ವಿಕಿಪೀಡಿಯ

ಅನ್ನಿ ಎರ್ನಾಕ್ಸ್

ಅನ್ನಿ ಥೆರೆಸ್ ಬ್ಲಾಂಚೆ ಎರ್ನಾಕ್ಸ್ ( ಹುಟ್ಟುಹೆಸರು ಡುಚೆಸ್ನೆ ; ಜನನ 1 ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ 1940) ಒಬ್ಬ ಫ್ರೆಂಚ್ ಬರಹಗಾರ್ತಿ, ಸಾಹಿತ್ಯದ ಪ್ರಾಧ್ಯಾಪಕರು ಮತ್ತು ನೊಬೆಲ್ ಪ್ರಶಸ್ತಿ ವಿಜೇತರು. ಅವರ ಸಾಹಿತ್ಯಿಕ ಕೆಲಸವು, ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಆತ್ಮಚರಿತ್ರೆ, ಸಮಾಜಶಾಸ್ತ್ರದೊಂದಿಗೆ ನಿಕಟ ಸಂಪರ್ಕವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. [೧] ಎರ್ನಾಕ್ಸ್ ಅವರಿಗೆ ಸಾಹಿತ್ಯದಲ್ಲಿ 2022 ರ ನೊಬೆಲ್ ಪ್ರಶಸ್ತಿಯನ್ನು ನೀಡಲಾಯಿತು . [೨]

ಅನ್ನಿ ಎರ್ನಾಕ್ಸ್
ಜನನ (1940-09-01) ೧ ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ ೧೯೪೦ (ವಯಸ್ಸು ೮೪)
[<span%20class="url">.org annie-ernaux.org%20annie-ernaux<wbr/>.org]</span>]

ಆರಂಭಿಕ ಜೀವನ ಮತ್ತು ಶಿಕ್ಷಣ

ಬದಲಾಯಿಸಿ

ಎರ್ನಾಕ್ಸ್ ನಾರ್ಮಂಡಿಯ ಲಿಲ್ಲೆಬೋನ್‌ನಲ್ಲಿ ಜನಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಹತ್ತಿರದ ಯ್ವೆಟಾಟ್‌ನಲ್ಲಿ ಬೆಳೆದರು, [೩] ಅಲ್ಲಿ ಆಕೆಯ ಪೋಷಕರು ಪಟ್ಟಣದ ಕಾರ್ಮಿಕ ವರ್ಗದ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಕೆಫೆ ಮತ್ತು ದಿನಸಿಯನ್ನು ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದರು. [೪] [೫] 1960 ರಲ್ಲಿ ಅವರು ಲಂಡನ್‌ಗೆ ಪ್ರಯಾಣ ಬೆಳೆಸಿದರು, ಅಲ್ಲಿ ಅವರು ಮನೆಗೆಲಸದಲ್ಲಿ ಸಹಾಯಕಿಯಾಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದರು, ಈ ಅನುಭಾವವನ್ನು ಅವರು 2016 ರ ಮೆಮೊಯಿರ್ ಡಿ ಫಿಲ್ಲೆ ( ಎ ಗರ್ಲ್ಸ್ ಸ್ಟೋರಿ ) ನಲ್ಲಿ ವಿವರಿಸಿದರು. [೫] ಫ್ರಾನ್ಸ್‌ಗೆ ಹಿಂದಿರುಗಿದ ನಂತರ, ಅವರು ರೂಯೆನ್ ಮತ್ತು ನಂತರ ಬೋರ್ಡೆಕ್ಸ್ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯಗಳಲ್ಲಿ ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಿದರು, ಶಾಲಾ ಶಿಕ್ಷಕರಾಗಿ ಅರ್ಹತೆ ಪಡೆದರು ಮತ್ತು 1971 ರಲ್ಲಿ ಆಧುನಿಕ ಸಾಹಿತ್ಯದಲ್ಲಿ ಉನ್ನತ ಪದವಿಯನ್ನು ಪಡೆದರು. ಅವರು ಫ್ರೆಂಚ್ ನಾಟಕಕಾರ ಸಾಹಿತಿ ಪಿಯರೆ ಡಿ ಮಾರಿವಾಕ್ಸ್‌ ಕುರಿತ ಪ್ರಬಂಧ ಯೋಜನೆಯಲ್ಲಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯದವರೆಗೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದರು, ಅದು ಅಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಉಳಿಯಿತು. [೬]

1970 ರ ದಶಕದ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ, ಎರ್ನಾಕ್ಸ್ ಅವರು ಬೋನೆವಿಲ್ಲೆ, ಹಾಟ್- ಸಾವೊಯಿಯಲ್ಲಿನ ಲೈಸಿಯಲ್ಲಿ [೭] ಅನ್ನೆಸಿ-ಲೆ- ವಿಯುಕ್ಸ್‌ನ ಎವೈರ್ ಕಾಲೇಜಿನಲ್ಲಿ ಕಲಿಸಿದರು. ನಂತರ ಪೊಂಟೊಯಿಸ್‌ನಲ್ಲಿ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ದೂರ ಶಿಕ್ಷಣ ಕೇಂದ್ರಕ್ಕೆ ( CNED) ಸೇರಿದರು [೮] ಆಕೆ ಅಲ್ಲಿ ಅವಳು 23 ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ಉದ್ಯೋಗದಲ್ಲಿದ್ದರು [೯]

