ದೇಶೀಯ ಕುರಿಗಳ ಇತಿಹಾಸವು ಕ್ರಿ.ಪೂ.೧೧,೦೦೦ ಮತ್ತು ೯,೦೦೦ ನಡುವೆ ಹೋಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಪ್ರಾಚೀನ ಮೆಸೊಪಟ್ಯಾಮಿಯಾದಲ್ಲಿ ಕಾಡು ಮೌಫ್ಲಾನ್ನ ಪಳಗಿಸುವಿಕೆ. ಮಾನವರು ಸಾಕಿದ ಮೊದಲ ಪ್ರಾಣಿಗಳಲ್ಲಿ ಕುರಿಗಳೂ ಸೇರಿವೆ. ಈ ಕುರಿಗಳನ್ನು ಪ್ರಾಥಮಿಕವಾಗಿ ಮಾಂಸ, ಹಾಲು ಮತ್ತು ಚರ್ಮಕ್ಕಾಗಿ ಬೆಳೆಸಲಾಯಿತು. ಉಣ್ಣೆಯ ಕುರಿಗಳನ್ನು ಸುಮಾರು ಕ್ರಿ.ಪೂ.೬೦೦೦ ದಲ್ಲಿ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಲಾಯಿತು. ನಂತರ ಅವುಗಳನ್ನು ವ್ಯಾಪಾರದ ಮೂಲಕ ಆಫ್ರಿಕಾ ಮತ್ತು ಯುರೋಪ್‌ಗೆ ಆಮದು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲಾಯಿತು.

ಕುರಿ ಕತ್ತರಿಸುವವರು, ಫ್ಲಾಂಡರ್ಸ್, ಗ್ರಿಮಾನಿ ಬ್ರೆವಿಯರಿಯಿಂದ ಶ. ೧೫೧೦
೧೭೮೭ ರಲ್ಲಿ ಮೊರಾವಿಯನ್ ವಲ್ಲಾಚಿಯಾದಲ್ಲಿ ಬ್ರೂಮೊವ್ ಅವರಿಂದ " ವಲಾಚ್ ". ಕುರುಬರು ರೊಮೇನಿಯನ್ನರ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಉದ್ಯೋಗವಾಗಿತ್ತು ಮತ್ತು ಅವರು ಉತ್ತರದ ಕಾರ್ಪಾಥಿಯನ್ ಶ್ರೇಣಿಯನ್ನು ವಸಾಹತುವನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡಾಗ ಮತ್ತು ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಒಟ್ಟುಗೂಡಿಸಿದಾಗ, ಅವರ ವಿಲಕ್ಷಣವಾದ "ವಲಾಚ್" "ಕುರುಬ" ಗೆ ಸಮಾನಾರ್ಥಕವಾಯಿತು.

ಕಾಡು ಪೂರ್ವಜರು

ಬದಲಾಯಿಸಿ
 
ಮೌಫ್ಲಾನ್ ದೇಶೀಯ ಕುರಿಗಳ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಪೂರ್ವಜ ಎಂದು ಭಾವಿಸಲಾಗಿದೆ.

ದೇಶೀಯ ಕುರಿಗಳು ಮತ್ತು ಅವುಗಳ ಕಾಡು ಪೂರ್ವಜರ ನಡುವಿನ ಮೂಲದ ನಿಖರವಾದ ರೇಖೆಯು ಅಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿದೆ. [] ಓವಿಸ್ ಮೇಷ ರಾಶಿಯು ಏಷಿಯಾಟಿಕ್ ( ಓ. ಓರಿಯೆಂಟಲಿಸ್ ) ಜಾತಿಯ ಮೌಫ್ಲಾನ್‌ನಿಂದ ಬಂದಿದೆ ಎಂದು ಅತ್ಯಂತ ಸಾಮಾನ್ಯವಾದ ಊಹೆಯು ಹೇಳುತ್ತದೆ. [] ಸ್ಕಾಟ್ಲೆಂಡ್‌ನ ಕ್ಯಾಸಲ್‌ಮಿಲ್ಕ್ ಮೂರಿಟ್‌ನಂತಹ ಕುರಿಗಳ ಕೆಲವು ತಳಿಗಳು ಕಾಡು ಯುರೋಪಿಯನ್ ಮೌಫ್ಲಾನ್‌ನೊಂದಿಗೆ ಕ್ರಾಸ್ ಬ್ರೀಡಿಂಗ್ ಮೂಲಕ ರೂಪುಗೊಂಡವು. []

ಯೂರಿಯಲ್ ಎಂಬ ಕುರಿಯು ಒಮ್ಮೆ ದೇಶೀಯ ಕುರಿಗಳ ಪೂರ್ವಜರೆಂದು ಭಾವಿಸಲಾಗಿತ್ತು. ಏಕೆಂದರೆ ಅವುಗಳು ತಮ್ಮ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯ ಇರಾನಿನ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಸಾಂದರ್ಭಿಕವಾಗಿ ಮೌಫ್ಲಾನ್‌ನೊಂದಿಗೆ ಸಂತಾನೋತ್ಪತ್ತಿ ಮಾಡುತ್ತವೆ. [] : 6 ಆದಾಗ್ಯೂ, ಯೂರಿಯಲ್, ಅರ್ಗಾಲಿ ಮತ್ತು ಹಿಮ ಕುರಿಗಳು ಇತರ ಓವಿಸ್ ಜಾತಿಗಳಿಗಿಂತ ವಿಭಿನ್ನ ಸಂಖ್ಯೆಯ ವರ್ಣತಂತುಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ. ಇದು ನೇರ ಸಂಬಂಧವನ್ನು ಅಗ್ರಾಹ್ಯವಾಗಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಫೈಲೋಜೆನೆಟಿಕ್ ಅಧ್ಯಯನಗಳು ಮೂತ್ರದ ಪೂರ್ವಜರ ಬಗ್ಗೆ ಯಾವುದೇ ಪುರಾವೆಗಳನ್ನು ತೋರಿಸುವುದಿಲ್ಲ. [] ಕುರಿಗಳ ಯುರೋಪಿಯನ್ ಮತ್ತು ಏಷ್ಯನ್ ತಳಿಗಳನ್ನು ಹೋಲಿಸುವ ಹೆಚ್ಚಿನ ಅಧ್ಯಯನಗಳು ಎರಡರ ನಡುವೆ ಗಮನಾರ್ಹವಾದ ಆನುವಂಶಿಕ ವ್ಯತ್ಯಾಸಗಳನ್ನು ತೋರಿಸಿದೆ. ಈ ವಿದ್ಯಮಾನಕ್ಕೆ ಎರಡು ವಿವರಣೆಗಳನ್ನು ನೀಡಲಾಗಿದೆ. ಮೊದಲನೆಯದು ಪ್ರಸ್ತುತ ಅಜ್ಞಾತ ಜಾತಿಗಳು ಅಥವಾ ಕಾಡು ಕುರಿಗಳ ಉಪಜಾತಿಗಳು ದೇಶೀಯ ಕುರಿಗಳ ರಚನೆಗೆ ಕಾರಣವಾಗಿವೆ. [] ಎರಡನೆಯ ವಿವರಣೆಯೆಂದರೆ, ಈ ವ್ಯತ್ಯಾಸವು ಇತರ ಜಾನುವಾರುಗಳ ತಿಳಿದಿರುವ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯಂತೆಯೇ ಕಾಡು ಮೌಫ್ಲಾನ್‌ನಿಂದ ಸೆರೆಹಿಡಿಯುವ ಬಹು ಅಲೆಗಳ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿದೆ. []

ಪ್ರಾಚೀನ ಕುರಿಗಳು ಮತ್ತು ಆಧುನಿಕ ತಳಿಗಳ ನಡುವಿನ ಒಂದು ಪ್ರಮುಖ ವ್ಯತ್ಯಾಸವೆಂದರೆ ಉಣ್ಣೆಯನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸುವ ತಂತ್ರ. ಪ್ರಾಚೀನ ಕುರಿಗಳನ್ನು ಕತ್ತರಿಸಬಹುದು. ಆದರೆ ಅನೇಕರು ತಮ್ಮ ಉಣ್ಣೆಯನ್ನು " ರೂಯಿಂಗ್ " ಎಂಬ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯಲ್ಲಿ ಕೈಯಿಂದ ಕಿತ್ತುಕೊಳ್ಳಬಹುದು. ರೂಯಿಂಗ್ ಕೆಂಪ್ಸ್ ಎಂಬ ಒರಟಾದ ನಾರುಗಳನ್ನು ಬಿಡಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಅದು ಇನ್ನೂ ಮೃದುವಾದ ಉಣ್ಣೆಗಿಂತ ಉದ್ದವಾಗಿದೆ. ನೈಸರ್ಗಿಕವಾಗಿ ಉದುರಿದ ನಂತರ ಉಣ್ಣೆಯನ್ನು ಸಹ ಹೊಲದಿಂದ ಸಂಗ್ರಹಿಸಬಹುದು. ಸೋಯಾ ಮತ್ತು ಅನೇಕ ಶೆಟ್‌ಲ್ಯಾಂಡ್‌ಗಳಂತಹ ಸಂಸ್ಕರಿಸದ ತಳಿಗಳಲ್ಲಿ ಈ ರೂಯಿಂಗ್ ಗುಣಲಕ್ಷಣವು ಇಂದು ಉಳಿದುಕೊಂಡಿದೆ. ವಾಸ್ತವವಾಗಿ, ಸೋಯಾ, ಇತರ ಉತ್ತರ ಯುರೋಪಿಯನ್ ತಳಿಗಳೊಂದಿಗೆ ಸಣ್ಣ ಬಾಲಗಳು, ನೈಸರ್ಗಿಕವಾಗಿ ರೋಯಿಂಗ್ ಉಣ್ಣೆ, ಅಲ್ಪ ಗಾತ್ರ ಮತ್ತು ಎರಡೂ ಲಿಂಗಗಳಲ್ಲಿ ಕೊಂಬುಗಳು ಪ್ರಾಚೀನ ಕುರಿಗಳಿಗೆ ನಿಕಟ ಸಂಬಂಧ ಹೊಂದಿವೆ. ಮೂಲತಃ, ನೇಯ್ಗೆ ಮತ್ತು ಉಣ್ಣೆಯನ್ನು ನೂಲುವುದು ಕೈಗಾರಿಕೆಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡುವ ಕರಕುಶಲ ವಸ್ತುವಾಗಿತ್ತು. ಬ್ಯಾಬಿಲೋನಿಯನ್ನರು, ಸುಮೇರಿಯನ್ನರು ಮತ್ತು ಪರ್ಷಿಯನ್ನರು ಕುರಿಗಳ ಮೇಲೆ ಅವಲಂಬಿತರಾಗಿದ್ದರು. ಲಿನಿನ್ ಬಟ್ಟೆಯಾಗಿ ರೂಪುಗೊಂಡ ಮೊದಲ ಬಟ್ಟೆಯಾಗಿದ್ದರೂ, ಉಣ್ಣೆಯು ಅಮೂಲ್ಯವಾದ ಉತ್ಪನ್ನವಾಗಿದೆ. ತಮ್ಮ ಉಣ್ಣೆಗಾಗಿ ಹಿಂಡುಗಳನ್ನು ಬೆಳೆಸುವುದು ಆರಂಭಿಕ ಕೈಗಾರಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿತ್ತು [] ಮತ್ತು ಹಿಂಡುಗಳು ವಿನಿಮಯದ ಆರ್ಥಿಕತೆಗಳಲ್ಲಿ ವಿನಿಮಯದ ಮಾಧ್ಯಮವಾಗಿತ್ತು. ಅಸಂಖ್ಯಾತ ಬೈಬಲ್‌‍ನ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು ದೊಡ್ಡ ಹಿಂಡುಗಳನ್ನು ಸಾಕುತ್ತಿದ್ದರು. ಜುದೇಯ ರಾಜನ ಪ್ರಜೆಗಳು ಅವರು ಹೊಂದಿದ್ದ ಟಗರುಗಳ ಸಂಖ್ಯೆಗೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿ ತೆರಿಗೆ ವಿಧಿಸಿದರು. []

