್ಲೈನ್ಸ್ ಆಫ್ ಅವರ್ ಟೈಮ್ಸ್),ವಿಕೊ ಅವರು "ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ವೃತ್ತಿಜೀವನವನ್ನು ಬಯಸುತ್ತಾರೆ, ಅದು ನ್ಯಾಯಾಲಯಗಳು, ಸೆನೆಟ್ ಅಥವಾ ಪಲ್ಪಿಟ್ ಆಗಿರಲಿ" ಇದು "ವಿಷಯಗಳ ಕಲೆಯನ್ನು ಕರಗತ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಮತ್ತು ವಿವಾದದ ಎರಡೂ ಬದಿಗಳನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಲು ಕಲಿಸಬೇಕು, ಅದು ಪ್ರಕೃತಿ, ಮನುಷ್ಯ ಅಥವಾ ರಾಜಕೀಯ, ಮುಕ್ತ ಮತ್ತು ಪ್ರಕಾಶಮಾನವಾದ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿ ಶೈಲಿಯಲ್ಲಿ, ಆದ್ದರಿಂದ ಅವರು ಹೆಚ್ಚು ಸಂಭವನೀಯ ವಾದಗಳನ್ನು ಸೆಳೆಯಲು ಕಲಿಯಬಹುದು ಮತ್ತು ಅತ್ಯಂತ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಮಟ್ಟದ ಸತ್ಯಾಸತ್ಯತೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತಾರೆ" ಎಂದು ಹೇಳಿದರು; ಆದರೂ, ಸೈಂಝಾ ನುವಾದಲ್ಲಿ, ವಿಕೊ ವಿವಾದಗಳಲ್ಲಿ ಎರಡೂ ಕಡೆಯವರನ್ನು ಸಮರ್ಥಿಸುವುದನ್ನು ಸುಳ್ಳು ವಾಕ್ಚಾತುರ್ಯವೆಂದು ಖಂಡಿಸಿದರು.
ಲ್ಯಾಟಿನ್ ಎಲೋಕ್ವೆನ್ಸ್ನ ರಾಯಲ್ ಪ್ರೊಫೆಸರ್ ಆಗಿ, ವಿಕೊ ಕಾನೂನು ಮತ್ತು ನ್ಯಾಯಶಾಸ್ತ್ರದ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಉನ್ನತ ಅಧ್ಯಯನಕ್ಕಾಗಿ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳನ್ನು ಸಿದ್ಧಪಡಿಸಿದರು; ಹೀಗಾಗಿ, ಅವರ ಪಾಠಗಳು ವಾಕ್ಚಾತುರ್ಯದ ನಿಯಮದ ಔಪಚಾರಿಕ ಅಂಶಗಳ ಬಗ್ಗೆ, ವಾದದ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಮತ್ತು ವಿತರಣೆ ಸೇರಿದಂತೆ. ಆದರೂ ಅವರು ತರ್ಕ ಮತ್ತು ಆಡುಭಾಷೆಯೊಂದಿಗೆ ವಾಕ್ಚಾತುರ್ಯದ ಅರಿಸ್ಟಾಟಲ್ನ ಸಂಪರ್ಕವನ್ನು ಒತ್ತಿಹೇಳಲು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಿದರು, ಆ ಮೂಲಕ ತಮ್ಮ ಕೇಂದ್ರದಲ್ಲಿ ತುದಿಗಳನ್ನು (ವಾಕ್ಚಾತುರ್ಯ) ಇರಿಸಿದರು. ಆಧುನಿಕ ವಾಕ್ಚಾತುರ್ಯಕ್ಕೆ ವಿಕೊ ಅವರ ಆಕ್ಷೇಪಣೆಯು ಸಾಮಾನ್ಯ ಜ್ಞಾನದಿಂದ (ಸೆನ್ಸಸ್ ಕಮ್ಯುನಿಸ್) ಸಂಪರ್ಕ ಕಡಿತಗೊಂಡಿದೆ, ಇದು ಎಲ್ಲಾ ಪುರುಷರಿಗೆ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿರುವ "ಲೌಕಿಕ ಅರ್ಥ" ಎಂದು ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸಲಾಗಿದೆ.
