ಕೂಡಿಯಾಟಂ
ಕೂಡಿಯಾಟಂ ( Malayalam ಕೂಡಿಯಾಟ್ಟಂ ; IAST : kūṭiyāṭṭaṁ; lit. ' ) ಭಾರತದ ಕೇರಳ ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿನ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಪ್ರದರ್ಶನ ಕಲೆಯಾಗಿದೆ. ಇದು ಸಂಗಮ್ ಯುಗದ ಪುರಾತನ ಪ್ರದರ್ಶನ ಕಲೆಯಾದ ಕೂತ್ನ ಅಂಶಗಳೊಂದಿಗೆ ಪ್ರಾಚೀನ ಸಂಸ್ಕೃತ ರಂಗಭೂಮಿಯ ಸಂಯೋಜನೆಯಾಗಿದೆ. ಇದನ್ನು ಯುನೆಸ್ಕೋ ಅಧಿಕೃತವಾಗಿ ಮಾನವೀಯತೆಯ ಮೌಖಿಕ ಮತ್ತು ಅಮೂರ್ತ ಪರಂಪರೆಯ ಮಾಸ್ಟರ್ ಪೀಸ್ ಎಂದು ಗುರುತಿಸಿದೆ. [೧]
ಮೂಲ
ಬದಲಾಯಿಸಿಕೂಡಿಯಾಟ್ಟಂ ಎಂದರೆ ಮಲಯಾಳಂನಲ್ಲಿ "ಸಂಯೋಜಿತ ನಟನೆ", ಸಂಸ್ಕೃತ ರಂಗಭೂಮಿ ಪ್ರದರ್ಶನವನ್ನು ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಕೂತುಗಳ ಅಂಶಗಳೊಂದಿಗೆ ಸಂಯೋಜಿಸುತ್ತದೆ. ಇದನ್ನು ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕವಾಗಿ ಕೂತಂಬಲಗಳು ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ದೇವಾಲಯದ ರಂಗಮಂದಿರಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರದರ್ಶಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಪ್ರಾಚೀನ ಸಂಸ್ಕೃತ ರಂಗಭೂಮಿಯಿಂದ ನಾಟಕವನ್ನು ಬಳಸುವ ಏಕೈಕ ಉಳಿದಿರುವ ಕಲಾ ಪ್ರಕಾರವಾಗಿದೆ. ಇದು ಕೇರಳದಲ್ಲಿ ಸಾವಿರ ವರ್ಷಗಳ ದಾಖಲಿತ ಇತಿಹಾಸವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ, ಆದರೆ ಅದರ ಮೂಲವು ತಿಳಿದಿಲ್ಲ. ಕೂಡಿಯಾಟ್ಟಂ ಮತ್ತು ಚಾಕ್ಯಾರ್ ಕೂತ್ತು ಪ್ರಾಚೀನ ಭಾರತದ, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಕೇರಳದ ದೇವಾಲಯಗಳಲ್ಲಿ ನಾಟಕೀಯ ನೃತ್ಯ ಪೂಜಾ ಸೇವೆಗಳಲ್ಲಿ ಸೇರಿವೆ. ಕೂಡಿಯಾಟಂ ಮತ್ತು ಚಾಕ್ಯಾರ್ ಕೂತುಗಳೆರಡೂ ಸಂಗಮ್ ಸಾಹಿತ್ಯದಲ್ಲಿ ಹಲವಾರು ಬಾರಿ ಉಲ್ಲೇಖಿಸಲಾದ ಪುರಾತನ ಕಲಾ ಪ್ರಕಾರವಾದ ಕೂತು ಮತ್ತು ನಂತರದ ಪಲ್ಲವ, ಪಾಂಡಿಯನ್, ಚೇರ ಮತ್ತು ಚೋಳರ ಕಾಲದ ಶಾಸನಗಳಿಂದ ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡಿವೆ. ತಂಜೂರು, ತಿರುವಿಡೈಮಾರುತೂರ್, ವೇದಾರಣ್ಯಂ, ತಿರುವಾರೂರ್ ಮತ್ತು ಒಮಾಂಪುಲಿಯೂರ್ ದೇವಾಲಯಗಳಲ್ಲಿ ಕೂತುಗಳಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಶಾಸನಗಳನ್ನು ಕಾಣಬಹುದು. ತೇವರಂ ಮತ್ತು ಪ್ರಬಂದಂ ಸ್ತೋತ್ರಗಳ ಗಾಯನದ ಜೊತೆಗೆ ಅವರನ್ನು ಪೂಜಾ ಸೇವೆಗಳ ಅವಿಭಾಜ್ಯ ಅಂಗವಾಗಿ ಪರಿಗಣಿಸಲಾಯಿತು.