ಏಷ್ಯಾದಲ್ಲಿ

ಬದಲಾಯಿಸಿ

ದೇಶೀಕರಣ

ಬದಲಾಯಿಸಿ

ಕುರಿಗಳು ಮನುಷ್ಯರಿಂದ ಸಾಕಿದ ಮೊದಲ ಪ್ರಾಣಿಗಳಲ್ಲಿ ಸೇರಿವೆ ( ನಾಯಿಗಳ ಪಳಗಿಸುವಿಕೆಯು ೨೦,೦೦೦ ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಇರಬಹುದು). ಪಳಗಿಸುವಿಕೆಯ ದಿನಾಂಕವು ಮೆಸೊಪಟ್ಯಾಮಿಯಾದಲ್ಲಿ ಕ್ರಿ.ಪೂ. ೧೧,೦೦೦ ಮತ್ತು ೮,೦೦೦ ನಡುವೆ ಬೀಳುತ್ತದೆ ಎಂದು ಅಂದಾಜಿಸಲಾಗಿದೆ. [] ಕ್ರಿಸ್ತಪೂರ್ವ ೭ನೇ ಸಹಸ್ರಮಾನದ ಸುಮಾರಿಗೆ ದಕ್ಷಿಣ ಏಷ್ಯಾದ (ಇಂದಿನ ಪಾಕಿಸ್ತಾನದಲ್ಲಿ ) ಮೆಹರ್‌ಘರ್‌ನಲ್ಲಿ ಸ್ವತಂತ್ರವಾಗಿ ಪಳಗಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿರಬಹುದು. [] [] ಅವರ ಕಾಡು ಸಂಬಂಧಿಗಳು ಹಲವಾರು ಗುಣಲಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದಾರೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಆಕ್ರಮಣಶೀಲತೆಯ ತುಲನಾತ್ಮಕ ಕೊರತೆ, ನಿರ್ವಹಿಸಬಹುದಾದ ಗಾತ್ರ, ಆರಂಭಿಕ ಲೈಂಗಿಕ ಪ್ರಬುದ್ಧತೆ, ಸಾಮಾಜಿಕ ಸ್ವಭಾವ ಮತ್ತು ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಂತಾನೋತ್ಪತ್ತಿ ದರಗಳು, ಇದು ಅವರನ್ನು ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಪಳಗಿಸುವಿಕೆಗೆ ಸೂಕ್ತವಾಗಿದೆ. [] ಇಂದು ಮೇಷ ರಾಶಿಯು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಸಾಕುಪ್ರಾಣಿಯಾಗಿದ್ದು, ಅದರ ಆರೋಗ್ಯ ಮತ್ತು ಉಳಿವಿಗಾಗಿ ಮಾನವರ ಮೇಲೆ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಅವಲಂಬಿತವಾಗಿದೆ. [] ಕಾಡು ಕುರಿಗಳು ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿವೆ. ಆದರೆ ವಿಶೇಷವಾಗಿ ದೊಡ್ಡ ಪರಭಕ್ಷಕಗಳಿಲ್ಲದ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ (ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ದ್ವೀಪಗಳು) ಮತ್ತು ಕಾಡು ಕುದುರೆಗಳು, ಆಡುಗಳು, ಹಂದಿಗಳು ಅಥವಾ ನಾಯಿಗಳ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲ, ಆದಾಗ್ಯೂ ಕೆಲವು ಕಾಡು ಜನಸಂಖ್ಯೆಯು ವಿಭಿನ್ನ ತಳಿಗಳೆಂದು ಗುರುತಿಸಲ್ಪಡುವಷ್ಟು ದೀರ್ಘಕಾಲ ಪ್ರತ್ಯೇಕವಾಗಿ ಉಳಿದಿದೆ. [] [೧೦]

ದ್ವಿತೀಯ ಉತ್ಪನ್ನಗಳಿಗಾಗಿ ಕುರಿಗಳನ್ನು ಸಾಕುವುದು ಮತ್ತು ಅದರ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ತಳಿ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯು ನೈಋತ್ಯ ಏಷ್ಯಾ ಅಥವಾ ಪಶ್ಚಿಮ ಯುರೋಪ್ನಲ್ಲಿ ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತು. [೧೧] ಆರಂಭದಲ್ಲಿ, ಕುರಿಗಳನ್ನು ಮಾಂಸ, ಹಾಲು ಮತ್ತು ಚರ್ಮಕ್ಕಾಗಿ ಮಾತ್ರ ಇಡಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಇರಾನ್‌ನಲ್ಲಿನ ಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುವ ಪ್ರತಿಮೆಯಿಂದ ಪುರಾತತ್ತ್ವ ಶಾಸ್ತ್ರದ ಪುರಾವೆಗಳು ಉಣ್ಣೆಯ ಕುರಿಗಳ ಆಯ್ಕೆಯು ಕ್ರಿ.ಪೂ. ೬೦೦೦ ರ ಸುಮಾರಿಗೆ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗಿರಬಹುದು ಎಂದು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. [] [೧೨] ಮುಂಚಿನ ನೇಯ್ದ ಉಣ್ಣೆಯ ಉಡುಪುಗಳು ಎರಡು ರಿಂದ ಮೂರು ಸಾವಿರ ವರ್ಷಗಳ ನಂತರದವು. [೧೩] ಈ ಮೊದಲು, ಕುರಿಯನ್ನು ಅದರ ಮಾಂಸಕ್ಕಾಗಿ ಕಡಿಯುವಾಗ, ಚರ್ಮವನ್ನು ಹದಗೊಳಿಸಿ ಒಂದು ರೀತಿಯ ಟ್ಯೂನಿಕ್ ಆಗಿ ಧರಿಸಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಅಂತಹ ಉಡುಪುಗಳ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯು ಫಲವತ್ತಾದ ಅರ್ಧಚಂದ್ರಾಕೃತಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ತಣ್ಣನೆಯ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸಲು ಮಾನವರನ್ನು ಉತ್ತೇಜಿಸುತ್ತದೆ ಎಂದು ಸಂಶೋಧಕರು ನಂಬುತ್ತಾರೆ. ಅಲ್ಲಿ ತಾಪಮಾನವು ಸರಾಸರಿ ೭೦ °ಎಫ್‌‍ (೨೧ °ಸಿ) [೧೪] ಕ್ಯಾಟಲ್ಹೋಯುಕ್ ನಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುವ ಕುರಿ ಬಾಚಿಹಲ್ಲುಗಳು ಮತ್ತು ಮೂಳೆಗಳು ಈ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ದೇಶೀಯ ಕುರಿಗಳ ಜನಸಂಖ್ಯೆಯನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಿರಬಹುದು ಎಂದು ಸೂಚಿಸುತ್ತವೆ. [೧೫] ಕಂಚಿನ ಯುಗದ ಆ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ, ಆಧುನಿಕ ತಳಿಗಳ ಎಲ್ಲಾ ಪ್ರಮುಖ ಲಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಕುರಿಗಳು ಪಶ್ಚಿಮ ಏಷ್ಯಾದಾದ್ಯಂತ ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿ ಹರಡಿದ್ದವು. []

ಕ್ರಿಸ್ತಪೂರ್ವ ೬೦೦೦ ಕ್ಕೆ ಸೇರಿದ ಪ್ರಾಚೀನ ವಸಾಹತು ಜೀತುನ್ ನಿವಾಸಿಗಳು ಕುರಿ ಮತ್ತು ಮೇಕೆಗಳನ್ನು ತಮ್ಮ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಜಾನುವಾರುಗಳಾಗಿ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದರು. [೧೬] ಪುರಾತತ್ತ್ವ ಶಾಸ್ತ್ರದ ಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲಿ ಅಲೆಮಾರಿ ಪಶುಪಾಲನೆಯ ಹಲವಾರು ಗುರುತಿಸುವಿಕೆಗಳಿವೆ. ಕುರಿ ಮತ್ತು ಮೇಕೆ ಮೂಳೆಗಳ ಹರಡುವಿಕೆ, ಧಾನ್ಯ ಅಥವಾ ಧಾನ್ಯ-ಸಂಸ್ಕರಣಾ ಸಲಕರಣೆಗಳ ಕೊರತೆ, ವಿಶಿಷ್ಟ ಲಕ್ಷಣಗಳ ಗುಂಪನ್ನು ತೋರಿಸುವ ಅತ್ಯಂತ ಸೀಮಿತ ವಾಸ್ತುಶೈಲಿ, ಪ್ರದೇಶದ ವಲಯದಿಂದ ಹೊರಗಿರುವ ಸ್ಥಳ. ಕೃಷಿ, ಮತ್ತು ಆಧುನಿಕ ಅಲೆಮಾರಿ ಪಶುಪಾಲಕ ಜನರಿಗೆ ಜನಾಂಗೀಯ ಸಾದೃಶ್ಯ. [೧೭]

ಆಧುನಿಕ

ಬದಲಾಯಿಸಿ
 
ಅಫ್ಘಾನಿಸ್ತಾನದ ಪರ್ವತದ ಮೇಲೆ ಕೊಬ್ಬಿದ ಬಾಲದ ಕುರಿಗಳನ್ನು [೧೮] ಹೊಂದಿರುವ ಕುರುಬ

ಮಧ್ಯಪ್ರಾಚ್ಯ ಮತ್ತು ಮಧ್ಯ ಏಷ್ಯಾ

ಬದಲಾಯಿಸಿ

ಸೌದಿ ಅರೇಬಿಯಾ (ಬಹುಶಃ ೩% ಕ್ಕಿಂತ ಕಡಿಮೆ), ಇರಾನ್ (೪%), ಮತ್ತು ಅಫ್ಘಾನಿಸ್ತಾನ (ಹೆಚ್ಚಿನ ೧೦%) ನಂತಹ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಅಲೆಮಾರಿ ಮತ್ತು ಸೆಮಿನೋಮ್ಯಾಡಿಕ್ ಪಶುಪಾಲಕರ ದೊಡ್ಡ ಆದರೆ ನಿರಂತರವಾಗಿ ಇಳಿಮುಖವಾಗುತ್ತಿರುವ ಅಲ್ಪಸಂಖ್ಯಾತರಿದ್ದಾರೆ. [೧೯]

ಭಾರತದಲ್ಲಿ, ಸ್ಥಳೀಯ ದೇಸಿ ಕುರಿ ತಳಿಯನ್ನು ಮೆರಿನೊ ಮತ್ತು ಇತರ ಉತ್ತಮ ಗುಣಮಟ್ಟದ ಉಣ್ಣೆಯ ಕುರಿಗಳೊಂದಿಗೆ ದಾಟುವ ಮೂಲಕ 'ದರ್ಜೆಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುವ' ಅಥವಾ ಗುಣಮಟ್ಟವನ್ನು ಸುಧಾರಿಸುವ ಪ್ರಯತ್ನಗಳಿವೆ. ಉತ್ತಮ ಗುಣಮಟ್ಟದ ಉಣ್ಣೆ ಮತ್ತು ಮಟನ್ ಉತ್ಪಾದಿಸುವ ದೇಸಿ ಕುರಿಗಳನ್ನು ಉತ್ಪಾದಿಸುವ ಪ್ರಯತ್ನದಲ್ಲಿ ಇದನ್ನು ಮಾಡಲಾಗುತ್ತಿದೆ. [೨೦]

ಕುರಿಗಳು ಚೀನಾದ ಕೃಷಿ ಆರ್ಥಿಕತೆಯ ಪ್ರಮುಖ ಭಾಗವಲ್ಲ, ಏಕೆಂದರೆ ಚೀನಾದ ಬಹುಪಾಲು ಕುರಿ ಸಾಕಣೆಗೆ ಅಗತ್ಯವಾದ ದೊಡ್ಡ ತೆರೆದ ಹುಲ್ಲುಗಾವಲುಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿಲ್ಲ. [೨೧] ಕುರಿ ಸಾಕಣೆಯು ದೇಶದ ವಾಯುವ್ಯ ಪ್ರಾಂತ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿದೆ, ಅಲ್ಲಿ ಅಂತಹ ಭೂಪ್ರದೇಶಗಳು ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿವೆ. [೨೨] ಚೀನಾ ಸ್ಥಳೀಯ ಝಾನ್‌‌ ಎಂಬ ಕುರಿ ತಳಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ೧೯೮೫ ರಿಂದ ತಳಿಯ ಜನಸಂಖ್ಯೆಯು ಕ್ಷೀಣಿಸುತ್ತಿದೆ. ಆದರೆ ಸರ್ಕಾರವು ತಳಿಯ ಪ್ರಚಾರದ ಹೊರತಾಗಿಯೂ ತಳಿಯ ಸಂಖ್ಯೆಯು ಕ್ಷೀಣಿಸುತ್ತಿದೆ. [೨೩]

ಜಪಾನಿನ ಸರ್ಕಾರವು ೧೯ ನೇ ಶತಮಾನದುದ್ದಕ್ಕೂ ಕುರಿಗಳನ್ನು ಸಾಕಲು ರೈತರನ್ನು ಉತ್ತೇಜಿಸಿತು. ಕುರಿ ಸಾಕಾಣಿಕೆ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳು ಯಾರ್ಕ್‌ಷೈರ್, ಬರ್ಕ್‌ಷೈರ್, ಸ್ಪ್ಯಾನಿಷ್ ಮೆರಿನೊ ಮತ್ತು ಹಲವಾರು ಚೈನೀಸ್ ಮತ್ತು ಮಂಗೋಲಿಯನ್ ಕುರಿ ತಳಿಗಳನ್ನು ಆಮದು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದವು. ಇದು ಕುರಿ ಸಾಕಾಣಿಕೆಗೆ ಸರ್ಕಾರದ ಉತ್ತೇಜನದಿಂದ ಉತ್ತೇಜನ ನೀಡಿತು. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಕುರಿಗಳನ್ನು ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿ ಸಾಕುವುದು ಹೇಗೆ ಎಂಬುದರ ಕುರಿತು ರೈತರಿಗೆ ಜ್ಞಾನದ ಕೊರತೆ ಮತ್ತು ಅವರು ಉತ್ತೇಜಿಸಿದ ಕುರಿಗಳನ್ನು ಆಮದು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವವರಿಗೆ ಮಾಹಿತಿ ನೀಡಲು ಸರ್ಕಾರ ವಿಫಲವಾದ ಕಾರಣ ಯೋಜನೆಯ ವೈಫಲ್ಯಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಯಿತು ಮತ್ತು ೧೮೮೮ ರಲ್ಲಿ ಅದನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಲಾಯಿತು. [೨೪]

ಮಂಗೋಲಿಯಾ

ಬದಲಾಯಿಸಿ

ಸಹಸ್ರಾರು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಮಂಗೋಲಿಯನ್ನರ ಮುಖ್ಯ ಆರ್ಥಿಕ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳು ಮತ್ತು ಜೀವನಶೈಲಿಗಳಲ್ಲಿ ಕುರಿ ಹಿಂಡುವಿಕೆ ಒಂದಾಗಿದೆ. ಮಂಗೋಲಿಯನ್ ಕುರಿ ಹಿಂಡಿನ ಸಂಪ್ರದಾಯಗಳು ಮತ್ತು ಆಧುನಿಕ ವಿಜ್ಞಾನವು ಉತ್ತಮವಾಗಿ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಗೊಂಡಿದೆ. ಮಂಗೋಲಿಯನ್ ಆಯ್ಕೆ ಮತ್ತು ಪಶುವೈದ್ಯಕೀಯ ವಿಜ್ಞಾನವು ದೇಶದ ಕುರಿ ಹಿಂಡನ್ನು (i) ಉಣ್ಣೆಯ ನಾರಿನ ಉದ್ದ, ತೆಳ್ಳಗೆ ಮತ್ತು ಮೃದುತ್ವ, (ii) ವಿವಿಧ ಎತ್ತರಗಳಲ್ಲಿ ಬದುಕುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ, (iii) ಭೌತಿಕ ನೋಟ, ಬಾಲ ರೂಪ, ಗಾತ್ರ ಮತ್ತು ಇತರ ಮಾನದಂಡಗಳಿಂದ ವರ್ಗೀಕರಿಸುತ್ತದೆ. ಅತ್ಯಂತ ಸಾಮಾನ್ಯವಾದ ಕುರಿ ತಳಿಗಳೆಂದರೆ ಮಂಗೋಲ್ ಖಲ್ಹಾ, ಗೋವ್-ಅಲ್ಟಾಯ್, ಬೈದ್ರಾಗ್, ಬಯಾದ್, ಉಝೆಂಚಿನ್, ಸುಂಬರ್ ಮತ್ತು ಇತರ ತಳಿಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ, ಇವೆಲ್ಲವೂ ಕೊಬ್ಬಿನ ಬಾಲದ ಕುಟುಂಬದ ತಳಿಗಳಾಗಿವೆ.

ದೇಶದ ಸಂಪೂರ್ಣ ಸಾಕು ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಗಣತಿಯನ್ನು ವಾರ್ಷಿಕವಾಗಿ ನಡೆಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ೨೦೧೭ ರ ಅಂತ್ಯದ ವೇಳೆಗೆ, ಜನಗಣತಿಯು ೩೦ ಮಿಲಿಯನ್‌ಗಿಂತಲೂ ಹೆಚ್ಚು ಕುರಿಗಳನ್ನು ಎಣಿಸಿದೆ. ಅದು ಸಂಪೂರ್ಣ ಹರ್ಡಿಂಗ್ ಸ್ಟಾಕ್‌ನ ೪೫.೫ ಪ್ರತಿಶತವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. [೨೫]

ವಾರ್ಷಿಕವಾಗಿ ಚಂದ್ರನ ಹೊಸ ವರ್ಷದ ಮೊದಲು ಸರ್ಕಾರವು ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತ "ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಹರ್ಡರ್" ( ಮಂಗೋಲಿಯನ್ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ "Улсын сайн малчин цол") ನಾಮನಿರ್ದೇಶನವನ್ನು ದನಗಾಹಿಗಳನ್ನು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ.

ಆಫ್ರಿಕಾದಲ್ಲಿ

ಬದಲಾಯಿಸಿ

ಪಶ್ಚಿಮ ಏಷ್ಯಾದಲ್ಲಿ ಪಳಗಿದ ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯದ ನಂತರ ಕುರಿಗಳು ಆಫ್ರಿಕನ್ ಖಂಡವನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸಿದವು. [೨೬] ಅಲ್ಪಸಂಖ್ಯಾತ ಇತಿಹಾಸಕಾರರು ಒಮ್ಮೆ ಓವಿಸ್ ಮೇಷಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ವಿವಾದಾತ್ಮಕ ಆಫ್ರಿಕನ್ ಸಿದ್ಧಾಂತವನ್ನು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸಿದರು. [೨೬] ಈ ಸಿದ್ಧಾಂತವು ಪ್ರಾಥಮಿಕವಾಗಿ ರಾಕ್ ಆರ್ಟ್ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಗಳು ಮತ್ತು ಬಾರ್ಬರಿ ಕುರಿಯಿಂದ ಆಸ್ಟಿಯೋಲಾಜಿಕಲ್ ಪುರಾವೆಗಳನ್ನು ಆಧರಿಸಿದೆ. [೨೬] ಮೊದಲ ಕುರಿಗಳು ಸಿನೈ ಮೂಲಕ ಉತ್ತರ ಆಫ್ರಿಕಾವನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸಿದವು ಮತ್ತು ಎಂಟು ಮತ್ತು ಏಳು ಸಾವಿರ ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಪ್ರಾಚೀನ ಈಜಿಪ್ಟಿನ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಇದ್ದವು. [೨೬] ಕುರಿಗಳು ಯಾವಾಗಲೂ ಆಫ್ರಿಕಾದಲ್ಲಿ ಜೀವನಾಧಾರಕ್ಕೆ ಕೃಷಿಯ ಭಾಗವಾಗಿದೆ. ಆದರೆ ಇಂದು ಗಮನಾರ್ಹ ಸಂಖ್ಯೆಯ ವಾಣಿಜ್ಯ ಕುರಿಗಳನ್ನು ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವ ಏಕೈಕ ದೇಶ ದಕ್ಷಿಣ ಆಫ್ರಿಕಾ, ೨೮.೮ ಮಿಲಿಯನ್ ತಲೆಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. [] [೨೭]

ಇಥಿಯೋಪಿಯಾದಲ್ಲಿ, ಕುರಿಗಳ ಲ್ಯಾಂಡ್ರೇಸ್‌‍ನಲ್ಲಿ ಹಲವಾರು ವಿಧಗಳಿವೆ. ಬಾಲದ ಆಕಾರ ಮತ್ತು ಉಣ್ಣೆಯ ರೀತಿಯ ಅಂಶಗಳ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ಕುರಿಗಳನ್ನು ವರ್ಗೀಕರಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಲಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಎಚ್‌‍. ಎಪ್ಸ್ಟೀನ್ ಆ ಎರಡು ಅಂಶಗಳ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ತಳಿಗಳನ್ನು ೧೪ ವಿಧಗಳಾಗಿ ವಿಂಗಡಿಸುವ ಮೂಲಕ ಈ ರೀತಿ ವರ್ಗೀಕರಿಸುವ ಪ್ರಯತ್ನವನ್ನು ಮಾಡಿದರು. ಆದಾಗ್ಯೂ, ೨೦೦೨ ರಲ್ಲಿ, ಮುಂದಿನ ಆನುವಂಶಿಕ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆಯು ಇಥಿಯೋಪಿಯನ್ ಕುರಿಗಳಲ್ಲಿ ಸಣ್ಣ-ಕೊಬ್ಬಿನ-ಬಾಲ, ಉದ್ದ-ಕೊಬ್ಬಿನ-ಬಾಲ, ಕೊಬ್ಬು-ರಂಪ್ಡ್ ಮತ್ತು ತೆಳ್ಳಗಿನ-ಬಾಲ ಎಂಬ ಕೇವಲ ನಾಲ್ಕು ವಿಭಿನ್ನ ಪ್ರಭೇದಗಳಿವೆ ಎಂದು ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸಿತು. [೨೮]

ಯುರೋಪಿನಲ್ಲಿ

ಬದಲಾಯಿಸಿ
 
೧೨ನೇ ಶತಮಾನದ ಪ್ರಕಾಶಿತ ಹಸ್ತಪ್ರತಿಯಾದ ಅಬರ್ಡೀನ್ ಬೆಸ್ಟಿಯರಿಯಿಂದ ರಾಮ್‌ನ ಚಿತ್ರಣ
 
೧೮೭೨ ರಲ್ಲಿ ಕುರಿ-ಮಡಿ

ಕುರಿ ಸಾಕಾಣಿಕೆ ಯುರೋಪ್‌‍ನಲ್ಲಿ ತ್ವರಿತವಾಗಿ ಹರಡಿತು. ಸುಮಾರು ಕ್ರಿ.ಪೂ. ೬೦೦೦ ದಲ್ಲಿ, ಪೂರ್ವ ಇತಿಹಾಸದ ನವಶಿಲಾಯುಗದ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ, ಕ್ಯಾಸ್ಟೆಲ್ನೋವಿಯನ್ ಜನರು, ಫ್ರಾನ್ಸ್‌ನ ದಕ್ಷಿಣದಲ್ಲಿರುವ ಇಂದಿನ ಮಾರ್ಸಿಲ್ಲೆ ಬಳಿಯಿರುವ ಚಾಟೆಯೂಫ್-ಲೆಸ್-ಮಾರ್ಟಿಗಸ್ ಸುತ್ತಮುತ್ತ ವಾಸಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ದೇಶೀಯ ಕುರಿಗಳನ್ನು ಸಾಕಲು ಯುರೋಪ್‌ನಲ್ಲಿ ಮೊದಲಿಗರಾಗಿದ್ದರು. [೨೯] ಪ್ರಾಯೋಗಿಕವಾಗಿ ಅದರ ಆರಂಭದಿಂದಲೂ, ಪ್ರಾಚೀನ ಗ್ರೀಕ್ ನಾಗರಿಕತೆಯು ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಜಾನುವಾರುಗಳಾಗಿ ಕುರಿಗಳನ್ನು ಅವಲಂಬಿಸಿದೆ ಮತ್ತು ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಪ್ರಾಣಿಗಳನ್ನು ಹೆಸರಿಸಲು ಸಹ ಹೇಳಲಾಗುತ್ತದೆ. [೧೨] ಇಂದು ಕಂಡುಬರುವ ಒಂದು ವಿಧದ ಸ್ಕ್ಯಾಂಡಿನೇವಿಯನ್ ಕುರಿಗಳು - ಚಿಕ್ಕ ಬಾಲಗಳು ಮತ್ತು ಬಹು-ಬಣ್ಣದ ಉಣ್ಣೆಯೊಂದಿಗೆ - ಸಹ ಆರಂಭಿಕ ಹಂತದಲ್ಲಿದ್ದವು. ನಂತರ, ರೋಮನ್ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯವು ವ್ಯಾಪಕ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಕುರಿಗಳನ್ನು ಸಾಕಿತು, ಮತ್ತು ರೋಮನ್ನರು ಯುರೋಪ್‌ನ ಬಹುಪಾಲು ಕುರಿಗಳನ್ನು ಬೆಳೆಸುವಲ್ಲಿ ಪ್ರಮುಖ ಪ್ರತಿನಿಧಿಯಾಗಿದ್ದರು. ಪ್ಲಿನಿ ದಿ ಎಲ್ಡರ್, ತನ್ನ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ ( ನ್ಯಾಚುರಲಿಸ್ ಹಿಸ್ಟೋರಿಯಾ ), ಕುರಿ ಮತ್ತು ಉಣ್ಣೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಸುದೀರ್ಘವಾಗಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾನೆ. [೩೦] "ದೇವರನ್ನು ಮೆಚ್ಚಿಸಿದ್ದಕ್ಕಾಗಿ ಮತ್ತು ಅದರ ಉಣ್ಣೆಯನ್ನು ನಮಗೆ ನೀಡಿದ್ದಕ್ಕಾಗಿ ನಾವು ಕುರಿಗಳಿಗೆ ಋಣಿಯಾಗಿದ್ದೇವೆ" ಎಂದು ಘೋಷಿಸಿದ ಅವರು ಪ್ರಾಚೀನ ಕುರಿಗಳ ತಳಿಗಳು ಉಣ್ಣೆಯ ಅನೇಕ ಬಣ್ಣಗಳು, ಉದ್ದಗಳು ಮತ್ತು ಗುಣಗಳನ್ನು ವಿವರಿಸುತ್ತಾರೆ. [೩೦] ರೋಮನ್ನರು ಕುರಿಗಳನ್ನು ಹೊದಿಕೆ ಮಾಡುವ ಅಭ್ಯಾಸವನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು, ಇದರಲ್ಲಿ ಕುರಿಗಳ ಶುಚಿತ್ವ ಮತ್ತು ಹೊಳಪನ್ನು ಸುಧಾರಿಸಲು ಕುರಿಗಳ ಮೇಲೆ ಅಳವಡಿಸಲಾದ ಕೋಟ್ ಅನ್ನು (ಇಂದು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ನೈಲಾನ್ ) ಇರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. []

