ರೋಹಿಣಿ (ಕೃಷ್ಣನ ಪತ್ನಿ)
ರೋಹಿಣಿಯು ಹಿಂದೂ ದೇವರಾದ ಕೃಷ್ಣನ ರಾಣಿಯಾಗಿದ್ದು, ದ್ವಾಪರ ಯುಗದಲ್ಲಿ (ಯುಗ) ವಿಷ್ಣು ದೇವರ ಅವತಾರ ಮತ್ತು ದ್ವಾರಕಾ ರಾಜ. ಹಿಂದೂ ಮಹಾಕಾವ್ಯ ಮಹಾಭಾರತ, ವಿಷ್ಣು ಪುರಾಣ, ಭಾಗವತ ಪುರಾಣ , ಮತ್ತು ಮಹಾಭಾರತದ ಅನುಬಂಧವಾದ ಹರಿವಂಶದಲ್ಲಿ ಆಕೆಯನ್ನು ರಾಣಿ ಎಂದು ಉಲ್ಲೇಖಿಸಲಾಗಿದೆ . ಕೃಷ್ಣನಿಗೆ ಎಂಟು ಪ್ರಧಾನ ರಾಣಿ-ಪತ್ನಿಯರು, ಅಷ್ಟಭಾರ್ಯ ಮತ್ತು ೧೬,೦೦೦ ಅಥವಾ ೧೬,೧೦೦ ವಿಧ್ಯುಕ್ತ ಪತ್ನಿಯರು ಇದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗಿದೆ. ರೋಹಿಣಿಯನ್ನು ಕೆಲವು ಪಟ್ಟಿಗಳಲ್ಲಿ ಅಷ್ಟಭಾರ್ಯ ಅಥವಾ ರಾಣಿ ಜಾಂಬವತಿಯೊಂದಿಗೆ ಗುರುತಿಸಲಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಬೇರೆ ಪಟ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಇತರ ಹೆಂಡತಿಯರ ಮುಖ್ಯಸ್ಥೆ ಎಂದು ವಿವರಿಸಲಾಗಿದೆ.
ಜಾಂಬವತಿಯೊಡನೆ ಒಡನಾಟ
ಬದಲಾಯಿಸಿರೋಹಿಣಿ ಬಹಳ ಸುಂದರಿ ಎಂದು ವಿಷ್ಣು ಪುರಾಣ ಹೇಳುತ್ತದೆ. ಧರ್ಮಗ್ರಂಥದ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಕಾರರಾದ ರತ್ನಾಗ್ರಭ ಅವರು ಅವಳನ್ನು ಅಷ್ಟಭಾರ್ಯರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬಳಾಗಿ ಸೇರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಅವಳನ್ನು ಜಾಂಬವತಿಯೊಂದಿಗೆ ಗುರುತಿಸುತ್ತಾರೆ. ಅವನು ರೋಹಿಣಿಯನ್ನು ರಾಣಿಯ ಜನ್ಮನಾಮವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಜಾಂಬವತಿ ಎಂಬ ಪೋಷಕ ಅಕ್ಷರಶಃ " ಜಾಂಬವನ ಮಗಳು" ಅವಳ ವಿಶೇಷಣವಾಗಿದೆ. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಮತ್ತೊಬ್ಬ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಕಾರ ಶ್ರೀಧರ ಇದನ್ನು ಒಪ್ಪುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಅವಳನ್ನು ಜಾಂಬವತಿಯಿಂದ ಭಿನ್ನ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸುತ್ತಾನೆ. ಆಕೆಗೆ ವಿಕಿರಣ, ತಾಮ್ರಪಕ್ಷ ಮತ್ತು ಇತರ ಪುತ್ರರಿದ್ದರು ಎಂದು ವಿಷ್ಣು ಪುರಾಣವು ಉಲ್ಲೇಖಿಸುತ್ತದೆ. [೧] ಹರಿವಂಶವು ರೋಹಿಣಿಯು ಜಾಂಬವತಿಯ ಪರ್ಯಾಯ ಹೆಸರಾಗಿರಬಹುದು ಎಂದು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. [೨] ವಿಷ್ಣು ಪುರಾಣ ಮತ್ತು ಭಾಗವತ ಪುರಾಣದಲ್ಲಿ ರೋಹಿಣಿ ಮತ್ತು ಜಾಂಬವತಿ ವಿಭಿನ್ನ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು ಎಂದು ಭಾರತಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞ ಹೊರೇಸ್ ಹೇಮನ್ ವಿಲ್ಸನ್ ಅಭಿಪ್ರಾಯಪಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ. ೮ ಮುಖ್ಯ ರಾಣಿಯರ ಮೂಲ ಪಟ್ಟಿಗೆ ಅವಳು ನಂತರ ಸೇರ್ಪಡೆಯಾಗಬಹುದೆಂದು ಅವನು ಭಾವಿಸುತ್ತಾನೆ. [೧]