[ಸಾಕ್ಷ್ಯಾಧಾರ ಬೇಕಾಗಿದೆ]
ಈ ಸೇವೆಗಳಿಗೆ ಕೃತಿಗಳ ಲೇಖಕರು ಎಂದು ಪಟ್ಟಿಮಾಡಲಾದವರಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಚೀನ ರಾಜರು ಸೇರಿದ್ದಾರೆ. ಚೋಳ ಮತ್ತು ಪಲ್ಲವರ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಚೀನ ಉಪಖಂಡದಾದ್ಯಂತ ಇವುಗಳ ಪುರಾವೆಗಳಿವೆ. ರಾಜಸಿಂಹ ಎಂಬ ಪಲ್ಲವ ರಾಜನು ತಮಿಳಿನಲ್ಲಿ ಕೈಲಾಸೋಧರಣಂ ನಾಟಕವನ್ನು ರಚಿಸಿದ ಕೀರ್ತಿಗೆ ಪಾತ್ರನಾಗಿದ್ದಾನೆ, ಇದರಲ್ಲಿ ರಾವಣನು ಶಿವನ ಕೋಪಕ್ಕೆ ಒಳಗಾಗುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಇದಕ್ಕಾಗಿ ನಿರ್ದಯವಾಗಿ ಒಳಗಾಗುತ್ತಾನೆ.
ಚೇರ ಪೆರುಮಾಳ್ ರಾಜವಂಶದ ಮಧ್ಯಕಾಲೀನ ರಾಜ ಕುಲಶೇಖರ ವರ್ಮ ಕೂಡಿಯಟ್ಟಂ ಅನ್ನು ಸುಧಾರಿಸಿದನು, ವಿದುಷಕಕ್ಕಾಗಿ ಸ್ಥಳೀಯ ಭಾಷೆಯನ್ನು ಪರಿಚಯಿಸಿದನು ಮತ್ತು ನಾಟಕದ ಪ್ರಸ್ತುತಿಯನ್ನು ಉತ್ತಮವಾಗಿ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸಿದ ಘಟಕಗಳಾಗಿ ರಚಿಸಿದನು ಎಂದು ನಂಬಲಾಗಿದೆ. ಅವರು ಸ್ವತಃ ಸುಭದ್ರಧನಂಜಯಂ ಮತ್ತು ತಪತಿಸಂವರಣ ಎಂಬ ಎರಡು ನಾಟಕಗಳನ್ನು ಬರೆದರು ಮತ್ತು ತೋಳನ್ ಎಂಬ ಬ್ರಾಹ್ಮಣ ಸ್ನೇಹಿತನ ಸಹಾಯದಿಂದ ವೇದಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಸ್ತುತಪಡಿಸಲು ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಮಾಡಿದರು. ಈ ನಾಟಕಗಳು ಈಗಲೂ ಪ್ರದರ್ಶನಗೊಳ್ಳುತ್ತಿವೆ. ಇವುಗಳಲ್ಲದೆ, ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕವಾಗಿ ಪ್ರಸ್ತುತಪಡಿಸಲಾದ ನಾಟಕಗಳಲ್ಲಿ ಶಕ್ತಿಭದ್ರನ ಆಶ್ಚರ್ಯಚೂಡಾಮಣಿ, ನೀಲಕಂಠನ ಕಲ್ಯಾಣಸೌಗಂಧಿಕ, ಬೋಧಾಯನದ ಭಗವದಜ್ಜುಕ, ಹರಸನ ನಾಗಾನಂದ, ಮತ್ತು ಅಭಿಷೇಕ ಮತ್ತು ಪ್ರತಿಮಾ ಸೇರಿದಂತೆ ಭಾಸ ಬರೆದನೆಂದು ಹೇಳಲಾಗುವ ಅನೇಕ ನಾಟಕಗಳು ಸೇರಿವೆ.
