2330790 Stelna Steephan

ಡಾ.ಆರ್. ಬೆಂದ್ರ (೧٩1८–೧९८1), ಕನ್ನಡದ ಪ್ರಮುಖ ಕವಿಗಳು ಮತ್ತು ಸಾಹಿತ್ಯಿಕ ಚಿಂತಕರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರಾದವರು, ತಮ್ಮ ಕವಿತೆಗಳ ಮೂಲಕ ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯಕ್ಕೆ ಅಪಾರ ಕೊಡುಗೆ ನೀಡಿದರು. ಅವರು “ಕವಿ ರತ್ನ” ಎಂದು ಗುರುತಿಸಲ್ಪಟ್ಟವರು, ಕನ್ನಡ ಕಾವ್ಯದ ಪ್ರಗತಿಗೆ ಮಹತ್ವಪೂರ್ವಕವಾಗಿ ನೆರವೇರಿದ್ದಾರೆ. ಡಾ.ಆರ್. ಬೆಂದ್ರ ಅವರ ಕವಿತೆಗಳು ಸಾಮಾನ್ಯ ಮಾನವ ಸ್ವಭಾವ, ಸಮಾಜದ ಬದ್ಧತೆಗಳು, ಪ್ರಕೃತಿ, ಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ತತ್ತ್ವಶಾಸ್ತ್ರಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಆಳವಾದ ಅನ್ವೇಷಣೆಯನ್ನು ಮಾಡುತ್ತವೆ. ಅವರು ತಮ್ಮ ಕಾವ್ಯದಲ್ಲಿ ಹಳೆಯ ಶೈಲಿಯನ್ನು ನವೀನ ವಿಚಾರಗಳೊಂದಿಗೆ ಬೆರೆಸಿ ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯಕ್ಕೆ ಹೊಸ ಅಧ್ಯಾಯವನ್ನು ರಚಿಸಿದರು. ಅವರ ಕವಿತೆಯೆಂದರೆ ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೆ, ಜೀವನದ ಸತ್ಯಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಮಾನವೀಯ ಅನುಭವಗಳನ್ನು ಮೂಡಿಸುವ ವೈಶಿಷ್ಟ್ಯವೇ ಹೆಚ್ಚು ಕಾದಂಬರಿಕವಾಗಿದೆ. “ನಡೋಜ” ಒಂದು ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತ ಕವಿತೆಯಾಗಿದೆ, ಇದು ಡಾ.ಆರ್. ಬೆಂದ್ರ ಅವರ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಕೃತಿಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿ ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗಿದೆ. ಈ ಕವಿತೆಗೆ ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯ ಅಕಾಡೆಮಿ ಪುರಸ್ಕಾರವು ದೊರೆತಿರುವುದರಿಂದ, ಇದರ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆ ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯ ಲೋಕದಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿಯೇ ಗುರುತಿಸಲಾಗಿದೆ.ಡಾ.ಆರ್. ಬೆಂದ್ರ ಅವರು ಕನ್ನಡ ಕವಿತೆಗೆ ನೀಡಿದ ಕೊಡುಗೆಗಳನ್ನು ವರ್ಣಿಸಬೇಕಾದರೆ, ಅವು ಅದರಲ್ಲಿಯೇ ಶೈಲಿಯ ನವೀನತೆಯನ್ನು, ಭಾಷೆಯ ವೈಶಿಷ್ಟ್ಯವನ್ನು ಹಾಗೂ ತತ್ತ್ವಶಾಸ್ತ್ರವನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿರುವುದನ್ನು ಪತ್ತೆಹಚ್ಚಬಹುದು. ಬೆಂದ್ರ ಅವರು ಪ್ರಬಂಧ, ಕವಿತೆ, ಕವನಗಳು ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕ ಪರಿಷ್ಕಾರಗಳನ್ನು ಒಟ್ಟುಗೂಡಿಸಿ ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯದಲ್ಲಿ ಹೊಸ ದಾರಿ ತೋರಿಸಿದರು. ಅವರು ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ವಿವಿಧ ಅರ್ಥಗಳನ್ನು ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ವಿವರಿಸಲು ಹೊರಗಿನ ಜ್ಞಾನ, ಭಾಷೆ, ಭಾವನೆ ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕ ಚಿಂತನೆಗಳನ್ನು ತನ್ನ ಕವಿತೆಯಲ್ಲಿ ಸಾಧಿಸಿದರು.

