ವಿಕಿಪೀಡಿಯ

ರಾಬರ್ಟ್ ಸೊಲೊ

ರಾಬರ್ಟ್ ಮೆರ್ಟನ್ ಸೊಲೊ, ಜಿಸಿಐಎಚ್‌ (ಆಗಸ್ಟ್ ೨೩, ೧೯೨೪ - ಡಿಸೆಂಬರ್ ೨೧, ೨೦೨೩) ಒಬ್ಬ ಅಮೇರಿಕನ್ ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞ ಮತ್ತು ನೊಬೆಲ್ ಪ್ರಶಸ್ತಿ ವಿಜೇತರು, ಆರ್ಥಿಕ ಬೆಳವಣಿಗೆಯ ಸಿದ್ಧಾಂತದ ಮೇಲಿನ ಅವರ ಕೆಲಸವು ಅವರ ಹೆಸರಿನ ಬಾಹ್ಯ ಬೆಳವಣಿಗೆಯ ಮಾದರಿಯಲ್ಲಿ ಕೊನೆಗೊಂಡಿತು.[೨೮][೨೯]

ರಾಬರ್ಟ್ ಸೊಲೊ
೨೦೦೮ ರಲ್ಲಿ ಸೊಲೊ
Born
ರಾಬರ್ಟ್ ಮೆರ್ಟನ್ ಸೊಲೊ

(೧೯೨೪-೦೮-೨೩)೨೩ ಆಗಸ್ಟ್ ೧೯೨೪
ಬ್ರೂಕ್ಲಿನ್, ನ್ಯೂಯಾರ್ಕ್, ಯು.ಎಸ್.
Diedಡಿಸೆಂಬರ್ ೨೧, ೨೦೨೩ (ವಯಸ್ಸು ೯೯)
ಲೆಕ್ಸಿಂಗ್ಟನ್, ಮಸಾಚುಸೆಟ್ಸ್, ಯು.ಎಸ್.
Institutionಮ್ಯಾಸಚೂಸೆಟ್ಸ್ ಇನ್ಸ್ಟಿಟ್ಯೂಟ್ ಆಫ್ ಟೆಕ್ನಾಲಜಿ
Fieldಸ್ಥೂಲ ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರ
School or
tradition		ನವ-ಕೇನ್ಶಿಯನ್ ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರ
Doctoral
advisor		ವಾಸಿಲಿ ಲಿಯೊಂಟಿಫ್
Doctoral
students		ಜಾರ್ಜ್ ಅಕರ್ಲೋಫ್[೧]
ಮಾರಿಯೋ ಬಾಲ್ದಾಸ್ಸಾರಿ[೨]
ಫ್ರಾನ್ಸಿಸ್ ಎಂ. ಬ್ಯಾಟರ್[೩]
ಚಾರ್ಲಿ ಬೀನ್ (ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞ)[೪]
ಅಲನ್ ಬ್ಲೈಂಡರ್[೫]
ವಿಟ್ಟೋರಿಯೊ ಕಾರ್ಬೊ
ಪೀಟರ್ ಡೈಮಂಡ್[೬]
ಅವಿನಾಶ್ ದೀಕ್ಷಿತ್[೭]
ಮಾರಿಯೋ ಡ್ರಾಘಿ
ಅಲೈನ್ ಎಂಥೋವನ್[೮]
ರೇ ಫೇರ್[೯]
ರೊನಾಲ್ಡ್ ಫಿಂಡ್ಲೇ[೧೦]
ರಾಬರ್ಟ್ ಜೆ. ಗಾರ್ಡನ್[೧೧]
ರಾಬರ್ಟ್ ಹಾಲ್ (ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞ)[೧೨]
ಮೈಕೆಲ್ ಇಂಟ್ರಿಲಿಗೇಟರ್[೧೩]
ಕಟ್ಸುಹಿಟೊ ಇವೈ[೧೪]
ರೊನಾಲ್ಡ್ ಡಬ್ಲ್ಯೂ. ಜೋನ್ಸ್[೧೫]
ಅರ್ನಾಲ್ಡ್ ಕ್ಲಿಂಗ್

ಗ್ಲೆನ್ ಲೌರಿ[೧೬]
ಹರ್ಬರ್ಟ್ ಮೊಹ್ರಿಂಗ್[೧೭]
ವಿಲಿಯಂ ನಾರ್ಧೌಸ್[೧೮]
ಜಾರ್ಜ್ ಪೆರ್ರಿ (ಅಮೆರಿಕನ್ ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞ)[೧೯]
ರಾಬರ್ಟ್ ಪಿಂಡಿಕ್
ಅರ್ಜುನ್ ಕುಮಾರ್ ಸೆಂಗುಪ್ತ[೨೦]
ಸ್ಟೀವನ್ ಶಾವೆಲ್[೨೧]
[೨೨]
ಜೆರೆಮಿ ಸೀಗೆಲ್[೨೩]
ಜೋಸೆಫ್ ಸ್ಟಿಗ್ಲಿಟ್ಜ್[೨೪]
ಹಾರ್ವೆ ಎಂ. ವ್ಯಾಗ್ನರ್[೨೫]
ಮಾರ್ಟಿನ್ ವೈಟ್ಜ್‌ಮನ್[೨೬]
ಹಾಲ್ಬರ್ಟ್ ವೈಟ್[೨೭]
Influencesಪಾಲ್ ಸ್ಯಾಮ್ಯುಯೆಲ್ಸನ್
Contributionsಸೋಲೋ-ಸ್ವಾನ್ ಮಾದರಿ
Awardsಜಾನ್ ಬೇಟ್ಸ್ ಕ್ಲಾರ್ಕ್ ಪದಕ (೧೯೬೧)
ಆರ್ಥಿಕ ನೊಬೆಲ್‌ ವಿಜ್ಞಾನದಲ್ಲಿ ನೊಬೆಲ್ ಸ್ಮಾರಕ ಪ್ರಶಸ್ತಿ(೧೯೮೭)
ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ವಿಜ್ಞಾನದ ಪದಕ (೧೯೯೯)
ಅಧ್ಯಕ್ಷೀಯ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯದ ಪದಕ (೨೦೧೪)

