ಅಬ್ರಹಾಂ ಮ್ಯಾಸ್ಲೊ

ಅಬ್ರಹಾಂ ಹೆರಾಲ್ಡ್ ಮ್ಯಾಸ್ಲೊ (ಏಪ್ರಿಲ್ ೧, ೧೯೦೮ - ಜೂನ್ ೮, ೧೯೭೦) ಒಬ್ಬ ಅಮೇರಿಕನ್ ಮನಶ್ಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರಾಗಿದ್ದು, ಅವರು ಮ್ಯಾಸ್ಲೊರವರ ಅಗತ್ಯ ವರ್ಗಶ್ರೇಣಿಯನ್ನು ರಚಿಸಿದರು. ಮಾನಸಿಕ ಆರೋಗ್ಯದ ಸಿದ್ಧಾಂತವು ಸಹಜ ಮಾನವನ ಅಗತ್ಯಗಳನ್ನು ಆದ್ಯತೆಯಲ್ಲಿ ಪೂರೈಸುವ ಮೂಲಕ ಪೂರ್ವಭಾವಿಯಾಗಿ, ಸ್ವಯಂ-ವಾಸ್ತವೀಕರಣದಲ್ಲಿ ಕೊನೆಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.[] ಮ್ಯಾಸ್ಲೊ ಅವರು ಬ್ರಾಂಡೀಸ್ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯ, ಬ್ರೂಕ್ಲಿನ್ ಕಾಲೇಜ್, ನ್ಯೂ ಸ್ಕೂಲ್ ಫಾರ್ ಸೋಶಿಯಲ್ ರಿಸರ್ಚ್ ಮತ್ತು ಕೊಲಂಬಿಯಾ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ಮನೋವಿಜ್ಞಾನ ಪ್ರಾಧ್ಯಾಪಕರಾಗಿದ್ದರು.[] ಜನರನ್ನು "ರೋಗಲಕ್ಷಣಗಳ ಚೀಲ" ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸುವುದರ ವಿರುದ್ಧವಾಗಿ, ಜನರಲ್ಲಿರುವ ಸಕಾರಾತ್ಮಕ ಗುಣಗಳ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸುವ ಮಹತ್ವವನ್ನು ಅವರು ಒತ್ತಿ ಹೇಳಿದರು. ೨೦೦೨ ರಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾದ ಎ ರಿವ್ಯೂ ಆಫ್ ಜನರಲ್ ಸೈಕಾಲಜಿ ಸಮೀಕ್ಷೆಯು, ೨೦ ನೇ ಶತಮಾನದ ಹತ್ತನೇ ಹೆಚ್ಚು ಉಲ್ಲೇಖಿತ ಮನಶ್ಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞ ಎಂದು ಮ್ಯಾಸ್ಲೊರನ್ನು ಶ್ರೇಣೀಕರಿಸಿದೆ.[]

ಅಬ್ರಹಾಂ ಮ್ಯಾಸ್ಲೊ
ಜನನಅಬ್ರಹಾಂ ಹೆರಾಲ್ಡ್ ಮ್ಯಾಸ್ಲೊ
ಎಪ್ರಿಲ್‍ ೧, ೧೯೦೮
ಬ್ರೂಕ್ಲಿನ್, ನ್ಯೂಯಾರ್ಕ್ ನಗರ, ಯು.ಎಸ್‍.
ಮರಣJune 8, 1970(1970-06-08) (aged 62)
ಮೆನ್ಲೋ ಪಾರ್ಕ್, ಕ್ಯಾಲಿಫೋರ್ನಿಯಾ, ಯು.ಎಸ್.
ಕಾರ್ಯಕ್ಷೇತ್ರಮನೋವಿಜ್ಞಾನ
ಸಂಸ್ಥೆಗಳು
  • ಕಾರ್ನೆಲ್ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯ
  • ಬ್ರೂಕ್ಲಿನ್ ಕಾಲೇಜ್
  • ಬ್ರಾಂಡೀಸ್ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯ
  • ಕೊಲಂಬಿಯಾ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯ
ವಿದ್ಯಾಭ್ಯಾಸಸಿಟಿ ಕಾಲೇಜ್ ಆಫ್ ನ್ಯೂಯಾರ್ಕ್
ಕಾರ್ನೆಲ್ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯ
ವಿಸ್ಕಾನ್ಸಿನ್ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯ
ಡಾಕ್ಟರೇಟ್ ಸಲಹೆಗಾರರುಹ್ಯಾರಿ ಹಾರ್ಲೋ
ಪ್ರಸಿದ್ಧಿಗೆ ಕಾರಣಮ್ಯಾಸ್ಲೊ ರವರ ಅಗತ್ಯ ವರ್ಗಶ್ರೇಣಿ
ಸಂಗಾತಿ
ಬರ್ತಾ ಗುಡ್ಮ್ಯಾನ್ ಮಾಸ್ಲೊ
(m. ೧೯೨೮)
ಮಕ್ಕಳು

ಜೀವನಚರಿತ್ರೆ

ಬದಲಾಯಿಸಿ

೧೯೦೮ ರಲ್ಲಿ ಜನಿಸಿದ ಮತ್ತು ನ್ಯೂಯಾರ್ಕ್‌ನ ಬ್ರೂಕ್ಲಿನ್‌ನಲ್ಲಿ ಬೆಳೆದ ಮ್ಯಾಸ್ಲೋ ಏಳು ಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿ ಹಿರಿಯವರಾಗಿದ್ದರು. ಅವರ ಪೋಷಕರು ೨೦ ನೇ ಶತಮಾನದ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಕ್ಜಾರಿಸ್ಟ್ ಕಿರುಕುಳದಿಂದ ಪಲಾಯನ ಮಾಡಿದ ಕೀವ್‌ನ (ಈಗ ಕೀವ್, ಉಕ್ರೇನ್) ಮೊದಲ ತಲೆಮಾರಿನ ಯಹೂದಿ ವಲಸಿಗರಾಗಿದ್ದರು.[][] ಅವರು ನ್ಯೂಯಾರ್ಕ್ ನಗರದಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಬಹುಜನಾಂಗೀಯ, ಕಾರ್ಮಿಕ-ವರ್ಗದ ನೆರೆಹೊರೆಯಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿದ್ದರು.[] ಅವರ ಪೋಷಕರು ಬಡವರಾಗಿದ್ದರು, ಆದರೆ ಅವರು ಶಿಕ್ಷಣವನ್ನು ಗೌರವಿಸಿದರು. ಅವರು ಯೆಹೂದ್ಯ ವಿರೋಧಿ ಗುಂಪುಗಳೊಂದಿಗೆ ವಿವಿಧ ಮುಖಾಮುಖಿಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರು.[] ವ್ಯಾಪಕ ಶಿಕ್ಷಣ ಮತ್ತು ಆರ್ಥಿಕ ನ್ಯಾಯದ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ಆದರ್ಶವಾದಿ ಜಗತ್ತನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸುವ ಪ್ರಯತ್ನದಲ್ಲಿ ಮ್ಯಾಸ್ಲೊ ಮತ್ತು ಅವರ ಹಿನ್ನೆಲೆಯ ಇತರ ಯುವಕರು ಜನಾಂಗೀಯತೆ ಮತ್ತು ಜನಾಂಗೀಯ ಪೂರ್ವಾಗ್ರಹದ ಇಂತಹ ಕೃತ್ಯಗಳನ್ನು ಜಯಿಸಲು ಹೆಣಗಾಡುತ್ತಿದ್ದರು.[]

