ಜಿಲೇಬಿ

ಜಿಲೇಬಿ ದಕ್ಷಿಣ ಏಷ್ಯಾ, ಮಧ್ಯಪ್ರಾಚ್ಯ, ಉತ್ತರ ಆಫ್ರಿಕಾ ಮತ್ತು ಪೂರ್ವ ಆಫ್ರಿಕಾದ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಜನಪ್ರಿಯವಿರುವ ಒಂದು ಸಿಹಿತಿನಿಸು. ಇದನ್ನು ಮೈದಾ ಹಿಟ್ಟಿನಿಂದ ಪ್ರೆಟ್ಸಲ್ ಅಥವಾ ದುಂಡನೆಯ ಆಕಾರಗಳನ್ನು ಮಾಡಿ ಎಣ್ಣೆಯಲ್ಲಿ ಕರಿದು, ನಂತರ ಸಕ್ಕರೆ ಪಾಕದಲ್ಲಿ ನೆನೆಸಿ ತಯಾರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ಭಕ್ಷ್ಯವನ್ನು ದಕ್ಷಿಣ ಏಷ್ಯಾದಲ್ಲಿ ವಿಶೇಷವಾಗಿ ರಂಜಾನ್ ಮತ್ತು ದೀಪಾವಳಿಯ ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ತಯಾರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇದು ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಇರಾನ್ ಮತ್ತು ಭಾರತೀಯ ಉಪಖಂಡದಲ್ಲಿ ಜನಪ್ರಿಯವಾಗಿದೆ. ಈ ಸಿಹಿತಿನಿಸುಗಳನ್ನು ಬೆಚ್ಚಗಿದ್ದಾಗ ಅಥವಾ ತಣ್ಣಗಿದ್ದಾಗ ಬಡಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಅವು ಕೆಲಮಟ್ಟಿಗೆ ಅಗಿಯಬಲ್ಲ ರಚನೆಯ ಜೊತೆಗೆ ಸ್ಫಟಿಕೀಕೃತ ಸಕ್ಕರೆಯುಕ್ತ ಬಾಹ್ಯ ಲೇಪವನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತವೆ.

ಜಿಲೇಬಿ

ಕೇಸರಿ ಬಣ್ಣದ ಜಿಲೇಬಿ
ಮೂಲ
ಪರ್ಯಾಯ ಹೆಸರು(ಗಳು)	Jilbi, Jilipi, Jhilapi, Jilapi (Bengali), Zelapi, Jilapir Pak, Jilebi (India), Jilabi (Marathi), Jilawii, Zelepi (Assamese), Zilafi (Sylheti), Zoolbia (Middle East), Zalobai (Pashto), Jeri (Nepal), Z'labia (Tunisia), Mushabakh (Ethiopia), Pani Walalu (Sri Lanka)
ಪ್ರಾಂತ್ಯ ಅಥವಾ ರಾಜ್ಯ	South Asia, West Asia, North Africa, East Africa
ವಿವರಗಳು
ಸೇವನಾ ಸಮಯ	Dessert
ಬಡಿಸುವಾಗ ಬೇಕಾದ ಉಷ್ಣತೆ	Hot or cold
ಮುಖ್ಯ ಘಟಕಾಂಶ(ಗಳು)	Maida flour, saffron, ghee, sugar
ಪ್ರಭೇದಗಳು	Jahangiri or Imarti

ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ರಸ್ತೆಬದಿಯಲ್ಲಿ ಜಿಲೇಬಿ ತಯಾರಿಸಿರುವುದು

ಈ ಸಿಹಿತಿಂಡಿಯನ್ನು ತಯಾರಿಸಲು ಸಿಟ್ರಿಕ್ ಆಮ್ಲ ಅಥವಾ ನಿಂಬೆ ರಸವನ್ನು ಹಾಗೆಯೇ ಗುಲಾಬಿ ನೀರನ್ನು ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಸೇರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಜಲೇಬಿಯನ್ನು ಮೊಸರು ಅಥವಾ ರಾಬ್ರಿ (ಉತ್ತರ ಭಾರತ) ಜೊತೆಗೆ ಅಥವಾ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಇತರ ಐಚ್ಛಿಕ ರುಚಿಗಳಾದ ಕೆವ್ರ (ಸುವಾಸಿತ ನೀರು) ಜೊತೆಗೆ ತಿನ್ನಲಾಗುತ್ತದೆ.

