ವರಾಹ ಗುಹಾ ದೇವಾಲಯ
ವರಾಹ ಗುಹಾ ದೇವಾಲಯ (ಅಂದರೆ, ವರಾಹ ಮಂಟಪ ಅಥವಾ ಆದಿವರಾಹ ಗುಹೆ) ಇದು ಭಾರತದ ತಮಿಳುನಾಡಿನ ಕಾಂಚೀಪುರಂ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಬಂಗಾಳ ಕೊಲ್ಲಿಯ ಕೋರಮಂಡಲ್ ಕರಾವಳಿಯಲ್ಲಿರುವ ಮಾಮಲ್ಲಪುರಂನಲ್ಲಿರುವ ಕಲ್ಲಿನಿಂದ ಕೆತ್ತಿದ ಗುಹಾ ದೇವಾಲಯವಾಗಿದೆ. ಇದು ಬೆಟ್ಟದ ಮೇಲಿನ ಹಳ್ಳಿಯ ಭಾಗವಾಗಿದೆ.[೧][೨] ಈ ದೇವಾಲಯವು ರಥಗಳ ಮುಖ್ಯ ಮಹಾಬಲಿಪುರ ತಾಣಗಳು ಮತ್ತು ಶೋರ್ ದೇವಾಲಯದ ಉತ್ತರಕ್ಕೆ ೪ ಕಿಲೋಮೀಟರ್ (೨.೫ ಮೈಲಿ) ದೂರದಲ್ಲಿದೆ. ಇದು ೭ ನೇ ಶತಮಾನದ ಉತ್ತರಾರ್ಧದ ಭಾರತೀಯ ರಾಕ್-ಕಟ್ ವಾಸ್ತುಶಿಲ್ಪಕ್ಕೆ ಉದಾಹರಣೆಯಾಗಿದೆ. ಮಂಟಪಗಳು ಎಂದೂ ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ಅನೇಕ ಗುಹೆಗಳಲ್ಲಿ ಈ ದೇವಾಲಯವು ಪ್ರಾಚೀನ ಹಿಂದೂ ರಾಕ್-ಕಟ್ ಗುಹಾ ವಾಸ್ತುಶಿಲ್ಪಕ್ಕೆ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿದೆ. ಮಹಾಬಲಿಪುರಂನಲ್ಲಿರುವ ಸ್ಮಾರಕಗಳ ಗುಂಪಿನ ಭಾಗವಾಗಿರುವ ಈ ದೇವಾಲಯವು ಯುನೆಸ್ಕೋ ವಿಶ್ವ ಪರಂಪರೆಯ ತಾಣವಾಗಿದೆ.[೩] ಇದನ್ನು ೧೯೮೪ ರಲ್ಲಿ ೧, ೨, ೩ ಮತ್ತು ೪ ಮಾನದಂಡಗಳ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ಕೆತ್ತಲಾಗಿದೆ. ಗುಹೆಯಲ್ಲಿರುವ ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರಮುಖ ಶಿಲ್ಪವೆಂದರೆ, ಹಿಂದೂ ದೇವರು ವಿಷ್ಣುವು ವರಾಹ ಅಥವಾ ಹಂದಿಯ ಅವತಾರದ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಭೂದೇವಿಯನ್ನು ಸಮುದ್ರದಿಂದ ಎತ್ತುವ ಶಿಲ್ಪವಾಗಿದೆ. ಅನೇಕ ಪೌರಾಣಿಕ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳನ್ನು ಸಹ ಕೆತ್ತಲಾಗಿದೆ.[೪]
| ಯುನೆಸ್ಕೋ ವಿಶ್ವ ಪರಂಪರೆಯ ತಾಣ | |
|---|---|
 | |
| ಸ್ಥಳ | ಮಾಮಲ್ಲಪುರಂ, ಮಾಮಲ್ಲಪುರಂ, ಕಾಂಚೀಪುರಂ ಜಿಲ್ಲೆ, ತಮಿಳುನಾಡು, ಭಾರತKanchipuram district |
| ವಿಭಾಗ | ಮಹಾಬಲಿಪುರಂನಲ್ಲಿರುವ ಸ್ಮಾರಕಗಳ ಗುಂಪು ಮುಖ್ಯ ಸಂಕೀರ್ಣ |
| ಉಲ್ಲೇಖಗಳು | 249-001 |
| ಶಾಸನ | 1984 (8th Session) |
