ಗರಪಾಟಿ ಸತ್ಯನಾರಾಯಣ
ಗರಪಾಟಿ ಸತ್ಯನಾರಾಯಣ ( ತೆಲುಗು : ಗಾರಪತಿ ಸತ್ಯ ), ಹಿರಿಯ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಹೋರಾಟಗಾರ ಮತ್ತು ಶಾಸಕರಾಗಿದ್ದರು. ಅವರು ಭಾರತದ ಆಂಧ್ರಪ್ರದೇಶದ ಎಲೂರು ಕ್ಷೇತ್ರದಿಂದ ವಿಧಾನಸಭೆಯ ಮೊದಲ ಚುನಾಯಿತ ಸದಸ್ಯರಾಗಿದ್ದರು.
ಗರಪಾಟಿ ಸತ್ಯನಾರಾಯಣ గారపాటి సత్యనారాయణ | |
---|---|
ಆಂಧ್ರ ಪ್ರದೇಶ ವಿಧಾನಸಭೆಯ ಸದಸ್ಯ
| |
ಅಧಿಕಾರ ಅವಧಿ ೧೯೫೧ – ೧೯೫೩ | |
ಪೂರ್ವಾಧಿಕಾರಿ | ಮೊದಲನೇ ಎಂ.ಎಲ್.ಎ |
ಉತ್ತರಾಧಿಕಾರಿ | ಸೀರ್ಲ ಬ್ರಹ್ಮಯ್ಯ |
ಮತಕ್ಷೇತ್ರ | ಎಲೂರು, ಆಂಧ್ರ ಪ್ರದೇಶ, ಭಾರತ |
ವೈಯಕ್ತಿಕ ಮಾಹಿತಿ | |
ಜನನ | ಪೆದಪದವು, ಪಶ್ಚಿಮ ಗೋದಾವರಿ ಜಿಲ್ಲೆ, ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಭಾರತ | ೬ ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ ೧೯೧೧
ಮರಣ | 13 December 2002 ಹೈದರಾಬಾದ್, ಭಾರತ | (aged 91)
ರಾಜಕೀಯ ಪಕ್ಷ | ಸಿಪಿಐ |
ರಾಜಕೀಯ ಜೀವನ
ಬದಲಾಯಿಸಿಬ್ರಿಟಿಷ್ ಆಳ್ವಿಕೆಯ ವಿರುದ್ಧದ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಹೋರಾಟಕ್ಕಿಳಿದ ಸತ್ಯನಾರಾಯಣ ಅವರು ತಮ್ಮ ಹದಿಹರೆಯದ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಸಕ್ರಿಯ ರಾಜಕೀಯಕ್ಕೆ ಧುಮುಕಿದರು.ಅವರು ೧೯ ವರ್ಷ ವಯಸ್ಸಿನವರಾಗಿದ್ದಾಗ ೧೯೩೦ ರಲ್ಲಿ ಅವರನ್ನು ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ಬಂಧಿಸಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ವೆಲ್ಲೂರ್ ಜೈಲಿನ ಅಪ್ರಾಪ್ತರ ಬ್ಲಾಕ್ಗೆ ಕಳುಹಿಸಲಾಯಿತು. ಅಂದಿನಿಂದ ಅವರು ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಸರ್ಕಾರಕ್ಕೆ ಶರಣಾಗಬೇಕಾಯಿತು. ಈ ಬಂಧನದಿಂದ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಅವರು ದೀರ್ಘಕಾಲದವರೆಗೆ ಭೂಗತರಾಗಬೇಕಾಯಿತು. ಅವರ ಭೂಗತ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ "ವೀರಭಾರತಿ", "ಢಂಕಾ" ದಂತಹ ನಿಯತಕಾಲಿಕೆಗಳ ಪ್ರಸಾರ, ನಿಷೇಧಿತ ರಾಜಕೀಯ ಸಮಾವೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸುವಿಕೆ ಇತ್ಯಾದಿಗಳು ಒಳಗೊಂಡಿದ್ದವು. ಪೊಲೀಸರು ಅವರನ್ನು ನಾಗರಿಕ ಅಸಹಕಾರ ಕಾಯ್ದೆಯಾದ, ಯುದ್ಧ-ವಿರೋಧಿ ತಡೆಗಟ್ಟುವಿಕೆ ಮತ್ತು ಬಂಧನದ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ಬಂಧಿಸಿದರು. ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಹೋರಾಟದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಅವರು ಹತ್ತು ವರ್ಷಗಳಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಕಾಲ ವಿವಿಧ ಜೈಲುಗಳಲ್ಲಿ ಕಳೆದರು. ಅವರು ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸಿದ ಕೆಲವು ಜೈಲು ಶಿಕ್ಷೆಗಳನ್ನು ಕೆಳಗೆ ವಿವರಿಸಲಾಗಿದೆ.
