ವಿಕಿಪೀಡಿಯ

ವಿಸರ್ಜನ ವ್ಯಾಪಾರ

ಕ್ಯಾಪ್ ಎಂಡ್ ಟ್ರೇಡ್ ಎಂದೂ ಸಹ ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ವಿಸರ್ಜನಗಳ ವಹಿವಾಟು ಆರ್ಥಿಕ ಪ್ರೋತ್ಸಾಹವನ್ನು ಮುಂದೊಡ್ಡುವ ಮೂಲಕ ಮಾಲಿನ್ಯಜನಕ ವಿಸರ್ಜನೆಗಳನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಗೊಳಸುವುದರ ಮೂಲಕ ಮಾಲಿನ್ಯವನ್ನು ಹತೋಟಿಯಲ್ಲಿಡಲು ಬಳಸುತ್ತಿರುವ ಆಡಳಿತಾತ್ಮಕ ಮಾರ್ಗವಾಗಿದೆ.

ಜರ್ಮನಿಯ ಒಂದು ಕಲ್ಲಿದ್ದಲ ಶಕ್ತಿ ಕೇಂದ್ರ.ವಿಸರ್ಜನಾ ವ್ಯಾಪಾರದಿಂದ, ಕಲ್ಲಿದ್ದಲು ಇತರ ಇಂಧನಗಳಿಗಿಂತಲೂ ಕಡಿಮೆ ಸ್ಪರ್ಧಾತ್ಮಕ ಆಯ್ಕೆಯಾಗಬಹುದು.

ಒಂದು ಕೇಂದ್ರೀಯ ಅಧಿಕಾರವು(ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಒಂದು ಸರ್ಕಾರಿ ವಿಭಾಗವು) ವಿಸರ್ಜಿಸಬಹುದಾದ ಮಾಲಿನ್ಯಕಾರಕಗಳ ಪ್ರಮಾಣದ ಮೇಲೆ ಒಂದು ಮಿತಿ ಅಥವಾ ಮುಚ್ಚಳ ವನ್ನು ಇರಿಸುತ್ತದೆ. ಕಂಪನಿಗಳು ಅಥವಾ ಇತರ ಗುಂಪುಗಳಿಗೆ ವಿಸರ್ಜನ ಪರವಾನಗಿಗಳನ್ನು ಕೊಡಮಾಡಲಾಗುವುದು ಮತ್ತು ಅವರು ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಪ್ರಮಾಣದ ಮಾಲಿನ್ಯ ವಿಸರ್ಜನೆ ಮಾಡುವ ಹಕ್ಕನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸಲು ಅವಶ್ಯಕವಾದಂತಹ, ಸರಿಪ್ರಮಾಣದ ಸಂಖ್ಯೆಯ ಅನುಮತಿ (ಅಥವಾ ಜಮಾಗಳು )ಯನ್ನು ಹೊಂದಿರಬೇಕು. ಈ ಅನುಮತಿಗಳ ಮತ್ತು ಜಮಾಗಳ ಮೊತ್ತವು ಮುಚ್ಚಳವನ್ನು ಮೀರಬಾರದು, ಹೀಗಾಗಿ ವಿಸರ್ಜನೆಯ ಮೊತ್ತವು ಆ ಮಿತಿಯಲ್ಲಿಯೇ ಸೀಮಿತವಾಗುತ್ತದೆ. ಯಾವುದಾದರೂ ಕಂಪನಿಯು ತನ್ನ ವಿಸರ್ಜನಾ ಅನುಮತಿಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಬಯಸಿದಲ್ಲಿ ಅದು ಕಡಿಮೆ ಮಲಿನತೆ ಉಂಟುಮಾಡುವ ಕಂಪನಿಗಳಿಂದ ಜಮಾವನ್ನು ಖರೀದಿಸಬಹುದು. ಈ ಅನುಮತಿಯ ವರ್ಗಾವಣೆಯನ್ನು ವ್ಯಾಪಾರ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುವುದು. ಪರಿಣಾಮವೇನೆಂದರೆ, ಕೊಳ್ಳುವವನು ಮಾಲಿನ್ಯಗೊಳಿಸಲು ಬೆಲೆಯನ್ನು ತೆರುತ್ತಾನೆ, ಮಾರುವವನು ಅವಶ್ಯ ಮಟ್ಟಕ್ಕಿಂತಲೂ ಹೆಚ್ಚಿನ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಮಲಿನತೆಯನ್ನು ತಗ್ಗಿಸಿದುದರ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ಸೂಕ್ತ ಪ್ರತಿಫಲ ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ. ಹೀಗಾಗಿ, ಸೈದ್ಧಾಂತಿಕವಾಗಿ, ಯಾರು ಮಾಲಿನ್ಯವನ್ನು ಬಹಳ ಕಡಿಮೆ ದರದಲ್ಲಿ ತಗ್ಗಿಸಬಲ್ಲರೋ ಅವರು ಹಾಗೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ, ತನ್ಮೂಲಕ ಮಾಲಿನ್ಯವನ್ನು ಕಡಿಮೆಗೊಳಿಸಲು ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ತಗಲುವ ಖರ್ಚು ಬಹಳ ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತದೆ.[೧]

ಹಲವಾರು ವಾಯುಮಾಲಿನ್ಯಜನಕಗಳಲ್ಲಿ ಈ ವ್ಯಾಪಾರವು ಕ್ರಿಯಾತ್ಮಕವಾಗಿ ಜರುಗುತ್ತಿದೆ. ಪಚ್ಚಗೃಹಾನಿಲಗಳಿಗೆ ಬಲು ದೊಡ್ಡದಾದುದೆಂದರೆ ಯೂರೋಪಿಯನ್ ವಿಸರ್ಜನ ವ್ಯಾಪಾರ ಯೋಜನೆ.[೨] ಯುನೈಟೆಡ್ ಸ್ಟೇಟ್ಸ್ ನಲ್ಲಿ ಆಮ್ಲ ಮಳೆಯನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಲು ಒಂದು ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯೇ ಇದೆ ಮತ್ತು ನೈಟ್ರೋಜನ್ ಆಕ್ಸೈಡ್ ಗಳನ್ನು ಕಡಿಮೆಗೊಳಿಸಲು ಹಲವಾರು ಸ್ಥಳೀಯ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಗಳಿವೆ.[೩] ಇತರ ಮಾಲಿನ್ಯಕಾರಕಗಳಿಗೆ ಇರುವಂತಹ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಗಳು ಚಿಕ್ಕದಾಗಿಯೂ ಮತ್ತು ಹೆಚ್ಚು ಸ್ಥಳೀಯ ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ಸೀಮಿತವಾಗಿಯೂ ಕಂಡುಬರುತ್ತವೆ.

ಸ್ಥೂಲ ಅವಲೋಕನ

ಬದಲಾಯಿಸಿ

ವಿಸರ್ಜನೆಗಳ ವ್ಯಾಪಾರ ಯೋಜನೆಯ ಪ್ರಮುಖವಾದ ಗುರಿಯೆಂದರೆ ಒಂದು ನಿಯತವಾದ ವಿಸರ್ಜನೆಗಳ ಗುರಿಯನ್ನು ಮುಟ್ಟಲು ತಗಲುವ ಖರ್ಚನ್ನು ಸಾಧ್ಯವಾದಷ್ಟೂ ಕಡಿಮೆ ಮಾಡುವುದು.[೪] ಮುಚ್ಚಳ ಎಂಬುದು ವಿಸರ್ಜನೆಗಳ ಮೇಲೆ ಹೇರಬೇಕಾದ ಮಿತಿಯಾಗಿದ್ದು ಈ ಮಿತಿಯು ಕಾಲಕ್ರಮೇಣ ಇಳಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ - ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ವಿಸರ್ಜನಾ ಮಟ್ಟವನ್ನು ಇಳಿಸುವುದೇ ಇದರ ಪರಮ ಗುರಿ.[೪] ಇತರ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಾ ವ್ಯವಹಾರಗಳಿಂದ ಬಂದ ಜಮಾದ ಒಂದು ಭಾಗವನ್ನು ಹೊರಗುಳಿಸಬೇಕು, ಇದರಿಂದ ಪ್ರತಿಬಾರಿ ವ್ಯಾಪಾರ ನಡೆದಾಗಲೂ ವಿಸರ್ಜನೆಯ ನಿವ್ವಳ ಮೊತ್ತದಲ್ಲಿ ಕಡಿತ ಉಂಟಾಗುತ್ತದೆ. ಹಲವಾರು ಮುಚ್ಚಳ-ಮತ್ತು-ವ್ಯಾಪಾರ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳಲ್ಲಿ ಮಾಲಿನ್ಯವನ್ನೇ ಮಾಡದಂತಹ ಸಂಸ್ಥೆಗಳೂ ಭಾಗವಹಿಸಬಹುದು, ಹೀಗಾಗಿ ಪರಿಸರವಾದಿ ತಂಡಗಳು ಸಹ ಅನುಮತಿಗಳನ್ನು ಹಾಗೂ ಜಮಾಗಳನ್ನು ಕೊಳ್ಳಬಹುದು ಮತ್ತು ನಿರ್ವೃತ್ತಿಗೊಳಿಸಬಹುದು ಮತ್ತು, ತನ್ಮೂಲಕ, ಬೇಡಿಕೆಯ ನಿಯಮದ ರೀತ್ಯಾ, ಮಿಕ್ಕ ಅನುಮತಿ/ಜಮಾದ ಬೆಲೆಯನ್ನು ಏರಿಸಬಹುದು.[೫] ಕಾರ್ಪೊರೇಷನ್ ಗಳು ಸಹ ಸಮಯಕ್ಕೆ ಮುಂಚೆಯೇ ಅವರಿಗೆ ಲಾಭರಹಿತವಾದ ಅಸ್ತಿತ್ವಗಳನ್ನು ದೇಣಿಗೆಯಾಗಿ ಕೊಟ್ಟು ಅನುಮತಿಗಳನ್ನು ಹಿಂತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಬಹುದು ಮತ್ತು ಹೀಗೆ ಆದಾಗ ಆ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ತೆರಿಗೆ ಕಡಿಮೆಗೊಳಿತಕ್ಕೆ ಅರ್ಹವಾಗಿರುತ್ತವೆ.

ಪರಿಸರದ ತೊಂದರೆಗಳನ್ನು ಹತ್ತಿಕ್ಕಲು ಸೂಚಿತವಾದ "ಆಜ್ಞೆ ಮತ್ತು ಅಂಕೆ"ಯ ನಿಯಂತ್ರಣದ ಬದಲು "ಮಾರುಕಟ್ಟೆ-ಆಧಾರಿತ" ಸಾಧನಗಳಾದ ವಿಸರ್ಜನ ವ್ಯಾಪಾರದಂತಹವುಗಳನ್ನು ಬಳಸಲು ಆರ್ಥಿಕತಜ್ಞರು ಪ್ರೇರೇಪಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.[೬] ಆಜ್ಞೆ ಮತ್ತು ಅಂಕೆಯ ನಿಯಂತ್ರಣವು ಬಹಳ ಕಟು, ಭೌಗೋಳಿಕ ಮತ್ತು ತಾಂತ್ರಿಕ ವ್ಯತ್ಯಾಸಗಳಿಗೆ ಸ್ಪಂದಿಸದು ಮತ್ತು ಅಸಮರ್ಪಕವಾದುದೆಂದು ಟೀಕೆ ಮಾಡಲಾಯಿತು.[೭] ಆದರೆ, ವಿಸರ್ಜನ ವ್ಯಾಪಾರವು ವಿಸರ್ಜನೆಗಳನ್ನು ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿ ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಲು ಒಂದು ಮುಚ್ಚಳ ಅವಶ್ಯ ಮತ್ತು ಈ ಮುಚ್ಚಳವೇ ಸರ್ಕಾರಿ ನಿಯಂತ್ರಕ ಸೂತ್ರ. ಸರ್ಕಾರದ ರಾಜಕೀಯ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಗಳಿಂದ ಒಂದು ಮುಚ್ಚಳವನ್ನು ನಿಗದಿಸಿದ ಮೇಲೆ, ಖಾಸಗಿ ಕಂಪನಿಗಳು ತಮ್ಮ ವಿಸರ್ಜನಗಳನ್ನು ಕಡಿಮೆಗೊಳಿಸಬೇಕೋ ಬೇಡವೋ ಮತ್ತು ಹಾಗಿದ್ದಲ್ಲಿ ಹೇಗೆ ಕಡಿಮೆಗೊಳಿಸಬೇಕೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಆಯ್ದುಕೊಳ್ಳಲು ಮುಕ್ತ ಅವಕಾಶವಿರುತ್ತದೆ. ವಿಸರ್ಜನಗಳನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡುವುದರಲ್ಲಿ ವಿಫಲರಾದರೆ ತದನಂತರದ ಸರ್ಕಾರಿ ನಿಯಂತ್ರಕ ಸೂತ್ರದ ಮೂಲಕ ಶಿಕ್ಷೆಗೆ ಗುರಿಯಾಗಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ತೆರಬೇಕಾದ ದಂಡದಿಂದ ತಮ್ಮ ಉತ್ಪನ್ನದ ಉತ್ಪಾದನಾ ವೆಚ್ಚವು ಹೆಚ್ಚುತ್ತದೆ. ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ಮಾಲಿನ್ಯ ನಿಯಂತ್ರಣಕ್ಕೆ ತಲೆಬಾಗಲು ಅತಿ ಕಡಿಮೆ ವೆಚ್ಚದ ಪಥವನ್ನು ಆಯ್ದುಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ, ಇದರಿಂದ ಎಲ್ಲಿ ಕಡಿಮೆ ವೆಚ್ಚದಲ್ಲಿ ಪರಿಹಾರಗಳು ದೊರೆಯುವುವೋ ಅಲ್ಲಿ ಮಾಲಿನ್ಯ ತಗ್ಗುತ್ತದೆ ಹಾಗೂ ಹೆಚ್ಚು ವೆಚ್ಚ ಭರಿಸಬೇಕಾದ ಮಾಲಿನ್ಯಗಳ ವಿಸರ್ಜನಾ ಮಟ್ಟವು ತಗ್ಗುತ್ತದೆ.

ಇತಿಹಾಸ

ಬದಲಾಯಿಸಿ

ವಾಯುಮಾಲಿನ್ಯವನ್ನು ತಗ್ಗಿಸಲು, "ಕ್ಯಾಪ್-ಎಂಡ್-ಟ್ರೇಡ್" ಎಂದು ನಂತರದ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಕರೆಯಲ್ಪಟ್ಟ ವಿಧಾನದ, ಕಾರ್ಯಕ್ಷಮತೆಯನ್ನು ತಿಳಿಸುವ ಮೊದಲ ಪ್ರದರ್ಶನವನ್ನು ಮೈಕ್ರೋ-ಎಕನಾಮಿಕ್ ಗಣಕ ಸಿಮ್ಯುಲೇಷನ್(ಪ್ರತಿಸ್ವರೂಪ) ಅಧ್ಯಯನಗಳ ಮೂಲಕ 1967ರಿಂದ 1970ರ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ವಾಯು ಮಾಲಿನ್ಯ ನಿಯಂತ್ರಣ ಆಡಳಿತ ಮಂಡಳಿ(ಯುನೈಟೆಡ್ ಸ್ಟೇಟ್ಸ್ ಎಂವಿರಾನ್ಮೆಂಟಲ್ ಪ್ರೊಟೆಕ್ಷನ್ ಏಜೆನ್ಸಿಯ ಆಫೀಸ್ ಆಫ್ ಏರ್ ಎಂಡ್ ರೇಡಿಯೇಷನ್ ಗೂ ಹಿಂದಿನ ಸಂಸ್ಥೆ ಇದು)ಗಾಗಿ ಎಲಿಸನ್ ಬರ್ಟನ್ ಮತ್ತು ವಿಲಿಯಂ ಸ್ಯಾಂಜೌರ್ ನೀಡಿದರು. ಈ ಅಧ್ಯಯನಗಳು ವಿವಿಧ ನಿಯಂತ್ರಣ ಯೋಜನೆಗಳ ವೆಚ್ಚ ಮತ್ತು ಕ್ಷಮತೆಯನ್ನು ಹೋಲಿಸಲು ಹಲವಾರು ನಗರಗಳ ಮತ್ತು ಅವುಗಳ ವಿಸರ್ಜನ ಮೂಲಗಳ ಗಣಿತದ ಮಾದರಿಗಳನ್ನು ಬಳಸಿದವು.[೮][೯][೧೦][೧೧][೧೨] ಪ್ರತಿ ತಗ್ಗಿಸುವಿಕೆಯ ಹಂಚಿಕೆಯನ್ನೂ ಗಣಕದಿಂದ ಯೋಜಿತವಾದ ಅತ್ಯುತ್ತಮ "ಬಲು ಅಗ್ಗದ ಪರಿಹಾರ" ಕಾರ್ಯದೊಂದಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿ ಮೂಲದಲ್ಲಿಯೇ ತಗ್ಗಿಸುವ ಅತಿ ಅಗ್ಗದ ವಿಧವನ್ನು ಗುರುತಿಸಿ ದತ್ತ ತಗ್ಗಿಸುವಿಕೆಯ ಗುರಿಯನ್ನು ತಲುಪಲು ಯತ್ನಿಸಲಾಯಿತು.[೧೩] ಪ್ರತಿ ಬಾರಿಯೂ ಅದೇ ಪ್ರಮಾಣದ ವಿಸರ್ಜನೆಗೆ ಯಾವುದೇ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಮಾಲಿನ್ಯ ತಗ್ಗಿಸುವ ಹಂಚಿಕೆಯ ವೆಚ್ಚಕ್ಕಿಂತಲೂ ಈ ಬಲು ಅಗ್ಗದ ಪರಿಹಾರವು ಹೆಚ್ಚು ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿರುವುದು ಸಾಬೀತಾಯಿತು.[೧೪] ಈ ರೀತಿ "ಮುಚ್ಚಳ ಮತ್ತು ವ್ಯಾಪಾರ" ಯೋಜನೆಯು ದತ್ತ ಇಳಿಕೆಗಾಗಿ "ಅತಿ ಕಡಿಮೆ ವೆಚ್ಚದ ಪರಿಹಾರ"ವಾಗಿ ರೂಪಗೊಂಡಿತು.

ವಿಸರ್ಜನ ವ್ಯಾಪಾರದ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯನ್ನು ಅದರ ಇತಿಹಾಸದ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ನಾಲ್ಕು ಘಟ್ಟಗಳಾಗಿ ವಿಂಗಡಿಸಬಹುದು:[೧೫]

  1. ಅಂತರ್ಧಾರಣೆ: ಸಾಧನದ ಸೈದ್ಧಾಂತಿಕ ಚರ್ಚೆ(ಕೋಸ್[೧೬], ಕ್ರಾಕರ್[೧೭], ಡೇಲ್ಸ್[೧೮], ಮಾಂಟ್ಗೋಮೆರಿ[೧೯], ಇತ್ಯಾದಿ) ಮತ್ತು, ಹಿಂದಿನದರಿಂದ ಹೊರತಾಗಿ, ಯುಎಸ್ ಎನ್ವಿರಾಂನ್ಮೆಂಟಲ್ ಪ್ರೊಟೆಕ್ಟಿವ್ ಏಜೆನ್ಸಿಯಲ್ಲಿ "ಅಳ್ಳಕವಾದ ನಿಯಂತ್ರಣ"ದೊಡನೆ ಕ್ರೀಡಿಸುವಿಕೆ
  2. ತತ್ತ್ವದ ಪುರಾವೆ: "ಆಫ್ ಸೆಟ್-ಸೂತ್ರ"ದ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ 1977ರ ಶುದ್ಧ ಗಾಳಿ ಕಾಯಿದೆಯಡಿಯಲ್ಲಿ ವಿಸರ್ಜನ ಪತ್ರಗಳ ವ್ಯಾಪಾರ ಮೊದಲು ವೃದ್ಧಿಯಾದದ್ದು.
  3. ಮಾದರಿ: ಯುಎಸ್ ನ "ಆಮ್ಲ ಮಳೆ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ"ದ ಅಂಗವಾಗಿ, 1990ರ ಪರಿಶುದ್ಧ ಗಾಳಿ ಕಾಯಿದೆಯ ತಲೆಬರಹ IVರಲ್ಲಿ "ಮುಚ್ಚಳ-ಮತ್ತು-ವ್ಯಾಪಾರ" ವ್ಯವಸ್ಥೆಯು ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ಚಿಮ್ಮಿಸಲಾಯಿತು, "ಯೋಜನೆ 88" ತಯಾರಿಸಿದಂತಹ ಪರಿಸರ ಸಂಹಿತೆಯ ಮಾದರಿ ವರ್ಗವೆಂದು ಇದನ್ನು ಅಧಿಕೃತವಾಗಿ ಘೋಷಿಸಲಾದ ಇದು ಯುಎಸ್ ನ ಕೈಗಾರಿಕಾ ಹಾಗೂ ಪರಿಸರದ ಔನ್ನತ್ಯಕ್ಕಾಗಿ ಎರಡಕ್ಕೂ ಒಂದು ಸಂಪರ್ಕ-ಜಾಲ ಬೆಸೆಯುವ ಪ್ರಯತ್ನವಾಗಿತ್ತು.,
  4. ಆಡಳಿತಕ್ರಮ ರಚನೆ: ಯು ಎಸ್ ಪರಿಶುದ್ಧ ಗಾಳಿ ಸಂಹಿತೆಯಿಂದ ವಿಭಜಿತವಾಗಿ ವಿಶ್ವ ವಾತಾವರಣ ಸಂಹಿತೆಗೆ, ಅಲ್ಲಿಂದ ಯೂರೋಪಿಯನ್ ಒಕ್ಕೂಟಕ್ಕೆ, ಜೊತೆಜೊತೆಗೇ ವಿಶ್ವದಲ್ಲಿ ತಲೆದೋರುತ್ತಿದ್ದ ಅಂಗಾರ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯ ಪ್ರತೀಕ್ಷೆ ಹೊಂದುವಿಕೆ ಮತ್ತು "ಅಂಗಾರ ಉದ್ಯಮ"ದ ರಚನೆ.

ಮುಚ್ಚಳ ಮತ್ತು ವ್ಯಾಪಾರದೊಡನೆ ಅಡಿರೇಖೆ ಮತ್ತು ಜಮಾ ಮಾರ್ಗದಲ್ಲಿ ಕಂಡ ಪರಿಹಾರಗಳ ಹೋಲಿಕೆ

ಬದಲಾಯಿಸಿ

ಪಠ್ಯಪುಸ್ತಕ ವಿಸರ್ಜನ ವ್ಯಾಪಾರ ಯೋಜನೆಯನ್ನು "ಮುಚ್ಚಳ-ಮತ್ತು-ವ್ಯಾಪಾರ" ಮಾರ್ಗವೆಂದು ಕರೆಯಬಹುದು; ಇದರಲ್ಲಿ ಒಂದು ಮೊತ್ತದ ಸೀಮಿತತೆಯನ್ನು ಎಲ್ಲಾ ಮೂಲಗಳ ಮೇಲೂ ಸ್ಥಾಪಿಸಲಾಗುವುದು ಮತ್ತು ಈ ಮೂಲಗಳು ತಮ್ಮತಮ್ಮಲ್ಲೇ ವ್ಯಾಪಾರ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಅವಕಾಶ ಕಲ್ಪಿತವಾಗಿ ಯಾವ ಮೂಲಗಳು ಮೊತ್ತವಾದ ಮಾಲಿನ್ಯ ಹೊರೆಯನ್ನು ಸೂಸುತ್ತವೆಂದು ಅರಿಯುವುದು ಶಕ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ. ಪ್ರಮುಖವಾದ ವ್ಯತ್ಯಾಸಗಳುಳ್ಳ ಇದರ ಪರ್ಯಾಯ ಮಾರ್ಗವೇ ಅಡಿರೇಖೆ ಮತ್ತು ಜಮಾ ಯೋಜನೆ.[೨೦]

ಅಡಿರೇಖೆ ಮತ್ತು ಜಮಾ ಯೋಜನೆಯಲ್ಲಿ ಮೊತ್ತ ಮುಚ್ಚಳದಡಿಯಲ್ಲಿಲ್ಲದ ಮಾಲಿನ್ಯಕಾರರು ಜಮಾಗಳನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಬಹುದು. ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಪರಿಹಾರಗಳೆಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ಇವನ್ನು ಒಂದು ಅಡಿರೇಖೆಯ ಮಟ್ಟಕ್ಕಿಂತಲೂ ಕೆಳಗಿನ ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ವಿಸರ್ಜನೆಗಳನ್ನು ಇಳಿಸುವುದರ ಮೂಲಕ ಪಡೆಯಬಹುದು. ಅಂತಹ ಜಮಾಗಳನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಣ ಮಿತಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುವಂತಹ ಮಾಲಿನ್ಯಕಾರರು ಖರೀದಿಸಬಹುದು.[೨೧]

ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ವಿಸರ್ಜನ ವ್ಯಾಪಾರದ ಆರ್ಥಿಕ ಆಗುಹೋಗುಗಳು

ಬದಲಾಯಿಸಿ

ಯಾವುದೇ ದೇಶವು ಆಜ್ಞೆ-ಅಂಕೆಯ ಕ್ರಮವನ್ನು ಬಳಸಿ ವಿಸರ್ಜನೆಯನ್ನು ತಗ್ಗಿಸಬಹುದು; ನಿಯಂತ್ರಣ, ನೇರ ಹಾಗೂ ಪರೋಕ್ಷ ತೆರಿಗೆಗಳ ಮೂಲಕ. ಆ ಕ್ರಮದ ವೆಚ್ಚವು ದೇಶದಿಂದ ದೇಶಕ್ಕೆ ಬದಲಾಗುತ್ತದೆ, ಏಕೆಂದರೆ ಮಾರ್ಜಿನಲ್ ಅಬೇಟ್ಮೆಂಟ್ ಕಾಸ್ಟ್ ಕರ್ವ್ (MAC) — ಒಂದು ಹೆಚ್ಚುವರಿ ಮಾಲಿನ್ಯಕಾರಕ unitಅನ್ನು ಹೋಗಲಾಡಿಸುವ ವೆಚ್ಚ - ದೇಶದೇಶಕ್ಕೂ ವಿಭಿನ್ನವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಒಂದು ಟನ್ CO2ವನ್ನು ಹೊರಹಾಕಲು ಚೀನಾಗೆ ಕೇವಲ $2 ಸಾಕಾಗಬಹುದು, ಅದರೆ ಅದೇ ಸ್ವೀಡನ್ ಗಾಗಲೀ, ಯು.ಎಸ್.ಗಾಗಲೀ ಹೆಚ್ಚು ವೆಚ್ಚವಾಗಬಹುದು. ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ವಿಸರ್ಜನಗಳ ವ್ಯಾಪಾರದ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯನ್ನು ಈ ವ್ಯತ್ಯಾಸಗೊಳ್ಳುವ MACಗಳಿಂದ ಲಾಭ ಪಡೆಯುವ ಉದ್ದೇಶದಿಂದಲೇ ರಚಿಸಲಾದುದು.