ಅವರು ತನ್ನ ತಾಯಿಯೊಂದಿಗೆ ಅಪರೂಪವಾಗಿ ಬೆರೆಯುತ್ತಿದ್ದರು ಮತ್ತು ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಅವರ ಕಡೆಗೆ ಬಲವಾದ ಅಸಹ್ಯವನ್ನು ಬೆಳೆಸಿಕೊಂಡರು. "ನಾನು ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸಿದ್ದು ಅವಳ ದೈಹಿಕ ನೋಟಕ್ಕೆ ಮಾತ್ರವಲ್ಲ, ಅವಳ ಮೌಲ್ಯಗಳು ಮತ್ತು ಪ್ರಪಂಚದ ದೃಷ್ಟಿಕೋನ, ಅವಳ ಜಿಪುಣತನ, ಅವಳ ಸಂಪೂರ್ಣ ಸ್ವಾರ್ಥ, ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಬೇರೆಯವರ ಬಗ್ಗೆ ಅವಳ ಪ್ರೀತಿಯ ಕೊರತೆ - ಅವಳ ಸ್ವಂತ ಪತಿ ಮತ್ತು ಮಕ್ಕಳು ಸೇರಿ - ಅವಳ ನಾರ್ಸಿಸಿಸಮ್, ಅವಳ ನೀಗ್ರೋ ಪೂರ್ವಾಗ್ರಹ, ಎಲ್ಲರ ಶೋಷಣೆ, ಅವಳೊಂದಿಗೆ ಒಪ್ಪದ ಎಲ್ಲರೂ ತಪ್ಪು ಎಂಬ ಅವಳ ಊಹೆ, ಅವಳ ಸ್ನೇಹಿತರ ಕೊರತೆ, ಅವಳ ಸೋಮಾರಿತನ ಮತ್ತು ಕೊಳಕು...". ಅವನು ತನ್ನ ಸೋದರಸಂಬಂಧಿ ವಿಲ್ ಅನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಕೆಲವು ಸ್ನೇಹಿತರೊಂದಿಗೆ ಬೆಳೆದನು, ಮತ್ತು ಇದರ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ "...[ಅವನು] ಗ್ರಂಥಾಲಯಗಳಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಪುಸ್ತಕಗಳ ನಡುವೆ ಬೆಳೆದನು."[] ಇಲ್ಲಿಯೇ ಅವನು ಓದುವ ಮತ್ತು ಕಲಿಯುವ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಬೆಳೆಸಿಕೊಂಡನು. ಅವರು ಬ್ರೂಕ್ಲಿನ್‌ನ ಉನ್ನತ ಪ್ರೌಢಶಾಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾದ ಬಾಯ್ಸ್ ಹೈಸ್ಕೂಲ್‌ಗೆ ಹೋದರು, ಅಲ್ಲಿ ಅವರ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಸ್ನೇಹಿತ ಅವರ ಸೋದರಸಂಬಂಧಿ ವಿಲ್ ಮಾಸ್ಲೋ ಆಗಿದ್ದರು.[೧೦][೧೧] ಇಲ್ಲಿ, ಅವರು ಅನೇಕ ಶೈಕ್ಷಣಿಕ ಕ್ಲಬ್‌ಗಳಿಗೆ ಅಧಿಕಾರಿಯಾಗಿ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಲ್ಯಾಟಿನ್ ಮ್ಯಾಗಜೀನ್‌ನ ಸಂಪಾದಕರಾದರು. ಶಾಲೆಯ ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರದ ಪತ್ರಿಕೆಯಾದ ಪ್ರಿನ್ಸಿಪಿಯಾವನ್ನು ಅವರು ಒಂದು ವರ್ಷ ಸಂಪಾದಿಸಿದರು.[೧೨] ಅವರು ಇತರ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಗಳನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಿದರು:

ಚಿಕ್ಕ ಹುಡುಗನಾಗಿದ್ದಾಗ, ಮ್ಯಾಸ್ಲೋ ದೈಹಿಕ ಶಕ್ತಿಯು ನಿಜವಾದ ಪುರುಷನ ಏಕೈಕ ಅತ್ಯಂತ ವಿಶಿಷ್ಟ ಲಕ್ಷಣವಾಗಿದೆ ಎಂದು ನಂಬಿದ್ದರು; ಆದ್ದರಿಂದ, ಅವರು ಆಗಾಗ್ಗೆ ವ್ಯಾಯಾಮ ಮಾಡಿದರು ಮತ್ತು ಹೆಚ್ಚು ಸ್ನಾಯುವಿನ, ಕಠಿಣ-ಕಾಣುವ ವ್ಯಕ್ತಿಯಾಗಿ ರೂಪಾಂತರಗೊಳ್ಳುವ ಭರವಸೆಯಲ್ಲಿ ತೂಕ ಎತ್ತುವಿಕೆಯನ್ನು ಕೈಗೊಂಡರು, ಆದಾಗ್ಯೂ, ಅವರ ವಿನಮ್ರ-ಕಾಣುವ ಮತ್ತು ಪರಿಶುದ್ಧ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವ ಮತ್ತು ಅವರ ಅಧ್ಯಯನಶೀಲತೆಯಿಂದಾಗಿ ಇದನ್ನು ಸಾಧಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ.[೧೩]

