ಮೂಡುಕುದ್ರು
ಮೂಡುಕುದ್ರು ದ್ವೀಪ
ಬದಲಾಯಿಸಿಮೂಡುಕುದ್ರು ೧೫೬ ಎಕರೆ ವಿಸ್ತೀರ್ಣ ಹೊಂದಿರುವ ಕೋಡಿ ಬೆಂಗ್ರೆ ನದಿಮುಖದಲ್ಲಿರುವ ೧೫ ದ್ವೀಪಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿದೆ.[೧] ಇದು ೨೯೬ ಜನರ ಒಟ್ಟು ಜನಸಂಖ್ಯೆಯೊಂದಿಗೆ ೧೧೨ ವಸತಿ ಘಟಕಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿತ್ತು. ಇದು ಉಡುಪಿ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಕಲ್ಯಾಣಪುರ ಪಂಚಾಯತ್ನ ಆಡಳಿತದ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ಬರುತ್ತದೆ.
ಇದು ಕೋಡಿ ಬೆಂಗ್ರೆಯ ನದಿಮುಖದಲ್ಲಿದ್ದು, ಅಲ್ಲಿ ಸ್ವರ್ಣಾ ನದಿಯು ಅರಬ್ಬಿ ಸಮುದ್ರವನ್ನು ಸಂಧಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ದ್ವೀಪವು ಒಟ್ಟು ೧೫೬.೩ ಎಕರೆ ವಿಸ್ತೀರ್ಣ ಮತ್ತು ೪.೭೫ ಕಿಲೋಮೀಟರ್ ಪರಿಧಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಕೋಡಿ ಬೆಂಗ್ರೆಯ ನದೀಮುಖವು ಅದರ ಕಿರಿದಾದ ಭೂಪ್ರದೇಶಕ್ಕೆ ಹೆಸರುವಾಸಿಯಾಗಿದೆ, ಇದು ಸರಿಸುಮಾರು ೪.೫ ಕಿಮೀ ಸಮಾನಾಂತರವಾಗಿ ವಿಸ್ತರಿಸಿದೆ. ಒಂದು ಕಡೆ ಅರೇಬಿಯನ್ ಸಮುದ್ರದಿಂದ ಇನ್ನೊಂದು ಕಡೆ ಸ್ವರ್ಣಾ ನದಿಯನ್ನು ಬೇರ್ಪಡಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ದ್ವೀಪವು ಉಡುಪಿ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಕಲ್ಯಾಣಪುರ ಪಂಚಾಯತ್ನ ಆಡಳಿತಕ್ಕೆ ಒಳಪಟ್ಟಿದೆ. ನಗರದಿಂದ ಇದರ ದೂರ ೭ ಕಿಮೀ ಮತ್ತು ಸಮುದ್ರದಿಂದ ನೇರ ದೂರ ೨.೫ ಕಿಮೀ. ಈ ದ್ವೀಪವು ಕರಾವಳಿ ನಿಯಂತ್ರಣ ವಲಯ-III (ಸಿಆರ್ ಝಡ್-III) ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ಬರುತ್ತದೆ. ಇದು ಮಳೆಗಾಲದಲ್ಲಿ ೨೨c ಸೌಮ್ಯವಾದ ಪ್ರವಾಹಕ್ಕೆ ಗುರಿಯಾಗುತ್ತದೆ.
ದ್ವೀಪದ ಇತಿಹಾಸ
ಬದಲಾಯಿಸಿಈ ದ್ವೀಪದ ವಿಸ್ತೀರ್ಣವು ೧೯೬೭ ರಲ್ಲಿ ೧೫೧ ಎಕರೆಗಳಷ್ಟಿತ್ತು. ಕಳೆದ ೩೦ ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ, ದ್ವೀಪವು ೧೧ ಎಕರೆಗಳಷ್ಟು ಹೆಚ್ಚಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ನಂತರ ೧೯೯೭-೨೦೦೫ ರ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ೩ ಎಕರೆಗಳಷ್ಟು ಕಡಿಮೆಯಾಗಿದೆ. ಪ್ರಸ್ತುತ, ಇದು ೧೫೦೦ ಮೀ ಉದ್ದ ಮತ್ತು ೧೧೦ ರಿಂದ ೬೧೫ ಮೀ ಅಗಲವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ ಮತ್ತು ವಾಯುವ್ಯ-ಆಗ್ನೇಯ ದಿಕ್ಕಿನಲ್ಲಿ ಆಧಾರಿತವಾಗಿದೆ. ಮೂಡುಕುದ್ರು ದ್ವೀಪವು ದ್ವೀಪವಾಗಿ ಪರಿವರ್ತನೆಗೊಳ್ಳುವ ಮೊದಲು ಮರಳಿನ ಹಾಸಿಗೆಯಾಗಿತ್ತು. ಏಳು ನೂರು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ, ಈ ದ್ವೀಪದಲ್ಲಿ ಮಾನವ ವಸಾಹತು ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತು. ಐದು ನೂರು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಈ ದ್ವೀಪವನ್ನು ಸಂತ ಖಾನಸಾ ಅವರ ಹೆಸರಿನಿಂದ ಖಾನಸ ಕುದ್ರು ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು.
