ಅರುಣಾಚಲೇಶ್ವರ ದೇವಸ್ಥಾನ

ಅರುಣಾಚಲೇಶ್ವರ ದೇವಸ್ಥಾನ ( ಅಣ್ಣಾಮಲೈಯಾರ್ ದೇವಸ್ಥಾನ ಎಂದೂ ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ) ಭಾರತದ ತಮಿಳುನಾಡಿನ ತಿರುವಣ್ಣಾಮಲೈ ಪಟ್ಟಣದಲ್ಲಿರುವ ಅರುಣಾಚಲ ಬೆಟ್ಟದ ತಳದಲ್ಲಿರುವ ಶಿವ ದೇವರಿಗೆ ಅರ್ಪಿತವಾದ ಹಿಂದೂ ದೇವಾಲಯವಾಗಿದೆ . ಪಂಚ ಭೂತ ಸ್ಥಲಗಳು ಮತ್ತು ನಿರ್ದಿಷ್ಟವಾಗಿ ಬೆಂಕಿಯ ಅಂಶ ಅಥವಾ ಅಗ್ನಿಯ ಅಂಶಗಳಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ದೇವಾಲಯಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾದ ಶೈವ ಧರ್ಮದ ಹಿಂದೂ ಪಂಥಕ್ಕೆ ಇದು ಮಹತ್ವದ್ದಾಗಿದೆ.

ಅರುಣಾಚಲೇಶ್ವರ ದೇವಸ್ಥಾನ
ಅರುಣಾಚಲ ಬೆಟ್ಟದಿಂದ ಅರುಣಾಚಲೇಶ್ವರ ದೇವಸ್ಥಾನದ ಗೋಪುರಗಳ ನೋಟ

ಶಿವನನ್ನು ಅರುಣಾಚಲೇಶ್ವರ ಅಥವಾ ಅಣ್ಣಾಮಲೈಯರ್ ಎಂದು ಪೂಜಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಲಿಂಗದಿಂದ ಪ್ರತಿನಿಧಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ, ಅವನ ವಿಗ್ರಹವನ್ನು ಅಗ್ನಿ ಲಿಂಗ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಅವನ ಪತ್ನಿ ಪಾರ್ವತಿಯನ್ನು ಉನ್ನಾಮಲೈ ಅಮ್ಮನ್ ಅಥವಾ ಅಪಿತಕುಚ ಅಂಬಾಳ್ ಎಂದು ಚಿತ್ರಿಸಲಾಗಿದೆ. ೭ನೇ ಶತಮಾನದ ತಮಿಳು ಶೈವ ಅಂಗೀಕೃತ ಕೃತಿಯಾದ ತೇವರಂನಲ್ಲಿ ಪ್ರಧಾನ ದೇವತೆಯನ್ನು ಪೂಜಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇದನ್ನು ತಮಿಳು ಸಂತ ಕವಿಗಳು ನಾಯನಾರ್‌ಗಳು ಎಂದು ಬರೆದಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಇದನ್ನು ಪಾದಲ್ ಪೆಟ್ರಾ ಸ್ಥಲಂ ಎಂದು ವರ್ಗೀಕರಿಸಲಾಗಿದೆ. ೯ನೇ ಶತಮಾನದ ಶೈವ ಸಂತ ಕವಿ ಮಾಣಿಕ್ಕವಾಸಾಗರ್ ಇಲ್ಲಿ ತಿರುವೆಂಪವೈ ಅನ್ನು ರಚಿಸಿದ್ದಾರೆ.

ದೇವಾಲಯದ ಸಂಕೀರ್ಣವು ೧೦ ಹೆಕ್ಟೇರ್‌ಗಳನ್ನು ಆವರಿಸಿದೆ ಮತ್ತು ಇದು ಭಾರತದಲ್ಲಿಯೇ ದೊಡ್ಡದಾಗಿದೆ. ಇದು ಗೋಪುರಗಳು ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ನಾಲ್ಕು ಗೇಟ್‌ವೇ ಗೋಪುರಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ . ಅತಿ ಎತ್ತರದ ಪೂರ್ವ ಗೋಪುರ, ೧೧ ಮಹಡಿಗಳು ಮತ್ತು ೬೬ ಮೀ(೨೧೭ ಫೀಟ್ ) ಎತ್ತರವಿದೆ. ಇದನ್ನು ಸೇವಪ್ಪ ನಾಯಕರ್ (ನಾಯಕರ್ ರಾಜವಂಶ) ನಿರ್ಮಿಸಿದ ಭಾರತದ ಅತಿ ಎತ್ತರದ ದೇವಾಲಯದ ಗೋಪುರಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿದೆ. ದೇವಾಲಯವು ಹಲವಾರು ದೇವಾಲಯಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಅರುಣಾಚಲೇಶ್ವರ ಮತ್ತು ಉನ್ನಾಮಲೈ ಅಮ್ಮನ್‌ನ ದೇವಾಲಯಗಳು ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರಮುಖವಾಗಿವೆ. ದೇವಾಲಯದ ಸಂಕೀರ್ಣವು ಅನೇಕ ಸಭಾಂಗಣಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ವಿಜಯನಗರ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ನಿರ್ಮಿಸಲಾದ ಸಾವಿರ ಕಂಬಗಳ ಸಭಾಂಗಣವು ಅತ್ಯಂತ ಗಮನಾರ್ಹವಾಗಿದೆ.