“ನಡೋಜ” ಕವಿತೆಯು ಕೂಡ ಈ ನವೀನ ಹಾಗೂ ತತ್ತ್ವಶಾಸ್ತ್ರಾತ್ಮಕ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯನ್ನು ಅನುಸರಿಸುವ ಒಂದು ಚಿಂತನೆಯ ಗುಣವಿದ್ದು, ಇದು ಕನ್ನಡ ಕಾವ್ಯದ ಪ್ರಜ್ಞಾಪೂರ್ಣತೆಯ ಪ್ರತೀಕವಾಗಿದೆ.

“ನಡೋಜ” ಕವಿತೆಯು ಸಾಮಾಜಿಕ ಶ್ರೇಣಿಯ ನಡುವೆ ವ್ಯತ್ಯಾಸವನ್ನು, ಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ಸಮಾಜದ ದೃಷ್ಠಿಕೋನವನ್ನು ತೀವ್ರವಾಗಿ ಪರಿಶೀಲಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ಕವಿತೆಯಲ್ಲಿ, ಪಾತ್ರವಾದ ‘ನಡೋಜ’ (ಮೂಡ) ಎಂಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ಸಮುದಾಯದ ಬಹುದೂರದ ದೃಷ್ಟಿಕೋನದಿಂದ ಕಂಡುಹಿಡಿಯುವ ಆಳವಾದ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ‘ನಡೋಜ’ನು ಸಮಾಜವು ವಿದ್ಯೆ ಇಲ್ಲದ, ಜ್ಞಾನವಿಲ್ಲದನೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸುವುದಾದರೂ, ಅವನು ನೈಜ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದಾನೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸುತ್ತದೆ. ಕವಿತೆಯಲ್ಲಿನ ‘ನಡೋಜ’ ಸ್ವೀಕರಿಸಿದ ಅನೆಕ ನೈತಿಕ ತತ್ವಗಳು, ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತಿರುವ ಅನ್ಯಾಯವನ್ನು ಬಗೆಹರಿಸಲು ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಗಳನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತವೆ. “ನಡೋಜ” ಕವಿತೆಯು ಒತ್ತಿಚು ನಡೆಸುವ ಮೂಲಕ, ಹೊತ್ತ ತಲೆಯಲ್ಲಿರುವ ಸಾಮಾಜಿಕ ಮತ್ತು ವಿದ್ಯಾ ದೌರ್ಬಲ್ಯವನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸುತ್ತದೆ. ಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ಮುಮ್ಮಡಿ ವಿವಾದ: “ನಡೋಜ” ಕವಿತೆಯ ಕೇಂದ್ರಭೂತ ವಿಚಾರವೆಂದರೆ ಜ್ಞಾನದ ತಾತ್ತ್ವಿಕ ವಿವಾದ. ಈ ಕವಿತೆಯಲ್ಲಿ, “ನಡೋಜ” ಎನ್ನುವ ಪಾತ್ರವು ವಿದ್ಯೆ ಅಂಶದಲ್ಲಿ ಅಪಾರವಾಗಿ ಹೀನ, ಆದರೆ ಆತನು ನೈಜ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದಾನೆ. ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಮಾನ್ಯತೆ ಪಡೆದ ಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ನೈಜ ಜ್ಞಾನ ಎರಡರ ನಡುವಿನ ವ್ಯತ್ಯಾಸವನ್ನು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುವುದೇ ಇದರ ಮುಖ್ಯ ಉದ್ದೇಶವಾಗಿದೆ.ಸಮಾಜದ ಸ್ಥಿತಿಗತಿಯು: “ನಡೋಜ” ಕವಿತೆಯಲ್ಲಿ, ಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ಶಿಕ್ಷಣದಿಂದ ದೂರ ಇರುವ, ಆದರೆ ಒಬ್ಬ ಉತ್ತಮ ವ್ಯಕ್ತಿಯಾಗಿ, ಮತ್ತೊಬ್ಬರಿಗೆ ಸಂತೋಷ ಮತ್ತು ಶಾಂತಿಯನ್ನೊಳಗೊಂಡ ಜೀವನವನ್ನು ಹಾರೈಸುವ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಕುರಿತು ಮಾತನಾಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಬದಲಿಗೆ, ಸಮಾಜವು ಈ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ಅಪಮಾನಿತನಾಗಿ, ಬೋಧಕವಲ್ಲದವನು ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸುತ್ತದೆ. ಇದು ಬದಲಾಗಬೇಕಾದ ಸಾಮಾಜಿಕ ಮನೋಭಾವವನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ.ನೈತಿಕತೆ ಮತ್ತು ನಿರ್ದೋಷತೆ: ‘ನಡೋಜ’ ನ ಪಾತ್ರವು ನಿರ್ದೋಷತನ ಮತ್ತು ನೈತಿಕತೆ ವಿಷಯವನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರಸ್ತಾಪಿಸುತ್ತದೆ. ಇದು ಸಿಂಪ್ಲಿಸಿಟಿಯಲ್ಲಿಯೇ ನೈಜ ಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಹಾರ್ಮನಿ ಇರುವುದನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ನಿರ್ದೋಷತೆ, ಅಳಿದ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ, ಅಕ್ಷರ ಜ್ಞಾನ ಅಥವಾ ಜ್ಞಾನ ಶಕ್ತಿಯಿಂತ ಬಹುದೂರವಾಗಿರುವುದೇ ಬೆಂದ್ರನ ಸಂದೇಶವಾಗಿದೆ.

