ಸದಸ್ಯ:2231151jeevanis/ನನ್ನ ಪ್ರಯೋಗಪುಟ3

ಕಾಡು ಪ್ರಾಣಿ ಸಂಕಟ

ಬದಲಾಯಿಸಿ

ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಹಿಂಸೆ ಕೇವಲ ಮನುಷ್ಯರಿಂದಲ್ಲದೇ ಕಾಡಿನಲ್ಲೇ ಇರುವ ಪ್ರಾಣಿಗಳಿಗೂ ಮನುಷ್ಯನ  ಹಿಡಿತವಿಲ್ಲದಿದ್ದರು ಅವುಗಳಿಗೆ ಬಹಳಷ್ಟು ಖಾಯಿಲೆ, ಗಾಯ, ಹಸಿವು, ಅಪೌಷ್ಠಿಕತೆ, ನೀರಿನ ಅಭಾವ, ವಾತಾವರಣದ ಅಸಮರ್ಪಕತೆ, ಅಸಮತೋಲನ, ನೈಸರ್ಗಿಕ ವಿಕೋಪ, ಬೇಟೆಯಾಡುವುದು, ಭಯ, ಆತಂಕ, ಮಾನಸಿಕ ಒತ್ತಡ ಇತ್ಯಾದಿಯಿಂದಾಗಿ ಪ್ರಾಣಿಗಳು ಹಿಂಸೆಯನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತವೆ.

 
ಕ್ಯಾಲಿಫೋರ್ನಿಯಾ ವೋಲ್ ಅನ್ನು ತಿನ್ನುವ ಕೆಂಪು ಬಾಲದ ಗಿಡುಗ

ಕೆಲ ಅಂದಾಜಿನ  ಪ್ರಕಾರ ಕಾರಣಾಂತರಗಳಿಂದ ಕೆಲ ಪ್ರಾಣಿಗಳು ಅಧಿಕ ಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿರುತ್ತವೆ. ಹಾಗೆ ಕೆಲ ಪ್ರಾಣಿಗಳು ಕಡಿಮೆ ಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿರುತ್ತವೆ. ಕೆಲ ಕಾರಣಗಳನ್ನು ಉದಾಹರಿಸುವುದಾದರೆ ಸಂತಾನೋತ್ಪತ್ತಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯು : ಪ್ರಾಣಿಗಳಿಂದ ಪ್ರಾಣಿಗಳಿಗೆ ಭಿನ್ನವಾಗಿರುತ್ತದೆ.

ಡಾರ್ವಿನ್ ನ ವಿಕಾಸ ನಿಯಮದಂತೆ ಅಧಿಕ ಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ಮರಿಗಳನ್ನು ಪಡೆದರೂ ಪೋಷಕರ ಆರೈಕೆಯಲ್ಲಿ ಸಮತೋಲನ ತಪ್ಪಿದಲ್ಲಿ ಮರಿಗಳು ಬಹಳ ಹಿಂಸೆಯನ್ನು ಅನುಭವಿಸಿ  ಸಾವನ್ನಪ್ಪುತ್ತವೆ.

ಇದು ಸಂತೋಷವನ್ನು ಹಿಮ್ಮೆಟ್ಟಿ ಹಿಂಸೆಯೇ ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರಧಾನವಾಗಿರುವುದು ನೈಸರ್ಗಿಕ ನಿಯಮವೂ ಆಗಿರುತ್ತದೆ.

ಈ ವಿಷಯದ ಬಗ್ಗೆ ಇತಿಹಾಸವನ್ನು ಕೆದಕಿದಾಗ, ಧರ್ಮದನುಸಾರ ಒಳ್ಳೆಯವರಿಗೆ ಒಳ್ಳೆಯದೇ ಆಗಬೇಕು, ಒಳ್ಳೆಯದೇ ನಡೆಯಬೇಕು ಎನ್ನುವ ತತ್ವವಿದ್ದಲ್ಲಿ, ಏನೂ ಅರಿಯದ ಮುಗ್ಧ ಮಾನವೇತರ ಜೀವಿಗಳು ಹಿಂಸೆಯನ್ನು ಅನುಭವಿಸುವುದೇತಕ್ಕೆ? ಎನ್ನುವ ಪ್ರಶ್ನೆ ಚರ್ಚಾಸ್ಪದವಾಗಿದೆ