| ಕಕ್ಷೆಗಳು | 12°37′03″N 80°11′56″E / 12.61750°N 80.19889°E |
ಭೂಗೋಳಶಾಸ್ತ್ರ
ಬದಲಾಯಿಸಿ
ವರಾಹ ಗುಹಾ ದೇವಾಲಯವು ಕಾಂಚೀಪುರಂ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಬಂಗಾಳಕೊಲ್ಲಿಯ ಕೋರಮಂಡಲ್ ಕರಾವಳಿಯಲ್ಲಿ ರಥಗಳು ಮತ್ತು ಶೋರ್ ದೇವಾಲಯದ ಮುಖ್ಯ ಮಹಾಬಲಿಪುರ ತಾಣಗಳ ಉತ್ತರಕ್ಕೆ ೪ ಕಿಲೋಮೀಟರ್ (೨.೫ ಮೈಲಿ) ದೂರದಲ್ಲಿರುವ ಮಹಾಬಲಿಪುರಂ ಪಟ್ಟಣದ ಬೆಟ್ಟಗಳ ಮೇಲೆ ನೆಲೆಗೊಂಡಿದೆ. ಇದು ಚೆನ್ನೈ ನಗರದಿಂದ (ಹಿಂದಿನ ಮದ್ರಾಸ್) ಸುಮಾರು ೫೮ ಕಿಲೋಮೀಟರ್ (೩೬ ಮೈಲಿ) ಮತ್ತು ಚೆಂಗಲ್ಪಟ್ಟುನಿಂದ ಸುಮಾರು ೨೦ ಮೈಲಿ (೩೨ ಕಿ.ಮೀ) ದೂರದಲ್ಲಿದೆ.[೫]
ಇತಿಹಾಸ
ಬದಲಾಯಿಸಿಪಲ್ಲವ ರಾಜರಾದ ಒಂದನೇ ಮಹೇಂದ್ರ ವರ್ಮನ್ ಮತ್ತು ಒಂದನೇ ನರಸಿಂಹವರ್ಮನ್ ಅವರ ಆಳ್ವಿಕೆಯಲ್ಲಿ ವಿಕಸನಗೊಂಡ ಸಿಂಹಾಸನಗಳ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತಿರುವ ಸಿಂಹಗಳ ಮೇಲೆ ಅಳವಡಿಸಲಾದ ಸ್ತಂಭಗಳಲ್ಲಿ ಈ ಗುಹೆಯು ವಾಸ್ತುಶಿಲ್ಪದ ಪರಿವರ್ತನಾತ್ಮಕ ಶೈಲಿಯನ್ನು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ಶೈಲಿಯನ್ನು ಮಾಮಲ್ಲನ ಮಗ ಒಂದನೇ ಪರಮೇಶ್ವರವರ್ಮನ್ ಮುಂದುವರಿಸಿದನು.[೬] ಮಹಾಬಲಿಪುರಂ ಪಟ್ಟಣವು ಮಾಮಲ್ಲನ ಹೆಸರನ್ನು ಇಟ್ಟ ನಂತರವೇ ಸ್ಥಾಪಿತವಾಯಿತು ಮತ್ತು ಗುಹೆಗಳು ಮತ್ತು ರಥಗಳು ಕ್ರಿ.ಶ ೬೫೦ ರಲ್ಲಿ, ಅವನ ಆಳ್ವಿಕೆಗೆ ಕಾರಣವೆಂದು ಐತಿಹಾಸಿಕ ಸಂಶೋಧನೆಗಳು ದೃಢಪಡಿಸಿವೆ.[೭] ಇದು ಮಹಾಬಲಿಪುರಂನಲ್ಲಿನ ಅತ್ಯಂತ ಹಳೆಯ ಸ್ಮಾರಕವಾಗಿದೆ. ಆದರೆ, ಅದರ ಗುಪ್ತ ಸ್ಥಳದಿಂದಾಗಿ ಹೆಚ್ಚು ಭೇಟಿ ನೀಡಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ.[೮] ಪಲ್ಲವ ಶೈಲಿಯ ವಿಶಿಷ್ಟ ಲಕ್ಷಣವೆಂದರೆ, ಗುಹೆಯ ಮುಂಭಾಗವು ಸಿಂಹಾಸನಗಳ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತ ಭಂಗಿಯಲ್ಲಿ ಉತ್ತಮವಾಗಿ ಕೆತ್ತಲಾದ ಕಂಬಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ.[೯] ಈ ರಚನೆಯು ೧೯೮೪ ರಲ್ಲಿ, ಕೆತ್ತಲಾದ ಯುನೆಸ್ಕೋ ವಿಶ್ವ ಪರಂಪರೆಯ ತಾಣವಾದ ಮಹಾಬಲಿಪುರಂನಲ್ಲಿರುವ ಸ್ಮಾರಕಗಳ ಗುಂಪಿನ ಭಾಗವಾಗಿದೆ.
