ಧೃತರಾಷ್ಟ್ರ
ಧೃತರಾಷ್ಟ್ರ ಒಬ್ಬ ಕುರು ರಾಜ, ಮತ್ತು ಹಿಂದೂ ಮಹಾಕಾವ್ಯ ಮಹಾಭಾರತದಲ್ಲಿ ಕೌರವರ ತಂದೆ. ಅವನು ಕುರು ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದ ರಾಜನಾಗಿದ್ದನು, ಅದರ ರಾಜಧಾನಿ ಹಸ್ತಿನಾಪುರ. ಧೃತರಾಷ್ಟ್ರ ವಿಚಿತ್ರವೀರ್ಯ ಅವರ ಮೊದಲ ಪತ್ನಿ ಅಂಬಿಕಾಗೆ ಜನಿಸಿದರು.
| ಧೃತರಾಷ್ಟ್ರ | |
|---|---|
 ಕೌರವ ಮತ್ತು ಪಾಂಡವ ಕುಲಗಳ ನಡುವಿನ ಯುದ್ಧದ ಘಟನೆಗಳನ್ನು ದಾರ್ಶನಿಕ ನಿರೂಪಕ ಸಂಜಯ ಹೇಳುವಂತೆ ಕುರುಡ ರಾಜ ಧೃತರಾಷ್ಟ್ರ ಕೇಳುತ್ತಾನೆ. | |
| Personal Information | |
| ಕುಟುಂಬ | ಪೋಷಕರು:
ಅಂಬಾಲಿಕಾ ಅವರಿಂದ ಪಾಂಡು ಹಾಫ್-ಬ್ರದರ್ ಪರಿಶ್ರಮ ಅವರಿಂದ ವಿದುರ |
| ಗಂಡ/ಹೆಂಡತಿ | ಗಾಂದರಿ |
| ಮಕ್ಕಳು | ಗಾಂದರಿಯ ಮಕ್ಕಳು ೧೦೦ ಪುತ್ರರು ಸೇರಿದಂತೆ ಗಾಂಧಾರಿಯ ಮಗಳು'
|
ಧೃತರಾಷ್ಟ್ರ ಹುಟ್ಟು ಕುರುಡ.[೧]ಅವನು ತನ್ನ ಹೆಂಡತಿ ಗಾಂಧಾರಿಯಿಂದ ನೂರು ಗಂಡು ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಮತ್ತು ಒಬ್ಬ ಮಗಳಾದ ದುಶ್ಯಾಲಾನನ್ನು ಮತ್ತು ಅವನ ಹೆಂಡತಿಯ ಸೇವಕಿಯಿಂದ ಯುಯುತ್ಸು ಎಂಬ ಮಗನನ್ನು ಪಡೆದನು. ಈ ಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿ, ಹಿರಿಯ ಮಗ ದುರ್ಯೋಧನ ಸೇರಿದಂತೆ ಊಳಿದವರನ್ನು ಕೌರವರು ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಟ್ಟರು, ಆದರೆ ಯುಯುತ್ಸು ಮತ್ತು ದುಶಾಲರನ್ನು ಬಿಟ್ಟು.