ಇತ್ತೀಚೆಗಷ್ಟೇ, 19ನೇ ಶತಮಾನದಿಂದ ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿ, ಹಲವಾರು ಬರಹಗಾರರು ಈ ವಿಷಯವನ್ನು ಜಾತ್ಯತೀತ ದೃಷ್ಟಿಕೋನದಿಂದ ಸಾಮಾನ್ಯ ನೈತಿಕ ಸಮಸ್ಯೆಯಾಗಿ ಪರಿಗಣಿಸಿದ್ದಾರೆ, ಇದನ್ನು ತಡೆಯಲು ಮಾನವರು ಸಹಾಯ ಮಾಡಬಹುದು. ಅಂತಹ ಕ್ರಮವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವಲ್ಲಿ ಸಾಕಷ್ಟು ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯವಿದೆ, ಏಕೆಂದರೆ ಪ್ರಕೃತಿಯಲ್ಲಿ ಮಾನವ ಹಸ್ತಕ್ಷೇಪಗಳು ಪ್ರಾಯೋಗಿಕತೆಯ ಕಾರಣದಿಂದಾಗಿ ನಡೆಯಬಾರದು ಎಂದು ಹಲವರು ನಂಬುತ್ತಾರೆ, ವೈಯಕ್ತಿಕ ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಯೋಗಕ್ಷೇಮ ಮತ್ತು ಹಿತಾಸಕ್ತಿಗಳ ಮೇಲೆ ಪರಿಸರ ಸಂರಕ್ಷಣೆಯನ್ನು ಮೌಲ್ಯಮಾಪನ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ, ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಹಕ್ಕುಗಳಿಂದ ಸೂಚಿಸಲಾದ ಕಾಡು ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಸಂಕಟವನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡುವ ಯಾವುದೇ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯನ್ನು ಅಸಂಬದ್ಧವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸುವುದು, ಅಥವಾ ಪ್ರಕೃತಿಯನ್ನು ಸಂತೋಷವು ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿರುವ ಒಂದು ಸುಂದರವಾದ ಸ್ಥಳವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸುವುದು. ಇಂತಹ ಮಧ್ಯಸ್ಥಿಕೆಗಳು ಮಾನವನ ಅಹಂಕಾರಕ್ಕೆ ಅಥವಾ ದೇವರನ್ನು ಆಡುವುದಕ್ಕೆ ಉದಾಹರಣೆಯಾಗಿದೆ ಎಂದು ಕೆಲವರು ವಾದಿಸಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಇತರ ಕಾರಣಗಳಿಗಾಗಿ ಮಾನವ ಹಸ್ತಕ್ಷೇಪಗಳು ಉದ್ದೇಶಪೂರ್ವಕವಾಗಿ ಹಾನಿಯನ್ನುಂಟುಮಾಡುತ್ತವೆ ಎಂಬುದಕ್ಕೆ ಉದಾಹರಣೆಗಳನ್ನು ಬಳಸುತ್ತಾರೆ. ಪ್ರಾಣಿ ಹಕ್ಕುಗಳ ಬರಹಗಾರರು ಸೇರಿದಂತೆ ಇತರರು ಲೈಸೆಜ್-ಫೇರ್ ಸ್ಥಾನದ ರೂಪಾಂತರಗಳನ್ನು ಸಮರ್ಥಿಸಿದ್ದಾರೆ, ಇದು ಮಾನವರು ಕಾಡು ಪ್ರಾಣಿಗಳಿಗೆ ಹಾನಿ ಮಾಡಬಾರದು ಎಂದು ವಾದಿಸುತ್ತಾರೆ, ಆದರೆ ಅವರು ಅನುಭವಿಸುವ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಹಾನಿಗಳನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಲು ಮಾನವರು ಮಧ್ಯಪ್ರವೇಶಿಸಬಾರದು.

ಪ್ರಕೃತಿಯಲ್ಲಿ ದುಃಖದ ವಿಸ್ತಾರ

ಬದಲಾಯಿಸಿ

ಹಾನಿಯ ಮೂಲಗಳು

ಬದಲಾಯಿಸಿ

ರೋಗಗಳು

ಬದಲಾಯಿಸಿ
 
ಸತ್ತ ಲಿಮೋಸಾ ಹಾರ್ಲೆಕ್ವಿನ್ ಕಪ್ಪೆ ಚೈಟ್ರಿಡಿಯೋಮೈಕೋಸಿಸ್ ರೋಗಲಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ.

ಕಾಡಿನಲ್ಲಿರುವ ಪ್ರಾಣಿಗಳು ಮಾನವನ ಶೀತಗಳು ಮತ್ತು ಜ್ವರಗಳಂತೆಯೇ ಹರಡುವ ರೋಗಗಳಿಂದ ಬಳಲುತ್ತವೆ, ಹಾಗೆಯೇ ಎಪಿಜೂಟಿಕ್ಸ್, ಇದು ಮಾನವನ ಸಾಂಕ್ರಾಮಿಕ ರೋಗಗಳಿಗೆ ಹೋಲುತ್ತದೆ; ಎಪಿಜೂಟಿಕ್ಸ್ ಅನ್ನು ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಸಾಹಿತ್ಯದಲ್ಲಿ ತುಲನಾತ್ಮಕವಾಗಿ ಕಡಿಮೆ ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ. ಕೆಲವು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಲಾದ ಉದಾಹರಣೆಗಳಲ್ಲಿ ಎಲ್ಕ್ ಮತ್ತು ಜಿಂಕೆಗಳಲ್ಲಿ ದೀರ್ಘಕಾಲದ ಕ್ಷೀಣತೆ ರೋಗ, ಬಾವಲಿಗಳಲ್ಲಿ ಬಿಳಿ-ಮೂಗಿನ ರೋಗಲಕ್ಷಣ, ಟ್ಯಾಸ್ಮೆನಿಯನ್ ದೆವ್ವಗಳಲ್ಲಿ ಡೆವಿಲ್ ಫೇಶಿಯಲ್ ಟ್ಯೂಮರ್ ಕಾಯಿಲೆ ಮತ್ತು ಪಕ್ಷಿಗಳಲ್ಲಿ ನ್ಯೂಕ್ಯಾಸಲ್ ಕಾಯಿಲೆ ಸೇರಿವೆ. ಇತರ ಕಾಯಿಲೆಗಳ ಉದಾಹರಣೆಗಳಲ್ಲಿ ಮೈಕ್ಸೊಮಾಟೋಸಿಸ್ ಮತ್ತು ಸೇರಿವೆ ಮೊಲಗಳಲ್ಲಿ ವೈರಲ್ ಹೆಮರಾಜಿಕ್ ಕಾಯಿಲೆ, ಜಿಂಕೆಗಳಲ್ಲಿ ರಿಂಗ್ವರ್ಮ್ ಮತ್ತು ಚರ್ಮದ ಫೈಬ್ರೊಮಾ, ಮತ್ತು ಉಭಯಚರಗಳಲ್ಲಿ ಚೈಟ್ರಿಡಿಯೋಮೈಕೋಸಿಸ್ ಸಾವಿಗೆ ಕಾರಣವಾಗುವ ವಾರಗಳು.

