ಸದಸ್ಯ:2240461pranavv/ನನ್ನ ಪ್ರಯೋಗಪುಟ

ಪ್ರಾಗ್ಜೀವಶಾಸ್ತ್ರ

ಪ್ರಾಗ್ಜೀವಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರು

ಪ್ರಾಗ್ಜೀವಶಾಸ್ತ್ರವು ಮೊದಲು ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿದ್ದ ಜೀವನದ ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಅಧ್ಯಯನವಾಗಿದೆ. ಇದು ಜೀವಿಗಳನ್ನು ವರ್ಗೀಕರಿಸಲು ಪಳೆಯುಳಿಕೆಗಳ ಅಧ್ಯಯನವನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿರುತ್ತದೆ ಹಾಗೂ ಪರಸ್ಪರ ಮತ್ತು ಪರಿಸರದೊಂದಿಗೆ ಅವುಗಳ ಕ್ರಿಯೆಗಳನ್ನು ಸಹ ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ. ಪ್ರಾಗ್ಜೀವಶಾಸ್ತ್ರದ ಅವಲೋಕನಗಳನ್ನು ಕ್ರಿ.ಪೂ. ೫ನೇ ಶತಮಾನದಷ್ಟು ಹಿಂದೆಯೇ ದಾಖಲಿಸಲಾಗಿದೆ. ತುಲನಾತ್ಮಕ ಅಂಗರಚನಾಶಾಸ್ತ್ರದ ಮೇಲೆ ಜಾರ್ಜಸ್ ಕುವಿಯರ್ ಅವರ ಕೆಲಸದ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ೧೮ ನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ಈ ವಿಜ್ಞಾನವು ಸ್ಥಾಪನೆಯಾಯಿತು ಮತ್ತು ೧೯ ನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ವೇಗವಾಗಿ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಗೊಂಡಿತು. ಪ್ರಾಗ್ಜೀವಶಾಸ್ತ್ರವು ಜೀವಶಾಸ್ತ್ರ ಮತ್ತು ಭೂವಿಜ್ಞಾನದ ನಡುವಿನ ಗಡಿಯಲ್ಲಿದೆ , ಆದರೆ ಈ ಶಾಸ್ತ್ರ ಪುರಾತತ್ತ್ವ ಶಾಸ್ತ್ರದಿಂದ ಭಿನ್ನವಾಗಿದೆ, ಅಂಗರಚನಾಶಾಸ್ತ್ರದ ಆಧುನಿಕ ಮಾನವರ ಅಧ್ಯಯನವನ್ನು ಈ ಶಾಸ್ತ್ರದಿಂದ ಹೊರತುಪಡಿಸಲಾಗಿತ್ತು. ಇಗ ಈ ಶಾಸ್ತ್ರ ಜೀವರಸಾಯನಶಾಸ್ತ್ರ , ಗಣಿತಶಾಸ್ತ್ರ ಮತ್ತು ಇಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್  ವಿಜ್ಞಾನಗಳಿಂದ ಪಡೆದ ತಂತ್ರಗಳನ್ನು ಅಧ್ಯಯನದಲ್ಲಿ ಬಳಸುತ್ತಾರೆ. ಈ ಎಲ್ಲಾ ತಂತ್ರಗಳ ಬಳಕೆಯು ಸುಮಾರು ೪ ಶತಕೋಟಿ ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಜೀವನದ ವಿಕಾಸದ ಇತಿಹಾಸವನ್ನು ಕಂಡುಹಿಡಿಯಲು ಪ್ರಾಗ್ಜೀವಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರನ್ನು ಸಕ್ರಿಯಗೊಳಿಸಿದೆ. ಹೆಚ್ಚು ತಿಳುವಳಿಕೆಯ ನಂತರ, ಪ್ರಾಗ್ಜೀವಶಾಸ್ತ್ರವನ್ನು ಪ್ರಾಗ್ಜೀವಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರು ವಿಶೇಷ ಉಪ-ವಿಭಾಗಗಳನ್ನಾಗಿ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಿದರು, ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ವಿವಿಧ ರೀತಿಯ ಪಳೆಯುಳಿಕೆ ಜೀವಿಗಳ ಮೇಲೆ ವಿಭಾಗಗಳನ್ನು ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸಲಾಯಿತು. "ಪ್ರಾಗ್ಜೀವಶಾಸ್ತ್ರ" ದ ಸರಳವಾದ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನವೆಂದರೆ "ಪ್ರಾಚೀನ ಜೀವನದ ಅಧ್ಯಯನ". ಕ್ಷೇತ್ರವು ಹಿಂದಿನ ಜೀವಿಗಳ ಹಲವಾರು ಅಂಶಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಮಾಹಿತಿಯನ್ನು ಕೊಡುತ್ತದೆ. ಅವುಗಳ ಗುರುತು ಮತ್ತು ಮೂಲ, ಅವುಗಳ ಪರಿಸರ ಮತ್ತು ವಿಕಸನ ಬಗ್ಗೆ ಅನೇಕ ವಿವರಣೆಗಳನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ.