ಜಹಾಂಗೀರ್ ಮತ್ತು ಚೇನಾ ಜಿಲೇಬಿ ರೀತಿಯ ಸಿಹಿತಿಂಡಿಗಳು ಮತ್ತು ರೂಪಾಂತರಗಳೊಂದಿಗೆ ಈ ಖಾದ್ಯವನ್ನು ತಪ್ಪಾಗಿ ಭಾವಿಸಬಾರದು.

ಇತಿಹಾಸ

ಜಿಲೇಬಿ ಕರಿಯುತ್ತಿರುವುದು. ಹೌರಾ, ಪಶ್ಚಿಮ ಬಂಗಾಳ

ಜಲೇಬಿ ಪಶ್ಚಿಮ ಏಷ್ಯಾದ ಇದೇ ರೀತಿಯ ಭಕ್ಷ್ಯದಿಂದ ಬಂದಿದೆ ಎಂದು ನಂಬಲಾಗಿದೆ. ಹಾಬ್ಸನ್-ಜಾಬ್ಸನ್ ಪ್ರಕಾರ, ಜಿಲೇಬಿ ಎಂಬ ಶಬ್ದವು ಅರೇಬಿಕ್ ಶಬ್ದ ಝುಲಾಬಿಯಾ ಅಥವಾ ಪರ್ಷಿಯನ್ ಝೋಲ್ಬಿಯಾದ ಪದದಿಂದ ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡಿದೆ. ಪಶ್ಚಿಮ ಏಷ್ಯಾದ ಕ್ರಿಶ್ಚಿಯನ್ ಸಮುದಾಯಗಳಲ್ಲಿ, ಈ ಭಕ್ಷ್ಯವನ್ನು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ದ ಫೀಸ್ಟ್ ಆಫ್ ದಿ ಥಿಯೋಫಾನಿ (ಎಪಿಫನಿ) ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಶುಷ್ಕ ಸಕ್ಕರೆ ಮತ್ತು ದಾಲ್ಚಿನ್ನಿ ಅಥವಾ ಮಿಠಾಯಿ ಸಕ್ಕರೆಯೊಂದಿಗೆ ನೀಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇರಾನ್ನಲ್ಲಿ, ಇದನ್ನು ಝೋಲ್ಬಿಯಾ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕವಾಗಿ ರಂಜಾನ್ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಬಡವರಿಗೆ ಈ ಸಿಹಿ ನೀಡಲಾಗುತ್ತದೆ. 10 ನೇ ಶತಮಾನದ ಅಡುಗೆ ಪುಸ್ತಕದಲ್ಲಿ ಜುಲುಬಿಯಾ ಹಲವಾರು ಪಾಕವಿಧಾನಗಳನ್ನು ನೀಡಲಾಗಿದೆ. 13 ನೇ ಶತಮಾನದ ಹಲವು ಸಿಹಿಖಾದ್ಯಗಳ ಪಾಕವಿಧಾನಗಳಲ್ಲಿ ಮುಹಮ್ಮದ್ ಬಿನ್ ಹಸನ್ ಅಲ್-ಬಾಗ್ದಾದಿ ಅವರ ಅಡುಗೆ ಪುಸ್ತಕದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಒಪ್ಪಿತವಾದ ಪಾಕವಿಧಾನವನ್ನು ಹೇಳಲಾಗಿದೆ.