ಕಳಪೆ ಆರೋಗ್ಯವು ಕಾಡು ಪ್ರಾಣಿಗಳನ್ನು ಸೋಂಕಿನ ಅಪಾಯವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಬಹುದು, ಇದು ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಆರೋಗ್ಯವನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಸೋಂಕಿನ ಅಪಾಯವನ್ನು ಇನ್ನಷ್ಟು ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತದೆ. ಟರ್ಮಿನಲ್ ಇನ್ವೆಸ್ಟ್ಮೆಂಟ್ ಊಹೆಯು ಕೆಲವು ಪ್ರಾಣಿಗಳು ತಮ್ಮ ಸೀಮಿತ ಉಳಿದ ಸಂಪನ್ಮೂಲಗಳನ್ನು ಅವರು ಉತ್ಪಾದಿಸುವ ಸಂತತಿಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುವುದರ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸಲು ಕಾರಣವಾಗಬಹುದು ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತದೆ.

ಕಾಡು ಪ್ರಾಣಿಗಳು ಬೇಟೆಯಂತಹ ವಿವಿಧ ಕಾರಣಗಳಿಂದ ಗಾಯವನ್ನು ಅನುಭವಿಸಬಹುದು; ಇಂಟ್ರಾಸ್ಪೆಸಿಫಿಕ್ ಸ್ಪರ್ಧೆ; ಅಪಘಾತಗಳು, ಇದು ಮುರಿತಗಳು, ಪುಡಿಮಾಡಿದ ಗಾಯಗಳು, ಕಣ್ಣಿನ ಗಾಯಗಳು ಮತ್ತು ರೆಕ್ಕೆಗಳ ಕಣ್ಣೀರನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡಬಹುದು; ಸ್ವಯಂ ಅಂಗಚ್ಛೇದನ; ಮೊಲ್ಟಿಂಗ್, ಆರ್ತ್ರೋಪಾಡ್ಗಳಿಗೆ ಗಾಯದ ಸಾಮಾನ್ಯ ಮೂಲ; ಬಿರುಗಾಳಿಗಳು, ವಿಪರೀತ ಶಾಖ ಅಥವಾ ಶೀತ ಹವಾಮಾನದಂತಹ ತೀವ್ರ ಹವಾಮಾನ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗಳು; ಮತ್ತು ನೈಸರ್ಗಿಕ ವಿಪತ್ತುಗಳು. ಅಂತಹ ಗಾಯಗಳು ಅತ್ಯಂತ ನೋವಿನಿಂದ ಕೂಡಿರುತ್ತವೆ, ಇದು ಗಾಯಗೊಂಡ ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಯೋಗಕ್ಷೇಮವನ್ನು ಮತ್ತಷ್ಟು ಋಣಾತ್ಮಕವಾಗಿ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುವ ನಡವಳಿಕೆಗಳಿಗೆ ಕಾರಣವಾಗಬಹುದು. ಗಾಯಗಳು ಪ್ರಾಣಿಗಳು ರೋಗಗಳು ಮತ್ತು ಇತರ ಗಾಯಗಳಿಗೆ, ಹಾಗೆಯೇ ಪರಾವಲಂಬಿ ಸೋಂಕುಗಳಿಗೆ ಒಳಗಾಗುವಂತೆ ಮಾಡಬಹುದು. ಹೆಚ್ಚುವರಿಯಾಗಿ, ಪೀಡಿತ ಪ್ರಾಣಿಯು ತಿನ್ನಲು ಮತ್ತು ಕುಡಿಯಲು ಕಷ್ಟವಾಗಬಹುದು ಮತ್ತು ಪರಭಕ್ಷಕಗಳಿಂದ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಮತ್ತು ಅವರ ಜಾತಿಯ ಇತರ ಸದಸ್ಯರಿಂದ ಆಕ್ರಮಣಕ್ಕೆ ಹೋರಾಡಬಹುದು.

