ಸದಸ್ಯ:Kavya.S.M/ಪಂಚ ಸಭಾೈ

ಪಂಚ ಸಭಾೈ ಸ್ಥಳಂಗಳು ಹಿಂದೂ ದೇವರು ಶಿವ ^[೧] ನ ಒಂದು ರೂಪವಾದ ನಟರಾಜನ ದೇವಾಲಯಗಳನ್ನು ಉಲ್ಲೇಖಿಸುತ್ತದೆ.ಅಲ್ಲಿ ಅವನು ಕಾಸ್ಮಿಕ್ ನೃತ್ಯ ತಾಂಡವವನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶಿಸಿದನು. ^[೨] ಪಂಚ ಎಂದರೆ ಐದು, ಸಭಾ ಎಂದರೆ ಸಭಾಂಗಣ ಮತ್ತು ಸ್ಥಲ ಎಂದರೆ ಸ್ಥಳ. ಈ ಎಲ್ಲಾ ದೇವಾಲಯಗಳು ಭಾರತದ ತಮಿಳುನಾಡಿನಲ್ಲಿವೆ . ಐದು ನೃತ್ಯ ಪ್ರದರ್ಶನಗಳೆಂದರೆ ವಡಾ ಆರಣ್ಯೇಶ್ವರ ದೇವಸ್ಥಾನದ ರಥಿನಚಾಬಾಯಿಯಲ್ಲಿ ಕಾಳಿ ತಾಂಡವ, ನಟರಾಜರ ದೇವಸ್ಥಾನದ ಪೋರ್ಚಾಬಾಯಿಯಲ್ಲಿ ಆನಂದ ತಾಂಡವ, ಮೀನಾಕ್ಷಿ ಅಮ್ಮನ್ ದೇವಸ್ಥಾನದ ವೆಲ್ಲಿಚಾಬಾಯಿಯಲ್ಲಿ ಸಂಧ್ಯಾ ತಾಂಡವ, ನೆಲ್ಲೈಯಪ್ಪರ್ ದೇವಸ್ಥಾನದ ತಾಮಿರಚಾಬಾಯಿಯಲ್ಲಿ ಮುನಿ ತಾಂಡವ ಮತ್ತು ಚಿತ್ರಲಯಪ್ಪರ ದೇವಸ್ಥಾನದ ತ್ರಿಪುರಾ ತಾಂಡವ.

೭ ನೇ ಶತಮಾನದ ತಮಿಳು ಶೈವ ಅಂಗೀಕೃತ ಕೃತಿಯಾದ ತೇವರಂನಲ್ಲಿ ಪ್ರಧಾನ ದೇವತೆಗಳನ್ನು ಪೂಜಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇದನ್ನು ತಮಿಳು ಸಂತ ಕವಿಗಳು ನಾಯನಾರ್‌ಗಳು ಎಂದು ಬರೆದಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಇದನ್ನು ಪಾದಲ್ ಪೇತ್ರ ಸ್ಥಲಂ ಎಂದು ವರ್ಗೀಕರಿಸಲಾಗಿದೆ. ತಮಿಳುನಾಡಿನಲ್ಲಿರುವ ನಾಲ್ಕು ದೇವಾಲಯಗಳು ತಮಿಳುನಾಡು ಸರ್ಕಾರದ ಹಿಂದೂ ಧಾರ್ಮಿಕ ಮತ್ತು ದತ್ತಿ ಇಲಾಖೆಯಿಂದ ನಿರ್ವಹಿಸಲ್ಪಡುತ್ತವೆ.