ಸಾಹಿತ್ಯ ವೃತ್ತಿ

ಬದಲಾಯಿಸಿ

ಎರ್ನಾಕ್ಸ್ ತನ್ನ ಸಾಹಿತ್ಯಿಕ ವೃತ್ತಿಜೀವನವನ್ನು 1974 ರಲ್ಲಿ ಲೆಸ್ ಆರ್ಮೊಯಿರ್ಸ್ ವೈಡ್ಸ್ ( ಕ್ಲೀನ್ಡ್ ಔಟ್ ) ಎಂಬ ಆತ್ಮಚರಿತ್ರೆಯ ಕಾದಂಬರಿಯೊಂದಿಗೆ ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು. 1984 ರಲ್ಲಿ, ಅವಳು ತನ್ನ ಇನ್ನೊಂದು ಕೃತಿಯಾದ ಲಾ ಪ್ಲೇಸ್ ( ಎ ಮ್ಯಾನ್ಸ್ ಪ್ಲೇಸ್ ) ಗೆ ರೆನಾಡೋಟ್ ಪ್ರಶಸ್ತಿಯನ್ನು ಗೆದ್ದರು, ಇದು ತಂದೆಯೊಂದಿಗಿನ ಅವಳ ಸಂಬಂಧ ಮತ್ತು ಫ್ರಾನ್ಸ್‌ನ ಸಣ್ಣ ಪಟ್ಟಣದಲ್ಲಿ ಬೆಳೆದ ಅವಳ ಅನುಭವಗಳು ಮತ್ತು ಅವಳ ನಂತರದ ಪ್ರೌಢಾವಸ್ಥೆ ಮತ್ತು ಆಕೆಯ ಪೋಷಕರ ಮೂಲ ಸ್ಥಳದಿಂದ ದೂರ ಸಾಗುವ. ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸುವ ಆತ್ಮಚರಿತ್ರೆಯ ನಿರೂಪಣೆಯಾಗಿದೆ[೧೦] [೧೧]

ತನ್ನ ವೃತ್ತಿಜೀವನದ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ, ಎರ್ನಾಕ್ಸ್ ಕಾಲ್ಪನಿಕ ಕಥೆಯಿಂದ ಆತ್ಮಚರಿತ್ರೆಯತ್ತ ಗಮನ ಹರಿಸಿದರು. [೧೨] ಅವರ ಕೆಲಸವು ಐತಿಹಾಸಿಕ ಮತ್ತು ವೈಯಕ್ತಿಕ ಅನುಭವಗಳನ್ನು ಸಂಯೋಜಿಸುತ್ತದೆ. ಅವಳು ತನ್ನ ಹೆತ್ತವರ ಸಾಮಾಜಿಕ ಪ್ರಗತಿಯನ್ನು ಲಾ ಪ್ಲೇಸ್, ಲಾ ಹೊಂಟೆ ದಲ್ಲಿ, [೧೩] ಅವಳ ಹದಿಹರೆಯದ ವರ್ಷಗಳನ್ನು ಸಿ ಕ್ವಿಲ್ಸ್ ಡಿಸೆಂಟ್ ಓ ರಿಯನ್ ದಲ್ಲಿ, ಅವಳ ಮದುವೆಯನ್ನು ಲಾ ಫೆಮ್ಮೆ ಗೆಲೀ ದಲ್ಲಿ, [೧೪] ಪೂರ್ವ ಯುರೋಪಿಯನ್ ವ್ಯಕ್ತಿಯೊಂದಿಗೆ ಅವಳ ಭಾವೋದ್ರಿಕ್ತ ಸಂಬಂಧವನ್ನು ಪ್ಯಾಶನ್ ಸಿಂಪಲ್ ದಲ್ಲಿ ಪಟ್ಟಿಮಾಡುತ್ತಾಳೆ. ( ), [೧೫] ಅವಳ ಗರ್ಭಪಾತವನ್ನು L'événement ದಲ್ಲಿ, [೧೬] ಆಲ್ಝೈಮರ್ನ ಕಾಯಿಲೆ ಯನ್ನು Je ne suis pas sortie de ma nuit ದಲ್ಲಿ, [೧೭] ಅವಳ ತಾಯಿಯ ಸಾವನ್ನು Une femme ದಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಸ್ತನ ಕ್ಯಾನ್ಸರನ್ನು ಲಾ ಯೂಸೇಜ್ ಡಿ ಲಾ ಫೋಟೋದಲ್ಲಿ [೧೮] ವಿವರಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಎರ್ನಾಕ್ಸ್ ಫ್ರೆಡೆರಿಕ್-ವೈವ್ಸ್ ಜೀನೆಟ್ ಅವರೊಂದಿಗೆ ಎಲ್'ಕ್ರಿಚರ್ ಕಾಮ್ ಅನ್ ಕೌಟ್ಯೂ ಬರೆದರು. [೧೮]

ಎ ವುಮನ್ಸ್ ಸ್ಟೋರಿ, ಎ ಮ್ಯಾನ್ಸ್ ಪ್ಲೇಸ್ ಮತ್ತು ಸಿಂಪಲ್ ಪ್ಯಾಶನ್ ಅನ್ನು ದಿ ನ್ಯೂಯಾರ್ಕ್ ಟೈಮ್ಸ್ ಗಮನಾರ್ಹ ಕೃತಿಗಳು ಎಂದು ಗುರುತಿಸಲಾಯಿತು, [೧೯] ಮತ್ತು ಎ ವುಮನ್ಸ್ ಸ್ಟೋರಿ <i id="mwaA">ಲಾಸ್ ಏಂಜಲೀಸ್ ಟೈಮ್ಸ್</i> ಪುಸ್ತಕ ಬಹುಮಾನಕ್ಕೆ ಅಂತಿಮ ಹಂತ ತಲುಪಿತು. [೨೦] ಶೇಮ್ ಅನ್ನು 1998 ರ ಪಬ್ಲಿಷರ್ಸ್ ವೀಕ್ಲಿ ಬೆಸ್ಟ್ ಬುಕ್ ಎಂದು ಹೆಸರಿಸಲಾಯಿತು, [೨೧] ಐ ರಿಮೇನ್ ಇನ್ ಡಾರ್ಕ್ನೆಸ್ ಎ ಟಾಪ್ ಮೆಮೊಯಿರ್ ಆಫ್ 1999 ದಿ ವಾಷಿಂಗ್ಟನ್ ಪೋಸ್ಟ್, ಮತ್ತು ದಿ ಪೊಸೆಷನ್ ಅನ್ನು ಮೋರ್ ಮ್ಯಾಗಜೀನ್ 2008 ರ ಟಾಪ್ ಟೆನ್ ಬುಕ್ ಎಂದು ಪಟ್ಟಿ ಮಾಡಿದೆ. [೨೨]