ಭಾಷೆ ಮತ್ತು ಶೈಲಿ: “ನಡೋಜ” ಕವಿತೆಯಲ್ಲಿ ಬೆಂದ್ರ ಅವರ ಭಾಷೆ ಸರಳ ಹಾಗೂ ಸುಲಭವಾಗಿದ್ದು, ಇದರಿಂದ ಈ ಕವಿತೆಯನ್ನು ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರೂ ಸುಲಭವಾಗಿ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು. ಅವರು ಕವಿತೆಯಲ್ಲಿ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ಸೂಕ್ಷ್ಮವಾಗಿ ಹೊತ್ತಿದ್ದಾರೆ, ಆದರೆ ಅವುಗಳನ್ನು ವೇದಿಕೆ ಮೇಲೆ ಹೊಸ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಹಂಚುವ ಮೂಲಕ ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸಿದ್ದಾರೆ.

“ನಡೋಜ” ಕವಿತೆಯು ತನ್ನ ಆಳವಾದ ತತ್ತ್ವಶಾಸ್ತ್ರಕ್ಕಾಗಿ ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕ ನೆಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಬದಲಾಗಬೇಕಾದ ವಾದಗಳಿಗಾಗಿ ಗಮನ ಸೆಳೆಯಿತು. “ನಡೋಜ” ಮತ್ತು ಅದರ ಸಂಗತಿಗಳ ವಿಸ್ಫೋಟವೂ ಚಿತ್ರವಾಡಿದ ಒಂದು ಪ್ರತಿಯು ಇದೆ, ಹಾಗಾಗಿ ಇದು ಸಾಹಿತ್ಯಜ್ಞಾನವನ್ನು ಪ್ರಚೋದಿಸುವ ನವೀನವಾದ ಒಂದು ಅಂಶವಾಗಿದೆ.

ಬೇಲಿ ಚಿಂತನೆ, ಸಮಾಜದ ವಿಚಾರಗಳು, ಕವಿತೆಯ ಒಂದು ಒತ್ತಿ ಪ್ರಶ್ನೆ, ಜ್ಞಾನ ಹಾಗು ಗುಣಗಳ ಹಿಂದಿರುವ ನೈತಿಕತೆಯ ಮಾರ್ಗಗಳನ್ನು ತೆರೆದಿಟ್ಟಿದೆ.