ಬ್ರಿಟಿಷ್ ದ್ವೀಪಗಳ ರೋಮನ್ ಆಕ್ರಮಣದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ಸುಮಾರು ಕ್ರಿ.ಶ೫೦ ರಲ್ಲಿ ಇಂಗ್ಲೆಂಡ್‌ನ ವಿಂಚೆಸ್ಟರ್‌ನಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡ ಉಣ್ಣೆ ಸಂಸ್ಕರಣಾ ಕಾರ್ಖಾನೆಯನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಲಾಯಿತು. [೧೨] ಕ್ರಿ.ಶ.೧೦೦೦ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಇಂಗ್ಲೆಂಡ್ ಮತ್ತು ಸ್ಪೇನ್ ಪಾಶ್ಚಿಮಾತ್ಯ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಕುರಿ ಉತ್ಪಾದನೆಯ ಅವಳಿ ಕೇಂದ್ರಗಳಾಗಿ ಗುರುತಿಸಲ್ಪಟ್ಟವು. [] [೧೨] ಉಣ್ಣೆಯ ವ್ಯಾಪಾರದಲ್ಲಿ ಐತಿಹಾಸಿಕವಾಗಿ ಪ್ರಾಬಲ್ಯ ಹೊಂದಿರುವ ಉತ್ತಮ ಉಣ್ಣೆಯ ಮೆರಿನೊ ಕುರಿಗಳ ಮೂಲ ತಳಿಗಾರರಾಗಿ ಸ್ಪ್ಯಾನಿಷ್ ದೊಡ್ಡ ಸಂಪತ್ತನ್ನು ಗಳಿಸಿತು. ಉಣ್ಣೆಯ ಹಣವು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಸ್ಪ್ಯಾನಿಷ್ ಆಡಳಿತಗಾರರಿಗೆ ಹಣಕಾಸು ಒದಗಿಸಿತು. ಆದ್ದರಿಂದ ವಿಜಯಶಾಲಿಗಳು ಹೊಸ ಪ್ರಪಂಚಕ್ಕೆ ಪ್ರಯಾಣಿಸಿದರು. [೧೨] ಪ್ರಬಲವಾದ ಮೆಸ್ತಾ (ಅದರ ಪೂರ್ಣ ಶೀರ್ಷಿಕೆ ಹೊನ್ರಾಡೊ ಕಾನ್ಸೆಜೊ ಡೆ ಲಾ ಮೆಸ್ಟಾ, ಗೌರವಾನ್ವಿತ ಕೌನ್ಸಿಲ್ ಆಫ್ ದಿ ಮೆಸ್ಟಾ) ಎಂಬುದು ಕುರಿ ಮಾಲೀಕರ ನಿಗಮವಾಗಿದ್ದು, ಇದನ್ನು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಸ್ಪೇನ್‌ನ ಶ್ರೀಮಂತ ವ್ಯಾಪಾರಿಗಳು, ಕ್ಯಾಥೊಲಿಕ್ ಪಾದ್ರಿಗಳು ಮತ್ತು ಮೆರಿನೊ ಹಿಂಡುಗಳನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸುವ ಉದಾತ್ತರಿಂದ ಪಡೆಯಲಾಗಿದೆ. [೩೧] ೧೭ ನೇ ಶತಮಾನದ ವೇಳೆಗೆ, ಮೆಸ್ಟಾ ಎರಡು ಮಿಲಿಯನ್ ಮೆರಿನೊ ಕುರಿಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿತ್ತು. [೩೨]

ಮೆಸ್ಟಾ ಹಿಂಡುಗಳು ಸ್ಪೇನ್‌ನಾದ್ಯಂತ ಟ್ರಾನ್ಸ್‌ಹ್ಯೂಮಾನ್ಸ್‌ನ ಕಾಲೋಚಿತ ಮಾದರಿಯನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿದವು. ವಸಂತ ಋತುವಿನಲ್ಲಿ, ಅವರು ಚಳಿಗಾಲದ ಹುಲ್ಲುಗಾವಲುಗಳನ್ನು ( ಇನ್ವೆರ್ನಾಡೆರೋಸ್ ) ಎಕ್ಸ್ಟ್ರೀಮದುರಾ ಮತ್ತು ಆಂಡಲೂಸಿಯಾದಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಬೇಸಿಗೆ ಹುಲ್ಲುಗಾವಲುಗಳನ್ನು ( ಅಗೋಸ್ಟಾಡೆರೋಸ್ ) ಕ್ಯಾಸ್ಟೈಲ್ನಲ್ಲಿ ಮೇಯಲು ಬಿಟ್ಟರು. ಮತ್ತೆ ಶರತ್ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಮರಳಿದರು. [೩೨] ಉಣ್ಣೆಯ ಲಾಭವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಲು ಉತ್ಸುಕರಾಗಿದ್ದ ಸ್ಪ್ಯಾನಿಷ್ ಆಡಳಿತಗಾರರು ಮೆಸ್ಟಾಗೆ ವ್ಯಾಪಕವಾದ ಕಾನೂನು ಹಕ್ಕುಗಳನ್ನು ನೀಡಿದರು. ಆಗಾಗ್ಗೆ ಸ್ಥಳೀಯ ರೈತರಿಗೆ ಹಾನಿಯಾಗುವಂತೆ ಮಾಡಿದರು. [೩೨] ಬೃಹತ್ ಮೆರಿನೊ ಹಿಂಡುಗಳು ತಮ್ಮ ವಲಸೆ ಮಾರ್ಗಗಳಿಗೆ ಕಾನೂನುಬದ್ಧ ಹಕ್ಕನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದವು ( ಕಾನಡಾಸ್ ). ಪಟ್ಟಣಗಳು ಮತ್ತು ಹಳ್ಳಿಗಳು ತಮ್ಮ ಸಾಮಾನ್ಯ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಹಿಂಡುಗಳನ್ನು ಮೇಯಿಸಲು ಕಾನೂನಿನ ಮೂಲಕ ನಿರ್ಬಂಧವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದವು. ಮೆಸ್ಟಾ ತನ್ನದೇ ಆದ ಶೆರಿಫ್‌ಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದು ಅದು ಆಕ್ಷೇಪಾರ್ಹ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳನ್ನು ತನ್ನದೇ ಆದ ನ್ಯಾಯಮಂಡಳಿಗಳಿಗೆ ಕರೆಸುತ್ತದೆ . [೩೨]

 
ಕುರಿಗಳನ್ನು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ರೈತರು ರಾಡಲ್ ಎಂಬ ಬಣ್ಣದ ಗುರುತು ಬಳಸಿ ಗುರುತಿಸುತ್ತಾರೆ.

ರಾಜಮನೆತನದ ಅನುಮತಿಯಿಲ್ಲದೆ ಮೆರಿನೊಗಳನ್ನು ರಫ್ತು ಮಾಡುವುದು ಶಿಕ್ಷಾರ್ಹ ಅಪರಾಧವಾಗಿತ್ತು. ಹೀಗಾಗಿ ೧೮ ನೇ ಶತಮಾನದ ಮಧ್ಯಭಾಗದವರೆಗೆ ತಳಿಯ ಮೇಲೆ ಸಂಪೂರ್ಣ ಏಕಸ್ವಾಮ್ಯವನ್ನು ಖಾತ್ರಿಪಡಿಸಿತು. ರಫ್ತು ನಿಷೇಧವನ್ನು ಮುರಿದ ನಂತರ ಉತ್ತಮ ಉಣ್ಣೆ ಕುರಿಗಳನ್ನು ಪ್ರಪಂಚದಾದ್ಯಂತ ವಿತರಿಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿತು. ೧೭೮೬ ರಲ್ಲಿ ಲೂಯಿಸ್ XVI ರ ರಾಮ್‌ಬೌಲೆಟ್‌ ರಫ್ತು ಮಾಡುವಿಕೆಯು ಆಧುನಿಕ ರಾಂಬೌಲೆಟ್ ( ಅಥವಾ ಫ್ರೆಂಚ್ ಮೆರಿನೊ) ತಳಿಗೆ ಆಧಾರವಾಗಿದೆ. [೩೩] : 66 ನೆಪೋಲಿಯನ್ ಯುದ್ಧಗಳು ಮತ್ತು ಒಮ್ಮೆ-ವಿಶೇಷವಾದ ಸ್ಪ್ಯಾನಿಷ್ ಸ್ಟಾಕ್‌ಗಳ ಮೆರಿನೋಸ್‌ನ ಜಾಗತಿಕ ವಿತರಣೆಯ ನಂತರ ಸ್ಪೇನ್‌ನಲ್ಲಿ ಕುರಿ ಸಾಕಣೆಯು ಚುರ್ರಾದಂತಹ ಗಟ್ಟಿಯಾದ ಒರಟಾದ ಉಣ್ಣೆಯ ತಳಿಗಳಿಗೆ ಮರಳಿತು ಮತ್ತು ಅದು ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಆರ್ಥಿಕ ಮಹತ್ವವನ್ನು ಹೊಂದಿಲ್ಲ. [೩೪]

ಸ್ಪೇನ್‌ನಲ್ಲಿನ ಕುರಿ ಉದ್ಯಮವು ವಲಸೆ ಹಿಂಡುಗಳ ನಿರ್ವಹಣೆಯ ಒಂದು ನಿದರ್ಶನವಾಗಿದೆ. ಇಡೀ ದೇಶದಾದ್ಯಂತ ದೊಡ್ಡ ಏಕರೂಪದ ಹಿಂಡುಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಇಂಗ್ಲೆಂಡ್‌ನಲ್ಲಿ ಬಳಸಲಾದ ನಿರ್ವಹಣಾ ಮಾದರಿಯು ವಿಭಿನ್ನವಾಗಿತ್ತು ಆದರೆ ದೇಶದ ಆರ್ಥಿಕತೆಗೆ ಸಮಾನವಾದ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿತ್ತು. ೨೦ ನೇ ಶತಮಾನದ ಆರಂಭದವರೆಗೂ ಕುರಿ ಅಥವಾ ಉಣ್ಣೆಯನ್ನು ದೇಶದಿಂದ ಕಳ್ಳಸಾಗಣೆ ಮಾಡುವುದು ಶಿಕ್ಷಾರ್ಹ ಅಪರಾಧವಾಗಿತ್ತು. ಇಂದಿನವರೆಗೂ ಹೌಸ್ ಆಫ್ ಲಾರ್ಡ್ಸ್ನ ಲಾರ್ಡ್ ಸ್ಪೀಕರ್ ವೂಲ್ಸಾಕ್ ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ಕುಶನ್ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. [೩೫]

ಯುಕೆ ಯಲ್ಲಿ ಕುರುಬನ ಹೆಚ್ಚಿನ ಏಕಾಗ್ರತೆ ಮತ್ತು ಹೆಚ್ಚು ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳುವ ಸ್ವಭಾವವು ಕುರಿಗಳನ್ನು ವಿಶೇಷವಾಗಿ ತಮ್ಮ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಉದ್ದೇಶ ಮತ್ತು ಪ್ರದೇಶಕ್ಕೆ ಅಳವಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಅವಕಾಶ ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟಿತು. ಇದರಿಂದಾಗಿ ದೇಶದ ಭೂಪ್ರದೇಶಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ ಅಸಾಧಾರಣ ವೈವಿಧ್ಯಮಯ ತಳಿಗಳಿಗೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ. [] ಈ ಹೆಚ್ಚಿನ ವೈವಿಧ್ಯಮಯ ತಳಿಗಳು ಸ್ಪ್ಯಾನಿಷ್ ಕುರಿಗಳ ಸೂಪರ್‌ಫೈನ್ ಉಣ್ಣೆಯೊಂದಿಗೆ ಸ್ಪರ್ಧಿಸಲು ಬೆಲೆಬಾಳುವ ವಿವಿಧ ಉತ್ಪನ್ನಗಳನ್ನು ಸಹ ಉತ್ಪಾದಿಸಿದವು. ಎಲಿಜಬೆತ್ I ರ ಆಳ್ವಿಕೆಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ಕುರಿ ಮತ್ತು ಉಣ್ಣೆ ವ್ಯಾಪಾರವು ಇಂಗ್ಲೆಂಡ್ ಕ್ರೌನ್‌ಗೆ ತೆರಿಗೆ ಆದಾಯದ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಮೂಲವಾಗಿತ್ತು ಮತ್ತು ಕುರಿ ಸಾಕಾಣಿಕೆಯ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಮತ್ತು ಹರಡುವಿಕೆಯಲ್ಲಿ ದೇಶವು ಪ್ರಮುಖ ಪ್ರಭಾವ ಬೀರಿತು. [] [೩೬]