ಎರಡು ತಲೆಮಾರುಗಳ ಹಿಂದೆ ಸ್ತ್ರೀಯರ ಅನುಪಾತವು ಪುರುಷರಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಇದ್ದ ಕಾರಣದಿಂದಾಗಿ ಇದನ್ನು ಹೆನ್ನು ಕುದ್ರು (ಹೆಣ್ಣು-ಹೆಂಗಸರು, ಕುದ್ರು-ಹೆಣ್ಣು-ಹೆಂಗಸರು, ಕುದ್ರು- ಸ್ಥಳೀಯ ಭಾಷೆ) ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತಿದ್ದರು.ಆಗಿನ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಕೃಷಿ ಉತ್ಪಾದನೆ ವಿರಳವಾಗಿತ್ತು. ಮೊದಲು ಅಕ್ಕಿ (ವರ್ಷಕ್ಕೆ ಮೂರು ಬಾರಿ) ಮತ್ತು ಕಬ್ಬಿನ ಕೃಷಿಯನ್ನು ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ದ್ವೀಪದ ಮಧ್ಯ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಮನೆಗಳಲ್ಲಿ ತೆಂಗಿನಕಾಯಿ ಅಂತಹ ಸಣ್ಣ ಪ್ರಮಾಣದ ಉತ್ಪಾದನೆ ಮತ್ತು ತರಕಾರಿಗಳನ್ನು ಬೆಳೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ನೀರು ಮತ್ತು ಕಾರ್ಮಿಕರ ಕೊರತೆಯಿಂದ ಕೃಷಿ ಸ್ಥಗಿತಗೊಂಡಿದೆ. ಈಗ ತೆಂಗಿನ ತೋಟ ಮಾತ್ರ ಆಚರಣೆಯಲ್ಲಿದೆ.ಈ ದ್ವೀಪವು ಮೂರು ಸೇತುವೆಗಳ ಮೂಲಕ ಭೂಮಿಗೆ ಸಂಪರ್ಕ ಹೊಂದಿದೆ. ಹಿಂದಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ದೋಣಿಗಳು ಮತ್ತು ದೋಣಿಗಳ ಮೂಲಕ ದ್ವೀಪಗಳನ್ನು ತಲುಪಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಇನ್ನೂ ದೋಣಿಗಳನ್ನು ಮೀನುಗಾರ ಸಮುದಾಯಗಳು ಸಂಚರಣೆಗಾಗಿ ಮತ್ತು ದ್ವೀಪಗಳಿಗೆ ಮತ್ತು ಅಲ್ಲಿಂದ ವಸ್ತು ಮತ್ತು ಸಂಪನ್ಮೂಲಗಳ ವರ್ಗಾವಣೆಗಾಗಿ ಬಳಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.
ಪಾದಚಾರಿ ಮರದ ಸೇತುವೆಯನ್ನು ೧೯೮೨ ರಲ್ಲಿ ನಿರ್ಮಿಸಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ಅದರ ನಂತರ ಹಲವಾರು ಬಾರಿ ದುರಸ್ತಿ ಮಾಡಲಾಯಿತು. ಇತರ ಎರಡು ಸೇತುವೆಗಳು ಕ್ರಮವಾಗಿ ೨೦೧೦ ಮತ್ತು ೧೯೮೨ ರಲ್ಲಿ ನಿರ್ಮಿಸಲಾದ ೩.೦ ಮೀ ಅಗಲ ಮತ್ತು ೨.೫ ಮೀ ಅಗಲದ ಸೇತುವೆಗಳಾಗಿವೆ. ದ್ವೀಪದಲ್ಲಿ ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮದವರು, ಮುಸ್ಲಿಮರು ಮತ್ತು ಕ್ರಿಶ್ಚಿಯನ್ ಸಮುದಾಯದ ಕೆಲವು ಕುಟುಂಬಗಳು ವಾಸವಾಗಿವೆ. ದ್ವೀಪದಲ್ಲಿನ ಅವರ ಮನೆಗಳು ಮತ್ತು ವಸಾಹತುಗಳ ವಲಯದಿಂದ ಈ ಪ್ರತ್ಯೇಕತೆಯನ್ನು ಗಮನಿಸಬಹುದು. ಅಲ್ಲಿನ ನಿವಾಸಿಗಳ ಉದ್ಯೋಗವು ಪ್ರಧಾನವಾಗಿ ಮೀನುಗಾರಿಕೆ, ಕಾರ್ಮಿಕರು, ಆಟೋ ರಿಕ್ಷಾ ಚಾಲಕರು, ಗೃಹಿಣಿಯರು, ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು, ತಂತ್ರಜ್ಞರು, ಉದ್ಯಮಿಗಳು ಇತ್ಯಾದಿ. ಅಲ್ಲಿನ ಸ್ಥಳೀಯರು ಕನ್ನಡ, ತುಳು ಮತ್ತು ಕೊಂಕಣಿ ಭಾಷೆಗಳನ್ನು ಮಾತನಾಡುತ್ತಾರೆ.[೨]