ಎರ್ನಾಕ್ಸ್‌ರ 2008 ರ ಐತಿಹಾಸಿಕ ಆತ್ಮಚರಿತ್ರೆಯಾದ ಲೆಸ್ ಅನ್ನೀಸ್ ( ದ ಇಯರ್ಸ್ ), ಫ್ರೆಂಚ್ ವಿಮರ್ಶಕರಿಂದ ಉತ್ತಮವಾಗಿ ಸ್ವೀಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ, ಇದನ್ನು ಅನೇಕರು ಅವಳ ಮೇರು ಕೃತಿ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಿದ್ದಾರೆ. [೨೩] ಈ ಪುಸ್ತಕದಲ್ಲಿ, ಎರ್ನಾಕ್ಸ್ ತನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ಮೂರನೇ ವ್ಯಕ್ತಿಯಾಗಿ ('ಎಲ್ಲೆ' ಅಥವಾ ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನಲ್ಲಿ 'ಅವಳು') ಬರೆಯುತ್ತಾರೆ, ಇದು 2000 ರ ದಶಕದ ಆರಂಭದವರೆಗೆ ಎರಡನೆಯ ಮಹಾಯುದ್ಧದ ನಂತರ ಫ್ರೆಂಚ್ ಸಮಾಜದ ಮೇಲೆ ಎದ್ದುಕಾಣುವ ನೋಟವನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ. [೨೪] ಇದು ಮಹಿಳೆ ಮತ್ತು ಅವಳು ಬದುಕುತ್ತಿರುವ ಸಮಾಜದ ವಿಕಾಸದ ಕಥೆ. ದಿ ಇಯರ್ಸ್ ಕೃತಿಯು 2008 Prix François-Mauriac de la région Aquitaine ಅನ್ನು , [೨೫] 2008 ರ ಮಾರ್ಗರೇಟ್ ಡ್ಯೂರಸ್ ಪ್ರಶಸ್ತಿ, [೨೬] 2008 ರ ಪ್ರಿಕ್ಸ್ ಡೆ ಲಾ ಲ್ಯಾಂಗ್ ಫ್ರಾಂಚೈಸ್, 2009 ರ ಟೆಲಿಗ್ರಾಮ್ ರೀಡರ್ಸ್ ಪ್ರಶಸ್ತಿ ಮತ್ತು 2016 ಸ್ಟ್ರೆಗಾ ಯುರೋಪಿಯನ್ ಪ್ರಶಸ್ತಿ ಗೆದ್ದುಕೊಂಡಿತು. ಅಲಿಸನ್ ಎಲ್. ಸ್ಟ್ರೇಯರ್ ಅನುವಾದಿಸಿದ, ದಿ ಇಯರ್ಸ್ 31 ನೇ ವಾರ್ಷಿಕ ಫ್ರೆಂಚ್-ಅಮೇರಿಕನ್ ಫೌಂಡೇಶನ್ ಅನುವಾದ ಪ್ರಶಸ್ತಿಗೆ ಅಂತಿಮ ಸ್ಪರ್ಧಿಯಾಗಿದ್ದು, 2019 ರಲ್ಲಿ ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಬೂಕರ್ ಪ್ರಶಸ್ತಿಗೆ ನಾಮನಿರ್ದೇಶನಗೊಂಡಿತು, [೨೭] ಮತ್ತು ಅನುವಾದದಲ್ಲಿ ಮಹಿಳೆಯರಿಗಾಗಿ 2019 ವಾರ್ವಿಕ್ ಪ್ರಶಸ್ತಿಯನ್ನು ಗೆದ್ದುಕೊಂಡಿತು. [೯] [೨೮] ದಿ ಇಯರ್ಸ್ ಅನ್ನು ಇಂಟರ್ನ್ಯಾಷನಲ್ ಬುಕರ್‌ಗಾಗಿ ಶಾರ್ಟ್‌ಲಿಸ್ಟ್ ಮಾಡಿದ ನಂತರ ಆಂಗ್ಲೋಫೋನ್ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಅವಳ ಜನಪ್ರಿಯತೆಯು ತೀವ್ರವಾಗಿ ಹೆಚ್ಚಾಯಿತು. [೨೯]

6 ಅಕ್ಟೋಬರ್ 2022 ರಂದು, ಎರ್ನಾಕ್ಸ್ ಅವರಿಗೆ ಸಾಹಿತ್ಯದಲ್ಲಿ 2022 ರ ನೊಬೆಲ್ ಪ್ರಶಸ್ತಿಯನ್ನು ನೀಡಲಾಗುವುದು ಎಂದು ಘೋಷಿಸಲಾಯಿತು [೩೦] [೩೧] ಅದು "ಧೈರ್ಯ ಮತ್ತು ಕ್ಲಿನಿಕಲ್ ತೀಕ್ಷ್ಣತೆಗಾಗಿ ಅವರು ವೈಯಕ್ತಿಕ ಸ್ಮರಣೆಯ ಬೇರುಗಳು, ಪ್ರತ್ಯೇಕತೆಗಳು ಮತ್ತು ಸಾಮೂಹಿಕ ನಿರ್ಬಂಧಗಳನ್ನು ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸಿದ್ದಕ್ಕಾಗಿ". [೨] ಎರ್ನಾಕ್ಸ್ 16 ನೇ ಫ್ರೆಂಚ್ ಬರಹಗಾರರೂ ಮತ್ತು ಸಾಹಿತ್ಯ ಪ್ರಶಸ್ತಿಯನ್ನು ಪಡೆದ ಮೊದಲ ಫ್ರೆಂಚ್ ಮಹಿಳೆಯೂ ಆಗಿದ್ದಾರೆ. [೩೦] ಅವರನ್ನು ಅಭಿನಂದಿಸುತ್ತಾ, ಫ್ರಾನ್ಸ್ ಅಧ್ಯಕ್ಷ ಎಮ್ಯಾನುಯೆಲ್ ಮ್ಯಾಕ್ರನ್ ಅವರು "ಮಹಿಳೆಯರ ಮತ್ತು ಮರೆತುಹೋದವರ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯದ ಧ್ವನಿ" ಎಂದು ಹೇಳಿದರು. [೩೦]

ಎರ್ನಾಕ್ಸ್‌ನ ಅನೇಕ ಕೃತಿಗಳನ್ನು ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ಗೆ ಅನುವಾದಿಸಲಾಗಿದ್ದು ಸೆವೆನ್ ಸ್ಟೋರೀಸ್ ಪ್ರೆಸ್ ಪ್ರಕಟಿಸಿದೆ.