ಉದಾಹರಣೆ

ಬದಲಾಯಿಸಿ

ವ್ಯಾಪಾರದ ಮೂಲಕ ಲಾಭ ದ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ವಿಸರ್ಜನ ವ್ಯಾಪಾರ ಕೈಗೊಳ್ಳುವುದು ಸರಳ ವಿಸರ್ಜನಾ ಮುಚ್ಚಳ ಯೋಜನೆಗಿಂತಲೂ ಕೊಡುವವರಿಗೆ ಮತ್ತು ಕೊಳ್ಳುವವರಿಗೆ ಇಬ್ಬರಿಗೂ ಹೆಚ್ಚು ಲಾಭದಾಯಕವಾದುದು.

ಎರಡು ಯೂರೋಪಿಯನ್ ದೇಶಗಳಾದ ಜರ್ಮನಿ ಮತ್ತು ಸ್ವೀಡನ್ ನ ಉದಾಹರಣೆಯನ್ನೇ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಿರಿ. ಎರಡೂ ಬೇಕಾದಂತಹ ವಿಸರ್ಜನ ಪ್ರಮಾಣದ ತಗ್ಗಿಸುವಿಕೆಯನ್ನು ತಾವೇ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು ಅಥವಾ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಕೊಳ್ಳುವ ಅಥವಾ ಮಾರುವ ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಬಹುದು.

 
ಎರಡು ಬೇರೆ ಬೇರೆ ದೇಶಗಳಿಗೆ MACಗಳ ಉದಾಹರಣೆ

ಈ ದೃಷ್ಟಾಂತಕ್ಕಾಗಿ ಜರ್ಮನಿಯು ತನ್ನ CO2 ವನ್ನು ಸ್ವೀಡನ್ ಗಿಂತಲೂ ಕಡಿಮೆ ವೆಚ್ಚದಲ್ಲಿ ತಗ್ಗಿಸುವುದೆಂದು ಕಲ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳೋಣ, ಉದಾ: MACS > MACG, ಇಲ್ಲಿ ಸ್ವೀಡನ್ ನ MAC ರೇಖೆಯು ಜರ್ಮನಿಯ ರೇಖೆಗಿಂತಲೂ ಕಡಿದಾಗಿದೆ(ಉನ್ನತ ಇಳಿಜಾರು)ಮತ್ತು RReq ಒಂದು ದೇಶವು ಇಳಿಸನೇಕಾದ ಒಟ್ಟು ವಿಸರ್ಜನಾ ಮೊತ್ತವಾಗಿದೆ.

ಗ್ರಾಫ್ ನ ಎಡಭಾಗದಲ್ಲಿ ಜರ್ಮನಿಯ MAC ರೇಖೆಯಿದೆ. ಜರ್ಮನಿಯು ಇಳಿಸಬೇಕಾದ ಮೊತ್ತವು RReq, ಆದರೆ RReqನಲ್ಲಿ MACG ರೇಖೆಯು CO2ನ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯ ಅನುಮತಿಸಿದ ಬೆಲೆಯನ್ನು ಅಡ್ಡಹಾಯ್ದು ತಲುಪಿಲ್ಲ(ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯ ಅನುಮತಿ ಬೆಲೆ = P = λ). ಆದ್ದರಿಂದ, CO2ನ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯ ಬೆಲೆಯ ಅನುಮತಿಯು ದತ್ತವಾದಾಗ, ಜರ್ಮನಿಯು ಅಗತ್ಯಕ್ಕಿಂತಲೂ ಹೆಚ್ಚಿನ ವಿಸರ್ಜನೆಗಳನ್ನು ಇಳಿಸಿದರೆ ಅದು ಲಾಭಹೊಂದಲು ಶಕ್ತವಾಗಿದೆ.

ಗ್ರಾಫ್ ನ ಬಲಭಾಗದಲ್ಲಿ ಸ್ವೀಡನ್ ನ MAC ರೇಖೆಯಿದೆ. ಸ್ವೀಡನ್ ಇಳಿಸಬೇಕಾದ ಮೊತ್ತವು RReq, ಆದರೆ MACS ರೇಖೆಯು RReq ಅನ್ನು ತಲುಪುವ ಮೊದಲೇ CO2ನ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯ ಅನುಮತಿಸಿದ ಬೆಲೆಯ ರೇಖೆಯನ್ನು ಅಡ್ಡಹಾಯ್ದಿದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ, CO2ನ ಅನುಮತಿಯ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯ ದರವನ್ನು ಕೊಡಲ್ಪಟ್ಟಾಗ, ಸ್ವೀಡನ್ ಆಂತರಿಕವಾಗಿ ಅಗತ್ಯವಾದುದಕ್ಕಿಂತಲೂ ಕೆಲವೇ ವಿಸರ್ಜನೆಗಳನ್ನು ಇಳಿಸಿದಲ್ಲಿ, ಮತ್ತು ಮಿಕ್ಕುದನ್ನು ಇನ್ನೆಲ್ಲೋ ತಗ್ಗಿಸಿದಲ್ಲಿ, ವೆಚ್ಚದಲ್ಲಿ ಉಳಿತಾಯ ಮಾಡಲು ಶಕ್ತವಾಗಿದೆ.

ಈ ಉದಾಹರಣೆಯಲ್ಲಿ, ಸ್ವೀಡನ್ ತನ್ನ ವಿಸರ್ಜನೆಗಳನ್ನು ಅದರ MACS Pಯೊಡನೆ (R*ನಲ್ಲಿ) ಬೆರೆಯುವವರೆಗೂ ಇಳಿಸಿಕೊಂಡು ಸಾಗುತ್ತದೆ, ಆದರೆ ಇದು ಕೇವಲ ಸ್ವೀಡನ್ ನ ಅವಶ್ಯವಾದ ಒಂದು ಭಾಗಾಂಶದಷ್ಟು ಮಾತ್ರ ಕಡಿಮೆಯಾದಂತಾಗುತ್ತದೆ. ನಂತರ ಅದು ಜರ್ಮನಿಯಿಂದ ವಿಸರ್ಜನ ಜಮಾಗಳನ್ನು P ದರದಲ್ಲಿ (ಯೂನಿಟ್ ಒಂದಕ್ಕೆ) ಖರೀದಿಸಬಹುದು. ಸ್ವೀಡನ್ ನ ಆಂತರಿಕ ವಿಸರ್ಜನ ಇಳಿಮುಖ ವೆಚ್ಚವು, ಜರ್ಮನಿಯಿಂದ ಕೊಂಡ ಜಮಾದೊಂದಿಗೆ ಕೂಡಿದಾಗ, ಬಯಸಿದ ಇಳಿಸುವಿಕೆಯ ಮೊತ್ತ (RReq)ತಲುಪಿದಂತಾಗುತ್ತದೆ. ಹೀಗೆ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯಿಂದ ಜಮಾ ಕೊಳ್ಳುವುದರ ಮೂಲಕ ಸ್ವೀಡನ್ ಉಳಿತಾಯ ಮಾಡಬಹುದು(Δ d-e-f). "ವ್ಯಾಪಾರದಿಂದ ಲಾಭ"ವನ್ನು ಇದು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುತ್ತದೆ, ಸ್ವೀಡನ್ ತಂತಾನೇ ವಿಸರ್ಜನೆಗಳನ್ನು ತಗ್ಗಿಸಲು ತೊಡಗಿದ್ದಿದ್ದರೆ ತಗಲುತ್ತಿದ್ದ ಹೆಚ್ಚುವರಿ ವೆಚ್ಚವು ಈ ಮೂಲಕ ತಗ್ಗಿದಂತಾಗಿದೆ.

ಜರ್ಮನಿಯು ತನ್ನ ಅಗತ್ಯಕ್ಕಿಂತಲೂ ಹೆಚ್ಚುವರಿ ವಿಸರ್ಜನ ಇಳಿಸುವಿಕೆಯ ಮೂಲಕ ಲಾಭ ಹೊಂದಿತು; ಅದು ತಗ್ಗಿಸಬೇಕಾಗಿದ್ದ ಅಷ್ಟೂ ವಿಸರ್ಜನೆಗಳನ್ನು ತಗ್ಗಿಸಿ (RReq)ಈ ಲಾಭಕ್ಕೆ ಭಾಜನವಾಯಿತು. ಅಲ್ಲದೆ, ಜರ್ಮನಿಯು ತನ್ನಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಾಗಿರುವುದನ್ನು ಸ್ವೀಡನ್ ಗೆ ಜಮಾ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಮಾರಿತು ಮತ್ತು ತಗ್ಗಿಸಿದ ಪ್ರತಿ ಯೂನಿಟ್ ಗೆ P ಬೆಲೆಯನ್ನು ಪಡೆಯುವುದಲ್ಲದೆ, P ಗಿಂತಲೂ ಕಡಿಮೆ ವೆಚ್ಚವನ್ನೂ ಮಾಡಿತ್ತು. ಅದರ ಒಟ್ಟು ಆದಾಯವನ್ನು ನಕ್ಷೆಯ (RReq 1 2 R*)ಪ್ರದೇಶವು ತೋರಿಸಿದರೆ, ಅದರ ಒಟ್ಟು ಖರ್ಚು ತಗ್ಗಿಸುವಿಕೆಯನ್ನು ನಕ್ಷೆಯ (RReq 3 2 R*)ಪ್ರದೇಶವು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು ವಿಸರ್ಜನ ಜಮಾದ ಮಾರಾಟದಿಂದ ಸಂದ ಅದರ ನಿವ್ವಳ ಲಾಭವು (Δ 1-2-3) ಪ್ರದೇಶವಾಗಿರುತ್ತದೆ; ಎಂದರೆ, ವ್ಯಾಪಾರದಿಂದ ಸಂದ ಲಾಭ.

(ಎರಡೂ ನಕ್ಷೆಗಳಲ್ಲಿರುವ) ಎರಡು R*ಗಳು ವ್ಯಾಪಾರದಿಂದ ವತಿಯಿಂದ ಆಗುವ ಸಕ್ಷಮ ಹಂಚಿಕೆಗಳನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುತ್ತವೆ.

  • ಜರ್ಮನಿ: ಯೂನಿಟ್ ಗೆ P ದರದಂತೆ (R* - RReq) ವಿಸರ್ಜನ ಜಮಾಗಳನ್ನು ಸ್ವೀಡನ್ ಗೆ ಮಾರಿತು.
  • ಸ್ವೀಡನ್ ಜರ್ಮನಿಯಿಂದ ವಿಸರ್ಜನ ಜಮಾಗಳನ್ನು P ಯೂನಿಟ್ ದರದಲ್ಲಿ ಕೊಂಡುಕೊಂಡಿತು.

ಒಂದು ನಿಗದಿತ ಪ್ರಮಾಣದ ವಿಸರ್ಜನೆಯನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಲು ಆಜ್ಞೆ ಅಂಕೆ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ತಗಲುವ ವೆಚ್ಚವನ್ನು X ಎಂದು ಕರೆದರೆ, ಆಗ ಅದೇ ಮೊತ್ತದ ಸ್ವೀಡನ್ ಮತ್ತು ಜರ್ಮನಿಯಲ್ಲಿ ಒಟ್ಟು ಉಂಟಾದ ಮಾಲಿನ್ಯವನ್ನು ತಗ್ಗಿಸಲು, ಒಟ್ಟು ತಗಲುವ ಇಳಿಸುವಿಕೆಯ ವೆಚ್ಚವು ವಿಸರ್ಜನೆಗಳ ವ್ಯಾಪಾರ ದಲ್ಲಿ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತದೆ, ಎಂದರೆ (X — Δ 123 - Δ def).

ಮೇಲ್ಕಂಡ ಉದಾಹರಣೆಯು ಬರಿದೇ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ಮಾತ್ರ ಸೀಮಿತವಾದುದಲ್ಲ: ಅದು ಬೇರೆ ಬೇರೆ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿರುವ ಎರಡು ಕಂಪನಿಗಳಿಗೂ ಅನ್ವಯಿಸುತ್ತದೆ ಅಥವಾ ಒಂದೇ ಕಂಪನಿಗೆ ಸೇರಿದ ಎರಡು ಉಪಶಾಖೆಗಳಿಗೂ ಅನ್ವಯಿಸುತ್ತದೆ.

ಆರ್ಥಿಕ ಸಿದ್ಧಾಂತದ ಅಳವಡಿಕೆ

ಬದಲಾಯಿಸಿ

ನಿಯಮಗಳನ್ನು ಮಾಡುವವರು ಯಾವ ಚೌಕಟ್ಟನ್ನು ಬಳಸಿ ಮಾಲಿನ್ಯವನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸಬೇಕು ಎಂಬುದನ್ನು ನಿರ್ಧರಿಸಬೇಕಾದರೆ ಮಾಲಿನ್ಯವನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುವ ವಸ್ತುವಿನ ಗುಣಗಳು ಬಹಳ ಪ್ರಮುಖವಾದ ಪಾತ್ರ ವಹಿಸುತ್ತವೆ.CO2 ವಿಶ್ವದಾದ್ಯಂತ ಕ್ರಿಯಾತ್ಮಕವಾಗಿರುತ್ತದೆ, ಆದ್ದರಿಂದ ಪರಿಸರದ ಮೇಲೆ ಅದರ ಪರಿಣಾಮವು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಜಗದ ಯಾವ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಬಿಡುಗಡೆಯಾದಾಗಲೂ ಒಂದೇ ರೀತಿಯದಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ ಮಾಲಿನ್ಯಕಾರಕದ ಸ್ಥಳವು ಪರಿಸರದ ದೃಷ್ಟಿಕೋನದಿಂದ ನಿಜಕ್ಕೂ ಅನಗತ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ.ಸ್ಥಳೀಯ ಮಾಲಿನ್ಯಕಾರಕ[೨೨] ಗಳಿಗೆ ಬೇರೆಯದೇ ಆದ ನೀತಿಯ ಚೌಕಟ್ಟಿನ ಅಗತ್ಯತೆ ಇದೆ.(ಉದಾಹರಣೆಗೆ SO2 ಮತ್ತು NOX, ಹಾಗೂ ಪಾದರಸ) ಏಕೆಂದರೆ ಈ ಮಾಲಿನ್ಯಕಾರಕಗಳ ಪರಿಣಾಮವು ಎಲ್ಲಾ ಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲೂ ಒಂದೇ ರೀತಿ ಇರಲಾರದು. ಅದೇ ಪ್ರಮಾಣದ ಸ್ಥಳೀಯ ಮಾಲಿನ್ಯಕಾರಕವು ಕೆಲವು ಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರಬಹುದು ಮತ್ತು ಇನ್ನು ಕೆಲವೆಡೆಗಳಲ್ಲಿ ಕಡಿಮೆ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರಬಹುದು, ಆದ್ದರಿಂದ ಮಾಲಿನ್ಯಕಾರಕವನ್ನು ಎಲ್ಲಿ ವಿಸರ್ಜಿಸಿದರೆಂಬುದು ಮುಖ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ. ಇದನ್ನು ಹಾಟ್ ಸ್ಪಾಟ್ ಸಮಸ್ಯೆ ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ.ಲ್ಯಾಗ್ರೇಂಜ್ ಫ್ರೇಂವರ್ಕ್ ಎಂಬುದನ್ನು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಒಂದು ಉದ್ದೇಶವನ್ನು ಪೂರೈಸಲು ತಗುಲುವ ಅತಿ ಕಡಿಮೆ ವೆಚ್ಚವನ್ನು ನಿರ್ಧರಿಸಲು ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ, ಈ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಒಂದು ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ಇಳಿಸಬೇಕಾದ ವಿಸರ್ಜನೆಯ ಒಟ್ಟಾರೆ ಪ್ರಮಾಣ. ಕೆಲವು ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ಲ್ಯಾಗ್ರೇಂಜ್ ಆಪ್ಟಿಮೈಝೇಷನ್ ಫ್ರೇಂವರ್ಕ್ ಅನ್ನು ಬಳಸಿ ಪ್ರತಿ ದೇಶಕ್ಕೂ ಅಗತ್ಯವಾದ ಕಡಿಮೆಗೊಳಿಸುವಿಕೆಯ ಪ್ರಮಾಣವನ್ನು ನಿರ್ಧರಿಸಬಹುದು (ಆ ದೇಶಗಳ MACಗಳನ್ನು ಆಧರಿಸಿ) ಮತ್ತು ಹೀಗೆ ಮಾಡುವುದರಿಂದ ಕಡಿಮೆಗೊಳಿಸುವಿಕೆಯ ವೆಚ್ಚವು ಮಿತವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಅಂತಹ ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ, ಲ್ಯಾಗ್ರೇಂಜ್ ಗುಣಿತಾಂಕವು ಮಾಲಿನ್ಯಕಾರಕದ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯ ಅನುಮತಿಯ ದರ (P)ಯನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುತ್ತದೆ - ಪ್ರಸ್ತುತ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯ ವಿಸರ್ಜನ ಅನುಮತಿ ದರವು ಯೂರೋಪ್[೨೩] ನಲ್ಲಿ ಹಾಗೂ ಯುಎಸ್ ಎಯಲ್ಲಿ ನಿರ್ಧರಿತವಾದಂತೆ.[೨೪]

ಎಲ್ಲಾ ದೇಶಗಳೂ ಅಂದಿನ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿನ ವಿಸರ್ಜನ ದರವನ್ನು ಎದುರಿಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ, ಅದರಿಂದ ಅವರು ವೈಯಕ್ತಿಕ ವೆಚ್ಚವನ್ನು ಇಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಹಾಗೂ ಅದೇ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ನಿಯಂತ್ರಣಬದ್ಧತೆಯನ್ನು ತೋರುವಂತಹ ತೀರ್ಮಾನಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಸಹಕಾರಿಯಾಗುತ್ತದೆ. ಇದು ವಾಣಿಜ್ಯದ ಈಕ್ವಿ-ಮಾರ್ಜಿನಲ್ ಪ್ರಿನ್ಸಿಪಲ್ ನ ಮತ್ತೊಂದು ಸ್ವರೂಪವಾಗಿದ್ದು, ಇದನ್ನು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ವಾಣಿಜ್ಯದಲ್ಲಿ ಬಹಳ ಆರ್ಥಿಕವಾಗಿ ಸಮರ್ಪಕವಾದಂತಹ ತೀರ್ಮಾನಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಉಪಯೋಗಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.

ಬೆಲೆ ಎದುರು ಪ್ರಮಾಣಗಳು, ಮತ್ತು ಸುರಕ್ಷೆಯ ಕವಾಟ

ಬದಲಾಯಿಸಿ

ವಿಸರ್ಜನೆಯ ಕ್ಷೀಣತೆ ಸಾಧಿಸಲು ಬೆಲೆ ವಿರುದ್ಧ ಪರಿಮಾಣ ದ ಉಪಕರಣಗಳಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಮೌಲ್ಯಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಬಹಳಕಾಲದಿಂದಲೂ ಒಂದು ಚರ್ಚೆ ನಡೆಯುತ್ತಿದೆ.[೨೫]

ವಿಸರ್ಜನಾ ಹಂತ ಮತ್ತು ಪರವಾನಗಿಯ ವ್ಯಾಪಾರ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯು ಒಂದು ಪರಿಮಾಣ ದ ಸಾಧನವಾಗಿದೆ ಏಕೆಂದರೆ ಅದು ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ವಿಸರ್ಜನಾ ಮಟ್ಟವನ್ನು (ಪರಿಮಾಣ) ಸ್ಥಿರಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಬೆಲೆ ಬದಲಾಗಲು ಅನುವು ಮಾಡಿಕೊಡುತ್ತದೆ. ಭವಿಷ್ಯತ್ತಿನ ಸರಬರಾಜು ಮತ್ತು ಬೇಡಿಕೆಯ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗಳ (ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯ ಚಂಚಲತೆ) ಅನಿಶ್ಚಯತೆಯ ವಿಸರ್ಜನಾ ಗೌರವಗಳ ಗೊತ್ತಾದ ಸಂಖ್ಯೆಯು ಜೊತೆಗೂಡಿ ಹೊರಸೂಸುವಿಕೆಯ ವಿಶ್ವಾಸಗಳು ಭವಿಷ್ಯತ್ತಿನ ಬೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಅಸಂದಿಗ್ಧತೆಯನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತವೆ, ಮತ್ತು ಕೈಗಾರಿಕೆಗಳು ಸರಿಯಾಗಿ ಈ ಚಂಚಲ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳುವ ಬೆಲೆಯನ್ನು ಭರಿಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಹೆಚ್ಚು ದಕ್ಷವಾಗಿರುವ ಹತೋಟಿಯಲ್ಲಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವ ಸಂಸ್ಥೆಗಿಂತ ಬದಲಾಗುವ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯ ಭಾರವು ಈ ರೀತಿಯಾಗಿ ಕೈಗಾರಿಕೆಯ ಜೊತೆಗೂಡಿರುತ್ತದೆ. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಬದಲಾಗುವ ಮಾರುಕಟ್ಟೆ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗಳಲ್ಲಿ, ಹತೋಟಿಯಲ್ಲಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವ ಸಂಸ್ಥೆಯ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವು ಮಟ್ಟವನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸಲು "ವಿಜಯಿಗಳು ಮತ್ತು ಪರಾಜಿತರನ್ನು" ಆರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ದಕ್ಷತೆಯನ್ನಾಗಿ ಮಾರ್ಪಡಿಸುತ್ತದೆ ಹಾಗೂ ಭ್ರಷ್ಟತೆಗೆ ಒಂದು ಸದವಕಾಶವನ್ನು ಹಾಜರುಪಡಿಸುತ್ತದೆ.

