ನಾರಾಯಣ ಸರೋವರ

ನಾರಾಯಣ ಸರೋವರ ಅಥವಾ ನಾರಾಯಣಸರ್ ಕೋರಿ ಕ್ರೀಕ್‌ನಲ್ಲಿರುವ ಹಿಂದೂಗಳಿಗೆ ಒಂದು ಗ್ರಾಮ ಮತ್ತು ತೀರ್ಥಯಾತ್ರಾ ಸ್ಥಳವಾಗಿದೆ. ಇದು ಭಾರತದ ಗುಜರಾತ್‌ನ ಕಚ್ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಲಖ್ಪತ್ ತಾಲೂಕಿನಲ್ಲಿದೆ . ಪುರಾತನ ಕೋಟೇಶ್ವರ ದೇವಾಲಯವು ಕೇವಲ ೪ ಕಿ.ಮೀ. ದೂರದಲ್ಲಿದೆ.

ನಾರಾಯಣ ಸರೋವರ
ನಾರಾಯಣ ಸರೋವರ ನಗರದ ಪಕ್ಷಿನೋಟ ನಾರಾಯಣ ಸರೋವರ ನಗರದ ಪಕ್ಷಿನೋಟ ನಾರಾಯಣ ಸರೋವರ
ನಾರಾಯಣ ಸರೋವರ
ರಾಜ್ಯ  - ಜಿಲ್ಲೆ	ಗುಜರಾತ್  - ಕಚ್
ನಿರ್ದೇಶಾಂಕಗಳು	23.675° N 68.538° E
ವಿಸ್ತಾರ	km²
ಸಮಯ ವಲಯ	IST (UTC+5:30)
ಜನಸಂಖ್ಯೆ  - ಸಾಂದ್ರತೆ	- /ಚದರ ಕಿ.ಮಿ.
ಕೋಡ್‍ಗಳು  - ಪಿನ್ ಕೋಡ್  - ಎಸ್.ಟಿ.ಡಿ.  - ವಾಹನ	- ೩೭೦೬೨೭  - +೨೮೩೨  - ಜಿಜೆ-೧೨

ದೇವಾಲಯಗಳು

ದೇವಾಲಯಗಳು, ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿರುವ ಮುಖ್ಯ ಕಟ್ಟಡಗಳು, ಕೋಟೆಯ ಗೋಡೆಯಿಂದ ಸುತ್ತುವರಿದಿದೆ. ಅದರ ಹೊರಗೆ ಹಳ್ಳಿಗರ ಮನೆಗಳ ಸಮೂಹವಿದೆ. ಸುಮಾರು ೩೦೦೦ ಅಡಿ ಉದ್ದ ಮತ್ತು ಹದಿನೈದು ಅಗಲದ ಹಳದಿ ಕಲ್ಲಿನ ಸೇತುವೆಯ ಮೂಲಕ ಇದು ಹಿಂದೆ ಮುಖ್ಯ ಭೂಭಾಗದೊಂದಿಗೆ ಸಂಪರ್ಕ ಹೊಂದಿತ್ತು. ಇದನ್ನು ೧೮೬೩ ರಲ್ಲಿ ಬಾಂಬೆಯ ಭಾಟಿಯಾ ಗೋಕಾಲ್‌ದಾಸ್ ಲೀಲಾಧರ್ ಪಾದ್ಶಾ ಎಂಬವರು ಸುಮಾರು ೨೫೦೦ ಪೌಂಡ್‍ನ ( ೧,೦೦,೦೦೦ ಕಚ್ ಕೋರಿಗಳು ) ವೆಚ್ಚದಲ್ಲಿ ನಿರ್ಮಿಸಿದರು. ಈಗ ಹೊಸ ಸೇತುವೆ ನಿರ್ಮಿಸಲಾಗಿದೆ.