ಅವರು ೧೯೪೯ ರಿಂದ ಮ್ಯಾಸಚ್ಯೂಸೆಟ್ಸ್ ಇನ್ಸ್‌ಟಿಟ್ಯೂಟ್ ಆಫ್ ಟೆಕ್ನಾಲಜಿಯಲ್ಲಿ ಆರ್ಥಿಕಶಾಸ್ತ್ರದ ಇನ್‌ಸ್ಟಿಟ್ಯೂಟ್ ಪ್ರೊಫೆಸರ್ ಎಮೆರಿಟಸ್ ಆಗಿದ್ದರು.[೩೦]ಅವರಿಗೆ ೧೯೬೧ ರಲ್ಲಿ ಜಾನ್ ಬೇಟ್ಸ್ ಕ್ಲಾರ್ಕ್ ಪದಕ, ೧೯೮೭ ರಲ್ಲಿ ಆರ್ಥಿಕ ವಿಜ್ಞಾನದಲ್ಲಿ ನೊಬೆಲ್ ಸ್ಮಾರಕ ಪ್ರಶಸ್ತಿ, ಮತ್ತು ೨೦೧೪ ರಲ್ಲಿ ಪ್ರೆಸಿಡೆನ್ಶಿಯಲ್ ಮೆಡಲ್ ಆಫ್ ಫ್ರೀಡಮ್ ನೀಡಲಾಯಿತು.[೩೧][೩೨][೩೩]ಅವರ ನಾಲ್ವರು ಪಿಎಚ್‌ಡಿ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು, ಜಾರ್ಜ್ ಅಕರ್‌ಲೋಫ್, ಜೋಸೆಫ್ ಸ್ಟಿಗ್ಲಿಟ್ಜ್, ಪೀಟರ್ ಡೈಮಂಡ್ ಮತ್ತು ವಿಲಿಯಂ ನಾರ್ಧೌಸ್, ನಂತರ ತಮ್ಮದೇ ಆದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಆರ್ಥಿಕ ವಿಜ್ಞಾನದಲ್ಲಿ ನೊಬೆಲ್ ಸ್ಮಾರಕ ಪ್ರಶಸ್ತಿಗಳನ್ನು ಪಡೆದರು.[೩೪][೩೫][೩೬]

ಜೀವನಚರಿತ್ರೆ

ಬದಲಾಯಿಸಿ

ರಾಬರ್ಟ್ ಸೊಲೊ ನ್ಯೂಯಾರ್ಕ್‌ನ ಬ್ರೂಕ್ಲಿನ್‌ನಲ್ಲಿ ಆಗಸ್ಟ್ ೨೩, ೧೯೨೪ ರಂದು ಯಹೂದಿ ಕುಟುಂಬದಲ್ಲಿ ಜನಿಸಿದರು, ಮೂರು ಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿ ಹಿರಿಯರು. ಕೆಲಸದ ಅವಶ್ಯಕತೆಯಿಂದಾಗಿ ಕಾಲೇಜಿಗೆ ಹಾಜರಾಗಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗದಿದ್ದರೂ ಅವರು ತಮ್ಮ ಹೆತ್ತವರನ್ನು ಬಹಳ ಬುದ್ಧಿವಂತರು ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಿದರು.[೩೭] ಅವರು ನೆರೆಹೊರೆಯ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಶಾಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಉತ್ತಮ ಶಿಕ್ಷಣವನ್ನು ಪಡೆದರು ಮತ್ತು ಜೀವನದ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಶೈಕ್ಷಣಿಕವಾಗಿ ಉತ್ತಮ ಸಾಧನೆ ಮಾಡಿದರು. ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ ೧೯೪೦ ರಲ್ಲಿ, ಸೊಲೊ ೧೬ ನೇ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿವೇತನದೊಂದಿಗೆ ಹಾರ್ವರ್ಡ್ ಕಾಲೇಜಿಗೆ ಹೋದರು. ಹಾರ್ವರ್ಡ್‌ನಲ್ಲಿ, ಅವರ ಮೊದಲ ಅಧ್ಯಯನಗಳು ಸಮಾಜಶಾಸ್ತ್ರ ಮತ್ತು ಮಾನವಶಾಸ್ತ್ರ ಮತ್ತು ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರದಲ್ಲಿ.[೩೮][೩೮]

೧೯೪೨ ರಲ್ಲಿ, ಸೊಲೊ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾನಿಲಯವನ್ನು ತೊರೆದು ಯುಎಸ್ ಸೈನ್ಯಕ್ಕೆ ಸೇರಿದರು. ಅವರು ಜರ್ಮನ್ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ನಿರರ್ಗಳವಾಗಿರುವುದರಿಂದ, ಸೈನ್ಯವು ಅವರನ್ನು ಟಾಸ್ಕ್ ಫೋರ್ಸ್‌ಗೆ ಸೇರಿಸಿತು, ಅವರ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಉದ್ದೇಶವು ಜರ್ಮನ್ ಸಂದೇಶಗಳನ್ನು ಬೇಸ್‌ಗೆ ಪ್ರತಿಬಂಧಿಸುವುದು, ಅರ್ಥೈಸುವುದು ಮತ್ತು ಹಿಂತಿರುಗಿಸುವುದು.[೩೯] ಅವರು ಸಂಕ್ಷಿಪ್ತವಾಗಿ ಉತ್ತರ ಆಫ್ರಿಕಾ ಮತ್ತು ಸಿಸಿಲಿಯಲ್ಲಿ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸಿದರು, ಮತ್ತು ನಂತರ ಇಟಲಿಯಲ್ಲಿ ಅವರು ಆಗಸ್ಟ್ ೧೯೪೫ ರಲ್ಲಿ ಬಿಡುಗಡೆ ಹೊಂದುವರೆಗು ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸಿದರು.[೩೮][೪೦] ಹಿಂದಿರುಗಿದ ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯದ ನಂತರ, ಅವನು ಆರು ವಾರಗಳ ಕಾಲ ಡೇಟಿಂಗ್ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ತನ್ನ ಗೆಳತಿ ಬಾರ್ಬರಾ ಲೂಯಿಸ್ (ಮರಣ ೨೦೧೪) ರನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗಲು ಮುಂದಾದನು.[೩೯]