ಉಪನ್ಯಾಸಗಳಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಅವರ ಕೆಲಸದಾದ್ಯಂತ, ವಿಕೊ ಅವರ ವಾಕ್ಚಾತುರ್ಯವು ಕೇಂದ್ರ ವಾದದಿಂದ (ಮೀಡಿಯಸ್ ಟರ್ಮಿನಸ್) ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುತ್ತದೆ, ಇದು ನಮ್ಮ ಅನುಭವದಲ್ಲಿ ಉದ್ಭವಿಸುವ ವಸ್ತುಗಳ ಕ್ರಮವನ್ನು ಅನುಸರಿಸುವ ಮೂಲಕ ಸ್ಪಷ್ಟಪಡಿಸಬೇಕು. ಸಂಭವನೀಯತೆ ಮತ್ತು ಸನ್ನಿವೇಶವು ಅವುಗಳ ಪ್ರಮಾಣಾನುಗುಣವಾದ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆಯನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಂಡಿದೆ ಮತ್ತು ಅನ್ವೇಷಣೆ-ವಿಷಯಗಳ ಮೇಲೆ ಅವಲಂಬಿತವಾಗಿದೆ (ಲೋಕಿ) - ಪ್ರತಿಫಲಿತ, ಅಮೂರ್ತ ಚಿಂತನೆಯ ಮೂಲಕ ಪಡೆದ ಮೂಲತತ್ವಗಳನ್ನು ಮೀರಿಸುತ್ತದೆ. ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ರೋಮನ್ ವಾಕ್ಚಾತುರ್ಯದ ಸಂಪ್ರದಾಯದಲ್ಲಿ, ವಿಕೊ ವಾಗ್ಮಿ (ವಾಕ್ಚಾತುರ್ಯ) ಅನ್ನು ಕೇಂದ್ರದಲ್ಲಿ ಅನುಪಾತದ (ಕಾರಣ) ಹೊಂದಿರುವ ಭಾಷಣದ ಟ್ರಾನ್ಸ್ಮಿಟರ್ನಂತೆ ಶಿಕ್ಷಣ ನೀಡಲು ಹೊರಟರು. ವಾಕ್ಚಾತುರ್ಯದ ಕಲೆಗೆ ಅತ್ಯಗತ್ಯವಾದದ್ದು ಸಾಮಾನ್ಯ ಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ವಾಕ್ಚಾತುರ್ಯಕ್ಕೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿ ಅಂತ್ಯದ ನಡುವಿನ ಕ್ರಮಬದ್ಧವಾದ ಕೊಂಡಿಯಾಗಿದೆ; ಒಂದು ಅಂತ್ಯವು ಮೇಲಿನಿಂದ ಕಲ್ಪನೆಯ ಮೇಲೆ ಹೇರಲ್ಪಟ್ಟಿಲ್ಲ (ಆಧುನಿಕ ಮತ್ತು ಸಿದ್ಧಾಂತದ ಕ್ರಿಶ್ಚಿಯನ್ ಧರ್ಮದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ), ಆದರೆ ಅದು ಸಾಮಾನ್ಯ ಜ್ಞಾನದಿಂದಲೇ ಸೆಳೆಯಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ. ಸಾಕ್ರಟೀಸ್ ಮತ್ತು ಸಿಸೆರೊನ ಸಂಪ್ರದಾಯದಲ್ಲಿ, ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಯ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿರುವ ಅಜ್ಞಾನದಿಂದ "ನಿಜವಾದ" (ಒಂದು ಕಲ್ಪನೆಯಂತೆ) ಹುಟ್ಟುವವರೆಗೆ ವಿಕೋ ಅವರ ನಿಜವಾದ ವಾಗ್ಮಿ ಸೂಲಗಿತ್ತಿಯಾಗಿರುತ್ತಾರೆ.
ಇಂದ್ರಿಯಗಳ "ಅತ್ಯಂತ ಪುರಾತನ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯ" ಮರುಶೋಧನೆ, ಮಾನವನ ಸ್ಟುಲ್ಟಿಶಿಯಾ ("ಮಾನವ ಮೂರ್ಖತನ") ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆ, ವಿಕೋ ಅವರ ನಾಗರಿಕ ಜೀವನ ಮತ್ತು ವೃತ್ತಿಪರ ಕಟ್ಟುಪಾಡುಗಳ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆಯ ಮೇಲೆ ಮಾನವತಾವಾದಿ ಸಂಪ್ರದಾಯದಲ್ಲಿದೆ. ಅವರು ರೆನೆ ಡೆಸ್ಕಾರ್ಟೆಸ್ ಮತ್ತು ಪೋರ್ಟ್-ರಾಯಲ್-ಡೆಸ್-ಚಾಂಪ್ಸ್ ಅಬ್ಬೆಯಲ್ಲಿನ ತರ್ಕಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರ "ಜ್ಯಾಮಿತೀಯ ವಿಧಾನ" ಎಂದು ಕರೆದಿದ್ದಲ್ಲಿ, ಸಿದ್ಧಾಂತದ ಆಧುನಿಕ ಸವಲತ್ತಿನ ಧಾನ್ಯದ ವಿರುದ್ಧ ಮೈಯುಟಿಕ್ ಭಾಷಣ ಕಲೆಗೆ ಕರೆ ನೀಡಿದರು.