ಐತಿಹಾಸಿಕ ವಿಜ್ಞಾನ

ವಿಲಿಯಂ ವ್ಹೆವೆಲ್

ವಿಲಿಯಂ ವ್ಹೆವೆಲ್ (೧೭೮೪ - ೧೮೬೬) ಪುರಾತತ್ತ್ವ ಶಾಸ್ತ್ರ , ಭೂವಿಜ್ಞಾನ, ಖಗೋಳಶಾಸ್ತ್ರ, ವಿಶ್ವವಿಜ್ಞಾನ , ಫಿಲಾಲಜಿ ಮತ್ತು ಇತಿಹಾಸದೊಂದಿಗೆ ಐತಿಹಾಸಿಕ ವಿಜ್ಞಾನಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿ ಪ್ರಾಗ್ಜೀವಶಾಸ್ತ್ರವನ್ನು ವರ್ಗೀಕರಿಸಿದ್ದರು. ಪ್ರಾಗ್ಜೀವಶಾಸ್ತ್ರವು ಹಿಂದಿನ ವಿದ್ಯಮಾನಗಳನ್ನು ವಿವರಿಸಲು ಮತ್ತು ಅವುಗಳ ಕಾರಣಗಳನ್ನು ಪುನರ್ನಿರ್ಮಿಸುವ ಗುರಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ ಪ್ರಾಗ್ಜೀವಶಾಸ್ತ್ರವನ್ನು ಮೂರು ಮುಖ್ಯ ಅಂಶಗಳನ್ನಾಗಿ ವಿಂಗಧಿಸಲಾಗಿದೆ: ಹಿಂದಿನ ವಿದ್ಯಮಾನಗಳ ವಿವರಣೆ; ವಿವಿಧ ರೀತಿಯ ಬದಲಾವಣೆಯ ಕಾರಣಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಸಾಮಾನ್ಯ ಸಿದ್ಧಾಂತವನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸುವುದು; ಮತ್ತು ಆ ಸಿದ್ಧಾಂತಗಳನ್ನು ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಸಂಗತಿಗಳಿಗೆ ಅನ್ವಯಿಸುವುದು. ಭೂತಕಾಲವನ್ನು ವಿವರಿಸುವಾಗ, ಪ್ರಾಗ್ಜೀವಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರು ಮತ್ತು ಇತರ ಐತಿಹಾಸಿಕ ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು ಕಾರಣಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಒಂದು ಅಥವಾ ಹೆಚ್ಚಿನ ಊಹೆಗಳನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ನಂತರ ನಿರ್ಣಾಯಕ ಪುರಾವೆಗಳನ್ನು ಹುಡುಕುತ್ತಾರೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ೧೯೮೦ ರಲ್ಲಿ ಲೂಯಿಸ್ ಮತ್ತು ವಾಲ್ಟರ್ ಅಲ್ವಾರೆಜ್ ಇರಿಡಿಯಮ್ನ ಆವಿಷ್ಕಾರ.