ಕೇರಳ ಜಿಲೇಬಿ

ಪರ್ಷಿಯಾದ ಭಾಷೆಯನ್ನು ಮಾತನಾಡುವ ಟರ್ಕಿ ಆಕ್ರಮಣಕಾರರಿಂದ ಈ ಖಾದ್ಯವನ್ನು ಮಧ್ಯಕಾಲೀನ ಭಾರತಕ್ಕೆ ತರಲಾಯಿತು. 15 ನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ಭಾರತದಲ್ಲಿ, ಜಿಲೇಬಿಯನ್ನು ಕುಂಡಲಿಕ ಅಥವಾ ಜಲವಲ್ಲಿಕಾ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಜೈನ ಲೇಖಕ ಜಿನಸುರ ಅವರು 1450 ಸಿಇರಲ್ಲಿ ರಚಿಸಿದ ಕೃತಿ ಪ್ರಿಯಂಕರ ನೃಪ ಕಥಾ ದಲ್ಲಿ ಶ್ರೀಮಂತ ವ್ಯಾಪಾರಿ ನಡೆಸಿದ ಭೋಜನದ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಜಿಲೇಬಿಯನ್ನು ಕುರಿತು ಉಲ್ಲೇಖ ಸಿಗುತ್ತದೆ.: 1600 ಸಿಇಗೆ ಮುಂಚಿನ ಮತ್ತೊಂದು ಸಂಸ್ಕೃತ ಕೃತಿ ಗುಣ್ಯಗುಣಬೋಧಿನಿ ಖಾದ್ಯದ ಪದಾರ್ಥಗಳು ಮತ್ತು ಪಾಕವಿಧಾನವನ್ನು ಪಟ್ಟಿಮಾಡುತ್ತದೆ; ಇವುಗಳು ಆಧುನಿಕ ಜಿಲೇಬಿ ತಯಾರಿಕೆಯನ್ನು ಹೋಲುತ್ತವೆ.

ಅರ್ನೆಸ್ಟ್ ಎ ಹ್ಯಾಮ್ವಿ, ಯುನೈಟೆಡ್ ಸ್ಟೇಟ್ಸ್ಗೆ ಸಿರಿಯನ್ ವಲಸಿಗರಾಗಿದ್ದು, ಪರ್ಷಿಯನ್ ಆವೃತ್ತಿಯ ಝಲಾಬಿಯಾವನ್ನು ಐಸ್ಕ್ರೀಮ್ ಕೋನ್ನ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಬಳಸಿದ್ದಾನೆಂದು ನಂಬಲಾಗಿದೆ.

ಭೌಗೋಳಿಕ ಹಂಚಿಕೆ

ಇರಾನ್ನಲ್ಲಿ ಇದನ್ನು ಪರ್ಷಿಯಾದ ಝೋಲ್ಬಿಯಾ (زولبیا) ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇದು ಜೇನುತುಪ್ಪ ಮತ್ತು ಸಕ್ಕರೆಯೊಂದಿಗೆ ಸಿಹಿಯಾಗಿರುವುದು ಜೊತೆಗೆ ಕೇಸರಿ ಮತ್ತು ಗುಲಾಬಿ ನೀರಿನಿಂದ ಸುವಾಸನೆಯಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಇದನ್ನು "ಜಿಲೇಬಿ" ಎಂದು ಹಿಂದಿ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಸಿಹಿಯಾದ ಮಂದಗೊಳಿಸಿದ ಹಾಲಿನ ಭಕ್ಷ್ಯ, ರಬ್ರಿ ಅಥವಾ ಉಪಖಂಡದ ಉತ್ತರ ಭಾಗದ ಕಚ್ಚೋರಿ ಮತ್ತು ತರಕಾರಿ ಮೇಲೋಗರದೊಂದಿಗೆ ಸೇವಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.

ಲೆವಂಟ್ ಮತ್ತು ಇತರ ಮಧ್ಯಪ್ರಾಚ್ಯ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಇದನ್ನು "ಝಲಾಬಿಯಾ" (زلابية) ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ (ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ "ಝಲಾಬಿಯಾ" ಎಂದು ಉಚ್ಚರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ). ಮಾಲ್ಡೀವ್ಸ್ನಲ್ಲಿ, ಇದನ್ನು "ಝೈಬೆಬಿ" ಎನ್ನಲಾಗುತ್ತದೆ.

ಈ ಸಿಹಿಯನ್ನು ನೇಪಾಲಿಯಲ್ಲಿ "ಜೆರಿ" ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ, ಇದು ಜಂಗ್ರಿ ಮತ್ತು ಮೊಘಲ್ ಚಕ್ರವರ್ತಿ ಜಹಾಂಗೀರ್ ಎಂಬ ಪದದಿಂದ ಬಂದಿದೆ.

ಆಲ್ಜೀರಿಯಾ, ಲಿಬಿಯಾ ಮತ್ತು ಟುನೀಶಿಯದಲ್ಲಿ, ಈ ಸಿಹಿವನ್ನು ಝ್ಲೆಬಿಯಾ ಅಥವಾ ಜ್ಲ್ಯಾಬಿಯಾ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ.

