ಆರನೇ ಜಾರ್ಜ್
ಆರನೇ ಜಾರ್ಜ್ (ಆಲ್ಬರ್ಟ್ ಫ್ರೆಡೆರಿಕ್ ಆರ್ಥರ್ ಜಾರ್ಜ್, ೧೪ ಡಿಸೆಂಬರ್ ೧೮೯೫ - ೬ ಫೆಬ್ರವರಿ ೧೯೫೨) ೧೧ ಡಿಸೆಂಬರ್ ೧೯೩೬ ರಿಂದ ೧೯೫೨ ರಲ್ಲಿ ಅವರ ಮರಣದ ತನಕ ಯುನೈಟೆಡ್ ಕಿಂಗ್ಡಮ್ ಮತ್ತು ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಕಾಮನ್ವೆಲ್ತ್ನ ಡೊಮಿನಿಯನ್ಸ್ನ ರಾಜರಾಗಿದ್ದರು. ಆಗಸ್ಟ್ ೧೯೪೭ ರಲ್ಲಿ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ರಾಜ್ ವಿಸರ್ಜನೆಯಾಗುವವರೆಗೂ ಅವರು ಏಕಕಾಲದಲ್ಲಿ ಭಾರತದ ಕೊನೆಯ ಚಕ್ರವರ್ತಿಯಾಗಿದ್ದರು .
George VI | |||||
---|---|---|---|---|---|
ಕಾಮನ್ವೆಲ್ತ್ ನ ಮುಖ್ಯಸ್ಥರು[lower-alpha ೧] | |||||
ಯುನೈಟೆಡ್ ಕಿಂಗ್ಡಮ್ ನ ರಾಜ ಮತ್ತು ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಪ್ರಭುತ್ವ | |||||
Reign | ೧೧ ಡಿಸೆಂಬರ್ ೧೯೩೬ – ೬ ಫೆಬ್ರವರಿ ೧೯೫೨ | ||||
Coronation of George VI and Elizabeth|Coronation | ೧೨ ಮೇ ೧೯೩೭ | ||||
Predecessor | ಎಂಟನೇ ಎಡ್ವರ್ಡ್ | ||||
Successor | ಎರಡನೇ ಎಲಿಜಬೆತ್ | ||||
ಭಾರತದ ಚಕ್ರವರ್ತಿ | |||||
Reign | ೧೧ ಡಿಸೆಂಬರ್ ೧೯೩೬ – ೧೫ ಆಗಸ್ಟ್ ೧೯೪೭ | ||||
Predecessor | ಎಂಟನೇ ಎಡ್ವರ್ಡ್ | ||||
Successor | ಸ್ಥಾನ ರದ್ದುಪಡಿಸಲಾಗಿದೆ[lower-alpha ೨] | ||||
Born | ಯಾರ್ಕ್ ನ ರಾಜಕುಮಾರ ಆಲ್ಬರ್ಟ್ ೧೪ ಡಿಸೆಂಬರ್ ೧೮೯೫ ಯಾರ್ಕ್ ಕಾಟೇಜ್, ಸ್ಯಾನ್ಡ್ರಿಂಗ್ಹ್ಯಾಮ್, ನೋರ್ಫ಼ೋಕ್, ಇಂಗ್ಲೆಂಡ್ | ||||
Died | ೬ ಫೆಬ್ರವರಿ ೧೯೫೨ ಸ್ಯಾನ್ಡ್ರಿಂಗ್ಹ್ಯಾಮ್ ಹೌಸ್, ನೋರ್ಫ಼ೋಕ್ | (aged 56)||||
Burial | ೧೫ ಫೆಬ್ರವರಿ ೧೯೫೨ ರಾಯಲ್ ವೋಲ್ಟ್, ಸೈಂಟ್ ಜಾರ್ಜ್ ಚಾಪೆಲ್;
೨೬ ಮಾರ್ಚ್ ೧೯೬೯ ರಾಜ ಆರನೇ ಜಾರ್ಜ್ ಮೆಮೋರಿಯಲ್ ಚಾಪೆಲ್, ಸೈಂಟ್ ಜಾರ್ಜ್ ಚಾಪೆಲ್ | ||||
Spouse | ಎಲಿಜಬೆತ್ ಬೌಸ್ಲಿಯೋನ್
| ||||
Issue |
| ||||
| |||||
House |
| ||||
Father | ಐದನೇ ಜಾರ್ಜ್ | ||||
Mother | ಮೇರಿ ಆಫ್ ಟೆಕ್ | ||||
ಮಿಲಿಟರಿ ವೃತ್ತಿ | |||||
Service/branch |
| ||||
Years of active service | ೧೯೧೩–೧೯೧೯ | ||||
Battles/wars
|
ಭವಿಷ್ಯದ ಆರನೇ ಜಾರ್ಜ್ ಅವನ ಮುತ್ತಜ್ಜಿ ರಾಣಿ ವಿಕ್ಟೋರಿಯಾ ಆಳ್ವಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಜನಿಸಿದರು. ಅವರ ಮುತ್ತಜ್ಜ ಆಲ್ಬರ್ಟ್, ಪ್ರಿನ್ಸ್ ಕನ್ಸಾರ್ಟ್ ನಂತರ ಅವರಿಗೆ ಆಲ್ಬರ್ಟ್ ಎಂದು ಹೆಸರಿಸಲಾಯಿತು. ಅವರ ಕುಟುಂಬದವರು ಮತ್ತು ನಿಕಟ ಸ್ನೇಹಿತರು ಅವರನ್ನು "ಬರ್ಟಿ" ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತಿದ್ದರು. ಅವರ ತಂದೆ ೧೯೧೦ ರಲ್ಲಿ ಐದನೇ ಕಿಂಗ್ ಜಾರ್ಜ್ ಆಗಿ ಸಿಂಹಾಸನವನ್ನು ಏರಿದರು. ರಾಜನ ಎರಡನೇ ಮಗನಾಗಿ, ಆಲ್ಬರ್ಟ್ ಗೆ ಸಿಂಹಾಸನವನ್ನು ಆನುವಂಶಿಕವಾಗಿ ಪಡೆಯುವ ನಿರೀಕ್ಷೆ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಅವರು ತಮ್ಮ ಆರಂಭಿಕ ಜೀವನವನ್ನು ತಮ್ಮ ಹಿರಿಯ ಸಹೋದರ ಹಾಗೂ ಉತ್ತರಾಧಿಕಾರಿ ಪ್ರಿನ್ಸ್ ಎಡ್ವರ್ಡ್ ರ ನೆರಳಿನಲ್ಲಿ ಕಳೆದರು. ಆಲ್ಬರ್ಟ್ ಹದಿಹರೆಯದಲ್ಲಿ ನೌಕಾ ಕಾಲೇಜಿನಲ್ಲಿ ವ್ಯಾಸಂಗ ಮಾಡಿದರು ಮತ್ತು ಮೊದಲ ವಿಶ್ವ ಯುದ್ಧದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ರಾಯಲ್ ನೇವಿ ಮತ್ತು ರಾಯಲ್ ಏರ್ ಫೋರ್ಸ್ನಲ್ಲಿ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸಿದರು. ೧೯೨೦ ರಲ್ಲಿ, ಅವರನ್ನು ಯಾರ್ಕ್ ಡ್ಯೂಕ್ ಮಾಡಲಾಯಿತು. ಅವರು ೧೯೨೩ ರಲ್ಲಿ ಲೇಡಿ ಎಲಿಜಬೆತ್ ಬೋವ್ಸ್-ಲಿಯಾನ್ ಅವರನ್ನು ವಿವಾಹವಾದರು ಮತ್ತು ಅವರಿಗೆ ಎಲಿಜಬೆತ್ ಮತ್ತು ಮಾರ್ಗರೆಟ್ ಎಂಬ ಇಬ್ಬರು ಹೆಣ್ಣು ಮಕ್ಕಳಿದ್ದರು. ೧೯೨೦ ರ ದಶಕದ ಮಧ್ಯಭಾಗದಲ್ಲಿ, ಅವರು ತಮ್ಮ ತೊದಲುವಿಕೆಗೆ ಚಿಕಿತ್ಸೆ ನೀಡಲು ಸ್ಪೀಚ್ ಥೆರಪಿಸ್ಟ್ ಲಿಯೋನೆಲ್ ಲಾಗ್ ಅವರೊಂದಿಗೆ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಂಡರು ಮತ್ತು ಅವರ ತೊಂದರೆಯನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪ ಮಟ್ಟಿಗೆ ನಿರ್ವಹಿಸಲು ಕಲಿತರು. ಅವರ ತಂದೆ ೧೯೩೬ ರಲ್ಲಿ ನಿಧನರಾದ ನಂತರ ಅವರ ಹಿರಿಯ ಸಹೋದರ ಏಳನೇ ಎಡ್ವರ್ಡ್ ಆಗಿ ಸಿಂಹಾಸನವನ್ನು ಏರಿದರು. ಆದರೆ ಎಡ್ವರ್ಡ್, ಎರಡು ಬಾರಿ ವಿಚ್ಛೇದನ ಪಡೆದ ಅಮೇರಿಕನ್ ಸಮಾಜವಾದಿ ವಾಲಿಸ್ ಸಿಂಪ್ಸನ್ ಅವರನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗಲು ಆ ವರ್ಷದ ನಂತರ ತಮ್ಮ ಸ್ಥಾನವನ್ನುತ್ಯಜಿಸಿದರು. ಆ ಮೂಲಕ ಆಲ್ಬರ್ಟ್ ಹೌಸ್ ಆಫ್ ವಿಂಡ್ಸರ್ನ ಮೂರನೇ ರಾಜನಾದನು ಹಾಗೂ ಆರನೇ ಜಾರ್ಜ್ ಎಂಬ ರಾಜನಾಮವನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಂಡನು.
ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ ೧೯೩೯ ರಲ್ಲಿ, ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯ ಮತ್ತು ಹೆಚ್ಚಿನ ಕಾಮನ್ವೆಲ್ತ್ ದೇಶಗಳು - ಐರ್ಲೆಂಡ್ ಅನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ - ನಾಜಿ ಜರ್ಮನಿಯ ಮೇಲೆ ಯುದ್ಧ ಘೋಷಿಸಿದವು . ೧೯೪೦ ಮತ್ತು ೧೯೪೧ ರಲ್ಲಿ ಕ್ರಮವಾಗಿ ಇಟಲಿ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯ ಮತ್ತು ಜಪಾನ್ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದೊಂದಿಗಿನ ಯುದ್ಧವು ಇದನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿತ್ತು. ಆರನೇ ಜಾರ್ಜ್ ಅವರು ಸಾಮಾನ್ಯ ಜನರ ಕಷ್ಟಗಳನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರು ಹೀಗಾಗಿ ಅವರ ಜನಪ್ರಿಯತೆ ಹೆಚ್ಚಾಯಿತು. ರಾಜ ಮತ್ತು ರಾಣಿ ಅಲ್ಲಿದ್ದಾಗ ಬಕಿಂಗ್ಹ್ಯಾಮ್ ಅರಮನೆಯ ಬ್ಲಿಟ್ಜ್ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಬಾಂಬ್ ಸ್ಫೋಟಿಸಿತ್ತು ಮತ್ತು ಅವನ ಕಿರಿಯ ಸಹೋದರ ಡ್ಯೂಕ್ ಆಫ್ ಕೆಂಟ್ ಸಕ್ರಿಯ ಸೇವೆಯಲ್ಲಿ ಕೊಲ್ಲಲ್ಪಟ್ಟರು. ಜಾರ್ಜ್ ಯುದ್ಧವನ್ನು ಗೆಲ್ಲಲು ಬೇಕಾದ ಬ್ರಿಟಿಷರ ಸಂಕಲ್ಪದ ಸಂಕೇತವೆಂದು ಪ್ರಸಿದ್ಧರಾದರು. ಬ್ರಿಟನ್ ಮತ್ತು ಅದರ ಮಿತ್ರರಾಷ್ಟ್ರಗಳು ೧೯೪೫ ರಲ್ಲಿ ವಿಜಯಶಾಲಿಯಾದವು, ಆದರೆ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯವು ಸೋತಿತು. ೧೯೪೭ ರಲ್ಲಿ ಭಾರತ ಮತ್ತು ಪಾಕಿಸ್ತಾನದ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯದ ನಂತರ ಐರ್ಲೆಂಡ್ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಒಡೆದುಹೋಯಿತು . ಜಾರ್ಜ್ ಜೂನ್ ೧೯೪೮ ರಲ್ಲಿ ಭಾರತದ ಚಕ್ರವರ್ತಿ ಎಂಬ ಬಿರುದನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಬದಲಿಗೆ ಕಾಮನ್ವೆಲ್ತ್ ಮುಖ್ಯಸ್ಥ ಎಂಬ ಹೊಸ ಬಿರುದನ್ನು ಪಡೆದರು. ಅವರ ಆಳ್ವಿಕೆಯ ನಂತರದ ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಅವರು ಧೂಮಪಾನ-ಸಂಬಂಧಿತ ಆರೋಗ್ಯ ಸಮಸ್ಯೆಗಳಿಂದ ಬಳಲುತ್ತಿದ್ದರು ಮತ್ತು ೧೯೫೨ ರಲ್ಲಿ ಪರಿಧಮನಿಯ ಥ್ರಂಬೋಸಿಸ್ನಿಂದ ನಿಧನರಾದರು. ಅವನ ನಂತರ ಅವನ ಹಿರಿಯ ಮಗಳು ಎರಡನೇ ಎಲಿಜಬೆತ್ ಅಧಿಕಾರಕ್ಕೆ ಬಂದಳು.