ಸಂಬಂಧಿತ ವಿಜ್ಞಾನಗಳು

ಪಳೆಯುಳಿಕೆ

ಪ್ರಾಗ್ಜೀವಶಾಸ್ತ್ರವು ಪುರಾತತ್ತ್ವ ಶಾಸ್ತ್ರದೊಂದಿಗೆ ಕೆಲವು ಸಮಾನತೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ , ಪುರಾತತ್ತ್ವ ಶಾಸ್ತ್ರದಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಥಮಿಕವಾಗಿ ಮಾನವರು ಮತ್ತು ಮಾನವ ಅವಶೇಷಗಳ ಅಧ್ಯಯನವನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾರೆ, ಆದರೆ ಪ್ರಾಗ್ಜೀವಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರು ಮಾನವರ ಗುಣಲಕ್ಷಣಗಳು ಮತ್ತು ಜಾತಿಯಾಗಿ ವಿಕಾಸದ ಬಗ್ಗೆ ಆಸಕ್ತಿ ಹೊಂದಿದ್ದಾರೆ. ಮಾನವರ ಬಗ್ಗೆ ಪುರಾವೆಗಳೊಂದಿಗೆ ವ್ಯವಹರಿಸುವಾಗ, ಪುರಾತತ್ತ್ವ ಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರು ಮತ್ತು ಪ್ರಾಗ್ಜೀವಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರು ಒಟ್ಟಾಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡಬಹುದು - ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಪ್ರಾಗ್ಜೀವಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರು ಪುರಾತತ್ತ್ವ ಶಾಸ್ತ್ರದ ಸ್ಥಳದ ಸುತ್ತಲೂ ಪ್ರಾಣಿ ಅಥವಾ ಸಸ್ಯ ಪಳೆಯುಳಿಕೆಗಳನ್ನು ಗುರುತಿಸಬಹುದು , ಅಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಜನರು ಮತ್ತು ಅವರು ಏನು ತಿನ್ನುತ್ತಾರೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಕಂಡುಹಿಡಿಯಬಹುದು; ಅಥವಾ ಅವರು ವಾಸಿಸುವ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಹವಾಮಾನವನ್ನು ವಿಶ್ಲೇಷಿಸಬಹುದು.  ಇದರ ಜೊತೆಗೆ, ಪ್ರಾಗ್ಜೀವಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರು ಜೀವಶಾಸ್ತ್ರ, ಆಸ್ಟಿಯಾಲಜಿ , ಪರಿಸರ ವಿಜ್ಞಾನ, ರಸಾಯನಶಾಸ್ತ್ರ , ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರ ಮತ್ತು ಗಣಿತಶಾಸ್ತ್ರ ಸೇರಿದಂತೆ ಇತರ ವಿಜ್ಞಾನಗಳಿಂದ ತಂತ್ರಗಳನ್ನು ಎರವಲು ಪಡೆಯುತ್ತದೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಬಂಡೆಗಳ ಜಿಯೋ ಕೆಮಿಕಲ್ ಸಿಗ್ನೇಚರ್ ಭೂಮಿಯ ಮೇಲೆ ಜೀವವು ಹೇಗೆ ಮೊದಲು ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡಿತ್ತು ಎಂಬ ಪತ್ತೆಹಚ್ಚಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು ಕಾರ್ಬನ್ ಐಸೊಟೋಪ್ ಅನುಪಾತಗಳ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆಯು ಹವಾಮಾನ ಬದಲಾವಣೆಗಳನ್ನು ಗುರುತಿಸಲು ಮತ್ತು ಪೆರ್ಮಿಯನ್-ಟ್ರಯಾಸಿಕ್ ಅಳಿವಿನ ಘಟನೆಗಳನ್ನು ವಿವರಿಸಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಇತ್ತೀಚಿನ ಹೊಸ ಅಧ್ಯಯನವಾದ, ಮೊಲೆಕ್ಯುಲರ್  ಫಿಲೊಜೆನೆಟಿಕ್ಸನಲ್ಲಿ , ಆಧುನಿಕ ಜೀವಿಗಳ ಡಿಎನ್‌ಎ ಮತ್ತು ಆರ್‌ಎನ್‌ಎಗಳನ್ನು ತುಲನೆ ಮಾಡುವುದರಿಂದ ಮನುಷ್ಯನ  ಪೂರ್ವಜರ "ವಂಶ ವೃಕ್ಷವನ್ನು" ಮರು-ನಿರ್ಮಾಣ ಮಾಡಬಹುದು. ಪುರಾತನ ಜೀವಿಗಳ ದೇಹಗಳು ಹೇಗೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿರಬಹುದು ಎಂಬುದನ್ನು ವಿಶ್ಲೇಷಿಸಲು ಎಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್‌ನ ತಂತ್ರಗಳನ್ನು  ಪ್ರಾಗ್ಜೀವಶಾಸ್ತ್ರದಲ್ಲಿ ಬಳಸಲಾಗಿದೆ, ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಟೈರನ್ನೊಸಾರಸ್‌ನ ಚಲನ ವೇಗ ಮತ್ತು ಕಚ್ಚುವಿಕೆಯ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಈ ತಂತ್ರಗಳಿಂದ ಅಳೆಯಬಹುದು ಹಾಗೂ ಎಕ್ಷ ರೇ ಮೈಕ್ರೋಟೊಮೊಗ್ರಫಿ ಎಂಬ ಸಾಧನವನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಂಡು ಪಳೆಯುಳಿಕೆಗಳ ಆಂತರಿಕ ವಿವರಗಳನ್ನು ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡುವುದು. ಪ್ರಾಗ್ಜೀವಶಾಸ್ತ್ರವು ಆಸ್ಟ್ರೋಬಯಾಲಜಿಗೆ ಸಹ ಕೊಡುಗೆ ನೀಡಿದೆ, ಜೀವನವು ಹೇಗೆ ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡಿರಬಹುದು ಎಂಬುದರ ಮಾದರಿಗಳನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸುವ ಮೂಲಕ ಮತ್ತು ಜೀವನದ ಪುರಾವೆಗಳನ್ನು ಪತ್ತೆಹಚ್ಚುವ ತಂತ್ರಗಳನ್ನು ಒದಗಿಸುವ ಮೂಲಕ ಇತರ ಗ್ರಹಗಳಲ್ಲಿ ಜೀವನದ ಸಾಧ್ಯತೆ ಇರಬಹುದು ಎಂದು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಬಹುದು.