ನಟರಾಜ

ಶಿವನು ಕಾಸ್ಮಿಕ್ ನೃತ್ಯ ಮಾಡಿದ ಐದು ಸ್ಥಳಗಳನ್ನು ಪಂಚ ಸಭೆಯ ತಲಂಗಳು ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಚಿದಂಬರಂ ದೇವಾಲಯದಲ್ಲಿಯೇ ಐದು ಸಭಾಗಳಿವೆ. ಅವುಗಳನ್ನು ಚಿತ್ರ ಸಭೆ (ಗರ್ಭಗೃಹ), ಪೋರಸಭಾಯಿ (ಗರ್ಭಗೃಹದ ಹಿಂದಿನ ಸಭಾಂಗಣ), ನಿರುತ ಸಭಾೈ (ರಥದ ಆಕಾರದ ಸಭಾಂಗಣ), ದೇವ ಸಭೆ (ಎಲ್ಲಾ ಉತ್ಸವದ ದೇವತೆಗಳು ಇರುವ ಸಭಾಂಗಣ) ಮತ್ತು ರಾಜಸಭಾಯ್ (ಸಾವಿರ ಕಂಬಗಳ ಸಭಾಂಗಣ) ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ^[೩]

ಭರತ ಮುನಿಯ ಪ್ರಕಾರ, ಶಿವನು ನೃತ್ಯದ ಮೂಲ ಮತ್ತು ಅವನ ಅಭಿನಯವನ್ನು ವೀಕ್ಷಿಸಲು ನಂದಿಯನ್ನು ಅನುಮತಿಸಿದನು. ತಾಂಡವ, ನೃತ್ಯ ಪ್ರಕಾರ, ನಂದಿಯ ಇನ್ನೊಂದು ಹೆಸರು ತಾಂಡಾದಿಂದ ಬಂದಿದೆ. ಶಿವ ತಾಂಡವವನ್ನು ಕಾಳಿ ತಾಂಡವ, ಸಂಧ್ಯಾ ತಾಂಡವ, ತ್ರಿಪುರ ತಾಂಡವ, ಆನಂದ ತಾಂಡವ, ಉಮಾ ತಾಂಡವ, ಸಂಹಾರ ತಾಂಡವ ಮತ್ತು ಊರ್ಧ್ವ ತಾಂಡವ ಎಂದು ಏಳು ವಿಧಗಳಾಗಿ ವರ್ಗೀಕರಿಸಲಾಗಿದೆ. ^[೪]

ತಮಿಳುನಾಡಿನ ಕೆಲವು ದೇವಾಲಯಗಳು ನಟರಾಜನೊಂದಿಗೆ ನಿಕಟ ಸಂಬಂಧ ಹೊಂದಿವೆ ಮತ್ತು ಅವುಗಳ ನೃತ್ಯದ ಆವೃತ್ತಿಗೆ ನಿರ್ದಿಷ್ಟವಾದ ಸಭಾಂಗಣಗಳೊಂದಿಗೆ ತಮ್ಮದೇ ಆದ ನೃತ್ಯ ಪುರಾಣಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ. ^[೫] ಶಿವನ ಏಳು ನೃತ್ಯಗಳನ್ನು ಒಂದೇ ವಿಷಯದ ವಿವಿಧ ಸಂಗತಿಗಳಾಗಿ ಪರಿಪೂರ್ಣತೆಯ ಸೌಂದರ್ಯ ಮತ್ತು ಆನಂದ ಎಂದುಗುರುತಿಸಬಹುದು.ಇಲ್ಲಿ ನೃತ್ಯದ ಸೌಂದರ್ಯದ ಸತ್ಯವಿದೆ.

ಪುರಾಣ ಸಾಹಿತ್ಯದಲ್ಲಿ ಉಲ್ಲೇಖಿಸಿದಂತೆ ಶಿವನ ನೃತ್ಯದ ಮೇಲಿನ ವರ್ಗೀಕರಣದಲ್ಲಿ ದೇವಾಲಯಗಳು ತಮಿಳುನಾಡಿನ ಭೌಗೋಳಿಕ ಮತ್ತು ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಮಿತಿಯಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುತ್ತವೆ. ಏಳು ನೃತ್ಯಗಳಲ್ಲಿ, ಏಳನೇ ನೃತ್ಯ, ಆನಂದ ತಾಂಡವ ಎಲ್ಲಾ ಇತರ ನೃತ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಅಂತರ್ಗತವಾಗಿರುವ ವಿಷಯಗಳ ಪ್ರತಿನಿಧಿ ಮತ್ತು ಸಂಕೇತವಾಗಿದೆ. ಏಳನೆಯದು ಶೈವ ಸಿದ್ಧಾಂತದ ತತ್ವಶಾಸ್ತ್ರದ ಮುಖ್ಯ ತತ್ವಗಳ ಸಂಯುಕ್ತ ಆದರ್ಶವಾಗಿದೆ. ನೃತ್ಯವು ದೇವರ ಸೌಂದರ್ಯ ಮತ್ತು ಆನಂದದ ಅತ್ಯುನ್ನತ ಸೌಂದರ್ಯದ ಆನಂದದ ಮೂಲವಾಗಿದೆ ^[೬]

