ಎಮಿರೇಟ್ ಆಫ್ ಮುಲ್ತಾನ್
ಎಮಿರೇಟ್ ಆಫ್ ಮುಲ್ತಾನ್ ವಾಯುವ್ಯ ಭಾರತದ ಉಪಖಂಡದ ಪಂಜಾಬ್ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಮಧ್ಯಕಾಲೀನ ಭಾರತದ ರಾಜ್ಯವಾಗಿತ್ತು[೩] ಅದು ಮುಲ್ತಾನ್ ನಗರದ ಸುತ್ತ ಕೇಂದ್ರೀಕೃತವಾಗಿತ್ತು (ಇಂದಿನ ಪಂಜಾಬ್, ಪಾಕಿಸ್ತಾನ). ಇದು ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಕಾಶ್ಮೀರದ ಕೆಲವು ಭಾಗಗಳಿಗೆ ವಿಸ್ತರಿಸಿತು ಮತ್ತು ಇಂದಿನ ಪಂಜಾಬ್ನ ಭಾಗಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿತ್ತು. ಇದನ್ನು ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಬಾನು ಮುನಬ್ಬಿಹ್ ಬುಡಕಟ್ಟು ಜನಾಂಗದವರು ಆಳುತ್ತಿದ್ದರು. 959 ರಲ್ಲಿ ಸಾಮಾನ್ಯ ಯುಗ ಕ್ರಿ.ಶ., ಮುಲ್ತಾನ್ ನ ಲೋದಿ ರಾಜವಂಶದ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ಇಸ್ಮಾಯಿಲಿ ಖರ್ಮಾಟಿಯನ್ ಎಮಿರೇಟ್ ನ ನಿಯಂತ್ರಣವನ್ನು ಪಡೆದರು ಮತ್ತು 1010 ರಲ್ಲಿ, ಇದನ್ನು ಘಜ್ನವಿದ್ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯವು ವಶಪಡಿಸಿಕೊಂಡಿತು.[೪]
ಎಮಿರೇಟ್ ಆಫ್ ಮುಲ್ತಾನ್ | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
855–1010 | |||||||||
Capital | ಮುಲ್ತಾನ್ | ||||||||
Religion | Islam | ||||||||
Government | ಎಮಿರೇಟ್ | ||||||||
History | |||||||||
• ಒಂದನೇ ಮುನಬ್ಬಿಹ್ ಅಬ್ಬಾಸಿದ್ ಖಲೀಫತ್ ನೇತೃತ್ವದಲ್ಲಿ ಅಧಿಕಾರಕ್ಕೆ ಬಂದನು | 855 | ||||||||
• ಅಲ್-ಮುತವಾಕಿಲ್ ಹತ್ಯೆ ಮತ್ತು ಸಮರಾದಲ್ಲಿನ ಅರಾಜಕತೆಯು ಬಾನು ಮುನಬ್ಬಿಹ್ ಗೆ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವನ್ನು ಘೋಷಿಸಲು ಅನುವು ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟಿತು | 861 | ||||||||
• ಮುಲ್ತಾನ್ ಲಾವಿಯ ಲೋದಿ ರಾಜವಂಶವು ಬಾನು ಮುನಬ್ಬಿಹ್ ಅನ್ನು ಪದಚ್ಯುತಗೊಳಿಸಿತು | 959 | ||||||||
• ಮುಲ್ತಾನ್ ಎಮಿರೇಟ್ ಕೊನೆಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ | 1010 | ||||||||
| |||||||||
Today part of | ಪಾಕಿಸ್ತಾನ ಭಾರತ |
ಸ್ಥಳ
ಬದಲಾಯಿಸಿಸಮರಾದಲ್ಲಿ ಅರಾಜಕತೆಯ ನಂತರ ಮುಲ್ತಾನ್ ಎಮಿರೇಟ್ ಸ್ವತಂತ್ರವಾಯಿತು. ಇದು ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ದಕ್ಷಿಣ ಪಂಜಾಬಿನಲ್ಲಿ ಇತ್ತು, ಇದು ಪಂಜಾಬಿನ ಉತ್ತರದಲ್ಲಿ ಹಿಂದೂ ಶಾಹಿ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯ, ಪಾಕಿಸ್ತಾನದಲ್ಲಿ ಪಾಕಿಸ್ತಾನ ಮತ್ತು ಸಿಂಧ್ ನ ದಕ್ಷಿಣದಲ್ಲಿ ಹಬ್ಬಾರಿ ರಾಜವಂಶದ ಗಡಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿತ್ತು.