ದೇವಾಲಯವು ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ೫:೩೦ ರಿಂದ ರಾತ್ರಿ ೧೦ ರವರೆಗೆ ವಿವಿಧ ಸಮಯಗಳಲ್ಲಿ ಆರು ದೈನಂದಿನ ಆಚರಣೆಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ ಮತ್ತು ಅದರ ಕ್ಯಾಲೆಂಡರ್ನಲ್ಲಿ ಹನ್ನೆರಡು ವಾರ್ಷಿಕ ಉತ್ಸವಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಕಾರ್ತಿಗೈ ದೀಪಂ ಹಬ್ಬವನ್ನು ನವೆಂಬರ್ ಮತ್ತು ಡಿಸೆಂಬರ್ ನಡುವಿನ ಹುಣ್ಣಿಮೆಯ ದಿನದಂದು ಆಚರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಬೆಟ್ಟದ ಮೇಲೆ ಬೃಹತ್ ದೀಪವನ್ನು ಬೆಳಗಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇದು ಮೈಲುಗಳಷ್ಟು ದೂರದಿಂದ ನೋಡಬಹುದಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಆಕಾಶವನ್ನು ಸೇರುವ ಬೆಂಕಿಯ ಶಿವಲಿಂಗವನ್ನು ಸಂಕೇತಿಸುತ್ತದೆ. ಈವೆಂಟ್ ಅನ್ನು ಮೂರು ಮಿಲಿಯನ್ ಯಾತ್ರಿಕರು ವೀಕ್ಷಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಪ್ರತಿ ಹುಣ್ಣಿಮೆಯ ಹಿಂದಿನ ದಿನದಂದು, ಯಾತ್ರಾರ್ಥಿಗಳು ದೇವಾಲಯದ ಮೂಲ ಮತ್ತು ಅರುಣಾಚಲ ಬೆಟ್ಟಗಳನ್ನು ಗಿರಿವಾಲಂ ಎಂದು ಕರೆಯುವ ಪೂಜೆಯಲ್ಲಿ ಸುತ್ತುತ್ತಾರೆ, ಇದನ್ನು ವಾರ್ಷಿಕವಾಗಿ ಒಂದು ಮಿಲಿಯನ್ ಯಾತ್ರಿಕರು ನಡೆಸುತ್ತಾರೆ.

ದಂತಕಥೆ

ಮುಂಭಾಗದಲ್ಲಿ ದೇವಾಲಯದ ಗೋಪುರಗಳೊಂದಿಗೆ ಅಣ್ಣಾಮಲೈ ಬೆಟ್ಟಗಳು

ಹಿಂದೂ ಪುರಾಣಗಳಲ್ಲಿ, ಶಿವನ ಹೆಂಡತಿಯಾದ ಪಾರ್ವತಿ ಒಮ್ಮೆ ಕೈಲಾಸ ಪರ್ವತದ ಮೇಲಿರುವ ಹೂವಿನ ತೋಟದಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಗಂಡನ ಕಣ್ಣುಗಳನ್ನು ತಮಾಷೆಯಾಗಿ ಮುಚ್ಚಿದಳು. ದೇವರುಗಳಿಗೆ ಕೇವಲ ಒಂದು ಕ್ಷಣವಾದರೂ, ಎಲ್ಲಾ ಬೆಳಕನ್ನು ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದಿಂದ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲಾಯಿತು. ಮತ್ತು ಭೂಮಿಯು ಪ್ರತಿಯಾಗಿ, ವರ್ಷಗಳವರೆಗೆ ಕತ್ತಲೆಯಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿತು. ಪಾರ್ವತಿಯು ಶಿವನ ಇತರ ಭಕ್ತರೊಂದಿಗೆ ತಪಸ್ಸು ಮಾಡಿದಳು. ನಂತರ ಅವರ ಪತಿ ಅಣ್ಣಾಮಲೈ ಬೆಟ್ಟಗಳ ತುದಿಯಲ್ಲಿ ಬೆಂಕಿಯ ದೊಡ್ಡ ಸ್ತಂಭವಾಗಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡರು, ಜಗತ್ತಿಗೆ ಬೆಳಕನ್ನು ಹಿಂದಿರುಗಿಸಿದರು. ನಂತರ ಅವನು ಪಾರ್ವತಿಯೊಂದಿಗೆ ವಿಲೀನಗೊಂಡು ಅರ್ಧನಾರೀಶ್ವರ, ಶಿವನ ಅರ್ಧ-ಹೆಣ್ಣು, ಅರ್ಧ-ಪುರುಷ ರೂಪವನ್ನು ರೂಪಿಸಿದನು. ಅರುಣಾಚಲ ಅಥವಾ ಕೆಂಪು ಪರ್ವತವು ಅರುಣಾಚಲೇಶ್ವರ ದೇವಾಲಯದ ಹಿಂದೆ ಇದೆ ಮತ್ತು ಅದರ ಹೆಸರಿನ ದೇವಾಲಯದೊಂದಿಗೆ ಸಂಬಂಧ ಹೊಂದಿದೆ. ಬೆಟ್ಟವು ಸ್ವತಃ ಪವಿತ್ರವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಲಿಂಗವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.