ವ್ಯುತ್ಪತ್ತಿ ಮತ್ತು ಐತಿಹಾಸಿಕತೆ
ಬದಲಾಯಿಸಿಧೃತರಾಷ್ಟ್ರ ಎಂದರೆ "ರಾಷ್ಟ್ರವನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸುವ/ಹೊರಿಸುವವನು" ಎಂದರ್ಥ.[೨]
ಯಜುರ್ವೇದದ (ಸುಮಾರು ೧೨೦೦-೯೦೦ ಬಿಸಿ‌ಇ) ಕಥಕ ಸಾಹಿತ್ಯದಲ್ಲಿ ಧ್ರಷ್ಟರಾಷ್ಟ್ರ ವೈಸಿತ್ರವೀರ್ಯ ಎಂಬ ಐತಿಹಾಸಿಕ ಕುರು ರಾಜನು ಋಗ್ವೇದ ಕಾಲದ ಭರತ ರಾಜ ಸುದಾಸರ ವಂಶಸ್ಥನೆಂದು ಉಲ್ಲೇಖಿಸಲಾಗಿದೆ. ವ್ರತ್ಯ ತಪಸ್ವಿಗಳೊಂದಿಗಿನ ಸಂಘರ್ಷದ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ಅವನ ದನಗಳು ನಾಶವಾದವು ಎಂದು ವರದಿಯಾಗಿದೆ; ಆದಾಗ್ಯೂ, ಈ ವೈದಿಕ ಉಲ್ಲೇಖವು ಅವನ ಆಳ್ವಿಕೆಯ ಮಹಾಭಾರತದ ಖಾತೆಯ ನಿಖರತೆಗೆ ದೃಢೀಕರಣವನ್ನು ಒದಗಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಧೃತರಾಷ್ಟ್ರನು ವ್ರತ್ಯರನ್ನು ತನ್ನ ಸೀಮೆಗೆ ಸ್ವೀಕರಿಸಲಿಲ್ಲ, ಮತ್ತು ಆಚರಣೆಗಳ ಸಹಾಯದಿಂದ ವ್ರತ್ಯರು ಅವನ ದನಗಳನ್ನು ನಾಶಪಡಿಸಿದರು. ವ್ರತ್ಯರ ಗುಂಪನ್ನು ಪಾಂಚಾಲದ ವಕ ದಲ್ಭಿ ಮುನ್ನಡೆಸಿದರು.[೩][೪]
ಜನನ ಮತ್ತು ಆರಂಭಿಕ ಜೀವನ
ಬದಲಾಯಿಸಿವಿಚಿತ್ರವೀರ್ಯ ಅನಾರೋಗ್ಯದಿಂದ ಮರಣಹೊಂದಿದ, ಭೀಷ್ಮ ತನ್ನ ಪ್ರತಿಜ್ಞೆಯಿಂದಾಗಿ ಸಿಂಹಾಸನವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ, ಮತ್ತು ಬಾಹ್ಲಿಕ ಅವರ ಸಾಲು ಬಾಹ್ಲಿಕ ರಾಜ್ಯವನ್ನು ತೊರೆಯಲು ಇಷ್ಟವಿರಲಿಲ್ಲ. ಉತ್ತರಾಧಿಕಾರಯ ಬಿಕ್ಕಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಹಸ್ತಿನಾಪುರ ಇದ್ದಾಗ,ಸತ್ಯವತಿ ತನ್ನ ಮಗ ವ್ಯಾಸ ರಾಣಿಯರನ್ನು ಅಂಬಿಕಾ ಮತ್ತು ಅಂಬಾಲಿಕಾ ನಿಯೋಗ ಅಭ್ಯಾಸದ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ಗರ್ಭಧರಿಸಲು ಆಹ್ವಾನಿಸುತ್ತಾಳೆ. ವ್ಯಾಸರು ಅಂಬಿಕಾಳನ್ನು ಗರ್ಭಧರಿಸಲು ಹೋದಾಗ, ಅವರ ಭಯಾನಕ ನೋಟವು ಅವಳನ್ನು ಹೆದರಿಸಿತು, ಆದ್ದರಿಂದ ಅವರು ತಮ್ಮ ಒಕ್ಕೂಟದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣು ಮುಚ್ಚಿದರು; ಆದ್ದರಿಂದ ಆಕೆಯ ಮಗ ಕುರುಡನಾಗಿ ಹುಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ.[೫]
ಧೃತರಾಷ್ಟ್ರನು ತನ್ನ ಕಿರಿಯ ಮಲಸಹೋದರ ಪಾಂಡು ಜೊತೆಗೆ ಭೀಷ್ಮ ಮತ್ತು ಕೃಪಾಚಾರ್ಯ ಅವರಿಂದ ಮಿಲಿಟರಿ ಕಲೆಗಳಲ್ಲಿ ತರಬೇತಿ ಪಡೆದನು. ಅವನ ಅಂಗವೈಕಲ್ಯದಿಂದ ಅಡ್ಡಿಪಡಿಸಿದ ಧೃತರಾಷ್ಟ್ರನು ಆಯುಧಗಳನ್ನು ಚಲಾಯಿಸಲು ಅಸಮರ್ಥನಾಗಿದ್ದನು, ಆದರೆ ವ್ಯಾಸ ನೀಡಿದ ವರದಿಂದ ನೂರು ಸಾವಿರ ಆನೆಗಳ ಬಲವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದನು ಮತ್ತು ಅವನು ತನ್ನ ಕೈಗಳಿಂದ ಕಬ್ಬಿಣವನ್ನು ಪುಡಿಮಾಡುವಷ್ಟು ಬಲಶಾಲಿ ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗುತ್ತದೆ.[೬]