ಇತಿಹಾಸ
ಬದಲಾಯಿಸಿಜನರಲ್ ಮುಹಮ್ಮದ್ ಬಿನ್ ಖಾಸಿಮ್ ನೇತೃತ್ವದಲ್ಲಿ ಉಮಯ್ಯದ್ ಕ್ಯಾಲಿಫೇಟ್ ಅನ್ನು ವಶಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಮೂಲಕ ಮುಲ್ತಾನ್ ಸಿಂಧ್ ಜೊತೆಗೆ ಮುಸ್ಲಿಮರ ಆಳ್ವಿಕೆಗೆ ಒಳಪಟ್ಟಿತು. ಒಂಬತ್ತನೆಯ ಶತಮಾನದ ಮಧ್ಯಭಾಗದಲ್ಲಿ, ಸಿಂಧ್ ನಲ್ಲಿ ಅಬ್ಬಾಸಿದ್ ಅಧಿಕಾರವು ಕ್ರಮೇಣ ಕ್ಷೀಣಿಸಿತು. ಸಿಂಧ್ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರ ಸರ್ಕಾರದ ಅಧಿಕಾರವು ಕ್ಷೀಣಿಸುತ್ತಿದ್ದಂತೆ, ಈ ಪ್ರದೇಶವು ವಿಕೇಂದ್ರೀಕರಣದ ಅವಧಿಗೆ ಒಳಗಾಯಿತು.[೫] ಮುಲ್ತಾನ್ ಅರಬ್ ಬುಡಕಟ್ಟು ಜನಾಂಗದ ಬಾನು ಮುನಬ್ಬಿಹ್ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ಸ್ವತಂತ್ರ ಎಮಿರೇಟ್ನ ರಾಜಧಾನಿಯಾಯಿತು.
ಬಾನು ಮುನಬ್ಬಿಹ್ (ಕ್ರಿ.ಶ. 855–959)
ಬದಲಾಯಿಸಿ800 ರ ದಶಕದ ಮಧ್ಯಭಾಗದಲ್ಲಿ, ಪ್ರವಾದಿ ಮುಹಮ್ಮದ್ ಅವರ ಖುರೈಶ್ ಬುಡಕಟ್ಟು ಜನಾಂಗದಿಂದ ಬಂದವರು ಎಂದು ಹೇಳಿಕೊಂಡ "ಬಾನು ಮುನಬ್ಬಿಹ್" ("ಬಾನು ಸಾಮಾ" ಎಂದೂ ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ) ಮುಲ್ತಾನ್ ಅನ್ನು ಆಳಲು ಬಂದರು ಮತ್ತು ಮುಂದಿನ ಶತಮಾನದವರೆಗೆ ಎಮಿರೇಟ್ ಅನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಿದರು.[೬] 10 ನೇ ಶತಮಾನದ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ, ಅಹ್ಮದ್ ಇಬ್ನ್ ರುಸ್ತಾಹ್ ಮುಲ್ತಾನ್ನಲ್ಲಿ ಉತ್ತಮವಾಗಿ ಸ್ಥಾಪಿತವಾದ ಎಮಿರೇಟ್ ಅನ್ನು ವರದಿ ಮಾಡಿದ ಮೊದಲಿಗರು. ಮುಹಮ್ಮದ್ ಬಿನ್ ಅಲ್-ಖಾಸಿಮ್ ಬಿನ್ ಮುನಬ್ಬಿಹ್ ಅವರ ಪೂರ್ಣ ಹೆಸರು ಮುಹಮ್ಮದ್ ಬಿರುನಿ, ಮುಲ್ತಾನ್ ನ ಬಾನು ಮುನಬ್ಬಿಹ್ (ಸಮಿದ್) ಆಡಳಿತಗಾರರಲ್ಲಿ ಮೊದಲನೆಯವನು ಎಂದು ಅಲ್-ಬಿರುನಿ ವರದಿ ಮಾಡಿದೆ - ಅವರು ಮುಲ್ತಾನ್ ಅನ್ನು ವಶಪಡಿಸಿಕೊಂಡರು ಮತ್ತು ಹಿಂಭಾಗದಲ್ಲಿ "ಮಿಹಿರಾದೇವ" ("ಸೂರ್ಯ ದೇವರು") ಎಂಬ ಹಿಂದೂ ಬಿರುದನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಬೆಳ್ಳಿಯ ದಮ್ಮಾಗಳನ್ನು ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡಿದರು.[೬] ಈ ಯುಗದಲ್ಲಿ, ಮುಲ್ತಾನ್ ಸೂರ್ಯ ದೇವಾಲಯವನ್ನು 10 ನೇ ಶತಮಾನದ ಅರಬ್ ಭೂಗೋಳಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞ ಅಲ್-ಮುಕದ್ದಾಸಿ ನಗರದ ಅತ್ಯಂತ ಜನನಿಬಿಡ ಭಾಗದಲ್ಲಿದೆ ಎಂದು ಗುರುತಿಸಿದ್ದಾರೆ.[೭] ಹಿಂದೂ ದೇವಾಲಯವು ಮುಸ್ಲಿಂ ಆಡಳಿತಗಾರರಿಗೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ತೆರಿಗೆ ಆದಾಯವನ್ನು ಗಳಿಸಿಕೊಟ್ಟಿದೆ ಎಂದು ಗಮನಿಸಲಾಗಿದೆ,[೮] ಕೆಲವು ಖಾತೆಗಳಿಂದ ರಾಜ್ಯದ ಆದಾಯದ 30% ವರೆಗೆ.[೯] ಈ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ನಗರದ ಅರೇಬಿಕ್ ಅಡ್ಡಹೆಸರು "ಫರಾಜ್ ಬೈತ್ ಅಲ್-ದಹಾಬ್", ("ಫ್ರಾಂಟಿಯರ್ ಹೌಸ್ ಆಫ್ ಗೋಲ್ಡ್"), ಇದು ನಗರದ ಆರ್ಥಿಕತೆಗೆ ದೇವಾಲಯದ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆಯನ್ನು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುತ್ತದೆ.[೯]