ಇನ್ನೊಂದು ದಂತಕಥೆಯೆಂದರೆ, ಒಮ್ಮೆ, ವಿಷ್ಣು ಮತ್ತು ಬ್ರಹ್ಮರು ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಗಾಗಿ ಸ್ಪರ್ಧಿಸಿದಾಗ, ಶಿವನು ಜ್ವಾಲೆಯಂತೆ ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡನು ಮತ್ತು ಅವನ ಮೂಲವನ್ನು ಹುಡುಕಲು ಸವಾಲು ಹಾಕಿದನು. ಬ್ರಹ್ಮನು ಹಂಸದ ರೂಪವನ್ನು ಧರಿಸಿದನು ಮತ್ತು ಜ್ವಾಲೆಯ ಮೇಲ್ಭಾಗವನ್ನು ನೋಡಲು ಆಕಾಶಕ್ಕೆ ಹಾರಿದನು, ಆದರೆ ವಿಷ್ಣುವು ವರಾಹವರಾಹನಾದನು ಮತ್ತು ಅದರ ನೆಲೆಯನ್ನು ಹುಡುಕಿದನು. ಈ ದೃಶ್ಯವನ್ನು ಲಿಂಗೋದ್ಭವ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಹೆಚ್ಚಿನ ಶಿವ ದೇವಾಲಯಗಳ ಗರ್ಭಗುಡಿಯಲ್ಲಿ ಪಶ್ಚಿಮ ಗೋಡೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿನಿಧಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಬ್ರಹ್ಮ ಅಥವಾ ವಿಷ್ಣುವಿಗೆ ಸಹ ಮೂಲವನ್ನು ಕಂಡುಹಿಡಿಯಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ.