ಸೊಲೊ ೧೯೪೫ರಲ್ಲಿ ಹಾರ್ವರ್ಡ್‌ಗೆ ಮರಳಿದರು ಮತ್ತು ವಾಸಿಲಿ ಲಿಯೊಂಟಿಫ್ ಅವರ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನದಲ್ಲಿ ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಿದರು. ಲಿಯೊಂಟಿಫ್ ಅವರ ಸಂಶೋಧನಾ ಸಹಾಯಕರಾಗಿ, ಅವರು ಇನ್‌ಪುಟ್-ಔಟ್‌ಪುಟ್ ಮಾದರಿಗಾಗಿ ಮೊದಲ ಬಂಡವಾಳ-ಗುಣಾಂಕಗಳ ಸೆಟ್ ಅನ್ನು ತಯಾರಿಸಿದರು. ನಂತರ, ಅಂಕಿಅಂಶಗಳು ಮತ್ತು ಸಾಧ್ಯತೆಯ ಮಾದರಿಗಳಲ್ಲಿ ಅವರ ಆಸಕ್ತಿ ಹೆಚ್ಚಾಯಿತು. ೧೯೪೯ ರಿಂದ ೧೯೫೦ ರವರೆಗೆ, ಅವರು ಅಂಕಿಅಂಶಗಳನ್ನು ಆಳವಾಗಿ ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಲು ಕೊಲಂಬಿಯಾ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ಫೆಲೋಶಿಪ್ ಪಡೆದರು. ಆ ವರ್ಷದಲ್ಲಿ, ಅವರು ತಮ್ಮ ಪಿಎಚ್.ಡಿ. ಪ್ರಬಂಧವನ್ನು, ಉದ್ಯೋಗ-ನಿರುದ್ಯೋಗ ಮತ್ತು ವೇತನದ ದರಗಳಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ ಸಂವಾದಾತ್ಮಕ ಮಾರ್ಕೊವ್ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಗಳನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಂಡು, ವೇತನದ ಆದಾಯದ ವಿತರಣೆಯಲ್ಲಿ ಬದಲಾವಣೆಗಳನ್ನು ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಿದರು.[೩೮]

ಕೊಲಂಬಿಯಾದಕ್ಕೆ ಹೋಗುವ ಮೊದಲು, ೧೯೪೯ ರಲ್ಲಿ ಅವರು ಮ್ಯಾಸಚೂಸೆಟ್ಸ್ ಇನ್‌ಸ್ಟಿಟ್ಯೂಟ್ ಆಫ್ ಟೆಕ್ನಾಲಜಿಯಲ್ಲಿ (ಎಂಐಟಿ) ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರ ವಿಭಾಗದಲ್ಲಿ ಸಹಾಯಕ ಪ್ರಾಧ್ಯಾಪಕರಾಗಿ ನೇಮಕಗೊಂಡರು. ಎಂಐಟಿಯಲ್ಲಿ ಅವರು ಅಂಕಿಅಂಶಗಳು ಮತ್ತು ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರದ ಕೋರ್ಸ್‌ಗಳನ್ನು ಬೋಧಿಸಿದರು. ಸೊಲೊನ ಆಸಕ್ತಿ ಕ್ರಮೇಣ ಬೃಹದರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರದತ್ತ ವಿಕಸಿತವಾಯಿತು. ಸುಮಾರು 40 ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ, ಸೋಲೋ ಮತ್ತು ಪಾಲ್ ಸ್ಯಾಮ್ಯುಯೆಲ್ಸನ್ ಅನೇಕ ಪ್ರಮುಖ ಆರ್ಥಿಕ ಸಿದ್ಧಾಂತಗಳ ಮೇಲೆ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದರು, ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರಮುಖವು ೧೯೫೩ ರಲ್ಲಿ ವಾನ್ ನ್ಯೂಮನ್ ಬೆಳವಣಿಗೆಯ ಸಿದ್ಧಾಂತ, ೧೯೫೬ ರಲ್ಲಿ ಬಂಡವಾಳದ ಸಿದ್ಧಾಂತ, ೧೯೫೮ ರಲ್ಲಿ ಲೀನಿಯರ್ ಪ್ರೋಗ್ರಾಮಿಂಗ್, ಮತ್ತು ೧೯೬೦ ರಲ್ಲಿ ಫಿಲಿಪ್ಸ್ ವಕ್ರದ ಸಿದ್ಧಾಂತ.

ಸೋಲೊ ಹಲವು ಸರ್ಕಾರಿ ಹುದ್ದೆಗಳನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸಿದರು, ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ೧೯೬೧-೬೨ ರಲ್ಲಿ ಆರ್ಥಿಕ ಸಲಹೆಗಾರರ ಮಂಡಳಿಯ ಹಿರಿಯ ಆರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞ ಮತ್ತು ೧೯೬೮-೭೦ ರ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಆದಾಯ ನಿರ್ವಹಣಾ ಆಯೋಗದ ಸದಸ್ಯರಾಗಿದ್ದರು. ಅವರ ಅಧ್ಯಯನಗಳು ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಉದ್ಯೋಗ, ಬೆಳವಣಿಗೆಯ ನೀತಿಗಳು ಮತ್ತು ಬಂಡವಾಳದ ಸಿದ್ಧಾಂತದ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳತ್ತ ಕೇಂದ್ರೀಕೃತವಾಗಿದ್ದವು.