ಉತ್ತರಾಧಿಕಾರಿಯನ್ನು ನಾಮನಿರ್ದೇಶನ ಮಾಡುವ ಸಮಯ ಬಂದಾಗ, ವಿದುರ ಪಾಂಡು ಕುರುಡನಲ್ಲದ ಕಾರಣ ಉತ್ತಮವಾಗಿ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ ಎಂದು ಸಲಹೆ ನೀಡಿದರು. ತನ್ನ ಜನ್ಮಸಿದ್ಧ ಹಕ್ಕನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುವುದರ ಬಗ್ಗೆ ಕಹಿಯಾಗಿದ್ದರೂ, ಧೃತರಾಷ್ಟ್ರನು ಕಿರೀಟವನ್ನು ಸ್ವಇಚ್ಛೆಯಿಂದ ಬಿಟ್ಟುಕೊಟ್ಟನು, ಆದರೂ ಈ ಕಾರ್ಯವು ನಂತರದ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಅವನ ಕಿರೀಟದ ಮೇಲಿನ ಗೀಳನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತದೆ.[೭] ಧೃತರಾಷ್ಟ್ರನು ಗಾಂಧಾರಿ ಹಸ್ತಿನಾಪುರದ ದುರ್ಬಲ ಮತ್ತು ಕೆಳಮಟ್ಟದ ಸಾಮಂತ ಗಾಂಧಾರವನ್ನು ವಿವಾಹವಾದನು; ಅವರ ಮದುವೆಯ ನಂತರ, ಗಾಂಧಾರಿ ತನ್ನ ಗಂಡನ ಕುರುಡುತನವನ್ನು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಅನುಭವಿಸುವ ಸಲುವಾಗಿ ತನ್ನ ಕಣ್ಣುಗಳನ್ನು ಬಟ್ಟೆಯಿಂದ ಕಟ್ಟಿದಳು.[೮] ಗಾಂಧಾರಿ ಮತ್ತು ಅವನಿಗೆ ಕೌರವರು ಎಂಬ ನೂರು ಗಂಡುಮಕ್ಕಳು ಮತ್ತು ಒಬ್ಬ ಮಗಳು ದುಶ್ಯಾಲಾ ಇದ್ದರು. ಅವನಿಗೆ ಯುಯುತ್ಸು ಎಂಬ ಮಗನೂ ಸಹ ಒಬ್ಬ ಸೇವಕಿಯಿಂದ ಪಡೆದನು.
ಆಳ್ವಿಕೆ
ಬದಲಾಯಿಸಿರಿಷಿ ಕಿಂಡಾಮ ಘಟನೆಯ ನಂತರ ಪಾಂಡು ಅರಣ್ಯಕ್ಕೆ ಹೊದರು. ಆದ್ದರಿಂದ, ಧೃತರಾಷ್ಟ್ರನಿಗೆ ಕಿರೀಟವನ್ನು ಅರ್ಪಿಸಲಾಯಿತು. ವ್ಯಾಸ ಅವರ ಆಶೀರ್ವಾದದ ಮೂಲಕ, ಅವರು ಮತ್ತು ಗಾಂಧಾರಿಗೆ ನೂರು ಪುತ್ರರು ಮತ್ತು ಮಗಳು ಮತ್ತು ಅವರ ಹಿರಿಯ ಮಗ ದುರ್ಯೋಧನ ಅವರ ಉತ್ತರಾಧಿಕಾರಿಯಾದರು. ದುರ್ಯೋಧನನ ಜನನದ ನಂತರ, ಕೆಟ್ಟ ಶಕುನಗಳು ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡವು; ಅನೇಕ ಋಷಿಗಳು ಮತ್ತು ಪುರೋಹಿತರು ಮಗುವನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಲು ಧೃತರಾಷ್ಟ್ರ ಮತ್ತು ಗಾಂಧಾರಿಗೆ ಸಲಹೆ ನೀಡಿದರು. ಆದರೆ ಅವರು ಹಾಗೆ ಮಾಡಲು ನಿರಾಕರಿಸಿದರು; ದುರ್ಯೋಧನನು ರಾಜಪ್ರಭುತ್ವದ ಶಿಕ್ಷಣದೊಂದಿಗೆ ಬೆಳೆದನು ಮತ್ತು ಅವನ ಹೆತ್ತವರು ಅವನು ದೊಡ್ಡ ಉತ್ತರಾಧಿಕಾರಿಯಾಗುತ್ತಾನೆ ಎಂದು ನಂಬಿದ್ದರು.