ಐದು ದೇವಾಲಯಗಳು

ವರ್ಗ	ದೇವಾಲಯ	ಸ್ಥಳ	ಎಲಿಮೆಂಟ್	ತಾಂಡವ	ಚಿತ್ರ	ವಿವರಗಳು
ರತ್ನ ಸಭಾ (ರತಿನಾಚಾಬಾಯಿ)	ವಡಾ ಆರಣ್ಯೇಶ್ವರ ದೇವಸ್ಥಾನ	ತಿರುವಳಂಗಡು	ಪಚ್ಚೆ	ಕಾಳಿ ತಾಂಡವ		ಋಷಿ ಮುಂಜಿಕೇಶ ಕಾರ್ಕೋಡಕನ ಕೋರಿಕೆಯ ಮೇರೆಗೆ ಶಿವನು ಈ ಸ್ಥಳಕ್ಕೆ ಬಂದನು. ಕಾಳಿಯು ಶಿವನಿಗೆ ನೃತ್ಯ ಮಾಡಲು ಸವಾಲು ಹಾಕಿದಳು ಮತ್ತು ಅವನು ಗೆದ್ದರೆ ಭಗವಂತನಿಗೆ ತನ್ನ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ನೀಡುವುದಾಗಿ ಹೇಳಿದಳು. ನೃತ್ಯ ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತು. ಶಿವನು ತನ್ನ ಕಿವಿಯ ಉಂಗುರವನ್ನು ನೆಲದ ಮೇಲೆ ಬೀಳಿಸಿದನು. ಅದನ್ನು ಅವನ ಎಡಗಾಲಿನ ಬೆರಳಿನಿಂದ ಆರಿಸಿದನು ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ನೃತ್ಯದಲ್ಲಿ ಅವನ ಕಿವಿಗೆ ಹಿಂತಿರುಗಿಸಿದನು. ಕಾಳಿ ತನ್ನ ಸೋಲನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡು, ಅಂತಹ ಅದ್ಭುತ ನೃತ್ಯವನ್ನು ಮಾಡಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ ಎಂದು ಹೇಳಿದಳು. ಭಗವಂತ ಶಿವನು ತಾನು ಮಾತ್ರ ಅವಳಿಗೆ ಸಮಾನ ಎಂದು ಹೇಳಿದನು ಮತ್ತು ಇಲ್ಲಿ ತನ್ನನ್ನು ಪೂಜಿಸಲು ಬರುವವರು ಪೂಜೆಯ ಸಂಪೂರ್ಣ ಲಾಭವನ್ನು ಪಡೆಯಲು ಅವಳನ್ನು ಮೊದಲು ಪೂಜಿಸಬೇಕೆಂದು ಹೇಳಿದರು. ಅಂದಿನಿಂದ ಕಾಳಿಯು ಭಕ್ತರನ್ನು ಅನುಗ್ರಹಿಸಲು ತನ್ನದೇ ಆದ ದೇವಾಲಯವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದಾಳೆ.
ಸ್ವರ್ಣ ಸಭಾ (ಪೋರ್ಚಾಬಾಯಿ)	ನಟರಾಜರ ದೇವಾಲಯ	ಚಿದಂಬರಂ	ಚಿನ್ನ	ಆನಂದ ತಾಂಡವ		ಚಿದಂಬರಂ, ನಗರ ಮತ್ತು ದೇವಾಲಯದ ಹೆಸರು ಅಕ್ಷರಶಃ "ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯ ವಾತಾವರಣ" ಅಥವಾ "ಚಿಂತನೆಯಲ್ಲಿ ಧರಿಸಿರುವ" ಎಂದರ್ಥ, ದೇವಾಲಯದ ವಾಸ್ತುಶಿಲ್ಪವು ಕಲೆ ಮತ್ತು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕತೆ, ಸೃಜನಶೀಲ ಚಟುವಟಿಕೆ ಮತ್ತು ದೈವಿಕತೆಯ ನಡುವಿನ ಸಂಪರ್ಕವನ್ನು ಸಂಕೇತಿಸುತ್ತದೆ.^[೭]^[೮] ದೇವಾಲಯದ ಗೋಡೆಯ ಕೆತ್ತನೆಗಳು ಭರತ ಮುನಿಯ "ನಾಟ್ಯ ಶಾಸ್ತ್ರ" ದಿಂದ ಎಲ್ಲಾ 108 ಕರಣಗಳನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶಿಸುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಈ ಭಂಗಿಗಳು ಭಾರತೀಯ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ನೃತ್ಯವಾದ ಭರತನಾಟ್ಯ ನ ಅಡಿಪಾಯವನ್ನು ರೂಪಿಸುತ್ತವೆ.