ಭಾರತದ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯದಲ್ಲಿ ಮಂಗಳೂರಿನ ಕ್ಯಾಥೋಲಿಕರ ಭಾಗವಹಿಸುವಿಕೆ

ಸಮುದಾಯ

ದಕ್ಷಿಣ ಕೆನರಾದಲ್ಲಿರುವ ಸೇಂಟ್ ಮೇರಿಸ್ ದ್ವೀಪಗಳು, ಅಲ್ಲಿ ಪೋರ್ಚುಗೀಸ್ ಪರಿಶೋಧಕ ವಾಸ್ಕೋ ಡ ಗಾಮಾ 1498 ರಲ್ಲಿ ಬಂದಿಳಿದರು

ಭಾರತದ ನೈಋತ್ಯ ಕರಾವಳಿಯಲ್ಲಿರುವ ದಕ್ಷಿಣ ಕೆನರಾ ಜಿಲ್ಲೆಯ ರೋಮನ್ ಕ್ಯಾಥೋಲಿಕರನ್ನು ಮಂಗಳೂರು ಡಯಾಸಿಸ್‌‌‍ನ ಅಧಿಕಾರವ್ಯಾಪ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಮಂಗಳೂರಿನ ಕ್ಯಾಥೋಲಿಕರು ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಅವರು ಕೊಂಕಣಿ ಜನರು ಮತ್ತು ಕೊಂಕಣಿ ಭಾಷೆಯನ್ನು ಮಾತನಾಡುತ್ತಾರೆ.