ಆದಾಗ್ಯೂ, ಪಾಂಡು ಮರಣಹೊಂದಿದಾಗ, ಕುಂತಿ ಮತ್ತು ಅವಳ ಮಕ್ಕಳು ಹಸ್ತಿನಾಪುರಕ್ಕೆ ಹಿಂದಿರುಗಿದರು, ಧೃತರಾಷ್ಟ್ರನ ಮಕ್ಕಳೊಂದಿಗೆ ವಾಸಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಯುಧಿಷ್ಠಿರ, ಪಾಂಡುವಿನ ಹಿರಿಯ ಮಗ, ದುರ್ಯೋಧನನಿಗಿಂತ ಹಿರಿಯನಾಗಿದ್ದನು. ಪಾಂಡು ರಾಜನಾಗಿದ್ದರಿಂದ ಮತ್ತು ಯುಧಿಷ್ಠಿರನು ದೇವರಿಂದ ಹುಟ್ಟಿದವನು ಧರ್ಮ, ಅವನಿಗೆ ಸಿಂಹಾಸನದ ಮೇಲೆ ಬಲವಾದ ಹಕ್ಕು ಇತ್ತು. ಉತ್ತರಾಧಿಕಾರದ ಬಿಕ್ಕಟ್ಟು ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತು; ಯುಧಿಷ್ಠಿರನ ಯೋಗ್ಯತೆಯನ್ನು ಗುರುತಿಸಿದರೂ, ಧೃತರಾಷ್ಟ್ರನು ತನ್ನ ಸ್ವಂತ ಮಗನಿಗೆ ಒಲವು ತೋರಿದನು, ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಕುರುಡನಾದನು. ವಿದುರ ಮತ್ತು ಭೀಷ್ಮ ಬ್ರಾಹ್ಮಣರಿಂದ ಹೆಚ್ಚಿನ ಒತ್ತಡದ ಮೇಲೆ, ಧೃತರಾಷ್ಟ್ರನು ಇಷ್ಟವಿಲ್ಲದೆ ಯುಧಿಷ್ಠಿರನನ್ನು ತನ್ನ ಉತ್ತರಾಧಿಕಾರಿ ಎಂದು ಹೆಸರಿಸಿದನು.[೯]
ಕುರು ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದ ವಿಭಜನೆ
ಬದಲಾಯಿಸಿಅರಗಿನ ಮನೆಯ ಘಟನೆಯ ನಂತರ, ಪಾಂಡವರನ್ನು ಸುಟ್ಟುಹಾಕಲಾಯಿತು ಎಂದು ನಂಬಲಾಗಿದೆ, ಧೃತರಾಷ್ಟ್ರ ಶೋಕಿಸುತ್ತಾನೆ, ಆದರೆ ಅಂತಿಮವಾಗಿ ದುರ್ಯೋಧನನನ್ನು ತನ್ನ ಉತ್ತರಾಧಿಕಾರಿ ಎಂದು ಹೆಸರಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾಯಿತು. ಪಾಂಡವರು ಬದುಕುಳಿದಿದ್ದಾರೆಂದು ತಿಳಿದುಬಂದಾಗ, ಕೌರವರು ಮತ್ತು ಪಾಂಡವರ ನಡುವಿನ ಸಂಬಂಧವು ಹದಗೆಟ್ಟಾಗ ಉತ್ತರಾಧಿಕಾರಿ ಎಂಬ ಬಿರುದನ್ನು ಬಿಟ್ಟುಕೊಡಲು ದುರ್ಯೋಧನ ನಿರಾಕರಿಸುತ್ತಾನೆ. ಭೀಷ್ಮನ ಸಲಹೆಯ ಮೇರೆಗೆ, ಧೃತರಾಷ್ಟ್ರನು ರಾಜ್ಯವನ್ನು ವಿಭಜಿಸಿ, ಹಸ್ತಿನಾಪುರವನ್ನು ದುರ್ಯೋಧನನಿಗೆ ಮತ್ತು ಖಾಂಡವಪ್ರಸ್ಥ ಯುಧಿಷ್ಠಿರನಿಗೆ ನೀಡಿದನು.[೧೦][೯]
ದಾಳಗಳ ಆಟ
ಬದಲಾಯಿಸಿ
ಶಕುನಿ, ಗಾಂಧಾರಿ ಅವರ ಸಹೋದರನು ದಾಳಗಳ ಆಟದಲ್ಲಿ ಚತುರನಾಗಿದ್ದನು. ಅವನು ತನ್ನ ಸೋದರಳಿಯ ದುರ್ಯೋಧನ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಪಗಡೆಯ ಆಟದಲ್ಲಿ ಪಿತೂರಿ ಮಾಡಿ ಪಾಂಡವರನ್ನು ಜೂಜಿಗೆ ಆಹ್ವಾನಿಸಿದನು. ಪಾಂಡವರು ಅಂತಿಮವಾಗಿ ತಮ್ಮ ರಾಜ್ಯ, ಸಂಪತ್ತು ಮತ್ತು ಪ್ರತಿಷ್ಠೆಯನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡರು ಮತ್ತು ಹದಿಮೂರು ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ವನವಾಸದಲ್ಲಿದ್ದರು. ದುಶ್ಯಾಸನ ಪಾಂಡವರ ಪತ್ನಿಯಾದ ದ್ರೌಪದಿಯ, ವಸ್ತ್ರಾಪಹರಣ ಮಾಡಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದ ನಂತರ ಸಭೆಯಲ್ಲಿ ಅವಮಾನಿತಳಾದಳು. ದ್ರೌಪದಿಯು ಕುರು ರಾಜವಂಶವನ್ನು ಶಪಿಸಲು ಹೊರಟಾಗ ಗಾಂಧಾರಿಯೊಂದಿಗೆ ಸಲಹೆ ನೀಡಿದ ನಂತರ ಕುರುಡು ರಾಜನು ಮಧ್ಯಪ್ರವೇಶಿಸಿದನು. ವಿಕರ್ಣ ಮತ್ತು ವಿದುರ ಮುಂತಾದ ಪ್ರಮುಖರು ದುರ್ಯೋಧನನ ಪಾಪಗಳನ್ನು ಆಕ್ಷೇಪಿಸಿದರೂ, ಹೆಚ್ಚಿನ ಪ್ರೇಕ್ಷಕರು ಹಸ್ತಿನಾಪುರಗೆ ತಮ್ಮ ಬಾಧ್ಯತೆಗಳಿಂದ ಅಸಹಾಯಕರಾಗಿದ್ದರು; ಧೃತರಾಷ್ಟ್ರನು ಮಾತನಾಡಬಹುದಿತ್ತು, ಆದರೆ ಮಾಡಲಿಲ್ಲ.