ರಾಜಕೀಯ ಕ್ರಿಯಾಶೀಲತೆ

ಬದಲಾಯಿಸಿ

ಎರ್ನಾಕ್ಸ್ 2012 ರ ಫ್ರೆಂಚ್ ಅಧ್ಯಕ್ಷೀಯ ಚುನಾವಣೆಯಲ್ಲಿ ಜೀನ್-ಲುಕ್ ಮೆಲೆನ್‌ಚನ್ ಅವರನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸಿದರು. [೩೨] 2018 ರಲ್ಲಿ, ಎರ್ನಾಕ್ಸ್ ಹಳದಿ ನಡುವಂಗಿಗಳ ಪ್ರತಿಭಟನೆಗಳಿಗೆ ತನ್ನ ಬೆಂಬಲವನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದರು. [೩೩]

ಎರ್ನಾಕ್ಸ್ ಪದೇ ಪದೇ ಬಿಡಿಎಸ್ ಆಂದೋಲನಕ್ಕೆ ತನ್ನ ಬೆಂಬಲವನ್ನು ಸೂಚಿಸಿದ್ದಾರೆ. [೩೪] 2018 ರಲ್ಲಿ, ಇಸ್ರೇಲಿ ಮತ್ತು ಫ್ರೆಂಚ್ ಸರ್ಕಾರಗಳು ನಡೆಸಿದ ಇಸ್ರೇಲ್-ಫ್ರಾನ್ಸ್ ನಡುವಣ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮವನ್ನು ವಿರೋಧಿಸಿದ ಸುಮಾರು 80 ಇತರ ಕಲಾವಿದರೊಂದಿಗೆ ಪತ್ರಕ್ಕೆ ಸಹಿ ಹಾಕಿದರು. 2019 ರಲ್ಲಿ, ಆ ವರ್ಷ ಇಸ್ರೇಲ್‌ನಲ್ಲಿ ನಡೆದ ಯುರೋವಿಷನ್ ಸಾಂಗ್ ಸ್ಪರ್ಧೆಯನ್ನು ಪ್ರಸಾರ ಮಾಡದಂತೆ ಫ್ರೆಂಚ್ ಸರ್ಕಾರಿ ಸ್ವಾಮ್ಯದ ಪ್ರಸಾರ ನೆಟ್‌ವರ್ಕ್‌ಗೆ ಕರೆ ನೀಡುವ ಪತ್ರಕ್ಕೆ ಎರ್ನಾಕ್ಸ್ ಸಹಿ ಹಾಕಿದರು. [೩೫] 2021 ರಲ್ಲಿ, ಆಪರೇಷನ್ ಗಾರ್ಡಿಯನ್ ಆಫ್ ದಿ ವಾಲ್ಸ್ ನಂತರ, ಅವರು ಇಸ್ರೇಲ್ ಅನ್ನು ವರ್ಣಭೇದ ನೀತಿಯ ರಾಜ್ಯ ಎಂದು ಕರೆಯುವ ಮತ್ತೊಂದು ಪತ್ರಕ್ಕೆ ಸಹಿ ಹಾಕಿದರು, "ಇದನ್ನು ಎರಡು ಸಮಾನ ಪಕ್ಷಗಳ ನಡುವಿನ ಯುದ್ಧವೆಂದು ರೂಪಿಸುವುದು ಸುಳ್ಳು ಮತ್ತು ತಪ್ಪುದಾರಿಗೆಳೆಯುವಂತಿದೆ. ಇಸ್ರೇಲ್ ವಸಾಹತುಶಾಹಿ ಶಕ್ತಿಯಾಗಿದೆ. ಪ್ಯಾಲೆಸ್ಟೈನ್ ವಸಾಹತುಶಾಹಿಯಾಗಿದೆ." ಎಂದರು. [೩೪]

1982 ರಲ್ಲಿ US ಮಿಲಿಟರಿ ಅಟ್ಯಾಚ್ ಲೆಫ್ಟಿನೆಂಟ್ ಕರ್ನಲ್ ಅವರ ಹತ್ಯೆಗಾಗಿ ಜೀವಾವಧಿ ಶಿಕ್ಷೆಗೆ ಗುರಿಯಾದ ಜಾರ್ಜಸ್ ಅಬ್ದುಲ್ಲಾ ಅವರ ಬಿಡುಗಡೆಯನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸುವ ಪತ್ರಕ್ಕೆ ಎರ್ನಾಕ್ಸ್ ಸಹಿ ಹಾಕಿದರು. ಚಾರ್ಲ್ಸ್ ಆರ್. ರೇ ಮತ್ತು ಇಸ್ರೇಲಿ ರಾಜತಾಂತ್ರಿಕ ಯಾಕೋವ್ ಬಾರ್-ಸಿಮಾಂಟೋವ್. ಪತ್ರದ ಪ್ರಕಾರ, ಬಲಿಪಶುಗಳು "ಸಕ್ರಿಯ ಮೊಸಾದ್ ಮತ್ತು ಸಿಐಎ ಏಜೆಂಟ್ ಆಗಿದ್ದರು, ಆದರೆ ಅಬ್ದುಲ್ಲಾ ಪ್ಯಾಲೇಸ್ಟಿನಿಯನ್ ಜನರಿಗಾಗಿ ಮತ್ತು ವಸಾಹತುಶಾಹಿ ವಿರುದ್ಧ ಹೋರಾಡಿದರು". [೩೪]

