ಲಕ್ಷ್ಮಣ (ಕೃಷ್ಣನ ಪತ್ನಿ)
ಲಕ್ಷ್ಮಣ ಅಥವಾ ಲಕ್ಷಣ ಇವಳು ಅಷ್ಟಭಾರ್ಯದಲ್ಲಿ ಏಳನೆಯವಳು.[೧] ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮದ ದೇವರಾದ ಕೃಷ್ಣನ ಎಂಟು ಪ್ರಧಾನ ರಾಣಿ-ಪತ್ನಿಗಳಲ್ಲಿ ಇಕೆಯು ಒಬ್ಬಳು.
ಲಕ್ಷ್ಮಣ | |
---|---|
ಇತರ ಹೆಸರುಗಳು | ದ್ವಾರಕೇಶ್ವರಿ, ಮಾದ್ರಿ, ಚಾರುಹಾಸಿನಿ |
ನೆಲೆ | ದ್ವಾರಕಾ |
ಗ್ರಂಥಗಳು | ವಿಷ್ಣು ಪುರಾಣ, ಭಾಗವತ ಪುರಾಣ, ಹರಿವಂಶ, ಮಹಾಭಾರತ |
ಕುಟುಂಬ ಮತ್ತು ಹೆಸರುಗಳು
ಬದಲಾಯಿಸಿಭಾಗವತ ಪುರಾಣದಲ್ಲಿ, ಉತ್ತಮ ಗುಣಗಳಿಂದ ಕೂಡಿದ ಲಕ್ಷ್ಮಣನನ್ನು ಮದ್ರಾ ರಾಜ್ಯದ ದೊರೆಯೊಬ್ಬನ ಮಗಳು ಎಂದು ಉಲ್ಲೇಖಿಸುತ್ತದೆ.[೨] ಪದ್ಮ ಪುರಾಣವು ಮದ್ರಾ ರಾಜನ ಹೆಸರನ್ನು ಬೃಹತ್ಸೇನ ಎಂದು ನಿರ್ದಿಷ್ಟಪಡಿಸುತ್ತದೆ.[೩] ಹಾಗೂ ಲಕ್ಷ್ಮಣನು ಬೃಹತ್ಸೇನನು ಒಬ್ಬ ಉತ್ತಮ ವೀಣೆ ವಾದಕ ಎಂದು ಸಂಭಾಷಣೆಯಲ್ಲಿ ವಿವರಿಸುತ್ತಾಳೆ. ಕೆಲವು ಪಠ್ಯಗಳು ಆಕೆಗೆ ಮಾದ್ರಿ ಅಥವಾ ಮದ್ರಾ ("ಮದ್ರಾ") ಎಂಬ ಉಪನಾಮವನ್ನು ನೀಡುತ್ತವೆ.[೪] ಆದಾಗ್ಯೂ, ವಿಷ್ಣು ಪುರಾಣ ಅಷ್ಟಭಾರ್ಯ ಪಟ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಲಕ್ಷ್ಮಣನನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದೆ, ಆದರೆ ಮದ್ರಾದ ರಾಜಕುಮಾರಿ ಎಂದು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಉಲ್ಲೇಖಿಸಲಾದ ಇನ್ನೊಬ್ಬ ರಾಣಿ ಮಾದ್ರಿಯನ್ನು ಉಲ್ಲೇಖಿಸುತ್ತದೆ. ಲಕ್ಷ್ಮಣನ ವಂಶವನ್ನು ಪಠ್ಯದಲ್ಲಿ ಉಲ್ಲೇಖಿಸಲಾಗಿಲ್ಲ. ಪಠ್ಯವು ಅವಳನ್ನು "ಚಾರುಹಾಸಿನಿ" ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತದೆ, ಸುಂದರವಾದ ನಗುವನ್ನು ಹೊಂದಿದಾಳೆ. ಹರಿವಂಶ ಕೂಡ ಅವಳನ್ನು ಚಾರುಹಾಸಿನಿ ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ.[೫][೬]
ಮದುವೆ
ಬದಲಾಯಿಸಿಲಕ್ಷ್ಮಣನ ತಂದೆ ಸ್ವಯಂವರ ಸಮಾರಂಭವನ್ನು ಆಯೋಜಿಸಿದ್ದರು, ಇದರಲ್ಲಿ ವಧು ಕೂಡಿ ಬಂದ ವರನನ್ನು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ದೇವಮಾನವ-ಹದ್ದು ಗರುಡ ದೇವತೆಗಳಿಂದ ಜೀವದ ಅಮೃತದ ಪಾತ್ರೆಯನ್ನು ಕದ್ದಂತೆ, ಕೃಷ್ಣನು ಸ್ವಯಂವರದಿಂದ ಲಕ್ಷ್ಮಣನನ್ನು ಅಪಹರಿಸುತ್ತಾನೆ ಎಂದು ಭಾಗವತ ಪುರಾಣ ಉಲ್ಲೇಖಿಸುತ್ತದೆ.