ಇದು ಬಹಳ ಪ್ರಾಚೀನ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ತನ್ನ ದೊಡ್ಡ ಸರೋವರಕ್ಕೆ ಪ್ರಸಿದ್ಧವಾಗಿತ್ತು. ಇದು ಅಲೆಕ್ಸಾಂಡರ್ ಕಂಡುಹಿಡಿದ ಸರೋವರದ ಖಾತೆಯೊಂದಿಗೆ ಸಮ್ಮತಿಸುತ್ತದೆ. ಬಹುಶಃ ಸಿಂಧೂ ನದಿಯ ಹಾದಿಯ ಬದಲಾವಣೆಯವರೆಗೆ (ಸುಮಾರು ೧೦೦೦) ಇರುತ್ತದೆ. ಇದು ೧೮೧೯ ರ ಭೂಕಂಪದಿಂದ ಭಾಗಶಃ ನವೀಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ. ಕೆರೆಯ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಆದಿನಾರಾಯಣನ ದೇವಾಲಯವೊಂದು ಗ್ರಾಮದಲ್ಲಿತ್ತು. ಕಾನ್ಫಟ ಪಂಥದ ಪುರೋಹಿತರ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ದೀರ್ಘಕಾಲ ದೇವಾಲಯವು ಸುಮಾರು ೧೫೫೦ ರಲ್ಲಿ ( ಸಂವತ್ ೧೬೦೭) ಜುನಾಗಢದ ನರಂಗಾರ್ ಎಂಬ ಸನ್ಯಾಸಿ ಅಥವಾ ಅತಿತ್ ಅವರಿಂದ ವಶಪಡಿಸಿಕೊಂಡಿತು. ನರಂಗಾರ್ ಕೊಳದ ಸುತ್ತಲೂ ಉದ್ದವಾದ ಮತ್ತು ಅಗಲವಾದ ಕಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ಕಟ್ಟಿದರು. ಇದನ್ನು ೧೦೫೬ ಅಡಿಗಳಷ್ಟು ಉದ್ದವಾದ ನೀರಿನ ಹಾಳೆ ಹಾಗೂ ೯೯೦ ರಂದ್ರ ಕಲ್ಲಿನ ಗೋಡೆಗಳಿಂದ ಹಲವಾರು ಸ್ನಾನದ ಸ್ಥಳಗಳಾಗಿ ವಿಂಗಡಿಸಲಾಗಿದೆ. ಪೂರ್ವವನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಎಲ್ಲಾ ಕಡೆಗಳಲ್ಲಿ ಕಲ್ಲಿನ ಮೆಟ್ಟಿಲುಗಳ ಹಾರಾಟದಿಂದ ಸುಸಜ್ಜಿತವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ವಿಶ್ರಾಂತಿ ಗೃಹಗಳಿಂದ ಆವೃತವಾಗಿದೆ.

೬೨ ರಿಂದ ೧೬೪ ಅಡಿಗಳ ಸುಸಜ್ಜಿತ ಪ್ರಾಂಗಣದಲ್ಲಿ ಏಳು ಕಲ್ಲಿನ ದೇವಾಲಯಗಳಿವೆ.  ದೇವಾಲಯಗಳು ಸರೋವರದಿಂದ ಕಲ್ಲಿನ ಮೆಟ್ಟಿಲುಗಳ ಮೂಲಕ ಮತ್ತು ಬಲವಾದ ಗೋಡೆಯಿಂದ ಆವೃತವಾಗಿವೆ. ಒಂದನೇ ರಾವ್ ದೇಶಲ್ಜಿ ಅವರ ಪತ್ನಿ ವಘೇಲಿ ಮಹಾಕುಂವರ್ ದ್ವಾರಕಾದ ಪುರೋಹಿತರ ಬಗ್ಗೆ ಅಸಮಧಾನಗೊಂಡು ಆಕೆಯ ಬ್ರಾಹ್ಮಣರ ಸಲಹೆಯನ್ನು ಪಡೆದ ನಂತರ ನಾರಾಯಣಸರರನ್ನು ಪ್ರತಿಸ್ಪರ್ಧಿ ಪವಿತ್ರತೆಯ ಸ್ಥಳವಾಗಿ ಬೆಳೆಸಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿದರು.