೧೭೮೪ ರಲ್ಲಿ ದಕ್ಷಿಣ ಕೆನರಾದಲ್ಲಿ ಕ್ರಿಶ್ಚಿಯನ್ನರ ಆರಂಭಿಕ ಅಸ್ತಿತ್ವದ ಎಲ್ಲಾ ದಾಖಲೆಗಳು ಟಿಪ್ಪು ಸುಲ್ತಾನ್ ಅವರನ್ನು ಗಡಿಪಾರು ಮಾಡಿದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಕಳೆದುಹೋಗಿವೆ. ಆದ್ದರಿಂದ ದಕ್ಷಿಣ ಕೆನರಾದಲ್ಲಿ ನಿಖರವಾಗಿ ಕ್ರಿಶ್ಚಿಯನ್ ಧರ್ಮವನ್ನು ಯಾವಾಗ ಪರಿಚಯಿಸಲಾಯಿತು ಎಂಬುದು ತಿಳಿದು ಬಂದಿಲ್ಲ. ಆದರೂ ಸಿರಿಯನ್ ಕ್ರಿಶ್ಚಿಯನ್ನರು ಕೆನರಾದ ದಕ್ಷಿಣದ ಪ್ರದೇಶವಾದ ಮಲಬಾರ್‌ನಲ್ಲಿ ಮಾಡಿದಂತೆಯೇ ದಕ್ಷಿಣ ಕೆನರಾದಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದ್ದಾರೆ. ೧೩ ನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ಕೆಂಪು ಸಮುದ್ರ ಮತ್ತು ಕೆನರಾ ಕರಾವಳಿಯ ನಡುವೆ ಗಣನೀಯ ವ್ಯಾಪಾರ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳು ಇದ್ದವು ಎಂದು ಇಟಾಲಿಯನ್ ಪ್ರವಾಸಿ ಮಾರ್ಕೊ ಪೊಲೊ ದಾಖಲಿಸಿದ್ದಾರೆ. ವಿದೇಶಿ ಕ್ರಿಶ್ಚಿಯನ್ ವ್ಯಾಪಾರಿಗಳು ಆ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ದಕ್ಷಿಣ ಕೆನರಾದ ಕರಾವಳಿ ಪಟ್ಟಣಗಳಿಗೆ ವಾಣಿಜ್ಯಕ್ಕಾಗಿ ಭೇಟಿ ನೀಡುತ್ತಿದ್ದರು ಮತ್ತು ಪ್ರಾಯಶಃ ಕೆಲವು ಕ್ರಿಶ್ಚಿಯನ್ ಪಾದ್ರಿಗಳು ಸುವಾರ್ತಾಬೋಧಕ ಕೆಲಸಕ್ಕಾಗಿ ಅವರೊಂದಿಗೆ ಹೋಗಿರಬಹುದು ಎಂದು ಊಹಿಸಬಹುದು. ೧೩೨೧ ರಲ್ಲಿ, ಸೆವೆರಾಕ್‌ನ (ನೈಋತ್ಯ ಫ್ರಾನ್ಸ್‌ನಲ್ಲಿ) ಫ್ರೆಂಚ್ ಡೊಮಿನಿಕನ್ ಫ್ರೈರ್ ಜೋರ್ಡಾನಸ್ ಕ್ಯಾಟಲಾನಿ ಉತ್ತರ ಕೆನರಾದಲ್ಲಿರುವ ಭಟ್ಕಳಕ್ಕೆ ಆಗಮಿಸಿದ್ದರು. ಮಂಗಳೂರಿನ ಇತಿಹಾಸಕಾರ ಸೆವೆರಿನ್ ಸಿಲ್ವಾ ಅವರ ಪ್ರಕಾರ ಕೆನರಾದಲ್ಲಿ ಕ್ರಿಶ್ಚಿಯನ್ ಧರ್ಮದ ಇತಿಹಾಸದ ಲೇಖಕಿ (೧೯೬೧), ೧೯ ನೇ ಶತಮಾನದ ಮೊದಲು ದಕ್ಷಿಣ ಕೆನರಾದಲ್ಲಿ ಕ್ರಿಶ್ಚಿಯನ್ನರ ಯಾವುದೇ ಶಾಶ್ವತ ವಸಾಹತುಗಳು ಇದ್ದವು ಎಂಬುದಕ್ಕೆ ಯಾವುದೇ ಶಾಶ್ವತ ಪುರಾವೆಗಳು ಇನ್ನೂ ಕಂಡುಬಂದಿಲ್ಲ. ಈ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಪೋರ್ಚುಗೀಸರ ಆಗಮನದ ನಂತರವೇ ಕ್ರಿಶ್ಚಿಯನ್ ಧರ್ಮದ ಪ್ರಚಾರ ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತು. ೧೪೯೮ರಲ್ಲಿ, ಪೋರ್ಚುಗೀಸ್ ಪರಿಶೋಧಕ ವಾಸ್ಕೋ ಡ ಗಾಮಾ ಅವರು ಪೋರ್ಚುಗಲ್‌ನಿಂದ ಭಾರತಕ್ಕೆ ತನ್ನ ಸಮುದ್ರಯಾನದಲ್ಲಿ ದಕ್ಷಿಣ ಕೆನರಾದಲ್ಲಿರುವ ಸೇಂಟ್ ಮೇರಿಸ್ ದ್ವೀಪಗಳಿಗೆ ಬಂದಿಳಿದರು ಮತ್ತು ಅಲ್ಲಿ ಶಿಲುಬೆಯನ್ನು ನೆಟ್ಟರು. ೧೫೦೦ ರಲ್ಲಿ, ಪೋರ್ಚುಗೀಸ್ ಪರಿಶೋಧಕ ಪೆಡ್ರೊ ಅಲ್ವಾರೆಸ್ ಕ್ಯಾಬ್ರಾಲ್ ಎಂಟು ಫ್ರಾನ್ಸಿಸ್ಕನ್ ಮಿಷನರಿಗಳೊಂದಿಗೆ ಉತ್ತರ ಕೆನರಾದಲ್ಲಿ ಅಂಜೆಡಿವಾಗೆ ಆಗಮಿಸಿದರು. ಹೆನ್ರಿಕ್ ಸೋರೆಸ್ ಡಿ ಕೊಯಿಂಬ್ರಾ ಅವರ ನೇತೃತ್ವದಲ್ಲಿ ಈ ಮಿಷನರಿಗಳು ಮಂಗಳೂರು ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ೨೨ ಅಥವಾ ೨೩ ಸ್ಥಳೀಯರನ್ನು ಕ್ರಿಶ್ಚಿಯನ್ ಧರ್ಮಕ್ಕೆ ಪರಿವರ್ತಿಸಿದರು. ೧೫೨೬ ರಲ್ಲಿ,ವೈಸ್‌ರಾಯ್‌‌‍ ಲೋಪೋ ವಾಜ್ ಡಿ ಸಂಪೈಯೊ ಅವರ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ಪೋರ್ಚುಗೀಸರು ಮಂಗಳೂರನ್ನು ಸ್ವಾಧೀನಪಡಿಸಿಕೊಂಡರು. ಪೋರ್ಚುಗೀಸ್ ಫ್ರಾನ್ಸಿಸ್ಕನ್ನರು ಮಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ಕ್ರಿಶ್ಚಿಯನ್ ಧರ್ಮವನ್ನು ನಿಧಾನವಾಗಿ ಪ್ರಚಾರ ಮಾಡಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು

ಆದಾಗಿಯೂ ಸಮಕಾಲೀನ ಮಂಗಳೂರಿನ ಕ್ಯಾಥೋಲಿಕರು ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಗೋವಾ ಕ್ಯಾಥೋಲಿಕ್ ವಸಾಹತುಗಾರರ ಮೂಲಕ ಬಂದವರು. ಅವರು ೧೫೬೦ ಮತ್ತು ೧೭೬೩ ರ ನಡುವೆ ಕೆನರಾಕ್ಕೆ ಉತ್ತರದ ರಾಜ್ಯವಾದ ಗೋವಾದಿಂದ ಎರಡು ಪ್ರಮುಖ ಅಲೆಗಳಲ್ಲಿ ವಲಸೆ ಬಂದರು. ವಿಚಾರಣೆಯ ಪ್ರಯೋಗಗಳಿಂದ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ೧೫೬೦ ರ ಗೋವಾ ವಿಚಾರಣೆಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಮೊದಲ ಅಲೆ ಸಂಭವಿಸಿತು. ಈ ವಲಸಿಗರನ್ನು ಕೆನರಾದ ಸ್ಥಳೀಯ ಬೆಡ್ನೂರ್ ಆಡಳಿತಗಾರರು ತಮ್ಮ ಕೃಷಿ ಕೌಶಲ್ಯಕ್ಕಾಗಿ ಸ್ವಾಗತಿಸಿದರು. ೧೭ನೇ ಶತಮಾನದ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ೧೮ನೇ ಶತಮಾನದ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಗೋವಾದಲ್ಲಿ ಪೋರ್ಚುಗೀಸ್- ಮರಾಠಾ ಯುದ್ಧಗಳ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಎರಡನೇ ಪ್ರಮುಖ ಅಲೆಯು ಸಂಭವಿಸಿತು. ಮಂಗಳೂರಿನ ಇತಿಹಾಸಕಾರ ಅಲನ್ ಮಚಾಡೊ ಪ್ರಭು ಅವರ ಪ್ರಕಾರ, ಸರಸ್ವತಿಯ ಮಕ್ಕಳು: ಎ ಹಿಸ್ಟರಿ ಆಫ್ ದಿ ಮ್ಯಾಂಗಲೋರಿಯನ್ ಕ್ರಿಶ್ಚಿಯನ್ಸ್ (೧೯೯೯) ಲೇಖಕರು, ೧೭೬೫ ರ ವೇಳೆಗೆ, ಹೈದರ್ ಅಲಿ ಕೆನರಾವನ್ನು ವಶಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಮಂಗಳೂರಿನ ಕ್ಯಾಥೋಲಿಕರು ಸುಮಾರು ೫೮,೦೦೦ ದಷ್ಟಿದ್ದರು.

ಹಿನ್ನೆಲೆ

ಟಿಪ್ಪು ಸುಲ್ತಾನ್, ಸೇರಿಂಗಪಟ್ಟಂನಲ್ಲಿ ಮಂಗಳೂರಿನ ಕ್ಯಾಥೋಲಿಕರ ಸೆರೆಯನ್ನು ವಿಧಿಸಿದನು. ಬ್ರಿಟಿಷರು ಟಿಪ್ಪು ಸುಲ್ತಾನನನ್ನು ಕೊಂದ ನಂತರ ಮಂಗಳೂರಿನ ಕ್ಯಾಥೋಲಿಕರು ಬಿಡುಗಡೆಯಾದರು.

೧೭೯೯ ರಲ್ಲಿ ಟಿಪ್ಪು ಸುಲ್ತಾನನ ಸೋಲಿನ ನಂತರ ಕೆನರಾದಲ್ಲಿ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಆಳ್ವಿಕೆಯ ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತು.ಇದು ಕೆನರಾ ಕ್ಯಾಥೋಲಿಕರಿಗೆ ಸಂತೋಷದ ವಿಷಯವಾಗಿತ್ತು ಏಕೆಂದರೆ ಇದು ಶ್ರೀರಂಗಪಟ್ಟಣದಲ್ಲಿ ೧೫ ವರ್ಷಗಳ ಸೆರೆಯಲ್ಲಿದ್ದ ತಮ್ಮ ಸಹೋದರರನ್ನು ವಿಮೋಚನೆಗೊಳಿಸಿತು. ಟಿಪ್ಪು ಕೆನರಾದಲ್ಲಿನ ಚರ್ಚ್‌ಗಳನ್ನು ನೆಲಸಮಗೊಳಿಸಿದನು ಮತ್ತು ೧೭೭೪ ರಲ್ಲಿ ಬೂದಿ ಬುಧವಾರದಂದು ಬೃಹತ್ ಮಿಲಿಟರಿ ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆಯಲ್ಲಿ ಕೆನರಾ ಕ್ಯಾಥೋಲಿಕರ ಆಸ್ತಿ ಮತ್ತು ಸಂಪತ್ತನ್ನು ವಶಪಡಿಸಿಕೊಂಡನು. ಒಂದು ಶತಮಾನದ ನಂತರ ಬಾಂಬೆ ಪ್ರೆಸಿಡೆನ್ಸಿಯಲ್ಲಿ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ರಾಜ್ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಸರ್ಕಾರಿ ಸೇವಕ ಜೆರೋಮ್ ಸಲ್ಡಾನ್ಹಾ, ಸೇಂಟ್ ಅಲೋಶಿಯಸ್ ಕಾಲೇಜ್ ಪ್ರಕಟಿಸಿದ ಮಂಗಳೂರು ಮ್ಯಾಗಜೀನ್‌ನಲ್ಲಿನ ಲೇಖನದಲ್ಲಿ ಗಮನಿಸಿದರು. ಇದು ೧೯ ನೇ ಶತಮಾನದ ಮುಕ್ತಾಯದ ದಶಕಗಳಿಂದ ಸಮಕಾಲೀನ ಬೆಳವಣಿಗೆಗಳು ಮತ್ತು ದೃಷ್ಟಿಕೋನಗಳನ್ನು ವಿವರಿಸುತ್ತದೆ:

"ಕೆನರಾಕ್ಕೆ ಸೇರಿದ ಎಲ್ಲಾ ವರ್ಗಗಳ ಜನರು, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಕ್ರಿಶ್ಚಿಯನ್ನರು, ಟಿಪ್ಪುವಿನ ಭಯೋತ್ಪಾದನೆಯ ಆಡಳಿತದಿಂದ ಎಷ್ಟು ಭೀಕರವಾಗಿ ನರಳಿದರು ಎಂದರೆ ಅವರು ಬ್ರಿಟಿಷರನ್ನು ಸಮಾಧಾನ ಮತ್ತು ಸಂತೋಷದ ಭಾವನೆಯಿಂದ ಸ್ವಾಗತಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಭವಿಷ್ಯದ ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ಸಮೃದ್ಧಿಯ ಭರವಸೆ, ಬಹುಶಃ ಬೇರೆಲ್ಲಿಯೂ ಅನುಭವಿಸಲಿಲ್ಲ. ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಬ್ರಿಟಿಷರ ಆಗಮನದ ನಂತರ ನಮ್ಮ ಪೂರ್ವಜರು ನಿರಾಶೆಗೊಂಡಿರಲಿಲ್ಲ. ಏಕೆಂದರೆ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಬ್ರಿಟಿಷರ ಆಳ್ವಿಕೆಯ ಮುಖ್ಯ ಉದ್ದೇಶವು ಅದನ್ನು ಹಿಡಿದಿರುವ ಜನರ ಸಂತೋಷವನ್ನು ಭದ್ರಪಡಿಸುವುದಾಗಿದೆ ಎಂದು ಅವರು ಕಂಡುಕೊಂಡರು."

ಪಾತ್ರ

ಬಾಂಬೆಯಲ್ಲಿ ಸರ್ಕಾರಿ ಸೇವೆಯಿಂದ ನಿವೃತ್ತರಾದ ನಂತರ ಜೆರೋಮ್ ಸಲ್ಡಾನ್ಹಾ ಮಂಗಳೂರಿಗೆ ಮರಳಿದರು ಮತ್ತು ಮದ್ರಾಸ್ ಲೆಜಿಸ್ಲೇಟಿವ್ ಕೌನ್ಸಿಲ್‌‌ನಲ್ಲಿ ಜಿಲ್ಲೆಯನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸಿದರು. ಅವರ ನಂತರದ ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಅವರು ಹೆಚ್ಚುತ್ತಿರುವ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯತೆಯ ಅಲೆಯೊಂದಿಗೆ ಚಲಿಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಮಹಾತ್ಮ ಗಾಂಧಿಯವರ ಪ್ರಾಮಾಣಿಕ ಅಭಿಮಾನಿಯಾದರು. ೧೯೨೭ರಲ್ಲಿ ಗಾಂಧೀಜಿಯವರು ಮಂಗಳೂರಿಗೆ ಭೇಟಿ ನೀಡಿದಾಗ ದಕ್ಷಿಣ ಕೆನರಾ ಜಿಲ್ಲಾ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಸಮಿತಿಯ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾಗಿ ಜೆರೋಮ್ ಅವರು ಮಹಾತ್ಮರು ಭಾಷಣ ಮಾಡಿದ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಸಭೆಯ ಅಧ್ಯಕ್ಷತೆ ವಹಿಸಿದ್ದರು.

ಮಂಗಳೂರು ಕ್ಯಾಥೋಲಿಕ್ ಕಮ್ಯುನಿಟಿ – ಎ ಪ್ರೊಫೆಶನಲ್ ಹಿಸ್ಟರಿ / ಡೈರೆಕ್ಟರಿ ಮತ್ತು ಡಿಸ್ಟಿಂಗ್ವಿಶ್ಡ್ ಮಂಗಳೂರು ಕ್ಯಾಥೋಲಿಕ್ಸ್ ೧೮೦೦–೨೦೦೦ ಎಂಬ ಎರಡು ಅಧಿಕೃತ ಪುಸ್ತಕಗಳ ಮೂಲಕ ಸಮುದಾಯವನ್ನು ವಿವರಿಸಿರುವ ಡಾ. ಮೈಕೆಲ್ ಲೋಬೊ ಅವರ ಪ್ರಕಾರ ಈ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಅವರ ಕುಟುಂಬದ ಜೊತೆ ತೆಗೆದ ಇಬ್ಬರು ನಾಯಕರ ಛಾಯಾಚಿತ್ರವು ಅವರ ಬಳಿ ಇದೆ. ಆದಾಗಿಯೂ ಜೆರೋಮ್ ಮಹಾತ್ಮರ ಒಂದು ವರ್ಷ ಮೊದಲು ೧೮೬೮ ರಲ್ಲಿ ಜನಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯದ ಕೆಲವೇ ತಿಂಗಳುಗಳ ಮೊದಲು ೧೯೪೭ ರಲ್ಲಿ ನಿಧನರಾದರು.