ವೆರಮ್ ಫ್ಯಾಕ್ಟಮ್ ತತ್ವ
ಬದಲಾಯಿಸಿವಿಕೊ ತನ್ನ ವೆರಮ್ ಫ್ಯಾಕ್ಟಮ್ ತತ್ವಕ್ಕೆ ಹೆಚ್ಚು ಹೆಸರುವಾಸಿಯಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಮೊದಲು ೧೭೧೦ ರಲ್ಲಿ ಅವರ ಡಿ ಆಂಟಿಕ್ವಿಸ್ಸಿಮಾ ಇಟಾಲೋರಮ್ ಸ್ಯಾಪಿಯೆಂಟಿಯಾ, ಎಕ್ಸ್ ಲಿಂಗ್ವೇ ಲ್ಯಾಟಿನೇ ಒರಿಜಿನಿಬಸ್ ಎರುಯೆಂಡಾ (೧೭೧೦) ("ಲ್ಯಾಟಿನ್ ಭಾಷೆಯ ಮೂಲದಿಂದ ಪತ್ತೆಯಾದ ಇಟಾಲಿಯನ್ನರ ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರಾಚೀನ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯ ಭಾಗವಾಗಿ ರೂಪಿಸಲಾಗಿದೆ").[೧೩] ಡೆಸ್ಕಾರ್ಟೆಸ್ ಪ್ರಕಾರ ವೀಕ್ಷಣೆಯ ಮೂಲಕ ಅಲ್ಲ ಎಂದು ತತ್ವವು ಹೇಳುತ್ತದೆ: "ಸತ್ಯದ ಮಾನದಂಡ ಮತ್ತು ನಿಯಮವು ಅದನ್ನು ಮಾಡಿದೆ. ಅದರ ಪ್ರಕಾರ, ಮನಸ್ಸಿನ ನಮ್ಮ ಸ್ಪಷ್ಟವಾದ ಮತ್ತು ವಿಭಿನ್ನವಾದ ಕಲ್ಪನೆಯು ಮನಸ್ಸಿನ ಮಾನದಂಡವಾಗಿರಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ, ಇನ್ನೂ ಕಡಿಮೆ ಇತರ ಸತ್ಯಗಳು. ಏಕೆಂದರೆ ಮನಸ್ಸು ತನ್ನನ್ನು ತಾನೇ ಗ್ರಹಿಸಿದಾಗ, ಅದು ಸ್ವತಃ ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ." ಸತ್ಯದ ಈ ಮಾನದಂಡವು ನಂತರ ವಿಕೊ ಅವರ ಕೃತಿಯಲ್ಲಿ ನಾಗರಿಕತೆಯ ಇತಿಹಾಸವನ್ನು ರೂಪಿಸುತ್ತದೆ, ಸೈನ್ಜಾ ನುವಾ (ದಿ ನ್ಯೂ ಸೈನ್ಸ್, ೧೭೨೫), ಏಕೆಂದರೆ ಅವರು ನಾಗರಿಕ ಜೀವನ-ಗಣಿತದಂತೆ-ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ನಿರ್ಮಿಸಲಾಗಿದೆ ಎಂದು ವಾದಿಸುತ್ತಾರೆ.
ದಿ ಸೈನ್ಜಾ ನುವಾ
ಬದಲಾಯಿಸಿ
ದಿ ನ್ಯೂ ಸೈನ್ಸ್ (೧೭೨೫, ಸೈಂಜ ನುವಾ) ವಿಕೊ ಅವರ ಪ್ರಮುಖ ಕೆಲಸವಾಗಿದೆ. ಇದು ಇತಿಹಾಸದ ತತ್ತ್ವಶಾಸ್ತ್ರದಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಯೆಶಾಯ ಬರ್ಲಿನ್ ಮತ್ತು ಹೇಡನ್ ವೈಟ್ರಂತಹ ಇತಿಹಾಸಕಾರರಿಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರಭಾವ ಬೀರಿದೆ.