ಜಲಮ್ ಬಿನ್ ಶೈಬನ್ (ಕ್ರಿ.ಶ. 959 - 985 ಕ್ರಿ.ಶ.) ನಿಂದ ಇಂಟರ್ರೆಗ್ನಮ್)
ಬದಲಾಯಿಸಿ10 ನೇ ಶತಮಾನದ ಮಧ್ಯಭಾಗದಲ್ಲಿ, ಮುಲ್ತಾನ್ ಖರ್ಮಾಟಿಯನ್ನರ ಪ್ರಭಾವಕ್ಕೆ ಒಳಗಾಯಿತು. ಅಬ್ಬಾಸಿದ್ ಕ್ಯಾಲಿಫೇಟ್ ಗಳ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಸೋತ ನಂತರ ಖರ್ಮಾಟಿಯನ್ನರನ್ನು ಈಜಿಪ್ಟ್ ಮತ್ತು ಇರಾಕ್ ನಿಂದ ಹೊರಹಾಕಲಾಯಿತು. ಅವರು ಬಾನು ಮುನಬ್ಬಿಹ್ ನ ಅಬ್ಬಾಸಿದ್ ಪರ ಅಮಿರೇಟ್ ನಿಂದ ನಗರದ ನಿಯಂತ್ರಣವನ್ನು ಕಸಿದುಕೊಂಡರು.[೧೦] ಮತ್ತು ಬಾಗ್ದಾದ್ ನಲ್ಲಿ ಅಬ್ಬಾಸಿದ್ ಕ್ಯಾಲಿಫೇಟ್ ಬದಲಿಗೆ ಕೈರೋ ಮೂಲದ ಫಾತಿಮಿದ್ ಕ್ಯಾಲಿಫೇಟ್ ಗೆ ನಿಷ್ಠೆಯನ್ನು ಪ್ರತಿಜ್ಞೆ ಮಾಡಿದರು.[೧೧][೧೨][೧೩] ಫಾತಿಮಿದ್ ಖಲೀಫಾ ಅಲ್-ಮುಯಿಜ್ ಲಿ-ದಿನ್ ಅಲ್ಲಾಹ್ ಈ ಪ್ರದೇಶಕ್ಕೆ ಕಳುಹಿಸಿದ ಮತಾಂತರಗೊಂಡ 'ದಾಯಿ' ಜಲಮ್ ಬಾನು ಶೈಬನ್|ಬಿನ್ ಶೈಬಾನ್|ಇಮಾಮ್ ,[೧೪] ಹಿಂದೂ ಆಚರಣೆಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡ ಇಸ್ಲಾಂನ ಸಮಕಾಲೀನ ಆವೃತ್ತಿಯನ್ನು ಉತ್ತೇಜಿಸಿದ ಆರೋಪ ಹೊತ್ತಿದ್ದ ನಗರದ ಹಿಂದಿನ 'ದಾಯಿ'ಯ ಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಅವರನ್ನು ಕಳುಹಿಸಲಾಯಿತು[೯] - ಇಸ್ಮಾಯಿಲಿ ಇಮಾಮತ್ನಲ್ಲಿ ಉತ್ತರಾಧಿಕಾರಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಸೈದ್ಧಾಂತಿಕ ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯಗಳ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ಅವರ ಬದಲಿಯಾಗಿರಬಹುದು.[೭][೧೩] ಇದು ಅವನ ಆಳ್ವಿಕೆಯ ನಂತರದ ಭಾಗದಲ್ಲಿತ್ತು[lower-alpha ೧], ಮುಲ್ತಾನ್ ಸೂರ್ಯ ದೇವಾಲಯವನ್ನು ನಾಶಪಡಿಸಲಾಯಿತು (ದೀರ್ಘಕಾಲದಿಂದ ಸ್ಥಾಪಿತವಾದ ಮತ್ತೊಂದು ಸುನ್ನಿ ಜಾಮಾ ಮಸೀದಿಯ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ) ಮತ್ತು ಆ ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿ ಹೊಸ ಮಸೀದಿಯನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಲಾಯಿತು.[೯]
ಲೋಡಿ/ಲಾವಿ (ಕ್ರಿ.ಶ. 985 - 1010 ಕ್ರಿ.ಶ)