ದೇಶೀಯ ಕುರಿಗಳ ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೆ ಎಲ್ಲಾ ಜಾನುವಾರುಗಳ ಪ್ರಮುಖ ಘಟನೆಯು ೧೮ ನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ರಾಬರ್ಟ್ ಬೇಕ್ವೆಲ್ ಅವರ ಕೆಲಸವಾಗಿದೆ. ಅವನ ಕಾಲದ ಮೊದಲು, ಅಪೇಕ್ಷಣೀಯ ಗುಣಲಕ್ಷಣಗಳಿಗಾಗಿ ಸಂತಾನೋತ್ಪತ್ತಿ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಅವಕಾಶವನ್ನು ಆಧರಿಸಿತ್ತು. ತಳಿ ಸಂಗ್ರಹದ ಆಯ್ಕೆಗೆ ಯಾವುದೇ ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯಿಲ್ಲ. ಬೇಕ್ವೆಲ್ ಅವರು ಕುರಿ, ಕುದುರೆಗಳು ಮತ್ತು ಜಾನುವಾರುಗಳೊಂದಿಗೆ ತಮ್ಮ ಕೆಲಸದಲ್ಲಿ ಆಯ್ದ ತಳಿ -ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಲೈನ್ ಬ್ರೀಡಿಂಗ್ ತತ್ವಗಳನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಿದರು. ಅವರ ಕೆಲಸವು ನಂತರ ಗ್ರೆಗರ್ ಮೆಂಡೆಲ್ ಮತ್ತು ಚಾರ್ಲ್ಸ್ ಡಾರ್ವಿನ್ ಮೇಲೆ ಪ್ರಭಾವ ಬೀರಿತು. [೩೩] ಕುರಿಗಳಿಗೆ ಅವರ ಪ್ರಮುಖ ಕೊಡುಗೆಯೆಂದರೆ ಲೀಸೆಸ್ಟರ್ ಲಾಂಗ್‌ವೂಲ್‌ನ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ, ಇದು ತ್ವರಿತ-ಪಕ್ವವಾಗುತ್ತಿರುವ ಬ್ಲಾಕಿ ಕನ್ಫರ್ಮೇಷನ್ ತಳಿಯಾಗಿದ್ದು ಅದು ಅನೇಕ ಪ್ರಮುಖ ಆಧುನಿಕ ತಳಿಗಳಿಗೆ ಆಧಾರವಾಗಿದೆ. [೩೩] ಇಂದು, ಯುಕೆ ಯಲ್ಲಿ ಕುರಿ ಉದ್ಯಮವು ಗಮನಾರ್ಹವಾಗಿ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿದೆ. [೩೭] ಆದರೂ ವಂಶಾವಳಿಯ ರಾಮ್‌ಗಳು ಇನ್ನೂ ಸುಮಾರು ೧೦೦,೦೦೦ ಪೌಂಡ್‌ಗಳನ್ನು ಹರಾಜಿನಲ್ಲಿ ಪಡೆಯಬಹುದು. [೩೮] [೩೯]

ಅಮೆರಿಕಾದಲ್ಲಿ

ಬದಲಾಯಿಸಿ
 
ಶ್ವೇತಭವನದ ದಕ್ಷಿಣ ಹುಲ್ಲುಹಾಸಿನ ಮೇಲೆ ಮೇಯುತ್ತಿರುವ ಕುರಿಗಳು, ಶ. ೧೯೧೮

ಅನೇಕ ಏಷ್ಯನ್ ಮತ್ತು ಯುರೋಪಿಯನ್ ಜಾತಿಗಳಿಗಿಂತ ದೇಶೀಯ ಕುರಿಗಳಿಗೆ ತಳೀಯವಾಗಿ ಹತ್ತಿರವಾಗಿದ್ದರೂ ಅಮೆರಿಕಾಕ್ಕೆ ಸ್ಥಳೀಯವಾಗಿ ಯಾವುದೇ ಅಂಡಾಣು ಜಾತಿಗಳನ್ನು ಸಾಕಲಾಗಿಲ್ಲ. ಉತ್ತರ ಅಮೆರಿಕಾದಲ್ಲಿನ ಮೊದಲ ದೇಶೀಯ ಕುರಿಗಳು-ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಚುರ್ರಾ ತಳಿಗಳು-೧೪೯೩ ರಲ್ಲಿ ಕ್ರಿಸ್ಟೋಫರ್ ಕೊಲಂಬಸ್‌‍ನ ಎರಡನೇ ಸಮುದ್ರಯಾನದೊಂದಿಗೆ ಆಗಮಿಸಿದವು. [] [೧೨] ಮುಂದಿನ ಅಟ್ಲಾಂಟಿಕ್ ಸಾಗಣೆಯು ೧೫೧೯ರಲ್ಲಿ ಹೆರ್ನಾನ್ ಕಾರ್ಟೆಸ್‌ನೊಂದಿಗೆ ಮೆಕ್ಸಿಕೊದಲ್ಲಿ ಇಳಿಯಿತು. [] ಉಣ್ಣೆ ಅಥವಾ ಪ್ರಾಣಿಗಳ ರಫ್ತು ಈ ಜನಸಂಖ್ಯೆಯಿಂದ ಸಂಭವಿಸಿದೆ ಎಂದು ತಿಳಿದಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಹಿಂಡುಗಳು ಸ್ಪ್ಯಾನಿಷ್ ವಸಾಹತುಶಾಹಿಗಳೊಂದಿಗೆ ಈಗಿನ ಮೆಕ್ಸಿಕೊ ಮತ್ತು ನೈಋತ್ಯ ಯುನೈಟೆಡ್ ಸ್ಟೇಟ್ಸ್‌ನಾದ್ಯಂತ ಹರಡಿವೆ. [೧೨] ಸ್ಥಳೀಯ ಅಮೆರಿಕನ್ನರ ನವಾಜೋ ಬುಡಕಟ್ಟಿಗೆ ಚುರ್ರಾಗಳನ್ನು ಪರಿಚಯಿಸಲಾಯಿತು. ಅವರ ಜೀವನೋಪಾಯ ಮತ್ತು ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಪ್ರಮುಖ ಭಾಗವಾಯಿತು. ನವಾಜೊ-ಚುರೊ ತಳಿಯ ಆಧುನಿಕ ಉಪಸ್ಥಿತಿಯು ಈ ಪರಂಪರೆಯ ಫಲಿತಾಂಶವಾಗಿದೆ. [೪೦]

ಉತ್ತರ ಅಮೇರಿಕಾ

ಬದಲಾಯಿಸಿ

ಉತ್ತರ ಅಮೇರಿಕಾಕ್ಕೆ ಕುರಿಗಳ ಮುಂದಿನ ಸಾಗಣೆಯು ೧೬೦೭ ರವರೆಗೆ ಸುಸಾನ್ ಕಾನ್‌ಸ್ಟಂಟ್‌ನ ವರ್ಜೀನಿಯಾಕ್ಕೆ ಪ್ರಯಾಣಿಸುವವರೆಗೆ ಇರಲಿಲ್ಲ. [] ಆದಾಗ್ಯೂ, ಆ ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ಬಂದ ಕುರಿಗಳು ಬರಗಾಲದ ಕಾರಣದಿಂದ ಕೊಲ್ಲಲ್ಪಟ್ಟವು ಮತ್ತು ಎರಡು ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ ೧೬೦೯ ರಲ್ಲಿ ಶಾಶ್ವತ ಹಿಂಡು ವಸಾಹತು ತಲುಪಲಿಲ್ಲ. [] ಎರಡು ದಶಕಗಳ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ, ವಸಾಹತುಗಾರರು ತಮ್ಮ ಹಿಂಡುಗಳನ್ನು ಒಟ್ಟು ೪೦೦ ತಲೆಗಳಿಗೆ ವಿಸ್ತರಿಸಿದರು. ೧೬೪೦ ರ ಹೊತ್ತಿಗೆ ೧೩ ವಸಾಹತುಗಳಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು ೧೦೦,೦೦೦ ಕುರಿಗಳಿದ್ದವು ಮತ್ತು ೧೬೬೨ ರಲ್ಲಿ, ವಾಟರ್‌ಟೌನ್, ಮ್ಯಾಸಚೂಸೆಟ್ಸ್‌ನಲ್ಲಿ ಉಣ್ಣೆಯ ಗಿರಣಿಯನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಲಾಯಿತು. [] [೧೨] ವಿಶೇಷವಾಗಿ ೧೬೪೦ ಮತ್ತು ೧೬೫೦ ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ಬ್ರಿಟನ್‌ನಲ್ಲಿ ರಾಜಕೀಯ ಅಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ಅಂತರ್ಯುದ್ಧದ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಕಡಲ ವ್ಯಾಪಾರವನ್ನು ಅಡ್ಡಿಪಡಿಸಿತು. ವಸಾಹತುಶಾಹಿಗಳು ಬಟ್ಟೆಗಾಗಿ ಉಣ್ಣೆಯನ್ನು ಉತ್ಪಾದಿಸಲು ಒತ್ತಾಯಿಸಿದರು. [೪೧] ಕರಾವಳಿಯ ಅನೇಕ ದ್ವೀಪಗಳನ್ನು ಪರಭಕ್ಷಕಗಳಿಂದ ತೆರವುಗೊಳಿಸಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ಕುರಿಗಳಿಗೆ ಮೀಸಲಿಡಲಾಯಿತು: ನಾಂಟುಕೆಟ್, ಲಾಂಗ್ ಐಲ್ಯಾಂಡ್, ಮಾರ್ಥಾಸ್ ವೈನ್ಯಾರ್ಡ್ ಮತ್ತು ಬೋಸ್ಟನ್ ಬಂದರಿನಲ್ಲಿರುವ ಸಣ್ಣ ದ್ವೀಪಗಳು ಗಮನಾರ್ಹ ಉದಾಹರಣೆಗಳಾಗಿವೆ. [೪೧] ಹಾಗ್ ಐಲ್ಯಾಂಡ್ ಕುರಿಗಳಂತಹ ಕೆಲವು ಅಪರೂಪದ ಅಮೇರಿಕನ್ ಕುರಿಗಳು ಉಳಿದಿವೆ - ಅದು ದ್ವೀಪದ ಹಿಂಡುಗಳ ಫಲಿತಾಂಶವಾಗಿದೆ. ಈ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ದ್ವೀಪಗಳಲ್ಲಿ ಅರೆ-ಕಾಡು ಕುರಿ ಮತ್ತು ಮೇಕೆಗಳನ್ನು ಇಡುವುದು ವಸಾಹತುಶಾಹಿಯಲ್ಲಿ ಸಾಮಾನ್ಯ ಅಭ್ಯಾಸವಾಗಿತ್ತು. [೪೧] ಆರಂಭದಲ್ಲಿ, ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಸರ್ಕಾರವು ಅಮೆರಿಕಕ್ಕೆ ಕುರಿಗಳನ್ನು ರಫ್ತು ಮಾಡುವುದನ್ನು ನಿಷೇಧಿಸಿತು. ಅದರಿಂದ ಉಣ್ಣೆ, ಬ್ರಿಟಿಷ್ ದ್ವೀಪಗಳಲ್ಲಿನ ಉಣ್ಣೆ ವ್ಯಾಪಾರಕ್ಕೆ ಯಾವುದೇ ಬೆದರಿಕೆಯನ್ನು ನಿಗ್ರಹಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿತು. ಅಮೇರಿಕನ್ ಕ್ರಾಂತಿಯನ್ನು ಪ್ರಚೋದಿಸಿದ ಅನೇಕ ನಿರ್ಬಂಧಿತ ವ್ಯಾಪಾರ ಕ್ರಮಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾದ ಈಶಾನ್ಯದಲ್ಲಿ ಕುರಿ ಉದ್ಯಮವು ನಿಷೇಧಗಳ ಹೊರತಾಗಿಯೂ ಬೆಳೆಯಿತು. []