ಕ್ವಿಟ್ ಇಂಡಿಯಾ ಚಳವಳಿ ಮತ್ತು ತೆಲಂಗಾಣ ಚಳವಳಿಯಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸಿದ್ದಕ್ಕಾಗಿ ಅವರನ್ನು ಬಂಧಿಸಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ಲಾಠಿ ಚಾರ್ಜ್ ಮಾಡಲಾಯಿತು. ಆಕ್ರಮಣಕಾರಿ ಗರಪಾಟಿಯವರು ತಮ್ಮ ಸೆರೆವಾಸದ ಸಮಯದಲ್ಲೂ ಉಪವಾಸ ಸತ್ಯಾಗ್ರಹ ಮತ್ತು ಆಂದೋಲನಗಳಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸುವ ಮೂಲಕ ಸಕ್ರಿಯ ಪಾತ್ರವನ್ನು ವಹಿಸಿದರು.
ಅವರು ಭಾರತೀಯ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಪಕ್ಷದಲ್ಲಿದ್ದರೂ ಸಹ, ನಂತರ ಅವರು ಕಮ್ಯುನಿಸ್ಟ್ ಸಿದ್ಧಾಂತದಿಂದ ಪ್ರಭಾವಿತರಾದರು ಮತ್ತು ಪಶ್ಚಿಮ ಗೋದಾವರಿ ಜಿಲ್ಲೆಯಾದ್ಯಂತ ಸಕ್ರಿಯವಾಗಿ ಪ್ರಚಾರ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಅಲ್ಲದೆ, ಅವರು ಕಮ್ಯುನಿಸ್ಟ್ ಪಕ್ಷದ ಅಭ್ಯರ್ಥಿಯಾಗಿ, ಏಲೂರು ಕ್ಷೇತ್ರದಿಂದ ವಿಧಾನಸಭೆಯ ಮೊದಲ ಚುನಾಯಿತ ಸದಸ್ಯರಾದರು ಮತ್ತು ೧೯೫೧-೧೯೫೩ ವರ್ಷಗಳವರೆಗೆ ಈ ಹುದ್ದೆಯಲ್ಲಿ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸಿದರು. [೨]
ಅವರು ಪಶ್ಚಿಮ ಗೋದಾವರಿ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಪ್ರಮುಖ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಹೋರಾಟಗಾರರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರು ಮತ್ತು ಒಬ್ಬ ಶ್ರೇಷ್ಠ ವಾಗ್ಮಿ.
ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಹೋರಾಟದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಜೈಲು ಶಿಕ್ಷೆ
ಬದಲಾಯಿಸಿ- ಉಪ್ಪಿನ ಸತ್ಯಾಗ್ರಹ ಚಳವಳಿಯಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸಿದ್ದಕ್ಕಾಗಿ ನೆಲ್ಲೂರು ಮತ್ತು ವೆಲ್ಲೂರು ಜೈಲುಗಳಲ್ಲಿ ೨ ಆಗಸ್ಟ್ ೧೯೩೦ ರಿಂದ ನಾಲ್ಕು ತಿಂಗಳ ಕಠಿಣ ಸೆರೆವಾಸ. [೩]
- ೨೭ ಜೂನ್ ೧೯೩೨ ರಂದು ನಾಗರಿಕ ಅಸಹಕಾರ ಚಳವಳಿಯಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸಿದ್ದಕ್ಕಾಗಿ ಒಂದು ವರ್ಷದ ಕಠಿಣ ಜೈಲು ಶಿಕ್ಷೆ ಮತ್ತು ರೂ.೪೦೦ ದಂಡವನ್ನು ವಿಧಿಸಲಾಯಿತು. ಅವರನ್ನು ರಾಜಮಂಡ್ರಿ, ತಿರುಚಿರಾಪಳ್ಳಿ, ಮಧುರಾ ಮತ್ತು ವೆಲ್ಲೂರು ಜೈಲುಗಳಲ್ಲಿ ಬಂಧಿಸಲಾಗಿತ್ತು. ಅವರು ೧ ಏಪ್ರಿಲ್ ೧೯೩೩ ರಂದು ಬಿಡುಗಡೆಯಾದರು. [೩]
- ೬ ಏಪ್ರಿಲ್ ೧೯೪೦ ರಂದು ಬಂಧಿಸಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ೧೫ ಜುಲೈ ೧೯೪೦ ರವರೆಗೆ ಪೆದಪದುವಿನಲ್ಲಿ ಬಂಧಿಸಲಾಯಿತು [೩]