ಆರಂಭಿಕ ಜೀವನ
ಬದಲಾಯಿಸಿಭವಿಷ್ಯದ ಆರನೇ ಜಾರ್ಜ್ ಜನಿಸಿದ್ದು ನಾರ್ಫೋಕ್ನ ಸ್ಯಾಂಡ್ರಿಂಗ್ಹ್ಯಾಮ್ ಎಸ್ಟೇಟ್ನಲ್ಲಿರುವ ಯಾರ್ಕ್ ಕಾಟೇಜ್ನಲ್ಲಿ, ಅವರ ಮುತ್ತಜ್ಜಿ ರಾಣಿ ವಿಕ್ಟೋರಿಯಾ ಆಳ್ವಿಕೆಯಲ್ಲಿ.[೧] ಅವರ ತಂದೆ ಪ್ರಿನ್ಸ್ ಜಾರ್ಜ್, ಡ್ಯೂಕ್ ಆಫ್ ಯಾರ್ಕ್ (ನಂತರ ಐದನೇ ಕಿಂಗ್ ಜಾರ್ಜ್), ರಾಜಕುಮಾರ ಮತ್ತು ವೇಲ್ಸ್ ರಾಜಕುಮಾರಿಯ (ನಂತರ ಏಳನೇ ಕಿಂಗ್ ಎಡ್ವರ್ಡ್ ಮತ್ತು ರಾಣಿ ಅಲೆಕ್ಸಾಂಡ್ರಾ ) ಉಳಿದಿದ್ದ ಎರಡನೇ ಮತ್ತು ಹಿರಿಯ ಮಗ ಜಾರ್ಜ್. ಅವರ ತಾಯಿ, ಡಚೆಸ್ ಆಫ್ ಯಾರ್ಕ್ (ನಂತರ ಕ್ವೀನ್ ಮೇರಿ ), ಫ್ರಾನ್ಸಿಸ್, ಡ್ಯೂಕ್ ಆಫ್ ಟೆಕ್ ಮತ್ತು ಮೇರಿ ಅಡಿಲೇಡ್, ಡಚೆಸ್ ಆಫ್ ಟೆಕ್ ಅವರ ಹಿರಿಯ ಮಗು ಮತ್ತು ಏಕೈಕ ಪುತ್ರಿ.[೨] ಅವರ ಜನ್ಮದಿನ, ಡಿಸೆಂಬರ್ ೧೪, ೧೮೯೫ ರಂದು ಅವರ ಮುತ್ತಜ್ಜ ಆಲ್ಬರ್ಟ್, ಪ್ರಿನ್ಸ್ ಕನ್ಸಾರ್ಟ್ ಅವರ ಮರಣದ ೩೪ ನೇ ವಾರ್ಷಿಕೋತ್ಸವ.[೩] ಪ್ರಿನ್ಸ್ ಕನ್ಸಾರ್ಟ್ ಅವರ ವಿಧವೆ, ರಾಣಿ ವಿಕ್ಟೋರಿಯಾ, ಜನನದ ಸುದ್ದಿಯನ್ನು ಹೇಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಎಂಬುದರ ಕುರಿತು ಅನಿಶ್ಚಿತತೆ ಇದ್ದ ಕಾರಣ ವೇಲ್ಸ್ ರಾಜಕುಮಾರ ಡ್ಯೂಕ್ ಆಫ್ ಯಾರ್ಕ್ ರಾಣಿಗೆ "ಬದಲಿಗೆ ದುಃಖಿತಳಾಗಿದ್ದಾಳೆ" ಎಂದು ಬರೆದರು. ಎರಡು ದಿನಗಳ ನಂತರ, ಅವರು ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ "ನೀವೇ ಆಲ್ಬರ್ಟ್ ಹೆಸರನ್ನು ಅವಳಿಗೆ ಪ್ರಸ್ತಾಪಿಸಿದರೆ ಅದು ಅವಳನ್ನು ತೃಪ್ತಿಪಡಿಸುತ್ತದೆ ಎಂದು ನಾನು ಭಾವಿಸುತ್ತೇನೆ" ಎಂದು ಬರೆದರು.[೪]
ಹೊಸ ಮಗುವಿಗೆ ಆಲ್ಬರ್ಟ್ ಎಂದು ಹೆಸರಿಡುವ ಪ್ರಸ್ತಾಪದಿಂದ ರಾಣಿಯು ಮನನೊಂದಳು ಮತ್ತು ಡಚೆಸ್ ಆಫ್ ಯಾರ್ಕ್ಗೆ "ಇಂತಹ ದುಃಖದ ದಿನದಂದು ಜನಿಸಿದ ಹೊಸದನ್ನು ನೋಡಲು ನಾನು ಅಸಹನೆ ಹೊಂದಿದ್ದೇನೆ ಆದರೆ ನನಗೆ ಇದು ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರಿಯವಾಗಿದೆ, ಏಕೆಂದರೆ ಅವನು ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಮತ್ತು ಒಳ್ಳೆಯದಕ್ಕೆ ಉಪನಾಮವಾಗಿರುವ ಆ ಪ್ರೀತಿಯ ಹೆಸರಿನಿಂದ ಕರೆಯಲ್ಪಡುತ್ತಾನೆ." ಎಂದು ಬರೆದಳು.[೫] ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ, ಅವರು ೧೭ ಫೆಬ್ರವರಿ ೧೮೯೬ ರಂದು ಸ್ಯಾಂಡ್ರಿಂಗ್ಹ್ಯಾಮ್ನ ಸೇಂಟ್ ಮೇರಿ ಮ್ಯಾಗ್ಡಲೀನ್ ಚರ್ಚ್ನಲ್ಲಿ "ಆಲ್ಬರ್ಟ್ ಫ್ರೆಡೆರಿಕ್ ಆರ್ಥರ್ ಜಾರ್ಜ್" ಎಂದು ಆ ಮಗುವಿಗೆ ಬ್ಯಾಪ್ಟೈಜ್ ಮಾಡಿದರು. [lower-alpha ೩] ಔಪಚಾರಿಕವಾಗಿ ಅವರು ಯಾರ್ಕ್ನ ಅವರ ಹೈನೆಸ್ ಪ್ರಿನ್ಸ್ ಆಲ್ಬರ್ಟ್ ಆಗಿದ್ದರು. ಕುಟುಂಬದೊಳಗೆ ಅವರನ್ನು ಅನೌಪಚಾರಿಕವಾಗಿ "ಬರ್ಟಿ" ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು.[೭] ಡಚೆಸ್ ಆಫ್ ಟೆಕ್ ತನ್ನ ಮೊಮ್ಮಗನಿಗೆ ನೀಡಿದ ಮೊದಲ ಹೆಸರನ್ನು ಇಷ್ಟಪಡಲಿಲ್ಲ, ಮತ್ತು ಕೊನೆಯ ಹೆಸರು "ಕಡಿಮೆ ಒಲವು ಹೊಂದಿರುವವರನ್ನು ಬದಲಿಸಬಹುದು" ಎಂದು ಅವಳು ಆಶಿಸುತ್ತಾಳೆ ಎಂದು ಪ್ರವಾದಿಯ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಬರೆದಳು.[೮] ಆಲ್ಬರ್ಟ್ ತನ್ನ ಅಜ್ಜ, ತಂದೆ ಮತ್ತು ಹಿರಿಯ ಸಹೋದರ ಎಡ್ವರ್ಡ್ ನಂತರ ಸಿಂಹಾಸನದ ಸಾಲಿನಲ್ಲಿ ನಾಲ್ಕನೇ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿದ್ದನು.
ಆಲ್ಬರ್ಟ್ ಆಗಾಗ್ಗೆ ಅನಾರೋಗ್ಯದಿಂದ ಬಳಲುತ್ತಿದ್ದರು. "ಅವರು ಸುಲಭವಾಗಿ ಭಯಪಡುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಚಿಕ್ಕ ವಿಷಯಗಳಿಗೆ ಕಣ್ಣೀರಿಗೆ ಒಳಗಾಗುತ್ತಾರೆ" ಎಂದು ವಿವರಿಸಲಾಗಿದೆ.[೯] ಆ ಕಾಲದ ಶ್ರೀಮಂತ ಕುಟುಂಬಗಳಲ್ಲಿ ರೂಢಿಯಲ್ಲಿರುವಂತೆ ಅವರ ಹೆತ್ತವರನ್ನು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ತಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳ ದಿನನಿತ್ಯದ ಪಾಲನೆಯಿಂದ ತೆಗೆದುಹಾಕಲಾಯಿತು. ಅವರು ಅನೇಕ ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ಸ್ಟ್ಯಾಮರ್ ಹೊಂದಿದ್ದರು. ಸ್ವಾಭಾವಿಕವಾಗಿ ಎಡಗೈ ಆಗಿದ್ದರೂ, ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಸಾಮಾನ್ಯ ಅಭ್ಯಾಸದಂತೆ ಬಲಗೈಯಿಂದ ಬರೆಯಲು ಬಲವಂತಪಡಿಸಲಾಯಿತು.[೧೦] ಅವರು ದೀರ್ಘಕಾಲದ ಹೊಟ್ಟೆಯ ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರು ಮತ್ತು ನಾಕ್ ಮೊಣಕಾಲುಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರು, ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಅವರು ನೋವನ್ನು ಸರಿಪಡಿಸುವ ಸ್ಪ್ಲಿಂಟ್ಗಳನ್ನು ಧರಿಸಲು ಒತ್ತಾಯಿಸಲ್ಪಟ್ಟರು.[೧೧]
ರಾಣಿ ವಿಕ್ಟೋರಿಯಾ ೨೨ ಜನವರಿ ೧೯೦೧ ರಂದು ನಿಧನರಾದರು. ವೇಲ್ಸ್ ರಾಜಕುಮಾರ ಅವಳ ನಂತರ ಏಳನೇ ಕಿಂಗ್ ಎಡ್ವರ್ಡ್ ಆಗಿ ಅಧಿಕಾರ ವಹಿಸಿಕೊಂಡರು. ರಾಜಕುಮಾರ ಆಲ್ಬರ್ಟ್ ತಮ್ಮ ತಂದೆ ಮತ್ತು ಹಿರಿಯ ಸಹೋದರನ ನಂತರ ಸಿಂಹಾಸನದ ಸಾಲಿನಲ್ಲಿ ಮೂರನೇ ಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಏರಿದರು.
ಮಿಲಿಟರಿ ವೃತ್ತಿ ಮತ್ತು ಶಿಕ್ಷಣ
ಬದಲಾಯಿಸಿ೧೯೦೯ ರಲ್ಲಿ ಆರಂಭಗೊಂಡು, ಆಲ್ಬರ್ಟ್ ರಾಯಲ್ ನೇವಲ್ ಕಾಲೇಜ್, ಓಸ್ಬೋರ್ನ್ ನಲ್ಲಿ ನೌಕಾ ಕೆಡೆಟ್ ಆಗಿ ವ್ಯಾಸಂಗ ಮಾಡಿದರು. ೧೯೧೧ ರಲ್ಲಿ ಅವರು ಅಂತಿಮ ಪರೀಕ್ಷೆಯಲ್ಲಿ ಅವರು ಎಲ್ಲರಿಗಿಂತ ಹಿಂದೆ ಉಳಿದರು. ಆದರೆ ಇದರ ಹೊರತಾಗಿಯೂ ಅವರು ಡಾರ್ಟ್ಮೌತ್ನ ರಾಯಲ್ ನೇವಲ್ ಕಾಲೇಜಿಗೆ ಪ್ರಗತಿ ಸಾಧಿಸಿದರು.[೧೨] ಅವನ ಅಜ್ಜ, ಏಳನೇ ಎಡ್ವರ್ಡ್ , ೧೯೧೦ ರಲ್ಲಿ ನಿಧನರಾದಾಗ, ಅವರ ತಂದೆ ಐದನೇ ಕಿಂಗ್ ಜಾರ್ಜ್ ಆದರು. ಎಡ್ವರ್ಡ್ ವೇಲ್ಸ್ ರಾಜಕುಮಾರರಾದರು ಹಾಗೂ ಆಲ್ಬರ್ಟ್ ಸಿಂಹಾಸನದ ಸಾಲಿನಲ್ಲಿ ಎರಡನೆಯವರಾದರು.[೧೩]
ಆಲ್ಬರ್ಟ್ ೧೯೧೩ ರ ಮೊದಲ ಆರು ತಿಂಗಳುಗಳನ್ನುವೆಸ್ಟ್ ಇಂಡೀಸ್ ಮತ್ತು ಕೆನಡಾದ ಪೂರ್ವ ಕರಾವಳಿಯಲ್ಲಿ, HMS Cumberland ತರಬೇತಿ ಹಡಗಿನಲ್ಲಿ ಕಳೆದರು .[೧೪] ಅವರನ್ನು೫ ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ ೧೯೧೩ ರಂದು HMS Collingwood ಹಡಗಿನಲ್ಲಿ ಮಿಡ್ಶಿಪ್ಮ್ಯಾನ್ ಎಂದು ರೇಟ್ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ. . ಅವರು ಮೆಡಿಟರೇನಿಯನ್ನಲ್ಲಿ ಮೂರು ತಿಂಗಳುಗಳನ್ನು ಕಳೆದರು, ಆದರೆ ಅವರ ಸಮುದ್ರದ ಕಾಯಿಲೆಯಿಂದ ಹೊರಬರಲಿಲ್ಲ.[೧೫] ವಿಶ್ವ ಒಂದನೇ ಸಮರ ಪ್ರಾರಂಭವಾದ ಮೂರು ವಾರಗಳ ನಂತರ ಅವರನ್ನು ವೈದ್ಯಕೀಯವಾಗಿ ಹಡಗಿನಿಂದ ಅಬರ್ಡೀನ್ಗೆ ಸ್ಥಳಾಂತರಿಸಲಾಯಿತು. ಅಲ್ಲಿ ಅವರ ಅನುಬಂಧ(ಅಪೆಂಡಿಕ್ಸ್)ವನ್ನು ಸರ್ ಜಾನ್ ಮಾರ್ನೋಚ್ ತೆಗೆದುಹಾಕಿದರು.[೧೬] ಯುದ್ಧದ ಮಹಾ ನೌಕಾ ಯುದ್ಧವಾದ ಜುಟ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಕದನದಲ್ಲಿ (೩೧ ಮೇ - ೧ ಜೂನ್ ೧೯೧೬) ಕಾಲಿಂಗ್ವುಡ್ನಲ್ಲಿ ತಿರುಗು ಗೋಪುರದ ಅಧಿಕಾರಿಯಾಗಿ ಅವರ ಕಾರ್ಯಗಳಿಗಾಗಿ ಅವರನ್ನು ಕಳುಹಿಸಲಾಗಿಯಿತು . ಡ್ಯುವೋಡೆನಲ್ ಅಲ್ಸರ್ನಿಂದ ಉಂಟಾದ ಅನಾರೋಗ್ಯದ ಕಾರಣದಿಂದಾಗಿ ಅವರು ಹೆಚ್ಚಿನ ಯುದ್ಧವನ್ನು ನೋಡಲಿಲ್ಲ, ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಅವರು ನವೆಂಬರ್ ೧೯೧೭ರಲ್ಲಿ [೧೭] ಶಸ್ತ್ರಚಿಕಿತ್ಸೆಗೆ ಒಳಗಾದರು.