ಪರಸ್ಪರ ವ್ಯತ್ಯಾಸದಲ್ಲಿ, ವಿಸರ್ಜನಾ ತರಿಗೆಯು ಒಂದು ದರ ದ ಸಾಧನ ಏಕೆಂದರೆ ಅದು ಬೆಲೆಯನ್ನು ಸ್ಥಿರಗೊಳಿಸಿದರೆ, ಆರ್ಥಿಕ ಚಟುವಟಿಕೆಗೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿ ವಿಸರ್ಜನಾ ಮಟ್ಟವು ಬದಲಾಗುವಂತೆ ದಾರಿ ಮಾಡಿಕೊಡುತ್ತದೆ. ಪರಿಸರದ ಪರಿಣಾಮದ ಭರವಸೆ ಕೊಡುವುದಿಲ್ಲವೆಂಬುದೇ (ಉದಾ. ಹೊರಸೂಸುವಿಕೆಯ ಪ್ರಮಾಣದ ಮೇಲೆ ಒಂದು ಮಿತಿ) ವಿಸರ್ಜನಾ ತೆರಿಗೆಯ ಒಂದು ಪ್ರಮುಖ ದೋಷವಾಗಿದೆ. ಒಂದು ಕಡೆ, ತೆರಿಗೆಯು ಬಹುಶಃ ಪ್ರಯೋಜನಕಾರಿಯಾದ ಆರ್ಥಿಕ ಚಟುವಟಿಕೆಯನ್ನು ನಿಗ್ರಹಿಸುತ್ತಾ, ಕೈಗಾರಿಕೆಯಿಂದ ಬಂಡವಾಳವನ್ನು ತೆಗೆದುಹಾಕುತ್ತದೆ, ಆದರೆ ವ್ಯತಿರಿಕ್ತವಾಗಿ, ಭವಿಷ್ಯತ್ತಿನ ಅನಿಶ್ಚತೆಯ ವಿರುದ್ಧವಾಗಿ ಬಹುಮಟ್ಟಿಗೆ ಹಣಕಾಸಿನ ತೊಂದರೆಯನ್ನು ನಿವಾರಿಸುವ ಅವಶ್ಯಕತೆಯಿರುವುದಿಲ್ಲ, ಏಕೆಂದರೆ ತೆರಿಗೆ ಮೊತ್ತವು ಲಾಭದ ಜೊತೆ ತನ್ನ ದಾರಿಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಕಡಿಮೆ ದಕ್ಷತೆಯ, ಸ್ವತಃ ಕೈಗಾರಿಕೆಗಿಂತ ಬದಲಾಗುವ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯ ಭಾರವು ಹತೋಟಿಯಲ್ಲಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವ ಸಂಸ್ಥೆಯಿಂದ (ತೆರಿಗಹಾಕುವ) ಭರಿಸಲ್ಪಡುವುದು. ಒಂದು ಪ್ರಯೋಜನವೇನೆಂದರೆ, ಏಕರೂಪದ ತೆರಿಗೆ ದರ ಮತ್ತು ಚಂಚಲತೆಯ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯನ್ನು ಕೊಟ್ಟಾಗ, "ಗೆದ್ದವರು ಹಾಗೂ ಸೋತವರನ್ನು" ಆರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ತೆರಿಗೆ ಹಾಕುವ ಅಸ್ತಿತ್ವವು ಇರುವುದಿಲ್ಲ ಹಾಗೂ ಭ್ರಷ್ಟತೆಗೆ ಸದವಕಾಶವು ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತದೆ.

ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರವಿಲ್ಲವೆಂದು ಊಹಿಸುತ್ತಾ ಹಾಗೂ ಚಂಚಲತೆಯ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗಳಿಗೆ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳಲು ಹತೋಟಿಮಾಡುವ ಸಂಸ್ಥೆ ಮತ್ತು ಕೈಗಾರಿಕೆಗಳೆರಡೂ ಸಮನಾಗಿ ದಕ್ಷವಾದುವುಗಳೆಂದು ಕಲ್ಪಿಸುತ್ತಾ, ವಿಸರ್ಜನಾ ಹತೋಟಿಯ ಮಟ್ಟವು ಬದಲಾದಾಗ ಲಾಭಗಳ ವಿವೇಕಕ್ಕೆ ಹೋಲಿಸಿದರೆ, (ಅಂದರೆ ಕ್ಷೀಣತೆಯಿಂದ ತಪ್ಪಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ವಾತಾವರಣದ ನಷ್ಟಗಳು) ಹೊರಸೂಸುವಿಕೆಯ ಕ್ಷೀಣತೆಯ ವೆಚ್ಚದ ತಿಳುವಳಿಕೆಯ ಮೇಲೆ ಅತ್ಯಂತ ಶ್ರೀಷ್ಠ ಆಯ್ಕೆಯನ್ನು ಅವಲಂಬಿಸಿರುತ್ತದೆ.

ವ್ಯಾಪಾರದ ಸಂಸ್ಥೆಗಳ ವೆಚ್ಚಗಳ ಅಂಗೀಕಾರದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಂದಿಗ್ಧತೆಯ ಕಾರಣ, ಬೆಲೆಯ ಪದ್ಧತಿಯೇ ಅತ್ಯುತ್ತಮವಾದ ಆಯ್ಕೆಯೆಂದು ಕೆಲವರು ವಾದಿಸುತ್ತಾರೆ. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಅನಿಶ್ಚತೆಯ ಭಾರವನ್ನು ತಳ್ಳಿಹಾಕಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ ಹಾಗೂ ಈ ಸಂಗತಿಯಲ್ಲಿ, ಸ್ವತಃ ತೆರಿಗೆ ಹಾಕುವ ಸಂಸ್ಥೆಗೆ ವರ್ಗಾಯಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ.

ಅದರಾಚೆ ಹಿಂದಿರುಗಿಸಲಾಗದಂತಹ ನಷ್ಟಗಳನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುವ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಾದ್ಯತೆಯ ಸಹಿತ ಒಂದು ಪಲಾಯನದ ಉಷ್ಣತೆಯ ಪರಿಣಾಮವು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳ ಬಹುದೆಂದು ಕೆಲವು ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು ವಾತಾವರಣದ ಇಂಗಾಲದ ಡೈ ಆಕ್ಸೈಡ್ ನ ಕೇಂದ್ರೀಕರಣದ ಪ್ರವೇಶದ್ವಾರದ ಬಗ್ಗೆ ಎಚ್ಚರಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಇದು ಕಲ್ಪನೀಯ ಅಪಾಯವಾದರೆ, ಆಗ ಪ್ರಮಾಣದ ಸಾಧನವು ಹೆಚ್ಚು ಒಳ್ಳೆಯ ಆಯ್ಕೆ ಆಗಬಲ್ಲದು, ಏಕೆಂದರೆ ಖಚಿತತೆಯ ಅತಿ ಉನ್ನತ ಅಂಶದೊಡನೆ ಹೊರಸೂಸುವಿಕೆಯ ಪ್ರಮಾಣವನ್ನು ತಡೆಗಟ್ಟಬಹುದು. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಈ ಅಪಾಯ ಇರುವುದಾದರೆ ಇದು ನಿಜವಾಗಿರಲಾರದು, ಆದರೆ ನಿಶ್ಚಿತ ವಿಸರ್ಜನಾ ಮಾರ್ಗ ಅಥವ GHG ಕೇಂದ್ರಿಕರಣದ ಗೊತ್ತಾದ ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ಸೇರಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.[೨೬]

ಸುರಕ್ಷಾ ಕವಾಟ ವೆಂದು ತಿಳಿದಿರುವ ಮೂರನೆಯ ಆಯ್ಕೆಯು ದರ ಮತ್ತು ಪ್ರಮಾಣ ಸಲಕರಣೆಗಳ ಸಂಯೋಜನೆಯಾಗಿದೆ. ಈ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯು ಅಗತ್ಯವಾಗಿ ಒಂದು ವಿಸರ್ಜನಾ ಮಟ್ಟವಾಗಿದೆ ಹಾಗೂ ವ್ಯಾಪಾರ ಮಾಡುವ ಪದ್ಧತಿಗೆ ಪರವಾನಿಗಿ ಕೊಡುತ್ತದೆ ಆದರೆ ಗರಿಷ್ಠ (ಅಥವ ಕನಿಷ್ಠ) ಅನುಮತಿಯ ದರವು ತಡೆಹಿಡಿಯಲ್ಪಡುತ್ತದೆ. ವಿಸರ್ಜನಕಾರರು ಮಾರುಕಟ್ಟೆ ಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲಿ ಪರವಾನಿಗೆ ಪಡೆಯುವ ಇಲ್ಲವೆ ನಿಶ್ಚಿತವಾದ ಕ್ರಿಯಾಶೀಲಗೊಳಿಸುವ ದರದಲ್ಲಿ (ಇದನ್ನು ಸಮಯಬಂದಾಗ ಸರಿಹೊಂದಿಸಬಹುದು) ಸರ್ಕಾರದಿಂದ ಕೊಂಡುಕೊಳ್ಳುವ ಆಯ್ಕೆ ಹೊಂದಿವೆ. ಹೊಸ ಮಾಹಿತಿಯು ಬೆಳಕಿಗೆ ಬಂದಂತೆ ಈ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಕ್ರಮಪಡಿಸಲು ಸರ್ಕಾರಗಳಿಗೆ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳುವುದರ ಮೂಲಕ ಎರಡೂ ಪದ್ಧತಿಗಳ ಮೂಲಭೂತ ಅನಾನುಕೂಲತೆಗಳನ್ನು ಗೆಲ್ಲುವ ಒಂದು ಮಾರ್ಗವಾಗಿ ಕೆಲವು ವೇಳೆ ಈ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಶಿಫಾರಸ್ಸು ಮಾಡಲ್ಪಡುತ್ತದೆ. ಕ್ರಿಯಾಶೀಲತೆಯ ಬೆಲೆಯನ್ನು ಸಾಕಷ್ಟು ಹೆಚ್ಚಿನ ಎತ್ತರಕ್ಕೆ ಹೊಂದಿಸುವುದರಿಂದ, ಅಥವ ಪರವಾನಿಗೆಯ ಸಂಖ್ಯೆಗಳನ್ನು ಸಾಕಷ್ಟು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡುವುದರಿಂದ, ಸುರಕ್ಷತೆಯ ಕವಾಟವನ್ನು ಶುದ್ಧ ಪ್ರಮಾಣದ ಇಲ್ಲವೆ ಅಪ್ಪಟ ಬೆಲೆಯ ಪದ್ಧತಿಯಾಗಿ ಅನುಕರಿಸಿ ಉಪಯೋಗಿಸಬಹುದು.[೨೭]

ಹಸಿರುಮನೆ ಅನಿಲ ಸೋರುವಿಕೆಗಳನ್ನು ಹತೋಟಿ ಮಾಡಲು ಈ ಮೂರು ವಿಧಾನಗಳು ಕಾರ್ಯನೀತಿ ಸಲಕರಣೆಗಳನ್ನಾಗಿ ಉಪಯೋಗಿಸಲ್ಪಡುತ್ತವೆ: ಇಯು-ಇಟಿಎಸ್ ನ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಹಂಚುವಿಕೆಯ ಯೋಜನೆಗಳಿಂದ ಸ್ಥಾಪಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿರುವ ಗುರಿಗಳನ್ನು ಪೂರೈಸಲು ಮಟ್ಟ ಮತ್ತು ವ್ಯಾಪಾರದ ಪದ್ಧತಿಯನ್ನು ಉಪಯೋಗಿಸುವ ಒಂದು ಪರಿಮಾಣ ದ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಾಗಿದೆ; ಡೆನ್ಮಾರ್ಕ್ ಇಂಗಾಲ ತೆರಿಗೆಯ ಪ್ರಯೋಜನ ಪಡೆದು ಒಂದು ಬೆಲೆಯ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರೆ (ವಿಶ್ವ ಬ್ಯಾಂಕ್, 2010, ಪುಟ 218),[೨೮] ಚೀನಾ ತನ್ನ ಶುದ್ಧ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯ ಕಾರ್ಯದ ಯೋಜನೆಗಳಿಗೆ ಬಂಡವಾಳ ಒದಗಿಸಲು CO2 ಮಾರುಕಟ್ಟೆ ಬೆಲೆ ಉಪಯೋಗಿಸುತ್ತದೆ, ಆದರೆ CO2 ಒಂದು ಟನ್ನಿನ ಕನಿಷ್ಠ ಬೆಲೆಯ ರಕ್ಷಣಾ ಕವಾಟ ವನ್ನು ಹೊರಿಸುತ್ತದೆ.

ಇಂಗಾಲದ ಸೋರುವಿಕೆ

ಬದಲಾಯಿಸಿ

ಇಂಗಾಲದ ಸೋರುವಿಕೆಯು ಒಂದು ದೇಶ/ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿನ ವಿಸರ್ಜೆನೆಗಳ ಕಾನೂನು ಅದೇ ಕಾಯ್ದೆಗೆ ಅಧೀನವಾಗಿಲ್ಲದೆ ಇರುವಂತಹ ಇತರೆ ದೇಶಗಳು/ಕ್ಷೇತ್ರಗಳಲ್ಲಿನ ಸೋರುವಿಕೆಗಳ ಮೇಲೆ ಹೊಂದಿರುವ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿದೆ (ಬಾರ್ಕರ್ ಮತ್ತು ಇತರರು ., 2007).[೨೯] ದೀರ್ಘಾವಧಿ ಇಂಗಾಲ ಸೋರುವಿಕೆಯ ಪರಿಮಾಣದ ಗಾತ್ರದ ಬಗ್ಗೆ ಒಮ್ಮತವಿಲ್ಲ (ಗೊಲ್ಟಮ್ ಬರ್ಗ್ ಮತ್ತು ಇತರರು , 1996, ಪುಟ. 31)[೩೦]

ಕಯೊಟೊ ಪ್ರೊಟೊಕಾಲ್ ನಲ್ಲಿ, ಅನೆಕ್ಸ್ I ರಲ್ಲಿರುವ ದೇಶಗಳು ಸೋರುವಿಕೆಯನ್ನು ತಡೆಗಟ್ಟಲು ಅಧೀನವಾಗಿದ್ದರೆ, ಅನೆಕ್ಸ್ I ರಲ್ಲಿಲ್ಲದ ದೇಶಗಳು ಆಗಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಬಾರ್ಕರ್ ಮತ್ತು ಇತರರು (2007) ಸೋರುವಿಕೆಯ ಮೇಲಿನ ಲೇಖನದ ಬಗ್ಗೆ ವಿಚಾರಮಾಡಿದರು. ಸ್ವದೇಶದ ಕಡಿಮೆಗೊಳಿಸುವ ಕಾರ್ಯ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವ ದೇಶಗಳ ವಿಸರ್ಜನೆಗಳಲ್ಲಿ ಕ್ಷೀಣತೆಯಿಂದ ವಿಭಾಗಿಸಲ್ಪಟ್ಟು, ಸ್ವದೇಶದ ಕಡಿಮೆಗೊಳಿಸುವ ಕೃತ್ಯವನ್ನು ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಒಯ್ಯುವ ದೇಶಗಳ ಹೊರಗೆ CO2 ವಿಸರ್ಜನೆಯಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಳವನ್ನೇ ಸೋರುವಿಕೆಯ ಮಟ್ಟ ಎಂದು ನಿರೂಪಿಸಲಾಗಿದೆ. ತದನುಸಾರವಾಗಿ, ಶೇಕಡಾ 100 ಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸೋರುವಿಕೆಯ ಮಟ್ಟವು ಇತರೆ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ವಿಸ್ತಾರಕ್ಕೆ ಸೋರುವಿಕೆಗಳು ಹೆಚ್ಚುತ್ತಿರುವ ಪ್ರಭಾವವನ್ನು ಹೊಂದಿ ವಿಸರ್ಜನೆಗಳನ್ನು ಕಡಿಮೆಗೊಳಿಸುವ ಸ್ವದೇಶದ ಕಾರ್ಯಗಳೆಂದು ಅರ್ಥ, ಅಂದರೆ, ಸ್ವದೇಶದ ಕಡಿಮೆಗೊಳಿಸುವ ಕೃತ್ಯಗಳು ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ವಿಶ್ವವ್ಯಾಪಿ ವಿಸರ್ಜನೆಗಳ ಹೆಚ್ಚಳಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಯಿತು.

ಬೆಲೆಯ ಪೈಪೋಟಿಯ ನಷ್ಟದ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ಸೋರುವಿಕೆಯ ದರಗಳ ಕೆಲಸದ ಅಂದಾಜು ಕ್ಯೊಟೊ ಪ್ರೊಟೊಕಾಲ್ ಪ್ರಕಾರ ಶೇಕಡಾ 5 ರಿಂದ 20 ರ ಶ್ರೇಣಿಯಲ್ಲಿತ್ತು, ಆದರೆ ಈ ಸೋರುವಿಕೆಯ ದರಗಳು ಬಹಳ ಅನಿಶ್ಚಯವೆಂದು ಅವಲೋಕಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿತು.[೩೧] ಶಕ್ತಿ-ಆಧಾರಿತ ಕೈಗಾರಿಕೆಗಳಿಗೆ, ಅನೆಕ್ಸ್ I ರ ಕಾರ್ಯಗಳ ಪ್ರಯೋಜನಕರವಾದ ಪ್ರಭಾವಗಳು ತಂತ್ರಜ್ಞಾನದ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯ ಮುಖಾಂತರ ಬಹುಶಃ ಗಣನೀಯವಾದದ್ದೆಂದು ನೋಡಲ್ಪಟ್ಟವು. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಈ ಹಿತಕರವಾದ ಪರಿಣಾಮವು ನಂಬಲರ್ಹವಾಗಿ ಪ್ರಮಾಣಿಸಲ್ಪಡಲಿಲ್ಲ. ಆಗಿನ ಪ್ರಚಲಿತ ತಪ್ಪಿಸುವ ಕಾರ್ಯಗಳು, ಉದಾಹರಣೆಗೆ EU ETS ಗಮನಾರ್ಹವಾಗಿರಲಿಲ್ಲವೆಂದು ಬೊರ್ಕರ್ ಮತ್ತು ಇತರರು (2007) ತೀರ್ಮಾನಿಸಿ ಅನುಭವಜ್ಞಾನದ ಪ್ರಮಾಣವನ್ನು ಊಹಿಸಿದರು.

ವ್ಯಾಪಾರ

ಬದಲಾಯಿಸಿ

ಸರಿಯಾದ ಹೊಂದಾಣಿಕೆಯ ಸಹಿತ "ಸರ್ವರಿಗೂ ಸಮಾನ ಅವಕಾಶ" ಕೊಡಬೇಕೆಂಬುದರ ಬಗ್ಗೆ ಇಂಗಾಲ ತಗ್ಗಿಸುವ ಕಾರ್ಯನೀತಿಯ ವಿಚಾರದಲ್ಲಿ ಚರ್ಚೆಗಳಲ್ಲೊಂದು ಜಿಜ್ಞಾಸೆ ಉದ್ಭವಿಸುತ್ತದೆ.[೩೨] ಅಮೇರಿಕಾದ ಶುದ್ಧ ಇಂಧನ ಹಾಗೂ ಭದ್ರತೆ ಕಾಯ್ದೆಯ ಒಂದು ಭಾಗವು ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ತಡೆ ಮತ್ತು ವ್ಯಾಪಾರದ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳಿಲ್ಲದ ದೇಶಗಳಿಂದ ಅಮದು ಮಾಡಲ್ಪಟ್ಟ ಸಾಮಾನುಗಳ ಮೇಲೆ ಇಂಗಾಲದ ಹೆಚ್ಚಿನ ತೆರಿಗೆ ವಿಧಿಸಲು ಕರೆಗೊಡುತ್ತದೆ. ದರಗಳು ಮತ್ತು ವ್ಯಾಪಾರದ ಬಗ್ಗೆ ಸಾಮಾನ್ಯವಾದ ಒಪ್ಪಂದದ ವಿಷಯವನ್ನು ಬದಿಗೆ ಸರಿಸಿದರೂ ಸಹ, ಈ ರೀತಿಯ ವಿಶಾಲವಾದ ಹೊಂದಾಣಿಕೆಗಳು ಇಂಗಾಲವನ್ನು ವಿಸರ್ಜಿಸುವ ದೇಶಗಳು ಜವಾಬ್ದಾರಿಯುತವಾಗಿ ಹೊರಬೇಕೆಂದು ಬಯಸಲಾಗುತ್ತದೆ.

ವಾಯುಗುಣದ ಬದಲಾವಣೆಯ ಚರ್ಚೆಯು ವ್ಯಾಪಾರದ ವಿಚಾರವಿನಿಮಯಗಳಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಆದಾಯದ ದೇಶಗಳಿಂದ "ಹಸಿರುರಕ್ಷಣೆಯತ್ವ" ಕ್ಕೆ ದಾರಿ ಮಾಡಿಕೊಡಬಹುದೆಂದು ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಹೊಂದುತ್ತಿರುವ ದೇಶಗಳ ನಡುವೆ ಒಂದು ಸರ್ವ ಸಾಮಾನ್ಯವಾದ ನಂಬಿಕೆಯಿದೆ (ವಿಶ್ವಬ್ಯಾಂಕ್, 2010, ಪುಟ 251).[೨೮] ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಹೊಂದುತ್ತಿರುವ ದೇಶಗಳಿಗೆ ಒಂದು ಟನ್ CO2 ಗೆ 50 ಡಾಲರುಗಳ ಇಂಗಾಲದ ಸ್ಥಿರವಾದ ಬೆಲೆಯ ಅಮದುಗಳ ಮೇಲೆ ಸುಂಕಗಳು (ವಾಸ್ತವಿಕ ಇಂಗಾಲ) ಅತಿ ಹೆಚ್ಚಿನದಾಗಿರುತ್ತದೆ. ವಿಶಾಲವಾದ ಸುಂಕವನ್ನು ಜಾರಿಗೊಳಿಸುವುದು ವ್ಯಾಪಾರದ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳು ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ಬೆಳೆಯುವುದಕ್ಕೆ ಅನುವು ಮಾಡಿಕೊಡಬಲ್ಲದೆಂದು ವಿಶ್ವ ಬ್ಯಾಂಕ್ (2010) ಟೀಕಿಸಿತು, ಅಲ್ಲಿ ಪೈಪೋಟಿಯಲ್ಲಿ ಸರ್ವರಿಗೂ ಸಮಾನ ಅವಕಾಶಗಳು ಅಸಮವಾದದ್ದೆಂದು ಅವಲೋಕಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿತು. ಹವಾಗುಣದ ಬದಲಾವಣೆಯ ಸಮಸ್ಯೆಗೆ ಅತ್ಯಲ್ಪ ಕಾಣಿಕೆ ನೀಡಿರುವಂತಹ ಕಡಿಮೆ ಆದಾಯದ ದೇಶಗಳಿಗೆ ಅಮದು-ರಫ್ತು ಸುಂಕವು ಒಂದು ಹೊರೆಯಾಗಬಲ್ಲದು.