“ನಡೋಜ” ಕವಿತೆಯು ಒಂದು ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಎಂಜಿಲಿಯಾಗಿದ್ದು, ಅನೇಕ ಬರಹಗಾರರು ಮತ್ತು ಓದುಗರು ಅದರ ಕಲಾತ್ಮಕ ಮತ್ತು ತಾತ್ತ್ವಿಕ ಅನ್ವಯವನ್ನು ಹಿಡಿದುಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ಈ ಕವಿತೆ ಈಗಾಗಲೇ ಹಿಂದಿನ ಯುಗದ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ನಿಯಮಗಳು ಮತ್ತು ಸಮಾಜದ ಸೀಮಿತ ಗಟ್ಟಣಗಳಿಂದ ಉದ್ದೇಶಿತಮಾಡಿದ ಹೊಸಪಟವೇ.

“ನಡೋಜ” ತತ್ತ್ವಶಾಸ್ತ್ರದಿಂದ ಅಧಿಕವಾಗಿ ಚಿಂತನೆಯ ಕವಿತೆಯಾಗಿ ಸನ್ಮಾನಿತವಾಗಿದೆ, ಇದು ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯದಲ್ಲಿನ ಪ್ರಗತಿಪರ ಚಿಂತನೆಗಳನ್ನು ಹೊರಹಾಕುವ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಕೃತಿಯಾಗಿದೆ.

ಬೇಂದ್ರೆಯ ಕವಿತೆಗಳು ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಮಾನವೀಯ ಅನುಭವಗಳ ಕುರಿತಾಗಿವೆ. ಅವರು ಸಮಾಜದ ದೌರ್ಬಲ್ಯ, ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಧೋರಣೆಗಳ ವಿರುದ್ಧ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದ್ದರು. ಅವರು ವಿಜ್ಞಾನ, ಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ಸಮಾಜದ ಬದ್ಧತೆಗಳನ್ನು ತಮ್ಮ ಕವಿತೆಗಳಲ್ಲಿ ವಿಚಾರಿಸಿದರು. ಅವರು ಬರೆದ ಕೆಲ ಪ್ರಮುಖ ಕವಿತೆಗಳು ಮಾನವೀಯ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು, ಪ್ರಕೃತಿಯ ಔನಂತಿಕತೆ ಮತ್ತು ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ನಡೆಯುವ ಅನ್ಯಾಯಗಳನ್ನು ಪರಿಚಯಿಸುತ್ತವೆ.ಬೇಂದ್ರೆಯ ಕವಿತೆಗಳ ಪ್ರಮುಖ ತತ್ವವೇ ಅರ್ಥಾತ್, ಶ್ರೇಷ್ಠ ಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ವಿದ್ಯೆಯು ಎಷ್ಟು ಪಾಂಡಿತ್ಯಪೂರ್ಣವಾದರೂ, ಅವು ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಅಸಾಧಾರಣ ನಿರ್ಣಯಗಳನ್ನು ಹೇಗೆ ಮಾಡುತ್ತವೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸುವುದು. “ನಡೋಜ” (ಮೂಡ) ಎಂಬ ಪಾತ್ರವನ್ನು ಅವರು ತಮ್ಮ ಕವಿತೆಯಲ್ಲಿ ಉದಾಹರಿಸಿದರು, ಇದು ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ವಿದ್ಯೆ ಅಥವಾ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಮೀರಿ, ನೈಜ ಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ಮಾನವೀಯತೆಗಾಗಿ ಪ್ರಶ್ನಿಸುತ್ತದೆ.