ಫೆಬ್ರವರಿ ೧೯೧೮ ರಲ್ಲಿ ಆಲ್ಬರ್ಟ್ ಕ್ರಾನ್ವೆಲ್ನಲ್ಲಿರುವ ರಾಯಲ್ ನೇವಲ್ ಏರ್ ಸರ್ವೀಸ್ನ ತರಬೇತಿ ಸಂಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ಹುಡುಗರ ಉಸ್ತುವಾರಿ ಅಧಿಕಾರಿಯಾಗಿ ನೇಮಕಗೊಂಡರು. ರಾಯಲ್ ಏರ್ ಫೋರ್ಸ್ ಸ್ಥಾಪನೆಯೊಂದಿಗೆ ಆಲ್ಬರ್ಟ್ ರಾಯಲ್ ನೇವಿಯಿಂದ ರಾಯಲ್ ಏರ್ ಫೋರ್ಸ್ಗೆ ವರ್ಗಾವಣೆಗೊಂಡರು.[೧೮] ಅವರು ಆಗಸ್ಟ್ ೧೯೧೮ ರವರೆಗೆ,[೧೯] ಸೇಂಟ್ ಲಿಯೊನಾರ್ಡ್ಸ್-ಆನ್-ಸೀ ನಲ್ಲಿರುವ ಆರ್.ಎ.ಎಫ್ ನ ಕೆಡೆಟ್ ಶಾಲೆಗೆ ವರದಿ ಮಾಡುವ ಮೊದಲು, ಕ್ರಾನ್ವೆಲ್ನಲ್ಲಿನ ಬಾಯ್ಸ್ ವಿಂಗ್ನ ಅಧಿಕಾರಿ ಕಮಾಂಡಿಂಗ್ ನಂಬರ್ ೪ ಸ್ಕ್ವಾಡ್ರನ್ ಆಗಿ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸಿದರು. ಅವರು ಹದಿನೈದು ದಿನಗಳ ತರಬೇತಿಯನ್ನು ಪೂರ್ಣಗೊಳಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಕೆಡೆಟ್ ವಿಂಗ್ನಲ್ಲಿ ಸ್ಕ್ವಾಡ್ರನ್ನ ಆಜ್ಞೆಯನ್ನು ಪಡೆದರು.[೨೦] ಅವರು ಸಂಪೂರ್ಣ ಅರ್ಹ ಪೈಲಟ್ ಎಂದು ಪ್ರಮಾಣೀಕರಿಸಿದ, ಬ್ರಿಟಿಷ್ ರಾಜಮನೆತನದ ಮೊದಲ ಸದಸ್ಯರಾಗಿದ್ದರು.[೨೧]
ಯುದ್ಧವು ಇನ್ನೂ ಪ್ರಗತಿಯಲ್ಲಿರುವಾಗ ಆಲ್ಬರ್ಟ್ ಖಂಡದಲ್ಲಿ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸಲು ಬಯಸಿದ್ದರು ಮತ್ತು ಫ್ರಾನ್ಸ್ನಲ್ಲಿ ಜನರಲ್ ಟ್ರೆಂಚಾರ್ಡ್ ಸಿಬ್ಬಂದಿಗೆ ಪೋಸ್ಟಿಂಗ್ ಅನ್ನು ಸ್ವಾಗತಿಸಿದರು. ಅಕ್ಟೋಬರ್ ೨೩ ರಂದು, ಅವರು ಚಾನೆಲ್ ಮೂಲಕ ಆಟಿಗ್ನಿಗೆ ಹಾರಿದರು.[೨೨] ಯುದ್ಧದ ಮುಕ್ತಾಯದ ವಾರಗಳವರೆಗೆ, ಅವರು ಫ್ರಾನ್ಸ್ನ ನ್ಯಾನ್ಸಿಯಲ್ಲಿರುವ ಪ್ರಧಾನ ಕಛೇರಿಯಲ್ಲಿ ಆರ್.ಎ.ಎಫ್ ನ ಸ್ವತಂತ್ರ ವಾಯುಪಡೆಯ ಸಿಬ್ಬಂದಿಯಲ್ಲಿ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸಿದರು.[೨೩] ನವೆಂಬರ್ ೧೯೧೮ ರಲ್ಲಿ ಸ್ವತಂತ್ರ ವಾಯುಪಡೆಯನ್ನು ವಿಸರ್ಜಿಸಿದ ನಂತರ, ಅವರು ಬ್ರಿಟನ್ಗೆ ಹಿಂತಿರುಗುವವರೆಗೆ ಆರ್.ಎ.ಎಫ್ ಸಿಬ್ಬಂದಿ ಅಧಿಕಾರಿಯಾಗಿ ಎರಡು ತಿಂಗಳ ಕಾಲ ಖಂಡದಲ್ಲಿ ಇದ್ದರು.[೨೪] ನವೆಂಬರ್ ೨೨ ರಂದು ಬ್ರಸೆಲ್ಸ್ನ ವಿಜಯೋತ್ಸವದ ಮರು-ಪ್ರವೇಶದಲ್ಲಿ ಅವರು ಬೆಲ್ಜಿಯನ್ ಒಂದನೇ ಕಿಂಗ್ ಆಲ್ಬರ್ಟ್ ರ ಜೊತೆಗೂಡಿದರು. ಪ್ರಿನ್ಸ್ ಆಲ್ಬರ್ಟ್ ೩೧ ಜುಲೈ ೧೯೧೯ ರಂದು ಆರ್.ಎ.ಎಫ್ ಪೈಲಟ್ ಆಗಿ ಅರ್ಹತೆ ಪಡೆದರು ಮತ್ತು ಮರುದಿನ ಸ್ಕ್ವಾಡ್ರನ್ ಲೀಡರ್ ಆಗಿ ಬಡ್ತಿ ಪಡೆದರು.[೨೫]
ಅಕ್ಟೋಬರ್ ೧೯೧೯ ರಲ್ಲಿ, ಆಲ್ಬರ್ಟ್ ಕೇಂಬ್ರಿಡ್ಜ್ನ ಟ್ರಿನಿಟಿ ಕಾಲೇಜಿಗೆ ಹೋದರ. ಅಲ್ಲಿ ಅವರು ಇತಿಹಾಸಕಾರ ಆರ್.ವಿ ಲಾರೆನ್ಸ್ ಅವರನ್ನು "ಅಧಿಕೃತ ಮಾರ್ಗದರ್ಶಕ"ರಾಗಿಟ್ಟುಕೊಂಡು, ಇತಿಹಾಸ, ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರ ಮತ್ತು ನಾಗರಿಕಶಾಸ್ತ್ರವನ್ನು ಒಂದು ವರ್ಷ ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಿದರು.[೨೬][೨೭] ೪ ಜೂನ್ ೧೯೨೦ ರಂದು ಅವರ ತಂದೆ ಅವರನ್ನು ಡ್ಯೂಕ್ ಆಫ್ ಯಾರ್ಕ್, ಅರ್ಲ್ ಆಫ್ ಇನ್ವರ್ನೆಸ್ ಮತ್ತು ಬ್ಯಾರನ್ ಕಿಲ್ಲರ್ನಿಯಾಗಿ ಮಾರ್ಪಾಡು ಮಾಡಿದರು.[೨೮] ಅವರು ಹೆಚ್ಚು ರಾಯಲ್ ಕರ್ತವ್ಯಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು. ಅವರು ತಮ್ಮ ತಂದೆಯನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸಿದರು. ನಂತರ ಅವರು ಕಲ್ಲಿದ್ದಲು ಗಣಿಗಳು, ಕಾರ್ಖಾನೆಗಳು ಮತ್ತು ರೈಲುಗಳನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸುವ ಸ್ಥಳ(ರೇಲ್ಯಾರ್ಡ್)ಗಳ ಪ್ರವಾಸ ಮಾಡಿದರು. ಅಂತಹ ಭೇಟಿಗಳ ಮೂಲಕ ಅವರು "ಕೈಗಾರಿಕಾ ರಾಜಕುಮಾರ" ಎಂಬ ಉಪನಾಮವನ್ನು ಪಡೆದರು.[೨೯] ಅವರ ತೊದಲುವಿಕೆ ಮತ್ತು ಅದರ ಕುರಿತು ಅವರಿಗಿದ್ದ ಮುಜುಗರ, ಸಂಕೋಚದ ಪ್ರವೃತ್ತಿ, ಅವರ ಅಣ್ಣ ಎಡ್ವರ್ಡ್ಗಿಂತ ಸಾರ್ವಜನಿಕವಾಗಿ ಅವರಲ್ಲಿ ಕಡಿಮೆ ಆತ್ಮವಿಶ್ವಾಸವನ್ನು ಹೊಂದುವಂತೆ ಮಾಡಿತು. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಅವರು ದೈಹಿಕವಾಗಿ ಸಕ್ರಿಯರಾಗಿದ್ದರು ಮತ್ತು ಟೆನಿಸ್ ಆಡುವುದನ್ನು ಆನಂದಿಸಿದರು. ಅವರು ೧೯೨೬ ರಲ್ಲಿ ಲೂಯಿಸ್ ಗ್ರೇಗ್ ಅವರೊಂದಿಗೆ ಪುರುಷರ ಡಬಲ್ಸ್ನಲ್ಲಿ ವಿಂಬಲ್ಡನ್ನಲ್ಲಿ ಆಡಿದರು, ಮೊದಲ ಸುತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಸೋತರು.[೩೦] ಅವರು ಕೆಲಸದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗಳಲ್ಲಿ ಆಸಕ್ತಿಯನ್ನು ಬೆಳೆಸಿಕೊಂಡರು ಮತ್ತು ಇಂಡಸ್ಟ್ರಿಯಲ್ ವೆಲ್ಫೇರ್ ಸೊಸೈಟಿಯ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾಗಿದ್ದರು. ೧೯೨೧ ಮತ್ತು ೧೯೩೯ ರ ನಡುವೆ ಹುಡುಗರಿಗಾಗಿ ಅವರ ವಾರ್ಷಿಕ ಬೇಸಿಗೆ ಶಿಬಿರಗಳ ಸರಣಿಯು ವಿಭಿನ್ನ ಸಾಮಾಜಿಕ ಹಿನ್ನೆಲೆಯ ಹುಡುಗರನ್ನು ಒಟ್ಟುಗೂಡಿಸಿತು.[೩೧]
ಮದುವೆ
ಬದಲಾಯಿಸಿರಾಜಮನೆತನದವರು ರಾಜಮನೆತನದವರನ್ನೇ ಮದುವೆಯಾಗುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ನಿರೀಕ್ಷಿಸಲಾಗಿದ್ದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ತಮ್ಮ ಇಚ್ಚೆಗನುಗುಣವಾದ ಹೆಂಡತಿಯನ್ನು ಆಯ್ಕೆಮಾಡುವಲ್ಲಿ ಆಲ್ಬರ್ಟ್ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರು. ರಾಜನು ಯಾರ್ಕ್ನ ಡ್ಯೂಕ್ಡಮ್ ಭರವಸೆಯೊಂದಿಗೆ ಆಲ್ಬರ್ಟ್ ಲೇಡಿ ಲೌಬರೋ ಅವರನ್ನು ನೋಡುವುದನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಲು ಮನವೊಲಿಸಿದ ನಂತರ, ಈಗಾಗಲೇ ವಿವಾಹವಾಗಿದ್ದ ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯನ್ ಸಮಾಜವಾದಿ ಲೇಡಿ ಲೌಬರೋ ಅವರೊಂದಿಗಿನ ಆಲ್ಬರ್ಟ್ ರವರ ವ್ಯಾಮೋಹವು ಏಪ್ರಿಲ್ ೧೯೨೦ ರಲ್ಲಿ ಕೊನೆಗೊಂಡಿತು.[೩೨][೩೩] ಆ ವರ್ಷ, ಅವರು ಲೇಡಿ ಎಲಿಜಬೆತ್ ಬೋವ್ಸ್-ಲಿಯಾನ್, ಕ್ಲೌಡ್ ಬೋವ್ಸ್-ಲಿಯಾನ್, ಸ್ಟ್ರಾತ್ಮೋರ್ನ ೧೪ ನೇ ಅರ್ಲ್ ಮತ್ತು ಕಿಂಗ್ಹಾರ್ನ್ ಅವರ ಕಿರಿಯ ಮಗಳನ್ನು ಮೊದಲನೆಯ ಬಾರಿ ಭೇಟಿಯಾದರು. ಅವರು ಅವಳನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗಲು ನಿಶ್ಚಯಿಸಿದರು.[೩೪] ಎಲಿಜಬೆತ್ ಅವರ ಪ್ರಸ್ತಾಪವನ್ನು ೧೯೨೧ ಮತ್ತು ೧೯೨೨ ರಲ್ಲಿ ಎರಡು ಬಾರಿ ತಿರಸ್ಕರಿಸಿದಳು. ಏಕೆಂದರೆ ರಾಜಮನೆತನದ ಸದಸ್ಯರಾಗಲು ಅಗತ್ಯವಾದ ತ್ಯಾಗಗಳನ್ನು ಮಾಡಲು ಅವಳಿಗೆ ಇಷ್ಟವಿರಲಿಲ್ಲ.[೩೫] ಆಕೆಯ ತಾಯಿ ಸಿಸಿಲಿಯಾ ಬೋವೆಸ್-ಲಿಯಾನ್, ಕೌಂಟೆಸ್ ಆಫ್ ಸ್ಟ್ರಾತ್ಮೋರ್ ಮತ್ತು ಕಿಂಗ್ಹಾರ್ನ್ ಅವರ ಮಾತುಗಳಲ್ಲಿ, ಆಲ್ಬರ್ಟ್ ತನ್ನ ಹೆಂಡತಿಯ ಆಯ್ಕೆಯಿಂದ "ಒಂದೋ ಮಾಡಲ್ಪಡುತ್ತಾನೆ ಅಥವಾ ನಾಶವಾಗುತ್ತಾನೆ" ಎಂದು ಹೇಳಿದ್ದರು. ಸುದೀರ್ಘ ಪ್ರಣಯದ ನಂತರ, ಎಲಿಜಬೆತ್ ಅವರನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗಲು ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡಳು.[೩೬]
ಆಲ್ಬರ್ಟ್ ಮತ್ತು ಎಲಿಜಬೆತ್ ೨೬ ಏಪ್ರಿಲ್ ೧೯೨೩ ರಂದು ವೆಸ್ಟ್ಮಿನಿಸ್ಟರ್ ಅಬ್ಬೆಯಲ್ಲಿ ವಿವಾಹವಾದರು. ರಾಜಮನೆತನದ ಜನನವಲ್ಲದವರೊಂದಿಗೆ ಆಲ್ಬರ್ಟ್ನ ವಿವಾಹವನ್ನು, ಆಧುನೀಕರಣಗೊಳಿಸುವ ಸೂಚಕವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗಿದೆ.[೩೭] ಹೊಸದಾಗಿ ರೂಪುಗೊಂಡ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಬ್ರಾಡ್ಕಾಸ್ಟಿಂಗ್ ಕಂಪನಿಯು ರೇಡಿಯೊದಲ್ಲಿ ಈ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮವನ್ನು ಅನ್ನು ರೆಕಾರ್ಡ್ ಮಾಡಲು ಮತ್ತು ಪ್ರಸಾರ ಮಾಡಲು ಬಯಸಿತು. ಆದರೆ ಅಬ್ಬೆ ಚ್ಯಾಪ್ಟರ್ ಈ ಕಲ್ಪನೆಯನ್ನು ನಿರಾಕರಿಸಿದರು (ಆದರೂ ಡೀನ್, ಹರ್ಬರ್ಟ್ ಎಡ್ವರ್ಡ್ ರೈಲ್ ಪರವಾಗಿದ್ದರು).[೩೮]
ಡಿಸೆಂಬರ್ ೧೯೨೪ ರಿಂದ ಏಪ್ರಿಲ್ ೧೯೨೫ ರವರೆಗೆ, ಡ್ಯೂಕ್ ಮತ್ತು ಡಚೆಸ್ ಕೀನ್ಯಾ, ಉಗಾಂಡಾ ಮತ್ತು ಸುಡಾನ್ ಪ್ರವಾಸ ಮಾಡಿದರು, ಸೂಯೆಜ್ ಕಾಲುವೆ ಮತ್ತು ಏಡೆನ್ ಮೂಲಕ ಪ್ರಯಾಣಿಸಿದರು. ಪ್ರವಾಸದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ಇಬ್ಬರೂ ದೊಡ್ಡ ಆಟದ ಬೇಟೆಗೆ ಹೋದರು.[೩೯]
ತನ್ನ ತೊದಲುವಿಕೆಯಿಂದಾಗಿ, ಆಲ್ಬರ್ಟ್ ಸಾರ್ವಜನಿಕವಾಗಿ ಮಾತನಾಡಲು ಹೆದರುತ್ತಿದ್ದರು.[೪೦] ೩೧ ಅಕ್ಟೋಬರ್ ೧೯೨೫ ರಂದು ವೆಂಬ್ಲಿಯಲ್ಲಿ ನಡೆದ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಎಂಪೈರ್ ಎಕ್ಸಿಬಿಷನ್ನಲ್ಲಿ ಅವರ ಮುಕ್ತಾಯದ ಭಾಷಣದ ಏರ್ಪಡಿಸಲಾಗಿತ್ತು. ಇದು ಅವರಿಗೆ ಮತ್ತು ಅವರ ಕೇಳುಗರಿಗೆ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಬಹಳ ಕಷ್ಟಕರವಾಗಿತ್ತು.[೪೧] ಇದರ ನಂತರ ಅವರು ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯನ್ ಮೂಲದ ವಾಕ್ ಚಿಕಿತ್ಸಕ ಲಿಯೋನೆಲ್ ಲಾಗ್ ಅವರನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು. ಡ್ಯೂಕ್ ಮತ್ತು ಲಾಗ್ ಉಸಿರಾಟದ ವ್ಯಾಯಾಮವನ್ನು ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡಿದರು ಮತ್ತು ಡಚೆಸ್ ಅವರೊಂದಿಗೆ ತಾಳ್ಮೆಯಿಂದ ಪೂರ್ವಾಭ್ಯಾಸ ಮಾಡಿದರು.[೪೨] ತರುವಾಯ, ಅವರು ಕಡಿಮೆ ಹಿಂಜರಿಕೆಯಿಂದ ಮಾತನಾಡಲು ಸಾಧ್ಯವಾಯಿತು.[೪೩] ೧೯೨೭ [೪೪] ಡಚೆಸ್ನೊಂದಿಗೆ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದ ಪ್ರವಾಸದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಡ್ಯೂಕ್ ತನ್ನ ತೊದಲುವಿಕೆಯ ಸಮಸ್ಯೆಯಿಂದ ಸುಧಾರಿಸಿಕೊಂಡ ನಂತರ ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯಾದ ಕ್ಯಾನ್ಬೆರಾದಲ್ಲಿ ಹೊಸ ಸಂಸತ್ತಿನ ಭವನವನ್ನು ತೆರೆದರು. ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯಾ, ನ್ಯೂಜಿಲೆಂಡ್ ಮತ್ತು ಫಿಜಿಗೆ ಸಮುದ್ರದ ಮೂಲಕ ಅವರ ಪ್ರಯಾಣವು ಜಮೈಕಾದ ಮೂಲಕ ಅವರನ್ನು ಕರೆದೊಯ್ಯಿತು. ಅಲ್ಲಿ ಆಲ್ಬರ್ಟ್ ಕಪ್ಪು ವ್ಯಕ್ತಿ ಬರ್ಟ್ರಾಂಡ್ ಕ್ಲಾರ್ಕ್ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಡಬಲ್ಸ್ ಟೆನಿಸ್ ಆಡಿದರು. ಇದು ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಅಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿತ್ತು ಮತ್ತು ಸ್ಥಳೀಯವಾಗಿ ಜನಾಂಗಗಳ ನಡುವಿನ ಸಮಾನತೆಯ ಪ್ರದರ್ಶನವಾಗಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡಿತು.[೪೫]
ಡ್ಯೂಕ್ ಮತ್ತು ಡಚೆಸ್ಗೆ ಇಬ್ಬರು ಮಕ್ಕಳಿದ್ದರು: ಎಲಿಜಬೆತ್ (ಕುಟುಂಬದಿಂದ "ಲಿಲಿಬೆಟ್" ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ). ಅವರು ೧೯೨೬ ರಲ್ಲಿ ಜನಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಮಾರ್ಗರೇಟ್ ೧೯೩೦ ರಲ್ಲಿ ಜನಿಸಿದರು. ನಿಕಟ ಮತ್ತು ಪ್ರೀತಿಯ ಕುಟುಂಬವು ರಾಜಮನೆತನದ ಅರಮನೆಗಳ ಬದಲಿಗೆ ೧೪೫ ಪಿಕಾಡಿಲಿಯಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಿತ್ತು.[೪೬] ೧೯೩೧ ರಲ್ಲಿ, ಕೆನಡಾದ ಪ್ರಧಾನ ಮಂತ್ರಿ, ಆರ್ಬಿ ಬೆನೆಟ್, ಡ್ಯೂಕ್ ರನ್ನು ಕೆನಡಾದ ಗವರ್ನರ್ ಜನರಲ್ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಿದರು. ಇದು ಐದನೇ ಕಿಂಗ್ ಜಾರ್ಜ್ ಅವರು ಡೊಮಿನಿಯನ್ ವ್ಯವಹಾರಗಳ ಕಾರ್ಯದರ್ಶಿ ಜೆಹೆಚ್ ಥಾಮಸ್ ಅವರ ಸಲಹೆಯ ಮೇರೆಗೆ ತಿರಸ್ಕರಿಸಿದ ಆಹ್ವಾನವಾಗಿತ್ತು.[೪೭]
ಇಷ್ಟವಿಲ್ಲದ ರಾಜ
ಬದಲಾಯಿಸಿ"ನಾನು ಸತ್ತ ನಂತರ, ಹನ್ನೆರಡು ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ ಹುಡುಗ ತನ್ನನ್ನು ತಾನೇ ಹಾಳುಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ" ಮತ್ತು "ನನ್ನ ಹಿರಿಯ ಮಗ ಎಂದಿಗೂ ಮದುವೆಯಾಗಬಾರದು. ಬರ್ಟೀ ಮತ್ತು ಲಿಲಿಬೆಟ್ ನ ಸಿಂಹಾಸನದ ನಡುವೆ ಏನೂ ಬರಬಾರದು ಎಂದು ನಾನು ದೇವರನ್ನು ಪ್ರಾರ್ಥಿಸುತ್ತೇನೆ" ಎಂದು ಐದನೇ ಕಿಂಗ್ ಜಾರ್ಜ್ ರಾಜಕುಮಾರ ಎಡ್ವರ್ಡ್ ಬಗ್ಗೆ ತೀವ್ರ ವಿರೋಧವನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದ್ದರು.[೪೮] ೨೦ ಜನವರಿ ೧೯೩೬ ರಂದು,ಐದನೇ ಜಾರ್ಜ್ ನಿಧನರಾದರು ಮತ್ತು ಎಡ್ವರ್ಡ್ ಎಂಟನೇ ಕಿಂಗ್ ಎಡ್ವರ್ಡ್ ಆಗಿ ಸಿಂಹಾಸನವನ್ನು ಏರಿದರು. ಮುಚ್ಚಿದ ಕ್ಯಾಸ್ಕೆಟ್, ವೆಸ್ಟ್ಮಿನಿಸ್ಟರ್ ಹಾಲ್ನಲ್ಲಿ, ರಾಜಕುಮಾರರ ಜಾಗರಣೆಯಲ್ಲಿ, ಪ್ರಿನ್ಸ್ ಆಲ್ಬರ್ಟ್ ಮತ್ತು ಅವರ ಮೂವರು ಸಹೋದರರು (ಹೊಸ ರಾಜ, ಪ್ರಿನ್ಸ್ ಹೆನ್ರಿ, ಡ್ಯೂಕ್ ಆಫ್ ಗ್ಲೌಸೆಸ್ಟರ್ ಮತ್ತು ಪ್ರಿನ್ಸ್ ಜಾರ್ಜ್, ಡ್ಯೂಕ್ ಆಫ್ ಕೆಂಟ್ ) ತಮ್ಮ ತಂದೆಯ ದೇಹವು ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿದ್ದಂತೆ ಅದರ ಮೇಲೆ ಕಾವಲು ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದರು.