ವ್ಯಾಪಾರಿ ವಿಧಾನಗಳು

ಬದಲಾಯಿಸಿ

ಕ್ಯೋಟೋ ಒಪ್ಪಂದ

ಬದಲಾಯಿಸಿ

ಕ್ಯೋಟೋ ಒಪ್ಪಂದ(ಪ್ರೋಟೋಕಾಲ್) 1997ರ ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಒಪ್ಪಂದವಾಗಿದ್ದು ಅದು 2005ರಲ್ಲಿ ಜಾರಿಗೆ ಬಂದಿತು. ಒಪ್ಪಂದದಲ್ಲಿ, ಹಲವಾರು ಮುಂದುವರಿದ ದೇಶಗಳು ಆರು ಪ್ರಮುಖ ಪಚ್ಚಗೃಹಾನಿಲಗಳ ವಿಸರ್ಜನೆಯ ಮೇಲೆ ಕಾಯಿದೆಯನ್ವಯ ಬದ್ಧವಾಗುವ ಗುರಿಯನ್ನು ನಿರ್ಧರಿಸಲು ಒಪ್ಪಿದರು.[೩೩] ವಿಸರ್ಜನೆಯ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಪ್ರಮಾಣಗಳು("ನೀಡಲ್ಪಟ್ಟ ಪ್ರಮಾಣಗಳು" ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಟ್ಟವು) ಇಂತಿಷ್ಟೆಂದು ಭಾಗವಹಿಸಿದ್ದ ಪ್ರತಿ 'ಅನೆಕ್ಸ್ 1' ದೇಶವೂ ಒಪ್ಪಿತು; 1990ರಲ್ಲಿನ ಸರ್ವಾಂಗೀಣ ವಿಸರ್ಜನ ಪ್ರಮಾಣವನ್ನು 2012ರ ಹೊತ್ತಿಗೆ 5.2%ರಷ್ಟು ತಗ್ಗಿಸುವುದು ಅವುಗಳ ಪ್ರಮುಖ ಉದ್ದೇಶವಾಗಿತ್ತು. ಈ ಒಪ್ಪಂದಕ್ಕೆ ಒಡಂಬಡದ ಅನೆಕ್ಸ್ 1ರ ಅಡಿಯಲ್ಲಿರುವ ಏಕೈಕ ಕೈಗಾರಿಕಾ ದೇಶವಾದ ಯುನೈಟೆಡ್ ಸ್ಟೇಟ್ಸ್ ಈ ಒಪ್ಪಂದವನ್ನು ಪುರಸ್ಕರಿಸಲಿಲ್ಲವಾದ ಕಾರಣ ಇದಕ್ಕೆ ಬದ್ಧವಾಗಿರುವ ಅಗತ್ಯವಿಲ್ಲ. ವಾತಾವರಣದ ಬದಲಾವಣೆ ಕುರಿತ ಅಂತರ್ಸರ್ಕಾರಿ ಮಂಡಳಿಯು ಕ್ಯೋಟೋ ಬದ್ಧ ಅವಧಿಯ ಸೀಮೆಯಲ್ಲಿ ವ್ಯಾಪಾರ ಮಾಡಲು ಬದ್ಧರಾಗುವುದರಿಂದ ವ್ಯವಹಾರ ಮಾಡುವ ದೇಶಗಳ ಮೇಲೆ ಉಂಟಾಗುವ ಆರ್ಥಿಕ ಪರಿಣಾಮವು GDPಯ 0.1-1.1%ಗೆ ಸೀಮಿತವಾಗಿರುತ್ತದೆ ಎಂದು ಅಂದಾಜಿಸಿದೆ.[೩೪]

ಈ ಒಪ್ಪಂದವು ಹಲವಾರು ಸೂತ್ರಗಳನ್ನು ನಿರೂಪಿಸುತ್ತದೆ ("ಜಿಗಟಲ್ಲದ ಸೂತ್ರಗಳು")ಮತ್ತು ಅವುಗಳು ಅನೆಕ್ಸ್ 1 ದೇಶಗಳು ತಮ್ಮ ವಿಸರ್ಜನ ಕಡಿತದ ಮಟ್ಟ(caps)ವನ್ನು ತಲುಪಲು ಅನುವಾಗುವಂತೆ ರಚಿಸಲಾಗಿದೆ ಹಾಗೂ ಇದರಿಂದ ಆರ್ಥಿಕ ಪರಿಣಾಮವೂ ಕಡಿಮೆಯಿರುತ್ತದೆ (IPCC, 2007).[೩೫]

ಕ್ಯೋಟೋ ಒಪ್ಪಂದದ ಲೇಖ 3.3ರಡಿಯಲ್ಲಿ, ಅನೆಕ್ಸ್ 1 ಪಕ್ಷದವರು1990ರಿಂದೀಚೆಗೆ ಅರಣ್ಯಕರಣ (ಕಾಡು ಸಿಂಕ್ ಗಳು) ಮತ್ತು ಪುನರರಣ್ಯಕರಣ(ಮೂಲಗಳು)ದಿಂದ GHG ವಿಸರ್ಜಕಗಳನ್ನು ಬಳಸಬಹುದು,ಮತ್ತು ತನ್ಮೂಲಕ ತಮ್ಮ ವಿಸರ್ಜನ ಕಡಿತ ಹೊಣೆಗಾರಿಕೆಯನ್ನು ನಿಭಾಯಿಸಬಹುದು.[೩೬]

ಅನೆಕ್ಸ್ 1 ಪಕ್ಷದವರು ಇಂಟರ್ನ್ಯಾಷನಲ್ ಎಮಿಷನ್ಸ್ ಟ್ರೇಡಿಂಗ್(IET) ಸಹ ಬಳಸಬಹುದು. ಈ ಒಪ್ಪಂದದ ಮೇರೆಗೆ, 2008ರಿಂದ 2012[೩೭] ರವರೆಗಿನ 5 ವರ್ಷಗಳ ಒಪ್ಪಂದದ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ತಮಗೆ ದತ್ತ ಪ್ರಮಾಣದ ಯೂನಿಟ್ಗಳಿಗಿಂತಲೂ ಕಡಿಮೆ ವಿಸರ್ಜಿಸುವ ದೇಶಗಳು ನಿಗದಿತ ಮೊತ್ತದ ಯೂನಿಟ್ ಗಳನ್ನು ತಮ್ಮ ದತ್ತ ವಿಸರ್ಜನ ಪ್ರಮಾಣವನ್ನು ಮೀರಿದ ದೇಶಗಳಿಗೆ ಮಾರಬಹುದು.[೩೮] ಅನೆಕ್ಸ್ 1 ದೇಶಗಳಿಗೆ ಇತರ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿನ ಪಚ್ಚಗೃಹಾನಿಲ ವಿಸರ್ಜನೆಗಳನ್ನು ಕಡಿಮೆಗೊಳಿಸುವ ಇಂಗಾಲ ಯೋಜನೆಗಳನ್ನು ಸಹ ಪ್ರಾಯೋಜನ ಮಾಡುವ ಸಾಧ್ಯತೆಯಿರುತ್ತದೆ. ಈ ಯೋಜನೆಗಳು ವ್ಯವಹರಿಸಬಲ್ಲ ಇಂಗಾಲದ ಜಮಾಗಳನ್ನು ಉತ್ಪಾದಿಸುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಇವುಗಳನ್ನು ಅನೆಕ್ಸ್ 1 ದೇಶಗಳು ಮುಚ್ಚಳ ಮಟ್ಟವನ್ನು ತಲುಪಲು ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು. ಯೋಜನೆಯಗಳನ್ನು ಆಧರಿಸಿದ ಕ್ಯೋಟೋ ಸೂತ್ರಗಳೆಂದರೆ ಶುದ್ಧ ವೃದ್ಧಿ ಸೂತ್ರ (CDM) ಮತ್ತು ಜಂಟಿ ಅಳವಡಿಕೆ (JI).

CDM ಅನೆಕ್ಸ್ 1 ಹೊರತಾದ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿನ ಯೋಜನೆಗಳನ್ನು ತನ್ನ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯಲ್ಲಿರಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅನೆಕ್ಸ್ 1 ದೇಶದಲ್ಲಿ ನಡೆಯುವ ಯೋಜನೆಗಳು JI ಸುಪರ್ದಿಗೆ ಬರುತ್ತವೆ. CDM ಯೋಜನೆಗಳು, ಪ್ರಗತಿಪರ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ, ತಾಳ್ಕೆ ಬರುವ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಗಳಿಗೆ ಪೂರಕವಾಗಿರಬೇಕೆಂದು ಅರಿಯಲಾಗಿದೆ ಮತ್ತು "ನೈಜ" ಹಾಗೂ "ಹೆಚ್ಚುವರಿ" ವಿಸರ್ಜನ ಉಳಿತಾಯವನ್ನೂ ಉತ್ಪಾದಿಸುವುದೆನ್ನಲಾಗಿದೆ. ಏಂದರೆ, ಪ್ರಸ್ತುತ CDM ಯೋಜನೆಯ ವತಿಯಿಂದ ಮಾತ್ರ ಆಗುವ ಉಳಿತಾಯಗಳು (ಕಾರ್ಬನ್ ಟ್ರಸ್ಟ್, 2009, ಪುಟ 14).[೩೯] ಈ ವಿಸರ್ಜನ ಉಳಿತಾಯಗಳು ನಿಜವೋ ಅಲ್ಲವೋ ಎಂಬುದನ್ನು ನಿರೂಪಿಸುವುದು ಬಹಳ ಕಷ್ಟ(ವಿಶ್ವ ಬ್ಯಾಂಕ್, 2010, ಪುಟಗಳು 265–267).[೨೮]

ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯಾ

ಬದಲಾಯಿಸಿ

ಗಾರ್ನಾಟ್ ಕರಡು ವರದಿ

ಬದಲಾಯಿಸಿ
Main articles: Garnaut Climate Change Review and Carbon Pollution Reduction Scheme

NSW ಹಸಿರುಮನೆ ಕಡಿಮೆ ಮಾಡುವ ಪ್ರಮಾಣ ಪತ್ರಗಳನ್ನು (NGACs) ಕೊಳ್ಳಲು ದೊಡ್ಡ ಗ್ರಾಹಕರು ಮತ್ತು ವಿದ್ಯುತ್ ಉತ್ಪಾದನೆ ಮಾಡುವವರನ್ನು ಕೋರುವುದರ ಮೂಲಕ ವಿಸರ್ಜನೆಗಳನ್ನು ಕಡಿಮೆಗೊಳಿಸಲು NSW ಹಸಿರುಮನೆ ಅನಿಲ ತಗ್ಗುವಿಕೆಯ ರೂಪರೇಖೆಗಳನ್ನು[೪೦] 2003 ರಲ್ಲಿ ನ್ಯೂ ಸೌತ್ ವೇಲ್ಸ್ (NSW) ರಾಜ್ಯ ಸರ್ಕಾರವು ಏಕಮತದಿಂದ ಸ್ಥಾಪಿಸಿತು. ಇದು ಜಮೆಯ ಹಣದಿಂದ ಬಂಡವಾಳ ಹೂಡಲ್ಪಟ್ಟು, ಇತರೆ ಇಂಧನ ದಕ್ಷತೆಯ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳು ಮತ್ತು ಉಚಿತ ಇಂಧನ ದಕ್ಷತೆಯ ಚೊಕ್ಕ ಫ್ಲೊರೊಸೆಂಟ್ ದೀಪದ ಬಲ್ಬುಗಳನ್ನು ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡಲು ಪ್ರೇರೇಪಿಸಿತು. ವಿಸರ್ಜನೆಗಳನ್ನು ಕಡಿಮೆಗೊಳಿಸುವುದರಲ್ಲಿ ಅದರ ದಕ್ಷತೆಯ ಕೊರತೆ, ಅದರಲ್ಲಿ ಪಾರದರ್ಶಕತ್ವ ಇಲ್ಲದಿರುವುದು ಹಾಗೂ ಅದರ ವಿಸರ್ಜನೆಯ ಕ್ಷೀಣತೆಗಳ ಅಧಿಕತ್ವದ ಪ್ರಮಾಣೀಕರಣದ ಕೊರತೆಯ ಕಾರಣ UNSW ಇಂಧನ ಮತ್ತು ಪರಿಸರದ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯ ಕೇಂದ್ರದಿಂದ (CEEM) ಈ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯು ಟೀಕಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ.[೪೧]

2012 ರಲ್ಲಿ ಜಾರಿಗೊಳಿಸುವಂತಹ ಒಂದು ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯಾದ ಇಂಗಾಲ ವ್ಯಾಪಾರ ಯೋಜನೆಯನ್ನು 4 ನೇ ಜೂನ್ 2007 ರಲ್ಲಿ ಹಿಂದಿನ ಪ್ರಧಾನ ಮಂತ್ರಿ ಜಾನ್ ಹೋವಾರ್ಡ್ ಘೋಷಿಸಿದನು, ಆದರೆ ವಿರೋಧ ಪಕ್ಷದವರು ಯೋಜನೆಯನ್ನು "ಅತೀ ಚಿಕ್ಕ, ತುಂಬಾ ತಡ" ವೆಂದು ಕರೆದರು.[೪೨] 24 ನೇ ನವೆಂಬರ್ 2007 ರಲ್ಲಿ ಹೋವಾರ್ಡ್ ನ ಸಮ್ಮಿಶ್ರ ಸರ್ಕಾರವು ಪ್ರಧಾನ ಚುನಾವಣೆಯಲ್ಲಿ ಸೋತಿತು, ಹಾಗೂ ಕಾರ್ಮಿಕ ಪಕ್ಷವು ಅಧಿಕಾರವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಕೆವಿನ್ ರುಡ್ ಪ್ರಧಾನ ಮಂತ್ರಿಯಾಗಿ ಅಧಿಕಾರ ವಹಿಸಿಕೊಂಡನು. ಪ್ರಧಾನ ಮಂತ್ರಿ ರುಡ್ ತಡೆಗಟ್ಟುವ ಮತ್ತು ವ್ಯಾಪಾರೆದ ವಿಸರ್ಜನೆಗಳ ವ್ಯಾಪಾರದ ಯೋಜನೆಯನ್ನು 2010 [೪೩] ದಲ್ಲಿ ಜಾರಿಗೊಳಿಸಲಾಗುವುದೆಂದು ತಿಳಿಸಿದನು, ಆದರೆ ಈ ಯೋಜನೆಯು 2011 ರ ಮಧ್ಯದವರೆಗೂ ತಡೆಹಿಡಿಯಲಾಗಿದೆ.[೪೪]

ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯಾದ ರಾಷ್ಟ್ರಮಂಡಲ, ರಾಜ್ಯ ಮತ್ತು ಸಂಸ್ಥಾನದ ಸರ್ಕಾರಗಳು, ಸಂಭವನೀಯ ವಿಸರ್ಜನೆಗಳ ವ್ಯಾಪಾರದ ಯೋಜನೆಯ ಪದ್ಧತಿಗಳ ಮೇಲೆ ಪ್ರಧ್ಯಾಪಕ ರಾಸ್ ಗಾರ್ನಾಟ್ ನನ್ನು ನೇಮಿಸಿ ಅವನಿಂದ ಒಂದು ವಿಶೇಷ ಲೇಖನ, ಗಾರ್ನಾಟ್ ವಾಯುಗುಣ ಬದಲಾವಣೆಯ ಪುನರಾವಲೋಕನವನ್ನು ಆದೇಶಿಸಿತು. ಅದರ ಮಧ್ಯಕಾಲೀನ ವರದಿಯನ್ನು 2008 ರ ಫೆಬ್ರುವರಿ 21 ರಂದು ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡಲಾಯಿತು.[೪೫] ಕೃಷಿಯಲ್ಲದ, ಆದರೆ ಸಾಗಣೆ ಒಳಗೊಂಡಂತಹ ವಿಸರ್ಜನಾ ವ್ಯಾಪಾರದ ಯೋಜನೆಗೆ, ಮತ್ತು ವಿಸರ್ಜನೆಗಳ ಪರವಾನಿಗೆಗಳು ಸ್ಮರ್ಧಾತ್ಮಕವಾಗಿ ಮಾರಲ್ಪಡಬೇಕು ಹಾಗೂ ಇಂಗಾಲದ ಮಾಲಿನ್ಯಗಾರರಿಗೆ ಮುಕ್ತವಾಗಿ ಹಂಚಬಾರದೆಂದು ಅದು ಶಿಫಾರಸು ಮಾಡಿತು. ಇಂಧನದ ಬೆಲೆಗಳು ಹೆಚ್ಚುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಕಡಿಮೆ ಆದಾಯದ ಕುಟುಂಬಗಳಿಗೆ ಹಾನಿ ತುಂಬಿಕೊಡುವ ಅವಶ್ಯಕತೆಯಿದೆಯೆಂದು ಅದು ಗುರುತಿಸಿತು. ಕಡಿಮೆಹೊರಸೂಸುವಿಕೆಗಳ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನಗಳ ಸಂಶೋಧನೆಗೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಬೆಂಬಲ ಹಾಗೂ ಅಂತಹ ಸಂಶೋಧನೆಯ ಮೇಲ್ವಿಚಾರಣೆಗೆ ಒಂದು ಹೊಸ ಸಮಿತಿಗೆ ಶಿಫಾರಸುಮಾಡಿತು. ಕಲ್ಲಿದ್ದಲು ಗಣಿಗಾರಿಕೆಯ ಪ್ರದೇಶಗಳಿಗೆ ಬದಲಾವಣೆಯ ಸಹಾಯದ ಅವಶ್ಯಕತೆಯನ್ನು ಸಹ ಅದು ಮಾನ್ಯ ಮಾಡಿತು.[೪೬]

ಗಾರ್ನಾಟ್ ಕರಡು ಪ್ರತಿ ವರದಿಗೆ ಪ್ರತಿಕ್ರಯಿಸಿ, ರುಡ್ ಕಾರ್ಮಿಕ ಸರ್ಕಾರವು ಜುಲೈ 16 ರಂದು ಒಂದು ಹಸಿರು ಪತ್ರದ ಪ್ರಬಂಧವನ್ನು[೪೭] ಜಾರಿಗೊಳಿಸಿತು, ಅದು ನಿಜವಾದ ವ್ಯಾಪಾರದ ಯೋಜನೆಯ ಸಂಕಲ್ಪಿಸಿದ ಮಾದರಿಯನ್ನು ವರ್ಣಿಸುತ್ತಿತ್ತು.

ಯೂರೋಪಿಯನ್‌ ಒಕ್ಕೂಟ

ಬದಲಾಯಿಸಿ
Main article: European Union Emission Trading Scheme

ಯೂರೋಪಿಯನ್ ಒಕ್ಕೂಟ ವಿಸರ್ಜನ ವ್ಯಾಪಾರ ಯೋಜನೆ(or EU ETS) ಯು ಜಗತ್ತಿನ ಅತಿ ದೊಡ್ಡ ಬಹು-ದೇಶೀಯ, ಪಚ್ಚಗೃಹಾನಿಲ ವಿಸರ್ಜನ ವ್ಯಾಪಾರ ಯೋಜನೆಯಾಗಿದೆ. ಅದು ಕ್ಯೋಟೋ ಒಪ್ಪಂದದಲ್ಲಿ ನಿಗದಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಮುಚ್ಚಳವನ್ನು ತಲುಪಿಸಲೋಸುಗ ಯೂರೋಪಿಯನ್ ಒಕ್ಕೂಟದ ಕೇಂದ್ರೀಯ ನಿಯಮವು ಬಳಸುವ ಸಲಕರಣೆಯಾಗಿದೆ(ಜೋನ್ಸ್ ಮತ್ತು ಇತರರು ., 2007, ಪುಟ 64).[೪೮]

ಸ್ವಂತ ಇಚ್ಛೆಯಿಂದ ಪ್ರಯೋಗಗಳನ್ನು ಯುಕೆ ಮತ್ತು ಡೆನ್ಮಾರ್ಕ್ ಗಳಲ್ಲಿ ನಡೆಸಿದ ನಂತರ, ಎರಡನೆಯ ಘಟ್ಟದ ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆಯು ಜನವರಿ 2005ರಲ್ಲಿ ಆರಂಭವಾಯಿತು ಮತತ್ತು ಇದರಲ್ಲಿ ಯೂರೋಪಿಯನ್ ಒಕ್ಕೂಟದ ಎಲ್ಲಾ ೧೫(ಈಗ 27ರಲ್ಲಿ 25) ರಾಜ್ಯಗಳೂ ಪಾಲ್ಗೊಂಡವು.[೪೯] ಈ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮವು 20 ಮೆಗಾವ್ಯಾಟ್ ಗಳಿಗಿಂತಲೂ ಹೆಚ್ಚಿನ ಒಟ್ಟು ಶಾಖದ ಸರಬರಾಜು ಇರುವಂತಹ ಶಕ್ತಿಕೇಂದ್ರಗಳಂತಹ ಬೃಹತ್ ಕೈಗಾರಿಕೆಗಳು ಮತ್ತು ಅಂಗಾರವು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಬಳಸಲ್ಪಡುವ ಕಾರ್ಖಾನೆ[೫೦] ಗಳಿಂದ ಹೊರಹೊಮ್ಮುವ ವಿಸರ್ಜನೆಗಳ ಮೇಲೆ ಇಂತಿಷ್ಟೇ ಇಂಗಾಲಾಮ್ಲವು ಹೊರಹೊಮ್ಮಬೇಕೆಂಬ ಮುಚ್ಚಳವನ್ನು ವಿಧಿಸುತ್ತದೆ ಹಾಗೂ ಯೂರೋಪಿಯನ್ ಒಕ್ಕೂಟದ ಸುಮಾರು ಅರ್ಧದಷ್ಟು (46%) ಇಂಗಾಲಾಮ್ಲವನ್ನು ಒಳಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.[೫೧] ಮೊದಲ ಘಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸುವವರು ತಮ್ಮತಮ್ಮಲ್ಲೇ ವ್ಯಾಪಾರ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು ಮತ್ತು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಶೀಲ ಜಗದ ಅಧಿಕೃತವಾದ ಜಮಾವನ್ನುಪಯೋಗಿಸಿ ಕ್ಯೋಟೋದ ಶುದ್ಧ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಸೂತ್ರದಂತೆ ನಡೆಯಬಹುದು.

ಮೊದಲ ಮತ್ತು ಎರಡನೆಯ ಘಟ್ಟದಲ್ಲಿ, ವಿಸರ್ಜನೆಗೆ ಅನುಮತಿಗಳನ್ನು ಸಂಸ್ಥೆಗಳಿಗೆ ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಮುಫತ್ತಾಗಿ ನೀಡಲಾಗಿತ್ತು ಮತ್ತು ಇದರಿಂದ ಅವರಿಗೆ ಅಮೋಘವಾದ ಲಾಭವರ್ಷವೇ ಸುರಿಯಿತು.(CCC, 2008, ಪುಟ 149).[೫೨] ಎಲ್ಲೆರ್ಮನ್ ಮತ್ತು ಬ್ಯೂಕ್ನರ್ ರವರು(2008)(ಗ್ರಬ್ ಮುಂತಾದವರು ಸೂಚಿಸಿದಂತಹವರು,. 2009, ಪುಟ 11)EU ETS ತನ್ನ ಮೊದಲ ಎರಡು ವರ್ಷಗಳ ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆಯಲ್ಲಿ ಅನಿರೀಕ್ಷಿತವಾಗಿ 1ರಿಂದ 2 ಪ್ರತಿಶತದವರೆಗೂ ಪ್ರತಿವರ್ಷವೂ ಏರುತ್ತಿದ್ದ ವಿಸರ್ಜನಾ ಪ್ರಮಾಣವನ್ನು ಬಹಳ ಕಡಿಮೆಯ ಹಾಗೂ ಸಂಪೂರ್ಣ ಅವನತಿಗೆ ಇಳಿಸಿತು ಎಂದು ಸೂಚಿಸಿದರು.[೫೩] ಗ್ರಬ್ ಮುಂತಾದವರು (2009, ಪುಟ 11)ಮೊದಲ ಎರಡು ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ನಡೆಸಿದ ಕಾರ್ಯಗಳ ಮೂಲಕ ಸಾಧಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ವಿಸರ್ಜನೆಯ ಕಡಿತದ ಒಪ್ಪತಕ್ಕ ಅಂದಾಜಿನ ಮೊತ್ತವು ವರ್ಷಕ್ಕೆ 50-100 MtCO 2 ಅಥವಾ 2.5-5 ಪ್ರತಿಶತ ಇದ್ದಿತೆಂದು ಸೂಚಿಸಿದರು.

ಹಲವಾರು ರಚನಾದೋಷಗಳು ಈ ಯೋಜನೆಯ ಕ್ಷಮತೆಯನ್ನು ಕುಂಠಿತಗೊಳಿಸಿವೆ(ಜೋನ್ಸ್ ಮುಂತಾದವರು ., 2007, ಪುಟ 64). 2005-07ರ ಪ್ರಾರಂಭಿಕ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಮುಚ್ಚಳಗಳು ಗಮನಾರ್ಹವಾದ ವಿಸರ್ಜನಾ ಕಡಿತಗಳನ್ನುಂಟುಮಾಡುವಷ್ಟು ಭದ್ರವಾಗಿ ಇರಲಿಲ್ಲ(CCC, 2008, ಪುಟ 149). ಕೊಡಮಾಡಲ್ಪಟ್ಟ ಎಲ್ಲಾ ಅನುಮತಿಗಳ ಮೊತ್ತವು ವಾಸ್ತವವಾಗಿ ಇದ್ದ ವಿಸರ್ಜನೆಗಳಿಗಿಂತಲೂ ಅಧಿಕವಾಗಿತ್ತು. ಇದರಿಂದಾಗಿ ಅಂಗಾರದ ಬೆಲೆಯು 2007ರಲ್ಲಿ ಸೊನ್ನೆಯನ್ನು ತಲುಪಿತು. ಈ ಅಧಿಕಸರಬರಾಜು ಮುಚ್ಚಳವನ್ನು ಹೂಡಬೇಕಾದ ಮಾಲಿನ್ಯದ ಮಿತಿಯನ್ನು ಮುಂಚೆಯೇ ಅರಿಯುವುದರಲ್ಲಿ ಇರುವ ತೊಡಕುಗಳನ್ನು ಬಿಂಬಿಸುತ್ತದೆ.

ಎರಡನೆಯ ಘಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಕೊಂಚ ಬಿಗಿ ಮೂಡಿತು, ಆದರೆ JI ಮತ್ತು CDM ಪರಿಹಾರಗಳನ್ನು ಉಪಯೋಗಿಸಲು ಅವಕಾಶ ನೀಡಲಾಯಿತು, ಆದ್ದರಿಂದ ಎರಡನೆಯ ಘಟ್ಟದ ಮುಚ್ಚಳವನ್ನು ತಲುಪಲು ಯೂರೋಪಿಯನ್ ಒಕ್ಕೂಟಗಳಿಗೆ ಯಾವುದೇ ಇಳಿಸುವಿಕೆಯ ಅಗತ್ಯವೂ ಬೀಳಲಿಲ್ಲ(CCC, 2008, ಪುಟಗಳು 145, 149). ಎರಡನೆಯ ಘಟ್ಟಕ್ಕೆ ಈ ಮುಚ್ಚಳವು 2010ರಲ್ಲಿ ವಿಸರ್ಜನಾಕಡಿತವನ್ನು ಮುಚ್ಚಳವಿರದ ನಿರೀಕ್ಷಿತ ವಿಸರ್ಜನೆಯ ಮಟ್ಟ(ಮಾಮೂಲಾಗಿ ನಡೆಯುವಂತಹ ವ್ಯಾಪಾರವಿಸರ್ಜನೆಗಳು)ಕ್ಕಿಂತಲೂ 2.4%ರಷ್ಟು ಹೆಚ್ಚುಪಟ್ಟು ನಿರ್ವಹಿಸಬಲ್ಲುದೆಂಬ ನಿರೀಕ್ಷೆಯಿದೆ(ಜೋನ್ಸ್ ಮುಂತಾದವರು ., 2007, ಪುಟ 64). ಮೂರನೆಯ ಘಟ್ಟಕ್ಕೆ (2013–20),ಯೂರೋಪಿಯನ್ ಆಯೋಗವು ಹಲವಾರು ಬದಲಾವಣೆಗಳನ್ನು ಸೂಚಿಸಿದೆ, ಅವುಗಳಲ್ಲಿ:

  • ಸರ್ವಾಂಗೀಣ EU ಮುಚ್ಚಳವನ್ನು ಹೊಂದಿಸುವಿಕೆ, ನಂತರ EU ಸದಸ್ಯರಿಗೆ ಅನುಮತಿಗಳನ್ನು ಹಂಚುವಿಕೆ;
  • ಪರಿಹಾರಗಳನ್ನು ಬಳಸುವುದರ ಮೇಲೆ ಬಿಗಿಯಾದ ಮಿತಿ;
  • ಘಟ್ಟ ಎರಡು ಮತ್ತು ಘಟ್ಟ ಮೂರರ ನಡುವಣ ಅನುಮತಿಗಳ ಬ್ಯಾಂಕಿಂಗ್ ನ ಮೇಲೆ ಮಿತಿ ಹೇರದಿರುವುದು;
  • ಮತ್ತು ಅನುಮತಿಗಳಿಂದ ಹರಾಜಿನೆಡೆಗೆ ಸಾಗುವುದು.