೧೯೬೧ರಲ್ಲಿ, ಅವರು ಅಮೇರಿಕನ್ ಆರ್ಥಿಕ ಅಸೋಸಿಯೇಷನ್‌ನ ಜಾನ್ ಬೇಟ್ಸ್ ಕ್ಲಾರ್ಕ್ ಪ್ರಶಸ್ತಿಯನ್ನು ಗೆದ್ದರು, ಈ ಪ್ರಶಸ್ತಿ ನಾಲ್ವತ್ತು ವರ್ಷದೊಳಗಿನ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರಿಗೆ ನೀಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ೧೯೭೯ರಲ್ಲಿ, ಅವರು ಆ ಅಸೋಸಿಯೇಷನ್‌ನ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾಗಿ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸಿದರು. ೧೯೮೭ರಲ್ಲಿ, ಅವರು ಆರ್ಥಿಕ ಬೆಳವಣಿಗೆಯ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆಗೆ ನೊಬೆಲ್ ಪ್ರಶಸ್ತಿಯನ್ನು ಪಡೆದರು. ೧೯೯೯ರಲ್ಲಿ, ಅವರು ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ವಿಜ್ಞಾನ ಪದಕವನ್ನು ಪಡೆದರು. ೨೦೧೧ರಲ್ಲಿ, ಅವರಿಗೆ ಟಫ್ಟ್ಸ್ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯದಿಂದ ಡಾಕ್ಟರ್ ಆಫ್ ಸೈನ್ಸ್‌ನಲ್ಲಿ ಗೌರವ ಪದವಿ ನೀಡಲಾಯಿತು.[೩೮][೪೧]

ಸೊಲೊ ಅವರು ಕೋರ್ನಾಟ್ ಫೌಂಡೇಶನ್ ಮತ್ತು ಕೋರ್ನಾಟ್ ಸೆಂಟರ್‌ನ ಸಂಸ್ಥಾಪಕರಾಗಿದ್ದರಿಂದ, ಅವರ ವಿದ್ಯಾಭ್ಯಾಸ ಮತ್ತು ಸಂಸ್ಕೃತಿಗೆ ಸಲ್ಲಿಸಿದ ಶ್ರಮವು ಅಮೂಲ್ಯವಾಗಿದೆ. ಫ್ರಾಂಕೊ ಮೊಡಿಗ್ಲಿಯಾನಿಯವರ ಮರಣದ ನಂತರ, ಸೊಲೊ ಐ.ಎಸ್‌.ಇ.ಒ ಇನ್‌ಸ್ಟಿಟ್ಯೂಟ್‌ನ ಹೊಸ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾಗಿ ನೇಮಕವಾದರು, ಇದು ಇಟಾಲಿಯನ್ ಲಾಭೋದ್ದೇಶವಿಲ್ಲದ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಸಂಘವಾಗಿದ್ದು, ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಸಮ್ಮೇಳನಗಳು ಮತ್ತು ಬೇಸಿಗೆ ಶಾಲೆಗಳನ್ನು ಆಯೋಜಿಸುವ ಕಾರ್ಯದಲ್ಲಿ ನಿರತರಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ಭದ್ರತೆಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ, ಅವರು ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರ ಸ್ಥಾಪಕ ಟ್ರಸ್ಟ್‌ನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಿರುವುದು, ಸಾಮಾಜಿಕ ನ್ಯಾಯ ಮತ್ತು ಅಂತಾರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಸಹಕಾರವನ್ನು ಉತ್ತೇಜಿಸಲು ಅವರ ಶ್ರಮವನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ.[೪೨]

ಸೋಲೋ ಅವರ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಲ್ಲಿ ನೊಬೆಲ್ ಪ್ರಶಸ್ತಿ ವಿಜೇತರಾದ ಪೀಟರ್ ಡೈಮಂಡ್, ಜಾರ್ಜ್ ಅಕರ್ಲೋಫ್, ಜೋಸೆಫ್ ಸ್ಟಿಗ್ಲಿಟ್ಜ್ ಮತ್ತು ವಿಲಿಯಂ ನಾರ್ಧೌಸ್, ಹಾಗೆಯೇ ಮೈಕೆಲ್ ರಾಥ್‌ಸ್ಚೈಲ್ಡ್, ಹಾಲ್ಬರ್ಟ್ ವೈಟ್, ಚಾರ್ಲಿ ಬೀನ್, ಮೈಕೆಲ್ ವುಡ್‌ಫೋರ್ಡ್ ಮತ್ತು ಹಾರ್ವೆ ವ್ಯಾಗ್ನರ್ ಸೇರಿದ್ದಾರೆ.

೨೦೧೮ ರ ಅಮಿಕಸ್ ಕ್ಯೂರಿ ಬ್ರೀಫ್‌ಗೆ ಸಹಿ ಮಾಡಿದವರಲ್ಲಿ ಸೋಲೋ ಒಬ್ಬರು, ಇದು ಫೇರ್ ಅಡ್ಮಿಷನ್ಸ್ ಫಾರ್ ಸ್ಟೂಡೆಂಟ್ಸ್ ವಿರುದ್ಧ ಹಾರ್ವರ್ಡ್ ಕಾಲೇಜ್ ಮೊಕದ್ದಮೆಯ ಅಧ್ಯಕ್ಷ ಮತ್ತು ಫೆಲೋಸ್‌ನಲ್ಲಿ ಹಾರ್ವರ್ಡ್ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯಕ್ಕೆ ಬೆಂಬಲವನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿತು. ಸಂಕ್ಷಿಪ್ತವಾಗಿ ಸಹಿ ಮಾಡಿದವರಲ್ಲಿ ಅಲನ್ ಬಿ. ಕ್ರೂಗರ್, ಜಾರ್ಜ್ ಎ. ಅಕರ್ಲೋಫ್, ಜಾನೆಟ್ ಯೆಲೆನ್ ಮತ್ತು ಸಿಸಿಲಿಯಾ ರೌಸ್ ಸೇರಿದ್ದಾರೆ.[೪೩]

೨೦೨೨ ರ ಜೋ ಬಿಡೆನ್ ಅವರ ಹಣದುಬ್ಬರ ಕಡಿತ ಕಾಯಿದೆಯ ಬೆಂಬಲಿಗರಲ್ಲಿ ಸೊಲೊ ಒಬ್ಬರು.[೪೪]

ಸೊಲೊ ಅವರು ತಮ್ಮ ೯೯ ನೇ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಡಿಸೆಂಬರ್ ೨೧, ೨೦೨೩ ರಂದು ಮ್ಯಾಸಚೂಸೆಟ್ಸ್‌ನ ಲೆಕ್ಸಿಂಗ್‌ಟನ್‌ನಲ್ಲಿರುವ ಅವರ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ನಿಧನರಾದರು[೪೫]