ಉಪಕರಣಗಳು
ಬದಲಾಯಿಸಿಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕವಾಗಿ, ಕೂಡಿಯಾಟಂನಲ್ಲಿ ಬಳಸುವ ಮುಖ್ಯ ಸಂಗೀತ ವಾದ್ಯಗಳೆಂದರೆ ಮಿಳವು, ಕುಜಿತಾಳಂ, ಎಡಕ್ಕ, ಕುರುಂಕುಝಲ್ ಮತ್ತು ಸಂಖು . ಇವುಗಳಲ್ಲಿ ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರಮುಖವಾದ ಮಿಜಾವು, ಅಂಬಲವಾಸ್ ನಂಬಿಯಾರ್ ಜಾತಿಯ ವ್ಯಕ್ತಿಯೊಬ್ಬರು ನುಡಿಸುವ ತಾಳವಾದ್ಯವಾಗಿದೆ, ಜೊತೆಗೆ ನಂಗ್ಯಾರಮ್ಮ ಕುಜಿತಾಲಂ (ಒಂದು ರೀತಿಯ ಸಿಂಬಲ್) ಅನ್ನು ನುಡಿಸುತ್ತಾರೆ.
ಪ್ರದರ್ಶನ ಶೈಲಿ
ಬದಲಾಯಿಸಿಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕವಾಗಿ, ಕೂಡಿಯಾಟಂ ಅನ್ನು ಚಾಕ್ಯಾರ್ಗಳು (ಕೇರಳ ಹಿಂದೂಗಳ ಉಪಜಾತಿ ) ಮತ್ತು ನಂಗ್ಯಾರಮ್ಮ ( ಅಂಬಲವಾಸಿ ನಂಬಿಯಾರ್ ಜಾತಿಯ ಮಹಿಳೆಯರು ) ನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಾರೆ. "ಕೂಡಿಯಾಟ್ಟಂ" ಎಂಬ ಹೆಸರು, ಅಂದರೆ ಒಟ್ಟಿಗೆ ನುಡಿಸುವುದು ಅಥವಾ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಪ್ರದರ್ಶನ ನೀಡುವುದು, ಮಿಜಾವು ಡ್ರಮ್ಮರ್ಗಳ ಬೀಟ್ಗಳೊಂದಿಗೆ ಲಯದಲ್ಲಿ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುವ ವೇದಿಕೆಯ ಮೇಲೆ ಅನೇಕ ನಟರ ಉಪಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಉಲ್ಲೇಖಿಸುತ್ತದೆ ಎಂದು ಭಾವಿಸಲಾಗಿದೆ. ಪರ್ಯಾಯವಾಗಿ, ಇದು ಸಂಸ್ಕೃತ ನಾಟಕದಲ್ಲಿನ ಸಾಮಾನ್ಯ ಅಭ್ಯಾಸದ ಉಲ್ಲೇಖವಾಗಿರಬಹುದು, ಅಲ್ಲಿ ಹಲವಾರು ರಾತ್ರಿಗಳಲ್ಲಿ ಏಕವ್ಯಕ್ತಿ ಪ್ರದರ್ಶನ ನೀಡಿದ ಒಬ್ಬ ನಟನನ್ನು ಮತ್ತೊಬ್ಬರು ಸೇರಿಕೊಂಡರು. [೨]
ಮುಖ್ಯ ನಟ ಚಾಕ್ಯಾರ್ ಆಗಿದ್ದು, ಅವರು ದೇವಾಲಯದ ಒಳಗೆ ಅಥವಾ ಕೂತಂಬಲದಲ್ಲಿ ಧಾರ್ಮಿಕ ಕೂತು ಮತ್ತು ಕೂಡ್ಯಾಟ್ಟಂ ಅನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಾರೆ. ಚಾಕ್ಯಾರ್ ಮಹಿಳೆಯರು, ಇಲ್ಲೋಟಮ್ಮಗಳು ಭಾಗವಹಿಸಲು ಅವಕಾಶವಿಲ್ಲ. ಬದಲಾಗಿ ನಂಗ್ಯಾರಮ್ಮ ಅವರು ಸ್ತ್ರೀಪಾತ್ರಗಳನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಕೂಡಿಯಾಟಂ ಪ್ರದರ್ಶನಗಳು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ದೀರ್ಘ ಮತ್ತು ವಿಸ್ತಾರವಾಗಿದ್ದು, ಹಲವಾರು ರಾತ್ರಿಗಳಲ್ಲಿ 12 ರಿಂದ 150 ಗಂಟೆಗಳವರೆಗೆ ಹರಡಿರುತ್ತವೆ. ಸಂಪೂರ್ಣ ಕೂಡಿಯಾಟಂ ಪ್ರದರ್ಶನವು ಮೂರು ಭಾಗಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದೆ. ಇವುಗಳಲ್ಲಿ ಮೊದಲನೆಯದು ಪುರಪ್ಪಡು, ಅಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ನಟನು ನೃತ್ಯದ ನೃತ್ತ ಅಂಶದೊಂದಿಗೆ ಪದ್ಯವನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶಿಸುತ್ತಾನೆ. ಇದನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿ ನಿರ್ವಾಹನಂ, ಅಲ್ಲಿ ನಟನು ಅಭಿನಯವನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಂಡು ನಾಟಕದ ಮುಖ್ಯ ಪಾತ್ರದ ಮನಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಪ್ರಸ್ತುತಪಡಿಸುತ್ತಾನೆ. ನಂತರ ನಿರ್ವಾಹನಂ, ಒಂದು ಸಿಂಹಾವಲೋಕನ, ಇದು ಪ್ರೇಕ್ಷಕರನ್ನು ನಿಜವಾದ ನಾಟಕ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುವ ಹಂತದವರೆಗೆ ಕೊಂಡೊಯ್ಯುತ್ತದೆ. ಪ್ರದರ್ಶನದ ಅಂತಿಮ ಭಾಗವು ಕೂಡಿಯಾಟಂ ಆಗಿದೆ, ಇದು ನಾಟಕವಾಗಿದೆ. ಮೊದಲ ಎರಡು ಭಾಗಗಳು ಏಕವ್ಯಕ್ತಿ ನಾಟಕಗಳಾಗಿದ್ದರೆ, ಕೂಡಿಯಾಟಂನಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟು ಪಾತ್ರಗಳು ಬೇಕೋ ಅಷ್ಟು ಪಾತ್ರಗಳನ್ನು ವೇದಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರದರ್ಶಿಸಬಹುದು. [೩]
ಚಾಕ್ಯಾರ್ ಸಮುದಾಯದ ಹಿರಿಯರು ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕವಾಗಿ ತಮ್ಮ ಯುವಕರಿಗೆ ಕಲೆಯನ್ನು ಕಲಿಸಿದರು. ಇದನ್ನು 1950ರ ವರೆಗೆ ಚಾಕ್ಯಾರರು ಮಾತ್ರ ನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. 1955 ರಲ್ಲಿ, ಗುರು ಮಣಿ ಮಾಧವ ಚಾಕ್ಯಾರ್ ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ದೇವಾಲಯದ ಹೊರಗೆ ಕುಟಿಯಾಟ್ಟಂ ಅನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶಿಸಿದರು, [೪] ಇದಕ್ಕಾಗಿ ಅವರು ಕಠಿಣ ಚಾಕ್ಯಾರ್ ಸಮುದಾಯದಿಂದ ಅನೇಕ ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ಎದುರಿಸಿದರು. ಅವರದೇ ಮಾತುಗಳಲ್ಲಿ:
My own people condemned my action (performing Koothu and Kutiyattam outside the precincts of the temples), Once, after I had given performances at Vaikkom, they even thought about excommunicating me.
