ಭಾರತದ ಗವರ್ನರ್ ಜನರಲ್: ಪರಿಷ್ಕರಣೆಗಳ ನಡುವಿನ ವ್ಯತ್ಯಾಸ

೧೮೫೮ ರಲ್ಲಿ, ಈಸ್ಟ್ ಇಂಡಿಯಾ ಕಂಪನಿಯ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳು ಬ್ರಿಟಿಷ್ ರಾಣಿಯ ನೇರ ನಿಯಂತ್ರಣಕ್ಕೆ ಬಂದಿತು. ಪಂಜಾಬ್, ಬಂಗಾಳ, ಬಾಂಬೆ, ಮದ್ರಾಸ್, ಯುನೈಟೆಡ್ ಪ್ರಾಂತ್ಯಗಳು, ಮತ್ತು ಇತರವುಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡು ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಇಂಡಿಯಾದ ಪ್ರಾಂತ್ಯಗಳಆಡಳಿತ ನಿರ್ವಹಣೆಯನ್ನು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಭಾರತದ ಕೇಂದ್ರ ಸರ್ಕಾರದ ನೇತೃತ್ವವನ್ನು ಗವರ್ನರ್ ಜನರಲ್ ವಹಿಸಿಕೊಂಡರು.<ref>ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಇಂಡಿಯಾ ಪದವನ್ನು ಪ್ರಾಂತ್ಯಗಳು ಮತ್ತು ದೇಶೀಯ ರಾಜ್ಯಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಇಂಡಿಯಾ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯ ಎಂದು ತಪ್ಪಾಗಿ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ.</ref> ಆದರೆ, ಭಾರತದ ಬಹುತೇಕ ಪ್ರದೇಶವನ್ನು ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಸರ್ಕಾರವು ನೇರವಾಗಿ ಆಳ್ವಿಕೆ ಮಾಡಲಿಲ್ಲ: ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಇಂಡಿಯಾದ ಪ್ರಾಂತ್ಯಗಳ ಹೊರಗೆ ನೂರಾರು ನಾಮಮಾತ್ರವಾದ ಸಾರ್ವಭೌಮ ರಾಜರುಗಳ ರಾಜ್ಯಗಳು ಅಥವಾ "ದೇಶೀಯ ರಾಜ್ಯಗಳು" ಇದ್ದು, ಅವುಗಳು ಸಂಬಂಧವನ್ನು ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಸರ್ಕಾರದ ಬದಲು ನೇರವಾಗಿ ರಾಜನೊಂದಿಗೆ ಹೊಂದಿದ್ದರು. ರಾಜರುಗಳ ರಾಜ್ಯದ ಊಳಿಗಮಾನ್ಯ ದೊರೆಗಳಿಗೆ ರಾಜನ ಪ್ರತಿನಿಧಿಯಾಗಿ ಗವರ್ನರ್ ಜನರಲ್‌ನ ಪಾತ್ರವನ್ನು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸಲು, ೧೮೫೮ ರಿಂದ ಅವರಿಗೆ ವೈಸ್‌ರಾಯ್ ಮತ್ತು ಗವರ್ನರ್-ಜನರಲ್ ಆಫ್ ಇಂಡಿಯಾ (ಸಂಕ್ಷಿಪ್ತವಾಗಿ ವೈಸ್‌ರಾಯ್ ಆಫ್ ಇಂಡಿಯಾ) ಸ್ಥಾನಮಾನವನ್ನು ಅವರಿಗೆ ಅನ್ವಯಿಸಲಾಯಿತು. ▼

೧೯೪೭ ರಲ್ಲಿ ಭಾರತ ಮತ್ತು [[ಪಾಕಿಸ್ತಾನ|ಪಾಕಿಸ್ತಾನವು]] ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವನ್ನು ಪಡೆದಾಗ ವೈಸ್‌ರಾಯ್ ಬಿರುದನ್ನು ಕೈಬಿಡಲಾಯಿತು, ಆದರೆ ಎರಡೂ ಹೊಸ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳು ತಮ್ಮ ಗಣರಾಜ್ಯ ಸಂವಿಧಾನವನ್ನು ೧೯೫೦ ಮತ್ತು ೧೯೫೬ ರಲ್ಲಿ ಅಂಗೀಕರಿಸುವವರೆಗೆ ಗವರ್ನರ್ ಜನರಲ್ ಸ್ಥಾನವು ಅಲ್ಲಿ ಚಾಲ್ತಿಯಲ್ಲಿದ್ದಿತು.▼

೧೮೫೮ ರವರೆಗೆ, ಗವರ್ನರ್ ಜನರಲ್ ಅನ್ನು ಅವರು ಜವಾಬ್ದಾರಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದ ಈಸ್ಟ್ ಇಂಡಿಯಾ ಕಂಪನಿಯ ಕೋರ್ಟ್ ಆಫ್ ಡೈರೆಕ್ಟರ್‌ಗಳು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಆ ನಂತರ, ಅವರನ್ನು ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಸರ್ಕಾರದ ಸಲಹೆಯ ಮೇರೆಗೆ ರಾಜರು ನೇಮಕ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು; ಅವರ ಅಧಿಕಾರದ ಪ್ರಯೋಗದ ಬಗ್ಗೆ ಅವರಿಗೆ ಸೂಚನೆಗಳನ್ನು ನೀಡುವ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯನ್ನು ಭಾರತದ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಕಾರ್ಯದರ್ಶಿ, ಯುಕೆ ಕ್ಯಾಬಿನೆಟ್ನ ಸದಸ್ಯರು ಹೊಂದಿದ್ದರು. ೧೯೪೭ ರ ನಂತರ, ರಾಜರು ಗವರ್ನರ್ ಜನರಲ್ ಅವರನ್ನು ನೇಮಕ ಮಾಡುವುದನ್ನು ಮುಂದುವರಿಸಿದರು, ಆದರೆ ಅದನ್ನು ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಸರ್ಕಾರದ ಬದಲು ಭಾರತೀಯ ಸರ್ಕಾರದ ಸಲಹೆಯ ಮೇರೆಗೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು.▼

ಗವರ್ನರ್ ಜನರಲ್ ಅವರ ಅಧಿಕಾರಾವಧಿಯು ಐದು-ವರ್ಷಗಳಾಗಿತ್ತು, ಆದರೆ ಅದಕ್ಕಿಂತ ಮೊದಲೂ ತೆಗೆದುಹಾಕಬಹುದಾಗಿತ್ತು. ಅಧಿಕಾರಾವಧಿಯ ಪೂರ್ತಿಯ ಬಳಿಕ, ಹೊಸ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡುವ ಮೊದಲು ಹಂಗಾಮಿ ಗವರ್ನರ್-ಜನರಲ್ ಅವರನ್ನು ಕೆಲವು ಸಮಯ ನೇಮಕ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಹಂಗಾಮಿ ಗವರ್ನರ್ ಜನರಲ್ ಅವರನ್ನು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಪ್ರಾಂತೀಯ ಗವರ್ನರ್‌ಗಳಿಂದ ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು.▼