^[೭]^[೯] ಶಿವ ನಟರಾಜ ದೇವಾಲಯದ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ದೇವತೆಯಾಗಿದ್ದು, ಇದು ಶಕ್ತಿ, ವೈಷ್ಣವ, ಮತ್ತು ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮದ ಇತರ ಸಂಪ್ರದಾಯಗಳಿಂದ ಪ್ರಮುಖ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಪೂಜ್ಯಪೂರ್ವಕವಾಗಿ ಪ್ರಸ್ತುತಪಡಿಸುತ್ತದೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಚಿದಂಬರಂ ದೇವಾಲಯದ ಸಂಕೀರ್ಣವು ದಕ್ಷಿಣ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಅತ್ಯಂತ ಹಳೆಯದಾದ ಅಮ್ಮನ್ ಅಥವಾ ದೇವಿ ದೇವಸ್ಥಾನವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಇದು ೧೩ ನೇ ಶತಮಾನದ ಪೂರ್ವದ ಸೂರ್ಯ ರಥದೊಂದಿಗೆ ದೇವಾಲಯವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಗಣೇಶ, ಮುರುಗನ್ ಮತ್ತು ವಿಷ್ಣು, ಯಾತ್ರಿಕರ ಅನುಕೂಲಕ್ಕಾಗಿ ದೊಡ್ಡ ಮಂಡಪಗಳು (choultry, ' 'ಅಂಬಲಂ' ಅಥವಾ 'ಸಭಾ') ಮತ್ತು ಇತರ ಸ್ಮಾರಕಗಳು ಇವೆ.^[೧೦] ದೇಗುಲದ ಪೋನ್ ಅಂಬಲಂನ ಸುವರ್ಣ ಸಭಾಂಗಣದಲ್ಲಿ ನಟರಾಜ ಆನಂದ ತಾಂಡವ ("ಆನಂದದ ನೃತ್ಯ")ವನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶಿಸುತ್ತಿರುವಂತೆ ಶಿವನನ್ನು ಪ್ರಸ್ತುತಪಡಿಸಲಾಗಿದೆ.
ರಜತ ಸಭಾ (ವೆಲ್ಲಿಚಬಾಯಿ)	ಮೀನಾಕ್ಷಿ ದೇವಸ್ಥಾನ	ಮಧುರೈ	ಬೆಳ್ಳಿ	ಸಂಧ್ಯಾ ತಾಂಡವ		ಈ ದೇವಾಲಯವು ವೈಗೈ ನದಿಯ ದಕ್ಷಿಣ ದಂಡೆಯಲ್ಲಿರುವ ಐತಿಹಾಸಿಕ ಹಿಂದೂ ದೇವಾಲಯವಾಗಿದೆ^[೧೧] ಮಧುರೈ, ತಮಿಳುನಾಡು, ಭಾರತದಲ್ಲಿರುವ ದೇವಾಲಯವಾಗಿದೆ. ಇದು ಮೀನಾಕ್ಷಿ ದೇವತೆಗೆ ಸಮರ್ಪಿತವಾಗಿದೆ. ಇದು ಪಾರ್ವತಿ ರೂಪವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಆಕೆಯ ಪತಿ "ಸುಂದರೇಶ್ವರ", ಶಿವ ರೂಪವಾಗಿದೆ. ಈ ದೇವಾಲಯವು ತಮಿಳು ಸಂಗಮ್ ಸಾಹಿತ್ಯದಲ್ಲಿ ಉಲ್ಲೇಖಿಸಲಾದ ಪುರಾತನ ದೇವಾಲಯದ ನಗರವಾದ ಮಧುರೈನ ಮಧ್ಯಭಾಗದಲ್ಲಿದೆ, 6 ನೇ ಶತಮಾನದ-CE ಪಠ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ದೇವಿಯ ದೇವಾಲಯವನ್ನು ಉಲ್ಲೇಖಿಸಲಾಗಿದೆ.^[೧೨]
ತಾಮ್ರ ಸಭೆ (ತಾಮಿರಾಚಬಾಯಿ)	ನೆಲ್ಲೈಯಪ್ಪರ್ ದೇವಸ್ಥಾನ	ತಿರುನೆಲ್ವೇಲಿ	ತಾಮ್ರ	ಮುನಿ ತಾಂಡವ		ಪುರಾಣ ಕಾಲದಲ್ಲಿ, ಈ ಸ್ಥಳವನ್ನು ವೇಣುವನ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಇದು ಬಿದಿರುಗಳ ಕಾಡಾಗಿದೆ. ಪ್ರಸ್ತುತ ದೇವಾಲಯದಲ್ಲಿರುವ ದೇವರು ಬಿದಿರಿನ ಕಾಡಿನೊಳಗೆ ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಾನೆ ಎಂದು ನಂಬಲಾಗಿದೆ. ವಿಷ್ಣು ಈ ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿ ಶಿವ ಮತ್ತು ಪಾರ್ವತಿ ನಡುವಣ ಮದುವೆಗೆ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿದ್ದಾರೆಂದು ನಂಬಲಾಗಿದೆ. ಐತಿಹ್ಯವನ್ನು ಬಿಂಬಿಸುವ ದೇವಾಲಯದಲ್ಲಿ ಲೋಹೀಯ ಗಿಂಡಿ,ಪಾತ್ರೆಯೊಂದಿಗೆ ವಿಷ್ಣುವಿನ ಚಿತ್ರವಿದೆ.