ಕಾಲೇಜು ಮತ್ತು ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯ

ಬದಲಾಯಿಸಿ

ಪ್ರೌಢಶಾಲೆಯ ನಂತರ ಮ್ಯಾಸ್ಲೊ ನ್ಯೂಯಾರ್ಕ್‌ನ ಸಿಟಿ ಕಾಲೇಜಿಗೆ ಸೇರಿದರು. ೧೯೨೬ ರಲ್ಲಿ ಅವರು ತಮ್ಮ ಪದವಿಪೂರ್ವ ಕೋರ್ಸ್ ಜೊತೆಗೆ ಹೆಚ್ಚುವರಿಯಾಗಿ ರಾತ್ರಿಯಲ್ಲಿ ಕಾನೂನು ಅಧ್ಯಯನ ತರಗತಿಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು. ಆದರೆ ಅವರು ಅದನ್ನು ದ್ವೇಷಿಸುತ್ತಿದ್ದರು ಮತ್ತು ತಕ್ಷಣವೇ ಕೈಬಿಟ್ಟರು. ೧೯೨೭ ರಲ್ಲಿ ಅವರು ಕಾರ್ನೆಲ್‌ಗೆ ವರ್ಗಾವಣೆಗೊಂಡರು, ಆದರೆ ಕಳಪೆ ಶ್ರೇಣಿಗಳು ಮತ್ತು ಹೆಚ್ಚಿನ ವೆಚ್ಚದ ಕಾರಣ ಅವರು ಒಂದು ಸೆಮಿಸ್ಟರ್‌ನ ನಂತರ ತೊರೆದರು.[೧೪] ನಂತರ ಅವರು ಸಿಟಿ ಕಾಲೇಜಿನಿಂದ ಪದವಿ ಪಡೆದರು ಮತ್ತು ಮನೋವಿಜ್ಞಾನವನ್ನು ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಲು ವಿಸ್ಕಾನ್ಸಿನ್ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ಪದವಿ ಶಾಲೆಗೆ ಹೋದರು. ೧೯೨೮ ರಲ್ಲಿ, ಅವರು ತಮ್ಮ ಮೊದಲ ಸೋದರಸಂಬಂಧಿ ಬರ್ತಾ ಅವರನ್ನು ವಿವಾಹವಾದರು, ಅವರು ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಇನ್ನೂ ಪ್ರೌಢಶಾಲೆಯಲ್ಲಿದ್ದರು. ಈ ಜೋಡಿಯು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಬ್ರೂಕ್ಲಿನ್‌ನಲ್ಲಿ ಭೇಟಿಯಾಗಿದ್ದರು.[೧೫]

ವಿಸ್ಕಾನ್ಸಿನ್ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯದಲ್ಲಿನ ಮ್ಯಾಸ್ಲೊ ಅವರ ಮನೋವಿಜ್ಞಾನದ ತರಬೇತಿಯು ಪ್ರಾಯೋಗಿಕ-ನಡವಳಿಕೆಯ ವಿಷಯವಾಗಿತ್ತು.[೧೬] ವಿಸ್ಕಾನ್ಸಿನ್‌ನಲ್ಲಿ ಅವರು ಪ್ರೈಮೇಟ್ ಪ್ರಾಬಲ್ಯದ ನಡವಳಿಕೆ ಮತ್ತು ಲೈಂಗಿಕತೆಯನ್ನು ತನಿಖೆ ಮಾಡುವ ಸಂಶೋಧನೆಯ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿದರು. ಮ್ಯಾಸ್ಲೊ ಅವರ ನಡವಳಿಕೆಯೊಂದಿಗಿನ ಆರಂಭಿಕ ಅನುಭವವು ಅವರನ್ನು ಬಲವಾದ ಸಕಾರಾತ್ಮಕ ಮನಸ್ಥಿತಿಯೊಂದಿಗೆ ಬಿಡುತ್ತದೆ.[೧೭] ಪ್ರೊಫೆಸರ್ ಹಲ್ಸೆ ಕ್ಯಾಸನ್‌ರ ಶಿಫಾರಸಿನ ಮೇರೆಗೆ, ಮಾಸ್ಲೋ ಅವರು "ಮೌಖಿಕ ವಸ್ತುಗಳ ಕಲಿಕೆ, ಧಾರಣ ಮತ್ತು ಪುನರುತ್ಪಾದನೆ" ಕುರಿತು ತಮ್ಮ ಸ್ನಾತಕೋತ್ತರ ಪ್ರಬಂಧವನ್ನು ಬರೆದರು.[೧೮] ಮ್ಯಾಸ್ಲೊ ಸಂಶೋಧನೆಯನ್ನು ಮುಜುಗರದಿಂದ ಕ್ಷುಲ್ಲಕವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಿದರು, ಆದರೆ ಅವರು ೧೯೩೧ ರ ಬೇಸಿಗೆಯಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಪ್ರಬಂಧವನ್ನು ಪೂರ್ಣಗೊಳಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಮನೋವಿಜ್ಞಾನದಲ್ಲಿ ಅವರ ಸ್ನಾತಕೋತ್ತರ ಪದವಿಯನ್ನು ಪಡೆದರು. ಅವರು ಪ್ರಬಂಧದ ಬಗ್ಗೆ ತುಂಬಾ ನಾಚಿಕೆಪಟ್ಟರು, ಅವರು ಅದನ್ನು ಮನೋವಿಜ್ಞಾನ ಗ್ರಂಥಾಲಯದಿಂದ ತೆಗೆದುಹಾಕಿದರು ಮತ್ತು ಅದರ ಕ್ಯಾಟಲಾಗ್ ಪಟ್ಟಿಯನ್ನು ಹರಿದು ಹಾಕಿದರು.[೧೯] ಆದಾಗ್ಯೂ, ಪ್ರೊಫೆಸರ್ ಕ್ಯಾಸನ್ ಸಂಶೋಧನೆಯನ್ನು ಮೆಚ್ಚಿದರು, ಅದನ್ನು ಪ್ರಕಟಣೆಗೆ ಸಲ್ಲಿಸುವಂತೆ ಮ್ಯಾಸ್ಲೊ ಅವರನ್ನು ಒತ್ತಾಯಿಸಿದರು. ಮ್ಯಾಸ್ಲೊ ಅವರ ಪ್ರಬಂಧವನ್ನು ೧೯೩೪ ರಲ್ಲಿ ಎರಡು ಲೇಖನಗಳಾಗಿ ಪ್ರಕಟಿಸಲಾಯಿತು.