ಅದರಂತೆ ೧೭೩೪ ರಲ್ಲಿ ಅವರು ಮೊದಲು ಲಕ್ಷ್ಮೀನಾರಾಯಣ ಮತ್ತು ತ್ರಿಕಾಮ್ರಾಯರ ದೇವಾಲಯಗಳನ್ನು ದ್ವಾರಕಾ ದೇವಾಲಯಗಳ ಶೈಲಿಯಲ್ಲಿ ನಿರ್ಮಿಸಿದರು. ಅವರಿಗೆ ಕೆಲವು ಗ್ರಾಮಗಳ ಆದಾಯ ಮತ್ತು ಕೆಲವು ತೆರಿಗೆಗಳ ಆದಾಯವನ್ನು ನಿಗದಿಪಡಿಸಿದರು. ನಂತರ ಆದಿನಾರಾಯಣ, ಗೋವರ್ಧನಾಥ, ದ್ವಾರಕಾನಾಥ್ ಮತ್ತು ಲಕ್ಷ್ಮೀಜಿಯ ದೇವಾಲಯಗಳನ್ನು ನೀಡಿದರು.

ತ್ರಿಕಾಮ್ರಾಯನ ದೇವಾಲಯ ಶೈಲಿ ಮತ್ತು ಆಕಾರದಲ್ಲಿ ಕೋಟೇಶ್ವರದಲ್ಲಿರುವಂತೆ ೭೨ ಅಡಿ ಉದ್ದ ೬೮, ೬೧ ಅಡಿ ಎತ್ತರ ಹಾಗೂ ೫ ಅಡಿ ೯ ಇಂಚು ಎತ್ತರದ ವೇದಿಕೆಯ ಮೇಲೆ ನಿಂತಿದೆ. ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡದಾದ ಮೂರು ಬದಿಯ ಮುಖಮಂಟಪಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಎಲ್ಲಾ ಹನ್ನೆರಡು ಅಡಿ ಎತ್ತರದ ಕಂಬಗಳ ಮೇಲೆ ಗುಮ್ಮಟಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಮಧ್ಯದ ಮುಖಮಂಟಪವು ೨೧ ಅಡಿ ಚದರ ಮತ್ತು ಪ್ರತಿ ಬದಿಯ ಮುಖಮಂಟಪವು ೯ ಅಡಿ ಇಂಚು ಇದೆ. ೧೮೧೯ ರ ಭೂಕಂಪದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಕೇಂದ್ರ ಗುಮ್ಮಟವು ಹಾನಿಗೊಳಗಾಯಿತು. ಆದರೆ ನಂತರ ಅದನ್ನು ಪುನರ್ನಿರ್ಮಿಸಲಾಯಿತು. ಮಧ್ಯ ಗುಮ್ಮಟ ಮತ್ತು ದೇವಾಲಯದ ನಡುವಿನ ಜಾಗವನ್ನು ಬಿಳಿ ಮತ್ತು ಕಪ್ಪು ಅಮೃತಶಿಲೆಯಿಂದ ಸುಸಜ್ಜಿತಗೊಳಿಸಲಾಗಿದೆ. ದೇಗುಲದ ಪೂರ್ವ ಪರದೆಯ ಗೋಡೆಯಲ್ಲಿ ಶಾಸನವಿರುವ ಅಮೃತಶಿಲೆಯ ಫಲಕವಿದೆ. ಬಾಗಿಲುಗಳಿಗೆ ಬೆಳ್ಳಿ ಲೇಪನವಿದೆ. ದೇಗುಲದಲ್ಲಿ ಬೆಳ್ಳಿಯ ಸಿಂಹಾಸನದ ಮೇಲೆ, ತ್ರಿಕಾಮ್ರಾಯನ ಕಪ್ಪು ಅಮೃತಶಿಲೆಯ ಚಿತ್ರವಿದೆ. ವಿಗ್ರಹದ ಸಿಂಹಾಸನದ ಕೆಳಗೆ ವಿಷ್ಣುವಿನ ಹದ್ದು ಗರುಡನ ಕಪ್ಪು ಅಮೃತಶಿಲೆಯ ಆಕೃತಿಯು ಒಂದು ಕಾಲಿನ ಮೇಲೆ ಮಂಡಿಯೂರಿ ಕೈಗಳನ್ನು ಹಿಡಿದಿರುವಂತೆ ಗೋಚರಿಸುತ್ತದೆ. ತ್ರಿಕಾಮ್ರಾಯನ ಪ್ರತಿಮೆಯ ಮೇಲೆ ನಲವತ್ತು ಚಿನ್ನ ಮತ್ತು ಬೆಳ್ಳಿಯ ಕಯ್ಕೊಡೆ ಭಕ್ತರು ನೀಡಿರುವ ಕಾಣಿಕೆಗಳಾಗಿವೆ.