ಬದಲಾಯಿಸಿಲೋದಿ/ಲಾವಿ ರಾಜವಂಶವನ್ನು ಶೇಖ್ ಹಮೀದ್ ಸ್ಥಾಪಿಸಿದನು, ಹಮೀದ್ ನ ಮೂಲವು ವಿವಾದಾಸ್ಪದವಾಗಿದೆ. ಕೆಲವು ವಿದ್ವಾಂಸರ ಪ್ರಕಾರ, ಹಮೀದ್ ಗಾಲಿಬ್ ಲಾವಿಯ ಮಗನಾದ ಸಮ (ಅಥವಾ ಉಸಾಮಾ) ಲಾವಿಯ ವಂಶಸ್ಥನೆಂದು ಹೇಳಲಾಗುತ್ತದೆ.[೧೫][೧೬] ಇತರ ಮೂಲಗಳ ಪ್ರಕಾರ ಅವರು ಪಶ್ತೂನ್ ಗಳ ಲೋದಿ (ಪಶ್ತೂನ್ ಬುಡಕಟ್ಟು) ಬುಡಕಟ್ಟಿಗೆ ಸೇರಿದವರು.[೧೭][೧೮][೧೯] ಕ್ರಿ.ಶ. 912 ರ ನಂತರ ಮುಲ್ತಾನ್ ಗೆ ಭೇಟಿ ನೀಡಿದ ಅಲ್-ಮಸೂದಿ, ಆಡಳಿತಗಾರ ಅಬು ಲಹಾಬ್ ಅಲ್-ಮುನಬ್ಬಾ ಬಿನ್ ಅಸಾದ್ ಅಲ್-ಖುರ್ಷಿ ಉಸಾಮಾ ಅಥವಾ ಸಮಾ ಬಿನ್ ಲುಆಯ್ ಬಿನ್ ಘಲಿ ಕುಲಕ್ಕೆ ಸೇರಿದವನು ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾನೆ.[೨೦][೨೧] ಹುದುದ್ ಅಲ್-ಆಲಂ ರಾಜನು ಖುರೈಶೈಟ್ ಎಂದು ಉಲ್ಲೇಖಿಸುತ್ತಾನೆ.[೨೨] ಕ್ರಿ.ಶ. 367 ರಲ್ಲಿ ಮುಲ್ತಾನ್ ಗೆ ಭೇಟಿ ನೀಡಿದ ಇಬ್ನ್ ಹವ್ಕಾಲ್, ಆಡಳಿತಗಾರರು ಸಾಮಾ ಬಿನ್ ಲೋಯಿ ಬಿನ್ ಗಾಲಿಬ್ ನ ವಂಶಸ್ಥರು ಎಂದು ಉಲ್ಲೇಖಿಸಿದ್ದಾರೆ.[೨೩] ಸ್ಯಾಮ್ಯುಯೆಲ್ ಮಿಕ್ಲೋಸ್ ಸ್ಟರ್ನ್ ಪ್ರಕಾರ, ಲೋದಿ ರಾಜವಂಶವು ಸ್ವತಃ ಕಲ್ಪಿತವಾಗಿರಬಹುದು, ಏಕೆಂದರೆ ಅದರ ಉಲ್ಲೇಖವು ಫಿರಿಸ್ತಾದಂತಹ ನಂತರದ ಇತಿಹಾಸಕಾರರಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸುತ್ತದೆ.[೨೨]
ಶೇಖ್ ಹಮೀದ್ ಲೋದಿ/ಲಾವಿ (985 - 997)
ಬದಲಾಯಿಸಿಶೇಖ್ ಹಮೀದ್ ನ ಆಳ್ವಿಕೆಯಲ್ಲಿ, ಘಜ್ನವಿದ್ ಅಮೀರ್ ಸಬುಕ್ತಗಿನ್ ತನ್ನ ಯುಗದಲ್ಲಿ 381/991 ರಲ್ಲಿ ಮುಲ್ತಾನ್ ಮೇಲೆ ಆಕ್ರಮಣ ಮಾಡಿದನು, ಆದರೆ ನಂತರ ಹಮೀದ್ ಲೋದಿಯೊಂದಿಗೆ ಕದನ ವಿರಾಮವನ್ನು ಮಾಡಿಕೊಂಡನು, ಏಕೆಂದರೆ ಇಸ್ಮಾಯಿಲ್ ಮುಲ್ತಾನ್ ಘಜ್ನಾದ ಉದಯೋನ್ಮುಖ ಟರ್ಕಿಶ್ ಶಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಹಳೆಯ ಹಿಂದೂ ಆಡಳಿತಗಾರರಾದ ಕನೌಜ್ ನ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯಶಾಹಿ ಪ್ರತಿಹಾರಗಳ ನಡುವೆ ತಡೆಗೋಡೆ ರಾಜ್ಯವಾಗಿ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸಿತು.
ಫತೇಹ್ ದೌಡ್ (997 - 1010)
ಬದಲಾಯಿಸಿಟೆಂಪ್ಲೇಟು:1000 ರಲ್ಲಿ ದಕ್ಷಿಣ ಏಷ್ಯಾ ಫತೇಹ್ ದೌದ್ ಹಮೀದ್ ಲೋದಿಯ ಮೊಮ್ಮಗ ಮತ್ತು ಉತ್ತರಾಧಿಕಾರಿ.[೨೪] ಅವನ ಆಳ್ವಿಕೆಯಲ್ಲಿ, ಮುಲ್ತಾನ್ ಘಜ್ನವಿದ್ ಗಳಿಂದ ಆಕ್ರಮಣಕ್ಕೊಳಗಾಗಿ ಇಸ್ಮಾಯಿಲಿ ರಾಜ್ಯವನ್ನು ಅಸ್ಥಿರಗೊಳಿಸಿತು. ಘಜ್ನಾದ ಮಹಮದ್ 1005 ರಲ್ಲಿ ಮುಲ್ತಾನ್ ಮೇಲೆ ಆಕ್ರಮಣ ಮಾಡಿದನು, ಸರಣಿ ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆಗಳನ್ನು ನಡೆಸಿದನು, ಈ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ಇಸ್ಮಾಯಿಲಿಗಳನ್ನು ಹತ್ಯಾಕಾಂಡ ಮಾಡಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ಹೆಚ್ಚಿನವರು ನಂತರ ಸುನ್ನಿ ಹನಫಿ ಫಿಖ್ಗೆ ಮತಾಂತರಗೊಂಡರು.[೨೫] ನಗರವನ್ನು ಒಪ್ಪಿಸಲಾಯಿತು, ಮತ್ತು ಅಬ್ದುಲ್ ಫತೇಹ್ ದಾವೂದ್ ಗೆ ಇಸ್ಲಾಂನ ಸುನ್ನಿ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಕ್ಕೆ ಬದ್ಧನಾಗಿರಬೇಕೆಂಬ ಷರತ್ತಿನೊಂದಿಗೆ ನಗರದ ಮೇಲೆ ನಿಯಂತ್ರಣವನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಅನುಮತಿ ನೀಡಲಾಯಿತು.