ಝಲ್ಬಿಯಾ (ಮಗ್ರೆಬ್)

ಝಲ್ಬಿಯಾ ಅಥವಾ ಝ್ಲಾಬಿಯಾ (ಮಘ್ರೆಬಿ ಅರೇಬಿಕ್: زلابية) ವಾಯುವ್ಯ ಆಫ್ರಿಕಾದ ಭಾಗಗಳಲ್ಲಿ ತಿನ್ನುವ ಒಂದು ರೀತಿಯ ಪೇಸ್ಟ್ರಿ, ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಆಲ್ಜೀರಿಯಾ, ಟ್ಯುನಿಷಿಯಾ ಮತ್ತು ಲಿಬಿಯಾ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ.

ಇವು ನೈಸರ್ಗಿಕ ಪದಾರ್ಥಗಳು ಹಿಟ್ಟು, ಈಸ್ಟ್, ಮೊಸರು ಮತ್ತು ಸಕ್ಕರೆ ಅಥವಾ ಜೇನುತುಪ್ಪವನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿವೆ. ಇದಕ್ಕೆ ನಂತರ ನೀರು ಮತ್ತು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಏಲಕ್ಕಿ ಎರಡು ಬೀಜಗಳನ್ನು ಮಿಶ್ರಣ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತದೆ.

ಜಲಾಬಿಯಾ

ಜಲಾಬಿಯಾ ನೇರವಾಗಿ ಡೊನುಟ್ಸ್ ರೀತಿಯ ಹುರಿದ ಹಿಟ್ಟಿನ ಆಹಾರಗಳು, ಅವು. ಇವುಗಳು ಇರಾನ್ ಮತ್ತು ಯೆಮೆನ್, ಈಜಿಪ್ಟ್, ಸಿರಿಯಾ, ಲೆಬನಾನ್, ಇರಾಕ್, ಕೊಮೊರೊಸ್ ಮತ್ತು ಆಲ್ಜೀರಿಯಾ, ಮತ್ತು ಲೆವಂಟ್ನ ಉಳಿದ ಅರಬ್ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುತ್ತವೆ. ಅವುಗಳನ್ನು ಜಲ್ಬಾನಿ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ. ಜಲಾಬಿಯಾವನ್ನು ಮೊಟ್ಟೆ, ಹಿಟ್ಟು ಮತ್ತು ಹಾಲು ಒಳಗೊಂಡ ಒಂದು ಬ್ಯಾಟರ್ನಿಂದ ತಯಾರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ನಂತರ ಎಣ್ಣೆಯಲ್ಲಿ ಬೇಯಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.

ಝಲಾಬಿಯಾ ಮುಷಬ್ಬಕವು ಡಿಸ್ಕ್ಗಳು, ಚೆಂಡುಗಳು ಮತ್ತು ಚೌಕಗಳಲ್ಲಿ ತಯಾರಿಸಿದ ಲ್ಯಾಟಿಟೆಡ್ ಪನಿಯಾಣಗಳಾಗಿವೆ. ಗುಲಾಬಿ ನೀರು, ಕಸ್ತೂರಿ ಮತ್ತು ಕರ್ಪೂರದೊಂದಿಗೆ ಸುಗಂಧ ದ್ರವ್ಯದಲ್ಲಿ ಸುಗಂಧಗೊಳಿಸಲಾದ ಜೇನುತುಪ್ಪದಲ್ಲಿ ಅವುಗಳನ್ನು ಕುದಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಕಾಲಿಫ್ ಅಡುಗೆಮನೆಯ ಒಂದು ಪಾಕವಿಧಾನದಲ್ಲಿ ಹಾಲು, ಸಂಸ್ಕರಿಸಿದ ಬೆಣ್ಣೆ, ಸಕ್ಕರೆ ಮತ್ತು ಮೆಣಸು ಸೇರಿಸಿ ತಯಾರಿಸುತ್ತಾರೆ.

ಝಲಾಬಿಯಾ ಫಂಕಿಯಾ ಎಂಬುದು ಒಂದು "ಸ್ಪಂಜು ಕೇಕ್" ಆವೃತ್ತಿಯಾಗಿದ್ದು, ಒಂದು ವಿಶೇಷವಾದ ಉರುಟಾದ ಮಡಕೆಗೆ ಒಂದು ಟ್ರೈವ್ಟ್ನಲ್ಲಿ ಬೇಯಿಸಿ ಮತ್ತು ಟ್ಯಾನ್ನೂರ್ನಲ್ಲಿ ಬೇಯಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಅವು ಆಗಾಗ್ಗೆ ಅಂಟಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ. ಅವರು ವರ್ಷಪೂರ್ತಿ ತಿನ್ನುತ್ತಾರೆ. ಫ್ರಾನ್ಸ್ನಂತಹ ವಲಸಿಗ ಸಮುದಾಯಗಳು ಸೇರಿದಂತೆ, ರಂಜಾನ್ ಆಚರಣೆಯ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಅವುಗಳು ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಜನಪ್ರಿಯವಾಗಿವೆ.