ಸಕ್ರಿಯ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಹೋರಾಟಗಾರರಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಜೆರೋಮ್ ಅವರು ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಮಂಗಳೂರು ಮ್ಯಾಗಜೀನ್‌ನಲ್ಲಿ ಬರವಣಿಗೆಯ ಮೂಲಕ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಚಳವಳಿಯನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸಿದರು. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ವಿಶ್ವ ಸಮರ II ರ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ೧೯೪೨ ರಲ್ಲಿ, ಜಪಾನಿಯರು ಆಕ್ಸಿಸ್‌‌ಗೆ (ಜರ್ಮನಿ ಮತ್ತು ಇಟಲಿ) ಸೇರಿದರು ಮತ್ತು ಸಿಂಗಾಪುರ ಮತ್ತು ಬರ್ಮಾವನ್ನು ವಶಪಡಿಸಿಕೊಂಡ ನಂತರ ಭಾರತದ ಪೂರ್ವ ಗಡಿಯನ್ನು ಭೇದಿಸುವುದಾಗಿ ಬೆದರಿಕೆ ಹಾಕಿದರು. ಈ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಮಂಗಳೂರಿನ ಕ್ಯಾಥೋಲಿಕರ ಮಧ್ಯಸ್ಥರು ಗಾಂಧೀಜಿಯವರು ಕ್ವಿಟ್ ಇಂಡಿಯಾ ಚಳುವಳಿಯನ್ನು ಮುಂದುವರಿಯಲು ಇದು ಸರಿಯಾದ ಸಮಯವಲ್ಲ ಎಂದು ಭಾವಿಸಿದರು. ಏಕೆಂದರೆ, ಜಪಾನಿಯರು ಭಾರತವನ್ನು ವಶಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವಲ್ಲಿ ಯಶಸ್ವಿಯಾದರೆ ದೇಶದ ಸ್ಥಾನವು ಅಪರಿಮಿತವಾಗಿ ಹದಗೆಡುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯದ ನಿರೀಕ್ಷೆಗಳು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಕಣ್ಮರೆಯಾಗಬಹುದು ಎಂದು ಅವರು ತರ್ಕಿಸಿದರು. ಬದಲಾಗಿ ಉಪಖಂಡದ ರಕ್ಷಣೆಯಲ್ಲಿ ಬ್ರಿಟನ್ ಮತ್ತು ಭಾರತ ಒಟ್ಟಾಗಿ ನಿಲ್ಲುವ ಸಮಯ ಇದು ಎಂದು ಅವರು ವಾದಿಸಿದರು.

ಈ ಅಭಿಪ್ರಾಯವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದವರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರು ಪ್ರಖ್ಯಾತ ವಕೀಲರಾದ ಕಾಜೆಟನ್ ಲೋಬೋ ಅವರು ಮಂಗಳೂರು ಮ್ಯಾಗಜೀನ್‌ನಲ್ಲಿ ಬರೆಯುತ್ತಾ ಯುದ್ಧದ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಗಾಂಧೀಜಿ ಐದನೇ ಅಂಕಣಕಾರರಾಗಿದ್ದರು ಎಂದು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸುವ ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ಹೋಗಿದ್ದರು. ಜೆರೋಮ್ ಗಾಂಧೀಜಿಯ ರಕ್ಷಣೆಗೆ ತ್ವರಿತವಾಗಿ ಏರಿದರು:

"ಗಾಂಧೀಜಿಯನ್ನು ಐದನೇ ಅಂಕಣಕಾರ ಎಂದು ಮಾತನಾಡುವುದು ಸಂಪೂರ್ಣ ಅಸಂಬದ್ಧ. ಅವರು ವಿಶ್ವದ ಮಹಾನ್ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರು. ಮಾನವ ಕುಟುಂಬದ ಬಗ್ಗೆ ಉನ್ನತ ಆದರ್ಶಗಳಿಂದ ಪ್ರಾಬಲ್ಯ ಹೊಂದಿದ್ದಾರೆ. ನಮ್ಮ ಕಷ್ಟದ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಆ ಆದರ್ಶಗಳು ಯಾವಾಗಲೂ ಕಾರ್ಯಸಾಧ್ಯವೇ ಎಂದು ಪ್ರಶ್ನಿಸಬಹುದು, ಆದರೆ ಶ್ರೀ ಗಾಂಧಿ ಅವರು ಮಹಾನ್ ದೇಶಭಕ್ತ, ಮಹಾನ್ ವ್ಯಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಶ್ರೇಷ್ಠ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ನಾಯಕ, ಅವರನ್ನು ಯಾರು ಅನುಮಾನಿಸಬಹುದು?"

ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಚಳುವಳಿಯ ಇನ್ನೊಬ್ಬ ಬೆಂಬಲಿಗ ಮಾರಿಸ್ ಸಾಲ್ವಡಾರ್ ಶ್ರೇಷ್ಟ. ಅವರು ಬ್ರಿಟಿಷ್ ರಾಜ್ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ಸರ್ಕಾರಿ ಸೇವಕರಾಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದರು . ಅವರು ಸಿಲೋನ್ ಪೋಸ್ಟ್ ಮಾಸ್ಟರ್ ಜನರಲ್ ಆಗಿ ನಿವೃತ್ತರಾದರು. ನಿವೃತ್ತಿಯ ನಂತರ ಅವರು ಮದ್ರಾಸ್ ಲೆಜಿಸ್ಲೇಟಿವ್ ಕೌನ್ಸಿಲ್‌‍ಗೆ ಆಯ್ಕೆಯಾದರು.

ಡಾ. ಮೈಕೆಲ್ ಲೋಬೋ ಗಮನಿಸಿದಂತೆ, "ತಮ್ಮ ವೃತ್ತಿಜೀವನದುದ್ದಕ್ಕೂ ಅವರು ಭಾರತೀಯರಾಗಿ ಗುರುತಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಬಯಸಿದ್ದರು ಮತ್ತು ಅವರು ಶ್ರೇಷ್ಟ ಎಂಬ ಉಪನಾಮವನ್ನು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಂಡರು (ಸಂಸ್ಕೃತ ಪದದ ಅರ್ಥ ಶ್ರೇಷ್ಠ ) - ಇತರ ನಾಗರಿಕ ಸೇವಕರು ಏನಾದರೂ ಇದ್ದರೆ, ಅವರ ಹೆಸರನ್ನು ಆಂಗ್ಲೀಕರಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಿರುವ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ನಾಗರಿಕ ಸೇವಕನ ವಿರುದ್ಧ ಒಂದು ಧೈರ್ಯದ ಕ್ರಮ ತೆಗೆದುಕಂಡಿದ್ದರು" ಅವರ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಅವರ ಕ್ರಿಶ್ಚಿಯನ್ ಹೆಸರುಗಳ ಜೊತೆಗೆ ಭಾರತೀಯ ಹೆಸರುಗಳನ್ನು ಸಹ ಒದಗಿಸಲಾಗಿತ್ತು. ೧೯೨೮ ರಲ್ಲಿ ಕೊಲಂಬೊದಿಂದ ಮಂಗಳೂರಿಗೆ ಹಿಂದಿರುಗಿದ ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯದ ನಂತರ ಅವರು ಸೇಂಟ್ ಅಲೋಶಿಯಸ್ ಕಾಲೇಜಿನ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳೊಂದಿಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾ ಗಾಂಧೀಜಿಯವರನ್ನು ಅಭಿನಂದಿಸಿದರು.

ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಚಳವಳಿಯ ಇನ್ನೊಬ್ಬ ಕೆನರಾ ಕ್ಯಾಥೋಲಿಕ್ ಬೆಂಬಲಿಗರೆಂದರೆ ಮಂಗಳೂರಿನ ಅಲ್ಬುಕರ್ಕ್ ಟೈಲ್ ಕಾರ್ಖಾನೆಯ ಮ್ಯಾಗ್ನೇಟ್ ಆದ ಫೆಲಿಕ್ಸ್ ಅಲ್ಬುಕರ್ಕ್ ಪೈ. ಗಾಂಧೀಜಿಯವರಿಂದ ಪ್ರೇರಿತರಾಗಿ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಕಾನೂನನ್ನು ಧಿಕ್ಕರಿಸಿ ಉಪ್ಪನ್ನು ತಯಾರಿಸಿದ್ದರು (೧೯೩೦). ಜವಾಹರಲಾಲ್ ನೆಹರು ಅವರು ೧೯೩೩ ರಲ್ಲಿ ಮಂಗಳೂರಿಗೆ ಬಂದಾಗ ಅವರು ಮೊದಲು ಬೋಳಾರ್‌ನಲ್ಲಿರುವ ಅಲ್ಬುಕರ್ಕ್ ನಿವಾಸಕ್ಕೆ ಬಂದಿಳಿದರು ಮತ್ತು ಫಳ್ನೀರ್‌ಗೆ ಮೆರವಣಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಕರೆದೊಯ್ಯಲಾಯಿತು, ಅಲ್ಲಿ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಸಭೆ ನಡೆಯಿತು - ಸ್ವಾಗತಕ್ಕೆ ಫೆಲಿಕ್ಸ್ ಪೈ ಹಣ ನೀಡಿದರು.