[೨೬] ಮಹಮೂದನ ಅನುಪಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಈ ಪ್ರದೇಶವನ್ನು ಆಳಲು ಮಹಮೂದ್ ಹಿಂದೂ-ಮತಾಂತರಗೊಂಡ ನವಾಸಾ ಖಾನ್ ನನ್ನು ನೇಮಿಸಿದನು. ಅಧಿಕಾರವನ್ನು ನೀಡಿದ ನಂತರ, ನಿವಾಸಾ ಖಾನ್ ಇಸ್ಲಾಂ ಧರ್ಮವನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಅಬ್ದುಲ್ ಫತೇಹ್ ದಾವುದ್ ಅವರೊಂದಿಗೆ ಕೈಜೋಡಿಸಿ ಈ ಪ್ರದೇಶದ ನಿಯಂತ್ರಣವನ್ನು ಪಡೆಯಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದರು.[೨೬] ನಂತರ ಘಜ್ನಿಯ ಮಹಮದ್ ಸಾ.ಶ. 1007ರಲ್ಲಿ ನಿವಾಸಾ ಖಾನನ ವಿರುದ್ಧ ಮುಲ್ತಾನ್ ಗೆ ಮತ್ತೊಂದು ದಂಡಯಾತ್ರೆಯನ್ನು ಮುನ್ನಡೆಸಿದನು, ನಂತರ ಅವನನ್ನು ಸೆರೆಹಿಡಿಯಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ತನ್ನ ವೈಯಕ್ತಿಕ ಸಂಪತ್ತನ್ನು ಘಜ್ನಿಗೆ ಬಿಟ್ಟುಕೊಡುವಂತೆ ಒತ್ತಾಯಿಸಲಾಯಿತು.[೨೬] ನಂತರ ಫತೇಹ್ ದೌದ್ ನನ್ನು ಘಜ್ನಿಯ ಮಹಮದ್ ಪದಚ್ಯುತಗೊಳಿಸಿದ.[೨೭] ಮುಲ್ತಾನ್ ಅನ್ನು ವಶಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ.[೨೮] ಅವನು ಕೋಟೆಗೆ ಓಡಿಹೋದನು, ಅಲ್ಲಿ ಅವನು ತನ್ನನ್ನು ತಾನು ಪಶ್ಚಾತ್ತಾಪಪಟ್ಟನು ಮತ್ತು ಅಂತಿಮವಾಗಿ ವಿಮೋಚನೆಯನ್ನು ಪಾವತಿಸುವ ಭರವಸೆಯ ಮೇಲೆ ಘಜ್ನಿಯ ಮಹಮದ್ ನಿಂದ ಕ್ಷಮಾದಾನ ಪಡೆದನು.[೨೯] ಅಬುಲ್ ಫತಾಹ್ ದೌದ್ ವಾರ್ಷಿಕವಾಗಿ 200,000 ಚಿನ್ನದ [[ದಿರ್ಹಾಮ್]ಗಳ ಕಪ್ಪಕಾಣಿಕೆಯನ್ನು ಅರ್ಪಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಶಿಯಾ ಇಸ್ಮಾಯಿಲಿ ಫಿಖ್ಹ್ ನಿಂದ ಸುನ್ನಿ ಹನಾಫಿ ಫಿಖ್ಹ್ ಗೆ ಪರಿವರ್ತನೆಯನ್ನು ನೀಡಿದರು. ಷರತ್ತುಗಳನ್ನು ಅಂಗೀಕರಿಸಲಾಯಿತು, ಮತ್ತು ಸುಲ್ತಾನ್ ಮಹಮೂದ್ ಘಜ್ನವಿ ಸಹ ಮುಲ್ತಾನ್ ಜನಸಂಖ್ಯೆಯಿಂದ ಎರಡು ಮಿಲಿಯನ್ ದಿರ್ಹಾಮ್ಗಳನ್ನು ಬಲವಂತದಿಂದ ವಸೂಲಿ ಮಾಡಿದನು. ಫತೇಹ್ ದೌದ್ ನ ಮರಣದ ನಂತರ, ಎಮಿರೇಟ್ ಅನ್ನು ರದ್ದುಗೊಳಿಸಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ಘಜ್ನವಿದ್ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯಕ್ಕೆ ಸೇರಿಸಲಾಯಿತು.[೩೦]
ಸಂಸ್ಕೃತಿ ಮತ್ತು ಸಮಾಜ
ಬದಲಾಯಿಸಿಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಮುಲ್ತಾನ್ ನ ಆರ್ಥಿಕತೆಯು ರೋಮಾಂಚಕವಾಗಿತ್ತು. 10 ನೇ ಶತಮಾನದ ಅರಬ್ ಇತಿಹಾಸಕಾರ ಅಲ್-ಮಸೂದಿ ಮುಲ್ತಾನ್ ಅನ್ನು ಇಸ್ಲಾಮಿಕ್ ಗ್ರೇಟರ್ ಖೊರಾಸಾನ್ ನಿಂದ ಮಧ್ಯ ಏಷ್ಯಾದ ಕಾರವಾನ್ ಗಳು ಸೇರುವ ನಗರವೆಂದು ಗುರುತಿಸಿದ್ದಾರೆ.[೧೧] 10 ನೇ ಶತಮಾನದ ಪರ್ಷಿಯನ್ ಭೂಗೋಳಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞ ಎಸ್ಟಾಕ್ರಿ ಪ್ರಕಾರ, ಮುಲ್ತಾನ್ ನಗರ ಮತ್ತು ಸಿಂಧ್ ನ ಮನ್ಸುರಾ ದಕ್ಷಿಣ ಏಷ್ಯಾದಲ್ಲಿ ಕೇವಲ ಎರಡು ಅರಬ್ ಸಂಸ್ಥಾನಗಳಾಗಿವೆ.