ನ್ಯೂಜಿಲೆಂಡ್‌

ಬದಲಾಯಿಸಿ
ಇದನ್ನೂ ನೋಡಿ: New Zealand Emissions Trading Scheme
ಇದನ್ನೂ ನೋಡಿ: Climate change in New Zealand

ನ್ಯೂಝಿಲೆಂಡ್ ವಿಸರ್ಜನ ವ್ಯಾಪಾರ ಯೋಜನೆ (NZ ETS)ಯು ಒಂದು ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ವಿಸರ್ಜನೆಗಳ ವ್ಯಾಪಾರ ಯೋಜನೆಯಾಗಿದ್ದು 2008ರ ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ ನಲ್ಲಿ ನ್ಯೂಝಿಲೆಂಡ್ ನ ಐದನೆಯ ಲೇಬರ್ ಸರ್ಕಾರದಿಂದ ಮೊದಲಬಾರಿಗೆ ಕಾನೂನಿನ ಚೌಕಟ್ಟಿಗೆ ಅಳವಡಿಸಲಾಯಿತು ಮತ್ತು 2009ರ ನವೆಂಬರ್ ನಲ್ಲಿ ನ್ಯೂಝಿಲೆಂಡ್ ನ ಐದನೆಯ ನ್ಯಾಷನಲ್ ಸರ್ಕಾರದಿಂದ ತಿದ್ದುಪಡಿಗೊಳಗಾಯಿತು.[೫೪][೫೫]

NZ ETS ಎಲ್ಲಾ-ವಿಭಾಗಗಳ ಎಲ್ಲಾ-ಅನಿಲಗಳ ತೀವ್ರತೆಯ ಆಧಾರಿತ ವಿಸರ್ಜನ ಯೋಜನೆ[೫೪]. ತೀವ್ರತೆಯಾಧಾರಿತ ETS ಒಂದು ETS ಆಗಿದ್ದು ಇದರಡಿಯಲ್ಲಿ ವಿನಿಯೋಜಿಸುವಿಕೆಯು ದಾಖಲಾದ ವಿಸರ್ಜನ ಪ್ರಮಾಣದ ಮೇಲಲ್ಲದೆ ಸಂಸ್ಥೆಗಳ ಪ್ರಸ್ತುತ ಉತ್ಪಾದನಾ ದರದ ಮೇಲೆ ಆಧಾರಿತವಾಗಿರುತ್ತದೆ.

ಈ ಯೋಜನೆಯು "ಸರ್ವ-ವಿಭಾಗಗಳ" ಎಂದಿದ್ದರೂ ತ್ಯಾಜ್ಯಗಳ ವಿಲೇವಾರಿ ಮತ್ತು ಕೃಷಿ ವಿಧಾನಗಳಿಂದ ಉತ್ಪನ್ನವಾಗುವ ಮೀಥೇನ್ ಮತ್ತು ನೈಟ್ರಸ್ ಆಕ್ಸೈಡ್ ಈ ಯೋಜನೆಯಡಿಯಲ್ಲಿ ಕ್ರಮವಾಗಿ 2013 ಮತ್ತು 2015ರವರೆಗೂ ಬರುವುದಕ್ಕೆ ಅವಕಾಶವಿಲ್ಲ. ಪಳಿಯುಳಿಕೆಗಳ ವಿಸರ್ಜನೆಗಳಿಗೆ ಜುಲೈ 1, 2010ರಿಂದ ವಿಧೇಯಕಗಳಿರುತ್ತವೆ ಹಾಗೂ ಅರಣ್ಯಗಳಿಗೆ ತೆಗೆದುಹಾಕಲು ಮತ್ತು ವಿಸರ್ಜಿಸಲು ವಿಧೇಯಕಗಳು 2008ರ ಜನವರಿ 1ರಿಂದಲೂ ಜಾರಿಯಲ್ಲಿವೆ.

ಮೊದಲನೆಯ ಜುಲೈ 2010ರಿಂದ ದೆಸೆಂಬರ್ 31, 2012[೫೪] ರವರೆಗೂ ಒಂದು ಬದಲಾವಣೆಯ ಅವಧಿ ಉಂಟಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ನ್ಯೂಝಿಲೆಂಡ್ ನ ವಿಸರ್ಜನಗಳ ಯೂನಿಟ್ ಗಳ (NZUಗಳ)ದರವನ್ನು ಗರಿಷ್ಠ NZ$25ಕ್ಕೆ ಇರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಹಾಗೂ ಪ್ರತಿ ಎರಡು ಇಂಗಾಲದ ಡೈಯಾಕ್ಸೈಡ್ ಟನ್ ಗಳಿಗೆ ಸಮನಾದ ವಿಸರ್ಜನೆಗಳಿಗೆ ಒಂದು ಯೂನಿಟ್ ಮಾತ್ರ ಒಪ್ಪಿಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ, ಇದರಿಂದ ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿ ವಿಸರ್ಜನೆಯ ವೆಚ್ಚವನ್ನು ಪ್ರತಿ ಟನ್ ಗೆ NZ$12.50ಕ್ಕೆ ಇಳಿಸಿದಂತಾಗುತ್ತದೆ.

ವಾತಾವರಣ ಬದಲಾವಣೆ ಪ್ರತಿಸ್ಪಂದನ ಕಾಯಿದೆ 2002(ಕಾಯಿದೆ)ರ ಭಾಗ 3 ಕಾಯಿದೆಯ ಉದ್ದೇಶಗಳು ಮಾಮಾಲಾಗಿ ನಡೆಯುವ ವ್ಯಾಪಾರ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಹೊಮ್ಮುವ ವಿಸರ್ಜನೆಗಳನ್ನು ಇಳಿಮುಖವಾಗಿಸುವುದು ಮತ್ತು ಯುನೈಟೆಡ್ ನೇಷನ್ಸ್ ಫ್ರೇಂವರ್ಕ್ ಕಂವೆಂಷನ್ ಆನ್ ಕ್ಲೈಮೇಟ್ ಚೇಂಜ್ (UNFCCC) ಮತ್ತು ಕ್ಯೋಟೋ ಒಪ್ಪಂದಗಳಿಗೆ ಒಪ್ಪಿರುವ ನ್ಯೂಝಿಲೆಂಡ್ ನ ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಹೊಣೆಯನ್ನು ನಿಭಾಯಿಸುವುದು ಆಗಿವೆ ಎನ್ನುತ್ತದೆ.[೫೪] ಪೂರ್ಣಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ತಗ್ಗಿಸಲು ಯತ್ನಿಸುವುದೆ, ಮಾಮೂಲಿ ವ್ಯಾಪಾರದ ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ಹೋಲಿಸಿ ವಿಸರ್ಜನೆಯನ್ನು ತಗ್ಗಿಸುವುದನ್ನು ಕೆಲವು ಪಾಲುದಾರಿಕೆದಾರರು[೫೬] ಟೀಕಿಸಿದ್ದಾರೆ. 'ಮಾಮೂಲಿ ವ್ಯಾಪಾರ' ಮಟ್ಟವನ್ನು ಮಾನದಂಡವಾಗಿ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು ಕಾಯಿದೆಯನ್ವಯ ಇಳಿಸುವಿಕೆಯ ಗುರಿಯನ್ನು ಹೊಂದುವುದರಿಂದ ರಾತ್ರೋರಾತ್ರಿ ವಿಸರ್ಜನೆಯ ಮಟ್ಟವು ಏರಬಹುದು.

ಯುನೈಟೆಡ್ ಸ್ಟೇಟ್ಸ್

ಬದಲಾಯಿಸಿ
See also: Acid Rain Program

ವಿಸರ್ಜನ ವ್ಯಾಪಾರ ಪದ್ಧತಿಯ ಮೊದಲ ಉದಾಹರಣೆಯು 1990ರ ಯು.ಎಸ್.ನ ಪರಿಶುದ್ಧ ಗಾಳಿ ಕಾಯಿದೆಯಡಿಯಲ್ಲಿನ ಆಮ್ಲ ಮಳೆ ಯೋಜನೆಯ ಚೌಕಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ನಡೆದ SO2 ವ್ಯಾಪಾರ ವ್ಯವಸ್ಥೆ. ಮುಚ್ಚಳ ಮತ್ತು ವ್ಯಾಪಾರದ ರೀತಿಯೇ ಇರುವ ಈ ಯೋಜನೆಯಡಿಯಲ್ಲಿ SO2 ವಿಸರ್ಜನೆಗಳು 1980ರಿಂದ 2007ರೊಳಗೆ 50% ಇಳಿಮುಖವಾದವು.[೫೭] ಮೂಲದಿಂದ- ಮೂಲಕ್ಕೆ ಇಳಿಮುಖವಾಗಿಸುವ ಪದ್ಧತಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿದರೆ ಆಮ್ಲಮಳೆಯನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸಲು ಬೇಕಾದ ಖರ್ಚಿನ 80% ,ಮುಚ್ಚಳ-ಮತ್ತು-ವ್ಯಾಪಾರದಡಿಯಲ್ಲಿ SO2 ವಿಸರ್ಜನೆಗಳನ್ನು ಕಡಿತಗೊಳಿಸಿದುದರಿಂದ ಆಯಿತು ಎಂದು ಕೆಲವು ತಜ್ಞರು ವಾದ ಮಂಡಿಸಿದ್ದಾರೆ.[೬][೫೮]

1997ರಲ್ಲಿ ಇಲಿನಾಯ್ಸ್ ರಾಜ್ಯವು ವಿಸರ್ಜನಾ ಕಡಿತ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಎಂಬ ವ್ಯಾಪಾರಿ ಯೋಜನೆಯನ್ನು ಚಿಕಾಗೋದ ಬಹುತೇಕ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಹಮ್ಮಿಕೊಂಡು ಚುರುಕಾದ ಜೈವಿಕ ಸಂಯುಕ್ತಾಂಶಗಳ ನಿಯಂತ್ರಣವನ್ನು ಯತ್ನಿಸಿತು.[೫೯] 2000ದಲ್ಲಿ ಆರಂಭಗೊಂಡು, ಈಗಿನವರೆಗೂ ಎಂಟು ಇಲಿನಾಯ್ಸ್ ಕೌಂಟಿಗಳಿಂದ ನೂರಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರಮುಖ ಮಾಲಿನ್ಯಕಾರಕ ಮೂಲಗಳು ಮಾಲಿನ್ಯ ಜಮಾ ವ್ಯಾಪಾರವನ್ನು ಹಮ್ಮಿಕೊಂಡಿವೆ.

2003ರಲ್ಲಿ ನ್ಯೂ ಯಾರ್ಕ್ ರಾಜ್ಯವು ರೀಜನಲ್ ಗ್ರೀನ್ ಹೌಸ್ ಗ್ಯಾಸ್ ಇನಿಷಿಯೇಟಿವ್ (RGGI)ಎಂಬ, ಪವರ್ ಜನರೇಟರ್ ಗಳಿಗೆಂದೇ, ಮುಚ್ಚಳ-ಮತ್ತು-ವ್ಯಾಪಾರದಡಿಯಲ್ಲಿ ಇಂಗಾಲಾಮ್ಲದ ವಿಸರ್ಜನ ಯೋಜನೆಯನ್ನು ಹಮ್ಮಿಕೊಳ್ಳಲು ಒಂಬತ್ತು ಈಶಾನ್ಯ ರಾಜ್ಯಗಳಿಗೆ ಯೋಜನೆಯನ್ನು ಕಳುಹಿಸಿ, ಅವುಗಳ ಸಹಭಾಗಿತ್ವದ ಒಪ್ಪಿಗೆಯನ್ನೂ ಪಡೆಯಿತು. ಆ ರಾಜ್ಯಗಳ ಪ್ರತಿ ವಿದ್ಯುತ್ ಉತ್ಪಾದನಾ ಕೆಂದ್ರದ ಕಾರ್ಬನ್ "ಬಜೆಟ್" ಅನ್ನು 2009ರ ಅನುಮತಿಸಿದ ಮಟ್ಟಕ್ಕಿಂತಲೂ ೧೦% ದಷ್ಟು 2018ರ ವೇಳೆಗೆ ಇಳಿಸುವ ಉದ್ದೇಶದಿಂದ ಈ ಯೋಜನೆಯನ್ನು ಜನವರಿ 1, 2009ರಂದು ಆರಂಭಿಸಲಾಯಿತು.[೬೦]

2003ರಲ್ಲಿಯೇ ಯು.ಎಸ್.ಕಾರ್ಪೊರೇಷನ್ ಗಳು CO2 ವಿಸರ್ಜನ ಅನುಮತಿಯ ವ್ಯಾಪಾರವನ್ನು ಚಿಕಾಗೋ ವಾತಾವರಣ ವಿನಿಮಯಕೇಂದ್ರದಡಿಯಲ್ಲಿ ಸ್ವಯಂ-ಇಚ್ಛೆಯ ಯೋಜನೆಯಡಿಯಲ್ಲಿ ನಡೆಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾಯಿತು. ಆಗಸ್ಟ್ 2007ರಲ್ಲಿ ಈ ವಿನಿಮಯಕೇಂದ್ರವು ಯುನೈಟೆಡ್ ಸ್ಟೇಟ್ಸ್ ನಲ್ಲಿಯೇ ಓಝೋನ್ ನಾಶಗೊಳಿಸುವ ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ಶುದ್ಧವಾಗಿ ನಾಶಗೊಳಿಸುವ ಯೋಜನೆಗಳಿಗೆ ವಿಸರ್ಜನ ಪರಿಹಾರಗಳನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸುವ ಸೂತ್ರವೊಂದನ್ನು ಘೋಷಿಸಿತು.[೬೧]

2007ರಲ್ಲಿ ಕ್ಯಾಲಿಫೋರ್ನಿಯಾ ಸಚಿವಸಂಪುಟವು ಕ್ಯಾಲಿಫೋರ್ನಿಯಾ ಗ್ಲೋಬಲ್ ವಾರ್ಮಿಂಗ್ ಸಲ್ಯೂಷನ್ಸ್ ಆಕ್ಟ್ ಅನ್ನು ಅನುಮೋದಿಸಿತು, AB-32, ಮತ್ತು ಇದನ್ನು ರುಜು ಹಾಕಿ ಕಾನೂನಾಗಿ ಅಲ್ಲಿನ ರಾಜ್ಯಪಾಲರಾದ ಆರ್ನಾಲ್ಡ್ ಷ್ವಾರ್ಝೆನೆಗೆರ್ ಮಾರ್ಪಡಿಸಿದರು. ಇಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ, ಐದು ಪ್ರಮುಖ ಯೋಜನಾ ಮಾದರಿಗಳಿಗೆ ಯೋಜನಾಧಾರಿತ ಪರಿಹಾರಗಳನ್ನು ಅಳ್ಳಕವಾದ ಸೂತ್ರದ ಮೂಲಕ ಸೂಚಿಸಲಾಗಿದೆ. ಕಾರ್ಬನ್ ಯೋಜನೆಯು ಇಂಗಾಲಾಮ್ಲ ಮತ್ತು ತತ್ಸಮವಾದ ಅನಿಲಗಳನ್ನು ಕಡಿಮೆಗೊಳಿಸಿರುವುದನ್ನು ತೋರಿಸಿ ಪರಿಹಾರಗಳನ್ನು ಸೃಜಿಸುತ್ತದೆ. ಯೋಜನೆಯ ಕ್ರಮಗಳೆಂದರೆ: ಗೊಬ್ಬರ ನಿರ್ವಹಣೆ, ಅರಣ್ಯೀಕರಣ, ಶಕ್ತಿ ವೃದ್ಧಿಸುವಿಕೆ, SF6 ಮತ್ತು ಭೂಮಿಯ ಹಳ್ಳ ಮುಚ್ಚುವಾಗಿನ ಅನಿಲದ ಸೆರೆ.

ಫೆಬ್ರವರಿ 2007ರಿಂದೀಚೆಗೆ ಏಳು ಯು.ಎಸ್. ರಾಜ್ಯಗಳು ಮತ್ತು ನಾಲ್ಕು ಕೆನಡಾದ ಪ್ರಾಂತ್ಯಗಳು ಒಂದುಗೂಡಿ ವೆಸ್ಟರ್ನ್ ಕ್ಲೈಮೇಟ್ ಇನಿಷಿಯೇಟಿವ್ (WCI)ಎಂಬ ಸ್ಥಳೀಯ ಪಚ್ಚಗೃಹಾನಿಲ ವಿಸರ್ಜನ ವ್ಯಾಪಾರ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಆರಂಭಿಸಿವೆ.[೬೨]

ನವೆಂಬರ್ 17, 2008ರಂದು ಯೂಟ್ಯೂಬ್ ಗಾಗಿ ರೆಕಾರ್ಡ್ ಮಾಡಿದ ಒಂದು ಭಾಷಣದಲ್ಲಿ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾಗಿ ಆಯ್ಕೆಯಾದ ಬರಾಕ್ ಒಬಾಮಾ ಜಗದ ಉಷ್ಣತೆಯನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸಲು ಯುಎಸ್ ಒಂದು ಮುಚ್ಚಳ-ಮತ್ತು-ವ್ಯಾಪಾರಕ್ಕೆ ಒಳಪಡುವುದೆಂದು ಸ್ಪಷ್ಟೀಕರಿಸಿದರು.[೬೩]

2010ರ ಯುನೈಟೆಡ್ ಸ್ಟೇಟ್ಸ್ ಫೆಡೆರಲ್ ಬಜೆಟ್ ಪಚ್ಚಗೃಹಾನಿಲ(GHG) ವಿಸರ್ಜನ ಜಮಾಗಳನ್ನು ಮಾರುವುದರಿಂದ ಬರುವ ಹಣದಿಂದ ಶುದ್ಧವಾದ ಶಕ್ತಿ ಉತ್ಪಾದನೆಯನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸಲು ಹತ್ತು ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ವರ್ಷಕ್ಕೆ ಯುಎಸ್ $15 ಬಿಲಿಯನ್ ಅನ್ನು ನೀಡುವ ಚಿಂತನೆ ಹೊಂದಿದೆ. ಉದ್ದೇಶಿತ ಮುಚ್ಚಳ-ಮತ್ತು-ವ್ಯಾಪಾರದಡಿಯಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಾ GHG ವಿಸರ್ಜನ ಜಮಾಗಳನ್ನು ಹರಾಜು ಹಾಕಲಾಗುವುದರಿಂದ FY 2012ಕ್ಕೆ ಸುಮಾರು $78.7 ಬಿಲಿಯನ್ ಹೆಚ್ಚುವರಿ ಆದಾಯವಾಗುವುದು ಮತ್ತು FY 2019ರ ಹೊತ್ತಿಗೆ ನಿಧಾನವಾಗಿ ಹೆಚ್ಚುತ್ತಾ ಸಾಗಿ $83 ಬಿಲಿಯನ್ ಮುಟ್ಟುವುದು.[೬೪]

ಅಮೆರಿಕನ್ ಶುದ್ಧ ಶಕ್ತಿ ಮತ್ತು ರಕ್ಷಣಾ ಕಾಯಿದೆ (H.R. 2454), ಎಂಬ ಒಂದು ಮುಚ್ಚಳ-ಮತ್ತು-ವ್ಯಾಪಾರ ಮಸೂದೆಯು ಜೂನ್ 26, 2009ರಂದು ಹೌಸ್ ಆಫ್ ರೆಪ್ರೆಸೆಂಟಿಟಿವ್ಸ್ ನಲ್ಲಿ 219-212 ಮತಗಳನ್ನು ಗಳಿಸಿ ಜಾರಿಗೆ ಬಂದಿತು. ಈ ಮಸೂದೆಯ ಉಗಮ ಹೌಸ್ ಎನರ್ಜಿ ಎಂಡ್ ಕಾಮರ್ಸ್ ಕಮಿಟಿಯಲ್ಲಿ ಆಯಿತು ಮತ್ತು ಇದನ್ನು ರೆಪ್.ಹೆನ್ರಿ ಎ. ವ್ಯಾಕ್ಸ್ ಮನ್ ಮತ್ತು ರೆಪ್. ಎದ್ವರ್ಡ್ ಜೆ. ಮಾರ್ಕೀಯವರು ಪರಿಚಯಿಸಿದರು.[೬೫]

ಇದನ್ನೂ ನೋಡಿ: Climate change in the United States

ನವೀಕರಿಸಬಲ್ಲ ಶಕ್ರಿ ಪ್ರಮಾಣಪತ್ರಗಳು

ಬದಲಾಯಿಸಿ
Main article: Renewable Energy Certificates

ನವೀಕರಿಸಬಲ್ಲ ಶಕ್ತಿ ಪ್ರಮಾಣಪತ್ರಗಳು, ಅಥವಾ "ಹಸಿರು ದಾರಗಳು", ಕೆಲವು ಅಮೆರಿಕನ್ ರಾಜ್ಯಗಳೊಳಗಿನ ನವೀಕರಿಸಬಲ್ಲ ಶಕ್ತಿಗಾಗಿ, ವರ್ಗಾಯಿಸಬಲ್ಲ ಹಕ್ಕುಗಳು. ಒಂದು ನವೀಕರಿಸಬಲ್ಲ ಶಕ್ತಿ ದಾಯಕವು ಪ್ರತಿ 1000 kWh ಶಕ್ತಿ ಉತ್ಪಾದನೆಗೆ ಒಂದು ಹಸಿರು ದಾರವನ್ನು ಕೊಡಮಾಡಲ್ಪಡುತ್ತದೆ. ಈ ಶಕ್ತಿಯು ವಿದ್ಯುತ್ ಚೌಕಟ್ಟಿಗೆ ಮಾರಲಾಗುವುದು ಮತ್ತು ಪ್ರಮಾಣಪತ್ರಗಳನ್ನು ಮುಕ್ತ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಮಾರಿ ಲಾಭ ಗಳಿಸಬಹುದು. ಈ ಪ್ರಮಾಣಪತ್ರಗಳನ್ನು ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ಅಥವಾ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು, ನವೀಕರಿಸಬಲ್ಲ ಮೂಲಗಳೊಂದಿಗೆ ತಮ್ಮ ಶಕ್ತಿಯ(ಎನರ್ಜಿಯ) ಭಾಗವನ್ನು ಗುರುತಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಸಲುವಾಗಿ ಕೊಳ್ಳುವರು ಮತ್ತು ಇದು ಸಂಪೂರ್ಣ ಐಚ್ಛಿಕವಾದುದು.

ಇವು ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಪರಿಹಾರ ನೀಡುವ ಯೋಜನೆಯಾಗಿ ಬಳಸಲ್ಪಡುತ್ತವೆ ಅಥವಾ ಸಮುದಾಯಿಕ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯನ್ನು ತೋರಿಸಲು ಬಳಸಲ್ಪಡುತ್ತವೆ; ಇವುಗಳ ನೀಡುವಿಕೆಯು ಅನಿಯಂತ್ರಿತವಾಗಿದೆ ಹಾಗೂ ಎರಡು ಬಾರಿ ಎಣಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿಲ್ಲವೆಂಬುದನ್ನು ಖಚಿತಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಯಾವುದೇ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ದಾಖಲಾತಿ ಇಲ್ಲ. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಇದು ಪಳಿಯುಳಿಕೆಗಳ ಇಂಧನ ಬಳಸುವ ಸ್ಥಳೀಕ ಒದಗಿಸುವವನಿಂದ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಕೊಳ್ಳಲು ಅನುಕೂಲಕರವಾದ ಒಂದು ವಿಧವಾಗಿದ್ದು,ಆ ಪ್ರಮಾಣಪತ್ರವನ್ನು ನಿರ್ದಿಷ್ಟವಾದ ಗಾಳಿ ಅಥವಾ ಜಲಶಕ್ತಿಯ ಯೋಜನೆಗಳನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸುವ ಪ್ರಮಾಣಪತ್ರಗಳೊಂದಿಗೆ ಲಗತ್ತಿಸಬಹುದು.