ಇತಿಹಾಸ

ರಾಜ ಗೋಪುರ - ಪೂರ್ವ ಗೇಟ್‌ವೇ, ಅತಿ ಎತ್ತರದ ದೇವಾಲಯದ ಗೋಪುರ ಮತ್ತು ತೊಟ್ಟಿಯ ನೋಟ

ಪ್ರಾಚೀನ ತಮಿಳು ವಿದ್ವಾಂಸರಾದ ನಕ್ಕೀರರ್ (೧ ನೇ ಶತಮಾನ ಬಿಸಿಇ ನಿಂದ ೧ ನೇ ಶತಮಾನ ಸಿಇ ವರೆಗೆ, ಕಪಿಲರ್ ಮತ್ತು ಪರಾನಾರ್ (೧೨೫ ರಿಂದ ೨೨೫ ಸಿಇ ವರೆಗೆ) ಅಣ್ಣಾಮಲೈನಲ್ಲಿರುವ ದೇವಾಲಯ ಮತ್ತು ಪ್ರಧಾನ ದೇವತೆಯನ್ನು ಉಲ್ಲೇಖಿಸಿದ್ದಾರೆ. ೭ ನೇ ಶತಮಾನದ ನಾಯನಾರ್ ಸಂತರು ಸಂಬಂದರ್ ಮತ್ತು ಅಪ್ಪರ್ ತಮ್ಮ ಕಾವ್ಯದ ಕೃತಿಯಾದ ತೇವರಂನಲ್ಲಿ ದೇವಾಲಯದ ಬಗ್ಗೆ ಬರೆದಿದ್ದಾರೆ. ಅಪ್ಪರ್ ಮತ್ತು ಸಂಬಂದರ್ ಇಬ್ಬರೂ ದೇವಾಲಯದಲ್ಲಿ ಅರುಣಾಚಲೇಶ್ವರನನ್ನು ಪೂಜಿಸಿದರು ಎಂದು ಪೆರಿಯಪುರಾಣಂ ಲೇಖಕ ಸೆಕ್ಕಿಝರ್ ಬರೆದಿದ್ದಾರೆ. ಚೋಳ ರಾಜರು ೮೫೦ ಸಿಇ ನಿಂದ ೧೨೮೦ ಸಿಇ ವರೆಗೆ ನಾಲ್ಕು ಶತಮಾನಗಳಿಗೂ ಹೆಚ್ಚು ಕಾಲ ಈ ಪ್ರದೇಶವನ್ನು ಆಳಿದರು ಮತ್ತು ದೇವಾಲಯದ ಪೋಷಕರಾಗಿದ್ದರು. ಚೋಳ ರಾಜನ ಶಾಸನಗಳು ರಾಜವಂಶದ ವಿವಿಧ ವಿಜಯಗಳನ್ನು ನೆನಪಿಸುವ ದೇವಾಲಯಕ್ಕೆ ಭೂಮಿ, ಕುರಿ, ಹಸು ಮತ್ತು ಎಣ್ಣೆಯಂತಹ ವಿವಿಧ ಉಡುಗೊರೆಗಳನ್ನು ದಾಖಲಿಸುತ್ತವೆ. ಹೊಯ್ಸಳ ರಾಜರು ೧೩೨೮ ಸಿಇ ನಲ್ಲಿ ತಿರುವಣ್ಣಾಮಲೈ ಅನ್ನು ತಮ್ಮ ರಾಜಧಾನಿಯಾಗಿ ಬಳಸಿದರು. ಸಂಗಮ ರಾಜವಂಶದ (೧೩೩೬-೧೪೮೫ ಸಿಇ) ೪೮ ಶಾಸನಗಳು, ಸಾಳುವ ರಾಜವಂಶದ ೨ ಶಾಸನಗಳು ಮತ್ತು ವಿಜಯನಗರ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದ ತುಳುವ ರಾಜವಂಶದ (೧೪೯೧-೧೫೭೦ಸಿಇ) ೫೫ ಶಾಸನಗಳು ದೇವಾಲಯಕ್ಕೆ ಉಡುಗೊರೆಗಳನ್ನು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುತ್ತವೆ. ಅವರ ಆಡಳಿತಗಾರರು. ಕೃಷ್ಣದೇವ ರಾಯ (೧೫೦೯–೧೫೨೯ಸಿಇ) ಆಳ್ವಿಕೆಯ ಶಾಸನಗಳಿವೆ, ಇದು ಅತ್ಯಂತ ಶಕ್ತಿಶಾಲಿ ವಿಜಯನಗರ ರಾಜ, ಮತ್ತಷ್ಟು ಪ್ರೋತ್ಸಾಹವನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. ಹೆಚ್ಚಿನ ವಿಜಯನಗರ ಶಾಸನಗಳನ್ನು ತಮಿಳಿನಲ್ಲಿ ಬರೆಯಲಾಗಿದೆ, ಕೆಲವು ಕನ್ನಡ ಮತ್ತು ಸಂಸ್ಕೃತದಲ್ಲಿ ಬರೆಯಲಾಗಿದೆ. ವಿಜಯನಗರದ ರಾಜರಿಂದ ದೇವಾಲಯದಲ್ಲಿನ ಶಾಸನಗಳು ಆಡಳಿತಾತ್ಮಕ ವಿಷಯಗಳು ಮತ್ತು ಸ್ಥಳೀಯ ಕಾಳಜಿಗಳ ಮೇಲೆ ಒತ್ತು ನೀಡುವುದನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತವೆ, ಇದು ತಿರುಪತಿಯಂತಹ ಇತರ ದೇವಾಲಯಗಳಲ್ಲಿನ ಅದೇ ಆಡಳಿತಗಾರರ ಶಾಸನಗಳಿಗೆ ವ್ಯತಿರಿಕ್ತವಾಗಿದೆ. ಉಡುಗೊರೆಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಶಾಸನಗಳಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನವು ಭೂ ದತ್ತಿಗಾಗಿ, ನಂತರ ಸರಕುಗಳು, ನಗದು ದತ್ತಿಗಳು, ಹಸುಗಳು ಮತ್ತು ದೀಪಗಳನ್ನು ಬೆಳಗಿಸಲು ಎಣ್ಣೆ. ವಿಜಯನಗರ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ತಿರುವಣ್ಣಾಮಲೈ ಪಟ್ಟಣವು ಆಯಕಟ್ಟಿನ ಕವಲುದಾರಿಯಲ್ಲಿತ್ತು, ಇದು ಪವಿತ್ರ ಯಾತ್ರಾ ಕೇಂದ್ರಗಳು ಮತ್ತು ಮಿಲಿಟರಿ ಮಾರ್ಗಗಳನ್ನು ಸಂಪರ್ಕಿಸುತ್ತದೆ. ವಸಾಹತುಪೂರ್ವ ಅವಧಿಯ ಮೊದಲು ಈ ಪ್ರದೇಶವನ್ನು ನಗರ ಕೇಂದ್ರವಾಗಿ ತೋರಿಸುವ ಶಾಸನಗಳಿವೆ, ದೇವಾಲಯದ ಸುತ್ತಲೂ ನಗರವು ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಹೊಂದುತ್ತಿದೆ.

ವಾಸ್ತುಶಿಲ್ಪ

ದೇವಾಲಯ ಸಂಕೀರ್ಣದ ನೋಟ

ಸಂಕೀರ್ಣ ಮತ್ತು ಗೋಪುರಗಳು

ಗೋಪುರಗಳು

ದೇವಾಲಯವು ಅರುಣಾಚಲ ಬೆಟ್ಟಗಳ ಕೆಳಭಾಗದಲ್ಲಿದೆ ಮತ್ತು ಪೂರ್ವಕ್ಕೆ ಮುಖಮಾಡಿದೆ. ೨೫ ಎಕರೆಗಳಷ್ಟು ವಿಸ್ತಾರವಾಗಿದೆ. ಪೂರ್ವ ಮತ್ತು ಪಶ್ಚಿಮದ ಗೋಡೆಗಳ ಅಳತೆ (೭೦೦ಫೀಟ್,೨೧೦ಮೀ) ದಕ್ಷಿಣ (೧೪೭೯ಫೀಟ್, ೪೫೧ಮೀ) ಮತ್ತು ಉತ್ತರ ೧೫೯೦ಫೀಟ್,೪೮೦ಮೀ ಪ್ರಸ್ತುತ ಕಲ್ಲು ಮತ್ತು ಗೋಪುರಗಳು ೯ ನೇ ಶತಮಾನದ ಸಿಇ ಗೆ ಹಿಂದಿನವು, ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಆಳಿದ ಚೋಳ ರಾಜರು ಮಾಡಿದ ರಚನೆಯಲ್ಲಿನ ಶಾಸನದಿಂದ ನೋಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಹೆಚ್ಚಿನ ಶಾಸನಗಳು ೯ ನೇ ಶತಮಾನದ ಮೊದಲು, ತಿರುವಣ್ಣಾಮಲೈ ಕಾಂಚಿಪುರಂನಿಂದ ಆಳಿದ ಪಲ್ಲವ ರಾಜರ ಅಡಿಯಲ್ಲಿತ್ತು ಎಂದು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.

