ಭಾರತದ ಗವರ್ನರ್ ಜನರಲ್: ಪರಿಷ್ಕರಣೆಗಳ ನಡುವಿನ ವ್ಯತ್ಯಾಸ
Content deleted Content added
Rescuing 0 sources and tagging 1 as dead.) #IABot (v2.0.8 |
No edit summary |
||
೧೯ ನೇ ಸಾಲು:
* ಕಾಯಿದೆಯು ಗವರ್ನರ್ ಜನರಲ್ ಮತ್ತು ಕೌನ್ಸಿಲ್‌ಗೆ ಐದು-ವರ್ಷದ ಕಾಲಾವಧಿಯನ್ನು ಒದಗಿಸಿತು, ಆದರೆ ಅವರಲ್ಲಿ ಯಾರನ್ನಾದರೂ ತೆಗೆಯುವ ಅಧಿಕಾರವು ರಾಜನಿಗಿತ್ತು. ೧೮೩೩ ರ ಚಾರ್ಟರ್ ಕಾಯಿದೆಯು ಗವರ್ನರ್ ಜನರಲ್ ಮತ್ತು ಫೋರ್ಟ್ ವಿಲಿಯಂನ ಕೌನ್ಸಿಲ್ ಅನ್ನು ಗವರ್ನರ್ ಜನರಲ್ ಮತ್ತು ಕೌನ್ಸಿಲ್ ಆಫ್ ಇಂಡಿಯಾದೊಂದಿಗೆ ಸ್ಥಾನಾಂತರಿಸಿತು.
* ಗವರ್ನರ್ ಜನರಲ್ ಅವರನ್ನು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡುವ ಅಧಿಕಾರವನ್ನು ಕೋರ್ಟ್ ಆಫ್ ಡೈರೆಕ್ಟರ್‌ಗಳು ಉಳಿಸಿಕೊಂಡರು. ಆದರೆ ಆಯ್ಕೆಯು ರಾಜನ ಅನುಮೋದನೆಗೆ ಒಳಪಟ್ಟಿತ್ತು.
* [[ಭಾರತದ ಪ್ರಥಮ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಸಂಗ್ರಾಮ|೧೮೫೭ ರ ಭಾರತೀಯ ಸಿಪಾಯಿ ದಂಗೆಯ]] ನಂತರ,
* ಭಾರತೀಯ ಸರ್ಕಾರದ ಕಾಯಿದೆ ೧೮೫೮ಯು ಸರ್ವತಂತ್ರ ರಾಷ್ಟ್ರದಲ್ಲಿ ಗವರ್ನರ್ ಜನರಲ್ ಅವರನ್ನು ನೇಮಿಸುವ ಅಧಿಕಾರವನ್ನು ವಹಿಸಿ ಕೊಂಡಿತು.
* ೧೯೪೭ ರಲ್ಲಿ ಭಾರತ ಮತ್ತು ಪಾಕಿಸ್ತಾನಗಳು ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವನ್ನು ಪಡೆದವು, ಆದರೆ ಪ್ರಜಾತಂತ್ರ ಸಂವಿಧಾನವನ್ನು ರೂಪಿಸುವವರೆಗೆ ಪ್ರತಿ ರಾಷ್ಟ್ರಕ್ಕೆ ಗವರ್ನರ್ ಜನರಲ್ ಅವರನ್ನು ನೇಮಕ ಮಾಡುವುದು ಮುಂದುವರಿಯಿತು.
* ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯದ ನಂತರದ ಕೆಲವು ಸಮಯದವರೆಗೆ ಲೂಯಿಸ್ ಮೌಂಟ್‌ಬ್ಯಾಟನ್, ಬರ್ಮಾದ ೧ನೇ ಅರ್ಲ್ ಮೌಂಟ್‌ಬ್ಯಾಟನ್ ಅವರು ಭಾರತದ ಗವರ್ನರ್ ಜನರಲ್ ಆಗಿ ಉಳಿದರು, ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಎರಡೂ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳಲ್ಲಿ ದೇಶೀಯ ಗವರ್ನರ್ ಜನರಲ್ ಇರುತ್ತಿದ್ದರು. ೧೯೫೦ ರಲ್ಲಿ ಭಾರತವು ಜಾತ್ಯಾತೀತ ಗಣರಾಜ್ಯವಾಯಿತು; ಪಾಕಿಸ್ತಾನವು ೧೯೫೬ ರಲ್ಲಿ ಇಸ್ಲಾಮಿಕ್ ಗಣರಾಜ್ಯವಾಯಿತು.
೨೬ ನೇ ಸಾಲು:
== ಕಾರ್ಯಚಟುವಟಿಕೆಗಳು ==
[[ಚಿತ್ರ:George Curzon2.jpg|thumb|೧೮೯೯-೧೯೦೫ ರವರೆಗೆ ವೈಸ್‌ರಾಯ್ ಆಫ್ ಇಂಡಿಯಾ ಪದವಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದ ಜಾರ್ಜ್ ಕರ್ಜನ್ ಅವರು ನೀಳುಡುಪಿನೊಂದಿಗೆ.]]
* ಮೂಲತಃ
* ಗವರ್ನರ್ ಜನರಲ್ ಮತ್ತು ಫೋರ್ಟ್ ವಿಲಿಯಂನ ಕೌನ್ಸಿಲ್‌ನ ಮುಂಚಿತ ಅನುಮತಿಯನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸದೇ ಭಾರತೀಯ ರಾಜರೊಂದಿಗೆ ಯುದ್ಧವನ್ನು ಘೋಷಿಸಲಾಗಲೀ ಅಥವಾ ಶಾಂತಿ ಒಪ್ಪಂದವನ್ನು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಈಸ್ಟ್ ಇಂಡಿಯಾದ ಇತರ ಪ್ರೆಸಿಡೆನ್ಸಿಗಳಿಗೆ (ಮದ್ರಾಸ್, ಬಾಂಬೆ ಮತ್ತು ಬೆಂಕೂಲೆನ್) ಅನುಮತಿಸಿರಲಿಲ್ಲ.
* ವಿದೇಶಿ ವ್ಯವಹಾರಗಳಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ ಗವರ್ನರ್ ಜನರಲ್ ಅವರ ಅಧಿಕಾರಗಳನ್ನು ಇಂಡಿಯಾ ಕಾಯಿದೆ ೧೭೮೪ ಹೆಚ್ಚಿಸಿತು. ಕಾಯಿದೆಯ ಪ್ರಕಾರ ಗವರ್ನರ್ ಜನರಲ್ ಅಥವಾ ಕಂಪನಿಯ ಕೋರ್ಟ್ ಆಫ್ ಡೈರೆಕ್ಟರ್‌ಗಳಿಂದ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಹಾಗೆ ಮಾಡುವಂತೆ ನಿರ್ದೇಶಿಸದ ಹೊರತು ಈಸ್ಟ್ ಇಂಡಿಯಾ ಕಂಪನಿಯ ಅಡಿಯಲ್ಲಿನ ಗವರ್ನರ್‌ಗಳು ಭಾರತೀಯ ರಾಜರೊಂದಿಗೆ ಯುದ್ಧವನ್ನು ಘೋಷಿಸುವುದು, ಶಾಂತಿ ಅಥವಾ ಒಪ್ಪಂದವನ್ನು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳವಂತಿರಲಿಲ್ಲ.
* ಈ ಮೂಲಕ ಗವರ್ನರ್ ಜನರಲ್ ಅವರು ಭಾರತದಲ್ಲಿ ವಿದೇಶೀ ನೀತಿಗಳ ನಿಯಂತ್ರಕರಾದರೆ, ಅವರು ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಇಂಡಿಯಾದ ಸುಸ್ಪಷ್ಟ ಮುಖ್ಯಸ್ಥರಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಮಾನ್ಯತೆಯು ಕೇವಲ ಚಾರ್ಟರ್ ಕಾಯಿದೆ ೧೯೩೩ ರ ನಂತರ ಬಂದಿತು.
* ಅದು ಅವರಿಗೆ ಎಲ್ಲಾ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಭಾರತದ "ಸಂಪೂರ್ಣ ನಾಗರಿಕ ಮತ್ತು ಸೈನಿಕ ಸರ್ಕಾರದ ಮೇಲ್ವಿಚಾರಣೆ, ನಿರ್ದೇಶನ ಮತ್ತು ನಿಯಂತ್ರಣವನ್ನು" ನೀಡಿತು. ಕಾಯಿದೆಯು ಗವರ್ನರ್ ಜನರಲ್ ಮತ್ತು ಕೌನ್ಸಿಲ್‌ಗೆ ಶಾಸನಾತ್ಮಕ ಅಧಿಕಾರಗಳನ್ನೂ ಸಹ ನೀಡಿತು.
* ೧೮೫೮ ರ ನಂತರ, ಗವರ್ನರ್ ಜನರಲ್ ಅವರು ಭಾರತದ ಮುಖ್ಯ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಣಾಧಿಕಾರಿಯಾಗಿ ಮತ್ತು ರಾಜನ ಪ್ರತಿನಿಧಿಯಾಗಿ ಕಾರ್ಯ ನಿರ್ವಹಿಸಿದರು.
* ಗವರ್ನರ್‌ಗಳು ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಸರ್ಕಾರದಿಂದ ನೇಮಕ ಮಾಡಲ್ಪುಡುತ್ತಿದ್ದು, ಅದಕ್ಕೆ ಅವರು ನೇರವಾಗಿ ಹೊಣೆಗಾರರಾಗಿದ್ದರು; ಲೆಫ್ಟಿನೆಂಟ್ ಗವರ್ನರ್‌ಗಳು, ಮುಖ್ಯ ಕಮೀಷನರ್‌ಗಳು ಮತ್ತು ನಿರ್ವಾಹಕರನ್ನು ಗವರ್ನರ್ ಜನರಲ್ ಅವರು ನೇಮಕ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಮತ್ತು
* ಅವರಿಗೆ ಅಧೀನರಾಗಿರುತ್ತಿದ್ದರು. ಗವರ್ನರ್ ಜನರಲ್ ಅವರು ಹೆಚ್ಚು ಶಕ್ತಿಶಾಲಿಯಾದ ರಾಜಾರ್ಹ
* ಉಳಿದ ರಾಜಾರ್ಹ ಆಳ್ವಿಕೆಗಾರರನ್ನು ಒಂದೋ ರಾಜಪುತಾಣ ಪ್ರತಿನಿಧಿ ಮತ್ತು ಕೇಂದ್ರೀಯ ಭಾರತ ಪ್ರತಿನಿಧಿ (ಅವುಗಳನ್ನು ಗವರ್ನರ್ ಜನರಲ್ ಅವರ ಪ್ರತಿನಿಧಿಗಳು ನೇತೃತ್ವ ವಹಿಸಿದ್ದರು) ಅಥವಾ ಪ್ರಾಂತೀಯ ಅಧಿಕಾರಿಗಳು ಮೇಲ್ವಿಚಾರಣೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು.
* ಶ್ರೀ ರಾಜಗೋಪಾಲಾಚಾರಿಯವರು ಭಾರತದ ಏಕೈಕ ಗವರ್ನರ್ ಜನರಲ್ ಆದರು ಆದರೆ ಒಮ್ಮೆ ಭಾರತವು ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಂಡ ನಂತರ, ಭಾರತದ ಸಚಿವ ಸಂಪುಟವು ದಿನಪ್ರತಿ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ಅಧಿಕಾರವನ್ನು ಚಲಾಯಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಕಾರಣದಿಂದ ಗವರ್ನರ್ ಜನರಲ್ ಹುದ್ದೆಯು ಕೇವಲ ಔಪಚಾರಿಕವಾಯಿತು.