[೭][೪] ಇನ್ನೊಂದು ಕಥೆಯು ಸ್ವಯಂವರದಲ್ಲಿ ಕೃಷ್ಣನು ಬಿಲ್ಲುಗಾರಿಕೆ ಸ್ಪರ್ಧೆಯಲ್ಲಿ ಲಕ್ಷ್ಮಣನನ್ನು ಹೇಗೆ ಗೆಲ್ಲುತ್ತಾನೆ ಎಂಬುದನ್ನು ವಿವರಿಸುತ್ತದೆ. ರಾಜರು ಜರಾಸಂಧ ಮತ್ತು ದುರ್ಯೋಧನ ಗುರಿ ತಪ್ಪುತ್ತಾರೆ. ಪಾಂಡವ ರಾಜಕುಮಾರ ಮತ್ತು ಕೃಷ್ಣನ ಸೋದರಸಂಬಂಧಿ ಅರ್ಜುನ, ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಬಿಲ್ಲುಗಾರ ಎಂದು ವರ್ಣಿಸಲ್ಪಟ್ಟನು, ಕೃಷ್ಣನು ಲಕ್ಷ್ಮಣನ ಕೈಯನ್ನು ಗೆಲ್ಲಲು ಬಾಣದಿಂದ ಗುರಿಯತ್ತ ತನ್ನ ಗುರಿಯನ್ನು ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಂಡನು. ಅರ್ಜುನನ ಸಹೋದರ ಭೀಮ ಕೃಷ್ಣನ ಗೌರವದಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸಲು ನಿರಾಕರಿಸಿದನು. ಅಂತಿಮವಾಗಿ, ಕೃಷ್ಣ ಗುರಿಯನ್ನು ಹೊಡೆಯುವ ಮೂಲಕ ಗೆಲ್ಲುತ್ತಾನೆ.[೮] ಕೃಷ್ಣ ಮತ್ತು ಅವನ ರಾಣಿಯರು ಒಮ್ಮೆ ಹಸ್ತಿನಾಪುರ ಪಾಂಡವರನ್ನು ಮತ್ತು ಅವರ ಪತ್ನಿ ದ್ರೌಪದಿಯನ್ನು ಭೇಟಿಯಾದರು ಹೆಮ್ಮೆಯ ಮತ್ತು ನಾಚಿಕೆ ಸ್ವಭಾವದ ಲಕ್ಷ್ಮಣನು ದ್ರೌಪದಿಗೆ ಅವಳ ಮದುವೆಯು ತುಂಬಾ ರೋಮಾಂಚನಕಾರಿಯಾಗಿದೆ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅದರ ಕಥೆಯನ್ನು ಹೇಳುತ್ತಾನೆ.[೯]
ಮಕ್ಕಳು ಮತ್ತು ಸಾವು "ಭಾಗವತ ಪುರಾಣ" ಅವಳಿಗೆ ಹತ್ತು ಗಂಡು ಮಕ್ಕಳಿದ್ದರು: ಪ್ರಘೋಷ, ಗಾತ್ರವನ್, ಸಿಂಹ, ಬಲ, ಪ್ರಬಲ, ಊರ್ಧ್ವಗ, ಮಹಾಶಕ್ತಿ, ಸಹ, ಓಜ ಮತ್ತು ಅಪರಾಜಿತ.[೧೦]
ಭಾಗವತ ಪುರಾಣ ಕೃಷ್ಣನ ರಾಣಿಯರ ರೋದನೆ ಮತ್ತು ಕೃಷ್ಣನ ಅಂತ್ಯಕ್ರಿಯೆಯ ಚಿತಾಗಾರದಲ್ಲಿ ಅವರ ಜಿಗಿತವನ್ನು ದಾಖಲಿಸುತ್ತದೆ.[೧೧] ಹಿಂದೂ ಮಹಾಕಾವ್ಯದ ಮಹಾಭಾರತ, ಕೃಷ್ಣನ ಮರಣ ಮತ್ತು ಅವನ ಜನಾಂಗದ ಅಂತ್ಯವನ್ನು ವಿವರಿಸುವ ಮೌಸಲ ಪರ್ವ ಕೇವಲ ನಾಲ್ವರು ಮಾತ್ರ ಬದ್ಧರಾಗಿದ್ದಾರೆ, ಇತರರು ತಮ್ಮನ್ನು ತಾವು ಜೀವಂತವಾಗಿ ಸುಟ್ಟು ಕೊಲ್ಲುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ಘೋಷಿಸುತ್ತದೆ. [೧೨]
ಉಲ್ಲೇಖಗಳು
ಬದಲಾಯಿಸಿ- ↑ Mani, Vettam (1975). Puranic Encyclopaedia: a Comprehensive Dictionary with Special Reference to the Epic and Puranic Literature. Motilal Banarsidass Publishers. p. 62. ISBN 978-0-8426-0822-0.
