ಸದಸ್ಯ:Vasundhari.N/ನನ್ನ ಪ್ರಯೋಗಪುಟ

                                                     ತುಳುವ ನರಸ ನಾಯಕ

ತುಳುವ ನಾರಸ ನಾಯಕ ವಿಜಯನಗರ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದ ತುಳುವ ರಾಜವಂಶದ ಸ್ಥಾಪಕ.ಅವರು ಚಕ್ರವರ್ತಿ ಕೃಷ್ಣದೇವರಾಯನ ತಂದೆ. ತುಳುವ ರಾಜವಂಶದ ಮೊದಲ ರಾಜನಾಗಿದ್ದನು.ಈತನ ಉತ್ತರಾಧಿಕಾರಿ ವೀರನರಸಿಂಹ ರಾಯ.ನರಸನಾಯಕನು ಹಂಪಿಯಲ್ಲಿ ೧೮ ಮಾರ್ಚ್ ೧೪೩೮ ರಲ್ಲಿ ಈಶ್ವರನಾಯ್ಕನ ಮಗನಾಗಿ ಜನಿಸಿದನು.ಈತನಿಗೆ ಮೊದಲ ಪತ್ನಿಯಾದ ನಾಗಲಾದೇವಿಯಿಂದ ವೀರನರಸಿಂಹ ರಾಯ,ಕೃಷ್ಣದೇವರಾಯ, ಅಚ್ಯುತದೇವರಾಯ ಎಂಬ ಮಕ್ಕಳು ಜನಿಸಿದರು.

 ಜೀವನಚರಿತ್ರೆ

ತುಳುವ ನರಸ ನಾಯಕನು ತನ್ನ ತಂದೆ ತುಳುವ ಈಶ್ವರ ನಾಯಕನಂತೆ ವಿಜಯನಗರ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ದಂಡನಾಯಕನಾಗಿದ್ದನು. 1491 ರಲ್ಲಿ ರಾಜ ಸಾಳುವ ನರಸಿಂಹನ ಮರಣದ ನಂತರ, ಕಿರೀಟ ರಾಜಕುಮಾರ ತಿಮ್ಮ ಭೂಪಾಲನು ಸೈನ್ಯದ ಕಮಾಂಡರ್ನಿಂದ ಕೊಲ್ಲಲ್ಪಟ್ಟನು. ನಿಷ್ಠಾವಂತ ನರಸ ನಾಯಕನು ನಂತರ ಇತರ ರಾಜಕುಮಾರ, ನರಸಿಂಹ ರಾಯ II ಗೆ ಪಟ್ಟಾಭಿಷೇಕ ಮಾಡಿದನು ಆದರೆ ರಾಜ್ಯಕ್ಕೆ ಸ್ಥಿರತೆಯನ್ನು ತರುವ ಸಲುವಾಗಿ ಎಲ್ಲಾ ಆಡಳಿತಾತ್ಮಕ ಅಧಿಕಾರಗಳನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಂಡನು. ಅವರನ್ನು ರಕ್ಷಕ (ರಕ್ಷಕ) ಮತ್ತು ಸ್ವಾಮಿ (ಭಗವಂತ) ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಯಿತು. ಅವರು ಸೇನಾಧಿಪತಿ (ಕಮಾಂಡರ್-ಇನ್-ಚೀಫ್), ಮಹಾಪ್ರಧಾನ (ಪ್ರಧಾನಿ) ಮತ್ತು ರಾಜನ ಕಾರ್ಯಕರ್ತ (ಏಜೆಂಟ್) ಕಚೇರಿಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರು. [1] ಅವರು ಬಹಮನಿ ಸುಲ್ತಾನರು ಮತ್ತು ಗಜಪತಿಗಳನ್ನು ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿ ಉಳಿಸಿಕೊಂಡರುರಾಜ್ಯದಿಂದ ದೂರವಿದ್ದರು ಮತ್ತು ವಿಶ್ವಾಸದ್ರೋಹಿ ಮುಖ್ಯಸ್ಥರಿಂದ ಅನೇಕ ದಂಗೆಗಳನ್ನು ಹತ್ತಿಕ್ಕಿದರು, ಅವರ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವನ್ನು ಪ್ರಯೋಗಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದರು. [2]