ಪಾನಿ ವಾಲುಲು (ಶ್ರೀಲಂಕಾ)

ಪಾನಿ ವಾಲುಲು ಅಥವಾ "ಉಂಡು ವಾಲುಲು" ಎಂಬುದು ಶ್ರೀಲಂಕಾದ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಸಿಹಿಯಾಗಿದ್ದು, ಡೋನಟ್ನ ಒಂದು ಬಗೆಯನ್ನು ಹುರಿಯುವ ಮೂಲಕ ತಯಾರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇದನ್ನು ಅಡುಗೆಯ ಹಿಟ್ಟು ಮತ್ತು ಅಕ್ಕಿ ಹಿಟ್ಟು ಬಳಸಿ ಮತ್ತು ಕಿತುಲ್ ಟ್ರೆಕಲ್ನಲ್ಲಿ ನೆನೆಸಿ ತಯಾರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.

ಜನಪ್ರಿಯ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯಲ್ಲಿ

• ಮಲ್ಲಿಕಾ ಶೆರಾವತ್ (ಕಾಮಿನಿ ಪಾತ್ರದಲ್ಲಿ) "ಜಲೇಬಿ ಬಾಯಿ" ಎಂಬ ಐಟಂ ಹಾಡನ್ನು "ಡಬಲ್ ಧಮಾಲ್" ಎಂಬ ಹಿಂದಿ ಚಿತ್ರದಲ್ಲಿ ಹಾಡಿದರು.
• ಧಾರ ತುಪ್ಪ ಜಿಲೇಬಿಯನ್ನು ತನ್ನ ಜಾಹೀರಾತಿನಲ್ಲಿ ಬಳಸಿಕೊಂಡಿತು.
• ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಸಂಗೀತಗಾರ ಫೋರ್ ಟೆಟ್ ತನ್ನ 2013 ರ ಆಲ್ಬಂನಲ್ಲಿ "ಪ್ಯಾರೆಲಲ್ ಜಲೆಬಿ" ಹಾಡನ್ನು ಹಾಡಿದರು.
• 2015 ರ ಬಾಲಿವುಡ್ ಚಲನಚಿತ್ರ ಫ್ಯಾಂಟಮ್ "ಅಫಘಾನ್ ಜಲೆಬಿ" ಎಂಬ ಹೆಸರಿನ ಜನಪ್ರಿಯ ಹಾಡನ್ನು ಹೊಂದಿತ್ತು.
• 2016 ರ ಚಲನಚಿತ್ರ ಲಯನ್ನಲ್ಲಿ, ಬಾಲ್ಯದ ಸ್ಮರಣೆಯನ್ನು ಪ್ರಚೋದಿಸಲು ಜಲೆಬಿ ಅನ್ನು ಪ್ಲಾಟ್ ಸಾಧನವಾಗಿ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ.

• 
  ಜಿಲಾಪಿ ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶದಲ್ಲಿ ಸಿಹಿತಿಂಡಿಯಾಗಿ, ವಿವಿಧ ಸಮಾರಂಭಗಳಲ್ಲಿ ಜನಪ್ರಿಯವಾದ ಮೇಲೋಗರವಾಗಿ
• 
  ಝುಲ್ಬಿಯಾ ಮತ್ತು ಬಾಮಿಯಾ ಇರಾನ್ ನಲ್ಲಿ
• 
  ರಾಬ್ರಿಯಲ್ಲಿ ಅದ್ದಿದ ಜಿಲೇಬಿ
• 
  ಜಲೀಬಿ ಪಾಕಿಸ್ತಾನದ ಹಳೆಯ ಮತ್ತು ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಆಹಾರವಾಗಿದೆ. ಜನರು ಇದನ್ನು ಧಾರ್ಮಿಕ ಮತ್ತು ವಿವಾಹ ಉತ್ಸವಗಳಲ್ಲಿ ಆನಂದಿಸುತ್ತಾರೆ.