ವಿನಯ

ವಿನಯ (ನಮ್ರತೆ) ಎಂದರೆ ವಿನೀತನಾಗಿರುವ/ನಮ್ರನಾಗಿರುವ ಗುಣ. ವಿನಯವನ್ನು ನಿಸ್ವಾರ್ಥನಾಗಿರುವುದು, ಸ್ವಂತದ ಬಗ್ಗೆಗಿನ ಪ್ರಜ್ಞೆಯಿಂದ ಮುಕ್ತಿ, ದುರಹಂಕಾರ (ಅಥವಾ ಜಂಬ/ಸೊಕ್ಕು) ಹೊಂದಿಲ್ಲದಿರದ ಅಥವಾ ಆತ್ಮ ನಿಕೃಷ್ಟತೆಯಲ್ಲಿ ತೊಡಗದಿರುವ ಎರಡೂ ಆಗಿರುವ ಆತ್ಮಸಂಯಮದ ರೂಪ ಎಂದು ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.^[೧]^[೨]

ವಿನಯವು ಸೂಕ್ತವಾದ ಆಂತರಿಕ, ಅಥವಾ ಆತ್ಮಗೌರವದ ಹೊರಗಿನ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಯಾಗಿದೆ. ಇದನ್ನು ಅವಮಾನದಿಂದ ವ್ಯತ್ಯಾಸ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಅವಮಾನವು ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಮೇಲೆ, ಹಲವುವೇಳೆ ಬಾಹ್ಯವಾದ ಅಪಖ್ಯಾತಿಯನ್ನು ಹೇರುವುದು ಆಗಿರುತ್ತದೆ. ವಿನಯವನ್ನು ಆತ್ಮಖಂಡನೆಗಳ ಮೂಲಕ ಅವಮಾನವನ್ನು ಅನುಭವಿಸುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವೆಂದು ತಪ್ಪು ತಿಳಿಯಬಹುದು. ಆದರೆ ಇದು ಸ್ವಯಂ ಕಡಿಮೆ ಆತ್ಮಪ್ರಶಂಸೆಯ ಬದಲಾಗಿ ತನ್ನ ಮೇಲೆ/ ಸ್ವಂತದ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕೃತವಾಗಿರುತ್ತದೆ.

ವಿವಿಧ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಗಳಲ್ಲಿ, ವಿನಯವನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಸ್ವತನ್ಮಯತೆ, ಅಥವಾ ತನ್ನನ್ನು ಮುಂದಕ್ಕೆ ಹಾಕಿಕೊಳ್ಳಲು ಇಷ್ಟವಿಲ್ಲದಿರುವಿಕೆಯ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸುವ ಒಂದು ಸದ್ಗುಣವೆಂದು ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿ ಕಾಣಲಾಗುತ್ತದೆ.

ಉಲ್ಲೇಖಗಳು

↑ Peterson, Christopher (2004). Character strengths and virtues a handbook and classification. Washington, DC New York: American Psychological Association Oxford University Press. ISBN 978-0-19-516701-6.
↑ Everett L. Worthington Jr. (2007). Handbook of Forgiveness. Routledge. p. 157. ISBN 978-1-135-41095-7.

[gcc-1] Peterson, Christopher (2004). Character strengths and virtues a handbook and classification. Washington, DC New York: American Psychological Association Oxford University Press. ISBN 978-0-19-516701-6.

[2] Everett L. Worthington Jr. (2007). Handbook of Forgiveness. Routledge. p. 157. ISBN 978-1-135-41095-7.

[೧]

[೨]