ಶೈಕ್ಷಣಿಕ ವೃತ್ತಿ

ಬದಲಾಯಿಸಿ

ಮ್ಯಾಸ್ಲೊ ಕೊಲಂಬಿಯಾ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾನಿಲಯದಲ್ಲಿ ಇದೇ ವಿಷಯಗಳ ಮೇಲೆ ತಮ್ಮ ಸಂಶೋಧನೆಯನ್ನು ಮುಂದುವರೆಸಿದರು. ಅಲ್ಲಿ ಅವರು ಸಿಗ್ಮಂಡ್ ಫ್ರಾಯ್ಡ್ ಅವರ ಆರಂಭಿಕ ಸಹೋದ್ಯೋಗಿಗಳಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರಾದ ಆಲ್ಫ್ರೆಡ್ ಆಡ್ಲರ್‌ನಲ್ಲಿ ಇನ್ನೊಬ್ಬ ಮಾರ್ಗದರ್ಶಕರನ್ನು ಕಂಡುಕೊಂಡರು. ೧೯೩೭ ರಿಂದ ೧೯೫೧ ರವರೆಗೆ, ಮ್ಯಾಸ್ಲೋ ಬ್ರೂಕ್ಲಿನ್ ಕಾಲೇಜಿನ ಅಧ್ಯಾಪಕರಾಗಿದ್ದರು. ಅವರ ಕೌಟುಂಬಿಕ ಜೀವನ ಮತ್ತು ಅವರ ಅನುಭವಗಳು ಅವರ ಮಾನಸಿಕ ವಿಚಾರಗಳ ಮೇಲೆ ಪ್ರಭಾವ ಬೀರಿದವು. ಎರಡನೆಯ ಮಹಾಯುದ್ಧದ ನಂತರ ಇವರು, ಮನಶ್ಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರು ತಮ್ಮ ತೀರ್ಮಾನಗಳಿಗೆ ಬಂದ ವಿಧಾನವನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು, ಮತ್ತು ಅವರು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಒಪ್ಪದಿದ್ದರೂ, ಮಾನವನ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಹೇಗೆ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಎಂಬುದರ ಕುರಿತು ಅವರು ತಮ್ಮದೇ ಆದ ಆಲೋಚನೆಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರು.[೨೦] ಅವರು ತಮ್ಮ ಹೊಸ ಶಿಸ್ತನ್ನು ಮಾನವೀಯ ಮನೋವಿಜ್ಞಾನ ಎಂದು ಕರೆದರು. ಇವರು ಯುನೈಟೆಡ್ ಸ್ಟೇಟ್ಸ್ ೧೯೪೧ ರಲ್ಲಿ ಎರಡನೇ ಮಹಾಯುದ್ಧವನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸಿದಾಗ ಇಬ್ಬರು ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರು. ಹೀಗಾಗಿ ಅವರು ಮಿಲಿಟರಿಗೆ ಅನರ್ಹರಾಗಿದ್ದರು. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಯುದ್ಧದ ಭೀಕರತೆಯು ಅವರಲ್ಲಿ ಶಾಂತಿಯ ದೃಷ್ಟಿಯನ್ನು ಪ್ರೇರೇಪಿಸಿತು, ಇದು ಸ್ವಯಂ-ವಾಸ್ತವಿಕತೆಯ ಅವರ ನೆಲಮಾಳಿಗೆಯ ಮಾನಸಿಕ ಅಧ್ಯಯನಗಳಿಗೆ ಕಾರಣವಾಯಿತು. ಅಧ್ಯಯನಗಳು ಇಬ್ಬರು ಮಾರ್ಗದರ್ಶಕರಾದ ಮಾನವಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞ ರುತ್ ಬೆನೆಡಿಕ್ಟ್ ಮತ್ತು ಗೆಸ್ಟಾಲ್ಟ್ ಮನಶ್ಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞ ಮ್ಯಾಕ್ಸ್ ವರ್ತೈಮರ್ ಅವರ ಮೇಲ್ವಿಚಾರಣೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತು. ಅವರನ್ನು ಮ್ಯಾಸ್ಲೊ ಅವರು ವೃತ್ತಿಪರವಾಗಿ ಮತ್ತು ವೈಯಕ್ತಿಕವಾಗಿ ಮೆಚ್ಚಿದರು. ಅವರು ಎರಡೂ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಸಾಕಷ್ಟು ಸಾಧಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಇದು ಮಾನಸಿಕ ಆರೋಗ್ಯ ಮತ್ತು ಮಾನವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ಅವರ ಜೀವಮಾನದ ಸಂಶೋಧನೆ ಮತ್ತು ಚಿಂತನೆಯ ಆಧಾರವಾಗಿದೆ.[೨೧]