೪೩ ನೇ ಸಾಲು:
* ಈಸ್ಟ್ ಇಂಡಿಯಾ ಕಂಪನಿಯ ನಿರ್ದೇಶಕರುಗಳ ಕೋರ್ಟ್‌ನಿಂದ ನಾಲ್ಕು ಕೌನ್ಸಿಲರ್‌ಗಳ ಆಯ್ಕೆಗೆ ನಿಯಂತ್ರಣ ಕಾಯಿದೆ ೧೭೭೩ ಅನ್ನು ಒದಗಿಸಲಾಗಿದೆ. ಕೌನ್ಸಿಲರ್‌ಗಳ ಜೊತೆಗೆ ಗವರ್ನರ್ ಜನರಲ್ ಅವರು ಮತದಾನವನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತಾರೆ.
* ಆದರೆ ಅವರು ಮೈತ್ರಿಯನ್ನು ಮುರಿಯಲು ಹೆಚ್ಚುವರಿ ಮತವನ್ನೂ ಸಹ ಹೊಂದಿದ್ದಾರೆ. ಕೌನ್ಸಿಲ್‌ನ ನಿರ್ಧಾರವು ಗವರ್ನರ್ ಜನರಲ್ ನಿರ್ಬಂಧಕ್ಕೆ ಒಳಪಟ್ಟಿರುತ್ತದೆ.೧೮೭೪ ರಲ್ಲಿ, ಕೌನ್ಸಿಲ್ ಮೂರು ಸದಸ್ಯರುಗಳಿಗೆ ಇಳಿಯಿತು;
* ಗವರ್ನರ್ ಜನರಲ್ ಅವರು ಸಾಮಾನ್ಯ ಮತ ಮತ್ತು ಮತ ಚಲಾವಣೆಯ ಮತ ಎರಡನ್ನೂ ಹೊಂದಿರುವುದನ್ನು ಮುಂದುವರಿಸಿದರು. ೧೭೮೬ ರಲ್ಲಿ,
* ಕೌನ್ಸಿಲ್‌ನ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗೆ ಚಾರ್ಟರ್ ಕಾಯಿದೆ ೧೮೩೩ ಇನ್ನಷ್ಟು ಬದಲಾವಣೆಗಳನ್ನು ಮಾಡಿತು. ಕಾಯಿದೆಯು ಗವರ್ನರ್ ಜನರಲ್ ಅವರ ಆಡಳಿತಾತ್ಮಕ ಮತ್ತು ಶಾಸನಾತ್ಮಕ ಜವಾಬ್ದಾರಿಗಳ ನಡುವೆ ಪ್ರತ್ಯೇಕಿಸಿದ ಮೊದಲ ಕಾನೂನು ಆಗಿತ್ತು.
* ಕಾಯಿದೆಯಲ್ಲಿ ಒದಗಿಸಿದಂತೆ,
* ಆದರೆ ಶಾಸಕಾಂಗವು ಚರ್ಚೆ ಮಾಡುವಾಗ ಮಾತ್ರ ನಾಲ್ಕನೇ ಸದಸ್ಯನಿಗೆ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳಲು ಮತ್ತು ಮತದಾನ ಮಾಡಲು ಅನುಮತಿಸಲಾಗಿತ್ತು.೧೮೫೮ ರಲ್ಲಿ, ಕೌನ್ಸಿಲ್ ಸದಸ್ಯರನ್ನು ಚುನಾಯಿಸುವ ನಿರ್ದೇಶಕರುಗಳ ಕೋರ್ಟ್‌ನ ಅಧಿಕಾರವು ಅಂತ್ಯಗೊಂಡಿತು.