1491 ರಲ್ಲಿ ರಾಜ ಸಾಳುವ ನರಸಿಂಹನ ಮರಣದ ನಂತರ, ಕಿರೀಟ ರಾಜಕುಮಾರ ತಿಮ್ಮ ಭೂಪಾಲನು ಸೈನ್ಯದ ಕಮಾಂಡರ್ನಿಂದ ಕೊಲ್ಲಲ್ಪಟ್ಟನು. ನಿಷ್ಠಾವಂತ ನರಸ ನಾಯಕನು ನಂತರ ಇತರ ರಾಜಕುಮಾರ, ನರಸಿಂಹ ರಾಯ II ಗೆ ಪಟ್ಟಾಭಿಷೇಕ ಮಾಡಿದನು ಆದರೆ ರಾಜ್ಯಕ್ಕೆ ಸ್ಥಿರತೆಯನ್ನು ತರುವ ಸಲುವಾಗಿ ಎಲ್ಲಾ ಆಡಳಿತಾತ್ಮಕ ಅಧಿಕಾರಗಳನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಂಡನು. ನರಸಿಂಹರಾಯ II ವಿಜಯನಗರ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದ ಚಕ್ರವರ್ತಿಯಾದಾಗ ಹದಿಹರೆಯದವನಾಗಿದ್ದನು ಮತ್ತು ನಿಜವಾದ ಅಧಿಕಾರವು ಅವನ ರಕ್ಷಕ ತುಳುವ ನರಸ ನಾಯಕನ ಕೈಯಲ್ಲಿತ್ತು. 1494 ರಲ್ಲಿ, ನರಸಿಂಹ II ನರಸಿಂಹನನ್ನು ಪೆನುಕೊಂಡದ ಕೋಟೆಯಲ್ಲಿ ವಶಪಡಿಸಿಕೊಂಡನು . ನರಸಿಂಹ ರಾಯ II ವೇಷದಲ್ಲಿ ವಿಜಯನಗರವನ್ನು ಆಳಿದನು.

ದಕ್ಷಿಣದ ಮೇಲೆ ನರಸಾ ನಾಯಕ್ ಗೆಲುವು

 ಹೊಯ್ಸಳ ಪ್ರಚಾರ

ಆಗಸ್ಟ್ 1463 ರಲ್ಲಿ, ವಿಜಯನಗರವನ್ನು ಸಾಳುವ ನರಸಿಂಹ ದೇವ ರಾಯರು ಆಳಿದಾಗ , ರಾಜನು ರಾಜಧಾನಿಯ ಹತ್ತಿರ ಹಿತಾಸಕ್ತಿಗಳನ್ನು ರಕ್ಷಿಸುವಲ್ಲಿ ನಿರತನಾಗಿದ್ದಾಗ ಕಾವೇರಿ ನದಿಯ ದಕ್ಷಿಣದ ಪ್ರದೇಶವು ವಿಜಯನಗರ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದ ನಿಯಂತ್ರಣದಿಂದ ಹೊರಬಂದಿತು. 1496 ರಲ್ಲಿ, ನರಸ ನಾಯಕನು ದಕ್ಷಿಣಕ್ಕೆ ದಂಡೆತ್ತಿ ಬಂದನು ಮತ್ತು ಟ್ರಿಚಿಯ ಗವರ್ನರ್ ಸಲಾಸ್ ರೈ ಮತ್ತು ತಂಜೂರದ ವಿಕ್ರಮ್ ಶಾ ಎಂಬ ಹೆಸರಿನ ಬಂಡಾಯ ನಾಯಕರನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಣಕ್ಕೆ ತಂದನು. ಕಾವೇರಿಯ ದಕ್ಷಿಣದಿಂದ ಕೇಪ್ ಕೊಮೊರಿನ್ ವರೆಗಿನ ಸಂಪೂರ್ಣ ಪ್ರದೇಶವನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಣಕ್ಕೆ ತರಲಾಯಿತು. ಚೋಳ , ಚೇರ , ಮಧುರೈ ಪ್ರದೇಶದ ಮುಖ್ಯಸ್ಥರು, ಶ್ರೀರಂಗಪಟ್ಟಣ ಮತ್ತು ಗೋಕರ್ಣದ ಹ್ಯೂನ ಅಥವಾ ಹೊಯ್ಸಳ ಮುಖ್ಯಸ್ಥಮೇ 1497 ರಲ್ಲಿ ಕೊನೆಗೊಂಡ ಒಂದು ಸುದೀರ್ಘ ಯಶಸ್ವಿ ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆಯಲ್ಲಿ ಪಶ್ಚಿಮ ಕರಾವಳಿಯನ್ನು ವಿಜಯನಗರ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದ ನಿಯಂತ್ರಣಕ್ಕೆ ತರಲಾಯಿತು.