ಡಾ. ಮೈಕೆಲ್ ಲೋಬೊ ಅವರ ಖಾತೆಯ ಪ್ರಕಾರ, ೧೯೩೦ ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ಮೂರು ಕೆನರಾ ದಂಪತಿಗಳು ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಚಳವಳಿಗೆ ಪ್ರವೇಶಿಸಿದರು - ಥಾಮಸ್ ಮತ್ತು ಹೆಲೆನ್ ಅಲ್ವಾರೆಸ್, ಸಿಪ್ರಿಯನ್ ಮತ್ತು ಆಲಿಸ್ ಅಲ್ವಾರೆಸ್ ಮತ್ತು ಜೋಕಿಮ್ ಮತ್ತು ವೈಲೆಟ್ ಆಳ್ವಾ . ಕೊನೆಯ ದಂಪತಿಗಳ ಒಳಗೊಳ್ಳುವಿಕೆ ದೀರ್ಘ ಕಥೆಯಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಅದು ಪುನರಾವರ್ತನೆಗೆ ಅರ್ಹವಾಗಿದೆ. ಸಂಸತ್ತಿನ ಸದಸ್ಯರಾದ ಮೊದಲ ದಂಪತಿಗಳು ಮತ್ತು ವೈಲೆಟ್ ಆಳ್ವಾ ಅವರು ರಾಜ್ಯಸಭೆಯ ಉಪ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾಗಿ ಕೊನೆಗೊಂಡರು ಎಂದು ಹೇಳಬಹುದು. ೧೮ ಜುಲೈ ೧೯೩೬ ರಂದು ಬಾಂಬೆಯಲ್ಲಿ ಅವರ ಮದುವೆಗೆ ಗಾಂಧೀಜಿ ಹಾಸಿಗೆ ಹಿಡಿದಿದ್ದರೂ, ದಂಪತಿಗಳಿಗೆ ಸಂದೇಶವನ್ನು ಕಳುಹಿಸಿದರು. ಒಕ್ಕೂಟವು ದೇಶಕ್ಕೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸೇವೆಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ ಎಂದು ಹಾರೈಸಿದರು. ಮದುವೆಯ ಸಂಭ್ರಮದಲ್ಲಿ ಕುಣಿತ, ಕುಡಿತದಂತಹ ಅನೈತಿಕವಾದ ಯಾವುದೂ ಇರುವುಲಿಲ್ಲ’ ಎಂದು ಸಂತಸ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದರು.

ಥಾಮಸ್ ಮತ್ತು ಹೆಲೆನ್ ಅಲ್ವಾರೆಸ್ ಕೊಲಂಬೊದಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದ್ದರು. ಅಲ್ಲಿ ಅವರು ತಮ್ಮ ಟೈಲ್ ವ್ಯಾಪಾರದ ಶಾಖೆಯನ್ನು ತೆರೆದರು. ದಂಪತಿಗಳನ್ನು ಮಹಾತ್ಮರೇ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯದ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ಪರಿವರ್ತಿಸಿದರು ಅವರು ಒಮ್ಮೆ ಚಹಾಕ್ಕೆ ಮನರಂಜನೆ ನೀಡಿದರು. ಮಹಾತ್ಮರಿಂದ ಪ್ರಭಾವಿತರಾದ ಅವರು ತಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಭಾರತೀಯ ಮೊದಲ ಹೆಸರುಗಳನ್ನು ಇಡಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿದರು. ಹೆಲೆನ್ ಸ್ವತಃ ಆಳ್ವಾ ದೇವಿ ಹೆಸರನ್ನು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಂಡರು. ಅವರು ಸತ್ಯಾಗ್ರಹದ ಮಹಾನ್ ಮತದಾರರಾಗಿದ್ದರು ಮತ್ತು ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಭಾಷಣಗಳ ಮೂಲಕ ಅದನ್ನು ಸ್ಪಷ್ಟಪಡಿಸಿದರು.

ಮೂರನೇ ದಂಪತಿಗಳು ಸಿಪ್ರಿಯನ್ ಮತ್ತು ಆಲಿಸ್ ಅಲ್ವಾರೆಸ್. ಅವರು ೧೯೩೦ ರಲ್ಲಿ ವಡಾಲ ಉಪ್ಪಿನ ಸತ್ಯಾಗ್ರಹದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಸಿಪ್ರಿಯನ್ ಅವರನ್ನು ಬಂಧಿಸಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ೧೯೩೦ ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ಸನ್ಮಾನ ಪತ್ರವನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಿದ ಮಂಗಳೂರಿನ ಕ್ಯಾಥೋಲಿಕ್ ಸಮುದಾಯದ ಕೆಲವೇ ಕೆಲವು ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಹೋರಾಟಗಾರರಲ್ಲಿ ಇವರು ಒಬ್ಬರು. ಅವರ ಪತ್ನಿ ಆಲಿಸ್ ಅವರು ತಮ್ಮ ಪತಿಯೊಂದಿಗೆ ಕ್ವಿಟ್ ಇಂಡಿಯಾ ಚಳವಳಿಯನ್ನು ಸೇರಿಕೊಂಡರು ಮತ್ತು ಭೂಗತರಾದರು. ಆದರೆ ನವೆಂಬರ್ ೧೯೪೨ ರಲ್ಲಿ ಇಬ್ಬರನ್ನೂ ಬಂಧಿಸಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ಬಾಂಬೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಲಾಕ್-ಅಪ್‌ಗಳಲ್ಲಿ ಇರಿಸಲಾಯಿತು. ಆಲಿಸ್ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಂಡು ದಮನ್‌ಗೆ ಹೋದರು ಮತ್ತು ಭೂಗತ ನಾಯಕರಾದ ಲೋಹಿಯಾ ಮತ್ತು ಸಾವರ್ಕರ್ ಅವರೊಂದಿಗೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದರು - ಸಿಪ್ರಿಯನ್ ಅನಾರೋಗ್ಯದ ಖೈದಿಯಾಗಿದ್ದರು. ಆಲಿಸ್ ಅವರನ್ನು ಮತ್ತೆ ಬಂಧಿಸಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ಮೊದಲು ಪುಣೆಯ ಯರವಾಡ ಕೇಂದ್ರ ಕಾರಾಗೃಹದಲ್ಲಿ ಬಂಧಿಸಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ನಂತರ ಬಾಂಬೆಯಿಂದ ಕಳುಹಿಸಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ಮಂಗಳೂರಿನ ಸೆಂಟ್ರಲ್ ಜೈಲಿನಲ್ಲಿ ಬಂಧಿಸಲಾಯಿತು. ದಂಪತಿಗಳು ತಮ್ಮ ಶಾಲೆಯಿಂದ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ರೇಡಿಯೊಗಾಗಿ ವೈರ್‌ಲೆಸ್ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸಿದರು.