I desired that this art should survive the test of time. That was precisely why I ventured outside the temple.[೫] |
1962 ರಲ್ಲಿ, ಕಲೆ ಮತ್ತು ಸಂಸ್ಕೃತ ವಿದ್ವಾಂಸರಾದ ವಿ.ರಾಘವನ್ ಅವರ ನೇತೃತ್ವದಲ್ಲಿ ಮದ್ರಾಸಿನ ಸಂಸ್ಕೃತ ರಂಗವು ಗುರು ಮಣಿ ಮಾಧವ ಚಾಕ್ಯಾರ್ ಅವರನ್ನು ಚೆನ್ನೈನಲ್ಲಿ ಕೂಡಿಯಾಟಮ್ಗೆ ಮಾಡಲು ಆಹ್ವಾನಿಸಿತು. ಹೀಗೆ ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ ಪ್ರಥಮ ಬಾರಿಗೆ ಕೇರಳದ ಹೊರಗೆ ಕೂಡಿಯಾಟಂ ಪ್ರದರ್ಶನಗೊಂಡಿತು. [೬] [೭] ಅವರು ಅಭಿಷೇಕ, ಸುಭದ್ರಧನಂಜಯ ಮತ್ತು ನಾಗಂದ ನಾಟಕಗಳಿಂದ ಮೂರು ರಾತ್ರಿಗಳ ಕೂಡಿಯಾಟಂ ದೃಶ್ಯಗಳನ್ನು ಪ್ರಸ್ತುತಪಡಿಸಿದರು . [೮]
1960 ರ ದಶಕದ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ, ಬನಾರಸ್ ಹಿಂದೂ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾನಿಲಯದಲ್ಲಿ ಭಾರತೀಯ ರಂಗಮಂದಿರಗಳಲ್ಲಿ ಸಂಶೋಧನೆ ಮಾಡುತ್ತಿರುವ ಪೋಲಿಷ್ ಭಾಷೆಯ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿನಿ ಮಾರಿಯಾ ಕ್ರಿಸ್ಟೋಫರ್ ಬೈರ್ಸ್ಕಿ, ಮಣಿ ಮಾಧವ ಚಾಕ್ಯಾರ್ ಅವರೊಂದಿಗೆ ಕೂಡಿಯಾಟವನ್ನು ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಿದರು ಮತ್ತು ಕಲಾ ಪ್ರಕಾರವನ್ನು ಕಲಿತ ಮೊದಲ ಚಾಕ್ಯಾರ್/ನಂಬಿಯಾರ್ ಆದರು. ಅವರು ಕಿಲ್ಲಿಕ್ಕುರುಸ್ಸಿಮಂಗಲಂನಲ್ಲಿರುವ ಗುರುಗಳ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಉಳಿದು ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಗುರುಕುಲದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಿದರು.[ಸಾಕ್ಷ್ಯಾಧಾರ ಬೇಕಾಗಿದೆ]
ಹೆಸರಾಂತ ಕಲಾವಿದರು
ಬದಲಾಯಿಸಿ- ಮಣಿ ಮಾಧವ ಚಾಕ್ಯಾರ್ [೯]
- ಅಮ್ಮನ್ನೂರ್ ಮಾಧವ ಚಾಕ್ಯಾರ್ ಅವರು 1980 ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ಈ ಕಲೆಯನ್ನು ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಪ್ರೇಕ್ಷಕರಿಗೆ ಪ್ರಸ್ತುತಪಡಿಸಿದ ಮೊದಲ ಕೂಡಿಯಾಟಂ ಕಲಾವಿದರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರಾದರು.