ವಾಸ್ತುಶಿಲ್ಪಶಾಸ್ತ್ರ
ಬದಲಾಯಿಸಿ
.jpg)
_(37428423256).jpg)
ವಿನ್ಯಾಸ
ಬದಲಾಯಿಸಿಈ ದೇವಾಲಯವು ೭ ನೇ ಶತಮಾನದಷ್ಟು ಹಳೆಯದಾದ ಗುಲಾಬಿ ಗ್ರಾನೈಟ್ ರಚನೆಗಳ ಬಂಡೆಯ ಮುಖದಲ್ಲಿ ಕೆತ್ತಲಾದ ಮಂಟಪವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಸಣ್ಣ ಏಕಶಿಲಾ ಕಲ್ಲಿನ ದೇವಾಲಯವಾಗಿದೆ. ಗುಹೆಯು ಸಣ್ಣ ಆಯಾಮವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ ಮತ್ತು ಸರಳ ಯೋಜನೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ದ್ವಾರಗಳನ್ನು ಬೇರ್ಪಡಿಸುವ ಕೊಳಲಿನ ಕಂಬಗಳು ಮೆತ್ತನೆಯ ಆಕಾರದ ರಾಜಧಾನಿಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ ಮತ್ತು ತಳದಲ್ಲಿ ಸಿಂಹಗಳು ಕುಳಿತಿವೆ.[೧೦] ಕೆಲವು ಗ್ರೀಕೋ-ರೋಮನ್ ವಾಸ್ತುಶಿಲ್ಪ ಶೈಲಿಗಳನ್ನು ಸಹ ಗುರುತಿಸಬಹುದು ಮತ್ತು ಕುಳಿತಿರುವ ಪ್ರತಿಮೆಗಳು ಭಾರತೀಯ ಅಡ್ಡ ಕಾಲಿನ ಶೈಲಿಗೆ ವಿರುದ್ಧವಾಗಿ ಯುರೋಪಿಯನ್ ವಾಸ್ತುಶಿಲ್ಪದಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುವ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳುವ ಶೈಲಿಗಳಿಗೆ ಹೋಲಿಕೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗುತ್ತದೆ. ಹೀಗೆ, ಮಹಾಬಲಿಪುರಂನಲ್ಲಿ ರಚಿಸಲಾದ ಶೈಲಿಯು ದಕ್ಷಿಣ ಭಾರತದ ವಾಸ್ತುಶಿಲ್ಪ ಶೈಲಿಗೆ ಮುನ್ನುಡಿಯಾಯಿತು.[೧೧] ಗುಹೆಯೊಳಗಿನ ಗೋಡೆಗಳು ಹಲವಾರು ಗಮನಾರ್ಹ ಪೌರಾಣಿಕ ದೃಶ್ಯಗಳನ್ನು ಪರಿಹಾರವಾಗಿ ಕೆತ್ತಲಾಗಿದೆ. ಭೂಮಿಯನ್ನು ರಕ್ಷಿಸುವ ವಿಷ್ಣು, ಮೂರು ಹೆಜ್ಜೆಗಳನ್ನು ಇಡುವ ವಿಷ್ಣು, ಗಜಲಕ್ಷ್ಮಿ ಮತ್ತು ದುರ್ಗಾ ಇವೆಲ್ಲವೂ ಆದಿವರಾಹ ಗುಹೆಯಲ್ಲಿ ಕೆತ್ತಲಾದ ಆಕರ್ಷಕ ಫಲಕಗಳಾಗಿವೆ.