^[೧೩] ಶಿವನನ್ನು ಲಿಂಗಂ ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುವ ನೆಲ್ಲೈಯಪ್ಪರ್ (ವೇಣುವನಾಥರ್ ಎಂದೂ ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ) ಎಂದು ಪೂಜಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅವರ ಪತ್ನಿ ಪಾರ್ವತಿ ಅವರನ್ನು ಕಂಠಿಮತಿ ಅಮ್ಮನ್ ಎಂದು ಚಿತ್ರಿಸಲಾಗಿದೆ.
ಚಿತ್ರ ಸಭೆ (ಚಿತಿರಾಚಾಬಾಯಿ)	ಕುಟ್ರಲನಾಥರ ದೇವಸ್ಥಾನ	ಕೋರ್ಟಲಂ	ಕಲೆ	ತ್ರಿಪುರ ತಾಂಡವ		ಕುತ್ರಲಂ ದಕ್ಷಿಣದ ತಮಿಳುನಾಡು\|ತಮಿಳುನಾಡು ಜನಪ್ರಿಯ ಪ್ರವಾಸಿ ತಂಗುದಾಣವಾಗಿದ್ದು, ಸುಂದರವಾದ ಸುತ್ತಮುತ್ತಲಿನ ನಡುವೆ ಜಲಪಾತಗಳಿಗೆ ಹೆಸರುವಾಸಿಯಾಗಿದೆ - ಮತ್ತು ಇದು ಅನೇಕ ಸಾಹಿತ್ಯ ಕೃತಿಗಳ ಸ್ಫೂರ್ತಿಯ ಮೂಲವಾಗಿದೆ. ಋಷಿ ಅಗಸ್ತ್ಯರು, ಶಿವನ ಕೋರಿಕೆಯ ಮೇರೆಗೆ, ಭೂಮಿಯ ಸಮತೋಲನವನ್ನು ಸ್ಥಿರಗೊಳಿಸಲು ಮತ್ತು ಹಿಮಾಲಯದಲ್ಲಿ ನಡೆದ ಶಿವ ಮತ್ತು ಪಾರ್ವತಿಯ ವಿವಾಹದಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ಘಟಕಗಳಿಂದ ಉಂಟಾದ ಅಸ್ಥಿರತೆಯನ್ನು ನಿವಾರಿಸಲು ದಕ್ಷಿಣದ ಕಡೆಗೆ ಸಾಗಿದರು. ದೈವಿಕ ದಂಪತಿಗಳ ಒಂದು ನೋಟವನ್ನು ನಿರೀಕ್ಷಿಸಿ, ಅಲ್ಲಿ ಅವರು ವಿಷ್ಣುವಿನ ಚಿತ್ರಣವನ್ನು ಕುಗ್ಗಿಸಿ ಇಲ್ಲಿ ಶಿವಲಿಂಗವನ್ನು ರಚಿಸಿದರು ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗುತ್ತದೆ, ಆದ್ದರಿಂದ ಇದನ್ನು ಕುಟ್ರಾಲಂ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ವಾಸ್ತುಶಿಲ್ಪದ ಪ್ರಕಾರ ಚಿತ್ರಸಭಾವು ತಮಿಳುನಾಡಿನ ಇತರ ನಟರಾಜ ಸಭಾಗಳನ್ನು ಹೋಲುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅದರ ಒಳಭಾಗವು ನೂರಾರು ಭಿತ್ತಿಚಿತ್ರಗಳಿಂದ ಅಲಂಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ, ಭಾರತೀಯ ಮಹಾಕಾವ್ಯಗಳ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ಚಿತ್ರಿಸುತ್ತದೆ. ಕುರುಂಪಲವೀಸರ್ ದೇವಸ್ಥಾನದಿಂದ ಉತ್ಸವದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ನಟರಾಜರನ್ನು ಇಲ್ಲಿಗೆ ತರಲಾಗುತ್ತದೆ. ಸ್ಥಳ ವೃಕ್ಷವು ಕುರುಂ ಪಾಲಾ ಮತ್ತು ತೀರ್ಥಂ ಚಿತ್ರಾನದಿ. ನಟರಾಜನು ನೃತ್ಯ ತಾಂಡವ ಭಂಗಿಯಲ್ಲಿ ಆಡುತ್ತಾನೆ.^[೧೪]