- ಮೂಝಿಕ್ಕುಳಂ ಕೊಚ್ಚುಕುಟ್ಟನ್ ಚಾಕ್ಯಾರ್ ಅವರು 1981 ರಲ್ಲಿ ಕೇರಳದ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಕಲಾ ಪ್ರಕಾರಗಳನ್ನು ಉತ್ತೇಜಿಸುವ ಸಂಸ್ಥೆಯಾದ ಮಾರ್ಗಿಯಲ್ಲಿ ಮೊದಲ ವಸತಿ ಗುರುಗಳಾದರು. ಅವರು ಅಮ್ಮನ್ನೂರು ಮಾಧವ ಚಾಕ್ಯಾರ್ ಅವರ ಸೋದರ ಸಂಬಂಧಿ.
- ಮಣಿ ಮಾಧವ ಚಕ್ಕಿಯಾರ್ ಅವರ ಶಿಷ್ಯ ಮತ್ತು ಸೋದರಳಿಯರಾದ ಮಣಿ ದಾಮೋದರ ಚಾಕ್ಯಾರ್ ಅವರು ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಭಕ್ತಿ ಕೂಡಿಯಾಟಂಗಳ ಪ್ರದರ್ಶಕರಾಗಿದ್ದಾರೆ.
ನಿರಾಕರಿಸು
ಬದಲಾಯಿಸಿಕೂಡಿಯಾಟಂ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕವಾಗಿ ಹಿಂದೂ ದೇವಾಲಯಗಳಲ್ಲಿ ಕೂತಂಬಲಗಳು ಎಂಬ ವಿಶೇಷ ಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರದರ್ಶಿಸಲಾದ ವಿಶೇಷ ಕಲಾ ಪ್ರಕಾರವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಈ ಪ್ರದರ್ಶನಗಳಿಗೆ ಪ್ರವೇಶವು ಕೇವಲ ಹಿಂದೂಗಳಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಸೀಮಿತವಾಗಿತ್ತು. ಅಲ್ಲದೆ, ಪ್ರದರ್ಶನಗಳು ಪೂರ್ಣಗೊಳ್ಳಲು ನಲವತ್ತು ದಿನಗಳವರೆಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿತ್ತು. ಕೇರಳದಲ್ಲಿ ಹತ್ತೊಂಬತ್ತನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ಊಳಿಗಮಾನ್ಯ ಪದ್ಧತಿಯ ಕುಸಿತವು ಕೂಡಿಯಾಟಂ ಕಲಾವಿದರ ಪ್ರೋತ್ಸಾಹವನ್ನು ಮೊಟಕುಗೊಳಿಸಿತು ಮತ್ತು ಅವರು ಗಂಭೀರವಾಗಿ ಆರ್ಥಿಕ ತೊಂದರೆಗಳನ್ನು ಎದುರಿಸಿದರು. ಇಪ್ಪತ್ತನೇ ಶತಮಾನದ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಪುನರುಜ್ಜೀವನದ ನಂತರ, ಕೂಡಿಯಟ್ಟಂ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಹಣಕಾಸಿನ ಕೊರತೆಯನ್ನು ಎದುರಿಸುತ್ತಿದೆ, ಇದು ವೃತ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಬಿಕ್ಕಟ್ಟಿಗೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ. [೧೦] ಮುಂದಿನ ಪೀಳಿಗೆಗೆ ಕಲಾ ಪ್ರಕಾರದ ಪ್ರಸರಣವನ್ನು ಉತ್ತೇಜಿಸಲು