ಕ್ರಮೇಣ, ೧೯ ನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ, ಯುಎಸ್‌‍ ನಲ್ಲಿ ಕುರಿ ಉತ್ಪಾದನೆಯು ಪಶ್ಚಿಮದ ಕಡೆಗೆ ಚಲಿಸಿತು. ಇಂದು, ಬಹುಪಾಲು ಹಿಂಡುಗಳು ಪಶ್ಚಿಮ ಶ್ರೇಣಿಯ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತವೆ. ಉದ್ಯಮದ ಈ ಪಶ್ಚಿಮದ ವಲಸೆಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ಕುರಿಗಳ ನಡುವಿನ ಸ್ಪರ್ಧೆಯು (ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ "ರೇಂಜ್ ಮ್ಯಾಗ್ಗೊಟ್ಸ್" ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುತ್ತದೆ) ಮತ್ತು ಜಾನುವಾರು ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆಗಳು ಹೆಚ್ಚು ಬಿಸಿಯಾಗಿ ಬೆಳೆದವು, ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಶ್ರೇಣಿಯ ಯುದ್ಧಗಳಾಗಿ ಹೊರಹೊಮ್ಮಿದವು. [೪೨] ಮೇಯಿಸುವಿಕೆ ಮತ್ತು ನೀರಿನ ಹಕ್ಕುಗಳಿಗಾಗಿ ಸರಳವಾದ ಸ್ಪರ್ಧೆಯನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ, ಕುರಿಗಳ ಕಾಲು ಗ್ರಂಥಿಗಳ ಸ್ರವಿಸುವಿಕೆಯು ಜಾನುವಾರುಗಳನ್ನು ಕುರಿಗಳು ಕಾಲಿಟ್ಟ ಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲಿ ಮೇಯಲು ಇಷ್ಟಪಡುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ಜಾನುವಾರು ಪುರುಷರು ನಂಬಿದ್ದರು. [೧೩] ಕುರಿ ಉತ್ಪಾದನೆಯು ಯುಎಸ್‌‍ ಪಾಶ್ಚಿಮಾತ್ಯ ಶ್ರೇಣಿಗಳ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕೃತವಾಗಿದ್ದರಿಂದ ಇದು ಪಾಶ್ಚಿಮಾತ್ಯ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಇತರ ಭಾಗಗಳೊಂದಿಗೆ ಸಂಬಂಧ ಹೊಂದಿತ್ತು ಉದಾಹರಣೆಗೆ ರೋಡಿಯೊ . ಆಧುನಿಕ ಅಮೆರಿಕಾದಲ್ಲಿ, ರೋಡಿಯೊಗಳಲ್ಲಿನ ಒಂದು ಚಿಕ್ಕ ಘಟನೆಯು ಮಟನ್ ಬಸ್ಟಿಂಗ್ ಆಗಿದೆ. ಇದರಲ್ಲಿ ಮಕ್ಕಳು ಕುರಿಗಳ ಮೇಲೆ ಬೀಳುವ ಮೊದಲು ಯಾರು ಹೆಚ್ಚು ಕಾಲ ಉಳಿಯಬಹುದು ಎಂದು ನೋಡಲು ಸ್ಪರ್ಧಿಸುತ್ತಾರೆ. ಉತ್ತರ ಅಮೇರಿಕಾದಲ್ಲಿ ಕುರಿ ಹಿಂಡುಗಳ ಪಶ್ಚಿಮಾಭಿಮುಖ ಚಲನೆಯ ಮತ್ತೊಂದು ಪರಿಣಾಮವೆಂದರೆ ಬಿಗಾರ್ನ್ ಕುರಿನಂತಹ ಕಾಡು ಜಾತಿಗಳ ಅವನತಿ. ದೇಶೀಯ ಕುರಿಗಳ ಹೆಚ್ಚಿನ ರೋಗಗಳು ಕಾಡು ಅಂಡಾಣುಗಳಿಗೆ ಹರಡುತ್ತವೆ. ಅಂತಹ ಕಾಯಿಲೆಗಳು, ಅತಿಯಾಗಿ ಮೇಯಿಸುವಿಕೆ ಮತ್ತು ಆವಾಸಸ್ಥಾನದ ನಷ್ಟದೊಂದಿಗೆ, ಕಾಡು ಕುರಿಗಳ ಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ಇಳಿಮುಖವಾಗುವ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಅಂಶಗಳೆಂದು ಹೆಸರಿಸಲಾಗಿದೆ. [೪೩] ಕುರಿಗಳ ಉತ್ಪಾದನೆಯು ೧೯೪೦ ಮತ್ತು ೧೯೫೦ ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ಉತ್ತರ ಅಮೆರಿಕಾದಲ್ಲಿ ೫೫ ಮಿಲಿಯನ್‌ಗಿಂತಲೂ ಹೆಚ್ಚು ಜನರಲ್ಲಿ ಉತ್ತುಂಗಕ್ಕೇರಿತು. [೧೨] ೨೦೧೩ ರ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಯುನೈಟೆಡ್ ಸ್ಟೇಟ್ಸ್‌‌ನಲ್ಲಿ ಕುರಿಗಳ ಸಂಖ್ಯೆಯು ೧೯೪೦ ರ ದಶಕದ ಆರಂಭದಲ್ಲಿದ್ದಕ್ಕಿಂತ ೧೦ ಪ್ರತಿಶತದಷ್ಟಿತ್ತು. [೪೪]

೧೯೭೦ ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ, ಟೆಕ್ಸಾಸ್‌ನ ಆಲ್ಪೈನ್‌ನ ರೈತ ರಾಯ್ ಮ್ಯಾಕ್‌ಬ್ರೈಡ್ ತನ್ನ ಜಾನುವಾರುಗಳನ್ನು ಕೊಯೊಟ್‌ಗಳಿಂದ ರಕ್ಷಿಸಲು ವಿಷದ ಸಂಯುಕ್ತ ೧೦೮೦ ತುಂಬಿದ ಕಾಲರ್ ಅನ್ನು ಕಂಡುಹಿಡಿದನು, ಅದು ಗಂಟಲಿನ ಮೇಲೆ ದಾಳಿ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಈ ಸಾಧನವನ್ನು ಜಾನುವಾರು ರಕ್ಷಣೆಯ ಕಾಲರ್ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಟೆಕ್ಸಾಸ್‌ನಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ದಕ್ಷಿಣ ಆಫ್ರಿಕಾದಲ್ಲಿ ವ್ಯಾಪಕ ಬಳಕೆಯಲ್ಲಿದೆ. [೪೫]

ದಕ್ಷಿಣ ಅಮೇರಿಕ

ಬದಲಾಯಿಸಿ
 
ಚಿಲಿಯಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡ ಕುರಿ ಸಾಕಣೆ

ದಕ್ಷಿಣ ಅಮೆರಿಕಾದಲ್ಲಿ, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಪ್ಯಾಟಗೋನಿಯಾದಲ್ಲಿ, ಸಕ್ರಿಯ ಆಧುನಿಕ ಕುರಿ ಉದ್ಯಮವಿದೆ. [೪೬] ಕುರಿ ಸಾಕಣೆಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಸ್ಪ್ಯಾನಿಷ್ ಮತ್ತು ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಜನರು ಖಂಡಕ್ಕೆ ವಲಸೆಯ ಮೂಲಕ ಪರಿಚಯಿಸಿದರು. ಆ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಕುರಿಗಳು ಪ್ರಮುಖ ಉದ್ಯಮವಾಗಿದ್ದವು. [೪೭] ದಕ್ಷಿಣ ಅಮೇರಿಕವು ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಂಖ್ಯೆಯ ಕುರಿಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಆದರೆ ಅತಿ ಹೆಚ್ಚು ಉತ್ಪಾದಿಸುವ ರಾಷ್ಟ್ರ (ಬ್ರೆಜಿಲ್) ೨೦೦೪ ರಲ್ಲಿ ಕೇವಲ ೧೫ ಮಿಲಿಯನ್ ತಲೆಗಳನ್ನು ಮಾತ್ರ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡಿದೆ. ಇದು ಕುರಿ ಸಾಕಾಣಿಕೆಯ ಹೆಚ್ಚಿನ ಕೇಂದ್ರಗಳಿಗಿಂತ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿದೆ. [೪೮] ದಕ್ಷಿಣ ಅಮೆರಿಕಾದಲ್ಲಿನ ಕುರಿ ಉದ್ಯಮಕ್ಕೆ ಇರುವ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಸವಾಲುಗಳೆಂದರೆ ೨೦ನೇ ಶತಮಾನದ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಉಣ್ಣೆಯ ಬೆಲೆಯಲ್ಲಿನ ಅಸಾಧಾರಣ ಕುಸಿತ ಮತ್ತು ಲಾಗಿಂಗ್ ಮತ್ತು ಅತಿಯಾಗಿ ಮೇಯಿಸುವಿಕೆಯಿಂದ ಆವಾಸಸ್ಥಾನದ ನಷ್ಟ. [೪೯] ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯವಾಗಿ ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರಭಾವಶಾಲಿ ಪ್ರದೇಶವೆಂದರೆ ಪ್ಯಾಟಗೋನಿಯಾ, ಇದು ಉಣ್ಣೆಯ ಬೆಲೆಗಳ ಕುಸಿತದಿಂದ ಚೇತರಿಸಿಕೊಂಡ ಮೊದಲನೆಯದು. [೪೬] [೪೭] ಕೆಲವು ಪರಭಕ್ಷಕಗಳೊಂದಿಗೆ ಮತ್ತು ಬಹುತೇಕ ಮೇಯಿಸುವ ಸ್ಪರ್ಧೆಯಿಲ್ಲ (ಏಕೈಕ ದೊಡ್ಡ ಸ್ಥಳೀಯ ಮೇಯಿಸುವ ಸಸ್ತನಿ ಗ್ವಾನಾಕೊ ), ಈ ಪ್ರದೇಶವು ಕುರಿ ಸಾಕಣೆಗೆ ಪ್ರಧಾನ ಭೂಮಿಯಾಗಿದೆ. [೪೭] ಪಂಪಾಸ್ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿನ ಲಾ ಪ್ಲಾಟಾ ನದಿಯ ಸುತ್ತಮುತ್ತಲಿನ ಉತ್ಪಾದನೆಯ ಅತ್ಯಂತ ಅಸಾಧಾರಣ ಪ್ರದೇಶವಾಗಿದೆ. [] ಪ್ಯಾಟಗೋನಿಯಾದಲ್ಲಿ ಕುರಿಗಳ ಉತ್ಪಾದನೆಯು ೧೯೫೨ ರಲ್ಲಿ ೨೧ ಮಿಲಿಯನ್‌ಗಿಂತಲೂ ಹೆಚ್ಚಿನ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಉತ್ತುಂಗಕ್ಕೇರಿತು. ಆದರೆ ಇಂದು ಸ್ಥಿರವಾಗಿ ಹತ್ತಕ್ಕಿಂತ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿದೆ. [೪೭] ಹೆಚ್ಚಿನ ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆಗಳು ಮೆರಿನೊ ಮತ್ತು ಕೊರಿಡೇಲ್ ಕುರಿಗಳಿಂದ ರಫ್ತು ಮಾಡಲು ಉಣ್ಣೆ ಉತ್ಪಾದನೆಯ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸುತ್ತವೆ. ಉಣ್ಣೆ ಹಿಂಡುಗಳ ಆರ್ಥಿಕ ಸುಸ್ಥಿರತೆಯು ಬೆಲೆಗಳ ಕುಸಿತದೊಂದಿಗೆ ಕುಸಿದಿದೆ. ಆದರೆ ಜಾನುವಾರು ಉದ್ಯಮವು ಬೆಳೆಯುತ್ತಲೇ ಇದೆ. [೪೭]

ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯಾ ಮತ್ತು ನ್ಯೂಜಿಲೆಂಡ್‌ನಲ್ಲಿ

ಬದಲಾಯಿಸಿ
 
ನ್ಯೂಜಿಲೆಂಡ್ ಮೆರಿನೊ

ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯಾ ಮತ್ತು ನ್ಯೂಜಿಲೆಂಡ್ ಸಮಕಾಲೀನ ಕುರಿ ಉದ್ಯಮದಲ್ಲಿ ನಿರ್ಣಾಯಕ ಆಟಗಾರರಾಗಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಕುರಿಗಳು ಎರಡೂ ದೇಶಗಳ ಸಂಸ್ಕೃತಿ ಮತ್ತು ಆರ್ಥಿಕತೆಯ ಅಪ್ರತಿಮ ಭಾಗವಾಗಿದೆ. ೧೯೮೦ ರಲ್ಲಿ ನ್ಯೂಜಿಲೆಂಡ್ ತಲಾವಾರು ಕುರಿಗಳ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಾಂದ್ರತೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿತ್ತು - ಕುರಿಗಳು ಮಾನವ ಜನಸಂಖ್ಯೆಯನ್ನು ೧೨ ರಿಂದ ೧ ಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿವೆ (ಈ ಸಂಖ್ಯೆಯು ಈಗ ೫ ರಿಂದ ೧ ಕ್ಕೆ ಹತ್ತಿರದಲ್ಲಿದೆ), ಮತ್ತು ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯಾವು ನಿರ್ವಿವಾದವಾಗಿ ಕುರಿಗಳ (ಮತ್ತು ಜಾನುವಾರುಗಳು) ವಿಶ್ವದ ಅತಿದೊಡ್ಡ ರಫ್ತುದಾರನಾಗಿದೆ. [೫೦] ೨೦೦೭ ರಲ್ಲಿ, ನ್ಯೂಜಿಲೆಂಡ್ ದೇಶದ ಕುರಿ ಉತ್ಪಾದನೆಯ ಇತಿಹಾಸವನ್ನು ಆಚರಿಸಲು ಫೆಬ್ರವರಿ ೧೫ ರಂದು ತಮ್ಮ ಅಧಿಕೃತ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಕುರಿಮರಿ ದಿನವನ್ನು ಘೋಷಿಸಿತು. [೫೧]

ಮೊದಲ ನೌಕೆಯ ಸಾಗಣೆ ೧೭೮೮ [೫೨] ಕೇಪ್ ಆಫ್ ಗುಡ್ ಹೋಪ್‌ನಿಂದ ೭೦ ಕುರಿಗಳ ಆರಂಭಿಕ ಜನಸಂಖ್ಯೆಯನ್ನು ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯಾಕ್ಕೆ ತಂದಿತು. ಮುಂದಿನ ಸಾಗಣೆಯು ೧೭೯೩ [೫೨] ಕಲ್ಕತ್ತಾ ಮತ್ತು ಐರ್ಲೆಂಡ್‌ನಿಂದ ೩೦ ಕುರಿಗಳಾಗಿತ್ತು. ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯಾಕ್ಕೆ ತರಲಾದ ಎಲ್ಲಾ ಆರಂಭಿಕ ಕುರಿಗಳನ್ನು ದಂಡ ವಸಾಹತುಗಳ ಆಹಾರದ ಅಗತ್ಯಗಳಿಗಾಗಿ ಪ್ರತ್ಯೇಕವಾಗಿ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯನ್ ಉಣ್ಣೆ ಉದ್ಯಮದ ಆರಂಭವು ಕ್ಯಾಪ್ಟನ್ ಜಾನ್ ಮಕಾರ್ಥರ್ ಅವರ ಪ್ರಯತ್ನಗಳಿಂದಾಗಿ. [೫೨] ಮ್ಯಾಕರ್ತೂರ್‌ನ ಒತ್ತಾಯದ ಮೇರೆಗೆ ೧೬ ಸ್ಪ್ಯಾನಿಷ್ ಮೆರಿನೊಗಳನ್ನು ೧೭೯೭ ರಲ್ಲಿ ಆಮದು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲಾಯಿತು. ಇದು ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯಾದ ಕುರಿ ಉದ್ಯಮವನ್ನು ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿ ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿತು. [೫೨] ೧೮೦೧ ರ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಮಕಾರ್ಥರ್ ೧,೦೦೦ ಕುರಿಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿತ್ತು ಮತ್ತು ೧೮೦೩ ರಲ್ಲಿ ಅವರು ೧೧೧ ಕಿಲೋಗ್ರಾಂಗಳಷ್ಟು (245 ಎಲ್‌ಬಿ) ಇಂಗ್ಲೆಂಡ್‌ಗೆ ಉಣ್ಣೆ ರಫ್ತು ಮಾಡಿದರು. [೫೨] ಇಂದು, ಮ್ಯಾಕರ್ತೂರ್ ಅನ್ನು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯನ್ ಕುರಿ ಉದ್ಯಮದ ಪಿತಾಮಹ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗಿದೆ. [೫೨]