ಪ್ರಭಾವಗಳು
ಬದಲಾಯಿಸಿಸ್ಯಾಮ್ಯುಯೆಲ್ ಬೆಕೆಟ್ನ ಮೊದಲ ಪ್ರಕಟಿತ ಕೃತಿ, ಜೇಮ್ಸ್ ಜಾಯ್ಸ್ ಕುರಿತು ವಿಮರ್ಶಾತ್ಮಕ ಪ್ರಬಂಧಗಳ ಆಯ್ಕೆಯಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಪರೀಕ್ಷೆಯ ಸುತ್ತಿನ ಕಾರ್ಯವು ಪ್ರಗತಿಯಲ್ಲಿದೆ, ಇದು "ಡಾಂಟೆ... ಬ್ರೂನೋ. ವಿಕೊ.. ಜಾಯ್ಸ್" ಆಗಿದೆ. ಇದರಲ್ಲಿ, ಬೆಕೆಟ್ ವಿಕೊ ಅವರ ತತ್ವಶಾಸ್ತ್ರ ಮತ್ತು ಕಾವ್ಯಶಾಸ್ತ್ರದ ಆಳವಾದ ಪ್ರಭಾವವನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾನೆ-ಹಾಗೆಯೇ ಸೈನ್ಜಾ ನುವೋವಾದ ಆವರ್ತಕ ರೂಪ - ಜಾಯ್ಸ್ ನ ಅವಂತ್-ಗಾರ್ಡ್ ಸಂಯೋಜನೆಗಳ ಮೇಲೆ ಮತ್ತು ವಿಶೇಷವಾಗಿ ವರ್ಕ್ ಇನ್ ಪ್ರೋಗ್ರೆಸ್, ಅಂದರೆ ಫಿನ್ನೆಗನ್ಸ್ ವೇಕ್.
ಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕ ರಚನೆಯಲ್ಲಿ (೧೯೭೪), ಪೀಟರ್ ಹ್ಯಾಮಿಲ್ಟನ್ ವಿಕೊವನ್ನು ಜ್ಞಾನೋದಯದ ಯುಗದ "ನಿದ್ರೆಯ ಪಾಲುದಾರ" ಎಂದು ಗುರುತಿಸಿದ್ದಾರೆ.[೧೪] ಅವನ ೧೮ ನೇ ಶತಮಾನದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ತುಲನಾತ್ಮಕವಾಗಿ ತಿಳಿದಿಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಮತ್ತು ಅವನ ಸ್ಥಳೀಯ ನೇಪಲ್ಸ್ನಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಓದಿದ್ದರೂ, ವಿಕೊನ ವಿಚಾರಗಳು ಜ್ಞಾನೋದಯದ ಬುದ್ಧಿಜೀವಿಗಳ ಕಲ್ಪನೆಗಳಿಗೆ ಪೂರ್ವವರ್ತಿಗಳಾಗಿವೆ. ಇದಲ್ಲದೆ, ವಿಕೊ ಅವರ ಬೌದ್ಧಿಕ ಪ್ರಭಾವದ ಗುರುತಿಸುವಿಕೆ ೧೯ ನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತು, ಫ್ರೆಂಚ್ ರೊಮ್ಯಾಂಟಿಕ್ ಇತಿಹಾಸಕಾರರು ಅವರ ಕೃತಿಗಳನ್ನು ಕ್ರಮಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಮಾದರಿಗಳು ಮತ್ತು ಮಾರ್ಗದರ್ಶಿಗಳಾಗಿ ಬಳಸಿದರು.[೧೪]
ಕ್ಯಾಪಿಟಲ್: ಕ್ರಿಟಿಕ್ ಆಫ್ ಪೊಲಿಟಿಕಲ್ ಎಕಾನಮಿ (೧೮೬೭) ನಲ್ಲಿ, ಕಾರ್ಲ್ ಮಾರ್ಕ್ಸ್ನ ವಿಕೊದ ಉಲ್ಲೇಖವು ಇತಿಹಾಸ, ಐತಿಹಾಸಿಕ ನಟರ ಪಾತ್ರ ಮತ್ತು ಐತಿಹಾಸಿಕ ನಿರೂಪಣೆಯ ವಿಧಾನದ ಬಗ್ಗೆ ಅವರ ಸಮಾನಾಂತರ ದೃಷ್ಟಿಕೋನಗಳನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.