ವಘೇಲಿ ಮಹಾಕುಂವರ್ ನಿರ್ಮಿಸಿದ ಇತರ ಐದು ದೇವಾಲಯಗಳು ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ನಿರ್ಮಿಸಲಾದ ಕಲ್ಯಾಣರಾಯನ ದೇವಾಲಯದೊಂದಿಗೆ ಹದಿನಾಲ್ಕು ಕಂಬಗಳಿಂದ ಬೆಂಬಲಿತವಾದ ಆರು ಗುಮ್ಮಟಗಳ ಸಾಲು ಮತ್ತು ನಲವತ್ತೆಂಟು ಪಿಲಾಸ್ಟರ್‌ಗಳು, ಆಧಾರಗಳು, ಶಾಫ್ಟ್‌ಗಳು ಮತ್ತು ರಾಜಧಾನಿಗಳ ಮೇಲೆ ಕೆತ್ತಲಾಗಿದೆ. ಎರಡು ತುದಿಗಳಲ್ಲಿರುವ ದೇವಾಲಯಗಳು ತಮ್ಮ ಗುಮ್ಮಟಗಳ ಕೆಳಗೆ ಬಾಗಿಲುಗಳೊಂದಿಗೆ ಪರದೆಯ ಗೋಡೆಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ. ಆದರೆ ಉಳಿದವು ಮುಂಭಾಗದಲ್ಲಿ ಪ್ರವೇಶದ್ವಾರಗಳೊಂದಿಗೆ ಸಾಮಾನ್ಯ ಜಗುಲಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ. ಪ್ರತಿ ಪ್ರವೇಶದ್ವಾರದ ಎರಡು ಬದಿಗಳಲ್ಲಿನ ಜಾಗವನ್ನು ಮರದ ಜಾಲರಿಗಳ ಪರದೆಯಿಂದ ಮುಚ್ಚಲಾಗುತ್ತದೆ. ಪ್ರತಿಯೊಂದು ದೇವಾಲಯಕ್ಕೂ ಒಂದು ಶಾಸನವಿದೆ. ಲಕ್ಷ್ಮೀಜಿಯ ದೇವಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ವಿಶೇಷತೆಗಳಿಲ್ಲ. ದ್ವಾರಕಾನಾಥನ ಅಥವಾ ರಾಂಚೋಡ್ಜಿಯ ದೇವಾಲಯವು ಅದರ ಎದುರು ಗರುಡನ ದೊಡ್ಡ ಚಿತ್ರದೊಂದಿಗೆ ಒಂದು ಸಣ್ಣ ದೇಗುಲವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಅದರ ಬಿಂದುವು ನಾಗರಹಾವನ್ನು ಶೂಲಕ್ಕೇರಿಸುವ ಆಯುಧವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಗೋವರ್ಧನನಾಥನ ಮೂರನೇ ದೇಗುಲ ಸರಳವಾಗಿದೆ. ನಾಲ್ಕನೆಯದು ಆದಿನಾರಾಯಣನ ದೇವಾಲಯದ ಕಿರುಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಕಪ್ಪು ಕಲ್ಲಿನ ಪಾದಚಾರಿ ಮಾರ್ಗವಿದೆ. ಅದರ ಎದುರಿಗೆ ಇತ್ತೀಚಿಗೆ ನಿರ್ಮಿಸಲಾದ ಗೋಪಾಲಜಿಯ ಒಂದು ಚಿಕ್ಕ ಗುಡಿ ಇದೆ. ಕೊನೆಯದು ಲಕ್ಷ್ಮೀನಾರಾಯಣ ದೇವಾಲಯವು ಬೆಳ್ಳಿ ಲೇಪಿತ ಬಾಗಿಲುಗಳು ಹಾಗೂ ವಿಗ್ರಹದ ಸಿಂಹಾಸನ ಮತ್ತು ಬೆಳ್ಳಿಯ ಮೇಲಾವರಣವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಈ ಐದು ದೇವಾಲಯಗಳ ಸಾಲಿನಲ್ಲಿ ಕಲ್ಯಾಣರಾಯರ ದೇವಾಲಯವನ್ನು ೧೮೨೮ ರಲ್ಲಿ ( ಸಂವತ್ ೧೮೮೫) ಎರಡನೇ ರಾವ್ ದೇಶಲ್ಜಿ ನಿರ್ಮಿಸಿದರು. ಪ್ರವೇಶದ್ವಾರದ ಕಲ್ಲು ಮತ್ತು ಮರದ ಚೌಕಟ್ಟುಗಳನ್ನು ಸಮೃದ್ಧವಾಗಿ ಕೆತ್ತಲಾಗಿದೆ. ಬಾಗಿಲುಗಳಿಗೆ ಬೆಳ್ಳಿಯ ಲೇಪನವನ್ನು ಹಾಕಲಾಗಿದೆ. ಅದರಲ್ಲಿ ಹೂವುಗಳು, ಹಣ್ಣುಗಳು, ಎಲೆಗಳು ಮತ್ತು ಬಳ್ಳಿಗಳನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ಕೌಶಲ್ಯದಿಂದ ಕೆತ್ತಲಾಗಿದೆ. ದೇವರ ಮೇಲಾವರಣವು ಪೀಠದ ಮೇಲೆ ನಿಂತಿದೆ ಮತ್ತು ನಾಲ್ಕು ಬೆಳ್ಳಿಯ ಕಂಬಗಳ ಮೇಲೆ ಉತ್ತಮವಾದ ಸುರುಳಿಯಾಕಾರದ ಕೊಳಲುಗಳು ಮತ್ತು ಸಮೃದ್ಧವಾಗಿ ಕೆತ್ತಿದ ಕಂಬದ ಚಿತ್ರದೊಂದಿಗೆ ಬೆಂಬಲಿತವಾಗಿದೆ. ಪ್ರತಿಮೆಯು ನಯಗೊಳಿಸಿದ ಕಪ್ಪು ಅಮೃತಶಿಲೆಯಿಂದ ಕೂಡಿದೆ.