ಎಡ್ವರ್ಡ್ ಅವಿವಾಹಿತನಾಗಿದ್ದ ಮತ್ತು ಆತನಿಗೆ ಮಕ್ಕಳಿಲ್ಲದ ಕಾರಣ, ಆಲ್ಬರ್ಟ್ ಸಿಂಹಾಸನದ ಉತ್ತರಾಧಿಕಾರಿಯಾಗಿದ್ದರು. ಒಂದು ವರ್ಷದ ನಂತರ, ೧೧ ಡಿಸೆಂಬರ್ ೧೯೩೬ ರಂದು ಎಡ್ವರ್ಡ್, ತನ್ನ ಮೊದಲ ಪತಿಯಿಂದ ವಿಚ್ಛೇದನ ಪಡೆದ ಮತ್ತು ಎರಡನೇ ಪತಿಯಿಂದ ವಿಚ್ಛೇದನ ಪಡೆಯುತ್ತಿರುವ ವಾಲಿಸ್ ಸಿಂಪ್ಸನ್ ಅವರನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗಲು ಪದವಿ ತ್ಯಾಗ ಮಾಡಿದರು. ಎಡ್ವರ್ಡ್ಗೆ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಪ್ರಧಾನ ಮಂತ್ರಿ ಸ್ಟಾನ್ಲಿ ಬಾಲ್ಡ್ವಿನ್, ಅವರು ರಾಜನಾಗಿ ಉಳಿಯಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಇಬ್ಬರು ಜೀವಂತ ಮಾಜಿ ಗಂಡಂದಿರೊಂದಿಗೆ ವಿಚ್ಛೇದಿತ ಮಹಿಳೆಯನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ ಎಂದು ಸಲಹೆ ನೀಡಿದ್ದರು. ಅವರು ಸಿಂಹಾಸನವನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಆಲ್ಬರ್ಟ್ ಸಿಂಹಾಸನವನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಲು ಇಷ್ಟವಿಲ್ಲದಿದ್ದರೂ, ರಾಜರಾದರು.[೪೯] ಪದತ್ಯಾಗದ ಹಿಂದಿನ ದಿನ, ಆಲ್ಬರ್ಟ್ ತಮ್ಮ ತಾಯಿ ಕ್ವೀನ್ ಮೇರಿಯನ್ನು ನೋಡಲು ಲಂಡನ್ಗೆ ಹೋದರು.. "ನಾನು ಅವಳಿಗೆ ಏನಾಯಿತು ಎಂದು ಹೇಳಿದಾಗ, ನಾನು ಮಗುವಿನಂತೆ ಕಣ್ಣೀರು ಹಾಕಿದೆ" ಎಂದು ಅವರು ತಮ್ಮ ದಿನಚರಿಯಲ್ಲಿ ಬರೆದುಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ.[೫೦]
ಎಡ್ವರ್ಡ್ ಪದತ್ಯಾಗದ ದಿನದಂದು, ಐರಿಶ್ ಮುಕ್ತ ರಾಜ್ಯದ ಸಂಸತ್ತಿನ ಓರೆಚ್ಟಾಸ್, ಐರಿಶ್ ಸಂವಿಧಾನದಿಂದ ರಾಜನ ಎಲ್ಲಾ ನೇರ ಉಲ್ಲೇಖವನ್ನು ತೆಗೆದುಹಾಕಿತು . ಮರುದಿನ, ಇದು ಐರ್ಲೆಂಡ್ಗೆ ರಾಜತಾಂತ್ರಿಕ ಪ್ರತಿನಿಧಿಗಳನ್ನು ನೇಮಿಸಲು ಮತ್ತು ವಿದೇಶಿ ಒಪ್ಪಂದಗಳ ತಯಾರಿಕೆಯಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ರಾಜನಿಗೆ ಸೀಮಿತ ಅಧಿಕಾರವನ್ನು (ಕಟ್ಟುನಿಟ್ಟಾಗಿ ಸರ್ಕಾರದ ಸಲಹೆಯ ಮೇರೆಗೆ) ನೀಡಿತು ಹಾಗೂ ಬಾಹ್ಯ ಸಂಬಂಧಗಳ ಕಾಯಿದೆಯನ್ನು ಅಂಗೀಕರಿಸಿತು. ಎರಡು ಕಾಯಿದೆಗಳು ಐರಿಶ್ ಮುಕ್ತ ರಾಜ್ಯವನ್ನು ಕಾಮನ್ವೆಲ್ತ್ಗೆ ಅದರ ಕೊಂಡಿಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಹಾಕದೆ ಮೂಲಭೂತವಾಗಿ ಗಣರಾಜ್ಯವನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿತು.[೫೧]
ಬ್ರಿಟನ್ನಾದ್ಯಂತ, ಆಲ್ಬರ್ಟ್ ರಾಜನಾಗಲು ದೈಹಿಕವಾಗಿ ಮತ್ತು ಮಾನಸಿಕವಾಗಿ ಅಸಮರ್ಥರೆಂದು ಗಾಸಿಪ್ ಹರಡಿತು. ಅವರ ಕಿರಿಯ ಸಹೋದರ ಜಾರ್ಜ್, ಡ್ಯೂಕ್ ಆಫ್ ಕೆಂಟ್ ಪರವಾಗಿ, ಅವರನ್ನು, ಅವರ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಮತ್ತು ಅವರ ಸಹೋದರ ಹೆನ್ರಿ ಅವರನ್ನು ಬೈಪಾಸ್ ಮಾಡಲು ಸರ್ಕಾರ ಪರಿಗಣಿಸಿದೆ ಎಂಬ ಸಮಕಾಲೀನ ವದಂತಿಯನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸಲು ಯಾವುದೇ ಪುರಾವೆಗಳು ಕಂಡುಬಂದಿಲ್ಲ.[೫೨] ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಜಾರ್ಜ್ ಮಾತ್ರವೇ ಒಬ್ಬ ಮಗನಿದ್ದ ಏಕೈಕ ಸಹೋದರ ಎಂಬ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ಇದನ್ನು ಸೂಚಿಸಲಾಗಿದೆ ಎಂದು ತೋರುತ್ತದೆ.[೫೩]
ಆರಂಭಿಕ ಆಳ್ವಿಕೆ
ಬದಲಾಯಿಸಿಆಲ್ಬರ್ಟ್ ತನ್ನ ತಂದೆಯೊಂದಿಗಿನ ನಿರಂತರತೆಯನ್ನು ಒತ್ತಿಹೇಳಲು ಮತ್ತು ರಾಜಪ್ರಭುತ್ವದಲ್ಲಿ ವಿಶ್ವಾಸವನ್ನು ಪುನಃಸ್ಥಾಪಿಸಲು "ಆರನೇ ಜಾರ್ಜ್ " ಎಂಬ ರಾಜನಾಮವನ್ನು ಪಡೆದರು.[೫೪] ಆರನೇ ಜಾರ್ಜ್ ರ ಆಳ್ವಿಕೆಯ ಪ್ರಾರಂಭವು ಅವರ ಪೂರ್ವವರ್ತಿ ಮತ್ತು ಸಹೋದರನ ಸುತ್ತಲಿನ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿಂದ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲ್ಪಟ್ಟಿತು. ಅವರ ಸಹೋದರನ ಶೀರ್ಷಿಕೆಗಳು, ಶೈಲಿ ಮತ್ತು ಸ್ಥಾನವು ಅನಿಶ್ಚಿತವಾಗಿತ್ತು. ಪದತ್ಯಾಗದ ಪ್ರಸಾರಕ್ಕಾಗಿ ಅವರನ್ನು "ಹಿಸ್ ರಾಯಲ್ ಹೈನೆಸ್ ಪ್ರಿನ್ಸ್ ಎಡ್ವರ್ಡ್" ಎಂದು ಪರಿಚಯಿಸಲಾಯಿತು,[೫೫] ಆದರೆ ಐದನೇ ಜಾರ್ಜ್ ಅವರು ಉತ್ತರಾಧಿಕಾರವನ್ನು ತ್ಯಜಿಸುವ ಮತ್ತು ತ್ಯಜಿಸುವ ಮೂಲಕ "ರಾಯಲ್ ಹೈನೆಸ್" ಸೇರಿದಂತೆ ರಾಯಲ್ ಬಿರುದುಗಳನ್ನು ಹೊಂದುವ ಹಕ್ಕನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಭಾವಿಸಿದರು.[೫೬] ಸಮಸ್ಯೆಯನ್ನು ಬಗೆಹರಿಸುವಲ್ಲಿ, ರಾಜನಾಗಿ ಜಾರ್ಜ್ನ ಮೊದಲ ಕಾರ್ಯವು ತನ್ನ ಸಹೋದರನಿಗೆ "ರಾಯಲ್ ಹೈನೆಸ್" ಶೈಲಿಯೊಂದಿಗೆ " ಡ್ಯೂಕ್ ಆಫ್ ವಿಂಡ್ಸರ್ " ಎಂಬ ಬಿರುದನ್ನು ನೀಡುವುದಾಗಿತ್ತು. ಆದರೆ ಡ್ಯೂಕ್ಡಮ್ ಅನ್ನು ರಚಿಸುವ ಪತ್ರಗಳ ಪೇಟೆಂಟ್ ಯಾವುದೇ ಹೆಂಡತಿ ಅಥವಾ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ರಾಯಲ್ ಶೈಲಿಗಳನ್ನು ಹೊಂದುವುದನ್ನು ತಡೆಯಿತು. ಐದನೇ ಜಾರ್ಜ್ ಎಡ್ವರ್ಡ್ನಿಂದ ಬಾಲ್ಮೋರಲ್ ಕ್ಯಾಸಲ್ ಮತ್ತು ಸ್ಯಾಂಡ್ರಿಂಗ್ಹ್ಯಾಮ್ ಹೌಸ್ನ ರಾಜಮನೆತನದ ನಿವಾಸಗಳನ್ನು ಖರೀದಿಸಲು ಒತ್ತಾಯಿಸಲಾಯಿತು. ಏಕೆಂದರೆ ಇವುಗಳು ಖಾಸಗಿ ಆಸ್ತಿಗಳಾಗಿದ್ದವು ಮತ್ತು ಸ್ವಯಂಚಾಲಿತವಾಗಿ ಅವರಿಗೆ ವರ್ಗಾಯಿಸಲಾಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ.[೫೭] ಅವರ ಪ್ರವೇಶದ ಮೂರು ದಿನಗಳ ನಂತರ, ಅವರ ೪೧ ನೇ ಹುಟ್ಟುಹಬ್ಬದಂದು, ಅವರು ತಮ್ಮ ಪತ್ನಿ, ಹೊಸ ರಾಣಿಯನ್ನು ಆರ್ಡರ್ ಆಫ್ ದಿ ಗಾರ್ಟರ್ನೊಂದಿಗೆ ಹೂಡಿಕೆ ಮಾಡಿದರು.[೫೮]
ವೆಸ್ಟ್ಮಿನಿಸ್ಟರ್ ಅಬ್ಬೆಯಲ್ಲಿ ಆರನೇ ಜಾರ್ಜ್ ರ ಪಟ್ಟಾಭಿಷೇಕವು ೧೨ ಮೇ ೧೯೩೭ ರಂದು ನಡೆಯಿತು. ಈ ದಿನ ಹಿಂದೆ ಎಡ್ವರ್ಡ್ನ ಪಟ್ಟಾಭಿಷೇಕಕ್ಕೆ ಉದ್ದೇಶಿಸಲಾಗಿತ್ತು. ಸಂಪ್ರದಾಯವನ್ನು ಮುರಿಯುವಂತೆ, ಅವರ ತಾಯಿ ಕ್ವೀನ್ ಮೇರಿ ತನ್ನ ಮಗನಿಗೆ ಬೆಂಬಲದ ಪ್ರದರ್ಶನದಲ್ಲಿ ಸಮಾರಂಭದಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸಿದರು.[೫೯] ಅವರ ತಂದೆಗೆ ಸಂಭವಿಸಿದಂತೆ, ವೆಚ್ಚವು ಭಾರತ ಸರ್ಕಾರಕ್ಕೆ ಹೊರೆಯಾಗಬಹುದು ಎಂಬ ಕಾರಣದಿಂದ ಆರನೇ ಜಾರ್ಜ್ ಗೆ ದೆಹಲಿಯಲ್ಲಿ ದರ್ಬಾರ್ ನಡೆಯಲಿಲ್ಲ.[೬೦] ಏರುತ್ತಿರುವ ಭಾರತೀಯ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯತೆಯು ರಾಜಮನೆತನದ ಪಕ್ಷವು ಅತ್ಯುತ್ತಮವಾಗಿ ಮ್ಯೂಟ್ ಆಗಬಹುದೆಂದು ಸ್ವಾಗತಿಸಿತು.[೬೧] ಬ್ರಿಟನ್ನಿಂದ ದೀರ್ಘಾವಧಿಯ ಅನುಪಸ್ಥಿತಿಯು ಎರಡನೆಯ ಮಹಾಯುದ್ಧದ ಮೊದಲ ಉದ್ವಿಗ್ನ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಅನಪೇಕ್ಷಿತವಾಗಿತ್ತು. ಫ್ರಾನ್ಸ್ ಮತ್ತು ಉತ್ತರ ಅಮೆರಿಕಕ್ಕೆ ಎರಡು ಸಾಗರೋತ್ತರ ಪ್ರವಾಸಗಳನ್ನು ಕೈಗೊಳ್ಳಲಾಯಿತು. ಇವೆರಡೂ ಯುದ್ಧದ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಕಾರ್ಯತಂತ್ರದ ಪ್ರಯೋಜನಗಳನ್ನು ನೀಡುತ್ತವೆ.[೬೨]
ಯುರೋಪ್ನಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚುತ್ತಿರುವ ಯುದ್ಧದ ಸಾಧ್ಯತೆಯು ಆರನೇ ಜಾರ್ಜ್ ರ ಆರಂಭಿಕ ಆಳ್ವಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಬಲ್ಯ ಸಾಧಿಸಿತು. ರಾಜನು ಸಾಂವಿಧಾನಿಕವಾಗಿ ಪ್ರಧಾನ ಮಂತ್ರಿ ನೆವಿಲ್ಲೆ ಚೇಂಬರ್ಲೇನ್ ಹಿಟ್ಲರನನ್ನು ಸಮಾಧಾನಪಡಿಸುವುದನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸಲು ಬದ್ಧನಾಗಿದ್ದನು.[೧೧][೬೩] ೧೯೩೮ ರಲ್ಲಿ ಮ್ಯೂನಿಕ್ ಒಪ್ಪಂದದ ಮಾತುಕತೆಯಿಂದ ಹಿಂದಿರುಗಿದ ಚೇಂಬರ್ಲೇನ್ ಅವರನ್ನು ರಾಜ ಮತ್ತು ರಾಣಿ ಸ್ವಾಗತಿಸಿದಾಗ, ಅವರು ತಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಬಕಿಂಗ್ಹ್ಯಾಮ್ ಅರಮನೆಯ ಬಾಲ್ಕನಿಯಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಆಹ್ವಾನಿಸಿದರು. ರಾಜಕಾರಣಿಯೊಂದಿಗಿನ ರಾಜಪ್ರಭುತ್ವದ ಈ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಸಂಬಂಧವು ಅಸಾಧಾರಣವಾಗಿತ್ತು, ಏಕೆಂದರೆ ಬಾಲ್ಕನಿಯಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕವಾಗಿ ರಾಜಮನೆತನಕ್ಕೆ ಮಾತ್ರ ಸೀಮಿತವಾಗಿತ್ತು.[೧೧] ಸಾಮಾನ್ಯ ಜನರಲ್ಲಿ ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿ ಜನಪ್ರಿಯವಾಗಿದ್ದರೂ, ಹಿಟ್ಲರ್ನ ಬಗೆಗಿನ ಚೇಂಬರ್ಲೇನ್ ನೀತಿಯು ಹೌಸ್ ಆಫ್ ಕಾಮನ್ಸ್ನಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ವಿರೋಧಕ್ಕೆ ಒಳಪಟ್ಟಿತು. ಇದು ಇತಿಹಾಸಕಾರ ಜಾನ್ ಗ್ರಿಗ್ ರಾಜನ ವರ್ತನೆಯನ್ನು ರಾಜಕಾರಣಿಯೊಂದಿಗೆ ಬಹಳ ಪ್ರಮುಖವಾಗಿ ಸಂಯೋಜಿಸಲು "ಪ್ರಸ್ತುತ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಸಾರ್ವಭೌಮದಲ್ಲಿ ಅತ್ಯಂತ ಅಸಂವಿಧಾನಿಕ ಕೃತ್ಯ" ಎಂದು ವಿವರಿಸಲು ಕಾರಣವಾಯಿತು.