 
ನ್ಯೂ ಸೌತ್ ವೇಲ್ಸ್‌ನ ವಾಲ್ಚಾದಲ್ಲಿ ಮೆರಿನೊ ಕುರಿಗಳನ್ನು ತೇವಗೊಳಿಸಲಾಗುತ್ತಿದೆ

ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯಾದಲ್ಲಿ ಕುರಿ ಉದ್ಯಮದ ಬೆಳವಣಿಗೆ ಸ್ಫೋಟಕವಾಗಿತ್ತು. ೧೮೨೦ ರಲ್ಲಿ, ಖಂಡವು ೧೦೦,೦೦೦ ಕುರಿಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿತ್ತು. ಒಂದು ದಶಕದ ನಂತರ ಅದು ಒಂದು ಮಿಲಿಯನ್ ಅನ್ನು ಹೊಂದಿತ್ತು. [೫೩] ೧೮೪೦ ರ ಹೊತ್ತಿಗೆ, ನ್ಯೂ ಸೌತ್ ವೇಲ್ಸ್ ಮಾತ್ರ ೪ ಮಿಲಿಯನ್ ಕುರಿಗಳನ್ನು ಸಾಕಿತ್ತು. ಒಂದು ದಶಕದಲ್ಲಿ ಹಿಂಡುಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ ೧೩ ಮಿಲಿಯನ್‌ಗೆ ಏರಿತು. [೫೩] ಎರಡೂ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳಲ್ಲಿನ ಹೆಚ್ಚಿನ ಬೆಳವಣಿಗೆಯು ಉಣ್ಣೆಯ ಬಯಕೆಯಲ್ಲಿ ಬ್ರಿಟನ್‌ನ ಸಕ್ರಿಯ ಬೆಂಬಲದಿಂದಾಗಿ, ಎರಡೂ ಹೊಸ ಉನ್ನತ-ಉತ್ಪಾದನಾ ತಳಿಗಳನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಲು ಸ್ವತಂತ್ರವಾಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದೆ: ಕೊರಿಡೇಲ್, ಕೂಲಾಲಿ, ಕೂಪ್‌ವರ್ತ್, ಪೆರೆಂಡೇಲ್, ಪೊಲ್ವಾರ್ತ್, ಬೂರೂಲಾ ಮೆರಿನೊ, ಪೆಪ್ಪಿನ್ ಮೆರಿನೊ, ಮತ್ತು ಪೋಲ್ ಮೆರಿನೊ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ನ್ಯೂಜಿಲೆಂಡ್ ಅಥವಾ ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯಾದಲ್ಲಿ ರಚಿಸಲಾಗಿದೆ. [೩೩] ಉಣ್ಣೆ ಉತ್ಪಾದನೆಯು ತಮ್ಮ ದೇಶಗಳಿಂದ ದೂರವಿರುವ ವಸಾಹತುಗಳಿಗೆ ಸೂಕ್ತವಾದ ಉದ್ಯಮವಾಗಿತ್ತು. ವೇಗದ ಗಾಳಿ ಮತ್ತು ಕಡಲ ಸಾಗಣೆಯ ಆಗಮನದ ಮೊದಲು, ಉಣ್ಣೆಯು ಕೆಲವು ಕಾರ್ಯಸಾಧ್ಯವಾದ ಉತ್ಪನ್ನಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿತ್ತು. ಅದು ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಬಂದರುಗಳಿಗೆ ಹಿಂತಿರುಗುವ ದೀರ್ಘ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಹಾಳಾಗುವುದಿಲ್ಲ . [೫೩] ಈ ಪ್ರದೇಶದ ಹೇರಳವಾದ ಹೊಸ ಭೂಮಿ ಮತ್ತು ಸೌಮ್ಯವಾದ ಚಳಿಗಾಲದ ಹವಾಮಾನವು ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯನ್ ಮತ್ತು ನ್ಯೂಜಿಲೆಂಡ್ ಕುರಿ ಕೈಗಾರಿಕೆಗಳ ಬೆಳವಣಿಗೆಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡಿತು. [೫೩]

ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯಾದಲ್ಲಿನ ಹಿಂಡುಗಳು ಯಾವಾಗಲೂ ಬೇಲಿಯಿಂದ ಸುತ್ತುವರಿದ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಶ್ರೇಣಿಯ ಬ್ಯಾಂಡ್‌ಗಳಾಗಿವೆ ಮತ್ತು ಬಟ್ಟೆ ಮತ್ತು ಇತರ ಉತ್ಪನ್ನಗಳಿಗೆ ಮತ್ತು ಮಾಂಸಕ್ಕಾಗಿ ಮಧ್ಯಮದಿಂದ ಸೂಪರ್‌ಫೈನ್ ಉಣ್ಣೆಯನ್ನು ಉತ್ಪಾದಿಸುವ ಗುರಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ. ನ್ಯೂಜಿಲೆಂಡ್ ಹಿಂಡುಗಳನ್ನು ಕುರುಬರು ಇಲ್ಲದೆ ಬೇಲಿಯಿಂದ ಸುತ್ತುವರಿದ ಹಿಡುವಳಿಗಳಲ್ಲಿ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಶೈಲಿಯಂತೆಯೇ ಇರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಉಣ್ಣೆಯು ಒಂದು ಕಾಲದಲ್ಲಿ ನ್ಯೂಜಿಲೆಂಡ್ ಕುರಿ ಮಾಲೀಕರಿಗೆ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಆದಾಯದ ಮೂಲವಾಗಿದ್ದರೂ (ವಿಶೇಷವಾಗಿ ನ್ಯೂಜಿಲೆಂಡ್ ಉಣ್ಣೆಯ ಉತ್ಕರ್ಷದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ), ಇಂದು ಅದು ರಫ್ತಿಗಾಗಿ ಮಾಂಸ ಉತ್ಪಾದನೆಗೆ ಸ್ಥಳಾಂತರಗೊಂಡಿದೆ. [] [೫೪]

ಪ್ರಾಣಿ ಕಲ್ಯಾಣ ಕಾಳಜಿ

ಬದಲಾಯಿಸಿ

ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯನ್ ಕುರಿ ಉದ್ಯಮವು ತನ್ನ ಅಭ್ಯಾಸಗಳಿಗಾಗಿ ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಟೀಕೆಗಳನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸುವ ಉದ್ಯಮದ ಏಕೈಕ ವಲಯವಾಗಿದೆ. ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯಾದಲ್ಲಿನ ಕುರಿ ಕೇಂದ್ರಗಳನ್ನು ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಹಕ್ಕುಗಳ ಚಳುವಳಿಯ ಮೂಲ ಪುಸ್ತಕವಾದ ಅನಿಮಲ್ ಲಿಬರೇಶನ್‌ನಲ್ಲಿ ಉಲ್ಲೇಖಿಸಲಾಗಿದೆ. ಪ್ರಾಣಿ ಕೃಷಿಯ ಭಾಗವಾಗಿ ಕುರಿಗಳನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದರ ವಿರುದ್ಧ ಲೇಖಕರ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಪುರಾವೆಯಾಗಿದೆ. [೫೫] ಮಾರಣಾಂತಿಕ ಸ್ಥಿತಿಯ ಫ್ಲೈಸ್ಟ್ರೈಕ್ ಪ್ರಕರಣಗಳನ್ನು ತಡೆಗಟ್ಟಲು ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಪೆರಿನಿಯಲ್ ಪ್ರದೇಶದಿಂದ ಚರ್ಮವನ್ನು ಕತ್ತರಿಸುವ ಅಭ್ಯಾಸವನ್ನು ಪಿಇಟಿಎ ನಂತಹ ಪ್ರಾಣಿ ಹಕ್ಕುಗಳ ಗುಂಪುಗಳು "ನೋವಿನ ಮತ್ತು ಅನಗತ್ಯ" ಪ್ರಕ್ರಿಯೆ ಎಂದು ಖಂಡಿಸಿವೆ. [೫೬] ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಯಾಗಿ ಮ್ಯೂಲೆಸಿಂಗ್ ಅನ್ನು ಹಂತಹಂತವಾಗಿ ಹೊರಹಾಕುವ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮವನ್ನು ಪ್ರಸ್ತುತ ಕಾರ್ಯಗತಗೊಳಿಸಲಾಗುತ್ತಿದೆ. [೫೭]] ಅರಿವಳಿಕೆ ಬಳಕೆಯೊಂದಿಗೆ ಕೆಲವು ಮ್ಯೂಲೆಸಿಂಗ್ ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆಗಳನ್ನು ನಡೆಸಲಾಗುತ್ತಿದೆ. [೫೮] ನ್ಯೂಜಿಲೆಂಡ್‌ನ ಕೃಷಿ ಸಚಿವಾಲಯದ ಪ್ರಾಣಿ ಕಲ್ಯಾಣ ಸಲಹಾ ಸಮಿತಿಯು ಕುರಿಗಳ ಕಲ್ಯಾಣಕ್ಕಾಗಿ ಶಿಫಾರಸುಗಳು ಮತ್ತು ಕನಿಷ್ಠ ಮಾನದಂಡಗಳ ಸಂಹಿತೆ , ನ್ಯೂಜಿಲೆಂಡ್‌ನ ಕಡಿಮೆ ಸಂಖ್ಯೆಯ ಫಾರ್ಮ್‌ಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ಮೆರಿನೊ ಕುರಿಗಳ ಮೇಲೆ ನಡೆಸಲಾಗುವ "ವಿಶೇಷ ತಂತ್ರ" ವನ್ನು ಪರಿಗಣಿಸುತ್ತದೆ. [೫೯]

ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯಾದಿಂದ ರಫ್ತಾಗುವ ಹೆಚ್ಚಿನ ಕುರಿ ಮಾಂಸವು ಯುಕೆಗೆ ಹೆಪ್ಪುಗಟ್ಟಿದ ಶವಗಳಾಗಿರುತ್ತದೆ ಅಥವಾ ಹಲಾಲ್ ವಧೆಗಾಗಿ ಮಧ್ಯಪ್ರಾಚ್ಯಕ್ಕೆ ನೇರ ರಫ್ತು ಮಾಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯಾದ ಪ್ರಾಣಿ ಕ್ರೌರ್ಯ ಕಾನೂನುಗಳ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯ ಹೊರಗಿನ ದೇಶಗಳಿಗೆ ರಫ್ತು ಮಾಡಿದ ಕುರಿಗಳನ್ನು ಅಮಾನವೀಯವಾಗಿ ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗಿದೆ. ಹಲಾಲ್ ಮಾಂಸ ಸಂಸ್ಕರಣಾ ಸೌಲಭ್ಯಗಳು ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯಾದಲ್ಲಿ ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿವೆ. ಇದರಿಂದಾಗಿ ಜೀವಂತ ಪ್ರಾಣಿಗಳ ರಫ್ತು ಅನಗತ್ಯವಾಗಿದೆ ಎಂದು ಪಿಇಟಿಎ ಹೇಳಿದೆ. [೬೦] ಎಂಟರ್‌ಟೈನರ್ ಪಿಂಕ್ ಪ್ರತಿಭಟಿಸಿ ಎಲ್ಲಾ ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯನ್ ಕುರಿ ಉತ್ಪನ್ನಗಳನ್ನು ಬಹಿಷ್ಕರಿಸಲು ವಾಗ್ದಾನ ಮಾಡಿದೆ. [೬೧]