“ನಡೋಜ” ಒಂದು ಪ್ರಮುಖ ಕವಿತೆ, ಇದು ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯ ಅಕಾಡೆಮಿ ಪುರಸ್ಕಾರವನ್ನು ಗಳಿಸಿತು. ಈ ಕವಿತೆಯಲ್ಲಿ, “ನಡೋಜ” ಎಂಬ ಪಾತ್ರವು ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಶಿಕ್ಷಣ ಮತ್ತು ಜ್ಞಾನದಿಂದ ದೂರವಿರುವ, ಆದರೆ ನೈಜ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಹೊಂದಿದ ವ್ಯಕ್ತಿಯಾಗಿ ಮೂಡಿಬರುತ್ತದೆ. ಇದು ಬೇಂದ್ರೆಯ ದರ್ಶನಿಕ ನೋಟನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ, ಅದು ಕೇವಲ ಸಾಮಾಜಿಕ ಹಿರಿತನ ಅಥವಾ ವಿದ್ಯಾ ಪ್ರಮಾಣಿತತೆಯ ಮೇಲೆ ನಿಲ್ಲದೆ, ನೈಜ ಮತ್ತು ಹೃದಯನಿರ್ಭಂದ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಗೌರವಿಸುವುದರ ಬಗ್ಗೆ ಸಹ ಆಲೋಚನೆ ನಡೆಸುತ್ತದೆ.ನಡೋಜ, ಅನೇಕಮಾನವನಂತೆ, ಆಡಳಿತ, ಶಿಕ್ಷಣ ಅಥವಾ ವಿದ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ಅಪರಿಪೂರ್ಣನು, ಆದರೆ ಅವನು ತನ್ನ ನೈತಿಕವಾದ ಜ್ಞಾನದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಛು ಮಹತ್ವಪೂರ್ಣನಾಗಿದ್ದಾನೆ. ಅವನು ಹೇಗೆ ‘ಅಜ್ಞಾನ’ ಆಗಿದ್ದರೂ, ಅವನಿಗೆ “ನಿಜವಾದ ಜ್ಞಾನ”ವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವುದನ್ನು ಬೇಂದ್ರೆ ವಿವರಣೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಇಲ್ಲಿ, ಅವರು ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ವಿದ್ಯೆಗೆ ಮುಖ್ಯ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ನೀಡುವ ಸಂಪ್ರದಾಯಗಳನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸುವ ಮೂಲಕ ನೈತಿಕತೆ ಮತ್ತು ಜ್ಞಾನದ ಮೂಲಭೂತ ವ್ಯತ್ಯಾಸವನ್ನು ಬಿಚ್ಚಿಡುತ್ತಾರೆ.

“ನಡೋಜ” ಕವಿತೆಯಲ್ಲಿ, ಬೇಂದ್ರೆ ಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ಅಜ್ಞಾನಗಳ ಮಧ್ಯೆ ಇರುವ ವ್ಯತ್ಯಾಸವನ್ನು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಅವರು ದರ್ಬಾರ್, ವಿದ್ಯೆ ಮತ್ತು ಪ್ರಾಚೀನ ಪದ್ಧತಿಯ ಖ್ಯಾತಿಯನ್ನು ಹೀನಾಯಪಡಿಸಲು ಪಾಠಗಳನ್ನು ಹಾಕುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. “ನಡೋಜ”ನಲ್ಲಿ ಬಂದ್ರೆ ತಾತ್ತ್ವಿಕವಾಗಿ ಪ್ರಕಾರಿಸುವುದು ಏನೆಂದರೆ, ಶಿಕ್ಷಿತ ಸಮಾಜವು ಅಲ್ಲದೆ, ಕೇವಲ ಅಜ್ಞಾನದಿಂದ ಮಾತ್ರವೇ ನೈಜ ಜ್ಞಾನ ಕಂಡುಹಿಡಿಯಬಹುದು.ಈ ಕಥೆಯ ಪ್ರಕಾರ, ನಡೋಜ ನೈತಿಕತೆ ಮತ್ತು ನಿರ್ದೋಷತೆಯ ಪಟಮಾದರೂ, ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಪಡೆಯುವ ತಂತ್ರಗಳು ಅವನು ಬೋಧಿಸುವುದನ್ನು ಬಾಳಿದುದರಿಂದ ಅದು ಕೆಲವು ವೇಳೆ ಹಾನಿಯಾಗಬಹುದು.