ವೈಶಿಷ್ಟ್ಯಗಳು
ಬದಲಾಯಿಸಿಮಂಟಪದ ಹಿಂಭಾಗದ ಗೋಡೆಯ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ, ಪ್ರವೇಶದ್ವಾರದ ಎದುರು, ದೇವಾಲಯದ ಎರಡೂ ಬದಿಗಳಲ್ಲಿ ರಕ್ಷಕ ವಿಗ್ರಹಗಳನ್ನು ಕೆತ್ತಲಾಗಿದೆ. ಮಂಟಪದ ಒಳಗೆ, ಗೋಡೆಗಳು ನಾಲ್ಕು ದೊಡ್ಡ ಶಿಲ್ಪಕಲಾ ಫಲಕಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ. ಇದು ನೈಸರ್ಗಿಕ ಪಲ್ಲವ ಕಲೆಯ ಉತ್ತಮ ಉದಾಹರಣೆಗಳಾಗಿವೆ. ಬದಿಯ ಗೋಡೆಗಳಲ್ಲಿ ತ್ರಿವಿಕ್ರಮ (ವಾಮನ) ಎಂದು ವಿಷ್ಣುವಿನ ಶಿಲ್ಪಕಲಾ ಫಲಕಗಳನ್ನು ಕೆತ್ತಲಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಉತ್ತರದ ಫಲಕವು ತುಂಬಾ ದೊಡ್ಡದಾಗಿದೆ. ಇದು ವಿಷ್ಣುವನ್ನು ವರಾಹ ಎಂಬ ಹಂದಿಯ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಚಿತ್ರಿಸುತ್ತದೆ. ಮಾನವರ ಅಜ್ಞಾನವನ್ನು ತೆಗೆದುಹಾಕುವುದನ್ನು ಸಾಂಕೇತಿಕವಾಗಿ ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುವ ಭೂದೇವಿಯನ್ನು ಚಿತ್ರಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ಫಲಕದಲ್ಲಿ, ವರಾಹ ಅವತಾರವು ನಾಲ್ಕು ಕೈಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ, ಶಂಖ ಮತ್ತು ಚಕ್ರವನ್ನು ಹೊತ್ತಿರುವ ಎರಡು ತೋಳುಗಳನ್ನು ಹಿಂಭಾಗಕ್ಕೆ ತೋರಿಸಲಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಮುಂಭಾಗದ ಒಂದು ತೋಳಿನಲ್ಲಿ ಅವನು ಭೂದೇವಿಯನ್ನು ಹೊತ್ತಿದ್ದಾರೆ.[೧೨]
ಗಜಲಕ್ಷ್ಮಿ ಫಲಕವು ಹಿಂಭಾಗದ ಗೋಡೆಯ ಮೇಲೆ ಇದೆ. ಇದು ಸಮೃದ್ಧಿಯ ದೇವತೆಯಾದ ಲಕ್ಷ್ಮಿಯ ಒಂದು ಅಂಶವಾದ ಗಜಲಕ್ಷ್ಮಿಯನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುತ್ತದೆ. ಗಜಲಕ್ಷ್ಮಿಯ ಧಾರ್ಮಿಕ ಮಹತ್ವವನ್ನು ಫಲಕದಲ್ಲಿ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಹೊರತರಲಾಗಿದೆ. ಅವಳನ್ನು ಕಮಲದ ಹೂವುಗಳನ್ನು ಹಿಡಿದಿರುವ ಕೈಯಿಂದ, ನಾಲ್ಕು ಪರಿಚಾರಕರು ಮೆಚ್ಚಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಪರಿಪೂರ್ಣ ಸೌಂದರ್ಯ ಮತ್ತು ಕರುಣಾಮಯಿ ಮುಖದಲ್ಲಿ ಕೆತ್ತಲಾಗಿದೆ. ಎರಡು ರಾಜ ಆನೆಗಳು, ಪರಿಚಾರಕರು ಹಿಡಿದಿರುವ ನೀರಿನ ಪಾತ್ರೆಗಳನ್ನು ತುಂಬುತ್ತಿವೆ ಮತ್ತು ಒಂದು ಆನೆ ಲಕ್ಷ್ಮಿಯ ಮೇಲೆ ಪಾತ್ರೆಯಿಂದ ನೀರನ್ನು ಸುರಿಯುತ್ತಿದೆ ಮತ್ತು ಇನ್ನೊಂದು ಆನೆ ಲಕ್ಷ್ಮಿಯ ಮೇಲೆ ನೀರನ್ನು ಸುರಿಯಲು ಕನ್ಯೆಯ ಕೈಯಿಂದ ಪಾತ್ರೆಯನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಹೊರಟಿದೆ. ಹಿಂಭಾಗದ ಗೋಡೆಯ ಮೇಲಿರುವ ದುರ್ಗಾ ಫಲಕವು ಅಜ್ಞಾನದ ಮೇಲಿನ ವಿಜಯವನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. ತ್ರಿವಿಕ್ರಮ ಫಲಕವು ವಿಷ್ಣುವನ್ನು ಮೂರು ಲೋಕಗಳ ಅಧಿಪತಿಯಾಗಿ ಚಿತ್ರಿಸುತ್ತದೆ. ಮತ್ತೊಂದು ಗಮನಾರ್ಹ ಪ್ರಭಾವಶಾಲಿ ಫಲಕವೆಂದರೆ ದುರ್ಗಾ ಎಮ್ಮೆಯ ತಲೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಮಾನವರೂಪದಲ್ಲಿರುವ ಮಹಿಷಾಸುರ ಎಂಬ ರಾಕ್ಷಸನನ್ನು ಕೊಲ್ಲುವುದು. ಈ ದೃಶ್ಯವು ದುಷ್ಟ ಶಕ್ತಿಗಳ ನಡುವಿನ ಯುದ್ಧವನ್ನು ನೆನಪಿಸುತ್ತದೆ. ದುರ್ಗಾ ನದಿಯ ಬದಿಯನ್ನು ಆತ್ಮವಿಶ್ವಾಸದಿಂದ ಕಾಣುವ ಗಣಗಳು ಮುನ್ನಡೆಸುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಮಹಿಷಾಸುರನ ಇನ್ನೊಂದು ಬದಿಯನ್ನು ಅವನ ಅಸುರರ (ರಾಕ್ಷಸರ) ಸೈನ್ಯವು ಹಿಮ್ಮೆಟ್ಟುತ್ತದೆ. ಈ ದೃಶ್ಯವು ಹೊಸ ವಾಸ್ತುಶಿಲ್ಪದ ಚಿತ್ರಣವಾಗಿದ್ದು, ಇದು "ವಿಷಯದ ನಾಟಕ ಮತ್ತು ವಾಸ್ತವಿಕತೆಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತದೆ" ಎಂದು ಪ್ರಶಂಸಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ. ಬ್ರಹ್ಮ ಫಲಕವನ್ನು ಸಂಭಾಗ ಅಥವಾ ನಿಂತಿರುವ ಭಂಗಿಯಲ್ಲಿ ಮೂರು ತಲೆಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಬ್ರಹ್ಮನೊಂದಿಗೆ ಕೆತ್ತಲಾಗಿದೆ..[೧೩]