ಇಂಗಾಲದ ಮಾರುಕಟ್ಟೆ

ಬದಲಾಯಿಸಿ
Main article: Carbon emission trading

ಇಂಗಾಲದ ವಿಸರ್ಜನ ವ್ಯಾಪಾರವು ನಿರ್ದಿಷ್ಟವಾಗಿ ಇಂಗಾಲದ ಡೈಯಾಕ್ಸೈಡ್ ವಿಸರ್ಜನೆಯ ಕುರಿತಾದದ್ದು.(ಟನ್ ಲೆಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಕಾರ್ಬನ್ ಡೈಯಾಕ್ಸೈಡ್ ಗೆ ಸಮನಾದುದು ಎಂದು ಗಣಿಸಲ್ಪಡುತ್ತದೆ ಆಥವಾ tCO2e) ಮತ್ತು ಪ್ರಸ್ತುತದಲ್ಲಿ ವಿಸರ್ಜನ ವ್ಯಾಪಾರದ ಸಿಂಹಪಾಲು ಅದರದ್ದಾಗಿದೆ. ಕ್ಯೋಟೋ ಒಪ್ಪಂದದ ಮೇರೆಗೆ ದೇಶಗಳು ತಮ್ಮ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯನ್ನು ನಿಭಾಯಿಸಲು ಇಂಗಾಲದ ವಿಸರ್ಜನೆಯನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಲು ಯತ್ನಿಸುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ತನ್ಮೂಲಕ ವಿಶ್ವದ ಉಷ್ಣತೆಯನ್ನು ಇಳಿಸಲು ಯತ್ನಿಸುವಲ್ಲಿ ಭಾಗಿಯಾಗುತ್ತವೆ.

ಇದನ್ನೂ ನೋಡಿ: personal carbon trading and carbon offset

ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯ ರೀತಿ

ಬದಲಾಯಿಸಿ

ಇಂಗಾಲ ವಿಸರ್ಜನ ವ್ಯಾಪಾರವು ಇತ್ತೀಚಿನ ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಹಂತಹಂತವಾಗಿ ಏರುತ್ತಿದೆ. ವಿಶ್ವ ಬ್ಯಾಂಕ್ ನ ಇಂಗಾಲ ಹಣಕಾಸು ಯೂನಿಟ್ ನ ಪ್ರಕಾರ, 2005ರಲ್ಲಿ 374 ಮಿಲಿಯನ್ ಮೆಟ್ರಿಕ್ ಟನ್ ಗಳಷ್ಟು ಇಂಗಾಲದ ಡೈಯಾಕ್ಸೈಡ್ ಸಮಾನಾಂಶ (tCO2e)ವನ್ನು ಹಲವಾರು ಯೋಜನೆಗಳ ಮೂಲಕ ವಿನಿಮಯ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲಾಯಿತು, ಇದು 2004ರಲ್ಲಿ ಆದ ವಿನಿಮಯ(110 mtCO2e)[೬೬] ಕ್ಕಿಂತಲೂ 240% ಅಧಿಕ ಮತ್ತು ಆ 2004ರದ್ದೇ 2003ರ ವಿನಿಮಯ(78 mtCO2e)ಕ್ಕಿಂತಲೂ 41% ಅಧಿಕವಾಗಿತ್ತು.[೬೭]

ದಾಲರ್ ಗಳ ಲೆಕ್ಕದಲ್ಲಿ, ವಿಶ್ವ ಬ್ಯಾಂಕ್ ನ ಫೆಲಿಪೆ ಡಿ ಜೀಸಸ್ ಗಾರ್ಡುನೋ ವ್ಯಾಝ್ ಕ್ವೆಝ್ ಅಂದಾಜಿಸಿರುವ ಪ್ರಕಾರ ಇಂಗಾಲದ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯ ಪ್ರಮಾಣವು 11 ಬಿಲಿಯನ್ USD 2005ರಲ್ಲಿ, 30 ಬಿಲಿಯನ್ USD 2006ರಲ್ಲಿ,[೬೬] ಮತ್ತು 64 ಬಿಲಿಯನ್ 2007ರಲ್ಲಿ ಇದ್ದಿತು.[೬೮]

ಅನುಮತಿ ವ್ಯಾಪಾರವು ಪ್ರಸ್ತುತದಲ್ಲಿ ಯೂರೋಪಿಯನ್ ದೇಶಗಳು ಮತ್ತು ಏಷ್ಯಾದ ದೇಶಗಳ ನಡುವೆಯೂ ನಡೆಯುತ್ತಿರುವಾಗ, ಕ್ಯೋಟೋ ಒಪ್ಪಂದದ ಮರ್ರಾಕೆಶ್ ಕಟ್ಟಲೆಗಳು ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ವ್ಯಾಪಾರಿ ಸೂತ್ರಗಳು ಮತ್ತು ದೇಶಗಳ ನಡುವೆ ವ್ಯಾಪಾರ ನಡೆಯಲು ಬೆಂಬಲಿತವಾಗುವ ಕಡತಗಳ ವಿಧವನ್ನು ನಿರೂಪಿಸಿದವು. ಆದರೆ, ಯುಎಸ್ಎಯು ಒಂದು ದೇಶವಾಗಿ ಆ ಒಪ್ಪಂದಕ್ಕೆ ಒಡಂಬಡಲಿಲ್ಲವಾದರೂ, ಅದರ ಹಲವಾರು ರಾಜ್ಯಗಳು ಈಗ ಮುಚ್ಚಳ-ಮತ್ತು-ವ್ಯಾಪಾರ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ವೃದ್ಧಿಗೊಳಿಸುತ್ತಿವೆ ಮತ್ತು ಅತಿ ಕಡಿಮೆ ದರದಲ್ಲಿ ಜಮಾಗಳನ್ನು ಪಡೆಯುವ ಸಲುವಾಗಿ ಮತ್ತು ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯ ದ್ರವೀಕರಣವನ್ನು ಉತ್ತಮಗೊಳಿಸಲು, ಅವುಗಳ ವ್ಯಾಪಾರಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ರಾಷ್ಟ್ರೀಯವಾಗಿ ಅಥವಾ ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯವಾಗಿ, ಒಂದುಗೂಡಿಸಲು ಮಾರ್ಗಾನ್ವೇಷಣೆಯಲ್ಲಿವೆ.[೬೯] ಆದರೆ ಈ ರಾಜ್ಯಗಳು ತಮ್ಮ ವೈಯಕ್ತಿಕ ಘನತೆ ಮತ್ತು ವಿಶೇಷ ಲಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ಸಂರಕ್ಷಿಸಲು ಸಹ ಬಯಸುತ್ತವೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಕ್ಯೋಟೋ-ಹೊಂದಾಣಿಕೆಯ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಬದಲಿಗೆ, ಕೆಲವು ರಾಜ್ಯಗಳು ಬೇರೆ ವಿಧದ ಪಚ್ಚಗೃಹಾನಿಗಳನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತವೆ, ಬೇರೆ ವಿಧದ ಮಾಪನವಿಧಿ, ಎಲ್ಲಾ ಅನುಮತಿಗಳ ದರದ ಮೇಲೆ ಒಂದು ಗರಿಷ್ಠ ಮಿತಿ ಅಥವಾ CDM ಯೋಜನೆಗಳಿಗೆ ಪ್ರವೇಶಿಸಲು ನಿಷೇಧಗಳನ್ನು ಕೋರುತ್ತವೆ. ನಿಜಕ್ಕೂ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಸರಿಹೊಂದದ ಸಾಧನಗಳನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸುವುದರಿಂದ ಅಭದ್ರತೆಯು ಉಂಟಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ದರನಿರ್ಧಾರವು ಕ್ಲಿಷ್ಟವಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳನ್ನು ಹಲವಾರು ಮಾರುಕಟ್ಟೆಗಳಿಗೆ ಬೆಸೆಯಲು ಅನುಸರಿಸಬೇಕಾದ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ಕಂಡುಹಿಡಿಯಲು ಹಲವಾರು ವಿಧಗಳನ್ನು ಸಂಶೋಧಿಸಲಾಗುತ್ತಿದೆ ಮತ್ತು ಈ ಕಾರ್ಯಕ್ಕೆ ಇಂಟರ್ನ್ಯಾಷನಲ್ ಕಾರ್ಬನ್ ಆಕ್ಷನ್ ಪಾರ್ಟ್ನರ್ಷಿಪ್ (ICAP) ಎಂಬ ಒಂದು ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಟ್ಟದ ಸಂಸ್ಥೆಯು ಸಹಕಾರ ನೀಡುತ್ತಿದೆ.[೭೦][೭೧]

ವ್ಯಾಪಾರಿ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ

ಬದಲಾಯಿಸಿ

ಕ್ಯೋಟೋ ಒಪ್ಪಂದದ ರೀತ್ಯಾ ಇಂಗಾಲದ ಡೈಯಾಕ್ಸೈಡ್ ವಿಸರ್ಜನೆಗಳ ಕಡ್ಡಾಯ ವ್ಯಾಪಾರಕ್ಕಾಗಿ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯ ಸ್ಥಾಪನೆಯಾದ ನಂತರ, ದ ಲಂಡನ್ ಫಿನಾನ್ಷಿಯಲ್ ಮಾರ್ಕೆಟ್ ಪ್ಲೇಸ್ ತಾನೇ ಇಂಗಾಲದ ಹಣಕಾಸಿನ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯ ಕೇಂದ್ರವಾಗಿ ಸ್ಥಾಪಿತವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು 2007ರಲ್ಲಿ ಈ ವ್ಯಾಪಾರವು ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು $60 ಬಿಲಿಯನ್ ಬೆಲೆಬಾಳುವಷ್ಟಕ್ಕೆ ತಲುಪಿದೆ ಎಂಬ ಅಂದಾಜಿದೆ.[೭೨] ಇದಕ್ಕೆ ಹೋಲಿಸಿದರೆ, ಐಚ್ಛಿಕ ಪರಿಹಾರ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯು 2010ರ ವೇಳೆಗೆ $4bn ಮುಟ್ಟಬಹುದೆಂಬ ಆಶಯವಿದೆ.[೭೩]

G8 ವಾತಾವರಣ ಬದಲಾವಣೆ ದುಂಡುಮೇಜಿನಲ್ಲಿ 23 ಬಹುರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಸಮುದಾಯಗಳು ಒಟ್ಟುಗೂಡಿದುದರ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ವರ್ಲ್ಡ್ ಎಕನಾಮಿಕ್ ಫೋರಂ ಎಂಬ ಒಂದು ವ್ಯಾಪಾರಿ ತಂಡವು ಜನವರಿ 2005ರಲ್ಲಿ ಸ್ಥಾಪಿತವಾಯಿತು. ಈ ತಂಡದಲ್ಲಿ ಫೋರ್ಡ್, ಟೊಯೋಟಾ, ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಏರ್ವೇಸ್, ಬಿಪಿ ಮತ್ತು ಯೂನಿಲಿವರ್ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ಸೇರಿದ್ದವು. ಜೂನ್ 9, 2005ರಂದು ಈ ತಂಡವು ವಾತಾವರಣದ ಬದಲಾವಣೆಯ ಕುರಿತು ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳನ್ನು ಕೈಗೊಳ್ಳಬೇಕಾಗಿದೆ ಎಂದು ಒಂದು ಹೇಳಿಕೆಯನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸುತ್ತಾ, ಮಾರುಕಟ್ಟೆ ಆಧಾರಿತ ಪರಿಹಾರಗಳು ಪ್ರಮುಖವೆಂವ ಅಂಶದ ಬಗ್ಗೆ ಒತ್ತುಕೊಟ್ಟರು. ಆ ತಂಡವು ಸರ್ಕಾರಗಳು "ಸ್ವಚ್ಛ, ಪಾರದರ್ಶಕ ಮತ್ತು ಏಕರೀತಿಯ ದರ ಸೂಚಕಗಳನ್ನು", "ದೀರ್ಘಕಾಲಿಕ ಸಂಹಿತೆಗಳನ್ ಚೌಕಟ್ಟನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸುವುದರ ಮೂಲಕ" ಸ್ಥಾಪಿಸಲು ಕರೆ ನೀಡಿ, ಆ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಾ ಪ್ರಮುಖ ಪಚ್ಚಗೃಹಾನಿಲ ಉತ್ಪಾದಕರೂ ಸೇರಬೇಕೆಂದಿತು.[೭೪] ಡಿಸೆಂಬರ್ 2007ರ ವೇಳೆಗೆ ಇದು ೧೫೦ ಜಾಗತಿಕ ವ್ಯಾಪಾರಗಳನ್ನು ತನ್ನ ಉಡಿಯಲ್ಲಿರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಹಂತಕ್ಕೆ ಬೆಳೆದಿತ್ತು.[೭೫]

ಸರ್ಕಾರೇತರ ಸಂಸ್ಥೆಗಳಿಂದ ಬೆಂಬಲಿತವಾದ ಯುಕೆ ವ್ಯವಹಾರವು ವಿಸರ್ಜನ ವ್ಯಾಪಾರವನ್ನು ಬಲವಾಗಿ ಬೆಂಬಲಿಸುತ್ತಾ ಅದು ವಾತಾವರಣದ ಬದಲಾವಣೆಯನ್ನು ತಡೆಗಟ್ಟಲು ಬಹು ಮುಖ್ಯವಾದ ಸಾಧನವೆನ್ನುತ್ತವೆ.[೭೬] ಆದರೆ, ಎಲ್ಲಾ ವ್ಯವಹಾರಗಳೂ ಈ ವ್ಯಾಪಾರಿ ವಿಧವನ್ನು ಬಯಸುವುದೆಂದೇನಿಲ್ಲ. ಡಿಸೆಂಬರ್ 11, 2008ರಂದು, ಎಕ್ಕ್ಸಾನ್ ಮೊಬಿಲ್ ನ ಸಿಇಓ ಆದ ರೆಕ್ಸ್ ಟಿಲ್ಲರ್ಸನ್ ಇಂಗಾಲ ತೆರಿಗೆಯು ಮುಚ್ಚಳ-ಮತ್ತು-ವ್ಯಾಪಾರದ ಯೋಜನೆಗಿಂತಲೂ "ಹೆಚ್ಚು ನೇರ, ಹೆಚ್ಚು ಪಾರದರ್ಶಕ ಮತ್ತು ಹೆಚ್ಚು ಪರಿಣಾಮಕಾರಿ ವಿಧಾನ" ಎಂದುದಲ್ಲದೆ, ಮುಚ್ಚಳ-ಮತ್ತು-ವ್ಯಾಪಾರದ ಯೋಜನೆಯು "ಕಡೆಗೆ ಅನಗತ್ಯವಾದ ವೆಚ್ಚ ಮತ್ತು ಸಂಕೀರ್ಣತೆಯನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತದೆ" ಎಂದರು. ಇಂಗಾಲ ತೆರಿಗೆಯಿಂದ ಬಂದ ಹಣವನ್ನು ಇತರ ತೆರಿಗೆಗಳನ್ನು ಇಳಿಸುವುದರ ಮೂಲಕ ಶೂನ್ಯ ತೆರಿಗೆಯತ್ತ ಸಾಗಬಹುದು ಎಂಬ ಆಶೆ ತಮಗಿದೆಯೆಂದೂ ಅವರು ಹೇಳಿದರು.[೭೭]

ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ವಾಯು ಸಾರಿಗೆ ಅಸೋಸಿಯೇಷನ್, 230 ಸದಸ್ಯ ಏರ್ಲೈನ್ ಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದು, ಎಲ್ಲಾ ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ವಾಯುಯಾನದ 93% ಹೊಂದಿರುವ ಸಂಸ್ಥೆ. ಈ ಸಂಸ್ಥೆಯು ವ್ಯಾಪಾರವು "ಮಾನದಂಡ"ದ ಅಧಾರದ ಮೇಲೆ ಮಾಡಬೇಕು ಹಾಗೂ ಕೈಗಾರಿಕೆಗಳ ಸರಾಸರಿಯ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ವಿಸರ್ಜನೆಗಳ ಮೊತ್ತವನ್ನು ನಿರ್ಧರಿಸಬೇಕು, "ಗ್ರ್ಯಾಂಡ್ ಫಾದರಿಂಗ್" ರೀತಿಯಲ್ಲಲ್ಲ; ಹೀಗೆ ಮಾಡುವುದರಿಂದ ಪ್ರತಿ ಕಂಪನಿಗಳ ಹಿಂದಿನ ವಿಸರ್ಜನೆಯ ಪ್ರಮಾಣದ ಸರಾಸರಿಯ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ಮುಂದೆ ನೀಡಬೇಕಾದ ಅನುಮತಿ ಪರವಾನಗಿಯನ್ನು ನಿರ್ಧರಿಸಬಹುದು ಎನ್ನತ್ತದೆ. ಗ್ರ್ಯಾಂಡ್ ಫಾದರಿಂಗ್ "ತಮ್ಮ ವಿಮಾನಪಡೆಯನ್ನು ಆಧುನಿಕಗೊಳಿಸಲು ಮೊದಲೇ ಕಾರ್ಯಗತವಾದ ಏರ್ಲೈನ್ ಗಳಿಗೆ ದಂಡ ವಿಧಿಸಿದಂತಾಗುತ್ತದೆ, ಆದರೆ ಮಾನದಂಡದ ವಿಧಾನವು, ಸರಿಯಾಗಿ ರಚಿಸಿದಲ್ಲಿ, ಹೆಚ್ಚು ಸಕ್ಷಮ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಾಹಕರಿಗೆ ಪ್ರತಿಫಲ ನೀಡುವುದು" ಎಂಬುದು ಅವರ ವಾದವಾಗಿದೆ.[೭೮]

ಮಾಪನ, ವರದಿಗಾರಿಕೆ, ದೃಢೀಕರಣ (MRV)

ಬದಲಾಯಿಸಿ

ವಿಸರ್ಜನ ವ್ಯಾಪಾರ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ನಿರ್ವಹಣ ಅಥವಾ ಸ್ಥಾಪನ ಹಂತದಲ್ಲಿ ಮಾಪನವು ಅಗತ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ಮಾಪನಗಳನ್ನು ನಂತರ ನಿಯಂತ್ರಕನಿಗೆ ವರದಿ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಪಚ್ಚಗೃಹಾನಿಲಗಳಿಗೆ ಎಲ್ಲಾ ವ್ಯಾಪಾರಿ ದೇಶಗಳೂ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮತ್ತು ಸ್ಥಾಪನ ಹಂತಗಳ ವಿಸರ್ಜನಗಳ ಒಂದು ತಪಶೀಲುಪಟ್ಟಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತದೆ; ಅಲ್ಲದೆ, ಉತ್ತರ ಅಮೆರಿಕದಲ್ಲಿನ ವ್ಯಾಪಾರಿ ತಂಡಗಳು ದ ಕ್ಲೈಮೇಟ್ ರಿಜಿಸ್ಟ್ರಿ ಎಂಬ ರಾಜ್ಯ ಮಟ್ಟದ ತಪಶೀಲುಪಟ್ಟಿಯನ್ನೂ ಹೊಂದಿವೆ. ಪ್ರದೇಶಗಳ ಮಧ್ಯೆ ವ್ಯಾಪಾರ ಮಾಡಬೇಕಾದಾಗ ಈ ತಪಶೀಲುಪಟ್ಟಿಗಳು ಸೂಕ್ತರೀತಿಯಲ್ಲಿರಬೇಕು, ಸರಿಸಮಾನ ಯೂನಿಟ್ ಗಳಿರಬೇಕು ಮತ್ತು ಸೂಕ್ತ ಮಾಪನ ತಂತ್ರಗಳಿರಬೇಕು.

ಕೆಲವು ಕೈಗಾರಿಕಾ ವಿಧಾನಗಳಲ್ಲಿ ವಿಸರ್ಜನೆಗಳನ್ನು ಸೆನ್ಸಾರ್ ಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಹರಿವುಮಾಪಕಗಳನ್ನು ಚಿಮಣಿ ಮತ್ತು ಹೊರೆಗಳಲ್ಲಿ ಅಳವಡಿಸಿ ಭೌತಿಕವಾಗಿ ಅಳೆಯಬಹುದು, ಆದರೆ ಬಹಳಷ್ಟು ಚಟುವಟಿಕೆಗಳು ಸೈದ್ಧಾಂತಿಕ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರ ಅಥವಾ ಮಾಪನಗಳನ್ನು ಆಧರಿಸುತ್ತವೆ. ಸ್ಥಳೀಯ ಕಾಯಿದೆಯನ್ವಯ, ಈ ಮಾಪನಗಳು, ಸ್ಥಳೀಯ ನಿಯಂತ್ರಕನಿಗೆ ಒಪ್ಪಿಸುವ ಮುನ್ನ, ಅಥವಾ ನಂತರ, ಹೆಚ್ಚಿನ ತಪಾಸಣೆ ಮತ್ತು ಸರ್ಕಾರ ಅಥವಾ ಮೂರನೆಯವರ ಲೆಕ್ಕಪತ್ರ ಪರಿವೀಕ್ಷಕರಿಂದ ದೃಢೀಕರಣಗೊಳ್ಳಬೇಕಾಗಬಹುದು

ಜಾರಿಗೊಳಿಸುವಿಕೆ

ಬದಲಾಯಿಸಿ

ಮತ್ತೊಂದು ವಿಶೇಷ, ಆದರೂ, ತ್ರಾಸದಾಯಕ ಅಂಶವೆಂದರೆ ಜಾರಿಗೊಳಿಸುವಿಕೆ.[೭೯] ಪರಿಣಾಮಕಾರಿ MRV ಮತ್ತು ಜಾರಿಗೆ ತರುವಿಕೆ ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಅನುಮತಿಗಳ ಮೌಲ್ಯಗಳು ತಗ್ಗುತ್ತವೆ. ಜಾರಿಗೊಳಿಸುವಿಕೆಯನ್ನು ಹಲವಾರು ಸಾಧನಗಳನ್ನು ಬಳಸಿ ಮಾಡಬಹುದಾಗಿದ್ದು, ದಂಡ ವಿಧಿಸುವಿಕೆ ಅಥವಾ ಅವರ ಮಿತಿಯನ್ನು ಮೀರಿದವರ ವಿರುದ್ಧ ನಿಷೇಧ ತರುವುದನ್ನೂ ಒಳಗೊಂಡಂತೆ. ಯೋಚಿಸಬೇಕಾದ ಅಂಶಗಳ ಪೈಕಿ MRVಯ ಮತ್ತು ಜಾರಿಗೊಳಿಸುವಿಕೆಯ ವೆಚ್ಚ ಮತ್ತು ನೀಡಿದ ಸವಲತ್ತುಗಳು ಬಳಕೆದಾರನನ್ನು ತಪ್ಪುದಾರಿಗೆ ಎಳೆಯಬಹುದಾದ ಅಪಾಯ, ಹಾಗೂ ವಿಸರ್ಜನೆಯಲ್ಲಿ ಕಡಿತಗಳನ್ನು ನಿಜವಾಗಿ ಮಾಡದೆ, ಸಾಲದೆ ಬಂದುದನ್ನು ಇತರರಿಂದ ಅನುಮತಿ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಅಥವಾ ಪರಿಹಾರಗಳ ರೂಪದಲ್ಲಿರುವ ಜಮಾವನ್ನು ಖರೀದಿಸಿ ಸತ್ಯಾಂಶವನ್ನು ಮರೆಮಾಚುವ ಅಪಾಯ. ಭ್ರಷ್ಟ ವರದಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಅಥವಾ ಕೆಟ್ಟದಾದ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯುಳ್ಳ ಅಥವಾ ಹಣದ ಕೊರತೆಯುಳ್ಳ ನಿಯಂತ್ರಕಗಳಿಂದಾಗುವ ಒಟ್ಟು ಪರಿಣಾಮವೆಂದರೆ ವಿಸರ್ಜನೆಯ ದರದ ಮೇಲೆ ಸೋಡಿ ಬಿಡಬಹುದು, ಮತ್ತು ವಾಸ್ತವ(ಗುಪ್ತ) ವಿಸರ್ಜನಾ ಮಟ್ಟವು ಹೆಚ್ಚಬಹುದು.