ಬೇಂದ್ರೆ ಅವರು ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಬಹುಮಾನಿತ ಶೈಲಿಯನ್ನು ಬಳಸಿದವರು, ಇದರಲ್ಲಿಯೂ ಅವರು ಭಾವನಾತ್ಮಕ ದೃಷ್ಠಿಕೋನಗಳನ್ನೂ ತೆರೆದಿಟ್ಟಿದ್ದರು. ಅವರ ಕವಿತೆಗಳಲ್ಲಿ ತತ್ತ್ವಶಾಸ್ತ್ರ ಮತ್ತು ಗಂಭೀರ ವಿಚಾರಗಳನ್ನು ಸರಳ ಮತ್ತು ಸುಲಭವಾಗಿ ಹೇಳಲು ಅವರು ಸಹಜವಾದ ಭಾಷೆಯನ್ನು ಬಳಸಿದರು. “ನಡೋಜ” ಕವಿತೆಯು ಸಣ್ಣದಾದ, ಆದರೆ ಆಳವಾದ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಸಿಂಬಾಲೈಸುತ್ತದೆ, ಇದು ಅವನು ಕವಿತೆಯ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಮತ್ತು ನೈತಿಕ ಅಂಶಗಳ ಮಧ್ಯೆ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಮೆಚ್ಚಲು ಸಹಾಯಮಾಡುತ್ತದೆ.

ನಡೋಜನು ಯಥಾರ್ಥವಾಗಿ “ಅಜ್ಞಾನ” ಎನ್ನಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು, ಆದರೆ ಅವನ ಜ್ಞಾನವು ವೈದಿಕ ಗ್ರಂಥಗಳು, ಪಠ್ಯಗಳು ಮತ್ತು ಜ್ಞಾನ ಪರಂಪರೆಯಿಂದ ಹೊರಗುಮ್ಮಿದದ್ದು. ಇದು ಬೇಂದ್ರೆಯ ತಾತ್ತ್ವಿಕ ದೃಷ್ಟಿಕೋಣದ ಪ್ರತಿಬಿಂಬವಾಗಿದೆ, ಅದು ಹೇಳುತ್ತದೆ ನಿಜವಾದ ಜ್ಞಾನವು ಕೇವಲ ವಿದ್ಯೆಗೆ ಅಥವಾ ಶಿಕ್ಷಣಕ್ಕೆ ಗುರಿಯಾಗಿದೆಯೆಂದು ಅಲ್ಲ, ಅದೆಲ್ಲವೂ ಅನುಭವ ಮತ್ತು ವಾಸ್ತವಿಕತೆಯ ಮೇಲೆ ಅವಲಂಬಿತವಾಗಿದೆ. ಈ ಕವಿತೆಯ ಮೂಲಕ ಬೇಂದ್ರೆ ಅವರು ಸಮಾಜದ ಶಿಕ್ಷಣ ಪದ್ಧತಿಯನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸಿದ್ದಾರೆ. “ನಡೋಜ” ಕವಿತೆಯಲ್ಲಿ ಜ್ಞಾನವೇ ಕೇವಲ ಪದವಿಗಳು ಮತ್ತು ಪ್ರಾಧಿಕಾರಗಳಲ್ಲ, ಅದು ಸತ್ಯವನ್ನು ತಿಳಿದು, ಅನುವಾದಿಸುವ ಮೂಲಕ ಬರುತ್ತದೆ.