* ಬದಲಿಗೆ, ಶಾಸಕಾಂಗದ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಮತದಾನವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಸದಸ್ಯರನ್ನು ರಾಜರು ನೇಮಕ ಮಾಡುವ ಮತ್ತು ಇತರ ಮೂರು ಸದಸ್ಯರನ್ನು ಭಾರತದ ಕಾರ್ಯದರ್ಶಿಯವರು ನೇಮಕ ಮಾಡುವ ಕ್ರಮ ಜಾರಿಗೆ ಬಂದಿತು.
* ಕೌನ್ಸಿಲ್‌ನ ಸಂಯೋಜನೆಯಲ್ಲಿ ಭಾರತೀಯ ಕೌನ್ಸಿಲ್‌ಗಳ ಕಾಯಿದೆ ೧೮೬೧ ಸಾಕಷ್ಟು ಬದಲಾವಣೆಗಳನ್ನು ಮಾಡಿತು. ಭಾರತದ
* ಹೆಚ್ಚುವರಿ ಆರರಿಂದ ಹನ್ನೆರಡು ಸದಸ್ಯರನ್ನು ನೇಮಕ ಮಾಡುವ ಅಧಿಕಾರವನ್ನು ಗವರ್ನರ್ ಜನರಲ್ ಅವರಿಗೆ ನೀಡಲಾಯಿತು (೧೮೯೨ ರಲ್ಲಿ ಹತ್ತರಿಂದ ಹದಿನಾರಕ್ಕೆ, ಮತ್ತು ೧೯೦೯ ರಲ್ಲಿ ಅರವತ್ತಕ್ಕೆ ಬದಲಾಯಿಸಲಾಯಿತು).
* ಭಾರತದ ಕಾರ್ಯದರ್ಶಿಯವರು ಅಥವಾ ರಾಜರು ನೇಮಕ ಮಾಡಿದ ಐದು ಜನರು ಆಡಳಿತದ ವಿಭಾಗದ ಮುಖ್ಯಸ್ಥರಾದರು ಹಾಗೂ ಗವರ್ನರ್ ಜನರಲ್ ಅವರು ನೇಮಕ ಮಾಡಿದವರು ಶಾಸನ ಸಭೆಯಲ್ಲಿ ಚರ್ಚೆ ಮತ್ತು ಮತದಾನ ಮಾಡಿದರು.
*
* ಗವರ್ನರ್ ಜನರಲ್ ಅವರು ಅದೇನೇ ಇದ್ದರೂ ಶಾಸಕಾಂಗದ ಪ್ರಮುಖ ಅಧಿಕಾರವನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಂಡರು. "ಕ್ರೈಸ್ತ ಧರ್ಮದ, ರಾಜಕೀಯದ [ಮತ್ತು] ರಕ್ಷಣೆಯ" ಉದ್ದೇಶಗಳಿಗೆ ಮತ್ತು "ತುರ್ತು ಸಂದರ್ಭ"ದ ಯಾವುದೇ ಉದ್ದೇಶಗಳಿಗೆ ಶಾಸನ ಸಭೆಯ ಅನುಮತಿಯಿಲ್ಲದೇ ಅವರು ಹಣದ ಖರ್ಚಿಗೆ ಅಂಗೀಕಾರವನ್ನು ನೀಡಬಹುದಾಗಿತ್ತು.
* ಯಾವುದೇ ಮಸೂದೆಯ ಮೇಲೆ ವಿಟೋ ಚಲಾಯಿಸುವ ಅಥವಾ ಚರ್ಚೆಯನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಲು ಸಹ ಅವರಿಗೆ ಅನುಮತಿಸಲಾಗಿತ್ತು. ಒಂದು ವೇಳೆ ಮಸೂದೆಯೊಂದರ ಅಂಗೀಕಾರಕ್ಕೆ ಅವರು ಶಿಫಾರಸು ಮಾಡಿದರೆ, ಆದರೆ ಕೇವಲ ಒಂದು ಸದನವು ಸಹಕಾರ ನೀಡಿದರೆ, ಇನ್ನೊಂದು ಸದನದ ಆಕ್ಷೇಪಣೆಯ ನಡುವೆಯೂ ಮಸೂದೆಯು ಅಂಗೀಕಾರವಾಗಿದೆ ಎಂದು ಅವರು ಘೋಷಿಸಬಹುದಾಗಿತ್ತು.