ಈ ನಿರ್ಮಿತ ದೇವಾಲಯಗಳಲ್ಲದೆ ಕೋಟೆಯ ಸಮೀಪವಿರುವ ಮೃದುವಾದ ಮರಳುಗಲ್ಲು ವಿವಿಧ ಸಮಯಗಳಲ್ಲಿ ದೇವಾಲಯಗಳು ಮತ್ತು ಗುಹೆಗಳಾಗಿ ಟೊಳ್ಳಾಗಿದೆ. ಅವುಗಳನ್ನು ರಾಮಗುಪಾ, ಲಕ್ಷ್ಮಣಗುಫಾ ಮತ್ತು ಶೇಷಗುಪಾ ಗುಹೆಗಳೆಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಬಂಡೆಯ ಸೂಕ್ಷ್ಮತೆಯಿಂದ ಅವು ದೊಡ್ಡ ಗಾತ್ರವನ್ನು ಹೊಂದಿಲ್ಲ.

ಧಾರ್ಮಿಕ ಮಹತ್ವ

ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮಶಾಸ್ತ್ರದ ಪ್ರಕಾರ ಐದು ಪವಿತ್ರ ಸರೋವರಗಳಿವೆ. ಒಟ್ಟಾಗಿ ಪಂಚ - ಸರೋವರ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ಐದು ಸರೋವರಗಳೆಂದರೆ ಮಾನಸ ಸರೋವರ, ಬಿಂದು ಸರೋವರ, ನಾರಾಯಣ ಸರೋವರ, ಪಂಪಾ ಸರೋವರ ಮತ್ತು ಪುಷ್ಕರ ಸರೋವರ. ದಂತಕಥೆಗಳ ಪ್ರಕಾರ ಭಾರತದ ಪವಿತ್ರ ನದಿಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾದ ಸರಸ್ವತಿ ನದಿಯು ಇಂದಿನ ನಾರಾಯಣ ಸರೋವರದ ಬಳಿ ಸಮುದ್ರಕ್ಕೆ ಬಿಡಲ್ಪಟ್ಟಿತು ಹಾಗೂ ಸರೋವರದ ನೀರು ಸರಸ್ವತಿ ನದಿಯ ಪವಿತ್ರ ನೀರಿನಿಂದ ತುಂಬಿತ್ತು. ಆದ್ದರಿಂದ ಈ ಸ್ಥಳವನ್ನು ಇಂದಿಗೂ ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗಿದೆ. ಅಲ್ಲದೇ ಇದು ಹಿಂದೂಗಳ ಐದು ಪವಿತ್ರ ಸರೋವರಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿದೆ.