ಡಾ.ಆರ್. ಬೆಂದ್ರ ಅವರ “ನಡೋಜ” ಎಂಬ ಕವಿತೆ ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯದಲ್ಲಿ ಮಹತ್ವಪೂರ್ಣ ಕೃತಿಯಾಗಿದ್ದು, ಇದು ಕಾವ್ಯದ ತಾತ್ತ್ವಿಕ ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕ ಮೌಲ್ಯಗಳನ್ನು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುತ್ತದೆ. “ನಡೋಜ” ಎಂಬ ಪದವು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ “ಅಜ್ಞಾನ” ಅಥವಾ “ಮೂर्ख” ಎಂದು ಅನುವಾದವಾಗಬಹುದು, ಆದರೆ ಇಲ್ಲಿ ಅದು ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಪ್ರकटಿಸಬಹುದಾದಂತಹ ಒಂದು ವಿಶಾಲವಾದ ತಾತ್ತ್ವಿಕ ತಾತ್ಪರ್ಯವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಬೇಂದ್ರೆ ಅವರು ಈ ಕವಿತೆಯಲ್ಲಿ ಮಾನವೀಯ ಸತ್ಯಗಳನ್ನು ಹೊರಹೊಮ್ಮಿಸಲು ನಡೋಜ ಎಂಬ ಪಾತ್ರವನ್ನು ಬಳಸಿದರೆ, ಅದು ನಿಷ್ಕಲ್ಮಷವಾಗಿ ಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ಅಜ್ಞಾನ, ಶಿಕ್ಷಣ ಮತ್ತು ಅನುಭವ, ಬುದ್ಧಿ ಮತ್ತು ಅರಿವುಗಳ ನಡುವಿನ ಗಾಢ ಸಂಬಂಧವನ್ನು ಕುರಿತು ಮಾತನಾಡುತ್ತದೆ. ಕವಿತೆಯಲ್ಲಿ, ನಡೋಜ ಅನ್ನೋ ಪಾತ್ರವು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ “ಅಜ್ಞಾನ” ಎಂದು ಗುರುತಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದರೂ, ಅವನು ನಿಜವಾದ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದಾನೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಬೇಂದ್ರೆ ಅವರು ಕಾವ್ಯದಲ್ಲಿ ತತ್ತ್ವಶಾಸ್ತ್ರೀಯವಾಗಿ ವಿವರಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಜ್ಞಾನವನ್ನು ದಾರಿಯಾದರೂ ಯಾವಾಗಲೂ ಗಣನೆಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವದು, ಸಮಾಜದ ಪದ್ಧತಿಗಳು ಮಾತ್ರವಲ್ಲ, ಅದು ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಒಂದು ನೈತಿಕ ಮತ್ತು ವೈವಿಧ್ಯಪೂರ್ಣ ಪರಿಚಯವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ನಡೋಜನ ಬುದ್ಧಿಮತ್ತೆ ಮತ್ತು ವೈಶಿಷ್ಟ್ಯವು ಎಷ್ಟೋ ಬಾರಿ ಪುಸ್ತಕಗಳಿಗಿಂತಲೂ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸ್ಪಷ್ಟತೆಯನ್ನು ಕೊಡುತ್ತದೆ ಎಂಬುದು ಬೇಂದ್ರೆ ಅವರ ಸಂದೇಶ.

“ನಡೋಜ” ಕವಿತೆಯಲ್ಲಿ ಬೇಂದ್ರೆ ಅವರು ಸಮಾಜದ ಗುರುತನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸುತ್ತಾರೆ. ಅವರು ತತ್ವಶಾಸ್ತ್ರವನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಂತೆ ತಾತ್ತ್ವಿಕ ಮತ್ತು ಜ್ಞಾನಪೂರ್ವಕ ಚಿಂತನೆಗಳನ್ನು ಪ್ರಸ್ತಾಪಿಸುತ್ತಾರೆ, ಮತ್ತು ಇತರ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳಿಗಿಂತ ಗಾಢವಾದ “ಅಜ್ಞಾನ” ಹೊಂದಿದ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ಅವುಗಳ ಸಮುದಾಯದಲ್ಲಿ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯ ಗುರುತಿನೊಂದಿಗೆ ಕಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳಲು ಆವಶ್ಯಕತೆ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ಇದರ ಮೂಲಕ, ಬೇಂದ್ರೆ ಅವರು ತಾತ್ತ್ವಿಕ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಅನುಭವ ಮತ್ತು ಸ್ವತಂತ್ರ ಅನುಸಂಧಾನದಿಂದಾಗಿ ಜಗತ್ತಿಗೆ ನೀಡಿದ ಸತ್ಯ ಎಂದು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸುತ್ತಾರೆ.

ಈ ಕವಿತೆ ಯು ಚಿಂತನಶೀಲತೆ ಮತ್ತು ನವ ಚಿಂತನೆಗಳಿಗೆ ಎಷ್ಟು ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿ ಸ್ಪಷ್ಟಪಡಿಸುವುದು, ತನ್ನ ಪರಿಪೂರ್ಣತೆಯೊಂದಿಗೆ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಬದಲಾವಣೆಗಾಗಿ ಅವರ ಕಾವ್ಯ ಕೌಶಲ್ಯವನ್ನು ಸಾರುತ್ತದೆ. “ನಡೋಜ” ಕವಿತೆಯ ದ್ವಾರ ಬೇಂದ್ರೆ ಅವರು ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ಹೊಸ ರೀತಿಯ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ತರಲು ಹೋರಾಟ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ.