ವೈಯಕ್ತಿಕ ಜೀವನ

ಬದಲಾಯಿಸಿ

ಎರ್ನಾಕ್ಸ್ ಈ ಹಿಂದೆ ಫಿಲಿಪ್ ಎರ್ನಾಕ್ಸ್ ಅವರನ್ನು ವಿವಾಹವಾದರು, ಅವರಿಗೆ ಇಬ್ಬರು ಗಂಡು ಮಕ್ಕಳಿದ್ದಾರೆ. [೩೬] 1980 ರ ದಶಕದ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ದಂಪತಿಗಳು ವಿಚ್ಛೇದನ ಪಡೆದರು. [೩೭]

ಅವರು 1970 ರ ದಶಕದ ಮಧ್ಯಭಾಗದಿಂದ ಪ್ಯಾರಿಸ್ ಉಪನಗರಗಳ ಹೊಸ ಪಟ್ಟಣವಾದ ಸೆರ್ಜಿ-ಪೊಂಟೊಯಿಸ್‌ನ ನಿವಾಸಿಯಾಗಿದ್ದಾರೆ. [೫] [೩೮]

ಕೃತಿಗಳು

ಬದಲಾಯಿಸಿ
  • Les Armoires vides, ಪ್ಯಾರಿಸ್, Gallimard, 1974; ಗಲ್ಲಿಮರ್ಡ್, 1984, 
  • Ce qu'ils disent ou rien, Paris, Gallimard, 1977; ಫ್ರೆಂಚ್ ಮತ್ತು ಯುರೋಪಿಯನ್ ಪಬ್ಲಿಕೇಷನ್ಸ್, ಇನ್ಕಾರ್ಪೊರೇಟೆಡ್, 1989, 
  • ಲಾ ಫೆಮ್ಮೆ ಗೆಲೀ, ಪ್ಯಾರಿಸ್, ಗಲ್ಲಿಮರ್ಡ್, 1981; ಫ್ರೆಂಚ್ ಮತ್ತು ಯುರೋಪಿಯನ್ ಪಬ್ಲಿಕೇಷನ್ಸ್, ಇನ್ಕಾರ್ಪೊರೇಟೆಡ್, 1987, 
  • ಲಾ ಪ್ಲೇಸ್, ಪ್ಯಾರಿಸ್, ಗಲ್ಲಿಮರ್ಡ್, 1983; Distribooks Inc, 1992, 
  • ಉನೆ ಫೆಮ್ಮೆ, ಪ್ಯಾರಿಸ್, ಗಲ್ಲಿಮರ್ಡ್, 1987
  • ಪ್ಯಾಶನ್ ಸಿಂಪಲ್, ಪ್ಯಾರಿಸ್, ಗಲ್ಲಿಮರ್ಡ್, 1991; ಗಲ್ಲಿಮರ್ಡ್, 1993, 
  • ಜರ್ನಲ್ ಡು ಡೆಹೋರ್ಸ್, ಪ್ಯಾರಿಸ್, ಗಲ್ಲಿಮರ್ಡ್, 1993
  • ಲಾ ಹೊಂಟೆ, ಪ್ಯಾರಿಸ್, ಗಲ್ಲಿಮರ್ಡ್, 1997 [೩೯]
    • ಶೇಮ್, ಅನುವಾದಕಿ ತಾನ್ಯಾ ಲೆಸ್ಲಿ, ಸೆವೆನ್ ಸ್ಟೋರೀಸ್ ಪ್ರೆಸ್, 1998, 
  • ಜೆ ನೆ ಸೂಯಿಸ್ ಪಾಸ್ ಸೋರ್ಟಿ ಡಿ ಮಾ ನ್ಯೂಟ್, ಪ್ಯಾರಿಸ್, ಗಲ್ಲಿಮರ್ಡ್, 1997
  • ಲಾ ವೈ ಎಕ್ಸ್ಟೀರಿಯರ್ : 1993–1999, ಪ್ಯಾರಿಸ್, ಗಲ್ಲಿಮರ್ಡ್, 2000
  • L'Événement, ಪ್ಯಾರಿಸ್, Gallimard, 2000, 
  • ಸೆ ಪೆರ್ಡ್ರೆ, ಪ್ಯಾರಿಸ್, ಗಲ್ಲಿಮರ್ಡ್, 2001
    • ಗೆಟ್ಟಿಂಗ್ ಲಾಸ್ಟ್, ಅನುವಾದಕ ಆಲಿಸನ್ ಎಲ್. ಸ್ಟ್ರೇಯರ್, ಸೆವೆನ್ ಸ್ಟೋರೀಸ್ ಪ್ರೆಸ್, 2022
  • L'ಆಕ್ಯುಪೇಶನ್, ಪ್ಯಾರಿಸ್, ಗಲ್ಲಿಮರ್ಡ್, 2002
  • L'Usage de la photo, Marc Marie, Paris, Gallimard, 2005
  • ಲೆಸ್ ಅನ್ನೀಸ್, ಪ್ಯಾರಿಸ್, ಗಲ್ಲಿಮರ್ಡ್, 2008,  [೪೦]
  • ಎಲ್'ಆಟ್ರೆ ಫಿಲ್ಲೆ, ಪ್ಯಾರಿಸ್, ನಿಲ್ 2011 
  • L'Atelier noir, ಪ್ಯಾರಿಸ್, ಎಡಿಷನ್ಸ್ ಡೆಸ್ ಬಸ್ಕ್ಲಾಟ್ಸ್, 2011
  • ಎಕ್ರಿರ್ ಲಾ ವೈ, ಪ್ಯಾರಿಸ್, ಗಲ್ಲಿಮರ್ಡ್, 2011
  • Retour à Yvetot, editions du Mauconduit, 2013
  • ಲೆಸ್ ಲುಮಿಯರ್ಸ್ ಮೊನ್ ಅಮೋರ್, ಸೆಯುಲ್, 2014 ಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ
  • ಮೆಮೊಯಿರ್ ಡಿ ಫಿಲ್ಲೆ, ಗಲ್ಲಿಮರ್ಡ್, 2016
  • ಹೋಟೆಲ್ ಕ್ಯಾಸನೋವಾ, ಗಲ್ಲಿಮರ್ಡ್ ಫೋಲಿಯೊ, 2020
  • ಲೆ ಜ್ಯೂನ್ ಹೋಮ್, ಗಲ್ಲಿಮರ್ಡ್, 2022