ಮತ್ತು ಅದರಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಶೈಕ್ಷಣಿಕ ಸಂಶೋಧನೆಯನ್ನು ಬೆಳೆಸುವುದರ ಜೊತೆಗೆ ಹೊಸ ಪ್ರೇಕ್ಷಕರನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಲು ಕೂಡಿಯಟ್ಟಂ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ಮತ್ತು ಗುರುಕುಲಗಳನ್ನು ರಚಿಸುವಂತೆ UNESCO ಕರೆ ನೀಡಿದೆ. ಇರಿಂಜಲಕುಡದಲ್ಲಿರುವ ನಟನಕೈರಳಿ ಕೂಡಿಯಾಟಂ ಪುನರುಜ್ಜೀವನದ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ಪ್ರಮುಖ ಸಂಸ್ಥೆಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿದೆ. ತಿರುವನಂತಪುರಂನಲ್ಲಿರುವ ಮಾರ್ಗಿ ಥಿಯೇಟರ್ ಗ್ರೂಪ್ ಕೇರಳದಲ್ಲಿ ಕಥಕ್ಕಳಿ ಮತ್ತು ಕೂಡಿಯಟ್ಟಂ ಪುನರುಜ್ಜೀವನಕ್ಕೆ ಮೀಸಲಾದ ಮತ್ತೊಂದು ಸಂಸ್ಥೆಯಾಗಿದೆ. [೧೧] ಅಲ್ಲದೆ, ನೇಪತ್ಯದಲ್ಲಿ ಮೂಝಿಕ್ಕುಲಂನಲ್ಲಿ ಕೂಡಿಯಟ್ಟಂ ಮತ್ತು ಸಂಬಂಧಿತ ಕಲಾ ಪ್ರಕಾರಗಳನ್ನು ಉತ್ತೇಜಿಸುವ ಸಂಸ್ಥೆಯಾಗಿದೆ. [೧೨] ಸಂಗೀತ ನಾಟಕ ಅಕಾಡೆಮಿ, ಸಂಗೀತ, ನೃತ್ಯ ಮತ್ತು ನಾಟಕಕ್ಕಾಗಿ ಭಾರತದ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಅಕಾಡೆಮಿ, ಕುಟಿಯಾಟ್ಟಂ ಕಲಾವಿದರಾದ ಕಲಾಮಂಡಲಂ ಶಿವನ್ ನಂಬೂದಿರಿ (2007), ಪೈಂಕುಳಂ ರಾಮನ್ ಚಾಕ್ಯಾರ್ (2010) ಮತ್ತು ಪೈಂಕುಳಂ ದಾಮೋದರ ಚಾಕ್ಯಾರ್ (2012) ಅವರಂತಹ ಕಲಾವಿದರಿಗೆ ಅತ್ಯುನ್ನತ ಸಂಗೀತ ನಾಟಕ ಅಕಾಡೆಮಿ ಪ್ರಶಸ್ತಿಯನ್ನು ನೀಡಿದೆ. [೧೩]
ಹೆಚ್ಚಿನ ವಿವರಗಳಿಗೆ ನೋಡಿ
ಬದಲಾಯಿಸಿ- ಮಾರ್ಗಿ ಸತಿ
- ಕೇರಳದ ಕಲೆಗಳು
- ಮೋಹಿನಿಯಾಟ್ಟಂ
- ತುಳ್ಳಲ್
- ಪಾರಾಯಣ ತುಳ್ಳಲ್
- ಮೂಝಿಕ್ಕುಳಂ ಕೊಚ್ಚುಕುಟ್ಟನ್ ಚಾಕ್ಯಾರ್
ಉಲ್ಲೇಖಗಳು
ಬದಲಾಯಿಸಿ- ↑ "UNESCO – Kutiyattam, Sanskrit theatre". ich.unesco.org (in ಇಂಗ್ಲಿಷ್). Retrieved 2022-02-21.
- ↑ Shulman, David. "Creating and Destroying the Universe in Twenty-Nine Nights". The New York Review of Books. Retrieved 9 December 2012.
- ↑ "All at home". The Hindu. 13 July 2012.