- ↑ Prabhupada. "Bhagavata Purana 10.58.57". Bhaktivedanta Book Trust. Archived from the original on 2011-09-20. Retrieved 2023-10-19.
- ↑ Mani, Vettam (1975). Puranic Encyclopaedia: a Comprehensive Dictionary with Special Reference to the Epic and Puranic Literature. Motilal Banarsidass Publishers. p. 448. ISBN 978-0-8426-0822-0.
- ↑ ೪.೦ ೪.೧ Prabhupada. "Bhagavata Purana 10.61.15". Bhaktivedanta Book Trust.
- ↑ Horace Hayman Wilson (1870). The Vishńu Puráńa: a system of Hindu mythology and tradition. Trübner. pp. 81–3, 107–8. Retrieved 21 February 2013.
- ↑ "Harivamsha Maha Puraaam - Vishnu Parvaharivamsha in the Mahabharata - Vishnuparva Chapter 103 - narration of the Vrishni race". Mahabharata Resources Organization. Retrieved 25 January 2013.
- ↑ "Five Ques married by Krishna". Krishnabook.com. Archived from the original on 22 March 2021. Retrieved 25 January 2013.
- ↑ Aparna Chatterjee (December 10, 2007). "The Ashta-Bharyas". American Chronicle. Archived from the original on 6 ಡಿಸೆಂಬರ್ 2012. Retrieved 21 April 2010.
- ↑ Rakosh Das Begamudre; Pōtana (1988). Amrutha of Sreemad Bhagavatha: adapted and translated from the Telugu original of Kavi Bammera Pothana. Rakosh Das Beegamudre. Retrieved 7 February 2013.
- ↑ "The Genealogical Table of the Family of Krishna". Krsnabook.com. Retrieved 5 February 2013.
- ↑ Prabhupada. "Bhagavata Purana 11.31.20". Bhaktivedanta Book Trust. Archived from the original on 13 June 2010.
- ↑ Kisari Mohan Ganguli. "Mahabharata". Sacred-texts.com. Retrieved 18 March 2013.