ಮೇ ಮತ್ತು ಜೂನ್ ೧೯೩೯ ರಲ್ಲಿ, ರಾಜ ಮತ್ತು ರಾಣಿ ಕೆನಡಾ ಮತ್ತು ಯುನೈಟೆಡ್ ಸ್ಟೇಟ್ಸ್ ಪ್ರವಾಸ ಮಾಡಿದರು. ಇದು ಉತ್ತರ ಅಮೇರಿಕಾಕ್ಕೆ ಆಳ್ವಿಕೆ ನಡೆಸುತ್ತಿರುವ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ರಾಜನ ಮೊದಲ ಭೇಟಿಯಾಗಿತ್ತು, ಆದರೂ ಅವನು ತನ್ನ ಸಿಂಹಾಸನದ ಸೇರ್ಪಡೆಗೂ ಮೊದಲೇ ಕೆನಡಾಕ್ಕೆ ಹೋಗಿದ್ದನು. ಒಟ್ಟಾವಾದಿಂದ, ಕೆನಡಾದ ಪ್ರಧಾನ ಮಂತ್ರಿ ವಿಲಿಯಂ ಲಿಯಾನ್ ಮೆಕೆಂಜಿ ಕಿಂಗ್,[೬೪] ಉತ್ತರ ಅಮೇರಿಕಾದಲ್ಲಿ ತಮ್ಮನ್ನು ತಾವು ಕೆನಡಾದ ರಾಜ ಮತ್ತು ರಾಣಿಯಾಗಿ ತೋರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಅವರೊಂದಿಗೆ ಬಂದರು.[೬೫][೬೬] ಕೆನಡಾದ ಗವರ್ನರ್ ಜನರಲ್ ಲಾರ್ಡ್ ಟ್ವೀಡ್ಸ್ಮುಯಿರ್ ಮತ್ತು ಮೆಕೆಂಜಿ ಕಿಂಗ್ ಇಬ್ಬರೂ ಕೆನಡಾದಲ್ಲಿ ರಾಜನ ಉಪಸ್ಥಿತಿಯು ವೆಸ್ಟ್ಮಿನಿಸ್ಟರ್ ೧೯೩೧ ರ ಶಾಸನದ ತತ್ವಗಳನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶಿಸುತ್ತದೆ ಎಂದು ಆಶಿಸಿದರು. ಇದು ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಡೊಮಿನಿಯನ್ಗಳಿಗೆ ಸಂಪೂರ್ಣ ಸಾರ್ವಭೌಮತ್ವವನ್ನು ನೀಡಿತು. ಮೇ ೧೯ ರಂದು, ಆರನೇ ಜಾರ್ಜ್ ಅವರು ಕೆನಡಾದ ಹೊಸ ಯುಎಸ್ ರಾಯಭಾರಿ ಡೇನಿಯಲ್ ಕ್ಯಾಲ್ಹೌನ್ ರೋಪರ್ ಅವರ ಲೆಟರ್ ಆಫ್ ಕ್ರೆಡೆನ್ಸ್ ಅನ್ನು ವೈಯಕ್ತಿಕವಾಗಿ ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡರು ಮತ್ತು ಅನುಮೋದಿಸಿದರು. ಅವರು ಒಂಬತ್ತು ಸಂಸದೀಯ ಮಸೂದೆಗಳಿಗೆ ರಾಯಲ್ ಅಸೆಂಟ್ ನೀಡಿದರು ಮತ್ತು ಇದು ಕೆನಡಾದ ಗ್ರೇಟ್ ಸೀಲ್ನೊಂದಿಗೆ ಎರಡು ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಒಪ್ಪಂದಗಳನ್ನು ಅನುಮೋದಿಸಿತು. ಅಧಿಕೃತ ರಾಯಲ್ ಪ್ರವಾಸದ ಇತಿಹಾಸಕಾರ, ಗುಸ್ಟಾವ್ ಲ್ಯಾಂಕ್ಟೋಟ್, "ವೆಸ್ಟ್ ಮಿನಿಸ್ಟರ್ ನ ಶಾಸನವು ಸಂಪೂರ್ಣ ವಾಸ್ತವತೆಯನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಂಡಿದೆ" ಎಂದು ಬರೆದರು ಮತ್ತು ಜಾರ್ಜ್ ಅವರು "ಕಾಮನ್ವೆಲ್ತ್ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳ ಮುಕ್ತ ಮತ್ತು ಸಮಾನ ಸಂಬಂಧವನ್ನು" ಒತ್ತಿಹೇಳುವ ಭಾಷಣವನ್ನು ನೀಡಿದರು.[೬೭]
ಯುರೋಪ್ನಲ್ಲಿ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಹೊಂದುತ್ತಿರುವ ಉದ್ವಿಗ್ನತೆಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ ಉತ್ತರ ಅಮೆರಿಕಾದ ಸಾರ್ವಜನಿಕರಲ್ಲಿ ಬಲವಾದ ಪ್ರತ್ಯೇಕತೆಯ ಪ್ರವೃತ್ತಿಯನ್ನು ಮೃದುಗೊಳಿಸುವ ಉದ್ದೇಶವನ್ನು ಈ ಪ್ರವಾಸವು ಹೊಂದಿತ್ತು. ಪ್ರವಾಸದ ಗುರಿಯು ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ರಾಜಕೀಯವಾಗಿದ್ದರೂ, ಯಾವುದೇ ಭವಿಷ್ಯದ ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ಯುನೈಟೆಡ್ ಕಿಂಗ್ಡಮ್ಗೆ ಅಟ್ಲಾಂಟಿಕ್ ಬೆಂಬಲವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಲು, ರಾಜ ಮತ್ತು ರಾಣಿಯನ್ನು ಸಾರ್ವಜನಿಕರು ಉತ್ಸಾಹದಿಂದ ಸ್ವೀಕರಿಸಿದರು.[೬೮] ಜಾರ್ಜ್ ಅವರ ಹಿಂದಿನವರೊಂದಿಗೆ ಪ್ರತಿಕೂಲವಾಗಿ ಹೋಲಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಾರೆ ಎಂಬ ಭಯವನ್ನು ಹೊರಹಾಕಲಾಯಿತು.[೬೯] ಅವರು ೧೯೩೯ ರ ನ್ಯೂಯಾರ್ಕ್ ವರ್ಲ್ಡ್ಸ್ ಫೇರ್ಗೆ ಭೇಟಿ ನೀಡಿದರು ಮತ್ತು ಅಧ್ಯಕ್ಷ ಫ್ರಾಂಕ್ಲಿನ್ ಡಿ. ರೂಸ್ವೆಲ್ಟ್ ಅವರೊಂದಿಗೆ ವೈಟ್ ಹೌಸ್ನಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ನ್ಯೂಯಾರ್ಕ್ನ ಹೈಡ್ ಪಾರ್ಕ್ನಲ್ಲಿರುವ ಅವರ ಖಾಸಗಿ ಎಸ್ಟೇಟ್ನಲ್ಲಿ ಇದ್ದರು.[೭೦] ಪ್ರವಾಸದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ರಾಜ ಮತ್ತು ರಾಣಿ ಮತ್ತು ಅಧ್ಯಕ್ಷರ ನಡುವೆ ಸ್ನೇಹದ ಬಲವಾದ ಬಂಧವನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಲಾಯಿತು. ಇದು ನಂತರದ ಯುದ್ಧದ ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಯುನೈಟೆಡ್ ಸ್ಟೇಟ್ಸ್ ಮತ್ತು ಯುನೈಟೆಡ್ ಕಿಂಗ್ಡಮ್ ನಡುವಿನ ಸಂಬಂಧಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರಮುಖ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿತ್ತು.[೭೧][೭೨]
ಎರಡನೆಯ ಮಹಾಯುದ್ಧ
ಬದಲಾಯಿಸಿಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ ೧೯೩೯ ರಲ್ಲಿ ಪೋಲೆಂಡ್ ಮೇಲೆ ಜರ್ಮನ್ ಆಕ್ರಮಣದ ನಂತರ, ಯುನೈಟೆಡ್ ಕಿಂಗ್ಡಮ್ ಮತ್ತು ಐರ್ಲೆಂಡ್ ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಸ್ವಯಂ-ಆಡಳಿತದ ಡೊಮಿನಿಯನ್ಗಳು ನಾಜಿ ಜರ್ಮನಿಯ ಮೇಲೆ ಯುದ್ಧ ಘೋಷಿಸಿದವು.[೭೩] ಜರ್ಮನ್ ಬಾಂಬ್ ದಾಳಿಗಳ ಹೊರತಾಗಿಯೂ,ಆರನೇ ಜಾರ್ಜ್ ಮತ್ತು ಅವರ ಪತ್ನಿ ಲಂಡನ್ನಲ್ಲಿ ಉಳಿಯಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿದರು. ಅವರು ಅಧಿಕೃತವಾಗಿ ಯುದ್ಧದ ಉದ್ದಕ್ಕೂ ಬಕಿಂಗ್ಹ್ಯಾಮ್ ಅರಮನೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಇದ್ದರು. ಅವರು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ವಿಂಡ್ಸರ್ ಕ್ಯಾಸಲ್ನಲ್ಲಿ ರಾತ್ರಿಗಳನ್ನು ಕಳೆದರು.[೭೪] ೭ ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ ೧೯೪೦ ರಂದು ಲಂಡನ್ನಲ್ಲಿನ ಈ ಮಿಂಚು ಮೊದಲ ರಾತ್ರಿ ಸುಮಾರು ಒಂದು ಸಾವಿರ ನಾಗರಿಕರನ್ನು ಕೊಂದಿತು, ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಈಸ್ಟ್ ಎಂಡ್ನಲ್ಲಿ .[೭೫] ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ ೧೩ ರಂದು, ಬಕಿಂಗ್ಹ್ಯಾಮ್ ಅರಮನೆಯ ಅಂಗಳದಲ್ಲಿ ಎರಡು ಜರ್ಮನ್ ಬಾಂಬುಗಳು ಸ್ಫೋಟಗೊಂಡಾಗ ರಾಜ ಮತ್ತು ರಾಣಿ ಸ್ವಲ್ಪದರಲ್ಲೇ ಸಾವನ್ನು ತಪ್ಪಿಸಿದರು.[೭೬] ಪ್ರತಿಭಟನೆಯಲ್ಲಿ, ರಾಣಿ "ನಮ್ಮ ಮೇಲೆ ಬಾಂಬ್ ದಾಳಿ ನಡೆದಿರುವುದು ನನಗೆ ಖುಷಿ ತಂದಿದೆ. ನಾವು ಈಸ್ಟ್ ಎಂಡ್ ಅನ್ನು ಮುಖದಲ್ಲಿ ನೋಡಬಹುದು ಎಂದು ನನಗೆ ಅನಿಸುತ್ತದೆ" ಎಂದು ಘೋಷಿಸಿದರು.[೭೭] ರಾಜಮನೆತನವು ದೇಶದ ಉಳಿದ ಭಾಗಗಳಂತೆಯೇ ಅದೇ ಅಪಾಯಗಳು ಮತ್ತು ಅಭಾವಗಳನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ ಎಂದು ಚಿತ್ರಿಸಲಾಗಿದೆ. ಅವರು ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಪಡಿತರ ನಿರ್ಬಂಧಗಳಿಗೆ ಒಳಪಟ್ಟಿದ್ದರು, ಮತ್ತು ಯುಎಸ್ ಪ್ರಥಮ ಮಹಿಳೆ ಎಲೀನರ್ ರೂಸ್ವೆಲ್ಟ್ ಅವರು ಪಡಿತರ ಆಹಾರ ಮತ್ತು ಬಿಸಿಯಾಗದ ಮತ್ತು ಬೋರ್ಡ್-ಅಪ್ ಅರಮನೆಯಲ್ಲಿ ತಂಗುವ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಅನುಮತಿಸಲಾದ ಸೀಮಿತ ಸ್ನಾನದ ನೀರಿನ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳಿದರು.[೭೮] ಆಗಸ್ಟ್ ೧೯೪೨ ರಲ್ಲಿ, ರಾಜನ ಸಹೋದರ, ಡ್ಯೂಕ್ ಆಫ್ ಕೆಂಟ್, ಸಕ್ರಿಯ ಸೇವೆಯಲ್ಲಿ ಕೊಲ್ಲಲ್ಪಟ್ಟರು.[೭೯]
೧೯೪೦ ರಲ್ಲಿ, ವಿನ್ಸ್ಟನ್ ಚರ್ಚಿಲ್ ನೆವಿಲ್ಲೆ ಚೇಂಬರ್ಲೇನ್ ಅವರನ್ನು ಪ್ರಧಾನ ಮಂತ್ರಿಯಾಗಿ ಬದಲಾಯಿಸಿದರು. ಆದರೆ ಜಾರ್ಜ್ ವೈಯಕ್ತಿಕವಾಗಿ ಲಾರ್ಡ್ ಹ್ಯಾಲಿಫ್ಯಾಕ್ಸ್ ಅವರನ್ನು ನೇಮಿಸಲು ಆದ್ಯತೆ ನೀಡಿದರು.[೮೦] ಚರ್ಚಿಲ್ ರನ್ನು ಲಾರ್ಡ್ ಬೀವರ್ಬ್ರೂಕ್ ಆಗಿ ಕ್ಯಾಬಿನೆಟ್ ನೇಮಿಸಿದ ಮೇಲೆ ರಾಜನ ಆರಂಭಿಕ ನಿರಾಶೆಯ ನಂತರ, ಅವರು ಮತ್ತು ಚರ್ಚಿಲ್ "ಆಧುನಿಕ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ರಾಜ ಮತ್ತು ಪ್ರಧಾನ ಮಂತ್ರಿಯ ನಡುವೆ ನಿಕಟವಾದ ವೈಯಕ್ತಿಕ ಸಂಬಂಧವನ್ನು" ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಿದರು.[೮೧] ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ ೧೯೪೦ ರಿಂದ ನಾಲ್ಕೂವರೆ ವರ್ಷಗಳವರೆಗೆ ಪ್ರತಿ ಮಂಗಳವಾರ, ಇಬ್ಬರು ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು ಖಾಸಗಿಯಾಗಿ ಊಟಕ್ಕೆ ಭೇಟಿಯಾದರು, ಯುದ್ಧವನ್ನು ರಹಸ್ಯವಾಗಿ ಮತ್ತು ಪ್ರಾಮಾಣಿಕವಾಗಿ ಚರ್ಚಿಸಿದರು.[೮೨] ರಾಜನು ತನ್ನ ಡೈರಿಯಲ್ಲಿ ಇಬ್ಬರೂ ಚರ್ಚಿಸಿದ ಹೆಚ್ಚಿನದನ್ನು ವಿವರಿಸಿದ್ದಾನೆ. ಇದು ಈ ಸಂಭಾಷಣೆಗಳ ಮೊದಲ ಕೈ ಖಾತೆಯಾಗಿದೆ.