೬೧ ನೇ ಸಾಲು:
* ವೈಸ್‌ರೀನ್‌ಗಳನ್ನು 'ಘನವೆತ್ತ' ವೆಂದು ಉಲ್ಲೇಖಿಸಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು ಮತ್ತು 'ಘನವೆತ್ತ' ಎಂತಲೂ ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಎರಡೂ ಉಪಾಧಿಗಳನ್ನು ರಾಜರು ಭಾರತದಲ್ಲಿರುವಾಗ ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳಲಾಗಿರಲಿಲ್ಲ.
* ಆದರೆ, ಬ್ರಿಟಿಷರ ಆಳ್ವಿಕೆಯ ಕಾಲದಲ್ಲಿ [[ಭಾರತ]]ಕ್ಕೆ ಭೇಟಿ ನೀಡಿದ ಏಕೈಕ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ರಾಜರೆಂದರೆ ಕಿಂಗ್ ಜಾರ್ಜ್ V ಮತ್ತು ಕ್ವೀನ್ ಮೇರಿಯವರಾಗಿದ್ದರು, ಅವರು ೧೯೧೧ ರಲ್ಲಿ [[ದೆಹಲಿ]] ದರ್ಬಾರ್ ನಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸಿದರು.
* ೧೮೬೧ ರಲ್ಲಿ ಆರ್ಡರ್ ಆಫ್ ದಿ ಸ್ಟಾರ್ ಆಫ್ ಇಂಡಿಯಾವನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಿದಾಗ, ವೈಸರಾಯ್ ಅವರನ್ನು ಅದರ ಗ್ರಾಂಡ್ ಮಾಸ್ಟರ್ ''ಹಿಂದಿನ ಆಫೀಸಿಯೋ''
* ಹೆಚ್ಚಿನ ಗವರ್ನರ್ ಜನರಲ್ ಮತ್ತು ವೈಸರ್‌ರಾಯ್‌ಗಳು ವರಿಷ್ಠರಾಗಿದ್ದರು. ಅದು ಆಗದವರಲ್ಲಿ, ಸರ್ ಜಾನ್ ಶೋರ್ ಅವರು ಬ್ಯಾರೋನೆಟ್ ಆಗಿದ್ದರು, ಮತ್ತು ಲಾರ್ಡ್ ವಿಲಿಯಂ ಬೆಂಟಿಕ್ ಅವರಿಗೆ ಅವರು [[ಡ್ಯೂಕ್]]ನ ಮಗನಾಗಿದ್ದುದರಿಂದ ಸೌಜನ್ಯಪೂರ್ವಕ ಉಪಾಧಿ "ಲಾರ್ಡ್" ಅನ್ನು ನೀಡಲಾಯಿತು.
* ಕೇವಲ ಮೊದಲ ಮತ್ತು ಕೊನೆಯ ಗವರ್ನರ್ ಜನರಲ್‌ಗಳಾದ {{ndash}} ವಾರನ್ ಹೇಸ್ಟಿಂಗ್ಸ್ ಮತ್ತು ಚಕ್ರವರ್ತಿ ರಾಜಗೋಪಾಲಾಚಾರಿ {{ndash}} ಹಾಗೂ ಕೆಲವು ಪ್ರಾಂತೀಯ ಗವರ್ನರ್ ಜನರಲ್ ಅವರುಗಳು ಯಾವುದೇ ವಿಶೇಷ ಪದವಿಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರಲಿಲ್ಲ.
| |||