ಪುಣ್ಯಕ್ಷೇತ್ರಗಳು

ಅರುಣಾಚಲೇಶ್ವರನ ಮುಖ್ಯ ದೇವಾಲಯವು ಪೂರ್ವಕ್ಕೆ ಮುಖಮಾಡಿದೆ, ನಂದಿ ಮತ್ತು ಸೂರ್ಯನ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ ಮತ್ತು ಇದು ದೇವಾಲಯದ ಅತ್ಯಂತ ಹಳೆಯ ರಚನೆಯಾಗಿದೆ. ಗರ್ಭಗುಡಿಯ ಗೋಡೆಗಳ ಹಿಂದೆ ವಿಷ್ಣುವಿನ ಅವತಾರವಾದ ವೇಣುಗೋಪಾಲಸ್ವಾಮಿಯ ( ಕೃಷ್ಣ ) ಚಿತ್ರವಿದೆ. ಗರ್ಭಗುಡಿಯ ಸುತ್ತಲೂ, ಸೋಮಸ್ಕಂದ, ದುರ್ಗಾ, ಚಂಡೇಶ್ವರ, ಗಜಲಕ್ಷ್ಮಿ, ಆರುಮುಗಸ್ವಾಮಿ ( ಕಾರ್ತಿಕೇಯ ), ದಕ್ಷಿಣಾಮೂರ್ತಿ, ಸ್ವರ್ಣಬೈರವರ್, ನಟರಾಜ ಮತ್ತು ಲಿಂಗೋದ್ಭವದ ಚಿತ್ರಗಳಿವೆ - ಶಿವನ ಕೊನೆಯ ಚಿತ್ರವು ಲಿಂಗದಿಂದ ಹೊರಹೊಮ್ಮುತ್ತದೆ. ಪಳ್ಳಿಯರೈ, ವಿಶ್ರಮಿಸುವ ದೇವತೆಗಳ ದೈವಿಕ ಕೋಣೆ, ಗರ್ಭಗುಡಿಯ ಸುತ್ತಲಿನ ಮೊದಲ ಆವರಣದಲ್ಲಿದೆ. ಅವರ ಪತ್ನಿ ಅಣ್ಣಾಮಲೈ ಅಮ್ಮನ್ ಅವರ ದೇವಾಲಯವು ಎರಡನೇ ಆವರಣದಲ್ಲಿದೆ, ಅಮ್ಮನ್ ನಿಂತಿರುವ ಭಂಗಿಯಲ್ಲಿ ಚಿತ್ರಿಸಲಾಗಿದೆ. ಸಂಬಂತ ವಿನಾಯಕರ್ ( ಗಣೇಶ ), ಧ್ವಜಸ್ತಂಭದ ಉತ್ತರಕ್ಕೆ ಮತ್ತು ಬಲಿ ಪೀಠ ಅಥವಾ ಬಲಿಗಾಗಿ ವೇದಿಕೆ ಇದೆ. ಸಾವಿರ ಕಂಬಗಳ ಸಭಾಂಗಣದ ದಕ್ಷಿಣಕ್ಕೆ, ಸುಬ್ರಹ್ಮಣ್ಯ (ಕಾರ್ತಿಕೇಯ) ಮತ್ತು ದೊಡ್ಡ ತೊಟ್ಟಿಯ ಸಣ್ಣ ಗುಡಿ ಇದೆ.