ಆರ್ಥಿಕ ಬೆಳವಣಿಗೆಯ ಮಾದರಿ

ಬದಲಾಯಿಸಿ

ಟ್ರೆವರ್ ಡಬ್ಲ್ಯೂ. ಸ್ವಾನ್ ಅವರಿಂದ ಸ್ವತಂತ್ರವಾಗಿ ಆವಿಷ್ಕಾರವಾದ ಮತ್ತು ೧೯೫೬ರಲ್ಲಿ "ದಿ ಎಕನಾಮಿಕ್ ರೆಕಾರ್ಡ್"ನಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾದ ಮಾದರಿಯನ್ನು ಸೋಲೋ-ಸ್ವಾನ್ ನಿಯೋಕ್ಲಾಸಿಕಲ್ ಬೆಳವಣಿಗೆಯ ಮಾದರಿ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ಮಾದರಿಯು ಆರ್ಥಿಕ ಬೆಳವಣಿಗೆಯ ನಿರ್ಣಾಯಕಗಳನ್ನು ಪ್ರತ್ಯೇಕಿಸಲು ಅನುಮತಿಸುತ್ತದೆ, ಆದರೆ ಒಳಹರಿವು (ಕಾರ್ಮಿಕ ಮತ್ತು ಬಂಡವಾಳ) ಮತ್ತು ತಾಂತ್ರಿಕ ಪ್ರಗತಿ ನಡುವೆ ವ್ಯತ್ಯಾಸವನ್ನು ಮಾಡುವಲ್ಲಿ ನೆರವಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ಮಾದರಿಗಳನ್ನು "ಬಾಹ್ಯ" ಬೆಳವಣಿಗೆಯ ಮಾದರಿಗಳು ಎಂದು ಕರೆಯುವುದಕ್ಕೆ ಕಾರಣ, ಯಾಕಂದರೆ ಉಳಿತಾಯ ದರವನ್ನು ಬಾಹ್ಯವಾಗಿ ನೀಡಲಾಗಿದೆ. ನಂತರದ ಅಧ್ಯಯನಗಳು ಅಂತರ-ತಾತ್ಕಾಲಿಕ ಉಪಯುಕ್ತತೆ-ಗರಿಷ್ಠಗೊಳಿಸುವ ಚೌಕಟ್ಟಿನಿಂದ ಉಳಿತಾಯದ ನಡವಳಿಕೆಯನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತವೆ. ತನ್ನ ಮಾದರಿಯನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಂಡು, ಸೋಲೋ (೧೯೫೭) ಪ್ರತಿ ಕೆಲಸಗಾರನಿಗೆ ಅಮೆರಿಕದ ಉತ್ಪಾದನೆಯಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು ನಾಲ್ಕು-ಐದನೇ ಬೆಳವಣಿಗೆಯು ತಾಂತ್ರಿಕ ಪ್ರಗತಿಗೆ ಕಾರಣವಾಗಿದೆ ಎಂದು ಲೆಕ್ಕಾಚಾರ ಮಾಡಿದರು.

 
ಬಿಲ್ ಕ್ಲಿಂಟನ್ ೧೯೯೯ ರಲ್ಲಿ ಸೋಲೋಗೆ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ವಿಜ್ಞಾನ ಪದಕವನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾನೆ

ಬಂಡವಾಳದ ವಿವಿಧ ವಿಂಟೇಜ್‌ಗಳೊಂದಿಗೆ ಬೆಳವಣಿಗೆಯ ಮಾದರಿಯನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಿದವರಲ್ಲಿ ಸೋಲೋ ಮೊದಲಿಗರಾಗಿದ್ದರು.[೪೬] ಸೋಲೋನ ವಿಂಟೇಜ್ ಕ್ಯಾಪಿಟಲ್ ಬೆಳವಣಿಗೆಯ ಮಾದರಿಯ ಹಿಂದಿನ ಕಲ್ಪನೆಯೆಂದರೆ, ಹೊಸ ಬಂಡವಾಳವು ಹಳೆಯ (ವಿಂಟೇಜ್) ಬಂಡವಾಳಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಮೌಲ್ಯಯುತವಾಗಿದೆ ಏಕೆಂದರೆ ತಿಳಿದಿರುವ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನದ ಮೂಲಕ ಹೊಸ ಬಂಡವಾಳವನ್ನು ಉತ್ಪಾದಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಬಂಡವಾಳವು ಒಂದು ಸೀಮಿತ ಘಟಕವಾಗಿರಬೇಕು ಏಕೆಂದರೆ ಭೂಮಿಯ ಮೇಲಿನ ಎಲ್ಲಾ ಸಂಪನ್ಮೂಲಗಳು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಸೀಮಿತವಾಗಿವೆ ಎಂದು ಅವರು ಮೊದಲು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.[೩೯] ಸೋಲೋ ಮಾದರಿಯ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯಲ್ಲು, ಈ ಪರಿಚಿತ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನವು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಸುಧಾರಿಸುತ್ತಿದೆ ಎಂದು ಒಪ್ಪಿಗೆಯಾಗಿದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ, ಈ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನದಿಂದ ಉತ್ಪಾದಿತ ಹೊಸ ಬಂಡವಾಳವು ಹೆಚ್ಚು ಉತ್ಪಾದಕವಾಗಿದ್ದು, ಹೆಚ್ಚಿನ ಮೌಲ್ಯವನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತದೆ ಎಂದು ನಿರೀಕ್ಷಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.[೪೬]