ಪರಾವಲಂಬಿತನ

ಬದಲಾಯಿಸಿ

ನಾಲಿಗೆ ತಿನ್ನುವ ಪರೋಪಜೀವಿಗಳು ಮೀನಿನ ನಾಲಿಗೆಯನ್ನು ನಾಶಪಡಿಸುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಬದಲಾಯಿಸುತ್ತವೆ.

ಅನೇಕ ಕಾಡು ಪ್ರಾಣಿಗಳು, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ದೊಡ್ಡ ಪ್ರಾಣಿಗಳು, ಕನಿಷ್ಠ ಒಂದು ಪರಾವಲಂಬಿಯಿಂದ ಸೋಂಕಿಗೆ ಒಳಗಾಗಿರುವುದು ಕಂಡುಬಂದಿದೆ. ಪರಾವಲಂಬಿಗಳು ತಮ್ಮ ಆತಿಥೇಯರ ಸಂಪನ್ಮೂಲಗಳನ್ನು ತಮಗೆ ತಾವೇ ಮರುನಿರ್ದೇಶಿಸುವ ಮೂಲಕ ತಮ್ಮ ಆತಿಥೇಯರ ಯೋಗಕ್ಷೇಮದ ಮೇಲೆ ಋಣಾತ್ಮಕ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರಬಹುದು, ತಮ್ಮ ಆತಿಥೇಯರ ಅಂಗಾಂಶವನ್ನು ನಾಶಪಡಿಸುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ತಮ್ಮ ಆತಿಥೇಯರು ಪರಭಕ್ಷಕಕ್ಕೆ ಒಳಗಾಗುವ ಸಾಧ್ಯತೆಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಬಹುದು. ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ, ಪರಾವಲಂಬಿಗಳು ತಮ್ಮ ಅತಿಥೇಯಗಳ ಚಲನೆ, ಸಂತಾನೋತ್ಪತ್ತಿ ಮತ್ತು ಬದುಕುಳಿಯುವಿಕೆಯನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಬಹುದು. ಪರಾವಲಂಬಿಗಳು ತಮ್ಮ ಅತಿಥೇಯಗಳ ಫಿನೋಟೈಪ್ ಅನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸಬಹುದು; ರಿಬೈರೋಯಾ ಒಂಡಾಟ್ರೇಯಿಂದ ಉಭಯಚರಗಳಲ್ಲಿನ ಅಂಗ ವಿರೂಪಗಳು ಒಂದು ಉದಾಹರಣೆಯಾಗಿದೆ. ಕೆಲವು ಪರಾವಲಂಬಿಗಳು ತಮ್ಮ ಆತಿಥೇಯರ ಅರಿವಿನ ಕಾರ್ಯವನ್ನು ಕುಶಲತೆಯಿಂದ ನಿರ್ವಹಿಸುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ, ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಕ್ರಿಕೆಟುಗಳು ತಮ್ಮನ್ನು ಕೊಲ್ಲುವಂತೆ ಮಾಡುವ ಹುಳುಗಳು ಜಲವಾಸಿ ಪರಿಸರದಲ್ಲಿ ಸಂತಾನೋತ್ಪತ್ತಿ ಉದ್ದೇಶಕ್ಕಾಗಿ ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಮುಳುಗುವಂತೆ ನಿರ್ದೇಶಿಸುತ್ತವೆ, ಹಾಗೆಯೇ ಕುಶಲತೆಯಿಂದ ಸ್ರವಿಸುವ ಡೋಪಮೈನ್ ಅನ್ನು ಬಳಸುವ ಮರಿಹುಳುಗಳು. ಪರಾವಲಂಬಿಗಳಿಂದ ಕ್ಯಾಟರ್ಪಿಲ್ಲರ್ ಅನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಲು ಇರುವೆಗಳು ಅಂಗರಕ್ಷಕರಾಗಿ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತವೆ. ಪರಾವಲಂಬಿಗಳು ನೇರವಾಗಿ ತಮ್ಮ ಆತಿಥೇಯರ ಸಾವಿಗೆ ಕಾರಣವಾಗುವುದು ಅಪರೂಪ, ಬದಲಿಗೆ, ಅವರು ತಮ್ಮ ಆತಿಥೇಯರ ಸಾವಿನ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳನ್ನು ಇತರ ವಿಧಾನಗಳಿಂದ ಹೆಚ್ಚಿಸಬಹುದು; ಒಂದು ಮೆಟಾ-ಅಧ್ಯಯನವು ಪರಾವಲಂಬಿಗಳಿಂದ ಪ್ರಭಾವಿತವಾಗಿರುವ ಪ್ರಾಣಿಗಳಲ್ಲಿ ಮರಣವು 2.65 ಪಟ್ಟು ಹೆಚ್ಚಾಗಿದೆ ಎಂದು ಕಂಡುಹಿಡಿದಿದೆ.