- ವೈದ್ಯಕೀಯ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ಬಿಡುಗಡೆಯಾದಾಗ ೧೭ ಜುಲೈ ೧೯೪೦ ರಿಂದ ೨೬ ಜನವರಿ ೧೯೪೨ ರವರೆಗೆ ವೆಲ್ಲೂರು ಮತ್ತು ಕಡಲೂರು ಜೈಲುಗಳಲ್ಲಿ ಬಂಧಿಸಲಾಯಿತು. [೩]
- ೨೪ ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ ೧೯೪೨ ರಂದು ಮತ್ತೆ ಬಂಧಿಸಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ೩೦ ಡಿಸೆಂಬರ್ ೧೯೪೩ ರವರೆಗೆ ವೆಲ್ಲೂರು, ಪಳಯಂಕೋಟಾ ಮತ್ತು ತಂಜೋರ್ ಜೈಲುಗಳಲ್ಲಿ ಬಂಧಿಸಲಾಯಿತು. [೩]
ಭಾರತೀಯ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಹೋರಾಟದ ಇತರ ನಾಯಕರೊಂದಿಗಿನ ಸಂಘಗಳು
ಬದಲಾಯಿಸಿಅವರ ವಿವಿಧ ಜೈಲುವಾಸದ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ, ಅವರು ಮೋಹನ್ ಲಾಲ್, ಪ್ರತುಲ್ ಚಂದ್ರ ಗಂಗೂಲಿ, ಜೀವನ್ಲಾಲ್ ಚಟರ್ಜಿ, ಶ್ರೀ ಭಟ್ಟುಕೇಶ್ವರ್ ದತ್,ಶ್ರೀ ಕನ್ನೆಗಂಟಿ ಹನುಮಂತು, ಸರ್ದಾರ್ ಭಗತ್ ಸಿಂಗ್ ಅವರ ನಿಕಟ ಸಹವರ್ತಿ ಹಾಗೂ ಇವರು ಮುಂತಾದ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಟ್ಟದ ಹಲವಾರು ನಾಯಕರೊಂದಿಗೆ ನಿಕಟ ಸಂಬಂಧವನ್ನು ಬೆಳೆಸಿಕೊಂಡಿದ್ದರು. ಇವರು ಕ್ರಾಂತಿಕಾರಿಯಾಗಿದ್ದ ಶ್ರೀ ಅಲ್ಲೂರಿ ಸೀತಾರಾಮ ರಾಜು ಅವರ ನಿಕಟ ಸಹವರ್ತಿ . ಅವರು ಸ್ವತಂತ್ರ ಭಾರತದ ರಾಷ್ಟ್ರಪತಿಗಳಾದ ಡಾ. ನೀಲಂ ಸಂಜೀವ ರೆಡ್ಡಿ ಮತ್ತು ಡಾ. ಆರ್. ವೆಂಕಟರಾಮನ್ ಅವರಂತಹ ನಾಯಕರೊಂದಿಗೆ ೨೫ ಜುಲೈ ೧೯೭೭ - ೨೫ ಜುಲೈ ೧೯೮೨ ಮತ್ತು ೨೫ ಜುಲೈ ೧೯೮೭ - ೨೫ ಜುಲೈ ೧೯೯೨ರ ಅವಧಿಗಳಲ್ಲಿ ಜೈಲು ಶಿಕ್ಷೆಯನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಂಡರು.
ಅವರು ೧೯೩೭ ರಲ್ಲಿ ಮಹಾತ್ಮ ಗಾಂಧೀಜಿ ಮತ್ತು ೧೯೪೦ ರಲ್ಲಿ ನೇತಾಜಿ ಸುಭಾಷ್ ಚಂದ್ರ ಬೋಸ್ ಅವರನ್ನು ಏಲೂರು ಪಟ್ಟಣಕ್ಕೆ ಕರೆತರುವಲ್ಲಿ ಪ್ರಮುಖ ಪಾತ್ರ ವಹಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಅವರಿಗೆ ಬೆಂಬಲವಾಗಿ ಬೃಹತ್ ರ್ಯಾಲಿಗಳನ್ನು ನಡೆಸುವ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರು.
ಅವರು ಜಿಲ್ಲಾ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಸಮಿತಿಯ ಕಾರ್ಯದರ್ಶಿಯಾಗಿ ಪಂಡಿತ್ ಜವಾಹರಲಾಲ್ ನೆಹರೂ ಅವರೊಂದಿಗೆ ಸಂವಹನ ನಡೆಸಿದರು ಮತ್ತು ಪತ್ರಗಳ ಮೂಲಕವೂ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸಿದರು.