ಮ್ಯಾಸ್ಲೊ ವಿಷಯವನ್ನು ವಿಸ್ತರಿಸಿದರು, ಇತರ ಮನಶ್ಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರಿಂದ ಆಲೋಚನೆಗಳನ್ನು ಎರವಲು ಪಡೆದರು ಮತ್ತು ಅಗತ್ಯತೆಗಳ ಶ್ರೇಣಿಯ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಗಳು, ಮೆಟಾನೀಡ್ಸ್, ಮೆಟಾಮೋಟಿವೇಶನ್, ಸ್ವಯಂ-ವಾಸ್ತವಿಕ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು ಮತ್ತು ಗರಿಷ್ಠ ಅನುಭವಗಳಂತಹ ಹೊಸದನ್ನು ಸೇರಿಸಿದರು. ಅವರು ೧೯೫೧ ರಿಂದ ೧೯೬೯ ರವರೆಗೆ ಬ್ರಾಂಡೀಸ್ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾನಿಲಯದಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಧ್ಯಾಪಕರಾಗಿದ್ದರು. ಅವರು ಕ್ಯಾಲಿಫೋರ್ನಿಯಾದ ಲಾಫ್ಲಿನ್ ಇನ್ಸ್ಟಿಟ್ಯೂಟ್‍ನ ರೆಸಿಡೆಂಟ್ ಫೆಲೋ ಆದರು. ೧೯೬೭ ರಲ್ಲಿ, ಮ್ಯಾಸ್ಲೊಗೆ ಗಂಭೀರ ಹೃದಯಾಘಾತವಾಯಿತು ಮತ್ತು ಅವರ ಸಮಯ ಸೀಮಿತವಾಗಿದೆ ಎಂದು ತಿಳಿದಿತ್ತು. ಅವರು ತನ್ನನ್ನು ಮಾನಸಿಕ ಪ್ರವರ್ತಕ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಿದರು. ಅವರು ಭವಿಷ್ಯದ ಮನಶ್ಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರಿಗೆ ಆಲೋಚಿಸಲು ವಿಭಿನ್ನ ಮಾರ್ಗಗಳನ್ನು ಬೆಳಕಿಗೆ ತಂದರು.[೨೨] ಅವರು ಚೌಕಟ್ಟನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಿದರು, ಅದು ನಂತರ ಇತರ ಮನಶ್ಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರಿಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಸಮಗ್ರ ಅಧ್ಯಯನಗಳನ್ನು ನಡೆಸಲು ಅವಕಾಶ ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟಿತು. ನಾಯಕತ್ವವು ಮಧ್ಯಪ್ರವೇಶಿಸಬಾರದು ಎಂದು ಮ್ಯಾಸ್ಲೊ ನಂಬಿದ್ದರು. ಈ ವಿಧಾನಕ್ಕೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿ, ಅವರು ೧೯೬೩ ರಲ್ಲಿ ಅಸೋಸಿಯೇಷನ್ ​​ಫಾರ್ ಹ್ಯುಮಾನಿಸ್ಟಿಕ್ ಸೈಕಾಲಜಿಯ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾಗಲು ನಾಮನಿರ್ದೇಶನವನ್ನು ತಿರಸ್ಕರಿಸಿದರು ಏಕೆಂದರೆ ಸಂಸ್ಥೆಯು ನಾಯಕರಿಲ್ಲದೆ ಬೌದ್ಧಿಕ ಚಳುವಳಿಯನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಬೇಕು ಎಂದು ಅವರು ಭಾವಿಸಿದರು.[೨೩]

ಜಾಗಿಂಗ್ ಮಾಡುವಾಗ, ಮ್ಯಾಸ್ಲೊಗೆ ತೀವ್ರ ಹೃದಯಾಘಾತವಾಯಿತು ಮತ್ತು ಜೂನ್ ೮, ೧೯೭೦ ರಂದು ಕ್ಯಾಲಿಫೋರ್ನಿಯಾದ ಮೆನ್ಲೋ ಪಾರ್ಕ್‌ನಲ್ಲಿ ೬೨ ನೇ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನಿಧನರಾದರು.[೨೪][೨೫] ಅವರನ್ನು ಮೌಂಟ್ ಆಬರ್ನ್ ಸ್ಮಶಾನದಲ್ಲಿ ಸಮಾಧಿ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ.

ವಿಮರ್ಶೆ

ಬದಲಾಯಿಸಿ

ಮ್ಯಾಸ್ಲೊ ಅವರ ಆಲೋಚನೆಗಳು ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಕಠಿಣತೆಯ ಕೊರತೆಯಿಂದಾಗಿ ಟೀಕೆಗೊಳಗಾಗಿವೆ. ಅವರು ಅಮೇರಿಕನ್ ಅನುಭವಿಗಳಿಂದ ವೈಜ್ಞಾನಿಕವಾಗಿ ತುಂಬಾ ಮೃದು ಎಂದು ಟೀಕಿಸಲ್ಪಟ್ಟರು.[೨೬] ೨೦೦೬ ರಲ್ಲಿ, ಲೇಖಕಿ ಮತ್ತು ಮಾಜಿ ತತ್ವಶಾಸ್ತ್ರದ ಪ್ರೊಫೆಸರ್ ಕ್ರಿಸ್ಟಿನಾ ಹಾಫ್ ಸೊಮರ್ಸ್ ಮತ್ತು ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡುವ ಮನೋವೈದ್ಯ ಸ್ಯಾಲಿ ಸ್ಯಾಟೆಲ್ ಅವರು ಪ್ರಾಯೋಗಿಕ ಬೆಂಬಲದ ಕೊರತೆಯಿಂದಾಗಿ, ಮ್ಯಾಸ್ಲೊ ಅವರ ಆಲೋಚನೆಗಳು ಫ್ಯಾಷನ್‌ನಿಂದ ಹೊರಗುಳಿದಿವೆ ಮತ್ತು ಇನ್ನೂ ಶೈಕ್ಷಣಿಕ ಮನೋವಿಜ್ಞಾನದ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಗಂಭೀರವಾಗಿ ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗಿಲ್ಲ ಎಂದು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸಿದರು.[೨೭]

ಅಗತ್ಯಗಳ ಕ್ರಮಾನುಗತವು ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಪಕ್ಷಪಾತವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ ಎಂದು ಆರೋಪಿಸಲಾಗಿದೆ. ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಪಾಶ್ಚಾತ್ಯ ಮೌಲ್ಯಗಳು ಮತ್ತು ಸಿದ್ಧಾಂತಗಳನ್ನು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುತ್ತದೆ. ಅನೇಕ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಮನಶ್ಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರ ದೃಷ್ಟಿಕೋನದಿಂದ, ಈ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯನ್ನು ಪ್ರತಿ ಸಂಸ್ಕೃತಿ ಮತ್ತು ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಸಾರ್ವತ್ರಿಕವಾಗಿ ಅನ್ವಯಿಸಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ.[೨೮] ಆದಾಗ್ಯೂ, ಇಲಿನಾಯ್ಸ್ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾನಿಲಯದ ಸಂಶೋಧಕರಾದ ಎಡ್ ಡೈನರ್ ಮತ್ತು ಲೂಯಿಸ್ ಟೇ ಅವರ ಪ್ರಕಾರ, ಅವರು ಐದು ವರ್ಷಗಳ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ (೨೦೦೫-೨೦೧೦), ವಿಶ್ವದಾದ್ಯಂತ ೧೨೩ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ೬೦,೮೬೫ ಜನರು ಭಾಗವಹಿಸುವವರಿಂದ ಸಂಗ್ರಹಿಸಿದ ಮಾಹಿತಿಯೊಂದಿಗೆ ಮ್ಯಾಸ್ಲೊ ಅವರ ಆಲೋಚನೆಗಳನ್ನು ಪರೀಕ್ಷೆಗೆ ಒಳಪಡಿಸಿದರು.[೨೯] ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಭಿನ್ನತೆಗಳನ್ನು ಲೆಕ್ಕಿಸದೆಯೇ ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ಮಾನವ ಅಗತ್ಯಗಳು ಇವೆ ಎಂಬುದು ಮೂಲಭೂತವಾಗಿ ಸರಿಯಾಗಿದೆ, ಆದಾಗ್ಯೂ ಲೇಖಕರು ಮ್ಯಾಸ್ಲೊ ವಿವರಿಸಿದ ಅವರ ನೆರವೇರಿಕೆಯ ಕ್ರಮದಿಂದ ಕೆಲವು ನಿರ್ಗಮನಗಳನ್ನು ಕಂಡುಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ನಿರ್ದಿಷ್ಟವಾಗಿ ಹೇಳುವುದಾದರೆ, ಜನರು ಇತರ ಅಗತ್ಯತೆಗಳಿಗಿಂತ ಮೂಲಭೂತ ಮತ್ತು ಸುರಕ್ಷತಾ ಅಗತ್ಯಗಳನ್ನು ಸಾಧಿಸಲು ಒಲವು ತೋರುತ್ತಾರೆ, ಹಾಗೆಯೇ ಇತರ ಉನ್ನತ ಅಗತ್ಯಗಳನ್ನು ಅವರು ಇರುವ ಕ್ರಮದಲ್ಲಿ ಪೂರೈಸಲು ಒಲವು ತೋರುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ಅವರು ಕಂಡುಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ.