ಪ್ರಧಾನವಲ್ಲದ ಹೆಂಡತಿಯರ ಮುಖ್ಯಸ್ಥ
ಬದಲಾಯಿಸಿಎಂಟು ಪ್ರಧಾನ ಪತ್ನಿಯರನ್ನು ಉಲ್ಲೇಖಿಸಿದಾಗ ಭಾಗವತ ಪುರಾಣವು ಅವಳನ್ನು ಉಲ್ಲೇಖಿಸುವುದಿಲ್ಲ. [೩] ರೋಹಿಣಿ ಮತ್ತು ಕೃಷ್ಣರಿಗೆ ಅನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಸಂಖ್ಯೆಯ ಪುತ್ರರಿದ್ದಾರೆಂದು ವಿವರಿಸಲಾಗಿದೆ, ಅವರಲ್ಲಿ ದೀಪ್ತಿಮಾನ್ ಮತ್ತು ತಾಮ್ರತಪ್ತರನ್ನು ಮಾತ್ರ ಹೆಸರಿಸಲಾಗಿದೆ. [೪] ಧರ್ಮಗ್ರಂಥದ ಅನೇಕ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಗಳು ಮತ್ತು ಭಾಷಾಂತರಗಳು ರೋಹಿಣಿಯನ್ನು ೧೬,೦೦೦ ಪ್ರಧಾನವಲ್ಲದ ಹೆಂಡತಿಯರಲ್ಲಿ ಮುಖ್ಯವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸುತ್ತವೆ - ಅವರು ರಾಕ್ಷಸ ನರಕಾಸುರನಿಂದ ಅಪಹರಿಸಲ್ಪಟ್ಟರು ಮತ್ತು ರಾಕ್ಷಸನನ್ನು ಕೊಂದ ನಂತರ ಅವರು ಕೃಷ್ಣನಿಂದ ರಕ್ಷಿಸಲ್ಪಟ್ಟರು ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. [೩] [೪] [೫]
ಸಾವು
ಬದಲಾಯಿಸಿಕೃಷ್ಣನ ಮರಣ ಮತ್ತು ಅವನ ಓಟದ ಅಂತ್ಯವನ್ನು ವಿವರಿಸುವ ಮಹಾಭಾರತದ ಮೌಸಲಾ ಪರ್ವವು ರೋಹಿಣಿ ಸೇರಿದಂತೆ ಕೃಷ್ಣನ ನಾಲ್ವರು ಪತ್ನಿಯರು ಅವನ ಅಂತ್ಯಕ್ರಿಯೆಯ ಚಿತೆಗೆ ಹಾರಿ ತಮ್ಮನ್ನು ತಾವೇ ಸುಟ್ಟುಹಾಕಿದರು ಎಂದು ದಾಖಲಿಸುತ್ತದೆ. [೬]
ಉಲ್ಲೇಖಗಳು
ಬದಲಾಯಿಸಿ- ↑ ೧.೦ ೧.೧ Horace Hayman Wilson (1870). The Vishńu Puráńa: a system of Hindu mythology and tradition. Trübner. pp. 79-83, 107. Retrieved 20 February 2013.
- ↑ Hopkins, Edward Washburn (1915). Epic mythology. Strassburg K.J. Trübner. p. 13. ISBN 0-8426-0560-6.
- ↑ ೩.೦ ೩.೧ Prabhupada. "Bhagavata Purana 10.61.18". Bhaktivedanta Book Trust. Archived from the original on 2014-09-21.
- ↑ ೪.೦ ೪.೧ Swami Venkatesananda; Venkatesananda (Swami.) (1989). The Concise Śrīmad Bhāgavataṁ. SUNY Press. pp. 301, 323. ISBN 978-1-4384-2283-1. Retrieved 2 March 2013.
- ↑ Jagdish Lal Shastri; Arnold Kunst. Ancient Indian tradition & mythology. Motilal Banarsidass. p. 1649. Retrieved 2 March 2013.
- ↑ Kisari Mohan Ganguli. "The Mahabharata, Book 16: Mausala Parva". Sacred-texts.com. Retrieved 18 March 2013.