ರೂಪಾಂತರಗಳು

ಬದಲಾಯಿಸಿ

ಹಲವಾರು ನಾಟಕೀಯ ಮತ್ತು ರೇಡಿಯೊ ರೂಪಾಂತರಗಳ ಜೊತೆಗೆ, [೪೧] [೪೨] [೪೩] [೪೪] ಎರ್ನಾಕ್ಸ್‌ನ ಕಾದಂಬರಿಗಳನ್ನು ಮೂರು ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ಚಲನಚಿತ್ರಕ್ಕಾಗಿ ಅಳವಡಿಸಲಾಗಿದೆ:

  • L'Événement (2021), ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನಲ್ಲಿ ಹ್ಯಾಪನಿಂಗ್ ಎಂದು ಬಿಡುಗಡೆಯಾಯಿತು, ಅದನ್ನು ಆಡ್ರೆ ದಿವಾನ್ ನಿರ್ದೇಶಿಸಿದ್ದಾರೆ, ಅದು 2021 ರ ವೆನಿಸ್ ಚಲನಚಿತ್ರೋತ್ಸವದಲ್ಲಿ ಗೋಲ್ಡನ್ ಲಯನ್ ಅನ್ನು ಗೆದ್ದಿತು. [೪೫]
  • ಪ್ಯಾಶನ್ ಸಿಂಪಲ್ (2020; ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಶೀರ್ಷಿಕೆ: ಸಿಂಪಲ್ ಪ್ಯಾಶನ್ ) ಅನ್ನು ಡೇನಿಯಲ್ ಅರ್ಬಿಡ್ ನಿರ್ದೇಶಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಆ ವರ್ಷದ ಕ್ಯಾನೆಸ್ ಫಿಲ್ಮ್ ಫೆಸ್ಟಿವಲ್‌ನಲ್ಲಿ ಪ್ರದರ್ಶಿಸಲು ಇದನ್ನು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಲಾಯಿತು. [೪೬]
  • L'Autre (2008), L'ಆಕ್ಯುಪೇಶನ್ ಆಧಾರಿತ ಮತ್ತು ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನಲ್ಲಿ ದಿ ಅದರ್ ಒನ್ ಎಂಬ ಶೀರ್ಷಿಕೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. [೪೭]

ಪ್ರಶಸ್ತಿಗಳು ಮತ್ತು ಗೌರವಗಳು

ಬದಲಾಯಿಸಿ
  • 1977 ಪ್ರಿಕ್ಸ್ ಡಿ'ಹಾನರ್ ಫಾರ್ ಸಿಇ ಕ್ವಿಲ್ಸ್ ಡಿಸೆಂಟ್ ಓ ರೈನ್ [೪೮]
  • ಲಾ ಪ್ಲೇಸ್‌ಗಾಗಿ 1984 ಪ್ರಿಕ್ಸ್ ರೆನಾಡೋಟ್ [೪೮]
  • 2008 ಪ್ರಿಕ್ಸ್ ಮಾರ್ಗುರೈಟ್-ಡುರಾಸ್ ಫಾರ್ ಲೆಸ್ ಅನ್ನೀಸ್ [೪೯]
  • 2008 ಪ್ರಿಕ್ಸ್ ಫ್ರಾಂಕೋಯಿಸ್-ಮೌರಿಯಾಕ್ ಫಾರ್ ಲೆಸ್ ಅನ್ನೀಸ್ [೪೯]
  • 2008 ಪ್ರಿಕ್ಸ್ ಡೆ ಲಾ ಲ್ಯಾಂಗ್ಯೂ ಫ್ರಾಂಚೈಸ್ ಅವರ ಸಂಪೂರ್ಣ ಕೃತಿಗಾಗಿ [೫೦]
  • 2014 ಸೆರ್ಗಿ-ಪಾಂಟೊಯಿಸ್ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾನಿಲಯದ ವೈದ್ಯ ಗೌರವ [೫೧]
  • 2016 ಸ್ಟ್ರೆಗಾ ಯುರೋಪಿಯನ್ ಪ್ರಶಸ್ತಿ ವರ್ಷಗಳು (ಇಟಾಲಿಯನ್ ಭಾಷೆಗೆ ಗ್ಲಿ ಅನ್ನಿ (L'Orma) ಎಂದು ಅನುವಾದಿಸಲಾಗಿದೆ [೪೯]
  • 2017 ಪ್ರಿಕ್ಸ್ ಮಾರ್ಗುರೈಟ್ ಯುವರ್‌ಸೆನಾರ್, ಸಿವಿಲ್ ಸೊಸೈಟಿ ಆಫ್ ಮಲ್ಟಿಮೀಡಿಯಾ ಲೇಖಕರಿಂದ ನೀಡಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ, ಅವಳ ಸಂಪೂರ್ಣ ಕಾರ್ಯಕ್ಕಾಗಿ [೫೨]
  • 2018 ರ ಪ್ರೀಮಿಯೊ ಹೆಮಿಂಗ್‌ವೇ ಪರ್ ಲಾ ಲೆಟರ್‌ಟುರಾ ಅವರ ಸಂಪೂರ್ಣ ಕೃತಿಗಾಗಿ [೫೩]
  • 2019 ಪ್ರಿಕ್ಸ್ ಫಾರ್ಮೆಂಟರ್ [೫೪]
  • 2019 ಪ್ರೀಮಿಯೊ ಗ್ರೆಗರ್ ವಾನ್ ರೆಝೋರಿ ಉನಾ ಡೊನ್ನಾ ( ಉನೆ ಫೆಮ್ಮೆ ) [೫೫]
  • 2019 ರ ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಬೂಕರ್ ಪ್ರಶಸ್ತಿಗಾಗಿ ಶಾರ್ಟ್‌ಲಿಸ್ಟ್ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ [೫೬]
  • 2021 ರಾಯಲ್ ಸೊಸೈಟಿ ಆಫ್ ಲಿಟರೇಚರ್ ಇಂಟರ್ನ್ಯಾಷನಲ್ ರೈಟರ್ ಆಗಿ ಆಯ್ಕೆಯಾದರು [೫೭]
  • 2022 ಸಾಹಿತ್ಯದಲ್ಲಿ ನೊಬೆಲ್ ಪ್ರಶಸ್ತಿ [೨]