ಯುದ್ಧದ ಉದ್ದಕ್ಕೂ, ರಾಜ ಮತ್ತು ರಾಣಿ ಯುನೈಟೆಡ್ ಕಿಂಗ್ಡಮ್ನಾದ್ಯಂತ ಸ್ಥೈರ್ಯವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುವ ಭೇಟಿಗಳನ್ನು ಒದಗಿಸಿದರು. ಬಾಂಬ್ ಸೈಟ್ಗಳು, ಯುದ್ಧಸಾಮಗ್ರಿ ಕಾರ್ಖಾನೆಗಳು ಮತ್ತು ಪಡೆಗಳಿಗೆ ಭೇಟಿ ನೀಡಿದರು. ರಾಜನು ಡಿಸೆಂಬರ್ ೧೯೩೯ ರಲ್ಲಿ ಫ್ರಾನ್ಸ್, ಜೂನ್ ೧೯೪೩ ರಲ್ಲಿ ಉತ್ತರ ಆಫ್ರಿಕಾ ಮತ್ತು ಮಾಲ್ಟಾ, ಜೂನ್ ೧೯೪೪ ರಲ್ಲಿ ನಾರ್ಮಂಡಿ, ಜುಲೈ ೧೯೪೪ ರಲ್ಲಿ ದಕ್ಷಿಣ ಇಟಲಿ ಮತ್ತು ಅಕ್ಟೋಬರ್ ೧೯೪೪ [೮೩] ತಗ್ಗು ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಮಿಲಿಟರಿ ಪಡೆಗಳಿಗೆ ಭೇಟಿ ನೀಡಿದರು. ಅವರ ಉನ್ನತ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಪ್ರೊಫೈಲ್ ಮತ್ತು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಅವಿಶ್ರಾಂತ ನಿರ್ಣಯವು ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಪ್ರತಿರೋಧದ ಸಂಕೇತಗಳಾಗಿ ಅವರ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಂಡಿತು.[೮೪] ೧೯೪೪ ರಲ್ಲಿ ನಡೆದ ಒಂದು ಸಾಮಾಜಿಕ ಸಮಾರಂಭದಲ್ಲಿ , ಇಂಪೀರಿಯಲ್ ಜನರಲ್ ಸ್ಟಾಫ್ ಮುಖ್ಯಸ್ಥ ಫೀಲ್ಡ್ ಮಾರ್ಷಲ್ ಅಲನ್ ಬ್ರೂಕ್ ಅವರು ಫೀಲ್ಡ್ ಮಾರ್ಷಲ್ ಬರ್ನಾರ್ಡ್ ಮಾಂಟ್ಗೊಮೆರಿಯನ್ನು ಭೇಟಿಯಾದಾಗಲೆಲ್ಲಾ ಅವರು ಮಾಂಟ್ಗೊಮೆರಿ ಅವರು ಕೆಲಸದ ಕುರಿತಾಗಿಯೇ ಶ್ರಮಿಸುತ್ತಿದ್ದರು ಎಂದು ಭಾವಿಸಿದ್ದರು ಎಂದು ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸಿದರು. ಇದಕ್ಕೆ ರಾಜ "ನೀವು ಚಿಂತಿಸಬೇಕು, ನಾನು ಅವನನ್ನು ಭೇಟಿಯಾದಾಗ, ಅವನು ಯಾವಾಗಲೂ ನನ್ನ ನಂತರ ಇದ್ದಾನೆ ಎಂದು ನಾನು ಭಾವಿಸುತ್ತೇನೆ!" ಎಂದು ಉತ್ತರಿಸಿದರು.[೮೫]
೧೯೪೫ ರಲ್ಲಿ, ವಿಕ್ಟರಿ ಇನ್ ಯುರೋಪ್ ದಿನಾಚರಣೆಯ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಬಕಿಂಗ್ಹ್ಯಾಮ್ ಅರಮನೆಯ ಮುಂದೆ ಜನಸಮೂಹವು "ನಮಗೆ ರಾಜ ಬೇಕು!" ಎಂದು ಬೊಬ್ಬಿಟ್ಟಿತು. ಚೇಂಬರ್ಲೇನ್ ಅವರ ನೋಟದ ಪ್ರತಿಧ್ವನಿಯಲ್ಲಿ, ರಾಜನು ಚರ್ಚಿಲ್ ಅವರನ್ನು ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಮೆಚ್ಚುಗೆಗಾಗಿ ಬಾಲ್ಕನಿಯಲ್ಲಿ ರಾಜಮನೆತನದೊಂದಿಗೆ ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಆಹ್ವಾನಿಸಿದನು.[೮೬] ಜನವರಿ ೧೯೪೬ ರಲ್ಲಿ, ಲಂಡನ್ನಲ್ಲಿ ನಡೆದ ವಿಶ್ವಸಂಸ್ಥೆಯ ಮೊದಲ ಅಸೆಂಬ್ಲಿಯಲ್ಲಿ ಜಾರ್ಜ್ ಯುನೈಟೆಡ್ ನೇಷನ್ಸ್ ಅನ್ನು ಉದ್ದೇಶಿಸಿ ಮಾತನಾಡಿದರು ಮತ್ತು "ಪುರುಷರು ಮತ್ತು ಮಹಿಳೆಯರು ಮತ್ತು ದೊಡ್ಡ ಮತ್ತು ಸಣ್ಣ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳ ಸಮಾನ ಹಕ್ಕುಗಳಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ನಂಬಿಕೆ" ಯನ್ನು ಪುನರುಚ್ಚರಿಸಿದರು.[೮೭]
ಕಾಮನ್ವೆಲ್ತ್ಗೆ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯ
ಬದಲಾಯಿಸಿಆರನೇ ಜಾರ್ಜ್ರ ಆಳ್ವಿಕೆಯು ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದ ವಿಸರ್ಜನೆಯ ವೇಗವರ್ಧನೆಯನ್ನು ಕಂಡಿತು. ವೆಸ್ಟ್ಮಿನಿಸ್ಟರ್ ೧೯೩೧ ರ ಶಾಸನವು ಡೊಮಿನಿಯನ್ಗಳ ವಿಕಸನವನ್ನು ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಸಾರ್ವಭೌಮ ರಾಜ್ಯಗಳಾಗಿ ಈಗಾಗಲೇ ಅಂಗೀಕರಿಸಿದೆ. ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದಿಂದ ಕಾಮನ್ವೆಲ್ತ್ ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ಸ್ವತಂತ್ರ ರಾಜ್ಯಗಳ ಸ್ವಯಂಪ್ರೇರಿತ ಸಂಘಕ್ಕೆ ಪರಿವರ್ತನೆಯ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯು ಎರಡನೆಯ ಮಹಾಯುದ್ಧದ ನಂತರ ವೇಗವನ್ನು ಪಡೆಯಿತು.[೮೮] ಕ್ಲೆಮೆಂಟ್ ಅಟ್ಲೀ ಅವರ ಸಚಿವಾಲಯದ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ, ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಇಂಡಿಯಾ ಆಗಸ್ಟ್ ೧೯೪೭ [೮೯] ಭಾರತ ಮತ್ತು ಪಾಕಿಸ್ತಾನದ ಎರಡು ಸ್ವತಂತ್ರ ಡೊಮಿನಿಯನ್ ಆಯಿತು. ಜಾರ್ಜ್ ಭಾರತದ ಚಕ್ರವರ್ತಿ ಎಂಬ ಬಿರುದನ್ನು ಬಿಟ್ಟುಕೊಟ್ಟರು.[೯೦] ಬದಲಿಗೆ ಭಾರತದ ರಾಜ ಮತ್ತು ಪಾಕಿಸ್ತಾನದ ರಾಜರಾದರು. ಏಪ್ರಿಲ್ ೧೯೪೯ ರ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ, ಕಾಮನ್ವೆಲ್ತ್ ನಾಯಕರು ಲಂಡನ್ ಘೋಷಣೆಯನ್ನು ಹೊರಡಿಸಿದರು. ಇದು ಆಧುನಿಕ ಕಾಮನ್ವೆಲ್ತ್ನ ಅಡಿಪಾಯವನ್ನು ಹಾಕಿತು ಮತ್ತು ರಾಜನನ್ನು ಕಾಮನ್ವೆಲ್ತ್ನ ಮುಖ್ಯಸ್ಥರನ್ನಾಗಿ ಗುರುತಿಸಿತು.[೯೧][೯೨][೯೩] ಜನವರಿ ೧೯೫೦ ರಲ್ಲಿ, ಅದು ಗಣರಾಜ್ಯವಾದಾಗ ಅವರು ಭಾರತದ ರಾಜರಾಗುವುದನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಅವರ ಮರಣದವರೆಗೂ ಪಾಕಿಸ್ತಾನದ ರಾಜರಾಗಿದ್ದರು. ಜನವರಿ ೧೯೪೮ ರಲ್ಲಿ ಬರ್ಮಾ, ಮೇ ೧೯೪೮ ರಲ್ಲಿ ಪ್ಯಾಲೆಸ್ಟೈನ್ ( ಇಸ್ರೇಲ್ ಮತ್ತು ಅರಬ್ ರಾಜ್ಯಗಳ ನಡುವೆ ವಿಂಗಡಿಸಲಾಗಿದೆ) ಮತ್ತು ೧೯೪೯ [೯೪] ರಿಪಬ್ಲಿಕ್ ಆಫ್ ಐರ್ಲೆಂಡ್ನಂತಹ ಇತರ ದೇಶಗಳು ಕಾಮನ್ವೆಲ್ತ್ ಅನ್ನು ತೊರೆದವು.
೧೯೪೭ ರಲ್ಲಿ, ರಾಜ ಮತ್ತು ಅವನ ಕುಟುಂಬ ದಕ್ಷಿಣ ಆಫ್ರಿಕಾಕ್ಕೆ ಪ್ರವಾಸ ಕೈಗೊಂಡಿತು.[೯೫] ದಕ್ಷಿಣ ಆಫ್ರಿಕಾದ ಒಕ್ಕೂಟದ ಪ್ರಧಾನ ಮಂತ್ರಿ ಜಾನ್ ಸ್ಮಟ್ಸ್ ಅವರು ಚುನಾವಣೆಯನ್ನು ಎದುರಿಸುತ್ತಿದ್ದರು ಮತ್ತು ರಾಜ ಹಾಗೂ ಅವರ ಕುಟುಂಬದ ಭೇಟಿಯಿಂದ ರಾಜಕೀಯ ಬಂಡವಾಳವನ್ನು ಮಾಡಲು ಆಶಿಸಿದರು.[೯೬] ಆದಾಗ್ಯೂ, ದಕ್ಷಿಣ ಆಫ್ರಿಕಾದ ಸರ್ಕಾರವು ಬಿಳಿಯರೊಂದಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಕೈಕುಲುಕಲು ಸೂಚಿಸಿದಾಗ ಜಾರ್ಜ್ ಗಾಬರಿಗೊಂಡರು.[೯೭] ಅವರ ದಕ್ಷಿಣ ಆಫ್ರಿಕಾದ ಅಂಗರಕ್ಷಕರನ್ನು " ಗೆಸ್ಟಾಪೊ " ಎಂದು ಉಲ್ಲೇಖಿಸಿದರು.[೯೮] ಪ್ರವಾಸದ ಹೊರತಾಗಿಯೂ, ಸ್ಮಟ್ಸ್ ಮುಂದಿನ ವರ್ಷ ಚುನಾವಣೆಯಲ್ಲಿ ಸೋತರು ಮತ್ತು ಹೊಸ ಸರ್ಕಾರವು ಜನಾಂಗೀಯ ಪ್ರತ್ಯೇಕತೆಯ ಕಟ್ಟುನಿಟ್ಟಾದ ನೀತಿಯನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಿತು.
ಅನಾರೋಗ್ಯ ಮತ್ತು ಸಾವು
ಬದಲಾಯಿಸಿಯುದ್ಧದ ಒತ್ತಡವು ರಾಜನ ಆರೋಗ್ಯದ ಮೇಲೆ ತನ್ನ ಪ್ರಭಾವವನ್ನು ಬೀರಿತು.[೯೯][೧೦೦] ಅವನ ಅತಿಯಾದ ಧೂಮಪಾನದಿಂದ [೧೦೧] ಮತ್ತು ನಂತರದ ಶ್ವಾಸಕೋಶದ ಕ್ಯಾನ್ಸರ್ನ ಬೆಳವಣಿಗೆಯು ಅಪಧಮನಿಕಾಠಿಣ್ಯ ಮತ್ತು ಬುರ್ಗರ್ಸ್ ಕಾಯಿಲೆ ಸೇರಿದಂತೆ ಇತರ ಕಾಯಿಲೆಗಳ ಜೊತೆಗೆ ಹದಗೆಟ್ಟಿತು. ರಾಜನು ತನ್ನ ಬಲಗಾಲಿನಲ್ಲಿ ಅಪಧಮನಿಯ ಅಡಚಣೆಯನ್ನು ಅನುಭವಿಸಿದ ನಂತರ ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯಾ ಮತ್ತು ನ್ಯೂಜಿಲೆಂಡ್ನ ಯೋಜಿತ ಪ್ರವಾಸವನ್ನು ಮುಂದೂಡಲಾಯಿತು. ಇದು ಕಾಲನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಅಪಾಯವನ್ನುಂಟುಮಾಡಿತು ಮತ್ತು ಮಾರ್ಚ್ ೧೯೪೯ ರಂದು [೧೦೨] ಬಲ ಸೊಂಟದ ಸಹಾನುಭೂತಿಯ ಚಿಕಿತ್ಸೆಯೊಂದಿಗೆ ಚಿಕಿತ್ಸೆ ನೀಡಲಾಯಿತು. ಅವರ ಹಿರಿಯ ಮಗಳು ಎಲಿಜಬೆತ್, ಉತ್ತರಾಧಿಕಾರಿಯಾಗಿ ಆಕೆಯ ತಂದೆಯ ಆರೋಗ್ಯವು ಹದಗೆಟ್ಟಿದ್ದರಿಂದ ಹೆಚ್ಚು ರಾಜಮನೆತನದ ಕರ್ತವ್ಯಗಳನ್ನು ವಹಿಸಿಕೊಂಡರು. ಎಲಿಜಬೆತ್ ಮತ್ತು ಆಕೆಯ ಪತಿ ಫಿಲಿಪ್, ಡ್ಯೂಕ್ ಆಫ್ ಎಡಿನ್ಬರ್ಗ್, ರಾಜ ಮತ್ತು ರಾಣಿಯ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳುವುದರೊಂದಿಗೆ ವಿಳಂಬವಾದ ಪ್ರವಾಸವನ್ನು ಮರು-ಸಂಘಟಿಸಲಾಯಿತು.