ಇತರ ಅಗತ್ಯಗಳ ನೆರವೇರಿಕೆಯನ್ನು ಲೆಕ್ಕಿಸದೆ ಹಲವಾರು ಅಗತ್ಯಗಳ ಮೇಲೆ ಏಕಕಾಲದಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುವುದರಿಂದ ಸಂತೋಷ ಪಡೆಯಬಹುದು. ಇದರಿಂದಾಗಿ ಬಡ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳ ಜನರು ತಮ್ಮ ಮೂಲಭೂತ ಅಗತ್ಯಗಳನ್ನು ಪೂರೈಸುತ್ತಾರೆಯೇ ಎಂಬುದರ ಮೇಲೆ ಕೇವಲ ಸಾಧಾರಣ ನಿಯಂತ್ರಣವನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತಾರೆ, ಆದಾಗ್ಯೂ ಸಾಮಾಜಿಕ ಸಂಬಂಧಗಳು ಮತ್ತು ಇತರ ಮಾನಸಿಕ ಅಗತ್ಯಗಳ ಮೂಲಕ ಅವರು ಹೆಚ್ಚಿನ ನಿಯಂತ್ರಣವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಯೋಗಕ್ಷೇಮದ ಅಳತೆಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳಬಹುದು.

ಆದಾಗ್ಯೂ, ಮ್ಯಾಸ್ಲೋ ಈ ಸಂಶೋಧನೆಗಳಿಂದ ಬಹುಶಃ ಆಶ್ಚರ್ಯಪಡುವುದಿಲ್ಲ, ಏಕೆಂದರೆ ಅಗತ್ಯ ಕ್ರಮಾನುಗತವು ಕಟ್ಟುನಿಟ್ಟಾದ ಸ್ಥಿರ ಕ್ರಮವಲ್ಲ ಎಂದು ಅವರು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಮತ್ತು ಪುನರಾವರ್ತಿತವಾಗಿ ಒತ್ತಿಹೇಳಿದರು:

ಈ ಕ್ರಮಾನುಗತವು ಸ್ಥಿರ ಕ್ರಮದಂತೆ ನಾವು ಇಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಮಾತನಾಡಿದ್ದೇವೆ, ಆದರೆ ವಾಸ್ತವವಾಗಿ ಇದು ನಾವು ಸೂಚಿಸಿದಷ್ಟು ಕಠಿಣವಾಗಿಲ್ಲ. ನಾವು ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದ ಹೆಚ್ಚಿನ ಜನರು ಸೂಚಿಸಿದ ಆದೇಶದಲ್ಲಿ ಈ ಮೂಲಭೂತ ಅಗತ್ಯಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದಾರೆಂದು ತೋರುತ್ತದೆ ಎಂಬುದು ನಿಜ. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಹಲವಾರು ಅಪವಾದಗಳಿವೆ.

ವಿಭಿನ್ನ ಮಾನವ ಅಗತ್ಯಗಳು ಮತ್ತು ನಡವಳಿಕೆಯ ನಡುವಿನ ಸಂಬಂಧವು ವಾಸ್ತವವಾಗಿ ಅನೇಕ ಅಗತ್ಯಗಳಿಂದ ಏಕಕಾಲದಲ್ಲಿ ಪ್ರೇರೇಪಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ ಎಂದು ಮ್ಯಾಸ್ಲೊ ಪರಿಗಣಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಅಂದರೆ, "ಈ ಅಗತ್ಯಗಳು ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಅಥವಾ ಏಕ ನಿರ್ಧರಿತವಲ್ಲ ಎಂದು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು."[೩೦]

೧೯೯೩ ರಲ್ಲಿ ಪ್ರಾರಂಭದ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಗೆ ಪಿಯಾಗೆಟ್‌ನ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯ ಸಿದ್ಧಾಂತದೊಂದಿಗೆ ಸ್ವಯಂ-ವಾಸ್ತವಿಕ ಜನರ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯನ್ನು ಸಂಯೋಜಿಸಲಾಯಿತು.[೩೧] ಮ್ಯಾಸ್ಲೊ ಅವರ ಸ್ವಯಂ ವಾಸ್ತವೀಕರಣದ ಸಿದ್ಧಾಂತವು ಗಮನಾರ್ಹ ಪ್ರತಿರೋಧವನ್ನು ಎದುರಿಸಿದೆ. ಮನೋವಿಜ್ಞಾನದ ಮಾನವತಾವಾದದ ಶಾಖೆಗೆ ಸಿದ್ಧಾಂತವು ನಿರ್ಣಾಯಕವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಇನ್ನೂ ಇದನ್ನು ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿ ತಪ್ಪಾಗಿ ಅರ್ಥೈಸಲಾಗಿದೆ. ಸ್ವಯಂ ವಾಸ್ತವೀಕರಣದ ಹಿಂದಿನ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯು ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿ ತಪ್ಪಾಗಿ ಅರ್ಥೈಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ ಮತ್ತು ಆಗಾಗ್ಗೆ ಪರಿಶೀಲನೆಗೆ ಒಳಪಟ್ಟಿರುತ್ತದೆ.[೩೨]