The Prix Annie-Ernaux [ fr ], ಅದರಲ್ಲಿ ಅವಳು "ಗಾಡ್ ಮದರ್" ಆಗಿದ್ದಾಳೆ, ಅದು ಅವಳ ಹೆಸರನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. [೫೮]

ಉಲ್ಲೇಖಗಳು

ಬದಲಾಯಿಸಿ
  1. ↑ Ulin, David L. (21 January 2018). "Unorthodox snapshots of life". Los Angeles Times. p. F10. Retrieved 5 October 2022 – via Newspapers.com.
  2. ↑ ೨.೦ ೨.೧ ೨.೨ "The Nobel Prize in Literature 2022" (Press release). 6 October 2022. Retrieved 7 October 2022.
  3. ↑ "Annie Ernaux". Auteurs contemporains. Archived from the original on 6 ಅಕ್ಟೋಬರ್ 2022. Retrieved 6 October 2022.
  4. ↑ Elkin, Lauren (26 October 2018). "Bad Genre: Annie Ernaux, Autofiction, and Finding a Voice". The Paris Review (in ಇಂಗ್ಲಿಷ್). Retrieved 18 April 2019.
  5. ↑ ೫.೦ ೫.೧ ೫.೨ "Biography". annie-ernaux.org. Retrieved 6 October 2022.
  6. ↑ Leménager, Grégoire (15 December 2011). "Annie Ernaux : 'Je voulais venger ma race'". L'Obs (in ಫ್ರೆಂಚ್).
  7. ↑ Héloïse Kolebka (2008). "Annie Ernaux : "Je ne suis qu'histoire"". L'Histoire (332): 18. ISSN 0182-2411. Archived from the original on 2015-05-04. Retrieved 2022-10-10..
  8. ↑ Annie Ernaux, Cercle-enseignement.com. Retrieved 12 October 2011.
  9. ↑ ೯.೦ ೯.೧ "Annie Ernaux wins the Nobel prize in literature for 2022". The Economist. 6 October 2022. Retrieved 6 October 2022.
  10. ↑ Ferniot, Christine (1 November 2005). "1983 : La place par Annie Ernaux". L'EXPRESS (in ಫ್ರೆಂಚ್). Archived from the original on 29 October 2010. Retrieved 31 October 2010.
  11. ↑ Schwartz, Christine (24 May 1992). "The Prodigal Daughter". Newsday. Long Island, N.Y. p. 35. Retrieved 6 October 2022 – via Newspapers.com.
  12. ↑ "Annie Ernaux. Les Années". Le Télégramme (in ಫ್ರೆಂಚ್). 3 May 2009. Retrieved 31 October 2010.
  13. ↑ Spafford, Roz (13 July 1992). "Finding the World Between Two Parents". San Francisco Examiner. p. 5 – Review. Retrieved 6 October 2022 – via Newspapers.com.
  14. ↑ Castro, Jan Garden (27 August 1995). "Pitfalls, Trials Of Womanhood". St. Louis Post-Dispatch. p. 5C. Retrieved 6 October 2022 – via Newspapers.com.
  15. ↑ Hale, Mike (3 September 1994). "'Simple Passion' gets to the heart of obsession". Boston Globe. p. 71. Retrieved 6 October 2022 – via Newspapers.com.
  16. ↑ Reynolds, Susan Salter (30 September 2001). "Discoveries". Los Angeles Times. p. 11-Book Review. Retrieved 6 October 2022 – via Newspapers.com.
  17. ↑ Bernstein, Richard (28 November 1999). "'Darkness' a look at final illness". Tallahassee Democrat. p. 2D. Retrieved 7 October 2022 – via Newspapers.com.
  18. ↑ ೧೮.೦ ೧೮.೧ "People / Personnalités / Annie Ernaux". Elle (in ಫ್ರೆಂಚ್). 6 May 2009. Retrieved 31 October 2010.
  19. ↑ "A 'great honour' and 'responsibility': Annie Ernaux on her Nobel prize win". Mint. 6 October 2022. Retrieved 7 October 2022.
  20. ↑ "1991 Los Angeles Times Book Prize – Fiction Winner and Nominees". Awards Archive (in ಅಮೆರಿಕನ್ ಇಂಗ್ಲಿಷ್). 25 March 2020. Retrieved 7 October 2022.
  21. ↑ Introduction & Overview of Shame. BookRags. Retrieved 7 October 2022.
  22. ↑ Mutha, Snehal (6 October 2022). "Who Is Annie Ernaux ? A Nobel Prize Winner For Literature". SheThePeople. Retrieved 7 October 2022.
  23. ↑ Peras, Delphine (11 February 2010). "Les Années par Annie Ernaux". L'EXPRESS (in ಫ್ರೆಂಚ್). Archived from the original on 29 October 2010. Retrieved 31 October 2010.
  24. ↑ Laurin, Danielle (3 April 2008). "Autobiographie : Les années: le livre d'une vie" (in ಫ್ರೆಂಚ್). CBC/Radio-Canada. Retrieved 31 October 2010.
  25. ↑ "Prix François Mauriac". aquitaine.fr (in ಫ್ರೆಂಚ್). 18 October 2014. Archived from the original on 6 March 2016.
  26. ↑ "Prix Marguerite Duras". Association Marguerite Duras (in ಫ್ರೆಂಚ್). Retrieved 18 April 2019.
  27. ↑ "Annie Ernaux | The Booker Prizes". thebookerprizes.com (in ಇಂಗ್ಲಿಷ್). Retrieved 6 October 2022.
  28. ↑ "Winner announced for the 2019 Warwick Prize for Women in Translation". warwick.ac.uk/. 21 November 2019. Retrieved 7 October 2022.
  29. ↑ Shaffi, Sarah (6 October 2022). "Annie Ernaux wins the 2022 Nobel prize in literature". The Guardian. Retrieved 7 October 2022.
  30. ↑ ೩೦.೦ ೩೦.೧ ೩೦.೨ Bushby, Helen (6 October 2022). "Annie Ernaux: French writer wins Nobel Prize in Literature". BBC News. Retrieved 6 October 2022.