ಪರಾವಲಂಬಿಗಳಂತಲ್ಲದೆ, ಪರಾವಲಂಬಿಗಳು - ಹುಳುಗಳು, ಕಣಜಗಳು, ಜೀರುಂಡೆಗಳು ಮತ್ತು ನೊಣಗಳ ಜಾತಿಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿರುತ್ತವೆ - ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಇತರ ಅಕಶೇರುಕಗಳಾದ ತಮ್ಮ ಅತಿಥೇಯಗಳನ್ನು ಕೊಲ್ಲುತ್ತವೆ. ಪರಾವಲಂಬಿಗಳು ಒಂದು ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಜಾತಿಯ ಮೇಲೆ ದಾಳಿ ಮಾಡುವಲ್ಲಿ ಪರಿಣತಿ ಪಡೆದಿವೆ. ಪರಾವಲಂಬಿಗಳು ತಮ್ಮ ಆತಿಥೇಯರಿಗೆ ಸೋಂಕು ತಗುಲಿಸಲು ವಿವಿಧ ವಿಧಾನಗಳನ್ನು ಬಳಸುತ್ತಾರೆ: ತಮ್ಮ ಆತಿಥೇಯರು ಆಗಾಗ್ಗೆ ಭೇಟಿ ನೀಡುವ ಸಸ್ಯಗಳ ಮೇಲೆ ಮೊಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ಇಡುವುದು, ಆತಿಥೇಯರ ಮೊಟ್ಟೆಗಳು ಅಥವಾ ಮರಿಗಳ ಮೇಲೆ ಅಥವಾ ಹತ್ತಿರದಲ್ಲಿ ಮೊಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ಇಡುವುದು ಮತ್ತು ವಯಸ್ಕ ಆತಿಥೇಯರು ಪಾರ್ಶ್ವವಾಯುವಿಗೆ ಒಳಗಾಗುವಂತೆ ಕುಟುಕುವುದು, ನಂತರ ಮೊಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ಇಡುವುದು ಅವುಗಳ ಹತ್ತಿರ ಅಥವಾ ಅವುಗಳ ಮೇಲೆ. ಪರಾವಲಂಬಿಗಳ ಲಾರ್ವಾಗಳು ಆಂತರಿಕ ಅಂಗಗಳು ಮತ್ತು ತಮ್ಮ ಅತಿಥೇಯಗಳ ದೈಹಿಕ ದ್ರವಗಳನ್ನು ತಿನ್ನುವ ಮೂಲಕ ಬೆಳೆಯುತ್ತವೆ, ಇದು ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಅವರ ಅಂಗಗಳು ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುವುದನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿದಾಗ ಅಥವಾ ತಮ್ಮ ಎಲ್ಲಾ ದೈಹಿಕ ದ್ರವಗಳನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡಾಗ ಅವರ ಹೋಸ್ಟ್‌ನ ಸಾವಿಗೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ. ಸೂಪರ್‌ಪ್ಯಾರಸಿಟಿಸಮ್ ಎಂಬುದು ಒಂದು ವಿದ್ಯಮಾನವಾಗಿದ್ದು, ಅನೇಕ ವಿಭಿನ್ನ ಪರಾವಲಂಬಿ ಪ್ರಭೇದಗಳು ಒಂದೇ ಹೋಸ್ಟ್‌ಗೆ ಏಕಕಾಲದಲ್ಲಿ ಸೋಂಕು ತಗುಲುತ್ತವೆ. ಪ್ಯಾರಾಸಿಟಾಯ್ಡ್ ಕಣಜಗಳು ಯಾವುದೇ ಇತರ ಪ್ರಾಣಿ ಜಾತಿಗಳಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಂಖ್ಯೆಯ ಜಾತಿಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ ಎಂದು ವಿವರಿಸಲಾಗಿದೆ.

ಹಸಿವು ಮತ್ತು ಅಪೌಷ್ಟಿಕತೆ

ಬದಲಾಯಿಸಿ

ಹಸಿವು ಮತ್ತು ಅಪೌಷ್ಟಿಕತೆಯು ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಯುವ, ವಯಸ್ಸಾದ, ಅನಾರೋಗ್ಯ ಮತ್ತು ದುರ್ಬಲ ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಮೇಲೆ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಗಾಯ, ರೋಗ, ಕಳಪೆ ಹಲ್ಲುಗಳು ಮತ್ತು ಪರಿಸರ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗಳಿಂದ ಉಂಟಾಗುತ್ತದೆ, ಚಳಿಗಾಲವು ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಅಪಾಯದೊಂದಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದೆ. ಆಹಾರದ ಲಭ್ಯತೆಯು ಕಾಡು ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಜನಸಂಖ್ಯೆಯ ಗಾತ್ರವನ್ನು ಮಿತಿಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ ಎಂದು ವಾದಿಸಲಾಗಿದೆ, ಇದರರ್ಥ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಂಖ್ಯೆಯ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು ಹಸಿವಿನಿಂದ ಸಾಯುತ್ತಾರೆ; ಅಂತಹ ಸಾವುಗಳನ್ನು ದೀರ್ಘಕಾಲದವರೆಗೆ ವಿವರಿಸಲಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಪ್ರಾಣಿಗಳ ದೈಹಿಕ ಕಾರ್ಯಗಳು ಸ್ಥಗಿತಗೊಳ್ಳುವುದರಿಂದ ತೀವ್ರ ಸಂಕಟದಿಂದ ಗುರುತಿಸಲಾಗಿದೆ. 67  ಮೊಟ್ಟೆಯೊಡೆದ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ, ಮೀನಿನ ಲಾರ್ವಾಗಳು ಹೈಡ್ರೊಡೈನಾಮಿಕ್ ಹಸಿವನ್ನು ಅನುಭವಿಸಬಹುದು, ಆ ಮೂಲಕ ಅವುಗಳ ಪರಿಸರದಲ್ಲಿನ ದ್ರವಗಳ ಚಲನೆಯು ಆಹಾರ ನೀಡುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಮಿತಿಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ; ಇದು 99% ಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ಮರಣಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗಬಹುದು.