ಉಲ್ಲೇಖಗಳು

ಬದಲಾಯಿಸಿ
  1. ೧.೦ ೧.೧ "Molecular analysis of wild and domestic sheep questions current nomenclature and provides evidence for domestication from two different subspecies" (PDF). Proc. Biol. Sci. 269 (1494): 893–904. 2002. doi:10.1098/rspb.2002.1975. PMC 1690972. PMID 12028771. Archived from the original (PDF) on 2019-09-13. Retrieved 2008-01-12.
  2. ೨.೦೦ ೨.೦೧ ೨.೦೨ ೨.೦೩ ೨.೦೪ ೨.೦೫ ೨.೦೬ ೨.೦೭ ೨.೦೮ ೨.೦೯ ೨.೧೦ ೨.೧೧ ೨.೧೨ ೨.೧೩ ೨.೧೪ ೨.೧೫ ೨.೧೬ ೨.೧೭ ೨.೧೮ Ensminger
  3. "Castlemilk Moorit". Breeds of Livestock. Oklahoma State University Dept. of Animal Science. Retrieved 2008-01-27.
  4. Hiendleder, S.; K. Mainz; Y. Plante; H. Lewalski (March 2007). "Analysis of mitochondrial DNA indicates that domestic sheep are derived from two different ancestral maternal sources: no evidence for contributions from urial and argali sheep". The Journal of Heredity. 89 (2): 113–20. doi:10.1093/jhered/89.2.113. PMID 9542158.
  5. Meadows, J.R.; I. Cemal, O. Karaca; et al. (March 2007). "Five ovine mitochondrial lineages identified from sheep breeds of the near East". Genetics. 175 (3): 1371–9. doi:10.1534/genetics.106.068353. PMC 1840082. PMID 17194773.
  6. Marshall, Alan (December 2020). "A Sheepish History of the World". YouTube.
  7. Franke, Ute (January 2016). "Prehistoric Balochistan: Cultural Developments in an Arid Region". In Markus Reindel; Karin Bartl; Friedrich Lüth; Norbert Benecke (eds.). Palaeoenvironment and the Development of Early Settlements (in ಇಂಗ್ಲಿಷ್). ISBN 978-3-86757-395-5.
  8. Meadow, Richard H. (1991). Harappa Excavations 1986-1990 A Multidisciplinary Approach to Third Millennium Urbanism. Madison Wisconsin: Prehistory Press. pp. 94 Moving east to the Greater Indus Valley, decreases in the size of cattle, goat, and sheep also appear to have taken place starting in the 6th or even 7th Millennium BC (Meadow 1984b, 1992). Details of that phenomenon, which I have argued elsewhere was a local process at least for sheep and cattle (Meadow 1984b, 1992).
  9. ೯.೦ ೯.೧ ೯.೨ Budiansky
  10. Bixby, Donald E.; Sponenberg, D. Philip. "Breed Conservation in the United States of America: presentation to the Fifth Congress on Iberoamerican Breeds and Criollos". Archived from the original on 2010-10-17. Retrieved 2008-09-07.
  11. Chessa, B.; Pereira, F.; Arnaud, F.; Amorim, A.; Goyache, F.; Mainland, I.; Kao, R. R.; Pemberton, J. M.; Beraldi, D. (2009). "Revealing the History of Sheep Domestication Using Retrovirus Integrations". Science. 324 (5926): 532–536. Bibcode:2009Sci...324..532C. doi:10.1126/science.1170587. PMC 3145132. PMID 19390051.
  12. ೧೨.೦ ೧೨.೧ ೧೨.೨ ೧೨.೩ ೧೨.೪ ೧೨.೫ ೧೨.೬ ೧೨.೭ ೧೨.೮ Weaver
  13. ೧೩.೦ ೧೩.೧ Smith et al.
  14. "History of Sheep & History of the Different Breeds". Daneke Club Lambs and Livestock. Archived from the original on September 21, 2013. Retrieved September 18, 2013.
  15. Russell, Nerissa; Martin, Louise (1998). "Çatalhöyük Animal Bone Report". Çatalhöyük 1998 Archive Report. Çatalhöyük Research Project. Retrieved September 18, 2013.
  16. D.R. Harris, C. Gosden and M.P. Charles, Jeitun : Recent excavations at an early Neolithic site in Southern Turkmenistan, Proceedings of the Prehistoric Society, 1996, vol. 62, pp. 423–442.
  17. Oriental Institute of Chicago "Nomads, Tribes, and the State in the Ancient Near East: Cross-Disciplinary Perspectives".
  18. Davidson, Alan (1999). Oxford Companion to Food. Oxford University Press. pp. 290–293. ISBN 978-0-19-211579-9.
  19. Dale Eickelman, The Middle East and Central Asia. An Anthropological Approach. Fourth Edition. Prentice Hall, 2002, p. 11
  20. Review of Agricultural Operations in India. 1924. p. 102. Retrieved 20 September 2013.
  21. Lester Russell Brown (1995). Who Will Feed China?: Wake-up Call for a Small Planet. W.W. Norton & Company. pp. 46–47. ISBN 978-0-393-03897-2. Retrieved 20 September 2013.
  22. Zonghan Shen (1951). Agricultural Resources of China. Cornell University Press. p. 295. Retrieved 20 September 2013.
  23. China Report: Agriculture. Foreign Broadcast Information Service. 1986. p. 72. Retrieved 20 September 2013.
  24. Takekazu Ogura (1963). Agricultural development in modern Japan. Fuji Pub. Co. pp. 569–570. Retrieved 20 September 2013.
  25. "Number of livestock, by type, by regions, soums, aimags and the Capital". Mongolian Statistical Information Service. National Statistical Office of Mongolia. 3 October 2018. Retrieved 22 November 2018.
  26. ೨೬.೦ ೨೬.೧ ೨೬.೨ ೨೬.೩ Blench, Roger; Kevin C MacDonald (1999). The Origins and Development of African Livestock. Routledge. ISBN 978-1-84142-018-9.
  27. "A PROFILE OF THE SOUTH AFRICAN MUTTON MARKET VALUE CHAIN" (PDF). Department of Agriculture, Forestry and Fisheries. Archived from the original (PDF) on ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ 27, 2013. Retrieved September 17, 2013.
  28. Solomon Gizaw; H. Komen; O. Hanotte; J.A.M. Van Arendonk; S. Kemp; Aynalem Haile; O. Mwai; Tadelle Dessie (2011). "2.2.5.1 Significant morphological characters". Characterization and Conservation of Indigenous Sheep Genetic Resources: a Practical Framework for Developing Countries. ILRI (aka ILCA and ILRAD). pp. 16–17. ISBN 978-92-9146-262-9. Retrieved 26 September 2013.
  29. Max Escalon de Fonton, L'Homme avant l'histoire, p. 16–17, in Histoire de la Provence, Editions Privat, Toulouse, 1990. See also F. Bourdier, Préhistoire de France (Paris, 1967) and G. Bailloud, Les civilisations Néolithiques de la France (Paris, 1955).
  30. ೩೦.೦ ೩೦.೧ Pliny the Elder (1855) [77]. "Naturalis Historia". Chapters 72–25. Retrieved 2020-09-28.
  31. Defourneaux, Marcelin (1979). Daily Life in Spain in the Golden Age. Stanford University Press. pp. 147–48. ISBN 978-0-8047-1029-9.
  32. ೩೨.೦ ೩೨.೧ ೩೨.೨ ೩೨.೩ Defourneaux, Marcelin (1979). Daily Life in Spain in the Golden Age. Stanford University Press. pp. 147–48. ISBN 978-0-8047-1029-9.Defourneaux, Marcelin (1979). Daily Life in Spain in the Golden Age. Stanford University Press. pp. 147–48. ISBN 978-0-8047-1029-9.
  33. ೩೩.೦ ೩೩.೧ ೩೩.೨ ೩೩.೩ Simmons & Ekarius
  34. David R. Ringrose (26 November 1998). Spain, Europe, and the 'Spanish Miracle', 1700-1900. Cambridge University Press. p. 282. ISBN 978-0-521-64630-7. Retrieved 15 September 2013.
  35. John Irwin (1 May 1994). Modern Britain: An Introduction. Taylor & Francis. p. 46. ISBN 978-0-203-98523-6. Retrieved 15 September 2013.
  36. Thirsk, Joan; H. E. Hallam; Stuart Piggott; et al. (2000). The Agrarian History of England and Wales. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-20074-5.
  37. "Sheep industry vulnerable target warns BWMB". Farmer's Guardian. 2008-01-21. Archived from the original on 2008-04-22. Retrieved 2008-01-21.
  38. Ward, David (October 22, 2002). "Pedigree ram sold for record £101,000". The Guardian. Retrieved 2008-09-07.
  39. "Scottish National Sale 2002". texel.co.uk. Texel Sheep Society. Archived from the original on 2009-01-13. Retrieved 2008-09-07.
  40. Wooster
  41. ೪೧.೦ ೪೧.೧ ೪೧.೨ Anderson, Virginia DeJohn (2006). Creatures of Empire: How Domestic Animals Transformed Early America. Oxford University Press. pp. 147–48. ISBN 978-0-19-530446-6.
  42. "CHAPTER 10: Cattle Ranchers". Grand Teton Historic Resource Study. National Park Service. July 24, 2004. Retrieved September 12, 2016.
  43. Forstenzer, Martin (2005-09-20). "It's Wild vs. Domestic Sheep as Groups Lock Horns Over Grazing Area". The New York Times. Retrieved 2007-12-12.
  44. "report on the decline of the sheep industry in the US". Archived from the original on 2016-07-13. Retrieved 2022-12-25.{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (link)
  45. Walton, Murray T., "OF LIVESTOCK PROTECTION COLLARS TO PROTECT SHEEP AND GOATS" (1991). Fifth Eastern Wildlife Damage Control Conference (1991). Paper 50.
  46. ೪೬.೦ ೪೬.೧ Rohter, Larry (2003-07-23). "In Patagonia, Sheep Ranches Get Another Chance". The New York Times. Retrieved 2008-01-27.
  47. ೪೭.೦ ೪೭.೧ ೪೭.೨ ೪೭.೩ ೪೭.೪ Andrés F. Cibils; Pablo R. Borrelli. "Grasslands of the world". Food and Agriculture Organization of the United Nations. Retrieved 2007-12-23.
  48. "FAOSTAT". Food and Agriculture Organization of the United Nations. Archived from the original on 2008-03-16. Retrieved 2007-12-07.
  49. Nash, Nathaniel C. (1994-03-19). "Patagonia Fortunes Fade in Cloud of Volcanic Ash". The New York Times. Retrieved 2008-01-27.
  50. "The people of New Zealand". TeAra: the Encyclopedia of New Zealand. 2006-06-09. Retrieved 2007-12-07.
  51. Associated Press (2007-01-26). "New Zealand Declares National Lamb Day". CBS News. Archived from the original on April 25, 2008. Retrieved 2008-01-21.
  52. ೫೨.೦ ೫೨.೧ ೫೨.೨ ೫೨.೩ ೫೨.೪ ೫೨.೫ D'arcy, J.B. (1990). Sheep Management and Wool Technology. University of New South Wales Press. pp. 147–48. ISBN 978-0-86840-036-5.
  53. ೫೩.೦ ೫೩.೧ ೫೩.೨ ೫೩.೩ Macintyre, Stuart (2004). A Concise History of Australia. Cambridge University Press. pp. 30, 37, 57. ISBN 978-0-521-60101-6.
  54. "Agricultural production". TeAra: the Encyclopedia of New Zealand. 2007. Retrieved 2007-12-07.
  55. Singer, Peter (1991). Animal Liberation. Avon Books. ISBN 978-0-380-71333-2.
  56. "Wool Boycott Targets Australia Sheep Farmers". National Geographic News. 2005-08-16. Retrieved 2007-12-07.
  57. Peter Wilkinson (2004-11-08). "In the News". Australian Wool Growers Association. Archived from the original on September 24, 2006. Retrieved 2007-01-09.
  58. Cuming, Marius (2007-03-16). "Pain relief from man to lamb". Stock and Land. Archived from the original on 2008-08-08. Retrieved 2008-08-11.
  59. Code of recommendations and minimum standards for the welfare of Sheep. Retrieved 1 October 2008. Archived 22 May 2010[Date mismatch] ವೇಬ್ಯಾಕ್ ಮೆಷಿನ್ ನಲ್ಲಿ.
  60. "Savethesheep.com". PETA. Archived from the original on 2008-05-13. Retrieved 2007-12-07.
  61. "Pink angers Australian government". BBC News. 2006-12-20. Retrieved 2007-01-09.


  • Budiansky, Stephen (1999). The Covenant of the Wild: Why animals chose domestication. Yale University Press. ISBN 978-0-300-07993-7.
  • Ensminger, M.E.; R.O. Parker (1986). Sheep and Goat Science (Fifth ed.). Danville, Illinois: The Interstate Printers and Publishers. ISBN 978-0-8134-2464-4.
  • Pugh, David G. (2001). Sheep & Goat Medicine. Elsevier Health Sciences. ISBN 978-0-7216-9052-0.
  • Simmons, Paula; Carol Ekarius (2001). Storey's Guide to Raising Sheep. North Adams, MA: Storey Publishing. ISBN 978-1-58017-262-2.
  • Smith M.S., Barbara; Mark Aseltine; Gerald Kennedy (1997). Beginning Shepherd's Manual (Second ed.). Ames, Iowa: Iowa State University Press. ISBN 978-0-8138-2799-5.
  • Weaver, Sue (2005). Sheep: small-scale sheep keeping for pleasure and profit. Irvine, CA: Hobby Farm Press. ISBN 978-1-931993-49-4.
  • Wooster, Chuck (2005). Living with Sheep: Everything You Need to Know to Raise Your Own Flock. Geoff Hansen (Photography). Guilford, Connecticut: The Lyons Press. ISBN 978-1-59228-531-0.
  • Hussain, Aftab; Fakeha Affaf (2011). Composition of fatty acids: Physicochemical studies on sheep fat. Saarbrücken, Germany: VDM verlag. ISBN 978-3-639-35780-6.

[[ವರ್ಗ:Pages with unreviewed translations]]