ನಾರ್ಡ್ ಹಾಸ್ ರ ಪ್ರಕಾರ (2007, ಪುಟ 27)EU ETS ಆವೃತವಾದ ಕೈಗಾರಿಕೆಗಳು ಮತ್ತು ದೇಶಗಳು ಕ್ಯೋಟೋ ಒಪ್ಪಂದವನ್ನು ಕಟ್ಟುನಿಟ್ಟಾಗಿ ಜಾರಿಗೆ ತರುವ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳಿವೆ.[೮೦] ಎಲ್ಲೆರ್ಮನ್ ಮತ್ತು ಬ್ಯೂಕ್ನರ್ (2007, ಪುಟ 71) EU ETSನಲ್ಲಿ ಪರವಾನಗಿಯ ಕೊರತೆಯನ್ನು ಹೇರಿದುದರಲ್ಲಿನ ಯೂರೋಪಿಯನ್ ಆಯೋಗದ(EC's) ಪಾತ್ರವನ್ನು ಟೀಕೆ ಮಾಡಿದರು.[೮೧] ಸದಸ್ಯ ರಾಜ್ಯಗಳು ತಮ್ಮ ಉದ್ಯಮಗಳಿಗೆ ಇಂತಿಷ್ಟು ಪರವಾನಗಿಗಳನ್ನು ಹಂಚಿರೆಂದು ಬೇಡಿಕೆ ಒಡ್ಡಿದಾಗ ECಯು ಈ ಸಂಖ್ಯೆಯನ್ನು ಪರಾಮರ್ಶಿಸಿದಾಗ ಹೀಗೆ ಟೀಕೆಗೆ ಆಸ್ಪದವಾಯಿತು. ಸಂಸ್ಥೆಗಳ ಮತ್ತು ಜಾರಿಗೊಳಿಸುವಿಕೆಯ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ, ಕ್ರೂಗರ್ ಮತ್ತಿತರರು (2007, ಪುಟಗಳು 130–131) ಅಭಿವೃದ್ಧಿಗೊಳ್ಳುತ್ತಿರುವ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ವಿಸರ್ಜನ ವ್ಯಾಪಾರ ಮಾಡುವುದು ಹತ್ತಿರದ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ವಾಸ್ತವಕ್ಕೆ ದೂರವಾದ ಗುರಿಯಾಗಬಹುದೆಂದು ಅಭಿಪ್ರಾಯಪಟ್ಟರು.[೮೨] ಬರ್ನಿಯಾಕ್ಸ್ ಮತ್ತಿತರರು (2008, ಪುಟ 56) ಅಂತರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ನಿಯಮಗಳನ್ನು ಪ್ರಭುಗಳ ಆಡಳಿತದ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಜಾರಿಗೆ ತರುವುದು ಬಹಳ ಕಷ್ಟವಾದುದರಿಂದ, ಇಂಗಾಲ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಗೆ ಮಾತುಕತೆಯಾಡುವಿಕೆ ಮತ್ತು ಒಮ್ಮತ-ಮೂಡಿಸುವಿಕೆಯ ಅಗತ್ಯವಿದೆಯೆಂಬ ವಾದವನ್ನು ಮಂಡಿಸಿದರು.[೮೩]

ವಿಸರ್ಜನ ವ್ಯಾಪಾರದ ಬಗ್ಗೆ ಅಭಿಪ್ರಾಯಗಳು

ಬದಲಾಯಿಸಿ
 
ಚಿಕಾಗೋ ವಾತಾವರಣ ನೀತಿ ಚಳುವಳಿಕಾರರು ಮುಚ್ಚಳ ಮತ್ತು ವ್ಯಾಪಾರ ಮಸೂದೆಯನ್ನು ಚಿಕಾಗೋ ಲೂಪ್ ನಲ್ಲಿ ಚಿಕಾಗೋ ವಾತಾವರಣ ಬದಲಾವಣೆ ಕಟ್ಟಡದ ಮುಂದೆ ವಿರೋಧಿಸುತ್ತಿರುವುದು.

ಟೀಕೆಗಳು

ವಿಸರ್ಜನ ವ್ಯಾಪಾರವನ್ನು ಟೀಕೆ ಮಾಡುವವರಲ್ಲಿ ಪರಿಸರ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು,[೮೪] ಆರ್ಥಿಕತಜ್ಞರು, ಕಾರ್ಮಿಕ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ಮತ್ತು ಶಕ್ತಿ ಸರಬರಾಜು ಹಾಗೂ ಹೆಚ್ಚುವರಿ ತೆರಿಗೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಕಾಳಜಿ ಇರುವವರು ಮುಂಚೂಣಿಯಲ್ಲಿದ್ದಾರೆ.[ಸೂಕ್ತ ಉಲ್ಲೇಖನ ಬೇಕು] ಜನಪ್ರಿಯ ವಿಜ್ಞಾನ ಪತ್ರಿಕೆಯಾದ ನ್ಯೂ ಸೈಂಟಿಸ್ಟ್ ನಲ್ಲಿ, ಲೋಹ್ಮನ್ (2006) ಮಾಲಿನ್ಯದ ಅನುಮತಿಗಳ ವ್ಯಾಪಾರವನ್ನು ತಪ್ಪಿಸಬೇಕು; ಏಕೆಂದರೆ ಅವು ಸರಿಯಾಗಿ ಲೆಕ್ಕ ಇಡುವುದರಲ್ಲಿ ಸಫಲತೆ ಕಾಣುವುದಿಲ್ಲ, ಅದು ಅವೈಜ್ಞಾನಿಕ ([clarification needed]ಸಂದೇಹಾಸ್ಪದ ವಿಜ್ಞಾನ[clarification needed]) ಮತ್ತು ಸ್ಥಳೀಯ ಜನರ ಮೇಲೆ ಮತ್ತು ಪರಿಸರದ ಮೇಲೆ ಯೋಜನೆಗಳ ವಿನಾಶಕರ ಪರಿಣಾಮಗಳು ಉಂಟಾಗುತ್ತವೆ ಎಂಬ ವಾದವನ್ನು ಮಂಡಿಸಿದರು.[೮೫]

ಲೋಹ್ಮನ್ (2006b)ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ನಿಯಂತ್ರಣ, ಹಸಿರು ತೆರಿಗೆ ಮತ್ತು ಶಕ್ತಿ ನಿಯಮಾವಳಿಗಳನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸುತ್ತಾ ಅವು "ನ್ಯಾಯ-ಬದ್ಧವಾದವೂ" ಮತ್ತು "ಸಮುದಾಯ-ಚಾಲಿತವಾದವೂ" ಎಂದು ನುಡಿದರು.[೮೬] ಅಂತಾರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಸಂಸ್ಥೆ(n.d.)ಯ ಪ್ರಕಾರ ಅಂಗಾರದ ವ್ಯಾಪಾರಕ್ಕೆ "ವಿಫಲತೆಯ ಸರಮಾಲೆಗಳ ದಾಖಲೆ"ಇದ್ದಿತು. EU ETSನ ಕ್ಷಮತೆಯನ್ನು ಟೀಕಿಸಲಾಯಿತು ಮತ್ತು CDM ಯಾವಾಗಲೂ "ಪರಿಸರವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗದ ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕವಾಗಿ ನ್ಯಾಯಬಾಹಿರವಾದ ಯೋಜನೆಗಳನ್ನು" ಬೆಂಬಲಿಸುತ್ತದೆ ಎಂದು ಆರೋಪಿಸಲಾಯಿತು.[೮೭]

ಪರಿಹಾರಗಳು

ಯೂರೋಪಿಯನ್ ಪರಿಸರಪರ ತಂಡ FERNನ ಅರಣ್ಯ ಚಳುವಳಿಕಾರ ಜತ್ತಾ ಕಿಲ್ (2006) ವಿಸರ್ಜನೆಯ ಕಡಿತಕ್ಕೆ ನೀಡಿದ ಪರಿಹಾರಗಳು ಯಾವುದೇ ರೀತಿಯಲ್ಲೂ ವಿಸರ್ಜನಾ ಕಡಿತಕ್ಕೆ ಸಮವಾದುದಲ್ಲವೆಂದು ವಾದಿಸಿದರು. "(ಇಂಗಾಲ)ಮರಗಳಲ್ಲಿ ತಾತ್ಕಾಲಿಕವಾದುದು; ಮರಗಳು ಸುಲಭವಾಗಿ ವಾತಾವರಣಕ್ಕೆ ಇಂಗಾಲವನ್ನು ಬೆಂಕಿ, ರೋಗಗಳು, ವಾತಾವರಣದ ಬದಲಾವಣೆ, ಸಹಜವಾದ ಕೊಳೆಯುವಿಕೆ ಮತ್ತು ಮರ ಕೃಷಿಯ ಮೂಲಕ ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡಬಹುದು" ಎಂದು ಕಿಲ್ ಹೇಳಿದರು.[೮೮]

ಪರವಾನಗಿಗಳ ಸರಬರಾಜು

ನಿಯಂತ್ರಣ ಏಜೆನ್ಸಿಗಳು ಬಹಳ ವಿಸರ್ಜನ ಜಮಾಗಳನ್ನು ನೀಡಿಬಿಡುವಂತಹ ಅಪಾಯವಿದ್ದು, ಹಾಗಾದಲ್ಲಿ ವಿಸರ್ಜನ ಪರವಾನಗಿಗಳ ದರವು ಬಹಳ ಅಗ್ಗವಾಗಿಬಿಡುವ ಸಾಧ್ಯತೆ ಉಂಟಾಗುತ್ತದೆ.(CCC, 2008, ಪುಟ 140).[೫೨] ಇದು ಪರವಾನಗಿ-ಅರ್ಹ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ತಮ್ಮ ವಿಸರ್ಜನಗಳನ್ನು ತಗ್ಗಿಸುವುದರಿಂದ ವಿಮುಖರಾಗಿಸುತ್ತದೆ. ಅಂತೆಯೇ, ಬಹಳ ಕಡಿಮೆ ಪರವಾನಗಿಗಳನ್ನು ಕೊಡಮಾಡಿದರೆ ಪರವಾನಗಿಯ ಬೆಲೆಯು ಬಹಳ ದುಬಾರಿಯಾಗುತ್ತದೆ(ಹೆಪ್ ಬರ್ನ್, 2006, ಪುಟ 239).[೮೯] ಹೈಬ್ರಿಡ್ ಸಾಧನಗಳ ಪರವಾಗಿರುವ ವಾದಗಳಲ್ಲಿ ಇದೂ ಒಂದಾಗಿದ್ದು, ಅದಕ್ಕೆ ಒಂದು ಬೆಲೆಯ-ನೆಲವಿದೆ; ಎಂದರೆ, ಒಂದು ಕನಿಷ್ಠ ಪರವಾನಗಿ ಬೆಲೆ, ಮತ್ತು ಒಂದು ಬೆಲೆ-ಛಾವಣಿ; ಎಂದರೆ, ಪರವಾನಗಿಯ ದರದ ಮೇಲೆ ಒಂದು ಮಿತಿಯಿದೆ. ಒಂದು ಬೆಲೆ-ಗರಿಷ್ಠಮಿತಿ(ರಕ್ಷಣಾ ಕವಾಟ)ಯು, ಅದರೆ, ಇಂತಿಷ್ಟು ಪ್ರಮಾಣದ ವಿಸರ್ಜನೆಗಳನ್ನು ಇಳಿಸಬಹುದು ಎಂಬುದರ ಖಚಿತತೆಯನ್ನು ಇಲ್ಲವಾಗಿಸುತ್ತದೆ(ಬಾಷ್ಮಕೋವ್ ಮುಂತಾದವರು ., 2001).[೯೦]

ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಕಗಳು

ವಿಸರ್ಜನ ವ್ಯಾಪಾರವು ದುರುಳ ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಕಗಳಾಗಿ ಫಲಿತಾಂಶ ಬೀರಬಹುದು. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಒಂದು ವೇಳೆ, ಮಲಿನಕಾರಕ ಸಂಸ್ಥೆಗಳಿಗೆ ವಿಸರ್ಜನ ಪರವಾನಗಿಗಳನ್ನು ಮುಫ್ತಾಗಿ ಕೊಟ್ಟರೆ("ಗ್ರ್ಯಾಂಡ್ ಫಾದರಿಂಗ್"), ಇದೇ ಅವರು ವಿಸರ್ಜನೆಯನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡದಿರಲು ಕಾರಣವಾಗಬಹುದು. ಏಕೆಂದರೆ ತನ್ನ ವಿಸರ್ಜನೆಯಲ್ಲಿ ಬೃಹತ್ ಕಡಿತಗಳನ್ನು ಮಾಡುವ ಸಂಸ್ಥೆಗೆ, ಮುಂದಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಕಡಿಮೆ ವಿಸರ್ಜನ ಪರವಾನಗಿಗಳನ್ನು ಕೊಡುವ ಸಾಧ್ಯತೆಯಿರುತ್ತದೆ(IMF, 2008, ಪುಟಗಳು 25–26).[೯೧] ಈ ವ್ಯತಿರಿಕ್ತ ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಕವನ್ನು ಶಮನಗೊಳಿಸುವ ದಾರಿಯೆಂದರೆ ಪರವಾನಗಿಗಳನ್ನು ಹರಾಜು ಹಾಕುವುದು, ಎಂದರೆ, ಮಲಿನಕಾರರಿಗೆ ಬಿಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಪರವಾನಗಿಗಳನ್ನು ಕೊಡುವುದರ ಬದಲಿಗೆ ಅವರಿಗೇ ಅದನ್ನು ಮಾರುವುದು(ಹೆಪ್ ಬರ್ನ್, 2006, ಪುಟಗಳು 236–237).[೮೯]

ಮತ್ತೊಂದು ದೃಷ್ಟಿಕೋನವೆಂದರೆ, ಪರವಾನಗಿಗಳನ್ನು ಹಂಚುವುದನ್ನು ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಸಂಸ್ಥೆಗಳ ಸ್ಪರ್ಧೆಯನ್ನು ಎದುರಿಸಿ ಗಂಡಾಂತರಕ್ಕೀಡಾಗುತ್ತಿರುವ ಸ್ಥಳೀಯ ಸಂಸ್ಥೆಗಳನ್ನು ರಕ್ಷಿಸುವ ಕ್ರಮವಾಗಿ ಬಳಸಲಾಗಿದೆ (ಪುಟ 237). ಸ್ಥಳೀಯ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ಈ ನಿಯಮಗಳಿಗೆ ಬದ್ಧವಾಗದ ಅನ್ಯ ಸಂಸ್ಥೆಗಳೊಂದಿಗೆ ಪೈಪೋಟಿಗಿಳಿದಾಗ ಈ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಉದ್ಭವಿಸುತ್ತದೆ. ಪರವಾನಗಿಗಳ ಹಂಚಿಕೆಯ ಪರವಾದ ಈ ವಾದವನ್ನು EU ETSನಲ್ಲಿ ಬಳಸಲಾಗಿದ್ದು, ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಗಂಡಾಂತರಕ್ಕೊಳಗಾದವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾದ ಕೈಗಾರಿಕೆಗಳಿಗೆ, ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಸಿಮೆಂಟ್ ಮತ್ತು ಕಬ್ಬಿಣದ ಉತ್ಪಾದನೆ,ಪರವಾನಗಿಗಳನ್ನು ಪುಕ್ಕಟೆಯಾಗಿ ನೀಡಲಾಗಿದೆ(4CMR, 2008).[೯೨]

ಹರಾಜು

ಹರಾಜಿನಿಂದ ಬಂದ ಹಣವು ಸರ್ಕಾರಕ್ಕೆ ಸೇರುತ್ತದೆ. ಈ ಹಣವನ್ನು, ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ತಾಳ್ಕೆಯಿರುವಂತಹ ತಾಂತ್ರಿಕತೆಯ ಸಂಶೋಧನೆ ಮತ್ತು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಗಾಗಿ ಬಳಸಬಹುದು.[೯೩] ಅಥವಾ ಹಣವನ್ನು ವಿನಾಶಕಾರಕ ತೆರಿಗೆಗಳನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಲು ಬಳಸುವುದರ ಮೂಲಕ ಸರ್ವಾಂಗೀಣ ಮುಚ್ಚಳ ಸಂಹಿತೆಯ ಕ್ಷಮತೆಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಬಹುದು.(ಫಿಷರ್ ಮುಂತಾದವರು }., 1996, ಪುಟ 417).[೯೪]

ವಿತರಣಾ ಪರಿಣಾಮಗಳು

ಯುಎಸ್ ವಸಾಹತುಗಳ ಮೇಲೆ ಅಮೆರಿಕದ ಶುದ್ಧ ಶಕ್ತಿ ಮತ್ತು ರಕ್ಷಣಾ ಕಾಯಿದೆಯ ಪರಿಣಾಮಗಳ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳನ್ನು ಕಾಂಗ್ರೆಷನಲ್ ಬಜೆಟ್ ಕಚೇರಿಯು(CBO, 2009) ಪರಿಶೀಲಿಸಿತು.[೯೫] ಈ ಕಾಯಿದಯು ಪರವಾನಗಿಗಳನ್ನು ಪುಕ್ಕಟೆಯಾಗಿ ನೀಡುವುದರ ಮೇಲೆ ಬಹಳವೇ ಅವಲಂಬಿತವಾಗಿದೆ. ಈ ಮಸೂದೆಯು ಕಡಿಮೆ-ಆದಾಯವಿರುವ ಬಳಕೆದಾರನ್ನು ರಕ್ಷಿಸುತ್ತಿರುವುದು ಕಂಡುಬಂದಿತಾದರೂ, ಇದು ಹೆಚ್ಚು ಸಕ್ಷಮವಾಗಲು ಮಸೂದೆಯನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸುವುದು ಅಗತ್ಯವೆಂದು ಶಿಫಾರಸು ಮಾಡಲಾಯಿತು. ಸಮುದಾಯಗಳಿಗೆ ನೀಡುವಂತಹ ಕಲ್ಯಾಣಕರ ಸವಲತ್ತುಗಳನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಿ, ಬಳಕೆದಾರನಿಗೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಪರಿಹಾರ ಒದಗುವ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಸಾಧನೋಪಾಯಗಳು ದೊರೆಯುವಂತಾಗಿಸುವ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಈ ಮಸೂದೆಯನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸಬೇಕೆಂದು ಸೂಚಿಸಲಾಯಿತು.