ಟಿಪ್ಪಣಿಗಳು

↑ Historical dictionary of the Tamils.Vijaya Ramaswamy
↑ The Dance of Siva: Religion, Art and Poetry in South IndiaDavid Smith
↑ Dr. R., Selvaganapathy, ed. (2013). Saiva Encyclopaedia volume 1 - Thirumurai Thalangal. Chennai, India: Saint Sekkizhaar Human Resource Development Charitable Trust. pp. 631–2.
↑ Neergundha, Nagaraj. Artha: A life Fostered by Silence. Notion Press. pp. 60–1. ISBN 9789352060962.
↑ Rajarajan, R.K.K. (2014). "Pañcanṛtyasabhās: Dancing Halls Five". Religion of South Asia, Equinox Publishing, Sheffield. 8 (2): 197–216.
↑ Encyclopaedia of the Śaivism . P 212 by Swami P. Anand, Swami Parmeshwaranand.
↑ ^೭.೦ ^೭.೧ James G. Lochtefeld (2002). The Illustrated Encyclopedia of Hinduism: A-M. The Rosen Publishing Group. p. 147. ISBN 978-0-8239-3179-8.
↑ Donald Frederick Lakh; Edwin J. Van Kley (1993). South Asia. University of Chicago Press. pp. 1002–1003. ISBN 978-0-226-46754-2.
↑ Constance Jones; James D. Ryan (2006). Encyclopedia of Hinduism. Infobase Publishing. p. 107. ISBN 978-0-8160-7564-5.
↑ Barrett, Douglas (1964). "James C. Harle: Temple gateways in South India: the architecture and iconography of the Cidambaram gopuras". Bulletin of the School of Oriental and African Studies. Cambridge University Press. 27 (2): 462–463. doi:10.1017/s0041977x00096063.
↑ Vijaya Ramaswamy (2017). Historical Dictionary of the Tamils. Rowman & Littlefield Publishers. pp. 9–10, 103, 210, 363–364. ISBN 978-1-5381-0686-0.
↑ "This Temple Is Covered in Thousands of Colorful Statues". National Geographic. 2 August 2017. Retrieved 26 February 2019.
↑ Ayyar, P. V. Jagadisa (1993). South Indian Shrines: Illustrated (2nd ed.). New Delhi: Asian Educational Service. p. 24. ISBN 81-206-0151-3.
↑ V., Meena. Temples in South India. Kanniyakumari: Harikumar Arts. p. 9.