ನಿರ್ಜಲೀಕರಣ

ಬದಲಾಯಿಸಿ

ನಿರ್ಜಲೀಕರಣವು ಕಾಡು ಪ್ರಾಣಿಗಳಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಮರಣದೊಂದಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದೆ. ಬರವು ಹೆಚ್ಚಿನ ಜನಸಂಖ್ಯೆಯ ಅನೇಕ ಪ್ರಾಣಿಗಳು ಬಾಯಾರಿಕೆಯಿಂದ ಸಾಯುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಬಾಯಾರಿಕೆಯು ಪ್ರಾಣಿಗಳನ್ನು ಬೇಟೆಯಾಡುವ ಅಪಾಯವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಬಹುದು; ಇದನ್ನು ತಪ್ಪಿಸಲು ಅವರು ಸುರಕ್ಷಿತ ಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲಿ ಮರೆಮಾಡಬಹುದು. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಅವರ ನೀರಿನ ಅಗತ್ಯವು ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಈ ಸ್ಥಳಗಳನ್ನು ಬಿಡಲು ಅವರನ್ನು ಒತ್ತಾಯಿಸಬಹುದು; ದುರ್ಬಲ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿರುವುದರಿಂದ, ಇದು ಪರಭಕ್ಷಕ ಪ್ರಾಣಿಗಳಿಗೆ ಸುಲಭವಾಗಿ ಗುರಿಯಾಗುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಮರೆಯಾಗಿ ಉಳಿದಿರುವ ಪ್ರಾಣಿಗಳು ನಿರ್ಜಲೀಕರಣದಿಂದಾಗಿ ಚಲಿಸಲಾರವು ಮತ್ತು ಬಾಯಾರಿಕೆಯಿಂದ ಸಾಯಬಹುದು. ನಿರ್ಜಲೀಕರಣವನ್ನು ಹಸಿವಿನೊಂದಿಗೆ ಸಂಯೋಜಿಸಿದಾಗ, ನಿರ್ಜಲೀಕರಣದ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯನ್ನು ವೇಗಗೊಳಿಸಬಹುದು. ಚೈಟ್ರಿಡಿಯೋಮೈಕೋಸಿಸ್ನಂತಹ ರೋಗಗಳು ನಿರ್ಜಲೀಕರಣದ ಅಪಾಯವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಬಹುದು.[]

ಪ್ರಕೃತಿ ವಿಕೋಪಗಳು

ಬದಲಾಯಿಸಿ

ಬೆಂಕಿ, ಜ್ವಾಲಾಮುಖಿ ಸ್ಫೋಟಗಳು, ಭೂಕಂಪಗಳು, ಸುನಾಮಿಗಳು, ಚಂಡಮಾರುತಗಳು, ಚಂಡಮಾರುತಗಳು, ಪ್ರವಾಹಗಳು ಮತ್ತು ಇತರ ನೈಸರ್ಗಿಕ ವಿಕೋಪಗಳು ಕಾಡು ಪ್ರಾಣಿಗಳಿಗೆ ವ್ಯಾಪಕವಾದ ಅಲ್ಪ ಮತ್ತು ದೀರ್ಘಾವಧಿಯ ಹಾನಿಯ ಮೂಲಗಳಾಗಿವೆ, ಸಾವು, ಗಾಯ, ಅನಾರೋಗ್ಯ ಮತ್ತು ಅಪೌಷ್ಟಿಕತೆಗೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತವೆ, ಜೊತೆಗೆ ಆಹಾರ ಮತ್ತು ಕಲುಷಿತಗೊಳಿಸುವ ಮೂಲಕ ವಿಷವನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತವೆ. ನೀರಿನ ಮೂಲಗಳು. ಅಂತಹ ವಿಪತ್ತುಗಳು ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಭೌತಿಕ ಪರಿಸರವನ್ನು ಅವುಗಳಿಗೆ ಹಾನಿಕಾರಕ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಬದಲಾಯಿಸಬಹುದು; ಬೆಂಕಿ ಮತ್ತು ದೊಡ್ಡ ಜ್ವಾಲಾಮುಖಿ ಸ್ಫೋಟಗಳು ಹವಾಮಾನದ ಮೇಲೆ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರಬಹುದು ಮತ್ತು ನೀರಿನ ತಾಪಮಾನ ಮತ್ತು ಲವಣಾಂಶದ ಮೇಲೆ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುವ ವಿಪತ್ತುಗಳಿಂದ ಸಮುದ್ರ ಪ್ರಾಣಿಗಳು ಸಾಯಬಹುದು.