  31. ↑ "French author Annie Ernaux wins 2022 Nobel Prize for Literature". Onmanorama (in ಇಂಗ್ಲಿಷ್). 6 October 2022. Retrieved 6 October 2022.
  32. ↑ Grosjean, Blandine (2011-12-10). "Annie Ernaux : « Passion amoureuse et révolte politique, cela va de pair »". Le Nouvel Observateur (in ಫ್ರೆಂಚ್). Retrieved 2022-10-10. {{cite web}}: |archive-date= requires |archive-url= (help)
  33. ↑ Pelletier, Willy; Noiriel, Gérard; Larrère, Mathilde; Romagnan, Barbara; Delphy, Christine; De Cock, Laurence; Chevrier, Stéphanie; Chamoiseau, Patrick; Boursier, Philippe (4 December 2018). "Gilets jaunes, verts, rouges, roses, convergeons !". Libération. Retrieved 8 October 2022.
  34. ↑ ೩೪.೦ ೩೪.೧ ೩೪.೨ "New Nobel laureate Annie Ernaux's repeatedly supported BDS". The Jerusalem Post. 6 October 2022. Retrieved 8 October 2022.
  35. ↑ "2022 Nobel Prize in Literature winner Annie Ernaux a longtime critic of 'apartheid' Israel". The New Arab. 7 October 2022. Retrieved 8 October 2022.
  36. ↑ "Les Années Super-8 d'Annie Ernaux et David Ernaux-Briot". ActuaLitté. 29 July 2022. Retrieved 21 September 2022.
  37. ↑ Cassivi, Marc (24 May 2022). "Les années filmées d'Annie Ernaux". La Presse. Retrieved 6 October 2022.
  38. ↑ "La Cergyssoise Annie Ernaux décroche le prix Nobel de littérature". actu.fr. 6 October 2022. Retrieved 7 October 2022.
  39. ↑ Tison, Jean-Pierre (1 February 1997). "Critique: Annie dans l'arrière-boutique". L'EXPRESS (in ಫ್ರೆಂಚ್). Archived from the original on 29 October 2010. Retrieved 31 October 2010.
  40. ↑ Massoutre, Guylaine (19 April 2008). "Littérature française – La chronique douce-amère d'Annie Ernaux". Le Devoir (in ಫ್ರೆಂಚ್). Retrieved 31 October 2010.
  41. ↑ Agency, Hands. "Mémoire de fille". Mémoire de fille.
  42. ↑ ""L'occupation"". www.visitmonaco.com.
  43. ↑ "L'Autre fille". www.theatre-cornouaille.fr. Archived from the original on 2022-10-07. Retrieved 2022-10-10.
  44. ↑ ""Les Années" d'Annie Ernaux : un podcast à écouter en ligne". France Culture. 25 May 2016.
  45. ↑ Tartaglione, Nancy (11 September 2021). "Venice Film Festival: 'L'Événement' Wins Golden Lion, 'Hand Of God' Takes Grand Jury Prize, Jane Campion Best Director, Penelope Cruz Best Actress, Maggie Gyllenhaal Best Screenplay – Full List". Deadline Hollywood. Retrieved 11 September 2021.
  46. ↑ "The films of the Official Selection 2020". Cannes Film Festival. 3 June 2020. Retrieved 7 October 2022.
  47. ↑ Ronnie Scheib (19 September 2008). "Review: 'The Other One'". Variety. Retrieved 7 October 2022.
  48. ↑ ೪೮.೦ ೪೮.೧ "2022 Nobel Literature laureate is French author Annie Ernaux who believes in 'the liberating force of writing'". Times Now. 6 October 2022. Retrieved 7 October 2022.
  49. ↑ ೪೯.೦ ೪೯.೧ ೪೯.೨ "Annie Ernaux". Premio Strega (in ಇಟಾಲಿಯನ್). Retrieved 7 October 2022.
  50. ↑ "Prix de la Langue Française" [French Language Award] (in ಫ್ರೆಂಚ್). Prix Littéraires. Archived from the original on 24 October 2021.
  51. ↑ "Nobel Prize in Literature 2022: Annie Ernaux, bearing witness to women's experiences and memory". The Indian Express. 7 October 2022. Retrieved 7 October 2022.
  52. ↑ "Prix Marguerite Yourcenar 2017 : Annie Ernaux". Scam (in ಫ್ರೆಂಚ್). 30 November 2017. Retrieved 7 October 2022.
  53. ↑ "Albo d'oro". premiohemingway.it. Secretariat of the Award at the Municipality of Lignano Sabbiadoro. Retrieved 7 October 2022.
  54. ↑ Daniel Verdu (6 May 2019). "La escritora Annie Ernaux gana el Premio Formentor". El País (in ಸ್ಪ್ಯಾನಿಷ್). Retrieved 6 May 2019.
  55. ↑ "Ernaux vince il premio Von Rezzori 2019". L'orma editore (in ಇಟಾಲಿಯನ್). Retrieved 7 October 2022.
  56. ↑ "The Years, Written by Annie Ernaux". The Booker Prize Foundation. Retrieved 7 October 2022.
  57. ↑ "Inaugural RSL International Writers Announced". Royal Society of Literature. 30 November 2021. Retrieved 25 December 2021.
  58. ↑ "Le prix Annie Ernaux 2003". signets.org. Retrieved 6 October 2022.
"https://kn.wikipedia.org/w/index.php?title=ಅನ್ನಿ_ಎರ್ನಾಕ್ಸ್&oldid=1259045" ಇಂದ ಪಡೆಯಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