ಮ್ಯಾಸ್ಲೊ ಅವರ ಸಿದ್ಧಾಂತಕ್ಕೆ ಹಲವಾರು ಅಪವಾದಗಳನ್ನು ಗಮನಿಸಿ ಟೀಕಿಸಲಾಯಿತು. ಅವರು ಈ ವಿನಾಯಿತಿಗಳನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡಂತೆ, ಅವರು ಅವುಗಳನ್ನು ಲೆಕ್ಕಹಾಕಲಿಲ್ಲ. ಅವರ ಸಾವಿಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಮೊದಲು, ಅವರು ಪರಿಹರಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದ ಒಂದು ಸಮಸ್ಯೆಯೆಂದರೆ, ತಮ್ಮ ಕೊರತೆಯ ಅಗತ್ಯಗಳನ್ನು ಪೂರೈಸಿದ ಜನರಿದ್ದಾರೆ ಆದರೆ ಇನ್ನೂ ಸ್ವಯಂ-ವಾಸ್ತವಿಕವಾಗಲಿಲ್ಲ. ಈ ಅಸಂಗತತೆಯನ್ನು ಅವರು ತನ್ನ ಸಿದ್ಧಾಂತದೊಳಗೆ ಎಂದಿಗೂ ಪರಿಹರಿಸಲಿಲ್ಲ.[೩೩]

ಪಕ್ಷಪಾತ

ಬದಲಾಯಿಸಿ

ಸಾಮಾಜಿಕ ಮನಶ್ಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞ ಡೇವಿಡ್ ಮೈಯರ್ಸ್ ಮ್ಯಾಸ್ಲೊ ಅವರ ಆಯ್ಕೆಯಲ್ಲಿನ ಪಕ್ಷಪಾತವನ್ನು ಎತ್ತಿ ತೋರಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಇದು ತನ್ನದೇ ಆದ ಮೌಲ್ಯಗಳನ್ನು ಬದುಕಿದ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳನ್ನು ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡುವ ಆಯ್ಕೆಯಲ್ಲಿ ಬೇರೂರಿದೆ. ನೆಪೋಲಿಯನ್, ಅಲೆಕ್ಸಾಂಡರ್ ದಿ ಗ್ರೇಟ್ ಮತ್ತು ಜಾನ್ ಡಿ. ರಾಕ್‌ಫೆಲ್ಲರ್‌ನಂತಹ ಇತರ ಐತಿಹಾಸಿಕ ವೀರರನ್ನು ಅವರು ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಿದ್ದರೆ, ಅವರ ಸ್ವಯಂ ವಾಸ್ತವೀಕರಣದ ವಿವರಣೆಗಳು ಗಮನಾರ್ಹವಾಗಿ ವಿಭಿನ್ನವಾಗಿರಬಹುದು.[೩೪]

ಪರಂಪರೆ

ಬದಲಾಯಿಸಿ

ನಂತರದ ಜೀವನದಲ್ಲಿ, ಮ್ಯಾಸ್ಲೊ ಈ ರೀತಿಯ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಕಾಳಜಿ ವಹಿಸಿದರು, "ಅವರ ಮೂಲಭೂತ ಅಗತ್ಯಗಳನ್ನು ಪೂರೈಸಿದರೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಜನರು ಏಕೆ ಸ್ವಯಂ-ವಾಸ್ತವಿಕವಾಗುವುದಿಲ್ಲ? ದುಷ್ಟ ಸಮಸ್ಯೆಯನ್ನು ನಾವು ಮಾನವೀಯವಾಗಿ ಹೇಗೆ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು?"[೩೫]

೧೯೬೧ ರ ವಸಂತ ಋತುವಿನಲ್ಲಿ, ಮ್ಯಾಸ್ಲೋ ಮತ್ತು ಟೋನಿ ಸುಟಿಚ್ ಜರ್ನಲ್ ಆಫ್ ಹ್ಯೂಮಾನಿಸ್ಟಿಕ್ ಸೈಕಾಲಜಿಯನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಿದರು. ಮೈಲ್ಸ್ ವಿಚ್ ೧೯೭೧ ರವರೆಗೆ ಸಂಪಾದಕರಾಗಿದ್ದರು.[೩೬] ಜರ್ನಲ್ ತನ್ನ ಮೊದಲ ಸಂಚಿಕೆಯನ್ನು ೧೯೬೧ ರ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಮುದ್ರಿಸಿತು ಮತ್ತು ಶೈಕ್ಷಣಿಕ ಪತ್ರಿಕೆಗಳನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸುವುದನ್ನು ಮುಂದುವರೆಸಿದೆ.[೩೬]

ಮ್ಯಾಸ್ಲೋ ಅವರು ೧೯೬೩ ರಲ್ಲಿ ಅಸೋಸಿಯೇಶನ್ ಫಾರ್ ಹ್ಯುಮಾನಿಸ್ಟಿಕ್ ಸೈಕಾಲಜಿಯ ಸಂಸ್ಥಾಪಕ ಸಭೆಯಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸಿದರು, ಅಲ್ಲಿ ಅವರು ಅದರ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾಗಿ ನಾಮನಿರ್ದೇಶನವನ್ನು ನಿರಾಕರಿಸಿದರು. ಹೊಸ ಸಂಸ್ಥೆಯು ನಾಯಕರಿಲ್ಲದೆ ಬೌದ್ಧಿಕ ಚಳುವಳಿಯನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಬೇಕು ಎಂದು ವಾದಿಸಿದರು, ಇದು ಕ್ಷೇತ್ರದ ಆರಂಭಿಕ ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಉಪಯುಕ್ತ ಕಾರ್ಯತಂತ್ರವನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡಿತು.[೩೬]

೧೯೬೭ ರಲ್ಲಿ, ಅಮೇರಿಕನ್ ಹ್ಯುಮಾನಿಸ್ಟ್ ಅಸೋಸಿಯೇಷನ್‌ನಿಂದ ಮ್ಯಾಸ್ಲೊ ಅವರನ್ನು ವರ್ಷದ ಮಾನವತಾವಾದಿ ಎಂದು ಹೆಸರಿಸಲಾಯಿತು.[೩೭]