ಕವಿತೆ “ನಡೋಜ” ಡಾ.ಆರ್. ಬೆಂದ್ರ ಅವರ ಪ್ರಮುಖ ಕೃತಿಯಾಗಿ ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯದಲ್ಲಿ ತಮ್ಮದೇ ಆದ ಸ್ಥಳವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಈ ಕವಿತೆಯ ಮೂಲಕ ಬೇಂದ್ರೆ ಅವರು ಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ಅಜ್ಞಾನ, ಶಿಕ್ಷಣ ಮತ್ತು ಅನುಭವ, ಬುದ್ಧಿ ಮತ್ತು ಅರಿವಿನ ನಡುವಿನ ಸಂಬಂಧವನ್ನು ಆಳವಾಗಿ ವಿಶ್ಲೇಷಿಸಿದ್ದಾರೆ. “ನಡೋಜ” ಎನ್ನುವ ಪಾತ್ರವನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಂಡು, ಅವರು ಸಮಾಜದ ಸಾಮಾನ್ಯ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸಿದ್ರು, ಅಜ್ಞಾನವನ್ನೇ ನಿಜವಾದ ಜ್ಞಾನವಾಗಿ ತೋರ್ಪಡಿಸಿದರು.

ಈ ಕವಿತೆಯು ಪ್ರಾಕೃತಿಕವಾಗಿ ಶಾಲಾ ಶಿಕ್ಷಣದ ಪ್ರಪ್ರಥಮ ಅಧೀನತೆಗಳನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ನೈತಿಕತೆ, ಅನುಭವ, ಮತ್ತು ಜೀವನದ ಅನನ್ಯ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಹೆಚ್ಚುವರಿ ಮೌಲ್ಯವಾಗಿ ಪರಿಗಣಿಸುವ ಕಾಳಜಿಯನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ. ನಡೋಜನನ್ನು “ಅಜ್ಞಾನ” ಎಂದು ಗುರುತಿಸುವುದರ ಮೂಲಕ, ಬೇಂದ್ರೆ ಅವರು ನೈತಿಕ ಮತ್ತು ಅನುಭವಾತ್ಮಕ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ಶ್ರೇಷ್ಠ ಎಂದು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದ್ದಾರೆ.

“ನಡೋಜ” ಕವಿತೆಯ ಮೂಲಕ ಬೇಂದ್ರೆ ಅವರು ಮಾನವೀಯ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿ ಗ್ರಹಿಸಲು ಜನರನ್ನು ಪ್ರೇರೇಪಿಸುತ್ತಾರೆ. ಇದು ಶಿಕ್ಷಣ ಮತ್ತು ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ನಿಲುವುಗಳನ್ನು ನವೀನ ದೃಷ್ಟಿಕೋನದಿಂದ ನೋಡಲು ಕವಿಯನ್ನು ಪ್ರೇರೇಪಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ಕವಿತೆಯು ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯದ ದೃಷ್ಠಿಕೋನವನ್ನು ಹತ್ತಿರವಾಗಿ ಪರಿಶೀಲಿಸಲು ಮುಂದಾದ ಮಹತ್ವಪೂರ್ಣ ಕೃತಿ ಆಗಿ ಉಳಿಯುತ್ತದೆ.

ಒಟ್ಟು, “ನಡೋಜ” ಕವಿತೆ ಬೇಂದ್ರೆಯ ತಾತ್ತ್ವಿಕ ಚಿಂತನೆಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಸಾಹಿತ್ಯದ ಶೈಲಿಯನ್ನು ಸಮೃದ್ಧಪಡಿಸುತ್ತಿರುವ ಕೃತಿ ಆಗಿದ್ದು, ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯದಲ್ಲಿ ಹೊಸ ಹೊತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಒಂದು ಪ್ರಮುಖ ಹೆಜ್ಜೆಯಾಗಿದೆ.