  ಕಳಿಂಗದ ಗಜಪತಿಗಳ ಮೇಲೆ ವಿಜಯ

27 ನವೆಂಬರ್ 1496 ರಲ್ಲಿ, ಗಜಪತಿ ರಾಜ ಪ್ರತಾಪರುದ್ರನು ವಿಜಯನಗರದ ಮೇಲೆ ದಾಳಿ ಮಾಡಿ ಪೆನ್ನಾರ್‌ಗೆ ಮುನ್ನಡೆದನು ಆದರೆ ನರಸ ನಾಯಕನು ತಡೆಹಿಡಿದು ಸ್ಥಬ್ದ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಯಶಸ್ವಿಯಾದನು. [4]

  ಬಹಮನಿ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದ ವಿಜಯ

ನರಸ ನಾಯಕನು ರಾಜ್ಯವನ್ನು ಸ್ಥಿರಗೊಳಿಸಲು ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯವನ್ನು ವ್ಯರ್ಥ ಮಾಡಿದನು. ಬಹಮನಿ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯವು ಈಗ ಸಣ್ಣ ಸ್ವತಂತ್ರ ಪ್ರಭುತ್ವಗಳಾಗಿ ಒಡೆಯುತ್ತಿದೆ. ಬಿಜಾಪುರದ ಯೂಸುಫ್ ಆದಿಲ್ ಖಾನ್ ಅವರನ್ನು ಸೋಲಿಸಲು ಸಹಾಯಕ್ಕಾಗಿ ಬಹಮನಿ ಮಂತ್ರಿ ಖಾಸಿಂ ಬರಿದ್ ನರಸ ನಾಯಕನಿಗೆ ರಾಯಚೂರು ಮತ್ತು ಮುದಗಲ್ ಕೋಟೆಗಳನ್ನು ನೀಡಿದರು . ಫೆರಿಷ್ಟಾ ಅವರ ಬರಹಗಳ ಪ್ರಕಾರ, ನರಸ ನಾಯಕನು ರಾಯಚೂರು ದೋವಾಬ್ ಪ್ರದೇಶಕ್ಕೆ ಸೈನ್ಯವನ್ನು ಕಳುಹಿಸಿದನು, ಅದು ದೋವಾಬ್ನಲ್ಲಿ ಪ್ರದೇಶವನ್ನು ಧ್ವಂಸಗೊಳಿಸಿತು. ಯೂಸುಫ್ ಆದಿಲ್ ಡೋಬ್‌ನ ಈ ಭಾಗವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡರು ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ಮರುಪಡೆಯಲು ಪುನರಾವರ್ತಿತ ಪ್ರಯತ್ನಗಳು ವಿಫಲವಾದವು. ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ಅವನನ್ನು ಸೋಲಿಸಲು ವಿಫಲವಾದ ನಂತರ, ಯೂಸುಫ್ ಆದಿಲ್ ಖಾನ್ ನರಸ ನಾಯಕನನ್ನು ಬಿಜಾಪುರಕ್ಕೆ ಶಾಂತಿಯ ಕೊಡುಗೆಗಾಗಿ ಆಹ್ವಾನಿಸಿದನು ಮತ್ತು ನರಸ ನಾಯಕ ಮತ್ತು ಎಪ್ಪತ್ತು ಉನ್ನತ ಶ್ರೇಣಿಯ ಅಧಿಕಾರಿಗಳನ್ನು ಹತ್ಯೆ ಮಾಡಿದನು. ಆದಾಗ್ಯೂ, 1502 ರಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಬಿಜಾಪುರದ ಕುತಂತ್ರದ ಆಡಳಿತಗಾರನು ವಿಜಯನಗರ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯಕ್ಕಾಗಿ ದೋಬ್ ಪ್ರದೇಶವನ್ನು ಮರುಪಡೆಯಲು ಸಾಧ್ಯವಾಯಿತು . [5] ಅವನ ಆಳ್ವಿಕೆಯ ಅಂತ್ಯದ ವೇಳೆಗೆ, ತುಳುವ ನರಸ ನಾಯಕನು ತನ್ನ ರಾಜ ಸಾಳುವ ನರಸಿಂಹ ದೇವ ರಾಯನ ಕನಸನ್ನು ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದ ಹಿತಾಸಕ್ತಿಗಳನ್ನು ರಕ್ಷಿಸುವಲ್ಲಿ ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿ ನಿರ್ವಹಿಸಿದನು. ಅವರು ದೃಢವಾದ ಆಡಳಿತ ಮತ್ತು ಪರಿಣಾಮಕಾರಿ ಸೈನ್ಯವನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಿದರು. ಅವರು ದಕ್ಷಿಣ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡ ಡೊಮೇನ್‌ಗಳ ಮೇಲೆ ಹಿಡಿತ ಸಾಧಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಂಡರುಬಹಮನಿ ಸುಲ್ತಾನರು ಮತ್ತು ಗಜಪತಿಗಳು ಕೊಲ್ಲಿಯಲ್ಲಿ ಬಂಡಾಯಗಾರರನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಣಕ್ಕೆ ತಂದರು, ವಿಜಯನಗರದ ಸುವರ್ಣ ಯುಗವನ್ನು ಅವರ ಪ್ರತಿಭಾವಂತ ಮತ್ತು ಸಮರ್ಥ ಮಗ ಕೃಷ್ಣದೇವರಾಯನ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ಮಾಡಿದರು . [6] ಅವನ ನಂತರ 1503 ರಲ್ಲಿ ಅವನ ಹಿರಿಯ ಮಗ ವೀರನರಸಿಂಹ ರಾಯನು ಬಂದನು.