ಡೇಲ್ ಡಬ್ಲ್ಯೂ. ಜಾರ್ಗೆನ್ಸನ್ (೧೯೬೬) ಅವರು ಸೋಲೋ (೧೯೫೭)ನಲ್ಲಿರುವ ಕಲ್ಪನೆಗೆ ಮುಂದುವರಿಸಿದಂತೆ, ವಿಘಟಿತ ತಾಂತ್ರಿಕ ಪ್ರಗತಿಯು ವೀಕ್ಷಣೆಗೆ ಸಮಾನವಾಗಿದೆ ಎಂದು ವಾದಿಸಿದರು, ಮತ್ತು ಈ ಕಲ್ಪನೆ ಕೆಲ ಕಾಲ ಸುಪ್ತವಾಗಿತ್ತು. ಜೆರೆಮಿ ಗ್ರೀನ್‌ವುಡ್, ಝ್ವಿ ಹೆರ್ಕೊವಿಟ್ಜ್ ಮತ್ತು ಪರ್ ಕ್ರುಸೆಲ್ (೧೯೯೭)ನ ನಂತರದ ಸಂಶೋಧನೆಯಲ್ಲಿ ಈ ಕಲ್ಪನೆಯನ್ನು ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿ ಮುನ್ನಡೆಸಿದರು, ಅವರು ಬಂಡವಾಳ ಸರಕುಗಳ ಬೆಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಜಾತ್ಯತೀತ ಕುಸಿತವನ್ನು ತೋರಿಸಲು ಸಾಕಾರಗೊಂಡ ತಾಂತ್ರಿಕ ಪ್ರಗತಿಯನ್ನು ಅಳೆಯಲು ಬಳಸಬಹುದು ಎಂದು ವಾದಿಸಿದರು. ಅವರು ಹೂಡಿಕೆ-ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ತಾಂತ್ರಿಕ ಪ್ರಗತಿಯ ಕಲ್ಪನೆಯನ್ನು ಲೇಬಲ್ ಮಾಡಿದರು, ಮತ್ತು ಸೋಲೋ (೨೦೦೧) ಇದನ್ನು ಅನುಮೋದಿಸಿದರು. ಬಳಿಕ, ಪಾಲ್ ರೋಮರ್ ಮತ್ತು ರಾಬರ್ಟ್ ಲ್ಯೂಕಸ್, ಜೂನಿಯರ್ ಇಬ್ಬರು ಸೋಲೋನ ನಿಯೋಕ್ಲಾಸಿಕಲ್ ಬೆಳವಣಿಗೆಯ ಮಾದರಿಯ ಪರ್ಯಾಯಗಳನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಿದರು.[೪೬]

೧೯೫೦ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ಸೋಲೋ ಅವರ ಆರಂಭಿಕ ಕಾರ್ಯದಿಂದ, ಆರ್ಥಿಕ ಬೆಳವಣಿಗೆಯ ವಿವಿಧ ಅತ್ಯಾಧುನಿಕ ಮಾದರಿಗಳನ್ನು ಪ್ರಸ್ತಾಪಿಸಲಾಗಿದೆ, ಇದು ಆರ್ಥಿಕ ಬೆಳವಣಿಗೆಯ ಕಾರಣಗಳ ಬಗ್ಗೆ ವಿಭಿನ್ನ ತೀರ್ಮಾನಗಳಿಗೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಸೋಲೋ ಮಾಡಿದಂತೆ, ಜನರು ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಸ್ಥಿರ ದರದಲ್ಲಿ ಉಳಿಸುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ಊಹಿಸುವ ಬದಲು, ನಂತರದ ಅಧ್ಯಯನಗಳು ಗ್ರಾಹಕ-ಆಪ್ಟಿಮೈಸೇಶನ್ ಚೌಕಟ್ಟನ್ನು ಅನ್ವಯಿಸುತ್ತವೆ, ಇದರಿಂದ ಉಳಿತಾಯದ ನಡವಳಿಕೆಯನ್ನು ಪ್ರಾಪ್ತಿಸಲು ಬಂಡವಾಳದ ಹರಿವಿನ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ಬದಲಾಗುವ ಉಳಿತಾಯ ದರಗಳನ್ನು ಅನುಮತಿಸುತ್ತದೆ. ೧೯೮೦ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ಮಾಡಿದ ಪ್ರಯತ್ನಗಳು ಆರ್ಥಿಕತೆಯಲ್ಲಿ ತಾಂತ್ರಿಕ ಪ್ರಗತಿಯ ಪಾತ್ರದ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕೃತವಾಗಿದ್ದು, ಇದರಿಂದ ಅಂತರ್ವರ್ಧಕ ಬೆಳವಣಿಗೆಯ ಸಿದ್ಧಾಂತ (ಅಥವಾ ಹೊಸ ಬೆಳವಣಿಗೆಯ ಸಿದ್ಧಾಂತ) ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯಾಗಿದೆ. ಇಂದು, ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರು ತಾಂತ್ರಿಕ ಬದಲಾವಣೆ, ಬಂಡವಾಳ ಮತ್ತು ಕಾರ್ಮಿಕರ ಆರ್ಥಿಕ ಬೆಳವಣಿಗೆಯ ಮೇಲೆ ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಪರಿಣಾಮಗಳನ್ನು ಅಂದಾಜು ಮಾಡಲು ಸೋಲೋನ ಬೆಳವಣಿಗೆಯ ಮೂಲಗಳನ್ನು ಬಳಸುತ್ತಾರೆ.[೪೬]

೨೦೨೨ ರಲ್ಲಿ, ಸೋಲೊ ಇನ್ನೂ ಎಂಐಟಿ ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರ ವಿಭಾಗದಲ್ಲಿ ಎಮೆರಿಟಸ್ ಇನ್ಸ್ಟಿಟ್ಯೂಟ್ ಪ್ರೊಫೆಸರ್ ಆಗಿದ್ದರು.[೪೭]

ಗೌರವಗಳು

ಬದಲಾಯಿಸಿ
  •   ಗ್ರ್ಯಾಂಡ್-ಕ್ರಾಸ್ ಆಫ್ ದಿ ಆರ್ಡರ್ ಆಫ್ ಪ್ರಿನ್ಸ್ ಹೆನ್ರಿ, ಪೋರ್ಚುಗಲ್ (ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ ೨೭, ೨೦೦೬)[೪೮]
  • ಅಮೇರಿಕನ್ ಅಕಾಡೆಮಿ ಆಫ್ ಆರ್ಟ್ಸ್ ಅಂಡ್ ಸೈನ್ಸಸ್, ಸದಸ್ಯ (೧೯೫೬)[೪೯]
  • ಯುನೈಟೆಡ್ ಸ್ಟೇಟ್ಸ್ ನ್ಯಾಷನಲ್ ಅಕಾಡೆಮಿ ಆಫ್ ಸೈನ್ಸ, ಸದಸ್ಯ (೧೯೭೨)[೫೦]
  • ಅಮೇರಿಕನ್ ಫಿಲಾಸಫಿಕಲ್ ಸೊಸೈಟಿ, ಸದಸ್ಯ (೧೯೮೦)[೫೧]