ಅವರು ಸರ್ದಾರ್ ದಂಡು ನಾರಾಯಣ ರಾಜು, ಕಾಳಿಪಟ್ಟಣಂ ಕೊಂಡಯ್ಯ ಮತ್ತು ಅಲ್ಲೂರಿ ಸತ್ಯನಾರಾಯಣ ರಾಜು ಅವರಂತಹ ರಾಜ್ಯ ಮಟ್ಟದ ನಾಯಕರ ಗೆಳೆಯರ ಗುಂಪಿಗೆ ಸೇರಿದರು. ಕಟ್ಟಾ ಕಮ್ಯುನಿಸ್ಟ್ ನಾಯಕರೊಂದಿಗಿನ ಅನ್ಯೋನ್ಯತೆ ಮತ್ತು ಸೆರೆವಾಸದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಮಾರ್ಕ್ಸ್ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಅಧ್ಯಯನವು ಅವರನ್ನು ಇನ್ನಷ್ಟು ತೀವ್ರವಾಗಿಸಿತು.
ವಿವಿಧ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ಮತ್ತು ಹುದ್ದೆಗಳು
ಬದಲಾಯಿಸಿಅವರು ರಾಜಕೀಯ ನಾಯಕರಾಗಿರದೆ ಕಾರ್ಮಿಕರ ಕಲ್ಯಾಣಕ್ಕಾಗಿ ವಿವಿಧ ಕಾರ್ಮಿಕ ಸಂಘಗಳು ಮತ್ತು ಸಂಸ್ಥೆಗಳನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡಿದರು ಮತ್ತು ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ಹಲವಾರು ಟ್ರೇಡ್ ಯೂನಿಯನ್ ನಾಯಕರಾಗಿ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸಿದರು. ಅವರು ಕಂಡುಕೊಂಡ ಕೆಲವು ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ಈ ಕೆಳಗಿನಂತಿವೆ:
- ೧೯೩೫ - ೧೯೩೬ರ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಯೂತ್ ಲೀಗ್ ಅನ್ನು ರಚಿಸಿದರು. [೩]
- ೧೯೩೫ ರಲ್ಲಿ ಏಲೂರು ಟೌನ್ ಪ್ರೆಸ್ ವರ್ಕರ್ಸ್ ಯೂನಿಯನ್ ಅನ್ನು ರಚಿಸಿದರು [೩]
- ೧೯೩೭ ರಲ್ಲಿ ಏಲೂರು ಟೌನ್ ಟ್ಯಾನರಿ ವರ್ಕರ್ಸ್ ಯೂನಿಯನ್ ಅನ್ನು ರಚಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಸಂಘಟಿಸಿದರು [೩]
- ೧೯೩೫ ರಲ್ಲಿ ಏಲೂರಿನಲ್ಲಿ ಜೂಟ್ ವರ್ಕರ್ಸ್ ಯೂನಿಯನ್ ಅನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಿದರು ಮತ್ತು [೩]
- ೧೯೩೬ - ೧೯೩೭ರ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಜಿಲ್ಲಾ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಸಮಿತಿಯ ಕಾರ್ಯದರ್ಶಿಯಾಗಿ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸಿದ್ದಾರೆ. [೩]
- ೧೯೩೭ - ೧೯೩೯ರ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಜಿಲ್ಲಾ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಸಮಾಜವಾದಿ ಪಕ್ಷದ ಕಾರ್ಯದರ್ಶಿ. [೩]
- ೧೯೪೨ ರಲ್ಲಿ ಕಮ್ಯುನಿಸ್ಟ್ ಪಾರ್ಟಿ ಆಫ್ ಇಂಡಿಯಾದ ಜಿಲ್ಲಾ ಕಾರ್ಯಕಾರಿ ಸಮಿತಿಯ ಸದಸ್ಯ [೩]
- ೧೯೬೩ - ೧೯೬೮ರವರೆಗೆ ಕಮ್ಯುನಿಸ್ಟ್ ಪಾರ್ಟಿ ಆಫ್ ಇಂಡಿಯಾ (ಮಾರ್ಕ್ಸ್ವಾದಿ) ಜಿಲ್ಲಾ ಕಾರ್ಯಕಾರಿ ಸಮಿತಿಯ ಸದಸ್ಯ. [೩]
ಉಲ್ಲೇಖಗಳು
ಬದಲಾಯಿಸಿ- ↑ Election Commission of India, Election Reports 1955
- ↑ Election Commission of India, Election Reports 1951
- ↑ ೩.೦೦ ೩.೦೧ ೩.೦೨ ೩.೦೩ ೩.೦೪ ೩.೦೫ ೩.೦೬ ೩.೦೭ ೩.೦೮ ೩.೦೯ ೩.೧೦ ೩.೧೧ ೩.೧೨ Regani, Sarojini; Krishnam Raju, P & Borgaonkar, Sitaramrao (1982). Who's Who Of Freedom Struggle In Andhra Pradesh. pp.491 The State Committee For The Compilation Of The History Of The Freedom Struggle In Andhra Pradesh, Ministry Of Education, Government Of Andhra Pradesh, Hyderabad