        ಮುದಾರ್ಥ ( ಕೊಂಕಣಿ  ( ದೇವನಾಗರಿ ) , ಮುದಾರ್ಥ ( ಕನ್ನಡ ) ) ಕರ್ನಾಟಕದ ಉಡುಪಿ ಜಿಲ್ಲೆಯಿಂದ ಬಂದ ಕೆಲವು ಮಂಗಳೂರಿನ ಕ್ಯಾಥೋಲಿಕ್ ಬಾಮನ್ ಬುಡಕಟ್ಟುಗಳು ಹೊಂದಿರುವ ಕುಟುಂಬದ ಹೆಸರು ಮತ್ತು ಬಿರುದು .

ಮುದಾರ್ಥಗಳ ಪೂರ್ವಜರು ಉತ್ತರ ಗೋವಾದ ಬಾರ್ಡೆಜ್ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಅಸ್ಸಾಗೋವ್ ಮತ್ತು ಅಂಜುನಾ ಗ್ರಾಮಗಳಿಂದ ಬಂದವರು ಎಂದು ನಂಬಲಾಗಿದೆ . [1] ಮುದಾರ್ಥಗಳ ಕುರಿತಾದ ಅವರ ಐತಿಹಾಸಿಕ ಮತ್ತು ವಂಶಾವಳಿಯ ಕೃತಿಯಲ್ಲಿ, ಮುದಾರ್ಥಗಳ ಇತಿಹಾಸ (1996), ಪ್ರೊ. ವಿಲ್ಫ್ರೆಡ್ ಡಿಸೋಜಾ ಅವರು ಮುದಾರ್ಥಗಳ ಮೂಲವನ್ನು ಗೌಡ್ ಸಾರಸ್ವತ ಬ್ರಾಹ್ಮಣರು ಎಂದು ಗುರುತಿಸುತ್ತಾರೆ , ಅವರು 2 ನೇ ಶತಮಾನ BC ಯಿಂದ ಕಾಶ್ಮೀರದಿಂದ ಗೋವಾಕ್ಕೆ ಕ್ರಮೇಣ ವಲಸೆ ಬಂದರು. . [1] ಮುದಾರ್ಥಗಳ ಈ ಬ್ರಾಹ್ಮಣ ಪೂರ್ವಜರ ಹೆಸರುಗಳು ತಿಳಿದಿಲ್ಲವಾದರೂ, ಮೌಖಿಕ ಸಂಪ್ರದಾಯವು ಅವರ ಪೂರ್ವಜರ ಉಪನಾಮವು ಪುರುಷ ಕಡೆಯಿಂದ ಪ್ರಭು ಮತ್ತು ಶೆಣೈ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತದೆ.ಸ್ತ್ರೀ ಕಡೆಯಿಂದ. [1]

ಒಂದು ದಂತಕಥೆಯ ಪ್ರಕಾರ ಕಲಾಂಗುಟೆಯ ಶೆಣೈ ಕುಟುಂಬದ ಒಬ್ಬ ಹುಡುಗಿ ಅಸ್ಸಾಗಾವೊದ ಪ್ರಭು ಕುಟುಂಬದ ಹುಡುಗನನ್ನು ಮದುವೆಯಾದಳು ಮತ್ತು ಅವರ ಕುಟುಂಬವು 16 ನೇ ಶತಮಾನದ ಮಧ್ಯಭಾಗದಲ್ಲಿ ರೋಮನ್ ಕ್ಯಾಥೊಲಿಕ್ ಆಗಿ ಪರಿವರ್ತನೆಯಾಯಿತು. [1]