ಉಲ್ಲೇಖಗಳು
ಬದಲಾಯಿಸಿ- ↑ "General view of the entrance to the Varaha Cave Temple, Mamallapuram". British Library. Retrieved 22 February 2013.
- ↑ George Michell (1977). The Hindu Temple: An Introduction to Its Meaning and Forms. University of Chicago Press. pp. 81–. ISBN 978-0-226-53230-1. Retrieved 7 February 2013.
- ↑ "UNESCO Site 249 – Group of Monuments at Mahabalipuram" (PDF). UNESCO World Heritage Site. 1983-10-15. Retrieved 2009-05-18.
- ↑ "General view of the entrance to the Varaha Cave Temple, Mamallapuram 10032213". Online Gallery of British Library. Retrieved 22 February 2013.
- ↑ P. V. Jagadisa Ayyar (1982). South Indian Shrines: Illustrated. Asian Educational Services. pp. 157–. ISBN 978-81-206-0151-2. Retrieved 7 February 2013.
- ↑ G. Jouveau-Dubreuil (1 December 1994). Pallava Antiquities – 2 Vols. Asian Educational Services. pp. 30–. ISBN 978-81-206-0571-8. Retrieved 3 January 2013.
- ↑ Trudy Ring; Robert M. Salkin; Sharon La Boda (1995). Asia and Oceania: International Dictionary of Historic Places. Taylor & Francis. pp. 912–. ISBN 978-1-884964-04-6. Retrieved 7 February 2013.
- ↑ "Mahabalipuram – The Workshop of Pallavas – Part II". Adi-Varaha Perumal Cave Temple. Puratatva.in. Archived from the original on 21 ಏಪ್ರಿಲ್ 2012. Retrieved 23 ಫೆಬ್ರವರಿ 2013.
- ↑ "Two drawings of sculpture at Mamallapuram". Online Gallery of British Library. Archived from the original on 4 March 2016. Retrieved 22 February 2013.
- ↑ "Mahabalipuram". Art and Archaeology. Retrieved 9 January 2013.
- ↑ Trudy Ring; Noelle Watson; Paul Schellinger (12 November 2012). Asia and Oceania: International Dictionary of Historic Places. Taylor & Francis. pp. 554–555, 912–. ISBN 978-1-884964-04-6. Retrieved 3 January 2013.
- ↑ V. Subburaj (1 December 2006). Tourist Guide to Chennai. Sura Books. p. 18. ISBN 978-81-7478-040-9. Retrieved 9 January 2013.
- ↑ "Varaha Cave Temple". Frontline, India's National Magazine, the publishers of The Hindu. Retrieved 23 February 2013.
ಬಾಹ್ಯ ಕೊಂಡಿ
ಬದಲಾಯಿಸಿ- Varaha Cave Temple by Wondermondo