ವಿಷಕಾರಿ ಪಕ್ಷಿಗಳು
ವಿಷಕಾರಿ ಪಕ್ಷಿಗಳು ಪರಭಕ್ಷಕಗಳಿಂದ ತಮ್ಮನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ವಿಷವನ್ನು ಬಳಸುವ ಪಕ್ಷಿಗಳು. ಯಾವುದೇ ಜಾತಿಯ ಪಕ್ಷಿಗಳು ಸಕ್ರಿಯವಾಗಿ ಚುಚ್ಚುಮದ್ದು ಅಥವಾ ವಿಷವನ್ನು ಉತ್ಪಾದಿಸುತ್ತವೆ ಎಂದು ತಿಳಿದಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ಪತ್ತೆಯಾದ ವಿಷಕಾರಿ ಪಕ್ಷಿಗಳು ಸ್ಪರ್ಶಿಸಲು ಮತ್ತು ತಿನ್ನಲು ವಿಷಕಾರಿ ಎಂದು ತಿಳಿದುಬಂದಿದೆ. ಈ ಪಕ್ಷಿಗಳು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಅವರು ತಿನ್ನುವ ಪ್ರಾಣಿಗಳು ಮತ್ತು ಸಸ್ಯಗಳಿಂದ ವಿಷವನ್ನು ಬೇರ್ಪಡಿಸುತ್ತವೆ, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ವಿಷಕಾರಿ ಕೀಟಗಳು. ತಿಳಿದಿರುವ ವಿಷಕಾರಿ ಗುಣಲಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಪಕ್ಷಿಗಳು ಪಪುವಾ ನ್ಯೂಗಿನಿಯಾದ ಪಿಟೊಹುಯಿ ಮತ್ತು ಇಫ್ರಿಟಾ ಪಕ್ಷಿಗಳು, ಯುರೋಪಿಯನ್ ಕ್ವಿಲ್, ಸ್ಪರ್-ರೆಕ್ಕೆಯ ಹೆಬ್ಬಾತು, ಹೂಪೋಸ್, ಕಂಚಿನ ಪಾರಿವಾಳ ಮತ್ತು ಕೆಂಪು ವಾರ್ಬ್ಲರ್, ಇತರವುಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿವೆ. [೧]
ಪಿಟೊಹುಯಿ, ಇಫ್ರಿಟಾ, ಮತ್ತು ರೂಫಸ್ ಅಥವಾ ಕಡಿಮೆ ಶ್ರೀಕೆಥ್ರಶ್ ತಮ್ಮ ಚರ್ಮ ಮತ್ತು ಗರಿಗಳಲ್ಲಿ ಬ್ಯಾಟ್ರಾಚೋಟಾಕ್ಸಿನ್ ಅನ್ನು ಸೀಕ್ವೆಸ್ಟರ್ ಮಾಡುತ್ತದೆ. [೨] ಆಫ್ರಿಕನ್ ಸ್ಪರ್-ರೆಕ್ಕೆಯ ಹೆಬ್ಬಾತು ತಿನ್ನಲು ವಿಷಕಾರಿಯಾಗಿದೆ ಏಕೆಂದರೆ ಅದು ತಿನ್ನುವ ಬ್ಲಿಸ್ಟರ್ ಜೀರುಂಡೆಗಳಿಂದ ತನ್ನ ಅಂಗಾಂಶಗಳಲ್ಲಿ ವಿಷವನ್ನು ಬೇರ್ಪಡಿಸುತ್ತದೆ. [೩] ಯುರೋಪಿಯನ್ ಕ್ವಿಲ್ ವಿಷಕಾರಿ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅವುಗಳ ವಲಸೆಯಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ಹಂತಗಳಲ್ಲಿ ಕೋಟರ್ನಿಸಂಗೆ ಕಾರಣವಾಗಬಹುದು.