ಸಭಾಂಗಣಗಳು

ದೇವಾಲಯದ ಆವರಣದಲ್ಲಿ ಸಾವಿರ ಕಂಬದ ಮಹಲ್ ನೋಟ

ಮೂರನೇ ಆವರಣದಲ್ಲಿ ಹದಿನಾರು ಕಂಬಗಳ ದೀಪ ದರ್ಶನ ಮಂಟಪ ಅಥವಾ ಬೆಳಕಿನ ಸಭಾಂಗಣವಿದೆ. ದೇವಾಲಯದ ಮರವಾದ ಮಗಿಝಾವನ್ನು ಪವಿತ್ರ ಮತ್ತು ಔಷಧೀಯವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಮಕ್ಕಳಿಲ್ಲದ ದಂಪತಿಗಳು ಅದರ ಕೊಂಬೆಗಳಿಗೆ ಸಣ್ಣ ತೊಟ್ಟಿಲುಗಳನ್ನು ಕಟ್ಟಿ ನಮನ ಸಲ್ಲಿಸುತ್ತಾರೆ. ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದ ಸೃಷ್ಟಿಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ದೇವಾಲಯದ ಮಾಸ್ಟ್ ಭೂಮಿ ಮತ್ತು ಆಕಾಶವನ್ನು ಪ್ರತ್ಯೇಕಿಸಿತು ಎಂದು ವೇದಗಳು ಬರೆಯುತ್ತವೆ. ಕಲ್ಯಾಣ ಮಂಟಪ, ಮದುವೆ ಮಂಟಪ, ಆವರಣದ ನೈಋತ್ಯದಲ್ಲಿದೆ ಮತ್ತು ವಿಜಯನಗರ ಶೈಲಿಯಲ್ಲಿ ನಿರ್ಮಿಸಲಾಗಿದೆ. ಒಂದು ಕಲ್ಲಿನ ತ್ರಿಶೂಲವು ದೇವಾಲಯದ ಹೊರ ದೇಗುಲದಲ್ಲಿ ತೆರೆದ ಗಾಳಿಯಲ್ಲಿದೆ ಮತ್ತು ಪವಿತ್ರ ಮರದಂತೆ ರಕ್ಷಣಾತ್ಮಕ ಬೇಲಿಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ವಸಂತ ಮಂಟಪ, ಅಂದರೆ ವಸಂತ ಮಂಟಪ, ಮೂರನೇ ಆವರಣವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ದೇವಾಲಯದ ಕಛೇರಿ ಮತ್ತು ಕಲಹತೀಶ್ವರರ್ ದೇವಾಲಯವನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದೆ. ನಾಲ್ಕನೇ ಆವರಣವು ನಂದಿಯ ಚಿತ್ರಣವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ, ಬ್ರಹ್ಮ ತೀರ್ಥಂ, ದೇವಾಲಯದ ತೊಟ್ಟಿ, ಯಾನೈ ತಿರೈ ಕೊಂಡ ವಿನಾಯಕ ದೇವಾಲಯ, ಮತ್ತು ವಲ್ಲಲ ಮಹಾರಾಜರಿಂದ ಸ್ಥಾಪಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಆರು ಅಡಿ ಎತ್ತರದ ನಂದಿಯ ಪ್ರತಿಮೆಯೊಂದಿಗೆ ಸಭಾಂಗಣವಿದೆ.

ಮೊದಲ ಗೋಪುರ ಮತ್ತು ಐದನೇ ಆವರಣದ ದ್ವಾರದ ಒಳಗೆ ವಿಜಯನಗರ ಕಾಲದ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ನಿರ್ಮಿಸಲಾದ ಸಾವಿರ ಕಂಬಗಳ ಸಭಾಂಗಣವಿದೆ. ಕೃಷ್ಣದೇವರಾಯ ಸಭಾಂಗಣವನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಿದನು ಮತ್ತು ಅದರ ಎದುರಿನ ತೊಟ್ಟಿಯನ್ನು ಅಗೆದನು. ಸಭಾಂಗಣದಲ್ಲಿನ ಕಂಬಗಳನ್ನು ಯಾಲಿಯ ಚಿತ್ರಗಳೊಂದಿಗೆ ಕೆತ್ತಲಾಗಿದೆ, ಇದು ನಾಯಕ್ ಶಕ್ತಿಯ ಸಂಕೇತವಾದ ಸಿಂಹದ ದೇಹ ಮತ್ತು ಆನೆಯ ತಲೆಯೊಂದಿಗೆ ಪೌರಾಣಿಕ ಪ್ರಾಣಿಯಾಗಿದೆ. ಅರುಣಗಿರಿನಾಥರ ಮಂಟಪವು ಕಲಾಯನ ಲಿಂಗ ಸುಂದರ ಈಶ್ವರ ಮಂಟಪದ ಬಲಭಾಗದಲ್ಲಿದೆ ಮತ್ತು ಗೋಪುರತಿಲಯನಾರ್ ದೇವಾಲಯವು ವಲ್ಲಲ ಗೋಪುರಕ್ಕೆ ಹೋಗುವ ವಿಶಾಲವಾದ ಕಲ್ಲಿನ ಮೆಟ್ಟಿಲುಗಳ ಎಡಭಾಗದಲ್ಲಿದೆ.

ಪೂಜೆ ಮತ್ತು ಹಬ್ಬಗಳು

ದೇವಾಲಯವು ವರ್ಷವಿಡೀ ಹತ್ತಾರು ಹಬ್ಬಗಳನ್ನು ಆಚರಿಸುತ್ತದೆ. ನಾಲ್ಕು ಪ್ರಮುಖ ಹಬ್ಬಗಳಾದ ಬ್ರಹ್ಮೋತ್ಸವವನ್ನು ವಾರ್ಷಿಕವಾಗಿ ಆಚರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇವುಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರಮುಖವಾದದ್ದು ತಮಿಳು ತಿಂಗಳ ಕಾರ್ತಿಕೈಯಲ್ಲಿ ಹತ್ತು ದಿನಗಳು, ನವೆಂಬರ್ ಮತ್ತು ಡಿಸೆಂಬರ್ ನಡುವೆ ಕಾರ್ತಿಕೈ ದೀಪಂ ಆಚರಣೆಯೊಂದಿಗೆ ಕೊನೆಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ದೀಪದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಅರುಣಾಚಲ ಬೆಟ್ಟಗಳ ತುದಿಯಲ್ಲಿ ಮೂರು ಟನ್ ತುಪ್ಪವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ದೀಪವನ್ನು ದೀಪದಲ್ಲಿ ಬೆಳಗಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ಸಂದರ್ಭವನ್ನು ಗುರುತಿಸಲು, ಅರುಣಾಚಲೇಶ್ವರನ ಉತ್ಸವದ ಚಿತ್ರವನ್ನು ಪರ್ವತದ ಸುತ್ತಲೂ ಮರದ ರಥದ ಸುತ್ತಲೂ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ಹಬ್ಬವನ್ನು ಚೋಳರ ಕಾಲದಲ್ಲೇ (೮೫೦ ಸಿಇ ನಿಂದ ೧೨೮೦ ಸಿಇ ವರೆಗೆ) ಆಚರಿಸಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು ಮತ್ತು ಇಪ್ಪತ್ತನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ಹತ್ತು ದಿನಗಳವರೆಗೆ ವಿಸ್ತರಿಸಲಾಯಿತು ಎಂದು ಶಾಸನಗಳು ಸೂಚಿಸುತ್ತವೆ.