ಜಲಮ್ ಬಿನ್ ಶೈಬನ್ ಆಳ್ವಿಕೆಯಲ್ಲಿ, ಮುಲ್ತಾನ್ ಶ್ರೀಮಂತ ನಗರವಾಗಿ ಮುಂದುವರಿಯಿತು ಎಂದು ಪ್ರಸಿದ್ಧ ಭೂಗೋಳಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞ ಮತ್ತು ಪ್ರವಾಸಿ ಅಲ್-ಮಕ್ದಿಸಿ 985 ರಲ್ಲಿ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿದ್ದಾರೆ; {{cquote|"ಮುಲ್ತಾನ್ ಜನರು ಶಿಯಾಗಳು...... ಮುಲ್ತಾನ್ ನಲ್ಲಿ ಖುತ್ಬಾವನ್ನು ಈಜಿಪ್ಟಿನ ಫಾತಿಮಿದ್ ಖಲೀಫಾ ಅವರ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಓದಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಈ ಸ್ಥಳವನ್ನು ಅವರ ಆದೇಶದಂತೆ ನಿರ್ವಹಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಉಡುಗೊರೆಗಳನ್ನು ಇಲ್ಲಿಂದ ಈಜಿಪ್ಟ್ ಗೆ ನಿಯಮಿತವಾಗಿ ಕಳುಹಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ ".
ಮುಲ್ತಾನ್ ಗಾತ್ರದಲ್ಲಿ ಮನ್ಸುರಾಗಿಂತ ಚಿಕ್ಕದಾಗಿದೆ. ಆದರೆ ದೊಡ್ಡ ಜನಸಂಖ್ಯೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಹಣ್ಣುಗಳು ಹೇರಳವಾಗಿ ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲ.. ಆದರೂ ಅವುಗಳನ್ನು ಅಗ್ಗವಾಗಿ ಮಾರಾಟ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತದೆ.... ಸಿರಾಫ್ ನಂತೆ, ಮುಲ್ತಾನ್ ಮರದ ಮನೆಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಇಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಕೆಟ್ಟ ನಡವಳಿಕೆ ಮತ್ತು ಕುಡಿತವಿಲ್ಲ, ಮತ್ತು ಈ ಅಪರಾಧಗಳಿಗೆ ಶಿಕ್ಷೆಗೊಳಗಾದ ಜನರಿಗೆ ಮರಣದಂಡನೆ ಅಥವಾ ಕೆಲವು ಭಾರಿ ಶಿಕ್ಷೆ ವಿಧಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ವ್ಯವಹಾರವು ನ್ಯಾಯಯುತ ಮತ್ತು ಪ್ರಾಮಾಣಿಕವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಪ್ರಯಾಣಿಕರನ್ನು ಚೆನ್ನಾಗಿ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳಲಾಗುತ್ತದೆ. . ಇಲ್ಲಿನ ನಿವಾಸಿಗಳಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನವರು ಅರಬ್ಬರು. ಅವರು ನದಿಯ ದಡದಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಾರೆ. ಈ ಸ್ಥಳವು ಸಸ್ಯವರ್ಗ ಮತ್ತು ಸಂಪತ್ತಿನಿಂದ ಸಮೃದ್ಧವಾಗಿದೆ. ವ್ಯಾಪಾರವು ಇಲ್ಲಿ ಪ್ರವರ್ಧಮಾನಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತದೆ. ಉತ್ತಮ ನಡತೆ ಮತ್ತು ಉತ್ತಮ ಜೀವನವನ್ನು ಎಲ್ಲೆಡೆ ಗಮನಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಸರ್ಕಾರ ನ್ಯಾಯಯುತವಾಗಿದೆ. ಪಟ್ಟಣದ ಮಹಿಳೆಯರು ಯಾವುದೇ ಮೇಕಪ್ ಇಲ್ಲದೆ ವಿನಮ್ರವಾಗಿ ಉಡುಪು ಧರಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಬೀದಿಗಳಲ್ಲಿ ಯಾರೊಂದಿಗೂ ಮಾತನಾಡುವುದು ಅಪರೂಪ. ನೀರು ಆರೋಗ್ಯಕರವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಜೀವನ ಮಟ್ಟವು ಹೆಚ್ಚಾಗಿದೆ. ಇಲ್ಲಿ ಸಂತೋಷ, ಯೋಗಕ್ಷೇಮ ಮತ್ತು ಸಂಸ್ಕೃತಿ ಇದೆ, ಪರ್ಷಿಯನ್ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲಾಗಿದೆ. ವ್ಯವಹಾರದಲ್ಲಿ ಲಾಭಗಳು ಹೆಚ್ಚಾಗಿರುತ್ತವೆ. ಜನರು ಆರೋಗ್ಯವಾಗಿದ್ದಾರೆ, ಆದರೆ ಪಟ್ಟಣವು ಸ್ವಚ್ಛವಾಗಿಲ್ಲ. ಮನೆಗಳು ಚಿಕ್ಕದಾಗಿರುತ್ತವೆ. ಹವಾಮಾನವು ಬೆಚ್ಚಗಿರುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಶುಷ್ಕವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಜನರು ಗಾಢ ಮೈಬಣ್ಣವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದಾರೆ. ಮುಲ್ತಾನ್ ನಲ್ಲಿ, ನಾಣ್ಯವನ್ನು ಫಾತಿಮಿದ್ ಈಜಿಪ್ಟಿನ ನಾಣ್ಯದ ಶೈಲಿಯಲ್ಲಿ ತಯಾರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ, ಆದರೆ ಖನ್ಹಾರಿ ನಾಣ್ಯಗಳನ್ನು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ. [೩೧]