ಮೇ ೧೯೫೧ ರಲ್ಲಿ ಬ್ರಿಟನ್ ಉತ್ಸವವನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಲು ರಾಜನು ಸಾಕಷ್ಟು ಸಿದ್ಧವಾಗಿದ್ದನು. ಆದರೆ ಜೂನ್ ೪ ರಂದು ನಾರ್ವೆಯ ಏಳನೇ ಹಾಕಾನ್ ಆಗಮನದ ಹೊರತಾಗಿಯೂ ಮುಂದಿನ ನಾಲ್ಕು ವಾರಗಳವರೆಗೆ ಅವನಿಗೆ ತಕ್ಷಣದ ಮತ್ತು ಸಂಪೂರ್ಣ ವಿಶ್ರಾಂತಿಯ ಅಗತ್ಯವಿದೆ ಎಂದು ಅಧಿಕೃತವಾಗಿ ಘೋಷಿಸಲಾಯಿತು.[೧೦೩] ೨೩ ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ ೧೯೫೧ ರಂದು, ಅವರು ಶಸ್ತ್ರಚಿಕಿತ್ಸಾ ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆಗೆ ಒಳಗಾದರು. ಅಲ್ಲಿ ಮಾರಣಾಂತಿಕ ಗೆಡ್ಡೆ ಕಂಡುಬಂದ ನಂತರ ಕ್ಲೆಮೆಂಟ್ ಪ್ರೈಸ್ ಥಾಮಸ್ ಅವರ ಸಂಪೂರ್ಣ ಎಡ ಶ್ವಾಸಕೋಶವನ್ನು ತೆಗೆದುಹಾಕಿದರು .[೧೦೪] ಅಕ್ಟೋಬರ್ ೧೯೭೫ ರಲ್ಲಿ, ಎಲಿಜಬೆತ್ ಮತ್ತು ಫಿಲಿಪ್ ಕೆನಡಾದ ಒಂದು ತಿಂಗಳ ಅವಧಿಯ ಪ್ರವಾಸಕ್ಕೆ ಹೋದರು. ರಾಜನ ಅನಾರೋಗ್ಯದ ಕಾರಣ ಪ್ರವಾಸವು ಒಂದು ವಾರ ತಡವಾಗಿತ್ತು. ನವೆಂಬರ್ನಲ್ಲಿ ಸಂಸತ್ತಿನ ರಾಜ್ಯ ಉದ್ಘಾಟನೆಯಲ್ಲಿ, ಸಿಂಹಾಸನದಿಂದ ರಾಜನ ಭಾಷಣವನ್ನು ಲಾರ್ಡ್ ಚಾನ್ಸೆಲರ್ ಲಾರ್ಡ್ ಸೈಮಂಡ್ಸ್ ಅವರಿಂದ ಓದಲಾಯಿತು.[೧೦೫] ೧೯೫೧ ರ ಅವರ ಕ್ರಿಸ್ಮಸ್ ಪ್ರಸಾರವನ್ನು ವಿಭಾಗಗಳಾಗಿ ರೆಕಾರ್ಡ್ ಮಾಡಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ನಂತರ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಸಂಪಾದಿಸಲಾಯಿತು.[೧೦೬]
೩೧ ಜನವರಿ ೧೯೫೨ ರಂದು, ತನ್ನ ನಿಕಟವರ್ತಿಗಳ ಸಲಹೆಯ ಹೊರತಾಗಿಯೂ, ರಾಜರು, ಕೀನ್ಯಾ ಮೂಲಕ ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯಾಕ್ಕೆ ಎಲಿಜಬೆತ್ ಮತ್ತು ಫಿಲಿಪ್ ಅವರ ಪ್ರವಾಸವನ್ನು ನೋಡಲು ಹಾಗೂ ಬೀಳ್ಕೊಡಲು ಲಂಡನ್ ವಿಮಾನ ನಿಲ್ದಾಣಕ್ಕೆ [lower-alpha ೪] ಹೋದರು. ಇದು ಅವರ ಕೊನೆಯ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಪ್ರದರ್ಶನವಾಗಿತ್ತು. ಆರು ದಿನಗಳ ನಂತರ, ಫೆಬ್ರವರಿ ೬ ರ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ೦೭:೩೦ GMT ಯಲ್ಲಿ, ಅವರು ನಾರ್ಫೋಕ್ನ ಸ್ಯಾಂಡ್ರಿಂಗ್ಹ್ಯಾಮ್ ಹೌಸ್ನಲ್ಲಿ ಹಾಸಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಸತ್ತರು.[೧೦೮] ಅವರು ೫೬ ನೇ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಪರಿಧಮನಿಯ ಥ್ರಂಬೋಸಿಸ್ನಿಂದ ರಾತ್ರಿಯಲ್ಲಿ ನಿಧನರಾದರು.[೧೦೯] ಅವರ ಮಗಳು ರಾಣಿ ಎರಡನೇ ಎಲಿಜಬೆತ್ ಆಗಿ ಕೀನ್ಯಾದಿಂದ ಬ್ರಿಟನ್ಗೆ ಮರಳಿದರು.[೧೧೦]
ಫೆಬ್ರವರಿ ೧೧ ರಿಂದ ವೆಸ್ಟ್ಮಿನಿಸ್ಟರ್ ಹಾಲ್ನಲ್ಲಿ ಇರಿಸುವ ಮೊದಲು ಫೆಬ್ರವರಿ ೯ ರಿಂದ ಎರಡು ದಿನಗಳ ಕಾಲ ಆರನೇ ಜಾರ್ಜ್ರ ಶವಪೆಟ್ಟಿಗೆಯು ಸ್ಯಾಂಡ್ರಿಂಗ್ಹ್ಯಾಮ್ನ ಸೇಂಟ್ ಮೇರಿ ಮ್ಯಾಗ್ಡಲೀನ್ ಚರ್ಚ್ನಲ್ಲಿ ವಿಶ್ರಾಂತಿ ಪಡೆಯಿತು.[೧೧೧] ೧೫ ರಂದು ವಿಂಡ್ಸರ್ ಕ್ಯಾಸಲ್ನ ಸೇಂಟ್ ಜಾರ್ಜ್ ಚಾಪೆಲ್ನಲ್ಲಿ ಅವರ ಅಂತ್ಯಕ್ರಿಯೆ ನಡೆಯಿತು.[೧೧೨] ೨೬ ಮಾರ್ಚ್ ೧೯೬೯ [೧೧೩] ಸೇಂಟ್ ಜಾರ್ಜ್ನ ಒಳಗಿರುವ ಆರನೇ ಕಿಂಗ್ ಜಾರ್ಜ್ ಮೆಮೋರಿಯಲ್ ಚಾಪೆಲ್ಗೆ ಅವರನ್ನು ವರ್ಗಾಯಿಸುವ ಮೊದಲು ಅವರನ್ನು ರಾಯಲ್ ವಾಲ್ಟ್ನಲ್ಲಿ ಸಮಾಧಿ ಮಾಡಲಾಯಿತು. ೨೦೦೨ ರಲ್ಲಿ, ಅವರ ಮರಣದ ಐವತ್ತು ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ, ಅವನ ಪತ್ನಿ,ವಿಧವೆ ರಾಣಿ ಎಲಿಜಬೆತ್, ರಾಜ ಮಾತೆಯ ಅವಶೇಷಗಳು ಮತ್ತು ಅದೇ ವರ್ಷ ನಿಧನರಾದ ಅವರ ಕಿರಿಯ ಮಗಳು ರಾಜಕುಮಾರಿ ಮಾರ್ಗರೆಟ್ ಅವರ ಚಿತಾಭಸ್ಮವನ್ನು ಅವರೊಂದಿಗೆ ಪ್ರಾರ್ಥನಾ ಮಂದಿರದಲ್ಲಿ ವಿಸರ್ಜಿಸಲಾಯಿತು.[೧೧೪]
ಪರಂಪರೆ
ಬದಲಾಯಿಸಿಸಂಸತ್ತಿನ ಲೇಬರ್ ಸದಸ್ಯ (ಎಂಪಿ) ಜಾರ್ಜ್ ಹಾರ್ಡಿ ಅವರ ಮಾತುಗಳಲ್ಲಿ, ೧೯೩೬ ರ ಪದತ್ಯಾಗದ ಬಿಕ್ಕಟ್ಟು "ಐವತ್ತು ವರ್ಷಗಳ ಪ್ರಚಾರಕ್ಕಿಂತ ಗಣರಾಜ್ಯಕ್ಕಾಗಿ ಹೆಚ್ಚಿನದನ್ನು" ಮಾಡಿದೆ.[೧೧೫] ಆರನೇ ಜಾರ್ಜ್ ಅವರು ತಮ್ಮ ಸಹೋದರ ಎಡ್ವರ್ಡ್ಗೆ, ಪದತ್ಯಾಗದ ನಂತರ ಅವರು ಇಷ್ಟವಿಲ್ಲದೆ "ರಾಕಿಂಗ್ ಸಿಂಹಾಸನವನ್ನು" ವಹಿಸಿಕೊಂಡರು ಮತ್ತು "ಅದನ್ನು ಮತ್ತೆ ಸ್ಥಿರಗೊಳಿಸಲು" ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದರು ಎಂದು ಪತ್ರ ಬರೆದರು.[೧೧೬] ರಾಜಪ್ರಭುತ್ವದಲ್ಲಿ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ನಂಬಿಕೆ ಕಡಿಮೆಯಾದಾಗ ಅವರು ರಾಜರಾದರು. ಅವರ ಆಳ್ವಿಕೆಯಲ್ಲಿ, ಅವರ ಜನರು ಯುದ್ಧದ ಕಷ್ಟಗಳನ್ನು ಸಹಿಸಿಕೊಂಡರು ಮತ್ತು ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯಶಾಹಿ ಶಕ್ತಿಯು ಸವೆದುಹೋಯಿತು. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಕರ್ತವ್ಯನಿಷ್ಠ ಕುಟುಂಬದ ವ್ಯಕ್ತಿಯಾಗಿ ಮತ್ತು ವೈಯಕ್ತಿಕ ಧೈರ್ಯವನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶಿಸುವ ಮೂಲಕ, ಅವರು ರಾಜಪ್ರಭುತ್ವದ ಜನಪ್ರಿಯತೆಯನ್ನು ಮರುಸ್ಥಾಪಿಸುವಲ್ಲಿ ಯಶಸ್ವಿಯಾದರು.[೧೧೭][೧೧೮]
ಜಾರ್ಜ್ ಕ್ರಾಸ್ ಮತ್ತು ಜಾರ್ಜ್ ಪದಕವನ್ನು ಎರಡನೇ ವಿಶ್ವಯುದ್ಧದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಅಸಾಧಾರಣ ನಾಗರಿಕ ಶೌರ್ಯದ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ಗುರುತಿಸಲು ರಾಜನ ಸಲಹೆಯ ಮೇರೆಗೆ ಸ್ಥಾಪಿಸಲಾಯಿತು.[೧೧೯] ಅವರು ೧೯೪೩ ರಂದು [೧೨೦] ಇಡೀ " ಮಾಲ್ಟಾ ದ್ವೀಪದ ಕೋಟೆ " ಯಲ್ಲಿ ಜಾರ್ಜ್ ಕ್ರಾಸ್ ಅನ್ನು ನೀಡಿದರು. ಅವರಿಗೆ ಮರಣೋತ್ತರವಾಗಿ ೧೯೬೦ ರಲ್ಲಿ ಫ್ರೆಂಚ್ ಸರ್ಕಾರವು ಆರ್ಡರ್ ಆಫ್ ಲಿಬರೇಶನ್ ಅನ್ನು ನೀಡಿತು, ೧೯೪೬ ರ ನಂತರ ಪದಕವನ್ನು ಪಡೆದವರು ಕೇವಲ ಇಬ್ಬರು. ಇಬ್ಬರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರು ಆರನೇ ಜಾರ್ಜ್ ಮತ್ತು ಇನ್ನೊಬ್ಬರು ೧೯೫೮ ರಲ್ಲಿ ಚರ್ಚಿಲ್.[೧೨೧]
೨೦೧೦ ರ ಚಲನಚಿತ್ರ ದಿ ಕಿಂಗ್ಸ್ ಸ್ಪೀಚ್ನಲ್ಲಿ ಆರನೇ ಜಾರ್ಜ್ ಪಾತ್ರದ ಅಭಿನಯಕ್ಕಾಗಿ ಕಾಲಿನ್ ಫಿರ್ತ್ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ನಟ ಅಕಾಡೆಮಿ ಪ್ರಶಸ್ತಿಯನ್ನು ಗೆದ್ದರು.[೧೨೨]
ಗೌರವಗಳು ಮತ್ತು ಶಸ್ತ್ರಾಸ್ತ್ರಗಳು
ಬದಲಾಯಿಸಿಶಸ್ತ್ರಾಸ್ತ್ರ
ಬದಲಾಯಿಸಿಡ್ಯೂಕ್ ಆಫ್ ಯಾರ್ಕ್ ಆಗಿ, ಆಲ್ಬರ್ಟ್ ಯುನೈಟೆಡ್ ಕಿಂಗ್ಡಮ್ನ ರಾಜಮನೆತನದ ಶಸ್ತ್ರಾಸ್ತ್ರಗಳನ್ನು ಮೂರು ಪಾಯಿಂಟ್ ಅರ್ಜೆಂಟ್ ಎಂಬ ಲೇಬಲ್ನೊಂದಿಗೆ ವ್ಯತ್ಯಾಸವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರು. ಕೇಂದ್ರ ಬಿಂದುವು ಆಂಕರ್ ಆಜುರ್ ಅನ್ನು ಹೊಂದಿತ್ತು. ಈ ವ್ಯತ್ಯಾಸವನ್ನು ಮೊದಲು ಅವರ ತಂದೆ ಐದನೇ ಜಾರ್ಜ್, ಅವರು ಡ್ಯೂಕ್ ಆಫ್ ಯಾರ್ಕ್ ಆಗಿದ್ದಾಗ ನೀಡಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ನಂತರ ಅವರ ಮೊಮ್ಮಗ ಪ್ರಿನ್ಸ್ ಆಂಡ್ರ್ಯೂ, ಡ್ಯೂಕ್ ಆಫ್ ಯಾರ್ಕ್ ಅವರಿಗೆ ನೀಡಲಾಯಿತು. ರಾಜನಾಗಿ, ಅವನು ರಾಜರ ಶಸ್ತ್ರಾಸ್ತ್ರಗಳನ್ನು ವ್ಯತ್ಯಾಸವಿಲ್ಲದೆ ಹೊಂದಿದ್ದರು.[೧೨೩]
ಡ್ಯೂಕ್ ಆಫ್ ಯಾರ್ಕ್ ಆಗಿ ಕೋಟ್ ಆಫ್ ಆರ್ಮ್ಸ್ | ಯುನೈಟೆಡ್ ಕಿಂಗ್ಡಂನ ರಾಜನಾಗಿ ಲಾಂಛನ | ಸ್ಕಾಟ್ಲೆಂಡ್ನಲ್ಲಿ ಕೋಟ್ ಆಫ್ ಆರ್ಮ್ಸ್ | ಕೆನಡಾದಲ್ಲಿ ಕೋಟ್ ಆಫ್ ಆರ್ಮ್ಸ್ |
ಸಮಸ್ಯೆ
ಬದಲಾಯಿಸಿಹೆಸರು | ಜನನ | ಸಾವು | ಮದುವೆ | ಮಕ್ಕಳು | |
---|---|---|---|---|---|
ದಿನಾಂಕ | ಸಂಗಾತಿಯ | ||||
ಎರಡನೇ ಎಲಿಜಬೆತ್ | ೨೧ ಏಪ್ರಿಲ್ ೧೯೨೬ | ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ ೮ | ೨೦ ನವೆಂಬರ್ ೧೯೪೭ | ಪ್ರಿನ್ಸ್ ಫಿಲಿಪ್, ಡ್ಯೂಕ್ ಆಫ್ ಎಡಿನ್ಬರ್ಗ್ | ಚಾರ್ಲ್ಸ್, ಪ್ರಿನ್ಸ್ ಆಫ್ ವೇಲ್ಸ್ ಅನ್ನಿ, ಪ್ರಿನ್ಸೆಸ್ ರಾಯಲ್ ಪ್ರಿನ್ಸ್ ಆಂಡ್ರ್ಯೂ, ಡ್ಯೂಕ್ ಆಫ್ ಯಾರ್ಕ್ ಪ್ರಿನ್ಸ್ ಎಡ್ವರ್ಡ್, ಅರ್ಲ್ ಆಫ್ ವೆಸೆಕ್ಸ್ |
ರಾಜಕುಮಾರಿ ಮಾರ್ಗರೇಟ್ | ೨೧ ಆಗಸ್ಟ್ ೧೯೩೦ | ೯ ಫೆಬ್ರವರಿ ೨೦೦೨ | ೬ ಮೇ ೧೯೬೦ ೧೧ ಜುಲೈ ೧೯೭೮ ರಂದು ವಿಚ್ಛೇದನ ಪಡೆದರು |
ಆಂಟೋನಿ ಆರ್ಮ್ಸ್ಟ್ರಾಂಗ್-ಜೋನ್ಸ್, ಒಂದನೇ ಅರ್ಲ್ ಆಫ್ ಸ್ನೋಡನ್ | ಡೇವಿಡ್ ಆರ್ಮ್ಸ್ಟ್ರಾಂಗ್-ಜೋನ್ಸ್, ಸ್ನೋಡನ್ನ ಎರಡನೇ ಅರ್ಲ್ ಲೇಡಿ ಸಾರಾ ಚಟ್ಟೊ |
ಪೂರ್ವಜರು
ಬದಲಾಯಿಸಿ೮. ಸ್ಯಾಕ್ಸ್-ಕೊಬರ್ಜ್ ಮತ್ತು ಗೋಥಾದ ರಾಜಕುಮಾರ ಆಲ್ಬರ್ಟ್ | ||||||||||||||||
೪. ಯುನೈಟೆಡ್ ಕಿಂಗ್ಡಮ್ ನ ಏಳನೇ ಎಡ್ವರ್ಡ್ | ||||||||||||||||
೯. ಯುನೈಟೆಡ್ ಕಿಂಗ್ಡಮ್ ನ ವಿಕ್ಟೋರಿಯಾ | ||||||||||||||||
೨. ಯುನೈಟೆಡ್ ಕಿಂಗ್ಡಮ್ ನ ಐದನೇ ಜಾರ್ಜ್ | ||||||||||||||||
೧೦. ಡೆನ್ಮಾರ್ಕ್ ನ ಒಂಭತ್ತನೇ ಕ್ರಿಸ್ಚಿಯನ್ | ||||||||||||||||
೫. ಡೆನ್ಮಾರ್ಕ್ ನ ರಾಜಕುಮಾರಿ ಅಲೆಗ್ಸಾಂಡ್ರಾ | ||||||||||||||||
೧೧. ಹೆಸ್ಸೆ-ಕಸ್ಸೆಲ್ ನ ರಾಜಕುಮಾರಿ ಲೂಯಿಸ್ | ||||||||||||||||
೧. ಯುನೈಟೆಡ್ ಕಿಂಗ್ಡಮ್ ನ ಆರನೇ ಜಾರ್ಜ್ | ||||||||||||||||
೧೨. ವರ್ಟ್ಟೆಂಬರ್ಗ್ ನ ಡ್ಯೂಕ್ ಅಲೆಗ್ಸಾಂಡರ್ | ||||||||||||||||
೬. ಫ್ರಾನ್ಸಿಸ್ ಡ್ಯೂಕ್ ಆಫ್ ಟೆಕ್ | ||||||||||||||||
೧೩. ಕೌಂಟೆಸ್ಸ್ ಕ್ಲೌಡಿನ್ ರೆಡೇ ಓನ್ ಕಿಸ್-ರೆಡೇ | ||||||||||||||||
೩. ಟೆಕ್ ನ ರಾಜಕುಮಾರಿ ಮೇರಿ | ||||||||||||||||
೧೪. ಕೇಂಬ್ರಿಡ್ಜ್ ನ ರಾಜಕುಮಾರ ಅಡೋಲ್ಫಸ್ | ||||||||||||||||
೭. ಕೇಂಬ್ರಿಡ್ಜ್ ನ ರಾಜಕುಮಾರಿ ಮೇರಿ ಅಡಲೈಡ್ | ||||||||||||||||
೧೫. ಹೆಸ್ಸೆ-ಕಸ್ಸೆಯ ರಾಜಕುಮಾರಿ ಅಗಸ್ಟಾ | ||||||||||||||||
ವಿವರಣಾತ್ಮಕ ಟಿಪ್ಪಣಿಗಳು
ಬದಲಾಯಿಸಿ- ↑ From April 1949 until his death in 1952.