ಇತರ ಪ್ರಾಣಿಗಳಿಂದ ಕೊಲ್ಲುವುದು

ಬದಲಾಯಿಸಿ

ಬೇಟೆಯನ್ನು ಒಂದು ಪ್ರಾಣಿ ತನ್ನ ದೇಹದ ಭಾಗ ಅಥವಾ ಎಲ್ಲಾ ಭಾಗಗಳನ್ನು ತಿನ್ನಲು ಮತ್ತೊಂದು ಪ್ರಾಣಿಯನ್ನು ಸೆರೆಹಿಡಿದು ಕೊಲ್ಲುವ ಕ್ರಿಯೆ ಎಂದು ವಿವರಿಸಲಾಗಿದೆ. ನೈತಿಕ ತತ್ವಜ್ಞಾನಿ ಜೆಫ್ ಮೆಕ್‌ಮಹನ್ ಪ್ರತಿಪಾದಿಸುತ್ತಾನೆ: "ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಜೀವನ ಎಲ್ಲಿದೆಯೋ, ಪರಭಕ್ಷಕಗಳು ತಮ್ಮ ಬೇಟೆಯನ್ನು ಹಿಂಬಾಲಿಸುತ್ತಿವೆ, ಬೆನ್ನಟ್ಟುತ್ತಿವೆ, ಸೆರೆಹಿಡಿಯುತ್ತಿವೆ, ಕೊಲ್ಲುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಕಬಳಿಸುತ್ತಿವೆ. ವೇದನೆಯ ನೋವು ಮತ್ತು ಹಿಂಸಾತ್ಮಕ ಸಾವು ಸರ್ವತ್ರ ಮತ್ತು ನಿರಂತರವಾಗಿದೆ." []ಬೇಟೆಯಾಡುವ ಪ್ರಾಣಿಗಳು ವಿವಿಧ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಸಾಯುತ್ತವೆ, ಅವು ಸಾಯಲು ಸಮಯ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ, ಪರಭಕ್ಷಕ ಪ್ರಾಣಿಯು ಅವುಗಳನ್ನು ಕೊಲ್ಲಲು ಬಳಸುವ ವಿಧಾನವನ್ನು ಅವಲಂಬಿಸಿ ದೀರ್ಘವಾಗಿರುತ್ತದೆ; ಕೆಲವು ಪ್ರಾಣಿಗಳು ಜೀವಂತವಾಗಿರುವಾಗಲೇ ನುಂಗಿ ಜೀರ್ಣವಾಗುತ್ತವೆ. ಇತರ ಬೇಟೆಯಾಡುವ ಪ್ರಾಣಿಗಳು ತಿನ್ನುವ ಮೊದಲು ವಿಷದಿಂದ ಪಾರ್ಶ್ವವಾಯುವಿಗೆ ಒಳಗಾಗುತ್ತವೆ; ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಜೀರ್ಣಕ್ರಿಯೆಯನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಲು ವಿಷವನ್ನು ಸಹ ಬಳಸಬಹುದು.

ಪ್ರಾದೇಶಿಕ ವಿವಾದಗಳು, ಸಂಗಾತಿಗಳ ಸ್ಪರ್ಧೆ ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕ ಸ್ಥಾನಮಾನ, ಹಾಗೆಯೇ ನರಭಕ್ಷಕತೆ, ಶಿಶುಹತ್ಯೆ ಮತ್ತು ಸಿಬ್ಲಿಸೈಡ್‌ಗಳ ಕಾರಣದಿಂದಾಗಿ ಪ್ರಾಣಿಗಳು ತಮ್ಮದೇ ಜಾತಿಯ ಸದಸ್ಯರಿಂದ ಕೊಲ್ಲಲ್ಪಡುತ್ತವೆ.