ವಲ್ಲಭಾಚಾರ್ಯರು ತಮ್ಮ ಜೀವಿತಾವಧಿಯಲ್ಲಿ ಈ ಸ್ಥಳಕ್ಕೆ ಭೇಟಿ ನೀಡಿದ್ದು ಪುಷ್ಟಿಮಾರ್ಗದ ಅನುಯಾಯಿಗಳಿಗೆ ಈ ತಾಣವು ಪವಿತ್ರವಾಗಿದೆ.

ಜಾತ್ರೆಗಳು

ಎರಡು ವಾರ್ಷಿಕ ಜಾತ್ರೆಗಳು ಇಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತವೆ. ಒಂದು ಚೈತ್ರದಲ್ಲಿ (ಏಪ್ರಿಲ್ - ಮೇ) ಮತ್ತು ಇನ್ನೊಂದು ಕಾರ್ತಿಕ (ನವೆಂಬರ್ - ಡಿಸೆಂಬರ್) ೧೦ ರಿಂದ ೧೫ ರವರೆಗೆ ನಡೆಯುತ್ತದೆ. ನಾರಾಯಣ ಸರೋವರದ ದಡದಲ್ಲಿ ಅಂತ್ಯಕ್ರಿಯೆಗಳನ್ನು ಮಾಡಲು ಸಾವಿರಾರು ಯಾತ್ರಿಕರು ಬರುತ್ತಾರೆ.

ಯಾತ್ರಾರ್ಥಿಗಳಿಗೆ ವಸತಿ ಸೌಕರ್ಯವಿದೆ.

೧೯೮೧ ರಲ್ಲಿ ಗ್ರಾಮದ ಸುತ್ತಮುತ್ತಲಿನ ಪ್ರದೇಶವನ್ನು ವನ್ಯಜೀವಿ ಅಭಯಾರಣ್ಯ, ನಾರಾಯಣ ಸರೋವರ ಅಭಯಾರಣ್ಯ ಎಂದು ಅಧಿಸೂಚಿಸಲಾಯಿತು. ಕೆಂಪು ಹುಲ್ಲೆಗಳು ಅಥವಾ ಚಿಂಕಾರಗಳು ಈ ಅಭಯಾರಣ್ಯದಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುತ್ತವೆ.

ಛಾಯಾಂಕಣ

• 
  ನಾರಾಯಣ ಸರೋವರ್‌ನಲ್ಲಿರುವ ಮುಖ್ಯ ದೇವಾಲಯ
• 
  ನಾರಾಯಣ ಸರೋವರದ ಮುಖ್ಯ ದೇವಾಲಯದ ಒಳ ನೋಟ
• 
  ನಾರಾಯಣ ಸರೋವರದಲ್ಲಿ ವಿಷ್ಣು ದೇವಾಲಯ
• 
  ನಾರಾಯಣ ಸರೋವರದಲ್ಲಿರುವ ದೇವಾಲಯ
• 
  ನಾರಾಯಣ ಸರೋವರದಲ್ಲಿ ಅತಿಥಿಗೃಹ ಮತ್ತು ಭೋಜನಾಲಯ
• 
  ಹಳೆಯ ಪ್ರವೇಶ ದ್ವಾರ
• 
  ನಾರಾಯಣ ಸರೋವರ
• 
  ನಾರಾಯಣ ಸರೋವರ ಅಭಯಾರಣ್ಯದಲ್ಲಿ ಚಿಂಕಾರ