ಕುರುಕ್ಷೇತ್ರ ಯುದ್ಧ
ಬದಲಾಯಿಸಿ
ಕೃಷ್ಣ, ಪಾಂಡವರ ಶಾಂತಿ ದೂತರಾಗಿ, ಕೌರವರ ಸ್ವಂತ ಬಂಧುಗಳ ರಕ್ತಪಾತವನ್ನು ತಪ್ಪಿಸಲು ಮನವೊಲಿಸಲು ಹಸ್ತಿನಾಪುರಕ್ಕೆ ಪ್ರಯಾಣ ಬೆಳೆಸಿದರು. ಆದಾಗ್ಯೂ, ದುರ್ಯೋಧನನು ಅವನನ್ನು ಬಂಧಿಸಲು ಸಂಚು ಹೂಡಿದನು, ಇದು ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆಯ ವಿಫಲತೆಗೆ ಕಾರಣವಾಯಿತು. ಕೃಷ್ಣನ ಶಾಂತಿ ಧ್ಯೇಯವು ವಿಫಲವಾದ ನಂತರ ಮತ್ತು ಯುದ್ಧವು ಅನಿವಾರ್ಯವೆಂದು ತೋರಿದ ನಂತರ, ವ್ಯಾಸ ಧೃತರಾಷ್ಟ್ರನನ್ನು ಸಂಪರ್ಕಿಸಿದನು ಮತ್ತು ಧೃತರಾಷ್ಟ್ರನು ಯುದ್ಧವನ್ನು ನೋಡುವಂತೆ ಅವನಿಗೆ ದೈವಿಕ ದರ್ಶನವನ್ನು ನೀಡಲು ಮುಂದಾದನು. ಆದಾಗ್ಯೂ, ತನ್ನ ಬಂಧುಗಳ ಹತ್ಯೆಯನ್ನು ನೋಡಲು ಇಷ್ಟವಿಲ್ಲದ ಧೃತರಾಷ್ಟ್ರನು ತನ್ನ ಸಾರಥಿಯಾದ ಸಂಜಯನಿಗೆ ವರವನ್ನು ನೀಡಬೇಕೆಂದು ಕೇಳಿದನು. ಭೀಮ ತನ್ನ ಎಲ್ಲಾ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಹೇಗೆ ಕೊಂದನು ಎಂದು ವರದಿ ಮಾಡಿದ ಸಂಜಯನು ಯುದ್ಧವನ್ನು ವಿಧೇಯಪೂರ್ವಕವಾಗಿ ಧೃತರಾಷ್ಟ್ರನಿಗೆ ವಿವರಿಸಿದನು. ಸಂಜಯನು ತನ್ನ ಸ್ವಂತ ದೃಷ್ಟಿಕೋನಗಳು ಮತ್ತು ನೈತಿಕತೆಗಳೊಂದಿಗೆ ರಾಜನಿಗೆ ಸವಾಲು ಹಾಕುವಾಗ ಧೃತರಾಷ್ಟ್ರ ಸಾಂತ್ವನ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ. ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನು ಕುರುಕ್ಷೇತ್ರ ಯುದ್ಧಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಅರ್ಜುನ ಗೆ ತನ್ನ ವಿಶ್ವರೂಪವನ್ನು (ನಿಜವಾದ ರೂಪವನ್ನು) ಪ್ರದರ್ಶಿಸಿದಾಗ, ಧೃತರಾಷ್ಟ್ರನು ದೈವಿಕ ದೃಷ್ಟಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿಲ್ಲವೆಂದು ವಿಷಾದಿಸಿದನು.[೬]
ಧೃತರಾಷ್ಟ್ರನಿಗೆ ಭೀಷ್ಮ, ದ್ರೋಣ, ಕರ್ಣ, ಅಶ್ವತ್ಥಾಮ, ಕೃಪ ಮತ್ತು ಇತರ ಅಜೇಯ ಯೋಧರು ಕೌರವ ಶಿಬಿರವನ್ನು ಜಯಶಾಲಿಯಾಗಿಸುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ನಂಬಿದ್ದರು. ಯುದ್ಧದ ಅಲೆಯು ಪಾಂಡವರ ವಿರುದ್ಧ ತಿರುಗಿದಾಗಲೆಲ್ಲ ಅವರು ಸಂತೋಷಪಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಯುದ್ಧದ ಫಲಿತಾಂಶಗಳು ಅವನನ್ನು ಧ್ವಂಸಗೊಳಿಸಿದವು. ಅವನ ಎಲ್ಲಾ ಪುತ್ರರು ಮತ್ತು ಮೊಮ್ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಒಬ್ಬರನ್ನು ಹತ್ಯಾಕಾಂಡದಲ್ಲಿ ಕೊಲ್ಲಲಾಯಿತು. ಧೃತರಾಷ್ಟ್ರನ ಒಬ್ಬಳೇ ಮಗಳು ದುಶ್ಯಾಲಾ ವಿಧವೆಯಾಗಿದ್ದಳು. ಯುಯುತ್ಸು ಯುದ್ಧದ ಪ್ರಾರಂಭದಲ್ಲಿ ಪಾಂಡವರ ಕಡೆಗೆ ಪಕ್ಷಾಂತರಗೊಂಡನು ಮತ್ತು ಕುರುಕ್ಷೇತ್ರ ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ಬದುಕುಳಿಯುವಲ್ಲಿ ಯಶಸ್ವಿಯಾದ ಧೃತರಾಷ್ಟ್ರನ ಏಕೈಕ ಪುತ್ರನಾಗಿದ್ದನು.[೧೧]