ಅಸ್ಸಾಗೋವಿನ ಮೂಲ ಗೌಡ್ ಸಾರಸ್ವತ ಬ್ರಾಹ್ಮಣ ವಸಾಹತುಗಾರರ ಕುಲವನ್ನು ಮುದ್ರೆಗಳು ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು . [a] [1] [2] ಸಂಸ್ಕೃತ ವಿದ್ವಾಂಸ ಪ್ರೊ. ಸಿಡಿಜೆ ಪಿಂಟೋ ಪ್ರಕಾರ , ಅವರು ಸ್ಮಾರ್ತ ಪಂಥಕ್ಕೆ ಸೇರಿದವರು. [2] ಮುದ್ರೆಗಳು ಭಾರದ್ವಾಜ ಗೋತ್ರಕ್ಕೆ (ಕುಲ) ಸೇರಿದವು, ಮತ್ತು ಅವರ ಕುಲದೇವತೆ (ಕುಟುಂಬದ ದೇವತೆ) ಭೂಮಿಕಾ - ರಾವಲ್ನಾಥ . [2] ಪೋರ್ಚುಗೀಸರು ತಮ್ಮ ಮತಾಂತರ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದಾಗ, ಹೆಚ್ಚಿನ ಮುದ್ರೆಗಳು ತಮ್ಮ ಕುಟುಂಬಗಳ ವಿಗ್ರಹಗಳೊಂದಿಗೆ ಉತ್ತರಕ್ಕೆ ಓಡಿಹೋದರು ಮತ್ತು ದಕ್ಷಿಣ ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರದ ವಿವಿಧ ಭಾಗಗಳಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದರು . [ಬಿ] [1]ಬಾರ್ಡೆಜ್‌ನಲ್ಲಿ ಉಳಿದವರು ಕ್ಯಾಥೋಲಿಕರಾದರು ಮತ್ತು ಮುಡೋಟ್ಸ್ ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಟ್ಟರು . [c] [1] ಕೆಲವು ಮೂಡೋಟ್‌ಗಳು 1591 ರಲ್ಲಿ ಕ್ಷಾಮದಿಂದ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ದಕ್ಷಿಣ ಕೆನರಾಕ್ಕೆ ವಲಸೆ ಹೋದರು ಮತ್ತು ಬೆಳ್ಮಣ್‌ನ ಬಾಳೆಗುಂಡಿ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಮೊದಲು ನೆಲೆಸಿದರು , ಅಲ್ಲಿ ಅವರು ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಮುದಾರ್ಥಗಳು ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಟ್ಟರು . [1] ಕ್ರಮೇಣ, ಈ ಕೆಲವು ಮುದಾರ್ಥಗಳು ಶಿರ್ವ ಮತ್ತು ಮೂಡುಬೆಳ್ಳೆ ಕಡೆಗೆ ಸಾಗಿದವು . [1]

19 ನೇ ಮತ್ತು 20 ನೇ ಶತಮಾನಗಳಲ್ಲಿ, ಹೆಚ್ಚಿನ ಮುದಾರ್ಥಗಳು ತಮ್ಮ ಉಪನಾಮವನ್ನು ಡಿಸೋಜಾ ಎಂದು ಬದಲಾಯಿಸಿಕೊಂಡರು , [1] ಆದರೆ ಬೆಳ್ಮಣ್‌ನಿಂದ ಕೆಲವರು ಇನ್ನೂ ಉಪನಾಮವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದಾರೆ. [3] ಮಂಗಳೂರಿನ ವಂಶೋದ್ಧಾರಕ ಮೈಕೆಲ್ ಲೋಬೊ ಪ್ರಕಾರ , ತಿಳಿದಿರುವ ಡಿಸೋಜಾ-ಮುದಾರ್ಥ ಕುಲಗಳು ಬೆಳ್ಮಣ್‌ನ ಡಿಸೋಜಾ ಕುಟುಂಬವನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿವೆ; ಬೆಂದೂರಿನ ಡಿಸೋಜಾ ಕುಟುಂಬ; ಕಿರೆಂನ ಡಿಸೋಜಾ ಕುಟುಂಬ; ಮೂಡುಬೆಳ್ಳೆಯ ಡಿಸೋಜಾ ಕುಟುಂಬ; ಮೂಲ್ಕಿಯ ಡಿಸೋಜಾ ಕುಟುಂಬ ; ಪಕ್ಷಿಕೆರೆಯ ಡಿಸೋಜಾ ಕುಟುಂಬ ; ಪೆಜಾರಿನ ಡಿಸೋಜಾ ಕುಟುಂಬ; ಪಿಲಾರದ ಡಿಸೋಜಾ ಕುಟುಂಬ; ಮತ್ತು ಶಿರ್ವದ ಡಿಸೋಜಾ ಕುಟುಂಬಸ್ಥರು. [4]