[೧೫] ಮಾರ್ಕ್ಸ್ ಮತ್ತು ವಿಕೊ ಸಾಮಾಜಿಕ-ವರ್ಗದ ಯುದ್ಧವನ್ನು ಪುರುಷರು ಸಮಾನ ಹಕ್ಕುಗಳ ಅಂತ್ಯವನ್ನು ಸಾಧಿಸುವ ಸಾಧನವಾಗಿ ನೋಡಿದರು; ವಿಕೊ ಆ ಸಮಯವನ್ನು "ಪುರುಷರ ಯುಗ" ಎಂದು ಕರೆದರು. ಅಂತಹ ಸ್ಥಿತಿಯು ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಸಾಮಾಜಿಕ ಬದಲಾವಣೆಯ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಅಂತ್ಯವಾಗಿದೆ ಎಂದು ಮಾರ್ಕ್ಸ್ ತೀರ್ಮಾನಿಸಿದರು, ಆದರೆ ಅಂತಹ ಸಂಪೂರ್ಣ ಸಮಾನತೆಯ ಹಕ್ಕುಗಳು ಸಾಮಾಜಿಕ-ರಾಜಕೀಯ ಅವ್ಯವಸ್ಥೆಗೆ ಮತ್ತು ಸಮಾಜದ ಕುಸಿತಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ವಿಕೊ ಭಾವಿಸಿದರು. ಆ ಧಾಟಿಯಲ್ಲಿ, ವಿಕೊ ಮಾನವ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಕ್ರಮವನ್ನು ಇರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಅಲೌಕಿಕ ದೈವಿಕ ಪ್ರಾವಿಡೆನ್ಸ್ಗಾಗಿ ಧರ್ಮದ ಸಾಮಾಜಿಕ ಅಗತ್ಯವನ್ನು ಪ್ರಸ್ತಾಪಿಸಿದರು.[೧೬]
ಓರಿಯಂಟಲಿಸಂನಲ್ಲಿ (೧೯೭೮), ಎಡ್ವರ್ಡ್ ಸೈಡ್ ವಿಕೊಗೆ ತನ್ನ ವಿದ್ವಾಂಸರ ಋಣವನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡರು, ಅವರ ಆಲೋಚನೆಗಳು "ನಾನು ಉಲ್ಲೇಖಿಸಲಿರುವ ಜರ್ಮನ್ ಚಿಂತಕರ ಸಾಲನ್ನು ನಿರೀಕ್ಷಿಸುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ನಂತರ ನುಸುಳುತ್ತವೆ.[೧೭] ಅವರು ಹರ್ಡರ್ ಮತ್ತು ವುಲ್ಫ್ ಯುಗಕ್ಕೆ ಸೇರಿದವರು, ನಂತರ ಗೊಥೆ ಅನುಸರಿಸುತ್ತಾರೆ, ಹಂಬೋಲ್ಟ್, ಡಿಲ್ಥೆ, ನೀತ್ಸೆ, ಗಡಾಮರ್ ಮತ್ತು ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಇಪ್ಪತ್ತನೇ ಶತಮಾನದ ಶ್ರೇಷ್ಠ ರೋಮ್ಯಾನ್ಸ್ ಭಾಷಾಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರಾದ ಎರಿಕ್ ಔರ್ಬಾಚ್, ಲಿಯೋ ಸ್ಪಿಟ್ಜರ್ ಮತ್ತು ಅರ್ನ್ಸ್ಟ್ ರಾಬರ್ಟ್ ಕರ್ಟಿಯಸ್."[೧೭] ಮಾನವತಾವಾದಿ ಮತ್ತು ಆರಂಭಿಕ ಭಾಷಾಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞನಾಗಿ, ವಿಕೊ "ನನ್ನ ಕೆಲಸದಲ್ಲಿ ನನಗೆ ಅತ್ಯಂತ ಮುಖ್ಯವಾದ ವಿಭಿನ್ನವಾದ ಪರ್ಯಾಯ ಮಾದರಿಯನ್ನು" ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುತ್ತಾನೆ, ಇದು ಓರಿಯಂಟ್ ವಿರುದ್ಧದ ಮುಖ್ಯವಾಹಿನಿಯ ಪಾಶ್ಚಿಮಾತ್ಯ ಪೂರ್ವಾಗ್ರಹದಿಂದ ಭಿನ್ನವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಆಧುನಿಕತೆಯೊಂದಿಗೆ ಬಂದ ಮತ್ತು ರಾಷ್ಟ್ರೀಯತೆಯಲ್ಲಿ ಸಮಾಜವಾದ ಉತ್ತುಂಗಕ್ಕೇರಿತು. ಮಾನವ ಇತಿಹಾಸ ಮತ್ತು ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಪರಸ್ಪರ ಅವಲಂಬನೆಯು ವಿದ್ವಾಂಸರ ಕಾರ್ಯವನ್ನು ಸುಗಮಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ, "ಪುರುಷರು ತಮ್ಮದೇ ಆದ ಇತಿಹಾಸವನ್ನು ರಚಿಸುತ್ತಾರೆ, ಅವರು ಏನು ಮಾಡಿದ್ದಾರೆಂದು ಅವರು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಬಹುದು ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ಭೌಗೋಳಿಕತೆಗೆ ವಿಸ್ತರಿಸುತ್ತಾರೆ ಎಂಬ ವಿಕೊ ಅವರ ಮಹಾನ್ ಅವಲೋಕನವನ್ನು ಗಂಭೀರವಾಗಿ ಪರಿಗಣಿಸಲು.[೧೭] ಭೌಗೋಳಿಕ ಮತ್ತು ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಘಟಕಗಳಾಗಿ- ಐತಿಹಾಸಿಕ ಘಟಕಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಏನನ್ನೂ ಹೇಳಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ - ಅಂತಹ ಸ್ಥಳಗಳು, ಪ್ರದೇಶಗಳು ಮತ್ತು ಭೌಗೋಳಿಕ ವಲಯಗಳು 'ಓರಿಯಂಟ್' ಮತ್ತು 'ಆಕ್ಸಿಡೆಂಟ್' ಮಾನವ ನಿರ್ಮಿತವಾಗಿವೆ."[೧೭]
ಕೆಲಸಗಳು
ಬದಲಾಯಿಸಿ- ಒಪೆರೆ ಡಿ ಜಿ ಬಿ ವಿಕೊ. ಫೌಸ್ಟೊ ನಿಕೊಲಿನಿ (ಸಂ.), ಬಾರಿ: ಲ್ಯಾಟರ್ಜಾ, ೧೯೧೧-೪೧.
- ಡಿ ನಾಸ್ಟ್ರಿ ಟೆಂಪೊರಿಸ್ ಸ್ಟುಡಿಯೊರಮ್ ರೇಷನ್ (೧೭೦೮)
- ಡಿ ಆಂಟಿಕ್ವಿಸ್ಸಿಮಾ ಇಟಾಲೋರಮ್ ಸಪಿಯೆಂಟಿಯಾ ಎಕ್ಸ್ ಲಿಂಗುವೆ ಒರಿಜಿನಿಬಸ್ ಎರುಯೆಂಡಾ ಲಿಬ್ರಿ ಟ್ರೆಸ್ (ಲ್ಯಾಟಿನ್ ಭಾಷೆಯ ಮೂಲದಿಂದ ಪತ್ತೆಯಾದ ಇಟಾಲಿಯನ್ನರ ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರಾಚೀನ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯ ಮೇಲೆ). ೧೭೧೦, ಪಾಮರ್, ಎಲ್. ಎಮ್. ಟ್ರಾನ್ಸ್. ಇಥಾಕಾ: ಕಾರ್ನೆಲ್ ಯುಪಿ, ೧೯೮೮.
- ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ಒರೆಟೋರಿಯಾ (ದಿ ಆರ್ಟ್ ಆಫ್ ರೆಟೋರಿಕ್). ೧೭೧೧-೪೧, ಪಿಂಟನ್, ಗಿರೊಗಿಯೊ ಮತ್ತು ಆರ್ಥರ್ ಡಬ್ಲ್ಯೂ. ಶಿಪ್ಪೀ, ಟ್ರಾನ್ಸ್. ಆಂಸ್ಟರ್ಡ್ಯಾಮ್: ಆವೃತ್ತಿಗಳು ರೊಡೋಪಿ ಬಿ.ವಿ., ೧೯೮೪.
- "ಮಾನವೀಯ ಶಿಕ್ಷಣದ ಕುರಿತು", ಟ್ರಾನ್ಸ್. ಜಾರ್ಜಿಯೊ ಅ. ಪಿಂಟನ್ ಮತ್ತು ಆರ್ಥರ್ ಡಬ್ಲ್ಯೂ. ಶಿಪ್ಪೀ. ಇಥಾಕಾ: ಕಾರ್ನೆಲ್ ಯುಪಿ, ೧೯೯೩.
- ನಮ್ಮ ಕಾಲದ ಅಧ್ಯಯನ ವಿಧಾನಗಳ ಕುರಿತು, ಟ್ರಾನ್ಸ್. ಎಲಿಯೊ ಗಿಯಾಂಟುರ್ಕೊ. ಇಥಾಕಾ: ಕಾರ್ನೆಲ್ ಯುಪಿ, ೧೯೯೦.
- ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ಹಕ್ಕು (ಡಿರಿಟ್ಟೊ ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ). ಲ್ಯಾಟಿನ್ ಭಾಷೆಯಿಂದ ಅನುವಾದಿಸಲಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಜಾರ್ಜಿಯೊ ಪಿಂಟನ್ ಮತ್ತು ಮಾರ್ಗರೆಟ್ ಡೀಹ್ಲ್ ಸಂಪಾದಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಆಂಸ್ಟರ್ಡ್ಯಾಮ್/ನ್ಯೂಯಾರ್ಕ್, ರೋಡೋಪಿ, ೨೦೦೦.
- ಇಟಾಲಿಯನ್ನರ ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರಾಚೀನ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯ ಕುರಿತು: ಲ್ಯಾಟಿನ್ ಭಾಷೆಯ ಮೂಲದಿಂದ ಅನ್ವೇಷಿಸಲಾಗಿದೆ, ಟ್ರಾನ್ಸ್. ಎಲ್. ಎಮ್. ಪಾಮರ್ ಇಥಾಕಾ, ಕಾರ್ನೆಲ್ ಯುಪಿ, ೧೯೮೮.
- ಸೈಂಜ ನುವಾ (ಮೊದಲ ಹೊಸ ವಿಜ್ಞಾನ). ೧೭೨೫, ಪೊಂಪಾ, ಲಿಯಾನ್, ಟ್ರಾನ್ಸ್. ಕೇಂಬ್ರಿಡ್ಜ್: ಕೇಂಬ್ರಿಡ್ಜ್ ಯುಪಿ, ೨೦೦೨.
- ಗಿಯಾಂಬಟ್ಟಿಸ್ಟಾ ವಿಕೊದ ಹೊಸ ವಿಜ್ಞಾನ, (೧೭೪೪). ಟ್ರಾನ್ಸ್ ಥಾಮಸ್ ಜಿ. ಬರ್ಗಿನ್ ಮತ್ತು *ಮ್ಯಾಕ್ಸ್ ಎಚ್. ಫಿಶ್. ಇಥಾಕಾ: ಕಾರ್ನೆಲ್ ಯುಪಿ, ೨ನೇ ಆವೃತ್ತಿ, ೧೯೬೮.
- ಡಿ ರೆಬಸ್ ಗೆಸ್ಟಿಸ್ ಆಂಟೊಂಜ್ ಕರಾಫೇಯ್ (೧೭೧೩-೧೭೧೫), ಟ್ರಾನ್ಸ್. ಜಾರ್ಜಿಯೊ ಎ. *ಪಿಂಟನ್, ಸ್ಟೇಟ್ಕ್ರಾಫ್ಟ್: ದಿ ಡೀಡ್ಸ್ ಆಫ್ ಆಂಟೋನಿಯೊ ಕ್ಯಾರಾಫಾ (ಪೀಟರ್ ಲ್ಯಾಂಗ್, ೨೦೦೪), ಆಂಟೋನಿಯೊ ಕರಾಫಾ ಅವರ ಜೀವನಚರಿತ್ರೆ (೧೬೯೩ ರಲ್ಲಿ ನಿಧನರಾದರು).
ಸಹ ನೋಡಿ
ಬದಲಾಯಿಸಿ- ಫಿನ್ನೆಗನ್ಸ್ ವೇಕ್
- ಐತಿಹಾಸಿಕ ಪುನರಾವರ್ತನೆ
- ಹೊಸ ವಿಕೋ ಸ್ಟಡೀಸ್ (ಇನ್ಸ್ಟಿಟ್ಯೂಟ್ ಫಾರ್ ವಿಕೋ ಸ್ಟಡೀಸ್ ಎಮೊರಿ ಯೂನಿವರ್ಸಿಟಿ)
- ಪುನರಾವರ್ತನೆಯ ಸಿದ್ಧಾಂತ
ಉಲ್ಲೇಖಗಳು
ಬದಲಾಯಿಸಿ- ↑ Gambarota, Paola (2017). "Giambattista Vico, the Vernacular, and the Foundations of Modern Italy". Irresistible Signs. Toronto: University of Toronto Press. pp. 99–144. doi:10.3138/9781442695269-004. ISBN 9781442695269.
- ↑ Lollini, Massimo (2011). "Vico's More than Human Humanism". Annali d'Italianistica. 29: 381–399. JSTOR 24016434.
- ↑ Bertland, Alexander. "Giambattista Vico (1668—1744)". Internet Encyclopedia of Philosophy.