- ↑ Bhargavinilayam, Das (1999), Mani Madhaveeyam, Department of Cultural Affairs, Government of Kerala, ISBN 81-86365-78-8, archived from the original on 15 February 2008
- ↑ Mani Madhava Chakkyar: The Master at Work, K.N. Panikar, Sangeet Natak Akademi New Delhi, 1994
- ↑ The Samskrita Ranga Annual|url=http://www.google.co.in/books?id=a_MvAAAAIAAJ&q=mani+madhava+cakyar&dq=mani+madhava+cakyar&pgis=1%7Cpublisher=Samskrita Ranga, Madras|year=1963|page=89
- ↑ Citation|last=Venkatarama Raghavan, A. L. Mudaliar|title=Bibliography of the Books, Papers & Other Contributions of Dr. V. Raghavan|url=http://www.google.co.in/books?id=7t8ZAAAAMAAJ&dq=mani+madhava&lr=%7Cpublisher=New Order Book Co., India|year=1968|page=370
- ↑ Citation|title=The Samskrita Ranga Annual|url=http://www.google.co.in/books?id=vW2O6954zhsC&q=mani+madhava+chakyar&dq=mani+madhava+chakyar&lr=&pgis=1%7Cpublisher=Samskrita Ranga, Madras|year=1967|page=77
- ↑ Mani Madhava Chakkyar: The Master at Work (English film), Kavalam N. Panikar, Sangeet Natak Akademi, New Delhi, 1994.
- ↑ "Kutiyattam, Sanskrit theatre".
- ↑ "Welcome to margitheatre".
- ↑ "Koodiyattom festival begins at Moozhikulam – The Hindu". The Hindu. 30 July 2012.
- ↑ Cite web|url=http://sangeetnatak.gov.in/sna/awardeeslist.htm%7Ctitle=SNA: List of Akademi Awardees|publisher=Sangeet Natak Akademi Official website|archive-url=https://web.archive.org/web/20160331060603/http://www.sangeetnatak.gov.in/sna/awardeeslist.htm%7Carchive-date=31 March 2016
ಹೆಚ್ಚಿನ ಓದುವಿಕೆ
ಬದಲಾಯಿಸಿ- Natyakalpadruma (1975), a Kerala Sahitya Academy Award-winning book on Koodiyattam written by Guru Mani Madhava Chakyar, considered authoritative by scholars.[೧]
- The Nātya Shāstra, an ancient work of dramatic theory where Bharata Muni describes the Sanskrit theatre of the Gupta Empire; Koodiyattam is believed to preserve some aspects of the performance style of that period.
- Abhinaya Darpana by Nandikeshvara, another work of dramatic theory comparable to the Nātya Shāstra.
- Farley Richmond, Kutiyattam: Sanskrit Theater of India (University of Michigan Press, 2002). CD-ROM featuring videos and text.
- Rajendran C, "The Traditional Sanskrit Theatre of Kerala" (University of Calicut,1989)
- Virginie Johan, "Kuttu-Kutiyattam : théâtres classiques du Kerala". Revue d’histoire du théâtre 216, 2002-4: 365–382.
- Virginie Johan, "Pour un théâtre des yeux : l’exemple indien". Coulisses 33, 2006 : 259–274.
ಬಾಹ್ಯ ಕೊಂಡಿಗಳು
ಬದಲಾಯಿಸಿ- ವಿಕಿಕೋಟ್:ಗುರು ಮಣಿ ಮಾಧವ ಚಾಕ್ಯಾರ್/ಕುಟಿಯಾಟ್ಟಂ
- ಕುಡಿಯಟ್ಟಂ: ಕೇರಳದ ಜೀವಂತ ಸಂಸ್ಕೃತ ರಂಗಭೂಮಿಗೆ ಬಹು-ಶಿಸ್ತಿನ ವಿಧಾನ
- ↑ Ananda Kentish Coomaraswamy and Venkateswarier Subramaniam, "The Sacred and the Secular in India's Performing Arts: Ananda K. Coomaraswamy Centenary Essays"(1980), Ashish Publishers, p. 150.