ಉಪವಿಭಾಗಗಳು

ಪಳೆಯುಳಿಕೆಗಳ ಜ್ಞಾನವು ಹಾಗೂ ತಿಳುವಳಿಕೆ ಹೆಚ್ಚಾದಂತೆ, ಪ್ರಾಗ್ಜೀವಶಾಸ್ತ್ರವು ವಿಶೇಷ ಉಪವಿಭಾಗಗಳನ್ನಾಗಿ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಲಾಗಿದೆ. ಕಶೇರುಕ ಪ್ರಾಗ್ಜೀವಶಾಸ್ತ್ರವು (ವೇರ್ಟ್ಬ್ರತೆ ಪ್ಯಾಲೆಯಂಟಾಲಜಿ) ಪ್ರಾಚೀನ ಮೀನುಗಳಿಂದ ಆಧುನಿಕ ಸಸ್ತನಿಗಳ ಪೂರ್ವಜರವರೆಗಿನ ಪಳೆಯುಳಿಕೆಗಳ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸುತ್ತದೆ. ಅಕಶೇರುಕ ಪ್ರಾಗ್ಜೀವಶಾಸ್ತ್ರವು ಮೃದ್ವಂಗಿಗಳು (ಮೊಲ್ಲುಸ್ಸಿಸ್), ಸಂಧಿಪದಿಗಳು (ಆರ್ತ್ರೋಪಾಡ್‌), ವಲಯವಂತ ಹುಳಗಳು (ಅನೆಲಿಡ್)  ಮತ್ತು ಕಂಟಕ ಚರ್ಮಿಗಳಂತಹ (ಎಕಿನೊಡರ್ಮ್‌) ಪಳೆಯುಳಿಕೆಗಳ ಅಧ್ಯಯನವಾಗಿದೆ. ಪ್ಯಾಲಿಯೊಬೊಟನಿಯಲ್ಲಿ ಸಸ್ಯಗಳ, ಪಾಚಿಗಳ ಮತ್ತು ಶಿಲೀಂಧ್ರಗಳ (ಫಣ್ಗಿ) ಪಳೆಯುಳಿಕೆಯ ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ. ಪಾಲ್ಯಾ ನೊಲಜಿ ಭೂ ಸಸ್ಯಗಳು ಮತ್ತು ಪ್ರೋಟಿಸ್ಟ್‌ಗಳಿಂದ ಉತ್ಪತ್ತಿಯಾಗುವ ಪರಾಗ ಮತ್ತು ಬೀಜಕಗಳ ಅಧ್ಯಯನವಾಗಿದೆ. ಮೈಕ್ರೊಪಾಲಿಯೊಂಟಾಲಜಿ ಎಲ್ಲಾ ರೀತಿಯ ಸೂಕ್ಷ್ಮ  ಜೀವಿಗಳ ಪಳೆಯುಳಿಕೆಯ ಅಧ್ಯಯನವಾಗಿದೆ.

ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಜೀವಿಗಳ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸುವ ಬದಲು, ಪ್ರಾಗ್ಜೀವಶಾಸ್ತ್ರವು ವಿವಿಧ ಪ್ರಾಚೀನ ಜೀವಿಗಳ ನಡುವಿನ ಪರಸ್ಪರ ಕ್ರಿಯೆಗಳನ್ನು ಪರೀಷಿಸುತ್ತಾರೆ, ಅವುಗಳ ಆಹಾರ ಸರಪಳಿಗಳು ಮತ್ತು ಅವುಗಳ ಪರಿಸರದೊಂದಿಗೆ ಸಂವಹನಗಳನ್ನು ಪ್ರಾಗ್ಜೀವಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರು ಸೂಕ್ಷ್ಮವಾಗಿ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಬ್ಯಾಕ್ಟೀರಿಯಾದಿಂದ ಒಕ್ಸಿಜೆನಿಕ್  ಫೋಟೋಸಿನ್ಥೆಸಿಸ್ ನ (ಆಮ್ಲಜನಕದ ದ್ಯುತಿಸಂಶ್ಲೇಷಣೆ) ಬೆಳವಣಿಗೆಯು ವಾತಾವರಣದ ಆಮ್ಲಜನಕೀಕರಣಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಯಿತು ಮತ್ತು ಪರಿಸರ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳ ಉತ್ಪಾದಕತೆ ಮತ್ತು ವೈವಿಧ್ಯತೆಯನ್ನು ಭಾರಿ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿಸಿತು. ಇದರಿಂದ ಯುಕ್ಯಾರಿಯೋಟಿಕ್ ಕೋಶಗಳ ವಿಕಸನಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಯಿತು, ಹಾಗೂ ಎಲ್ಲಾ ಬಹುಕೋಶೀಯ ಜೀವಿಗಳ ವಿಕಸನಕ್ಕೂ ಸಹ ಕಾರಣವಾಯಿತು. ಪ್ರಾಗ್ಜೀವಶಾಸ್ತ್ರವನ್ನು ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಪ್ಯಾಲಿಯೊಕಾಲಜಿಯ ಭಾಗವಾಗಿ ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗಿದೆಯಾದರೂ,ಪ್ರಾಗ್ಜೀವಶಾಸ್ತ್ರವೂ ಭೂಮಿಯ ಹವಾಮಾನದ ಇತಿಹಾಸ ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸಿದ ಕಾರ್ಯವಿಧಾನಗಳ ಮೇಲೆ ಹೆಚ್ಚು ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸಲಾಗಿದೆ. ಪ್ಯಾಲಿಯೊಕ್ಲಿಮಾಟಾಲಜಿಯನ್ನು ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಪ್ಯಾಲಿಯೊಕಾಲಜಿಯ ಭಾಗವಾಗಿ ಪರಿಗಣಿಸಿದರೂ, ಭೂಮಿಯ ಹವಾಮಾನದ ಇತಿಹಾಸ ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸುವ ಕಾರ್ಯವಿಧಾನಗಳ ಮೇಲೆ ಹೆಚ್ಚು ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸಲಾಗಿದೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಡೆವೊನಿಯನ್ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಭೂ ಸಸ್ಯಗಳ ಕ್ಷಿಪ್ರ ವಿಸ್ತರಣೆಯು ವಾತಾವರಣದಿಂದ ಹೆಚ್ಚಿನ ಕಾರ್ಬನ್ ಡೈಆಕ್ಸೈಡ್ ಅನ್ನು ತೆಗೆದುಹಾಕಿತು, ಹಸಿರುಮನೆ (ಗ್ರೀನ್ ಹೌಸ್) ಪರಿಣಾಮವನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಿತು ಇದರಿಂದ ಕಾರ್ಬೊನಿಫೆರಸ್ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಹಿಮಯುಗವನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡಿತು. ಬಯೋಸ್ಟ್ರಾಟಿಗ್ರಫಿಯಲ್ಲಿ, ಪ್ರಾಗ್ಜೀವಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರು ಮತ್ತು ಭೂವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು ಶಿಲೆಗಳು ರೂಪುಗೊಂಡ ಕಾಲಾನುಕ್ರಮವನ್ನು ಕಂಡುಹಿಡಿಯಲು ಪಳೆಯುಳಿಕೆಗಳನ್ನು ಬಳಸುತ್ತಾರೆ. ಜೈವಿಕ ಭೂಗೋಳಶಾಸ್ತ್ರದಲ್ಲಿ ಜೀವಿಗಳ ಪ್ರಾದೇಶಿಕ ವಿತರಣೆಯನ್ನು ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಭೂಮಿಯ ಭೌಗೋಳಿಕತೆಯು ಕಾಲಾನಂತರದಲ್ಲಿ ಹೇಗೆ ಬದಲಾಗಿದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಸಹ ವಿವರಿಸಲಾಗಿದೆ.

ಸಾಕ್ಷ್ಯದ ಮೂಲಗಳು:

ದೇಹದ ಪಳೆಯುಳಿಕೆಗಳು -

ಪಳೆಯುಳಿಕೆಗಳು

ಜೀವಿಗಳ ದೇಹಗಳ ಪಳೆಯುಳಿಕೆಗಳು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಹೆಚ್ಚು ತಿಳಿವಳಿಕೆ ನೀಡುವ ಪುರಾವೆಗಳಾಗಿವೆ. ಪಳೆಯುಳಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ ಅತ್ಯಂತ ಸಾಮಾನ್ಯವಾದ ವಿಧಗಳು ಮರ, ಮೂಳೆಗಳು ಮತ್ತು ಚಿಪ್ಪುಗಳು. ಪಳೆಯುಳಿಕೆಯಾಗುವಿಕೆಯು ಒಂದು ಅಪರೂಪದ ಘಟನೆಯಾಗಿದೆ, ಮತ್ತು ಹೆಚ್ಚಿನ ಪಳೆಯುಳಿಕೆಗಳು ಸವೆತ ಅಥವಾ ರೂಪಾಂತರ (ಮೆಟಾಮಾರ್ಫಿಸಮ್)ದಿಂದ ನಾಶವಾಗುತ್ತಿದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ ಪಳೆಯುಳಿಕೆ ದಾಖಲೆಯು ಅಪೂರ್ಣವಾಗಿದೆ. ಇದರ ಹೊರತಾಗಿಯೂ, ಜೀವನದ ಇತಿಹಾಸದ ವಿಶಾಲ ಮಾದರಿಗಳನ್ನುವಿವರಿಸಲು ಇದು ಉತ್ತಮ ಮಾರ್ಗವಾಗಿದೆ. ಪಳೆಯುಳಿಕೆ ದಾಖಲೆಯಲ್ಲಿ ಸಹ ಪಕ್ಷಪಾತಗಳಿವೆ: ವಿವಿಧ ರೀತಿಯ ಜೀವಿಗಳು ಅಥವಾ ಜೀವಿಗಳ ಭಾಗಗಳ ಸಂರಕ್ಷಣೆಗೆ ವಿಭಿನ್ನ ಪರಿಸರಗಳು ಹೆಚ್ಚು ಅನುಕೂಲಕರವಾಗಿವೆ. ಇದಲ್ಲದೆ, ಮೃದ್ವಂಗಿಗಳ ಚಿಪ್ಪುಗಳಂತಹ ಈಗಾಗಲೇ ಖನಿಜೀಕರಣಗೊಂಡ ಜೀವಿಗಳ ಭಾಗಗಳನ್ನು ಮಾತ್ರ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಸಂರಕ್ಷಿಸಲಾಗಿದೆ. ಹೆಚ್ಚಿನ ಪ್ರಾಣಿ ಪ್ರಭೇದಗಳು ಮೃದುವಾದ ದೇಹವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವುದರಿಂದ, ಅವು ಪಳೆಯುಳಿಕೆಯಾಗುವ ಮೊದಲು ಅವು ಕೊಳೆಯುತ್ತಿದೆ. ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ, ಪ್ರಾಣಿಗಳಲ್ಲಿ ೩೦ ಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಫೈಲಾ ಇದ್ದರೂ , ಅರ್ಧಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು  ಪಳೆಯುಳಿಕೆಗಳಾಗಿ ಕಂಡುಬಂದಿಲ್ಲ.

ಜಿಯೋಕೆಮಿಕಲ್ ಅವಲೋಕನಗಳು -

ಜಿಯೋಕೆಮಿಕಲ್ ಅವಲೋಕನಗಳು ಒಂದು ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಜಾಗತಿಕ ಮಟ್ಟದ ಜೈವಿಕ ಚಟುವಟಿಕೆಯನ್ನು ಅಥವಾ ಕೆಲವು ಪಳೆಯುಳಿಕೆಗಳ ಸಂಬಂಧವನ್ನು ನಿರ್ಣಯಿಸಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡಬಹುದು. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಭೂಮಿಯ ಮೇಲೆ ಜೀವವು ಮೊದಲು ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡಾಗ ಬಂಡೆಗಳ ಭೂರಾಸಾಯನಿಕ ಲಕ್ಷಣಗಳನ್ನು (ಜಿಯೊಕೆಮಿಕಲ್ ಫೀಚರ್ಸ್ ) ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸಬಹುದು ಮತ್ತು ಯುಕಾರ್ಯೋಟಿಕ್ ಕೋಶಗಳ ಉಪಸ್ಥಿತಿಯ ಪುರಾವೆಗಳನ್ನು ಒದಗಿಸಬಹುದು. ಕಾರ್ಬನ್ ಐಸೊಟೋಪ್ ಅನುಪಾತಗಳ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆಗಳು ಪೆರ್ಮಿಯನ್-ಟ್ರಯಾಸಿಕ್ ಅಳಿವಿನ ಘಟನೆಯಂತಹ ಪ್ರಮುಖ ಪರಿವರ್ತನೆಗಳನ್ನು ವಿವರಿಸಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡಬಹುದು.