ಟಿಪ್ಪಣಿಗಳು
ಬದಲಾಯಿಸಿಸೂರ್ಯ ದೇವಾಲಯವನ್ನು ಅಲ್-ಮುಕದ್ದಸಿಯ 985 ರ ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ ಉಲ್ಲೇಖಿಸಲಾಗಿದೆ. ಶೈಬಾನ್ ಅವರ ಸಾವಿನ ದಿನಾಂಕದ ಬಗ್ಗೆ ನಮಗೆ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ ಆದರೆ ಅವರ ಉತ್ತರಾಧಿಕಾರಿ ಶೇಖ್ ಹಮೀದ್ 991 ರಲ್ಲಿ ಸಬುಕ್ಟಿಗಿನ್ ಅವರೊಂದಿಗೆ ಕದನ ವಿರಾಮಕ್ಕೆ ಸಹಿ ಹಾಕಿದರು. ಆದ್ದರಿಂದ, ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ದೇವಾಲಯವನ್ನು ನೆಲಸಮಗೊಳಿಸಿರಬೇಕು.
- ↑ The Sun Temple is mentioned in al-Muqaddasi's chronicle of 985. We do not know about the date of Shayban's death but his successor Shaykh Hamid entered into a truce with Sabuktigin in 991. So, the temple must have been demolished sometime in-between.
ಉಲ್ಲೇಖಗಳು
ಬದಲಾಯಿಸಿ- ↑ Ahmed, Bilal; Tandon, Pankaj; Bhandare, Shailendra (2020). "BILINGUAL COINS OF SULAYMAN: A SAMID AMIR OF MEDIEVAL MULTAN" (PDF). Journal of the Oriental Numismatic Society. 239: 15.
- ↑ "British Museum". The British Museum (in ಇಂಗ್ಲಿಷ್).
- ↑ Islam in the World Today. p. 17.
From southern Iran the Arabs pressed forward through Baluchistan as far as the Indus Valley and founded the emirate of Multan in 711, which was to become the nucleus of Islamic India
- ↑ "Tareekh-e-Pakistan (Wasti Ahad)". Yahya Amjad (in ಅಮೆರಿಕನ್ ಇಂಗ್ಲಿಷ್). Retrieved 2023-11-12.
- ↑ Baloch and Rafiqi, p. 294
- ↑ ೬.೦ ೬.೧ Rafiq, A.Q.; Baloch, N.A. THE REGIONS OF SIND, BALUCHISTAN, MULTAN AND KASHMIR: THE HISTORICAL, SOCIAL AND ECONOMIC SETTING (PDF). UNESCO. ISBN 978-92-3-103467-1.
- ↑ ೭.೦ ೭.೧ MacLean, Derryl N. (1989). Religion and Society in Arab Sind. BRILL. ISBN 9789004085510.
- ↑ Singh, Nagendra Kr (1997). Divine Prostitution By Nagendra Kr Singh. p. 44. ISBN 9788170248217.
- ↑ ೯.೦ ೯.೧ ೯.೨ ೯.೩ Flood, Finbarr Barry (2009). Objects of Translation: Material Culture and Medieval "Hindu-Muslim" Encounter. Princeton University Press. ISBN 9780691125947.
- ↑ Osimi, Muhammad (1992). History of Civilizations of Central Asia (vol. 4, part-1). Motilal Banarsidass, 1992. ISBN 9788120815957.
- ↑ ೧೧.೦ ೧೧.೧ Habib, Irfan (2011). Economic History of Medieval India, 1200–1500. Pearson Education India. ISBN 9788131727911.
- ↑ A glossary of the tribes and castes of the Punjab and North-West ..., Volume 1 By H.A. Rose. Atlantic Publishers & Dist. 1997. p. 489. ISBN 9788185297682.
- ↑ ೧೩.೦ ೧೩.೧ from: Multan, 20 March 2017.
- ↑ Tajddin, Mumtaz Ali. Encyclopaedia of Ismailism. Retrieved 12 March 2017.