ಉಲ್ಲೇಖಗಳು

ಬದಲಾಯಿಸಿ
  1. "Dr. Abraham Maslow, Founder Of Humanistic Psychology, Dies". The New York Times. June 10, 1970. Archived from the original on September 3, 2016. Retrieved September 26, 2010. Dr. Abraham Maslow, professor of psychology at Brandeis University in Waltham, Mass., and founder of what has come to be known as humanistic psychology, died of a heart attack. He was 62 years old.
  2. Hoffmann (1988), p. 109.
  3. Haggbloom, Steven J.; Warnick, Renee; Warnick, Jason E.; Jones, Vinessa K.; Yarbrough, Gary L.; Russell, Tenea M.; Borecky, Chris M.; McGahhey, Reagan; et al. (2002). "The 100 most eminent psychologists of the 20th century". Review of General Psychology. 6 (2): 139–152. CiteSeerX 10.1.1.586.1913. doi:10.1037/1089-2680.6.2.139. S2CID 145668721. Archived from the original on October 3, 2018. Retrieved June 9, 2015.
  4. Boeree, C. (2006). "Abraham Maslow". Webspace.ship.edu. Archived from the original on April 30, 2016. Retrieved October 21, 2012.
  5. Dreaming To Some Purpose Archived July 23, 2024, ವೇಬ್ಯಾಕ್ ಮೆಷಿನ್ ನಲ್ಲಿ. by Colin Wilson, Arrow Books, ISBN 0099471477, 2004
  6. "Maslow, Abraham H." Archived from the original on April 19, 2016. Retrieved April 3, 2016.
  7. Hoffmann (1988), p. 9.
  8. Journal of Humanistic Psychology (October 2008), 48 (4), pp. 439–443
  9. Hoffmann (1988), p. 11.
  10. Hoffmann (1988), p. 10, 12
  11. Lowry, Richard J. (1979). The Journals of A.H. Maslow Vol. 1. Monterey, CA: Brooks/Cole Publishing Co. pp. 231, 388.
  12. Hoffmann (1988), p. 13.
  13. Nicholson, Ian A. M. (2001). "'Giving up maleness': Abraham Maslow, masculinity, and the boundaries of psychology". History of Psychology. 4 (1): 79–91. doi:10.1037/1093-4510.4.1.79.
  14. Hoffmann (1988), p. 30.
  15. Hoffmann (1988), p. 40.
  16. Hoffmann (1988), p. 39.
  17. Hoffman, E (2008). "Abraham Maslow: A Biographer's Reflection". Journal of Humanistic Psychology. 48 (4): 439–443. doi:10.1177/0022167808320534. S2CID 144442841.
  18. Hoffmann (1988), p. 44.
  19. Hoffmann (1988), p. 45.
  20. Berger (1983), p. 42.
  21. Edward Hoffman (2008). "Abraham Maslow: a biographer's reflections". Journal of Humanistic Psychology. 48 (4): 439–443. doi:10.1177/0022167808320534. S2CID 144442841.
  22. Thoreau, H. (1962). Thoreau: Walden and other writings. New York: Bantam Books. (Original work published 1854)
  23. Miles Vich (2008). "Maslow's leadership legacy". Journal of Humanistic Psychology. 48 (4): 444–445. doi:10.1177/0022167808320540. S2CID 144506755.
  24. "Psychology History". muskingum.edu. Archived from the original on December 20, 2015. Retrieved December 20, 2015.
  25. "Dr. Abraham Maslow, Founder Of Humanistic Psychology, Dies". The New York Times. June 10, 1970. Archived from the original on September 3, 2016. Retrieved September 26, 2010. Dr. Abraham Maslow, professor of psychology at Brandeis University in Waltham, Mass., and founder of what has come to be known as humanistic psychology, died of a heart attack. He was 62 years old.
  26. Edward Hoffman (1994). The Right to Be Human: A Biography of Abraham Maslow. Four Worlds Press. ISBN 978-0-9637902-3-1.
  27. Sommers & Satel (2006), p. 74 & passim in chapter 2 Archived October 17, 2023, ವೇಬ್ಯಾಕ್ ಮೆಷಿನ್ ನಲ್ಲಿ.
  28. Keith E Rice,"Hierarchy of Needs", Integrated Sociopsychology, 9/12/12 Archived February 12, 2015, ವೇಬ್ಯಾಕ್ ಮೆಷಿನ್ ನಲ್ಲಿ.
  29. Diener, Ed; Tay, Louis (2011). "Needs and subjective well-being around the world". Journal of Personality and Social Psychology. 101 (2): 354–365. doi:10.1037/a0023779. PMID 21688922.
  30. Maslow, Abraham (1970). Motivation and Personality. p. 55.
  31. Kress, Oliver (1993). "A new approach to cognitive development: ontogenesis and the process of initiation". Evolution and Cognition. 2. Springer Verlag: 319–332. Archived from the original on May 20, 2023. Retrieved December 20, 2015.
  32. Whitson, Edward R; Olczak, Paul V. (March 1, 1991). "Criticism and Polemics Surrounding the Self-Actualization Construct: An Evaluation". Journal of Social Behavior and Personality. 6 (5): 75. ಟೆಂಪ್ಲೇಟು:ProQuest.
  33. Hergenhahn, Olson, B.R., Matthew H. (1990). An Introduction to Theories of Personality. Upper Saddle River, New Jersey: Pearson Prentice Hall. p. 495. ISBN 0-13-194228-X.{{cite book}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  34. Myers, D. G. Social psychology (11th ed.). New York: McGraw-Hill. pp. 11–12.
  35. Rennie, David L. (October 2008). "Two Thoughts on Abraham Maslow". Journal of Humanistic Psychology. 48 (4): 445–448. doi:10.1177/0022167808320537. S2CID 145755075.
  36. ೩೬.೦ ೩೬.೧ ೩೬.೨ Greening, Tom (2008). "Abraham Maslow: A Brief Reminiscence". Journal of Humanistic Psychology. 48 (4): 443–444. doi:10.1177/0022167808320533. S2CID 144591354.
  37. "Humanists of the Year". American Humanist Association. Archived from the original on November 28, 2015. Retrieved November 14, 2013.