- ↑ George VI continued as titular Emperor of India until 22 June 1948.
- ↑ His godparents were: Queen Victoria (his great-grandmother, for whom his grandmother the Princess of Wales stood proxy); the Grand Duke and Grand Duchess of Mecklenburg (his maternal great-aunt and great-uncle, for whom his grandfather the Duke of Teck and his paternal aunt Princess Maud of Wales stood proxy); Empress Frederick (his paternal great-aunt, for whom his paternal aunt Princess Victoria of Wales stood proxy); the Crown Prince of Denmark (his great-uncle, for whom his grandfather the Prince of Wales stood proxy); the Duke of Connaught (his great-uncle); the Duchess of Fife (his paternal aunt); and Prince Adolphus of Teck (his maternal uncle).[೬]
- ↑ Renamed Heathrow Airport in 1966.[೧೦೭]
ಉಲ್ಲೇಖಗಳು
ಬದಲಾಯಿಸಿಉಲ್ಲೇಖಗಳು
ಬದಲಾಯಿಸಿ- ↑ Rhodes James, p. 90; Weir, p. 329
- ↑ Weir, pp. 322–323, 329
- ↑ Judd, p. 3; Rhodes James, p. 90; Townsend, p. 15; Wheeler-Bennett, pp. 7–8
- ↑ Judd, pp. 4–5; Wheeler-Bennett, pp. 7–8
- ↑ Wheeler-Bennett, pp. 7–8
- ↑ The Times, Tuesday 18 February 1896, p. 11
- ↑ Judd, p. 6; Rhodes James, p. 90; Townsend, p. 15; Windsor, p. 9
- ↑ Bradford, p. 2
- ↑ Wheeler-Bennett, pp. 17–18
- ↑ Kushner, Howard I. (2011), "Retraining the King's left hand", The Lancet, 377 (9782): 1998–1999, doi:10.1016/S0140-6736(11)60854-4, PMID 21671515
- ↑ ೧೧.೦ ೧೧.೧ ೧೧.೨ Matthew, H. C. G. (2004), "George VI (1895–1952)", Oxford Dictionary of National Biography
- ↑ Bradford, pp. 41–45; Judd, pp. 21–24; Rhodes James, p. 91
- ↑ Judd, pp. 22–23
- ↑ Judd, p. 26
- ↑ Judd, p. 186
- ↑ "Royal Connections", Aberdeen Medico-Chirugical Society, archived from the original on 17 January 2019, retrieved 16 January 2019
- ↑ Bradford, pp. 55–76
- ↑ Bradford, p. 72
- ↑ Bradford, pp. 73–74
- ↑ Wheeler-Bennett, p. 115
- ↑ Judd, p. 45; Rhodes James, p. 91
- ↑ Wheeler-Bennett, p. 116
- ↑ Boyle, Andrew (1962), "Chapter 13", Trenchard Man of Vision, St James's Place London: Collins, p. 360
- ↑ Judd, p. 44
- ↑ Heathcote, Tony (2012), The British Field Marshals: 1736–1997: A Biographical Dictionary, Casemate Publisher, ISBN 978-1783461417, archived from the original on 29 July 2016, retrieved 18 March 2016
- ↑ Judd, p. 47; Wheeler-Bennett, pp. 128–131
- ↑ Wheeler-Bennett, p. 128
- ↑ Weir, p. 329
- ↑ Current Biography 1942, p. 280; Judd, p. 72; Townsend, p. 59
- ↑ Judd, p. 52
- ↑ Judd, pp. 77–86; Rhodes James, p. 97
- ↑ Henderson, Gerard (31 January 2014), "Sheila: The Australian Ingenue Who Bewitched British Society – review", Daily Express, archived from the original on 2 April 2015, retrieved 15 March 2015
- ↑ Australian Associated Press (28 February 2014), A Sheila who captured London's heart, Special Broadcasting Service, archived from the original on 6 November 2017, retrieved 14 March 2015
- ↑ Rhodes James, pp. 94–96; Vickers, pp. 31, 44
- ↑ Bradford, p. 106
- ↑ Bradford, p. 77; Judd, pp. 57–59
- ↑ Roberts, Andrew (2000), Antonia Fraser (ed.), The House of Windsor, London: Cassell & Co., pp. 57–58, ISBN 978-0-304-35406-1
- ↑ Reith, John (1949), Into the Wind, London: Hodder and Stoughton, p. 94
- ↑ Judd, pp. 89–93
- ↑ Judd, p. 49
- ↑ Judd, pp. 93–97; Rhodes James, p. 97
- ↑ Judd, p. 98; Rhodes James, p. 98
- ↑ Current Biography 1942, pp. 294–295; Judd, p. 99
- ↑ Judd, p. 106; Rhodes James, p. 99
- ↑ Shawcross, p. 273
- ↑ Judd, pp. 111, 225, 231
- ↑ Howarth, p. 53
- ↑ Ziegler, p. 199
- ↑ Judd, p. 140
- ↑ Wheeler-Bennett, p. 286
- ↑ Townsend, p. 93
- ↑ Bradford, p. 208; Judd, pp. 141–142
- ↑ Howarth, p. 63; Judd, p. 135
- ↑ Howarth, p. 66; Judd, p. 141
- ↑ Judd, p. 144; Sinclair, p. 224
- ↑ Howarth, p. 143
- ↑ Ziegler, p. 326
- ↑ Bradford, p. 223
- ↑ Bradford, p. 214
- ↑ Vickers, p. 175
- ↑ Bradford, p. 209
- ↑ Bradford, pp. 269, 281
- ↑ Sinclair, p. 230
- ↑ Library and Archives Canada, Biography and People > A Real Companion and Friend > Behind the Diary > Politics, Themes, and Events from King's Life > The Royal Tour of 1939, Queen's Printer for Canada, archived from the original on 30 October 2009, retrieved 12 December 2009
- ↑ Bousfield, Arthur; Toffoli, Garry (1989), Royal Spring: The Royal Tour of 1939 and the Queen Mother in Canada, Toronto: Dundurn Press, pp. 60, 66, ISBN 978-1-55002-065-6, archived from the original on 18 March 2021, retrieved 21 September 2020
- ↑ Lanctot, Gustave (1964), Royal Tour of King George VI and Queen Elizabeth in Canada and the United States of America 1939, Toronto: E.P. Taylor Foundation
- ↑ Galbraith, William (1989), "Fiftieth Anniversary of the 1939 Royal Visit", Canadian Parliamentary Review, 12 (3): 7–9, archived from the original on 7 August 2017, retrieved 24 March 2015
- ↑ Judd, pp. 163–166; Rhodes James, pp. 154–168; Vickers, p. 187
- ↑ Bradford, pp. 298–299
- ↑ The Times Monday, 12 June 1939 p. 12 col. A
- ↑ Swift, Will (2004), The Roosevelts and the Royals: Franklin and Eleanor, the King and Queen of England, and the Friendship that Changed History, John Wiley & Sons
- ↑ Judd, p. 189; Rhodes James, p. 344
- ↑ Judd, pp. 171–172; Townsend, p. 104
- ↑ Judd, p. 183; Rhodes James, p. 214
- ↑ Arnold-Forster, Mark (1983) [1973], The World at War, London: Thames Methuen, p. 303, ISBN 978-0-423-00680-3
- ↑ Churchill, Winston (1949), The Second World War, vol. II, Cassell and Co. Ltd, p. 334
- ↑ Judd, p. 184; Rhodes James, pp. 211–212; Townsend, p. 111
- ↑ Goodwin, Doris Kearns (1994), No Ordinary Time: Franklin and Eleanor Roosevelt: The Home Front in World War II, New York: Simon & Schuster, p. 380
- ↑ Judd, p. 187; Weir, p. 324
- ↑ Judd, p. 180
- ↑ Rhodes James, p. 195
- ↑ Rhodes James, pp. 202–210
- ↑ Judd, pp. 176, 201–203, 207–208
- ↑ Judd, p. 170
- ↑ Reagan, Geoffrey (1992), Military Anecdotes, Guinness, p. 25, ISBN 978-0-85112-519-0
- ↑ Judd, p. 210
- ↑ Townsend, p. 173
- ↑ Townsend, p. 176
- ↑ Townsend, pp. 229–232, 247–265
- ↑ Published by Authority (18 June 1948). "A proclamation by the King, 22 June 1948". Supplement to the Belfast Gazette - Official Public Record (1408): 153. Archived from the original on 5 September 2021.
- ↑ London Declaration 1949 (PDF), Commonwealth Secretariat, archived from the original (PDF) on 27 September 2012, retrieved 2 April 2013
- ↑ S. A. de Smith (1949), "The London Declaration of the Commonwealth Prime Ministers, April 28, 1949", The Modern Law Review, 12 (3): 351–354, doi:10.1111/j.1468-2230.1949.tb00131.x, JSTOR 1090506
- ↑ Queen Elizabeth II and the Royal Family: A Glorious Illustrated History, Dorling Kindersley, 2016, p. 118, ISBN 9780241296653
- ↑ Townsend, pp. 267–270
- ↑ Townsend, pp. 221–223
- ↑ Judd, p. 223
- ↑ Rhodes James, p. 295
- ↑ Rhodes James, p. 294; Shawcross, p. 618
- ↑ King George VI, Official website of the British monarchy, 12 January 2016, archived from the original on 1 December 2017, retrieved 18 April 2016
- ↑ Judd, p. 225; Townsend, p. 174
- ↑ Judd, p. 240
- ↑ Rhodes James, pp. 314–317
- ↑ "The King to rest", The Times, 5 June 1951
- ↑ Bradford, p. 454; Rhodes James, p. 330
- ↑ Rhodes James, p. 331
- ↑ Rhodes James, p. 334
- ↑ About Heathrow Airport: Heathrow's history, LHR Airports, archived from the original on 3 October 2013, retrieved 9 March 2015
- ↑ 1952: King George VI dies in his sleep, BBC, 6 February 1952, archived from the original on 7 October 2010, retrieved 29 May 2018
- ↑ Judd, pp. 247–248
- ↑ The day the King died, BBC, 6 February 2002, archived from the original on 30 May 2018, retrieved 29 May 2018
- ↑ "Repose at Sandringham", Life, Time Inc: 38, 18 February 1952, ISSN 0024-3019, archived from the original on 3 June 2013, retrieved 26 December 2011
- ↑ Zweiniger‐Bargielowska, Ina (2016), "Royal death and living memorials: the funerals and commemoration of George V and George VI, 1936–52", Historical Research, 89 (243): 158–175, doi:10.1111/1468-2281.12108
- ↑ Royal Burials in the Chapel since 1805, Dean & Canons of Windsor, archived from the original on 27 September 2011, retrieved 15 February 2010
- ↑ "Mourners visit Queen Mother's vault", BBC News, 10 April 2002, archived from the original on 7 December 2008, retrieved 2 March 2018
- ↑ Hardie in the British House of Commons, 11 December 1936, quoted in Rhodes James, p. 115
- ↑ Letter from George VI to the Duke of Windsor, quoted in Rhodes James, p. 127
- ↑ Ashley, Mike (1998), British Monarchs, London: Robinson, pp. 703–704, ISBN 978-1-84119-096-9
- ↑ Judd, pp. 248–249
- ↑ Judd, p. 186; Rhodes James, p. 216
- ↑ Townsend, p. 137
- ↑ List of Companions (PDF), Ordre de la Libération, archived from the original (PDF) on 6 March 2009, retrieved 19 September 2009
- ↑ Brooks, Xan (28 February 2011). "Colin Firth takes the best actor crown at the Oscars". The Guardian (in ಇಂಗ್ಲಿಷ್). Retrieved 17 August 2022.
- ↑ Velde, François (19 April 2008), Marks of Cadency in the British Royal Family , Heraldica, retrieved 22 April 2009
ಸಾಮಾನ್ಯ ಮತ್ತು ಉಲ್ಲೇಖಿಸಿದ ಮೂಲಗಳು
ಬದಲಾಯಿಸಿ- Bradford, Sarah (1989). King George VI. London: Weidenfeld and Nicolson. ISBN 978-0-297-79667-1.
- Howarth, Patrick (1987). George VI. Hutchinson. ISBN 978-0-09-171000-2.
- Judd, Denis (1982). King George VI. London: Michael Joseph. ISBN 978-0-7181-2184-6.
- Matthew, H. C. G. (2004). "George VI (1895–1952)". Oxford Dictionary of National Biography.
- Rhodes James, Robert (1998). A Spirit Undaunted: The Political Role of George VI. London: Little, Brown and Co. ISBN 978-0-316-64765-6.
- Shawcross, William (2009). Queen Elizabeth The Queen Mother: The Official Biography. Macmillan. ISBN 978-1-4050-4859-0.
- Sinclair, David (1988). Two Georges: The Making of the Modern Monarchy. Hodder and Stoughton. ISBN 978-0-340-33240-5.
- Townsend, Peter (1975). The Last Emperor. London: Weidenfeld and Nicolson. ISBN 978-0-297-77031-2.
- Vickers, Hugo (2006). Elizabeth: The Queen Mother. Arrow Books/Random House. ISBN 978-0-09-947662-7.
- Wheeler-Bennett, Sir John (1958). King George VI: His Life and Reign. New York: St Martin's Press.
- Weir, Alison (1996). Britain's Royal Families: The Complete Genealogy, Revised Edition. London: Random House. ISBN 978-0-7126-7448-5.
- Windsor, The Duke of (1951). A King's Story. London: Cassell & Co Ltd.
- Ziegler, Philip (1990). King Edward VIII: The Official Biography. London: Collins. ISBN 978-0-00-215741-4.