ಆರಂಭಿಕ ಸಂಶೋಧನೆ
ಬದಲಾಯಿಸಿ೧೯೯೨ ರಲ್ಲಿ ವಿಷಕಾರಿ ಪಕ್ಷಿಗಳ ಮೇಲೆ ಮಾಡಿದ ಮೊದಲ ಸಂಶೋಧನೆಯನ್ನು ಡಂಬಾಚರ್ ಮತ್ತು ಇತರರು ಪ್ರಕಟಿಸಿದರು., [೪] ನ್ಯೂರೋಟಾಕ್ಸಿನ್ ಹೋಮೋಬ್ಯಾಟ್ರಾಕೋಟಾಕ್ಸಿನ್,ಇದು ಎನ್.ಎ.+ ಚಾನಲ್ಗಳನ್ನು ಧ್ರುವೀಕರಿಸುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಸ್ಟೀರಾಯ್ಡ್ ಆಲ್ಕಲಾಯ್ಡ್ನ ಕುರುಹುಗಳನ್ನು ಪಿಟೊಹುಯಿ ಮತ್ತು ಇಫ್ರಿಟಾ ಕುಲದ ನ್ಯೂ ಗಿನಿಯಾ ಪ್ಯಾಸರೀನ್ ಪಕ್ಷಿಗಳ ಅನೇಕ ಜಾತಿಗಳ ಗರಿಗಳಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ದೇಹದ ಅಂಗಾಂಶಗಳಲ್ಲಿ ಕಂಡುಹಿಡಿದಿದೆ . [೫] ೧೯೯೨ ರ ಮೊದಲು, ನ್ಯೂ ಗಿನಿಯಾದ ಪಾಸೆರೀನ್ ಪಕ್ಷಿಗಳ ವಿಷವು ಪಶ್ಚಿಮ ಕೊಲಂಬಿಯಾದ ಮೂರು ಜಾತಿಯ ವಿಷಕಾರಿ ಕಪ್ಪೆಗಳಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಕಂಡುಬಂದಿದೆ ( ಫೈಲೋಬೇಟ್ಸ್ ಟೆರಿಬಿಲಿಸ್, ಫಿಲೋಬೇಟ್ಸ್ ಬೈಕಲರ್, ಫಿಲೋಬೇಟ್ಸ್ ಅರೊಟೇನಿಯಾ ). ಸೆರೆಯಲ್ಲಿ ಇರಿಸಲಾಗಿರುವ ಫಿಲೋಬೇಟ್ಗಳು ಜೀವಾಣುಗಳನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸುವುದಿಲ್ಲ, ಮತ್ತು ವಿಷತ್ವದ ಪ್ರಮಾಣವು ಅವುಗಳ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯಲ್ಲಿರುವ ಪಿಟೊಹುಯಿಸ್ಗಳಲ್ಲಿ ಬದಲಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ಎರಡೂ ಸಂಗತಿಗಳು ಆಹಾರದಿಂದ ವಿಷವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತವೆ ಎಂದು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ವಿಷಕಾರಿ ಪಕ್ಷಿಗಳ ಆಹಾರದಲ್ಲಿ ವಿಷಕಾರಿ ಕೀಟಗಳು, ಪ್ರಾಥಮಿಕವಾಗಿ ಜೀರುಂಡೆಗಳು, ಪಕ್ಷಿಗಳ ವಿಷತ್ವಕ್ಕೆ ಸಾಮಾನ್ಯ ಮೂಲಗಳಾಗಿವೆ. ಪಿಟೊಹುಯಿ ಮತ್ತು ಇಫ್ರಿಟಾದ ನ್ಯೂ ಗಿನಿಯಾ ಪಕ್ಷಿ ಪ್ರಭೇದಗಳಲ್ಲಿ, ಸ್ಥಳೀಯವಾಗಿ ನಾನಿಸಾನಿ ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ಚೊರೆಸಿನ್ ಕುಲದ ಜೀರುಂಡೆಗಳು ಈ ಪಕ್ಷಿಗಳ ಪ್ರಮುಖ ಆಹಾರ ಮೂಲಗಳು ಮತ್ತು ವಿಷಕಾರಿ ಮೂಲಗಳಾಗಿವೆ. [೬]
ಜೀವಾಣುಗಳ ಬಳಕೆ
ಬದಲಾಯಿಸಿವಿಷವು ಪಕ್ಷಿಗಳೊಳಗೆ ವಿಕಸನಗೊಂಡ ವಿಷಕಾರಿ ಶಸ್ತ್ರಾಸ್ತ್ರಗಳ ಏಕೈಕ ರೂಪವಾಗಿದೆ, ಮತ್ತು ಇದು ಪಕ್ಷಿಗಳ ವಂಶಾವಳಿಗಳ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಸ್ವತಂತ್ರ ಸಮೂಹಗಳಲ್ಲಿ (ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಪಿಟೊಹುಯಿ ಮತ್ತು ಇಫ್ರಿಟಾ) ಪಡೆಯಲಾಗಿದೆ ಎಂದು ತೋರುತ್ತದೆ. ಈ ಸಮೂಹಗಳು ಫೈಲೋಜೆನಿಯ ತುದಿಗಳ ಬಳಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ, ಇದು ಲಾಭಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ನಷ್ಟದ ದರದೊಂದಿಗೆ ಸಂಯೋಜಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ, ಅನೇಕ ವಂಶಾವಳಿಗಳು ಸಮಯದ ಮೂಲಕ ವಿಷವನ್ನು ಬೇರ್ಪಡಿಸುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ವಿಕಸನಗೊಳಿಸಿರಬಹುದು, ಆದರೆ ತರುವಾಯ ಆ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡಿವೆ ಎಂದು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. [೭] ಈ ರಾಸಾಯನಿಕ ರಕ್ಷಣೆಯನ್ನು ಹಾವುಗಳು, ರಾಪ್ಟರ್ಗಳು ಮತ್ತು ಕೆಲವು ಆರ್ಬೋರಿಯಲ್ ಮಾರ್ಸ್ಪಿಯಲ್ಗಳಂತಹ ಪರಭಕ್ಷಕಗಳ ವಿರುದ್ಧ ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ಊಹಿಸಲಾಗಿದೆ. ಎಕ್ಟೋಪರಾಸೈಟ್ಗಳ ವಿರುದ್ಧ ರಕ್ಷಣೆಯಾಗಿ ಚರ್ಮ/ಗರಿಗಳ ವಿಷತ್ವವನ್ನು ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ಊಹಿಸಲಾಗಿದೆ. ಬ್ಯಾಟ್ರಾಚೋಟಾಕ್ಸಿನ್ಗಳು ಕೀಟಗಳ ದೂರದ ಸಂಬಂಧಿತ ಆದೇಶಗಳಿಗೆ ವಿಷಕಾರಿ ಎಂದು ಕಂಡುಬಂದಿದೆ, ಇದು ಬ್ಯಾಟ್ರಾಕೋಟಾಕ್ಸಿನ್ಗಳು ವ್ಯಾಪಕ ಶ್ರೇಣಿಯ ಎಕ್ಟೋಪರಾಸೈಟ್ ಆರ್ತ್ರೋಪಾಡ್ಗಳ ವಿರುದ್ಧ ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿರಬಹುದು ಎಂದು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.
ಈ ಎಕ್ಟೋಪರಾಸೈಟ್ಗಳು ಪಿಟೊಹುಯಿ ಮತ್ತು ಇಫ್ರಿಟಾ ಕುಲದ ಪಕ್ಷಿಗಳ ಸಂತಾನೋತ್ಪತ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಪಾತ್ರವಹಿಸುತ್ತವೆ ಎಂದು ಕಂಡುಬಂದಿದೆ, ಇದರಲ್ಲಿ ಆತಿಥೇಯರ ಮೇಲೆ ಅವುಗಳ ಉಪಸ್ಥಿತಿಯು ಸಂತಾನೋತ್ಪತ್ತಿ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಖರ್ಚು ಮಾಡುವ ಸಮಯ ಮತ್ತು ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತದೆ. ವಿಷಕಾರಿ ಹಕ್ಕಿಗಳಲ್ಲಿ ಬ್ಯಾಟ್ರಾಚೋಟಾಕ್ಸಿನ್ನ ಬೆಳವಣಿಗೆಯು ಎಕ್ಟೋಪರಾಸೈಟ್ಗಳ ವಿರುದ್ಧವಾಗಿ ಈ ಪಕ್ಷಿಗಳ ಪ್ರಯೋಜನಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಯಿತು, ಏಕೆಂದರೆ ಅವು ಪಕ್ಷಿಗಳ ದೇಹದ ಅಂಗಾಂಶ ಮತ್ತು ಗರಿಗಳ ಮೇಲೆ ಅಭಯಾರಣ್ಯವನ್ನು ಕಂಡುಹಿಡಿಯುವುದರಿಂದ ಪರಾವಲಂಬಿಗಳನ್ನು ತಡೆಯುತ್ತವೆ, ಇದು ಎಕ್ಟೋಪರಾಸೈಟ್ಗಳು ಲೈಂಗಿಕ ಆಯ್ಕೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಮುಖ ವಿಕಸನೀಯ ಶಕ್ತಿಯಾಗಿದೆ ಎಂದು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. [೮]
ಪಕ್ಷಿಗಳಲ್ಲಿ ಬ್ಯಾಟ್ರಾಕೋಟಾಕ್ಸಿನ್ಗಳ ಮೂಲ
ಬದಲಾಯಿಸಿಪಕ್ಷಿಗಳು ಸೇವಿಸುವ ಜೀವಿಗಳಲ್ಲಿ ಬ್ಯಾಟ್ರಾಕೋಟಾಕ್ಸಿನ್ಗಳ ಹುಡುಕಾಟವು ಇನ್ನೂ ಬಾಹ್ಯ ಮೂಲವನ್ನು ಸೂಚಿಸಬೇಕಾಗಿದೆ. ಹೊಟ್ಟೆಯ ವಿಷಯದ ಅಧ್ಯಯನಗಳು ವಿವಿಧ ಆರ್ತ್ರೋಪಾಡ್ಗಳು, ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಕೀಟಗಳು ಮತ್ತು ಸಾಂದರ್ಭಿಕ ಹಣ್ಣುಗಳನ್ನು ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸುತ್ತವೆ, ಆದರೆ ಈ ವಸ್ತುಗಳ ರಾಸಾಯನಿಕ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆಗಳು ಜೀವಾಣುಗಳ ಉಪಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸಲು ವಿಫಲವಾಗಿವೆ. ಏವಿಯನ್ ಬ್ಯಾಟ್ರಾಚೋಟಾಕ್ಸಿನ್ಗಳನ್ನು ಡಿ ನೊವೊ ಸಂಶ್ಲೇಷಿಸದಿದ್ದರೆ ಮಾತ್ರ ಮೂಲಗಳ ಮೇಲೆ ಊಹಿಸಬಹುದು. ಸ್ನಾಯುಗಳು, ಒಳಾಂಗಗಳು ಮತ್ತು ಚರ್ಮದ ಆಳವಾದ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಬ್ಯಾಟ್ರಾಕೋಟಾಕ್ಸಿನ್ಗಳ ಸಂಭವವು ಈ ಪದಾರ್ಥಗಳನ್ನು ಪ್ರಾಸಂಗಿಕವಾಗಿ ಅನ್ವಯಿಸುವುದರ ವಿರುದ್ಧ ವಾದಿಸುತ್ತದೆ, ಅಂದರೆ, ಆರ್ತ್ರೋಪಾಡ್ಗಳು, ಹಣ್ಣುಗಳು ಅಥವಾ ಇತರ ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ನೇರವಾಗಿ ಪುಕ್ಕಗಳ ಮೇಲೆ ಹೊದಿಸಿದ ಪಾಸರೀನ್ಗಳಲ್ಲಿ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ "ಆಂಟಿಟಿಂಗ್" ನ ವರ್ತನೆ ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ. ಪ್ರಾಯಶಃ ಪಕ್ಷಿಗಳು ಸೂಕ್ಷ್ಮಜೀವಿಗಳಿಂದ ಉತ್ಪತ್ತಿಯಾಗುವ ಬ್ಯಾಟ್ರಾಚೋಟಾಕ್ಸಿನ್ಗಳನ್ನು ಸೀಕ್ವೆಸ್ಟರ್ ಮಾಡುವ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಪಫರ್ಫಿಶ್ ತಮ್ಮ ಚರ್ಮದಲ್ಲಿರುವ ಬ್ಯಾಕ್ಟೀರಿಯಾದಿಂದ ಟೆಟ್ರೋಡೋಟಾಕ್ಸಿನ್, ಮತ್ತೊಂದು ನ್ಯೂರೋಟಾಕ್ಸಿನ್ ಅನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳಬಹುದು. [೯]
ಸಹ ನೋಡಿ
ಬದಲಾಯಿಸಿ- ವಿಷಕಾರಿ ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಪಟ್ಟಿ
- ವಿಷಕಾರಿ ಉಭಯಚರಗಳು
- ವಿಷಕಾರಿ ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಪಟ್ಟಿ
- ವಿಷಪೂರಿತ ಹಾವು
- ವಿಷಪೂರಿತ ಮೀನು
- ವಿಷಪೂರಿತ ಸಸ್ತನಿಗಳು
ಉಲ್ಲೇಖಗಳು
ಬದಲಾಯಿಸಿ- ↑ Ligabue-Braun, Rodrigo (June 1, 2015). "Poisonous Birds: A Timely Review". Toxicon. 99: 102–108.
- ↑ "Ifrita the poisonous passerine". Archived from the original on April 1, 2009. Retrieved 2010-06-28.
- ↑ "Death by toxic goose. Amazing waterfowl facts part II". Archived from the original on August 25, 2010. Retrieved 2010-06-28.
- ↑ Dumbacher, J.P. (October 30, 1992). "Homobatrachotoxin in the Genus Pitohui: Chemical Defense in Birds?". Science. 258 (5083): 799–801.
- ↑ Weldon, Paul J. (2000). "Avian Chemical Defense: Toxic Birds Not of a Feather". Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America. 97 (24): 12948–12949.
- ↑ Ligabue-Braun, Rodrigo (June 1, 2015). "Poisonous Birds: A Timely Review". Toxicon. 99: 102–108.
- ↑ https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4963826/
- ↑ Mouritsen, Kim N. (March 1994). "Toxic Birds: Defence against Parasites?". Oikos. 69 (2): 357–358.
- ↑ https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC34071/