- ↑ MacLean, Derryl N. (2023-10-20). Religion and Society in Arab Sind (in ಇಂಗ್ಲಿಷ್). BRILL. p. 533. ISBN 978-90-04-66929-1.
- ↑ Seyfeydinovich, Asimov, Muhammad; Edmund, Bosworth, Clifford; UNESCO (1998-12-31). History of civilizations of Central Asia: The Age of Achievement: A.D. 750 to the End of the Fifteenth Century (in ಇಂಗ್ಲಿಷ್). UNESCO Publishing. p. 302-303. ISBN 978-92-3-103467-1.
{{cite book}}
: CS1 maint: multiple names: authors list (link) - ↑ "Lōdīs". referenceworks (in ಇಂಗ್ಲಿಷ್). Retrieved 2024-05-22.
"The Lōdīs are related to a clan of the Ghilzay tribe of Afghanistān [see ghalzay] and ruled over parts of north India for 77 years. Afghāns came to the Indus plains from Rōh [q.v.] as early as 934/711-12 with the army of Muḥammad b. Ķāsim, the conqueror of Sind, and allied themselves politically with the Hindū-Shāhī [q.v.] rulers of Lahore, and receiving part of Lāmghān [see lāmghānāt ] for settlement, built a fort in the mountains of Peshawar to protect ¶ the Pandjāb from raids. During Alptigin's government at Ghazna, when his commander-in-chief Sebüktigin raided Lāmghān and Multān, the Afghans sought help from Rādjā Djaypāl who appointed their chief, Shaykh Ḥamīd Lōdī, viceroy of the wilāyats of Lamghān and Multān. Shaykh Ḥamīd appointed his own men as governors of those districts, and thereby the Afghāns gained political importance; their settlements stretched southwards from Lāmghān to Multān, incorporating the tracts of Bannū and Dērā Ismā'īl Khān. Later, a family of the Lōdī tribe settled at Multān, which was ruled in 396/1005 by Abu 'l-Fatḥ Dāwūd, a grandson of Shaykh Ḥamīd.
- ↑ Lal, Kishori Saran (1969). Studies in Asian History: Proceedings of the Asian History Congress, 1961 (in ಇಂಗ್ಲಿಷ್). [Published for the] Indian Council for Cultural Relations [by] Asia Publishing House. ISBN 978-0-210-22748-0.
- ↑ Ahmad, Zulfiqar (1988). Notes on Punjab and Mughal India: Selections from Journal of the Punjab Historical Society (in ಇಂಗ್ಲಿಷ್). Sang-e-Meel Publications. p. 533.
- ↑ Ahmad Nabi Khan (1974). "Multan During the Rule of the Arabs and the Ismailis". In Ahmad Hasan Dani; Waheed-uz-Zaman (eds.). Proceedings of the First Congress of Pakistan History & Culture Held at the University of Islamabad, April 1973: Addresses and proceedings and papers. University of Islamabad Press. pp. 280–282.
- ↑ Finbar Barry Flood (27 April 2011). "Conflict and Cosmopolitanism in "Arab" Sind". In Rebecca M. Brown; Deborah S. Hutton (eds.). A Companion to Asian Art and Architecture. Wiley. p. 387. ISBN 978-1-4443-9632-4. Retrieved January 23, 2022.
- ↑ ೨೨.೦ ೨೨.೧ Samuel Miklos Stern (October 1949). "Ismā'ili Rule and Propaganda in Sīnd". Islamic Culture. 23. Islamic Culture Board: 303.
- ↑ Syed Sulaiman Nadvi (1964). Indo-Arab Relations: An English Rendering of Arab O' Hind Ke Ta'llugat. Institute of Indo-Middle East Cultural Studies. p. 167-168.
- ↑ Jonah Blank. Mullahs on the mainframe: Islam and modernity among the Daudi Bohras. University of Chicago Press, 2001, Page 37
- ↑ Virani, Shafique N. The Ismailis in the Middle Ages: A History of Survival, A Search for Salvation (New York: Oxford University Press), p. 100.
- ↑ ೨೬.೦ ೨೬.೧ ೨೬.೨ Mehta, Jaswant Lal (1980). Advanced Study in the History of Medieval India, Volume 1. Sterling Publishers Pvt Ltd. ISBN 9788120706170.
- ↑ Manzoor Ahmad Hanifi. A short history of Muslim rule in Indo-Pakistan. Ideal Library, 1964 page 21
- ↑ Farhad Daftary. Ismailis in Medieval Muslim Societies. Institute of Ismaili Studies, I B Taurius and Company. Page 68
- ↑ Samina Rahman. Pre Mughal India. Page 61
- ↑ Mahar Abdul Haq Sumra. Historical study of Sumra dynasty of Sindh and Punjab from 11th through mid 14th century.Beacon Books
- ↑
.ಈ ಲೇಖನದಲ್ಲಿ ಸರಿಯಾದ ಉಲ್ಲೇಖದ ಅಗತ್ಯವಿದೆ
ಸರಿಯಾದ ಉಲ್ಲೇಖಗಳನ್ನು ಸೇರಿಸಿ ಲೇಖನವನ್ನು ಉತ್ತಮಗೊಳಿಸಿ. ಲೇಖನದ ಬಗ್ಗೆ ಚರ್ಚೆ ನಡೆಸಲು ಚರ್ಚೆ ಪುಟವನ್ನು ನೋಡಿ.