ಪುಸ್ತಕಗಳು

ಬದಲಾಯಿಸಿ
  • ಡಾರ್ಫ್ಮನ್, ರಾಬರ್ಟ್; ಸ್ಯಾಮ್ಯುಯೆಲ್ಸನ್, ಪಾಲ್; ಸೋಲೋ, ರಾಬರ್ಟ್ ಎಂ. (೧೯೫೮). ಲೀನಿಯರ್ ಪ್ರೋಗ್ರಾಮಿಂಗ್ ಮತ್ತು ಆರ್ಥಿಕ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ. ನ್ಯೂಯಾರ್ಕ್: ಮೆಕ್‌ಗ್ರಾ-ಹಿಲ್.
  • ಸೋಲೋ, ರಾಬರ್ಟ್ ಎಂ. (ಅಕ್ಟೋಬರ್ ೧೫, ೧೯೭೦). ಗ್ರೋತ್ ಥಿಯರಿ: ಆನ್ ಎಕ್ಸ್‌ಪೊಸಿಷನ್ (೧೯೭೦, ಎರಡನೇ ಆವೃತ್ತಿ ೨೦೦೬). ಆಕ್ಸ್‌ಫರ್ಡ್ ಯೂನಿವರ್ಸಿಟಿ ಪ್ರೆಸ್. ISBN 978-0195012958. {{cite book}}: Check date values in: |date= (help)
  • ಸೋಲೋ, ರಾಬರ್ಟ್ ಎಂ. (೧೯೯೦). ಸಾಮಾಜಿಕ ಸಂಸ್ಥೆಯಾಗಿ ಕಾರ್ಮಿಕ ಮಾರುಕಟ್ಟೆ. ಬ್ಲ್ಯಾಕ್‌ವೆಲ್‌. ISBN 978-1557860866.