ಭೀಮನ ಲೋಹದ ಪ್ರತಿಮೆಯನ್ನು ಪುಡಿಮಾಡುವುದು
ಬದಲಾಯಿಸಿಯುದ್ಧವು ಮುಗಿದ ನಂತರ, ವಿಜಯಶಾಲಿಯಾದ ಪಾಂಡವರು ಅಧಿಕಾರದ ಔಪಚಾರಿಕ ವರ್ಗಾವಣೆಗಾಗಿ ಹಸ್ತಿನಾಪುರಕ್ಕೆ ಆಗಮಿಸಿದರು. ಪಾಂಡವರು ತಮ್ಮ ಚಿಕ್ಕಪ್ಪನನ್ನು ಅಪ್ಪಿಕೊಂಡು ಅವರಿಗೆ ಗೌರವ ಸಲ್ಲಿಸಲು ಹೊರಟರು. ಧೃತರಾಷ್ಟ್ರನು ಯುಧಿಷ್ಠಿರ ಹೃತ್ಪೂರ್ವಕವಾಗಿ ಯಾವುದೇ ದ್ವೇಷವಿಲ್ಲದೆ ತಬ್ಬಿಕೊಂಡನು. ಧೃತರಾಷ್ಟ್ರ ಭೀಮನ ಕಡೆಗೆ ತಿರುಗಿದಾಗ, ಕೃಷ್ಣನು ತನ್ನ ಉದ್ದೇಶಗಳನ್ನು ಗ್ರಹಿಸಿದನು ಮತ್ತು ಅವನ ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿ ದುರ್ಯೋಧನನ ಕಬ್ಬಿಣದ ಭೀಮನ ಪ್ರತಿಮೆಯನ್ನು (ರಾಜಕುಮಾರನು ತರಬೇತಿಗಾಗಿ ಬಳಸಿದನು) ಸ್ಥಳಾಂತರಿಸಲು ಭೀಮನನ್ನು ಕೇಳಿದನು. ಧೃತರಾಷ್ಟ್ರನು ಪ್ರತಿಮೆಯನ್ನು ತುಂಡರಿಸಿದನು ಮತ್ತು ನಂತರ ಅಳುತ್ತಾ ಮುರಿದನು, ಅವನ ಕೋಪವು ಅವನನ್ನು ತೊರೆದನು. ಮುರಿದು ಸೋಲಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಧೃತರಾಷ್ಟ್ರನು ತನ್ನ ಮೂರ್ಖತನಕ್ಕಾಗಿ ಕ್ಷಮೆಯಾಚಿಸಿದನು ಮತ್ತು ಪೂರ್ಣ ಹೃದಯದಿಂದ ಭೀಮ ಮತ್ತು ಇತರ ಪಾಂಡವರನ್ನು ಅಪ್ಪಿಕೊಂಡನು.[೧೨]
ನಂತರದ ವರ್ಷಗಳು ಮತ್ತು ಸಾವು
ಬದಲಾಯಿಸಿಮಹಾಭಾರತದ ಮಹಾಯುದ್ಧದ ನಂತರ, ದುಃಖಿತ ಕುರುಡ ರಾಜನು ತನ್ನ ಹೆಂಡತಿ ಗಾಂಧಾರಿ, ಅತ್ತಿಗೆ ಕುಂತಿ ಮತ್ತು ಮಲ ಸಹೋದರ ವಿದುರನೊಂದಿಗೆ ತಪಸ್ಸುಮಾಡಲು ಹಸ್ತಿನಾಪುರವನ್ನು ತೊರೆದರು. ಅವರೆಲ್ಲರು (ಅವನ ಹಿಂದಿನ ವಿದುರನನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ) ಕಾಡಿನ ಬೆಂಕಿಯಲ್ಲಿ ನಾಶವಾದರು ಮತ್ತು ಮೋಕ್ಷ ಪಡೆದರು ಎಂದು ನಂಬಲಾಗಿದೆ.[೧೩]
ಮೌಲ್ಯಮಾಪನ
ಬದಲಾಯಿಸಿಹಸ್ತಿನಾಪುರದ ರಾಜನಾದ ಅವನ ಆಳ್ವಿಕೆಯ ಉದ್ದಕ್ಕೂ, ಧೃತರಾಷ್ಟ್ರನು ಧರ್ಮ ಮತ್ತು ಅವನ ಮಗ ದುರ್ಯೋಧನನ ಮೇಲಿನ ಅವನ ಪ್ರೀತಿಯ ತತ್ವಗಳ ನಡುವೆ ಹರಿದುಹೋದನು. ಅವನು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ತಂದೆಯ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ತನ್ನ ಮಗನ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ಅನುಮೋದಿಸುವುದನ್ನು ಕೊನೆಗೊಳಿಸಿದನು.[೧೪]
ಧೃತರಾಷ್ಟ್ರನು ದೈಹಿಕವಾಗಿ ಬಲಶಾಲಿಯಾಗಿದ್ದರೂ, ಮಾನಸಿಕವಾಗಿ ದುರ್ಬಲನಾಗಿದ್ದಾನೆ, ಅವನ ಸೋದರಮಾವ ಶಕುನಿಯಿಂದ ಸುಲಭವಾಗಿ ಕುಶಲತೆಯಿಂದ ವರ್ತಿಸುತ್ತಾನೆ.[೧೫][೧೬] ಧೃತರಾಷ್ಟ್ರನು ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಗ್ರಂಥಗಳಾಗಿ ಪ್ರಸಾರವಾದ ಮಹಾಭಾರತ ವಿಭಾಗಗಳಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ, ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಭಗವದ್ಗೀತೆ, ಅದರ ಸಂಭಾಷಣೆಯನ್ನು ಅವನಿಗೆ ವಿವರಿಸಲಾಗಿದೆ.