ಮೆರವಣಿಗೆಯಲ್ಲಿ ದೇವಾಲಯದ ದೇವತೆಗಳು.

ಪ್ರತಿ ಹುಣ್ಣಿಮೆಯಂದು ಸಾವಿರಾರು ಯಾತ್ರಾರ್ಥಿಗಳು ಅರುಣಾಚಲ ಬೆಟ್ಟಕ್ಕೆ ಬರಿಗಾಲಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರದಕ್ಷಿಣೆ ಹಾಕುವ ಮೂಲಕ ಅರುಣಾಚಲೇಶ್ವರನನ್ನು ಪೂಜಿಸುತ್ತಾರೆ. ಮತ್ತು ಗಿರಿವಾಲಂ ಎಂದು ಉಲ್ಲೇಖಿಸಲಾಗಿದೆ. ಹಿಂದೂ ದಂತಕಥೆಯ ಪ್ರಕಾರ, ವಾಕ್ ಪಾಪಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಹಾಕುತ್ತದೆ, ಆಸೆಗಳನ್ನು ಪೂರೈಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಜನ್ಮ ಮತ್ತು ಪುನರ್ಜನ್ಮದ ಚಕ್ರದಿಂದ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವನ್ನು ಸಾಧಿಸಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಬೆಟ್ಟದ ಸುತ್ತಲಿನ ತೊಟ್ಟಿಗಳು, ದೇವಾಲಯಗಳು, ಸ್ತಂಭಗಳ ಧ್ಯಾನ ಮಂದಿರಗಳು, ಬುಗ್ಗೆಗಳು ಮತ್ತು ಗುಹೆಗಳ ಸರಣಿಯಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಕೆಗಳನ್ನು ನೀಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಉಳಿದ ತಿಂಗಳಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರದಕ್ಷಿಣೆ ಮುಂದುವರಿಯುತ್ತದೆ. ತಮಿಳು ಕ್ಯಾಲೆಂಡರ್‌ನ ಹುಣ್ಣಿಮೆಯಾದ ವಾರ್ಷಿಕ ಚಿತ್ರ ಪೌರ್ಣಮಿಯ ದಿನದಂದು, ಅರುಣಾಚಲೇಶ್ವರನನ್ನು ಪೂಜಿಸಲು ಲಕ್ಷಾಂತರ ಯಾತ್ರಿಕರು ಪ್ರಪಂಚದಾದ್ಯಂತ ಬರುತ್ತಾರೆ. ಮರದ ಕೆತ್ತನೆಗಳೊಂದಿಗೆ ಐದು ದೇವಾಲಯದ ಕಾರುಗಳನ್ನು ಮೆರವಣಿಗೆಗೆ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ.

ತಿರುವುಡಲ್ ತಮಿಳು ತಿಂಗಳ ಥಾಯ್ ತಿಂಗಳ ಮೊದಲ ವಾರದಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿ ವರ್ಷ ಜನವರಿ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ಆಚರಿಸಲಾಗುವ ಮತ್ತೊಂದು ಹಬ್ಬವಾಗಿದೆ.

ಧಾರ್ಮಿಕ ಮಹತ್ವ

ಅರುಣಾಚಲೇಶ್ವರ ದೇವಾಲಯವು ಪಂಚ ಭೂತ ಸ್ಥಲಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿದೆ, ಅಥವಾ ಐದು ಶಿವ ದೇವಾಲಯಗಳು, ಪ್ರತಿಯೊಂದೂ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಅಂಶದ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿ: ಭೂಮಿ, ನೀರು, ಗಾಳಿ, ಆಕಾಶ ಮತ್ತು ಬೆಂಕಿ. ಅರುಣಾಚಲೇಶ್ವರ ದೇವಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ, ಶಿವನು ತನ್ನನ್ನು ತಾನು ಬೆಂಕಿಯ ಬೃಹತ್ ಸ್ತಂಭವಾಗಿ ತೋರಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಾನೆ ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗುತ್ತದೆ. ಅದರ ಕಿರೀಟ ಮತ್ತು ಪಾದಗಳನ್ನು ಹಿಂದೂ ದೇವರುಗಳಾದ ಬ್ರಹ್ಮ ಮತ್ತು ವಿಷ್ಣುವಿಗೆ ಕಂಡುಹಿಡಿಯಲಾಗಲಿಲ್ಲ. ದೇವಾಲಯದಲ್ಲಿನ ಮುಖ್ಯ ಲಿಂಗವನ್ನು ಅಗ್ನಿ ಲಿಂಗ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅಗ್ನಿ ಕಲ್ಪದ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ತಪಸ್ವಿ ಜೀವನದ ಮೂಲಕ ಕರ್ತವ್ಯ, ಸದ್ಗುಣ, ಸ್ವಯಂ ತ್ಯಾಗ ಮತ್ತು ವಿಮೋಚನೆಯನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುತ್ತದೆ.