- ↑ Tedesco, Salvatore (2005). "La retorica arguta di Emanuele Tesauro e il problema del paralogismo". Laboratorio dell'ISPF. I: 257–266. ISSN 1824-9817.
- ↑ B. Croce, Estetica (Bari, Laterza, 1922), pp. 253-4; Storia della età barocca in Italia (Bari, Laterza, 1929), p. 228; F. Nicolini, Fonti e riferimenti storici della seconda Scienza Nuova (Bari, Laterza, 1931), I, 94.
- ↑ ೬.೦ ೬.೧ ೬.೨ ೬.೩ ೬.೪ ೬.೫ ೬.೬ Piperno, Martina (2018). "Giambattista Vico's 'Constructive' Language and its Post-Revolutionary Readers". Comparative Critical Studies. 15 (2): 261–278. doi:10.3366/ccs.2018.0292. S2CID 149891225.
- ↑ "Vichian Theories of Language, Genius, and History in Goethe's FAUST | Comparative Literature".
- ↑ Vico and Herder: Two Studies in the History of Ideas
- ↑ Giambattista Vico (1976), "The Topics of History: The Deep Structure of the New Science", in Giorgio Tagliacozzo and Donald Philip Verene, eds, Science of Humanity, Baltimore and London: 1976.
- ↑ Giambattista Vico: An International Symposium. Giorgio Tagliacozzo and Hayden V. White, eds. Johns Hopkins University Press: 1969. Attempts to inaugurate a non-historicist interpretation of Vico are in Interpretation: A Journal of Political Philosophy [೧], Spring 2009, Vol. 36.2, and Spring 2010 37.3; and in Historia Philosophica, Vol. 11, 2013 [೨].
- ↑ The Penguin Encyclopedia (2006), David Crystal, ed., p. 1,409.
- ↑ ೧೨.೦ ೧೨.೧ ೧೨.೨ ೧೨.೩ Costelloe, Timothy (Fall 2022). "Giambattista Vico". The Stanford Encyclopedia of Philosophy. Retrieved 16 June 2024.
- ↑ His wording was "Verum et factum reciprocantur seu convertuntur" ("The true and the made are convertible into each other"), an idea which can be found also in occasionalism and Scotist scholasticism
- ↑ ೧೪.೦ ೧೪.೧ Hamilton, Peter (1974). Knowledge and Social Structure. London: Routledge and Kegan Paul. pp. 4. ISBN 978-0710077462.
- ↑ Marx, Karl. Capital, Book 1. pp. Book 1, part IV, chapter 13, n. 89 (footnote).
- ↑ Chaix-Ruy, Jules-Marie. "Giambattista Vico". Encyclopædia Britannica. Retrieved 6 March 2014.
- ↑ ೧೭.೦ ೧೭.೧ ೧೭.೨ ೧೭.೩ Said, Edward (2003) [1978]. Orientalism. Penguin Classics. pp. xviii, 4–5.
ಬಾಹ್ಯ ಕೊಂಡಿಗಳು
ಬದಲಾಯಿಸಿ
- Works by Giambattista Vico at Project Gutenberg
- Institute for Vico Studies
- Entry in the Internet Encyclopedia of Philosophy
- Entry in the Stanford Encyclopedia of Philosophy
- Entry in the Johns Hopkins Guide to Literary Theory Archived 2002-05-20 ವೇಬ್ಯಾಕ್ ಮೆಷಿನ್ ನಲ್ಲಿ.
- Verene, Donald Phillip. Essay on Vico's humanism ವೇಬ್ಯಾಕ್ ಮೆಷಿನ್ ನಲ್ಲಿ (archived May 20, 2002), archived from Johns Hopkins University Press.
- Vico's Poetic Philosophy within Europe's Cultural Identity, Emanuel L. Paparella Archived 2023-06-09 ವೇಬ್ಯಾಕ್ ಮೆಷಿನ್ ನಲ್ಲಿ.
- Leon Pompa, Vico's Theory of the Causes of Historical Change, archived at The Institute for Cultural Research
- Portale Vico - Vico Portal
- Text of the New Science in multiple formats
- Essays on Vico's creative influence on James Joyce's Finnegans Wake
- Samuel Beckett's essay on Vico and Joyce
- Vico's creative influence on Richard James Allen's The Way Out At Last Cycle
- Vico's Historical Mythology
- Rafferty, Michael (1913). "VICO (1668-1744)". In Macdonell, John; Manson, Edward William Donoghue (eds.). Great Jurists of the World. London: John Murray. pp. 345-389. Retrieved 11 March 2019 – via Internet Archive.