ಉಲ್ಲೇಖಗಳು

ಬದಲಾಯಿಸಿ
  1. ↑ Akerlof, George A. (1966). Wages and capital (PDF) (Ph.D.). Massachusetts Institute of Technology. Archived (PDF) from the original on August 19, 2017. Retrieved June 28, 2017.
  2. ↑ Baldassarri, Mario (1978). Government investment, inflation and growth in a mixed economy : theoretical aspects and empirical evidence of the experience of Italian government corporation investments (Ph.D.). Massachusetts Institute of Technology. hdl:1721.1/99791.
  3. ↑ Bator, Francis M. (1956). Capital, Growth and Welfare—Theories of Allocation (Ph.D.). Massachusetts Institute of Technology. hdl:1721.1/97306.
  4. ↑ Bean, Charles Richard (1982). Essays in unemployment and economic activity (Ph.D.). Massachusetts Institute of Technology. Archived from the original on May 26, 2020. Retrieved June 30, 2017.
  5. ↑ Blinder, Alan S. (1971). Towards an Economic Theory of Income Distribution (Ph.D.). Massachusetts Institute of Technology. Retrieved July 1, 2017.
  6. ↑ Peter A. Diamond – Autobiography – Nobelprize.org Archived April 1, 2012, ವೇಬ್ಯಾಕ್ ಮೆಷಿನ್ ನಲ್ಲಿ., PDF page 2
  7. ↑ Dixit, Avinash K. (1968). Development Planning in a Dual Economy (Ph.D.). Massachusetts Institute of Technology. Retrieved July 1, 2017.
  8. ↑ Enthoven, Alain C. (1956). Studies in the theory of inflation (Ph.D.). Massachusetts Institute of Technology. Retrieved June 30, 2017.
  9. ↑ Fair, Ray C. (1968). The Short Run Demand for Employment (Ph.D.). Massachusetts Institute of Technology. hdl:1721.1/80461.
  10. ↑ Findlay, Ronald Edsel (1960). Essays on Some Theoretical Aspects of Economic Growth (Ph.D.). Massachusetts Institute of Technology. Retrieved June 30, 2017.
  11. ↑ Gordon, Robert J. (1967). Problems in the measurement of real investment in the U.S. private economy (Ph.D.). MIT. hdl:1721.1/105586.
  12. ↑ Hall, Robert E. (1967). Essays on the Theory of Wealth (Ph.D.). Massachusetts Institute of Technology. Retrieved July 5, 2017.
  13. ↑ Intriligator, Michael D. (1963). Essays on productivity and savings (PhD thesis). MIT. OCLC 33811859.
  14. ↑ Iwai, Katsuhito (1972). Essays on Dynamic Economic Theory – Fisherian Theory of Optimal Capital Accumulation and Keynesian Short-run Disequilibrium Dynamics (Ph.D.). Massachusetts Institute of Technology. Retrieved July 5, 2017.
  15. ↑ Jones, Ronald Winthrop (1956). Essays in the Theory of International Trade and the Balance of Payments (Ph.D.). Massachusetts Institute of Technology. hdl:1721.1/106042.
  16. ↑ Loury, Glenn Cartman (1976). Essays in the Theory of the Distribution of Income (Ph.D.). Massachusetts Institute of Technology. hdl:1721.1/27456.
  17. ↑ Mohring, Herbert D. (1959). The life insurance industry: a study of price policy and its determinants (Ph.D.). Massachusetts Institute of Technology. hdl:1721.1/11790.
  18. ↑ Nordhaus, William Dawbney. (1967). A Theory of Endogenous Technological Change (Ph.D.). Massachusetts Institute of Technology. Retrieved July 1, 2017. 18. Turgay Özkan|Turkish| date 1979| thesis: Rational Expectations- A game theoretic approach
  19. ↑ Perry, George (1961). Aggregate wage determination and the problem of inflation (Ph.D.). Massachusetts Institute of Technology. Retrieved July 4, 2017.
  20. ↑ Sengupta, Arjun Kumar (1963). A study in the constant-elasticity-of-substitution production function (Ph.D.). Massachusetts Institute of Technology. Retrieved July 4, 2017.
  21. ↑ Shavell, Steven Mark (1973). Essays in Economic Theory (Ph.D.). Massachusetts Institute of Technology. Retrieved July 5, 2017.
  22. ↑ Sheshinski, Eytan (1966). Essays on the theory of production and technical progress (PDF) (Ph.D.). MIT. Archived (PDF) from the original on August 6, 2020. Retrieved May 26, 2018.
  23. ↑ Siegel, Jeremy J. (1971). Stability of a Monetary Economy with Inflationary Expectations (PDF) (Ph.D.). Massachusetts Institute of Technology. Archived (PDF) from the original on August 20, 2017. Retrieved July 5, 2017.
  24. ↑ Stiglitz, Joseph E. (1966). Studies in the Theory of Economic Growth and Income Distribution (PDF) (Ph.D.). MIT. p. 4. Archived (PDF) from the original on August 19, 2017. Retrieved June 29, 2017.
  25. ↑ Wagner, Harvey M. (1962). Statistical Management of Inventory Systems (Ph.D.). Massachusetts Institute of Technology. Retrieved June 30, 2017.
  26. ↑ Weitzman, Martin (1967). Toward a theory of iterative economic planning (Ph.D.). MIT. Retrieved May 26, 2018.
  27. ↑ Hausman, Jerry (2013), "Hal White: Time at MIT and Early Life Days of Research", in Chen, Xiaohong; Swanson, Norman R. (eds.), Recent Advances and Future Directions in Causality, Prediction, and Specification Analysis, New York: Springer, pp. 209–218, ISBN 978-1-4614-1652-4.
  28. ↑ "Robert M. Solow | American economist". Encyclopedia Britannica (in ಇಂಗ್ಲಿಷ್). Archived from the original on August 1, 2017. Retrieved June 8, 2017.
  29. ↑ "Prospects for growth: An interview with Robert Solow". McKinsey & Company (in ಇಂಗ್ಲಿಷ್). September 2014. Archived from the original on June 22, 2017. Retrieved June 8, 2017.
  30. ↑ "MIT Economics Faculty". Massachusetts Institute of Technology. Archived from the original on August 17, 2017. Retrieved August 27, 2017.
  31. ↑ "American Economic Association". www.aeaweb.org (in ಇಂಗ್ಲಿಷ್). Archived from the original on August 1, 2017. Retrieved June 8, 2017.
  32. ↑ Solow, Robert M. "Robert M. Solow – Biographical". www.nobelprize.org. Archived from the original on December 12, 2017. Retrieved June 8, 2017.
  33. ↑ Schulman, Kori (November 10, 2014). "President Obama Announces the Presidential Medal of Freedom Recipients". whitehouse.gov (in ಇಂಗ್ಲಿಷ್). Archived from the original on January 21, 2017. Retrieved June 8, 2017.
  34. ↑ Dieterle, David A (2017). Economics: The Definitive Encyclopedia from Theory to Practice. Vol. 4. Greenwood. p. 376. ISBN 978-0313397073.
  35. ↑ "MIT Libraries' catalog – Barton – Full Catalog – Full Record". library.mit.edu. Archived from the original on December 21, 2023. Retrieved October 10, 2018.
  36. ↑ Ivana Kottasová. "Nobel Prize in economics awarded to William Nordhaus and Paul Romer". CNN. Archived from the original on October 9, 2018. Retrieved October 10, 2018.
  37. ↑ Martin, Caine. "Robert Solow". youtube. InfiniteHistoryProjectMIT. Retrieved November 13, 2019.
  38. ↑ ೩೮.೦ ೩೮.೧ ೩೮.೨ ೩೮.೩ ೩೮.೪ "Robert M. Solow – Autobiography". Nobelprize.org. August 23, 1924. Archived from the original on April 17, 2021. Retrieved April 17, 2021.
  39. ↑ ೩೯.೦ ೩೯.೧ ೩೯.೨ Martin, Caine. "Robert Solow". Youtube. InfiniteHistoryProjectMIT. Archived from the original on November 18, 2021. Retrieved November 13, 2019.
  40. ↑ "Robert M Solow – Middlesex Massachusetts – Army of the United States". wwii-army.mooseroots.com (in ಅಮೆರಿಕನ್ ಇಂಗ್ಲಿಷ್). Retrieved June 8, 2017.
  41. ↑ "Honorary Degree Recipients 2011". Commencement (in ಇಂಗ್ಲಿಷ್). Archived from the original on December 22, 2023. Retrieved 2023-12-22.
  42. ↑ "Economists for Peace & Security". Archived from the original on January 27, 2020. Retrieved January 21, 2021.
  43. ↑ "Economists amended brief" (PDF). admissionscase.harvard.edu. Archived from the original (PDF) on October 22, 2018. Retrieved December 30, 2018.
  44. ↑ "DocumentCloud". Archived from the original on August 9, 2022. Retrieved August 9, 2022.
  45. ↑ Hershey, Robert; Weinstein, Michael (December 21, 2023). "Robert M. Solow, Groundbreaking Economist and Nobelist, Dies at 99". The New York Times. Archived from the original on December 21, 2023. Retrieved December 21, 2023.
  46. ↑ ೪೬.೦ ೪೬.೧ ೪೬.೨ ೪೬.೩ Haines, Joel D.; Sharif, Nawaz M. (2006). "A framework for managing the sophistication of the components of technology for global competition". Competitiveness Review. 16 (2): 106–21. doi:10.1108/cr.2006.16.2.106.
  47. ↑ "Faculty | MIT Economics". Archived from the original on October 29, 2022. Retrieved October 29, 2022.
  48. ↑ "Cidadãos Nacionais Agraciados com Ordens Portuguesas". Página Oficial das Ordens Honoríficas Portuguesas. Archived from the original on February 8, 2012. Retrieved July 31, 2017.
  49. ↑ "Robert Merton Solow". American Academy of Arts & Sciences (in ಇಂಗ್ಲಿಷ್). Archived from the original on June 21, 2022. Retrieved June 21, 2022.
  50. ↑ "Robert M. Solow". nasonline.org. Archived from the original on August 14, 2022. Retrieved June 21, 2022.
  51. ↑ "APS Member History". search.amphilsoc.org. Archived from the original on June 21, 2022. Retrieved June 21, 2022.


"https://kn.wikipedia.org/w/index.php?title=ರಾಬರ್ಟ್_ಸೊಲೊ&oldid=1245479" ಇಂದ ಪಡೆಯಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