ಇವನ್ನೂ ಗಮನಿಸಿ

ಬದಲಾಯಿಸಿ

ಆಕರಗಳು

ಬದಲಾಯಿಸಿ
  1. ↑ ಮಾಂಟ್ಗೋಮೆರಿ, ಡಬ್ಲ್ಯೂ.ಡಿ. "ಪರವಾನಗಿಗಳು ಮತ್ತು ಸಮರ್ಪಕ ಮಾಲಿನ್ಯ ಹತೋಟಿ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳಲ್ಲಿ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಗಳು". ಜರ್ನಲ್ ಆಫ್ ಎಕಾನಾಮಿಕ್ ಥಿಯರಿ 5(ಡಿಸೆಂಬರ್ 1972): 395-418
  2. ↑ EU ವಿಸರ್ಜನೆಗಳ ವ್ಯಾಪಾರದ ವ್ಯವಸ್ಥೆ (EU ETS) Archived 2009-12-14 ವೇಬ್ಯಾಕ್ ಮೆಷಿನ್ ನಲ್ಲಿ.. ಯುಕೆ ಶಕ್ತಿ ಮತ್ತು ವಾತಾವರಣ ಬದಲಾವಣೆ ಇಲಾಖೆ. 2008-01-04ರಲ್ಲಿ ಮರು ಸಂಪಾದಿಸಲಾಗಿದೆ.
  3. ↑ "USEPA's Clean Air Markets web site". US EPA. Retrieved 2009-11-03.
  4. ↑ ೪.೦ ೪.೧ ಮುಚ್ಚಳ ಮತ್ತು ವ್ಯಾಪಾರ, ಅಮೆರಿಕದ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಕೇಂದ್ರ, ಜನವರಿ 16, 2008.
  5. ↑ ಸುಲಿವಾನ್, ಆರ್ಥರ್, ಮತ್ತು ಸ್ಟೀವನ್ ಎಂ. ಷೆಫ್ರಿನ್. ಎಕನಾಮಿಕ್ಸ್: ಪ್ರಿನ್ಸಿಪಲ್ಸ್ ಇನ್ ಆಕ್ಷನ್ . ಅಪ್ಪರ್ ಸ್ಯಾಡಲ್ ನದಿ, ನ್ಯೂಜೆರ್ಸಿ, 2003. ISBN 1586486837
  6. ↑ ೬.೦ ೬.೧ Stavins, Robert N (1998). "What Can We Learn from the Grand Policy Experiment? Lessons from SO2 Allowance Trading". The Journal of Economic Perspectives. 3. 12: 69–88.
  7. ↑ ಬ್ರೈನರ್, ಗ್ಯಾರಿ ಸಿ. ನೀಲಾಕಾಶ, ಹಸಿರು ರಾಜಕಾರಣ: 1990ರ ಶುದ್ಧ ಗಾಳಿ ಕಾಯಿದೆ. ವಾಷಿಂಗ್ಟನ್ ಡಿ.ಸಿ.: ಕಾಂಗ್ರೆಷನಲ್ ಕ್ವಾರ್ಟರ್ಲಿ ಇಂಕ್., 1951.
  8. ↑ Burton, Ellison; Sanjour, William (1967). "An Economic Analysis of the Control of Sulphur Oxides Air Pollution". DHEW Program Analysis Report No. 1967-69. Washington, DC: Ernst and Ernst.
  9. ↑ ಬರ್ಟನ್, ಎಲಿಸನ್, ಮತ್ತು ವಿಲಿಯಂ ಸ್ಯಾಂಜೌರ್. (1968). ನ್ಯೂ ಯಾರ್ಕ್ ಮೆಟ್ರೋಪಾಲಿಟನ್ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಅಣುಗಳು ಮತ್ತು SOx ವಿಸರ್ಜನಾ ನಿಯಂತ್ರಣದ ವೆಚ್ಚ ತಗ್ಗಿಸುವಿಕೆಯ ಸಾಮರ್ಥ್ಯದ ಅಧ್ಯಯನ . NTIS: PB-227 121/1. ಗುತ್ತಿಗೆ ಸಂಖ್ಯೆ: PH-86-68-37. ವಾಷಿಂಗ್ಟನ್, ಡಿಸಿ: ಎರ್ನ್ಸ್ಟ್ ಮತ್ತು ಎರ್ನ್ಸ್ಟ್.
  10. ↑ ಬರ್ಟನ್, ಎಲಿಸನ್, ಮತ್ತು ವಿಲಿಯಂ ಸ್ಯಾಂಜೌರ್. (1969). ಗ್ರೇಟರ್ ಕಾನ್ಸಾಸ್ ನಗರ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ವಾಯು ಮಾಲಿನ್ಯ ಹತ್ತಿಕ್ಕುವಿಕೆಯ ವೆಚ್ಚ ತಗ್ಗಿಸುವಿಕೆಯ ಸಾಮರ್ಥ್ಯದ ಅಧ್ಯಯನ . NTIS: PB-227 116/1. ವಾಷಿಂಗ್ಟನ್, ಡಿಸಿ: ಎರ್ನ್ಸ್ಟ್ ಮತ್ತು ಎರ್ನ್ಸ್ಟ್.
  11. ↑ ಬರ್ಟನ್, ಎಲಿಸನ್, ಮತ್ತು ವಿಲಿಯಂ ಸ್ಯಾಂಜೌರ್. (1969). ದೇಶದ ರಾಜಧಾನಿಯ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ವಾಯು ಮಾಲಿನ್ಯ ಹತ್ತಿಕ್ಕುವಿಕೆಯ ವೆಚ್ಚ ತಗ್ಗಿಸುವಿಕೆಯ ಸಾಮರ್ಥ್ಯದ ಅಧ್ಯಯನ . NAPCA ಗುತ್ತಿಗೆ ಸಂಖ್ಯೆ. PH 86-68-37, NTIS: PB227110. ವಾಷಿಂಗ್ಟನ್, ಡಿಸಿ: ಎರ್ನ್ಸ್ಟ್ ಮತ್ತು ಎರ್ನ್ಸ್ಟ್.
  12. ↑ ಬರ್ಟನ್, ಎಲಿಸನ್, ಮತ್ತು ವಿಲಿಯಂ ಸ್ಯಾಂಜೌರ್. (1970). ವೆಚ್ಚ ಕಡಿಮೆಗೊಳಿಸುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯದ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆಯನ್ನು ವಾಯುಮಾಲಿನ್ಯ ನಿಯಂತ್ರಣಕ್ಕೆ ಅನ್ವಯಿಸುವಿಕೆ . DHEW ಗುತ್ತಿಗೆ ಸಂಖ್ಯೆ CPA 22-69-17. ವಾಷಿಂಗ್ಟನ್, ಡಿಸಿ: ಎರ್ನ್ಸ್ಟ್ ಮತ್ತು ಎರ್ನ್ಸ್ಟ್.
  13. ↑ Burton, Ellison; Sanjour, William (1969-03). "Multiple Source Analysis of Air Pollution Abatement Strategies" (PDF). Federal Accountant. XVIII: 48–69. Archived from the original (PDF) on 2011-05-01. Retrieved 2010-06-16. {{cite journal}}: Check date values in: |date= (help)
  14. ↑ Burton, Sanjour; William (1970). "A Simulation Approach to Air Pollution Abatement Program Planning" (PDF). Socio-Economic Planning Science. 4: 147–150. Archived from the original (PDF) on 2011-05-01. Retrieved 2010-06-16.
  15. ↑ Voss, Jan-Peter (2007-06). "Innovation processes in governance: the development of emissions trading as a new policy instrument". Science and Public Policy. 5. 34. Ingentaconnect: 329–343. doi:10.3152/030234207X228584. Archived from the original on 2011-05-01. Retrieved 2009-11-03. {{cite journal}}: Check date values in: |date= (help)
  16. ↑ ಕೋಸ್, ರೊನಾಲ್ಡ್ ಹೆಚ್. 1960. ಸಾಮಾಜಿಕ ವೆಚ್ಚದ ಸಮಸ್ಯೆ. ಜರ್ನಲ್ ಆಫ್ ಲಾ ಎಂಡ್ ಎಕನಾಮಿಕ್ಸ್. 3:1-44.
  17. ↑ ಕ್ರಾಕರ್, ಟಿ,ಡಿ. (1966). ವಾತಾವರಣ ಮಾಲಿನ್ಯ ನಿಯಂತ್ರಣ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ರಚನೆ. ವಾಯುಮಾಲಿನ್ಯದ ಆರ್ಥಿಕತೆ. ಹೆಚ್.ವೋಲೋಝಿನ್. ನ್ಯೂ ಯಾರ್ಕ್, ಡಬ್ಲ್ಯೂ. ಡಬ್ಲ್ಯೂ. ನಾರ್ಟನ್ & ಕಂ.: 61-86.
  18. ↑ ಡೇಲ್ಸ್, ಜಾನ್ ಹೆಚ್. 1968. ಭೂಮಿ, ಜಲ, ಮತ್ತು ಮಾಲಿಕತ್ವ. ದ ಕೆನಡಿಯನ್ ಜರ್ನಲ್ ಆಫ್ ಎಕನಾಮಿಕ್ಸ್, 1(4):791-804.
  19. ↑ ಮಾಂಟ್ಗೋಮೆರಿ, ಡಬ್ಲ್ಯೂ ಡೇವಿಡ್. 1972. ಪರವಾನಗಿಯಲ್ಲಿ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಗಳು ಮತ್ತು ಸಕ್ಷಮ ಮಾಲಿನ್ಯ ನಿಯಂತ್ರಣ ಯೋಜನೆಗಳು Archived 2011-03-10 ವೇಬ್ಯಾಕ್ ಮೆಷಿನ್ ನಲ್ಲಿ., ಜರ್ನಲ್ ಆಫ್ ಎಕನಾಮಿಕ್ ಥಿಯರಿ 5(3):395-418.
  20. ↑ Tietenberg, Tom; Johnstone, Nick (2004), "ExPost Evaluation of Tradeable Permits: Methodological Issues and Literature Review", Tradeable Permits: Policy Evaluation, Design And Reform, OECD Publishing, ISBN 9789264015029
  21. ↑ Chomitz, Kenneth M (1999), "Evaluating Carbon Offsets from Forestry and Energy Projects: How Do They Compare?", Policy Research Working Paper Series, vol. 2357, The World Bank http://papers.ssrn.com/sol3/papers.cfm?abstract_id=630729 {{citation}}: Missing or empty |title= (help)
  22. ↑ ಭೂಪಟ: ಮಾಲಿನ್ಯದ ಹಾಟ್ ಸ್ಪಾಟ್ ಗಳು, ಬಿಬಿಸಿಯವರ ತೀವ್ರವಾದ ಸ್ಥಳೀಯ ಮಾಲಿನ್ಯದಿಂದ ನರಳುವ ಪ್ರದೇಶಗಳ ಭೂಪಟ, ಬಿಬಿಸಿ ನ್ಯೂಸ್, 2004-12-13. 2009-10-13ರಲ್ಲಿ ಪುನರ್ ಸ್ಥಾಪಿಸಲಾಗಿದೆ.
  23. ↑ "ಪಾಯಿಂಟ್ ಇಂಗಾಲ: CO2ನ ದೈನಂದಿನ ದರ". Archived from the original on 2008-04-26. Retrieved 2010-06-16.
  24. ↑ "Chicago Climate Exchange prices". Chicagoclimatex.com. 2009-08-04. Archived from the original on 2009-11-05. Retrieved 2009-11-03.
  25. ↑ Weitzman, M. L. (1974-10)). "Prices vs. Quantities". The Review of Economic Studies. 41 (4): 477–491. {{cite journal}}: Check date values in: |date= (help)
  26. ↑ Philibert, Cédric (2006-10). "Certainty versus ambition economic efficiency in mitigating climate change" (PDF). International Energy Agency Working Paper Series. LTO/2006/03. Paris: International Energy Agency/OECD. Archived from the original (PDF) on 2009-03-25. Retrieved 2010-01-24. {{cite journal}}: Check date values in: |date= (help); Cite has empty unknown parameter: |coauthors= (help)
  27. ↑ Jacoby, D.H.; Ellerman, A.D. (2004-03). "The safety valve and climate policy". Energy Policy. 32 (4). Sciencedirect.com: 481–49. doi:10.1016/S0301-4215(03)00150-2. Retrieved 2009-11-03. {{cite journal}}: Check date values in: |date= (help)
  28. ↑ ೨೮.೦ ೨೮.೧ ೨೮.೨ World Bank (2010). "World Development Report 2010: Development and Climate Change". The International Bank for Reconstruction and Development / The World Bank, 1818 H Street NW, Washington DC 20433. Archived from the original on 2010-04-10. Retrieved 2010-04-06.
  29. ↑ Barker, T.; et al. (2007). "11.7.2 Carbon leakage. In (book chapter): Mitigation from a cross-sectoral perspective. In (book): Climate Change 2007: Mitigation. Contribution of Working Group III to the Fourth Assessment Report of the Intergovernmental Panel on Climate Change (B. Metz et al. Eds.)". Print version: Cambridge University Press, Cambridge, U.K., and New York, N.Y., U.S.A.. This version: IPCC website. Archived from the original on 2010-05-03. Retrieved 2010-04-05. {{cite web}}: Explicit use of et al. in: |author= (help)
  30. ↑ Goldemberg, J.; et al. (1996). Introduction: scope of the assessment. In: Climate Change 1995: Economic and Social Dimensions of Climate Change. Contribution of Working Group III to the Second Assessment Report of the Intergovernmental Panel on Climate Change (J.P. Bruce et al. Eds.). Cambridge University Press, Cambridge, U.K., and New York, N.Y., U.S.A. doi:10.2277/0521568544. ISBN 9780521568548. {{cite book}}: Explicit use of et al. in: |author= (help)
  31. ↑ Barker, T.; et al. (2007). "Executive Summary. In (book chapter): Mitigation from a cross-sectoral perspective. In (book): Climate Change 2007: Mitigation. Contribution of Working Group III to the Fourth Assessment Report of the Intergovernmental Panel on Climate Change (B. Metz et al. Eds.)". Print version: Cambridge University Press, Cambridge, U.K., and New York, N.Y., U.S.A.. This version: IPCC website. Archived from the original on 2010-03-31. Retrieved 2010-04-05. {{cite web}}: Explicit use of et al. in: |author= (help)
  32. ↑ Houser, Trevor (2008). Leveling The Carbon Playing Field: International Competition and U.S. Climate Policy Design. Peterson Institute for International Economics. {{cite book}}: Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (help)
  33. ↑ "Kyoto Protocol". UNFCCC website. Retrieved 2009-09-16.
  34. ↑ "Climate Change 2007: Mitigation of Climate Change, Summary for Policymakers from [[IPCC Fourth Assessment Report]]" (PDF). Working Group III, IPCC. 2007-05-04. pp. Item 25, page 33. Archived from the original (PDF) on 2007-05-18. Retrieved 2007-05-10. {{cite web}}: URL–wikilink conflict (help)
  35. ↑ IPCC (2007). "Glossary J-P. In (book section): Annex I. In: Climate Change 2007: Mitigation. Contribution of Working Group III to the Fourth Assessment Report of the Intergovernmental Panel on Climate Change (B. Metz et al. Eds.)". Cambridge University Press, Cambridge, U.K., and New York, N.Y., U.S.A. Archived from the original on 2010-05-03. Retrieved 2010-04-23.
  36. ↑ "LULUCF under the Kyoto Protocol". unfccc.int. Retrieved 2010-04-28.
  37. ↑ "UNFCCC Countries 1990 to 2012 emissions targets". UNFCCC website. 2008-05-14. Retrieved 2009-11-03.
  38. ↑ "Emissions Trading". UNFCCC website. Retrieved 2009-09-16.
  39. ↑ Carbon Trust (2009). "Global Carbon Mechanisms: Emerging lessons and implications (CTC748)". Carbon Trust website. Archived from the original on 2011-05-01. Retrieved 2010-03-31. {{cite web}}: Unknown parameter |month= ignored (help)
  40. ↑ "The Greenhouse Gas Reduction Scheme". NSW: Greenhouse Gas Reduction Scheme Administrator. 2010-01-04. Archived from the original on 2010-01-07. Retrieved 2010-01-16.
  41. ↑ Passey, Rob; MacGill, Iain; Outhred, Hugh (2007), "The NSW Greenhouse Gas Reduction Scheme: An analysis of the NGAC Registry for the 2003, 2004 and 2005 Compliance Periods" (PDF), ಆರ್ಕೈವ್ ನಕಲು, CEEM discussion paper DP_070822, Sydney: The UNSW Centre for Energy and Environmental Markets (CEEM), archived from the original (PDF) on 2009-09-29, retrieved 2009-11-03
  42. ↑ Farr, Malcolm (2007-06-04). "Howard flying blind on climate". Herald Sun. Archived from the original on 2007-10-13. Retrieved 2009-04-03.
  43. ↑ "Australian Carbon Trade to Boost Affordable Energy". Planet Ark. 2008-06-24. Archived from the original on 2009-11-28. Retrieved 2009-04-03.
  44. ↑ Smith, Peter (2009-05-05). "Rudd delays carbon trading". The Financial Times. Archived from the original on 2010-07-03. Retrieved 2009-11-03.
  45. ↑ "Garnaut Climate Change Review" (PDF). Archived from the original (PDF) on 2010-11-21. Retrieved 2009-11-03.
  46. ↑ "Garnaut Review". Garnaut Review. Archived from the original on 2008-04-15. Retrieved 2009-11-03.
  47. ↑ "Carbon Pollution Reduction Scheme Green Paper". Greenhouse.gov.au. 2009-10-14. Archived from the original on 2008-09-06. Retrieved 2009-11-03.
  48. ↑ Jones, B.; et al. (2007). "Appendix 1.2 Climate Change: Economic Impat and Policy Responses. In (book): Chapter 1. Global Prospects and Policy Issues. In: World Economic and Financial Surveys, World Economic Outlook, Globalization and Inequality". IMF website. Retrieved 2010-04-26. {{cite web}}: Explicit use of et al. in: |author= (help); Unknown parameter |month= ignored (help)
  49. ↑ "ವಾತಾವರಣ ಬದಲಾವಣೆ: ಯೂರೋಪಿಯನ್ ಒಕ್ಕೂಟದ ವಿಸರ್ಜನೆಗಳ ವ್ಯಾಪಾರ ವ್ಯವಸ್ಥೆ (EU ETS)". Archived from the original on 2006-08-30. Retrieved 2010-06-16.
  50. ↑ "Britain, California to join forces on global warming". The Washington Times. 2006-07-31. Retrieved 2009-11-03.
  51. ↑ ವ್ಯಾಗ್ನರ್, ಎಂ.: ಸಂಸ್ಥೆಗಳು, ವಾತಾವರಣ ಬದಲಾವಣೆಯ ಕುರಿತು ಪರಿಮಿತಿ ಸಭೆ ಮತ್ತು ಯೂರೋಪಿಯನ್ ಒಕ್ಕೂಟದ ವಿಸರ್ಜನಾ ವ್ಯಾಪಾರ ವ್ಯವಸ್ಥೆ. ವಾತಾವರಣ ಬದಲಾವಣೆಯನ್ನು ಸರಿದೂಗಿಸಲು ಸಮುದಾಯ ಶಕ್ತಿ ವ್ಯವಸ್ಥಾಪನ ಯೋಜನೆಗಳು ಮತ್ತು ಯೂರೋಪಿಯನ್ ಒಕ್ಕೂಟದಲ್ಲಿ GHG ವಿಸರ್ಜನೆಗಳು. ಲ್ಯೂನ್ ಬರ್ಗ್: ಸೆಂಟರ್ ಫಾರ್ ಸಸ್ಟೇಯ್ನೆಬಿಲಿಟಿ ಮ್ಯಾನೇಜ್ಮೆಂಟ್ 2004, ಪುಟ 12, [೧] Archived 2010-06-18 at WebCite CSM ಲ್ಯೂನ್ ಬರ್ಗ್
  52. ↑ ೫೨.೦ ೫೨.೧ CCC (2008). "Chapter 4: Carbon markets and carbon prices. In: Building a low-carbon economy – The UK's contribution to tackling climate change. The First Report of the Committee on Climate Change. December 2008". Print version: The Stationary Office. This version: CCC website. Retrieved 2010-04-26. {{cite web}}: External link in |publisher= (help); Unknown parameter |month= ignored (help)
  53. ↑ Grubb, M.; et al. (2009). "Climate Policy and Industrial Competitiveness: Ten Insights from Europe on the EU Emissions Trading System". Climate Strategies. Archived from the original on 2010-02-06. Retrieved 2010-04-14. {{cite web}}: Explicit use of et al. in: |author= (help); Unknown parameter |day= ignored (help); Unknown parameter |month= ignored (help)
  54. ↑ ೫೪.೦ ೫೪.೧ ೫೪.೨ ೫೪.೩ "Climate Change Response Act 2002". New Zealand Government Parliamentary Counsel Odffice. 2009-12-08. Retrieved 2010-01-10.
  55. ↑ "Climate Change Response (Emissions Trading) Amendment Act 2008 No 85". www.legislation.govt.nz. Parliamentary Counsel Office. 2008-09-25. Retrieved 2010-01-25.
  56. ↑ "New bill 'weakens ETS' says Environment Commissioner" (Press release). Parliamentary Commissioner for the Environment. 2009-10-15. Retrieved 2009-10-15.. {{cite press release}}: Check date values in: |accessdate= (help)
  57. ↑ ಆಮ್ಲ ಮಳೆ ಯೋಜನೆ 2007ರ ಪ್ರಗತಿ ವರದಿ, ಯು.ಎಸ್. ಪರಿಸರ ಸಂರಕ್ಷಣಾ ಏಜೆನ್ಸಿ, ಜನವರಿ 2009.
  58. ↑ ಕಾರ್ಲ್ ಸನ್, ಕರ್ಟಿಸ್, ಡಲ್ಲಾಸ್, ಬರ್ಟ್ರಾ, ಮಾರೀನ್, ಕ್ರಾಪರ್, ಮತ್ತು ಕ್ಯಾರೆನ್ ಎಲ್. ಪಾಮರ್. 2000. "ವಿದ್ಯುತ್ ಬಳಕೆಯಿಂದ ಗಂದಕದ ಡೈಯಾಕ್ಸೈಡ್ ನಿಯಂತ್ರಣ: ವ್ಯಾಪಾರದಿಂದ ಬಂದ ಲಾಭಗಳೇನು?" ಜರ್ನಲ್ ಆಫ್ ಪೊಲಿಟಿಕಲ್ ಎಕಾನಮಿ 108: 1292-1326.
  59. ↑ "Emissions Reduction Market System What Is ERMS?". Illinois EPA. 2007. Archived from the original on 2014-11-28. Retrieved 2010-06-16.
  60. ↑ ಮೆಮೊರಾಂಡಮ್ ಆಫ್ ಅಂಡರ್ಸ್ಟ್ಯಾಂಡಿಂಗ್ Archived 2011-05-11 ವೇಬ್ಯಾಕ್ ಮೆಷಿನ್ ನಲ್ಲಿ. - ಸ್ಥಳೀಯ ಪಚ್ಚಗೃಹಾನಿಲದ ಬಗ್ಗೆ ಮೊದಲ ಹೆಜ್ಜೆ
  61. ↑ ಕ್ಯೋಟೋ ಆರರನ್ನು ದಾಟಿ ಇಂಗಾಲ ವಿತ್ತ 7 ಮಾರ್ಚ್ 2008
  62. ↑ "WCI ವಿನ್ಯಾಸದ ಪತ್ರಗಳು". Archived from the original on 2007-08-26. Retrieved 2010-06-16.
  63. ↑ 17 novembre 2008. "YouTube — A New Chapter on Climate Change". It.youtube.com. Retrieved 2009-04-03.{{cite web}}: CS1 maint: numeric names: authors list (link)
  64. ↑ "President's Budget Draws Clean Energy Funds from Climate Measure". Renewable Energy World. Archived from the original on 2011-05-04. Retrieved 2009-04-03.
  65. ↑ "ಆರ್ಕೈವ್ ನಕಲು". Archived from the original on 2016-02-05. Retrieved 2023-01-20.
  66. ↑ ೬೬.೦ ೬೬.೧ "Carbon Finance" (PDF). Carbon Finance. 2009-01-15. Archived from the original (PDF) on 2006-05-17. Retrieved 2009-04-03.
  67. ↑ "Microsoft Word — Carbon Market Study 2005 - FINAL — Letter.doc" (PDF). Carbonfinance.org. 2009-01-15. Archived from the original (PDF) on 2008-05-29. Retrieved 2009-04-03.
  68. ↑ "Carbon Finance" (PDF). Carbon Finance. 2009-01-15. Archived from the original (PDF) on 2008-05-29. Retrieved 2009-04-03.
  69. ↑ ಸ್ಟಾವಿನ್ಸ್, ರಾಬರ್ಟ್ ಎನ್., ಮತ್ತು ಜಡ್ಸನ್ ಜಾಫ್ಫೆ (2008). ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ವಾತಾವರಣ ಸಂಹಿತೆ ವಿನ್ಯಾಸದಡಿಯಲ್ಲಿ ವ್ಯವಹರಿಸತಕ್ಕ ಪರವಾನಗಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳ ಬೆಸೆಯುವಿಕೆ , ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ವಾತಾವರಣ ಒಪ್ಪಂದಗಳ ಕುರಿತು ಹಾರ್ವರ್ಡ್ ನ ಯೋಜನೆ [೨]
  70. ↑ ಇಂಟರ್ನ್ಯಾಷನಲ್ ಕಾರ್ಬನ್ ಆಕ್ಷನ್ ಪಾರ್ಟ್ನರ್ಷಿಪ್ ICAP ಜಾಲತಾಣ
  71. ↑ ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ವಾತಾವರಣ ಸಂಹಿತೆ ವಿನ್ಯಾಸದಡಿಯಲ್ಲಿ ವ್ಯವಹರಿಸತಕ್ಕ ಪರವಾನಗಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳ ಬೆಸೆಯುವಿಕೆ ರಾಬರ್ಟ್ ಎನ್. ಸ್ಟ್ಯಾವ್ನಿಸ್ ಮತ್ತು ಜಡ್ಸನ್ ಜಫ್ಫೆ, ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ವಾತಾವರಣ ಒಪ್ಪಂದಗಳ ಕುರಿತು ಯೋಜನೆ
  72. ↑ "Point Carbon news". Pointcarbon.com. Archived from the original on 2007-02-28. Retrieved 2009-11-03.
  73. ↑ ದ ಕಾರ್ಬನ್ ಮಾರ್ಕೆಟ್ ಫಿಯೋನಾ ಹಾರ್ವೇ, FT ಏಪ್ರಿಲ್ 27, 2007
  74. ↑ "ಆರ್ಕೈವ್ ನಕಲು" (PDF). Archived from the original (PDF) on 2013-05-08. Retrieved 2010-06-16.
  75. ↑ ವಾತಾವರಣ ಮುಖಂಡರ ಪಟ್ಟಿ Archived 2010-08-20 ವೇಬ್ಯಾಕ್ ಮೆಷಿನ್ ನಲ್ಲಿ. EPA ಡಿಸೆಂಬರ್ 12
  76. ↑ "Appendix C: UK Position on the EU Emissions Trading Scheme" (PDF), Meeting the Energy Challenge A White Paper on Energy May 2007, UK Department of Trade and Industry, archived from the original (PDF) on 2009-06-09, retrieved 2009-11-03 {{citation}}: |format= requires |url= (help)
  77. ↑ "Exxon supports carbon tax". Calgary Herald News. 2009-01-09. Archived from the original on 2009-01-22. Retrieved 2010-06-16.
  78. ↑ "What You Need to Know About Emissions Trading" (PDF). International Air Transport Association. Archived from the original (PDF) on 2007-03-03. Retrieved 2009-09-26.
  79. ↑ Ott, Hermann E. (1998-10-26). "Emissions Trading in the Kyoto Protocol, Finished and Unfinished Business". Linkages Journal. 4. 3. Archived from the original on 2011-05-01. Retrieved 2010-06-16.
  80. ↑ Nordhaus, W.D. (2007). "To Tax of Not to Tax: Alternative Approaches to Slowing Global Warming" (PDF). Review of Environmental Economics and Policy. 1 (1). Retrieved 2010-04-28.
  81. ↑ Ellerman, A.D. and B.K. Buchner (2007). "The European Union Emissions Trading Scheme: Origins, Allocation, and Early Results" (PDF). Review of Environmental Economics and Policy. 1 (1). Retrieved 2010-04-28.
  82. ↑ Kruger, J.; et al. (2007). "Decentralization in the EU Emissions Trading Scheme and Lessons for Global Policy" (PDF). Review of Environmental Economics and Policy. 1 (1). Retrieved 2010-04-28. {{cite journal}}: Explicit use of et al. in: |author= (help)
  83. ↑ Burniaux, J-M.; et al. (2009). "The Economics of Climate Change Mitigation: How to Build the Necessary Global Action in a Cost-Effective Manner. Economics Department Working Papers No. 701". OECD website. Retrieved 2010-04-24. {{cite web}}: Explicit use of et al. in: |author= (help); Unknown parameter |day= ignored (help); Unknown parameter |month= ignored (help)
  84. ↑ ರೇ ಬಾರ್ನೆಲ್, ಅಲನ್ ಬ್ಯಾರೆಟ್, ನೊಯೆಲ್ ಕ್ಯಾಸೆರ್ಲಿ, ಫ್ರ್ಯಾಂಕ್ ಕಾಂವೆರಿ,ಜೀನ್ ಗಾಗ್ಗಿನ್, ಐಡೆ ಕಿಯೆರ್ನಿ, ಸೈಮನ್ ಕಿರ್ಬಿ, ಪೀಟೆ ಲನ್ನ್, ಮಾರ್ಟಿನ್ ಒಬ್ರೈನ್ ಮತ್ತು ಲಿಸಾ ರಿಯಾನ್. 2009. ಬಜೆಟ್ ಪರ್ಸ್ಪೆಕ್ಟಿವ್ಸ್ , ಟಿಮ್ ಕ್ಯಾಲ್ಲನ್ (ಸಂಪಾದಿತ)
  85. ↑ Lohmann, Larry (2006-12-02). "Carry on polluting (The Corner House)". The Corner House. Retrieved 2009-04-03.
  86. ↑ Lohmann, Larry (2006b). "Ways forward (The Corner House)". The Corner House. Retrieved 2009-04-03.
  87. ↑ Transnational Institute (2009). "Transnational Institute". Transnational Institute website. Retrieved 2010-04-28. {{cite web}}: Text "Carbon Trading – How it works and why it fails" ignored (help)
  88. ↑ Kill, J. (2006). "10 things you should know about tree 'offsets'". New Internationalist. Retrieved 2010-04-28. {{cite web}}: Unknown parameter |month= ignored (help)
  89. ↑ ೮೯.೦ ೮೯.೧ Hepburn, C. (2006). "Regulating by prices, quantities or both: an update and an overview" (PDF). Oxford Review of Economic Policy. 22 (2): 226–247. doi:10.1093/oxrep/grj014. Archived from the original (PDF) on September 23, 2008. Retrieved August 30, 2009.
  90. ↑ Bashmakov, I.; et al. (2001). "6.2.2.3 Tradable Permits. In (book chapter): 6. Policies, Measures, and Instruments. In: Climate Change 2001: Mitigation. Contribution of Working Group III to the Third Assessment Report of the Intergovernmental Panel on Climate Change (B. Metz et al. Eds.)". Print version: Cambridge University Press, Cambridge, U.K., and New York, N.Y., U.S.A.. This version: GRID-Arendal website. Archived from the original on 2009-08-05. Retrieved 2010-04-26. {{cite web}}: Explicit use of et al. in: |author= (help); External link in |publisher= (help)
  91. ↑ IMF (2008). "Fiscal Implications of Climate Change" (PDF). International Monetary Fund, Fiscal Affairs Department. Retrieved 2010-04-26. {{cite web}}: Unknown parameter |month= ignored (help)
  92. ↑ 4CMR (2008). "Memorandum by the Cambridge Centre for Climate Change Mitigation Research. European Union – Minutes of Evidence, Wednesday 8 October 2008. European Union Committee, Session 2007-2008, Thirty-third Report: The Revision of the EU's Emissions Trading System". UK Parliament website. Retrieved 2010-04-28. {{cite web}}: Unknown parameter |day= ignored (help); Unknown parameter |month= ignored (help)CS1 maint: numeric names: authors list (link)
  93. ↑ "Climate change; The greening of America". The Economist. 2007-01-25. Archived from the original on 2009-02-12. Retrieved 2009-04-03.
  94. ↑ Fisher, B.S.; et al. (1996). An Economic Assessment of Policy Instruments for Combating Climate Change. In: Climate Change 1995: Economic and Social Dimensions of Climate Change. Contribution of Working Group III to the Second Assessment Report of the Intergovernmental Panel on Climate Change (J.P. Bruce et al. Eds.). Cambridge University Press, Cambridge, U.K., and New York, N.Y., U.S.A. doi:10.2277/0521568544. ISBN 9780521568548. {{cite book}}: Explicit use of et al. in: |author= (help)
  95. ↑ Stone, Chad; Shaw, Hannah (2009-07-10). "Senate can strengthen climate legislation by reducing corporate welfare and boosting true consumer relief" (PDF). Centre for Budget and Policy Priorities. Archived from the original (PDF) on 2009-10-24. Retrieved 2010-01-27.


ಬಾಹ್ಯ ಕೊಂಡಿಗಳು

ಬದಲಾಯಿಸಿ
"https://kn.wikipedia.org/w/index.php?title=ವಿಸರ್ಜನ_ವ್ಯಾಪಾರ&oldid=1243657" ಇಂದ ಪಡೆಯಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