ಆಥರಾ ಸ್ಥಲವು ಶಿವ ದೇವಾಲಯಗಳಾಗಿದ್ದು, ಇವುಗಳನ್ನು ಮಾನವ ಅಂಗರಚನಾಶಾಸ್ತ್ರದ ತಾಂತ್ರಿಕ ಚಕ್ರಗಳ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗಿದೆ. ಅರುಣಾಚಲೇಶ್ವರ ದೇವಸ್ಥಾನವನ್ನು ಮಣಿಪೂರಗ ಸ್ತಲಂ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು ಮಣಿಪೂರಗ ( ಮಣಿಪುರ ) ಚಕ್ರದೊಂದಿಗೆ ಸಂಬಂಧ ಹೊಂದಿದೆ. ಮಣಿಪೂರಗವು ಸೌರ ನಾಳಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಚಕ್ರವಾಗಿದೆ.

ಸಂತರು ಮತ್ತು ಸಾಹಿತ್ಯಿಕ ಉಲ್ಲೇಖ

೭ ನೇ ಶತಮಾನದ ತಮಿಳು ಶೈವ ಕವಿ ತಿರುಜ್ಞಾನ ಸಂಬಂದರ್, ತೇವರಂನಲ್ಲಿ ಹತ್ತು ಪದ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಅರುಣಾಚಲೇಶ್ವರ ಮತ್ತು ಉನ್ನಾಮುಲೈ ಅಮ್ಮನ್ ಅನ್ನು ಪೂಜಿಸಿದರು, ಇದನ್ನು ಮೊದಲ ತಿರುಮುರೈ ಎಂದು ಸಂಕಲಿಸಲಾಗಿದೆ. ಸಂಬಂದರ ಸಮಕಾಲೀನರಾದ ಅಪ್ಪರ್ ಅವರು ತೇವರಂನಲ್ಲಿ ೧೦ ಪದ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಅರುಣಾಚಲೇಶ್ವರನನ್ನು ಪೂಜಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಇದನ್ನು ಐದನೇ ತಿರುಮುರೈ ಎಂದು ಸಂಕಲಿಸಲಾಗಿದೆ. ದೇವಾಲಯವನ್ನು ತೇವರಂನಲ್ಲಿ ಪೂಜಿಸಲಾಗಿರುವುದರಿಂದ. ಇದನ್ನು ಪಾದಲ್ ಪೇತ್ರ ಸ್ಥಲ ಎಂದು ವರ್ಗೀಕರಿಸಲಾಗಿದೆ. ಇದು ಶೈವ ನಿಯಮದಲ್ಲಿ ಉಲ್ಲೇಖವನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುವ ೨೭೬ ದೇವಾಲಯಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿದೆ.

ಪಾಶ್ಚಿಮಾತ್ಯ ಜಗತ್ತು ೨೦ ನೇ ಶತಮಾನದ ಮಧ್ಯಭಾಗದಲ್ಲಿ ರಮಣ ಮಹರ್ಷಿ (೧೮೭೯-೧೯೫೦ಸಿಇ) ಅವರ ಕೆಲಸದ ಮೂಲಕ ತಿರುವಣ್ಣಾಮಲೈ ಬಗ್ಗೆ ಕಲಿತಿದೆ. ರಮಣ ಧ್ಯಾನ ಮಾಡಿದ ಗುಹೆಯು ಅರುಣಾಚಲ ಬೆಟ್ಟಗಳ ಕೆಳಗಿನ ಇಳಿಜಾರಿನಲ್ಲಿದೆ, ಆಶ್ರಮವು ತಪ್ಪಲಿನಲ್ಲಿದೆ. ದೇವಾಲಯದ ಒಳಗೆ ಎತ್ತರಿಸಿದ ಸಭಾಂಗಣದ ನೆಲಮಾಳಿಗೆಯು ಪಾತಾಳ ಲಿಂಗವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ, ಅಲ್ಲಿ ರಾಮನ ಪರಮ ಜಾಗೃತಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದು, ಇರುವೆಗಳು ಅವನ ಮಾಂಸವನ್ನು ತಿನ್ನುತ್ತವೆ. ಈ ಸ್ಥಳವನ್ನು ಮುಕ್ತಿ ಸ್ಥಲ ಎಂದೂ ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ. ಅಂದರೆ ಮೋಕ್ಷದ ಸ್ಥಳ, ಮತ್ತು ಶೇಷಾದ್ರಿ ಸ್ವಾಮಿಗಲ್, ಗುಗೈ ನಮಚಿವಾಯರ್ ಮತ್ತು ಯೋಗಿ ರಾಮಸುರತ್‌ಕುಮಾರ್‌ರಂತಹ ಸಂತರು ದೇವಾಲಯದೊಂದಿಗೆ ಸಂಬಂಧ ಹೊಂದಿದ್ದಾರೆ.

 

ಬಾಹ್ಯ ಕೊಂಡಿಗಳು

• ದೇವಾಲಯದ ಅಧಿಕೃತ ವೆಬ್‌ಸೈಟ್ Archived 2021-11-06 ವೇಬ್ಯಾಕ್ ಮೆಷಿನ್ ನಲ್ಲಿ.

[[ವರ್ಗ:Pages with unreviewed translations]]