ಮಾನಸಿಕ ಒತ್ತಡ

ಬದಲಾಯಿಸಿ

ಕಾಡಿನಲ್ಲಿರುವ ಪ್ರಾಣಿಗಳು ಸಾಕು ಪ್ರಾಣಿಗಳಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಸಂತೋಷವಾಗಿರುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ವಾದಿಸಲಾಗಿದೆ, ಈ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು ಹೆಚ್ಚಿನ ಮಟ್ಟದ ಕಾರ್ಟಿಸೋಲ್ ಅನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಸಾಕುಪ್ರಾಣಿಗಳಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿದರೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಒತ್ತಡದ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದಾರೆ ಎಂಬ ಸಂಶೋಧನೆಗಳ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ; ಹೆಚ್ಚುವರಿಯಾಗಿ, ಸಾಕು ಪ್ರಾಣಿಗಳಿಗಿಂತ ಭಿನ್ನವಾಗಿ, ಕಾಡು ಪ್ರಾಣಿಗಳಿಗೆ ಮಾನವ ಆರೈಕೆದಾರರು ತಮ್ಮ ಅಗತ್ಯಗಳನ್ನು ಒದಗಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಈ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳಿಗೆ ಒತ್ತಡದ ಮೂಲಗಳು ಅನಾರೋಗ್ಯ ಮತ್ತು ಸೋಂಕು, ಪರಭಕ್ಷಕ ತಪ್ಪಿಸುವಿಕೆ, ಪೌಷ್ಟಿಕಾಂಶದ ಒತ್ತಡ ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕ ಸಂವಹನಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿವೆ; ಈ ಒತ್ತಡಗಳು ಜನನದ ಮೊದಲು ಪ್ರಾರಂಭವಾಗಬಹುದು ಮತ್ತು ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಬೆಳವಣಿಗೆಯಂತೆ ಮುಂದುವರಿಯಬಹುದು.[]

ಭಯದ ಪರಿಸರ ವಿಜ್ಞಾನ ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ಒಂದು ಚೌಕಟ್ಟು ಪರಭಕ್ಷಕ ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಭಯವು ಅವರ ನಡವಳಿಕೆಯನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸುವುದು ಮತ್ತು ಅವರ ಬದುಕುಳಿಯುವ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳನ್ನು ಕಡಿಮೆಗೊಳಿಸುವಂತಹ, ಅವರು ಪೂರ್ವಭಾವಿಯಾಗಿರುವ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳ ಮೇಲೆ ಬೀರಬಹುದಾದ ಮಾನಸಿಕ ಪ್ರಭಾವವನ್ನು ಪರಿಕಲ್ಪನೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಪರಭಕ್ಷಕಗಳೊಂದಿಗಿನ ಭಯ-ಪ್ರಚೋದಿಸುವ ಪರಸ್ಪರ ಕ್ರಿಯೆಗಳು ನಡವಳಿಕೆಯ ಮೇಲೆ ಶಾಶ್ವತ ಪರಿಣಾಮಗಳನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡಬಹುದು ಮತ್ತು ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಮೆದುಳಿನಲ್ಲಿ PTSD ತರಹದ ಬದಲಾವಣೆಗಳನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡಬಹುದು. ಈ ಪರಸ್ಪರ ಕ್ರಿಯೆಗಳು ಕಾರ್ಟಿಸೋಲ್‌ನಂತಹ ಒತ್ತಡದ ಹಾರ್ಮೋನ್‌ಗಳಲ್ಲಿ ಸ್ಪೈಕ್ ಅನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡಬಹುದು, ಇದು ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಸಾವು ಮತ್ತು ಅವರ ಸಂತತಿ ಎರಡರ ಅಪಾಯವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತದೆ.

ಉಲ್ಲೇಖಗಳು

ಬದಲಾಯಿಸಿ
  1. ಟೊಮಾಸಿಕ್, ಬ್ರಿಯಾನ್ (2015-11-02). "ವೈಲ್ಡ್-ಅನಿಮಲ್ ಸಫರಿಂಗ್‌ನ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆ". ಸಂಬಂಧಗಳು. ಆಂಥ್ರೊಪೊಸೆಂಟ್ರಿಸಂ ಮೀರಿ. 3 (2): 133–152. doi:10.7358/rela-2015-002-toma. ISSN 2280-9643.
  2. ಮೆಕ್ ಮಹನ್, ಜೆಫ್ (2013). "ದಿ ಮೋರಲ್ ಪ್ರಾಬ್ಲಮ್ ಆಫ್ ಪ್ರಿಡೆಶನ್" (ಪಿಡಿಎಫ್). ಚಿಗ್ನೆಲ್ನಲ್ಲಿ, ಆಂಡ್ರ್ಯೂ; ಕುನಿಯೊ, ಟೆರೆನ್ಸ್; ಹಾಲ್ಟೆಮನ್, ಮ್ಯಾಟ್ (eds.). ಫಿಲಾಸಫಿ ಕಮ್ಸ್ ಟು ಡಿನ್ನರ್: ಆರ್ಗ್ಯುಮೆಂಟ್ಸ್ ಆನ್ ದಿ ಎಥಿಕ್ಸ್ ಆಫ್ ಈಟಿಂಗ್. ಲಂಡನ್: ರೂಟ್ಲೆಡ್ಜ್. ISBN 978-0415806831.
  3. ವಿಲ್ಕಾಕ್ಸ್, ಕ್ರಿಸ್ಟಿ (2011-12-04). "ಬಾಂಬಿ ಅಥವಾ ಬೆಸ್ಸಿ: ಕಾಡು ಪ್ರಾಣಿಗಳು ಹೆಚ್ಚು ಸಂತೋಷವಾಗಿದ್ದೀರಾ?". ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಅಮೇರಿಕನ್. 2019-10-29 ರಂದು ಮರುಸಂಪಾದಿಸಲಾಗಿದೆ.