ಇದನ್ನೂ ನೋಡಿ
ಬದಲಾಯಿಸಿ
ಉಲ್ಲೇಖಗಳು
ಬದಲಾಯಿಸಿ- ↑ "Hinduism: An Alphabetical Guide", by Roshen Dalal, p. 230, publisher = Penguin Books India
- ↑ Apte, Vaman Shivaram (1957). "धृतराष्ट्र". A practical Sianskrit-English Dictionary. Poona: Prasad Prakashan.
- ↑ Witzel, Michael (1995). "Early Sanskritization: Origin and Development of the Kuru state" (PDF). EJVS. 1 (4): 17, footnote 115. Archived from the original (PDF) on 11 June 2007.
- ↑ Michael Witzel (1990), "On Indian Historical Writing", p.9 of PDF
- ↑ The Sacred books of the Hindus. Genesis Publications. 2007. p. 94. ISBN 9788130705439.
- ↑ ೬.೦ ೬.೧ Ganguli, Kisari Mohan. The Mahabharata of Krishna-Dwaipayana Vyasa Translated into English Prose by Kisari Mohan Ganguli. N.p.: n.p., n.d. Web.
- ↑ Kalyāṇakara, Bā Ha. Dhr̥tarāshṭra. Nāgapūra: Ākāṅkshā Prakāśana, 2007.
- ↑ Suri, Chander Kanta. The Life and times of Shakuni. Delhi: for All, 1992. Print
- ↑ ೯.೦ ೯.೧ Vyas, Ramnarayan (1992). Nature of Indian Culture (in ಇಂಗ್ಲಿಷ್). Concept Publishing Company. ISBN 978-81-7022-388-7.
- ↑ Valmiki; Vyasa (2018-05-19). Delphi Collected Sanskrit Epics (Illustrated) (in ಇಂಗ್ಲಿಷ್). Delphi Classics. ISBN 978-1-78656-128-2.
- ↑ Yuyutsu was one of the 11 who managed to survive the war.
- ↑ During the Kurukshetra War
- ↑ Dhritarashtra, Gandhari and Kunti proceed to the forest
- ↑ "12_chapter 6'". Google Docs. Retrieved 2020-09-29.
- ↑ Nanda, Rishi Nanda, Mehak Mahajan (2020-02-10). Break Your Leadership Chakravyuh: Stories and Learnings from Indian Mythology (in ಇಂಗ್ಲಿಷ್). Notion Press. ISBN 978-1-64678-700-5.
{{cite book}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link) - ↑ Guha, Soma (2007). Mahabharata: The Game Vol - 1 (in ಇಂಗ್ಲಿಷ್). Scholastic India. ISBN 978-81-7655-816-7.