ಪ್ರಾಗ್ಜೀವಶಾಸ್ತ್ರದ ಇತಿಹಾಸ-

ಗ್ರೀಕ್ ತತ್ವಜ್ಞಾನಿ ಕ್ಸೆನೋಫೇನ್ಸ್

ಪ್ರಾಗ್ಜೀವಶಾಸ್ತ್ರವು ಸುಮಾರು ೧೮೦೦ ರಲ್ಲಿ ಸ್ಥಾಪಿತವಾಯಿತು. ಪುರಾತನ ಗ್ರೀಕ್ ತತ್ವಜ್ಞಾನಿ ಕ್ಸೆನೋಫೇನ್ಸ್ (೫೭೦ – ೪೮೦ ಬಿಸಿಇ)  ಸಮುದ್ರದ ಚಿಪ್ಪುಗಳ ಪಳೆಯುಳಿಕೆಗಳಿಂದ ಕೆಲವು ಭೂಪ್ರದೇಶಗಳು ಒಮ್ಮೆ ನೀರಿನ ಅಡಿಯಲ್ಲಿವೆ ಎಂದು ತೀರ್ಮಾನಿಸಿದರು. ಚೀನೀ ನಿಸರ್ಗಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞ ಶೆನ್ ಕುವೊ (೧೦೩೧ - ೧೮೯೫) ಹವಾಮಾನ ಬದಲಾವಣೆಯ ಸಿದ್ಧಾಂತವನ್ನು ಪ್ರಸ್ತಾಪಿಸಿದರು , ಅವನ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಬಿದಿರು ತುಂಬಾ ಒಣಗಿದ್ದ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಶಿಲಾರೂಪದ ಬಿದಿರಿನ ಉಪಸ್ಥಿತಿಯ ಬಗ್ಗೆಯೂ ಸಹ ಸಿದ್ಧಾಂತವನ್ನು ಬರೆದಿದ್ದಾರೆ. ಈ ಪ್ರಮುಖ ಘಟನೆಗಳು ಪ್ರಾಗ್ಜೀವಶಾಸ್ತ್ರದ ಸ್ಥಾಪನೆಗೆ ಕಾರಣವಾಯಿತು. ಇಟಾಲಿಯನ್ ನವೋದಯದಲ್ಲಿ, ಲಿಯೊನಾರ್ಡೊ ಡಾ ವಿನ್ಸಿ ಕ್ಷೇತ್ರಕ್ಕೆ ಹಲವಾರು ಮಹತ್ವದ ಕೊಡುಗೆಗಳನ್ನು ನೀಡಿದರು ಮತ್ತು ಹಲವಾರು ಪಳೆಯುಳಿಕೆಗಳನ್ನು ಚಿತ್ರಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಲಿಯೊನಾರ್ಡೊ ಅವರ ಕೊಡುಗೆಗಳು ಪ್ರಾಗ್ಜೀವಶಾಸ್ತ್ರದ ಇತಿಹಾಸಕ್ಕೆ ಕೇಂದ್ರಿತವಾಗಿದೆ ಏಕೆಂದರೆ ಅವರು ಪ್ರಾಗ್ಜೀವಶಾಸ್ತ್ರದ ಎರಡು ಮುಖ್ಯ ಶಾಖೆಗಳಾದ ಇಚ್ನಾಲಜಿ ಮತ್ತು ದೇಹದ ಪಳೆಯುಳಿಕೆ ಪ್ರಾಗ್ಜೀವಶಾಸ್ತ್ರದ ನಡುವೆ ನಿರಂತರತೆಯ ರೇಖೆಯನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಿದರು. ೧೮ ನೇ ಶತಮಾನದ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಜಾರ್ಜಸ್ ಕ್ಯುವಿಯರ್ ಅವರು ತುಲನಾತ್ಮಕ ಅಂಗರಚನಾಶಾಸ್ತ್ರವನ್ನು ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಅಧ್ಯಯನವನ್ನಾಗಿ ಸ್ಥಾಪಿಸಿದರು ಮತ್ತು  ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಪಳೆಯುಳಿಕೆ ಯಾವುದೇ ಜೀವಂತ ಪ್ರಾಣಿಗಳನ್ನು ಹೋಲುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ಸಾಬೀತುಪಡಿಸುವ ಮೂಲಕ, ಪ್ರಾಣಿಗಳು ಅಳಿವಿನಂಚಿಗೆ ಹೋಗಬಹುದು , ಇದು ಪ್ರಾಗ್ಜೀವಶಾಸ್ತ್ರದ ಹೊರಹೊಮ್ಮುವಿಕೆಗೆ ಒಂದು ಪ್ರಮುಖ ಕಾರಣವಾಯಿತು. ಪಳೆಯುಳಿಕೆ ದಾಖಲೆಯ ವಿಸ್ತಾರವಾದ ಜ್ಞಾನವು ಭೂವಿಜ್ಞಾನದ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯಲ್ಲಿ, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಸ್ಟ್ರಾಟಿಗ್ರಫಿಯಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಪಾತ್ರವನ್ನು ವಹಿಸಿದೆ. ಮೇರಿ ಅನ್ನಿಂಗ್ ಪ್ರಾಗ್ಜೀವಶಾಸ್ತ್ರದ ಕ್ಷೇತ್ರಕ್ಕೆ ಗಮನಾರ್ಹ ಕೊಡುಗೆ ನೀಡಿದಳು; ಅವಳು ಸರೀಸೃಪ ಪಳೆಯುಳಿಕೆಗಳನ್ನು ಕಂಡುಹಿಡಿದಳು, ಇದು ಮೊದಲ ಸರೀಸೃಪ ಪಳೆಯುಳಿಕೆಯನ್ನು ಕಂಡುಹಿಡಿದಿದೆ. ಡಿಎನ್ಎ ಮತ್ತು ಆರ್ ಎನ್ಎ ಪ್ಯಾಲಿಯೊಂಟಾಲಜಿಯಲ್ಲಿ ಮಹತ್ವದ ಪಾತ್ರ ಹೊಂದಿದೆ. ಪ್ರಾಚೀನ ಜೀವರಾಶಿಗಳ ಅವಶೇಷಗಳಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುವ ಡಿಎನ್ಎ ಮತ್ತು ಆರ್ ಎನ್ಎ ಮೂಲಕ ಅವರ ಜೀವನ ಕುರಿತು ಹೆಚ್ಚಿನ ಮಾಹಿತಿಯನ್ನು ಪಡೆಯಬಹುದು. ಇದು ಪ್ರಾಗ್ಜೀವಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರಿಗೆ ಪ್ರಾಚೀನ ಜೀವರಾಶಿಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಹೊಸ ಅರಿವು ನೀಡುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ವಂಶಾನುಗತ ಅಧ್ಯಯನಗಳ ಮೂಲಕ ಜೀವರಾಶಿಗಳ ಸಂಬಂಧಗಳನ್ನು ಸ್ಪಷ್ಟಪಡಿಸುತ್ತಾರೆ. ಹೀಗೆ, ಡಿಎನ್ಎ ಮತ್ತು ಆರ್ ಎನ್ಎ ಪ್ರಾಚೀನ ಜೀವರಾಶಿಗಳ ಅಧ್ಯಯನದಲ್ಲಿ ಅತ್ಯಂತ ಮಹತ್ವದ ಸಾಧನೆಗಳಾಗಿವೆ.