ಜಾನ್ ಫ್ರಾನ್ಸಿಸ್ ಪಿಂಟೊ ಅವರು ಬಾಂಬೆ ಮೂಲದ ಮಂಗಳೂರಿನ ಕ್ಯಾಥೋಲಿಕ್ ಉದ್ಯಮಿ (ಪಿಂಟೋಸ್ ಕಾಫಿಯ ಮಾಲೀಕ), ಅವರು ಮೊದಲು ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಹೋರಾಟಗಾರರಾಗಿ (ನಂತರ ಅವರ ಸೋದರಳಿಯ ಫ್ರೆಡ್ರಿಕ್ ಮೈಕೆಲ್ ಪಿಂಟೋ ಶಾಸಕರಾದರು ) ರಾಜಕೀಯದಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದರು. ನಂತರದ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಗಾಂಧೀಜಿಯ ಅಭಿಮಾನಿಯಾದರು. ೧೯೨೦ ರ ದಶಕದ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಹೋರಾಟದಲ್ಲಿ ನಾಯಕತ್ವವನ್ನು ವಹಿಸಿಕೊಂಡರು. ಗಾಂಧಿಯ ಮೇಲಿನ ಅಭಿಮಾನ, ಗಾಂಧಿ ಟೋಪಿ ಧರಿಸಿ ಮತ್ತು ೧೯೩೦ ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ಅಸಹಕಾರ ಚಳವಳಿಯಲ್ಲಿ ಸಕ್ರಿಯವಾಗಿ ಭಾಗವಹಿಸಿದ ಕಾರಣ, ಅವರು "ಗಾಂಧಿ ಪಿಂಟೋ" ಎಂಬ ಉಪನಾಮವನ್ನು ಪಡೆದರು.

ಉಲ್ಲೇಖಗಳು

• Buchanan, Francis (1988) [1807]. A Journey from Madras Through the Countries of Mysore, Canara, and Malabar: For the Express Purpose of Investigating the State of Agriculture, Arts and Commerce, the Religion, Manners, and Customs, the History Natural and Civil, and Antiquities. Asian Educational Services. ISBN 81-206-0386-9.
• "History" (PDF). South Kanara District Gazetteer (PDF, 3.7MB). Karnataka State Gazetteer. Vol. 12. Gazetteer Department (Government of Karnataka). 1973. pp. 33–85. Archived from the original (PDF) on 25 ಫೆಬ್ರವರಿ 2009. Retrieved 27 ಅಕ್ಟೋಬರ್ 2008.
• "People" (PDF). South Kanara District Gazetteer (PDF, 2.57 MB). Karnataka State Gazetteer. Vol. 12. Gazetteer Department (Government of Karnataka). 1973. pp. 86–125. Archived from the original (PDF) on 25 ಮಾರ್ಚ್ 2009. Retrieved 26 ಅಕ್ಟೋಬರ್ 2008.
• Prabhu, Alan Machado (1999). Sarasvati's Children: A History of the Mangalorean Christians. I.J.A. Publications. ISBN 978-81-86778-25-8.
• Madtha, William (1984). The Christian Konkani of South Kanara: a linguistic analysis. Prasaranga, Karnatak University.
• Monteiro, John B. (2006-08-15). "Canara Catholics In Freedom Quest". Daijiworld Media Pvt Ltd Mangalore. Archived from the original on 25 August 2009. Retrieved 2009-06-22.
• Silva, Severine (1957). "History of Christianity in Canara". I. Kumta, North Canara: Star of Kanara Press. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)
• Silva, Severine; Stephen Fuchs (1965). "The Marriage Customs of the Christians in South Canara, India" (PDF). 2. 24. Asian Folklore Studies, Nanzan University (Japan). Archived from the original (PDF, 2.48 MB) on 2012-02-22. Retrieved 2008-07-08. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)