ಉಲ್ಲೇಖ

Ca Ve, Ppiramaṇiyan̲; G., Rajendran (1985). Heritage of the Tamils: temple arts. International Institute of Tamil Studies. the hymnists as Tillai came to be universally accepted as the place where the Lord dances in the Hall of Gold - Pon Ambalam
Pal, Pratapaditya (1988). Indian Sculpture: 700-1800 By Los Angeles County Museum of Art. University of California Press. ISBN 9780520064775.

ಬಾಹ್ಯ

ಪಂಚ ಸಭಾೈ ನಕ್ಷೆ

[1] Historical dictionary of the Tamils.Vijaya Ramaswamy

[2] The Dance of Siva: Religion, Art and Poetry in South IndiaDavid Smith

[Saiva1-3] Dr. R., Selvaganapathy, ed. (2013). Saiva Encyclopaedia volume 1 - Thirumurai Thalangal. Chennai, India: Saint Sekkizhaar Human Resource Development Charitable Trust. pp. 631–2.

[4] Neergundha, Nagaraj. Artha: A life Fostered by Silence. Notion Press. pp. 60–1. ISBN 9789352060962.

[5] Rajarajan, R.K.K. (2014). "Pañcanṛtyasabhās: Dancing Halls Five". Religion of South Asia, Equinox Publishing, Sheffield. 8 (2): 197–216.

[6] Encyclopaedia of the Śaivism . P 212 by Swami P. Anand, Swami Parmeshwaranand.

[Lochtefeld2002p147-7] ೭.೦ ^೭.೧ James G. Lochtefeld (2002). The Illustrated Encyclopedia of Hinduism: A-M. The Rosen Publishing Group. p. 147. ISBN 978-0-8239-3179-8.

[8] Donald Frederick Lakh; Edwin J. Van Kley (1993). South Asia. University of Chicago Press. pp. 1002–1003. ISBN 978-0-226-46754-2.

[JonesRyan2006p107-9] Constance Jones; James D. Ryan (2006). Encyclopedia of Hinduism. Infobase Publishing. p. 107. ISBN 978-0-8160-7564-5.

[10] Barrett, Douglas (1964). "James C. Harle: Temple gateways in South India: the architecture and iconography of the Cidambaram gopuras". Bulletin of the School of Oriental and African Studies. Cambridge University Press. 27 (2): 462–463. doi:10.1017/s0041977x00096063.

[Ramaswamy2017p9-11] Vijaya Ramaswamy (2017). Historical Dictionary of the Tamils. Rowman & Littlefield Publishers. pp. 9–10, 103, 210, 363–364. ISBN 978-1-5381-0686-0.

[12] "This Temple Is Covered in Thousands of Colorful Statues". National Geographic. 2 August 2017. Retrieved 26 February 2019.

[Ayyar-13] Ayyar, P. V. Jagadisa (1993). South Indian Shrines: Illustrated (2nd ed.). New Delhi: Asian Educational Service. p. 24. ISBN 81-206-0151-3.

[Meena-14] V., Meena. Temples in South India. Kanniyakumari: Harikumar Arts. p. 9.

[೧]

[೨]

[೩]

[೪]

[೫]

[೬]

[೭]

[೮]

[೯]

[೧೦]

[೧೧]

[೧೨]

[೧೩]

[೧೪]