ಪ್ರಾಗ್ಜೀವಶಾಸ್ತ್ರ ಅಥವಾ ಪ್ಯಾಲಿಯೊಂಟಾಲಜಿ ಪ್ರಾಚೀನ ಕಾಲದ ಜೀವರಾಶಿಗಳ ಅಧ್ಯಯನದ ಮೂಲಕ ಪ್ರಾಣಿಜಗತ್ತಿನ ಹಿನ್ನಲೆಯನ್ನು ಪರಿಚಯಿಸುತ್ತದೆ. ಕನಸಿನ ಅಂತರಾಳದಲ್ಲಿನ ಅದ್ಭುತ ಹಕ್ಕಿಗಳು, ಹಾಗೂ ಇತರ ಪ್ರಾಚೀನ ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಅವಶೇಷಗಳ ಮೂಲಕ ನಮಗೆ ಪ್ರಾಚೀನ ಜೀವರಾಶಿಗಳ ಚಿತ್ರಣವನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ. ಹೀಗೆ ಪ್ರಾಗ್ಜೀವಶಾಸ್ತ್ರದ ಮೂಲಕ ನಾವು ಪ್ರಾಚೀನ ಕಾಲದ ಪರಿಸರಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಹಲವಾರು ಮಾಹಿತಿಗಳನ್ನು ಸಹ ಸಂಗ್ರಹಿಸಬಹುದು. ಇದು ನಮಗೆ ಪ್ರಾಚೀನ ಕಾಲದ ಪ್ರಾಣಿ ಜೀವನದ ಬಗ್ಗೆ ಹಲವಾರು ಅನುಭವಗಳನ್ನು ಹೊಂದಲು ಅವಕಾಶ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಇದು ವಿಜ್ಞಾನದ ಮೂಲಕ ನಮ್ಮ ಇತಿಹಾಸದ ಹಿನ್ನಲೆಯನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶಿಸುತ್ತಾ ನಮಗೆ ನಮ್ಮ ಪ್ರಾಚೀನ ಸಂಸ್ಕೃತಿಗಳ ಅರಿವು ತಿಳಿಸುತ್ತದೆ. ಹೀಗೆ, ಪ್ಯಾಲಿಯೊಂಟಾಲಜಿ ನಮಗೆ ಹಲವಾರು ಮುಖ್ಯ ವಿದ್ಯಗಳನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ, ಅದರ ಮೂಲಕ ಹಲವಾರು ಹೊಸ ಅನುಸಂಧಾನಗಳನ್ನು ಮಾಡಿ ನಾವು ನಮ್ಮ ಭೂಮಿಯ ಇತಿಹಾಸವನ್ನು ಹೊಸ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ಪರಿಚಯಿಸಬಹುದು.