ಕೊರಂಬು

ಕೊರಂಬು: ತುಳುನಾಡಿನ ಪರಿಚಿತ ಸಾಧನ

ತುಳುನಾಡಿನ ಹೆಚ್ಚು ಪರಿಚಿತವಾದ ಕೊರಂಬು ಮಳೆಯಿಂದ ರಕ್ಷಣೆ ಪಡೆಯಲು ಬಳಸುವ ಒಂದು ಪರಿಕರ. ಇದನ್ನು ಬಿದಿರಿನ ಸಲಾಕೆಗಳಿಂದ ಮತ್ತು ಪನೊಲಿ ಮರದ ಎಲೆಗಳು ಅಥವಾ ತಂದೊಲಿಗೆ ಎಲೆಗಳಿಂದ ತಯಾರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಕೊರಂಬು ಅವರೊಳಗಿನ ರಚನೆ ಮಾನವನ ಎದೆಗೂಡಿನ ಮೂಳೆಗಳಂತೆ ಕಾಣುತ್ತದೆ. “ಆಯೆ ಬಚ್ಚಿದ್ ಕೊರಂಬು ತೋಜುಂಡು” ಎಂಬ ಮಾತು ಇದಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಪಟ್ಟಿದೆ, ಅದು ಕೊರಂಬು ಅವರ ಒಳಗಿನ ರೂಪವನ್ನು ಮಾನವ ಎದೆಯೊಂದಿಗೆ ಹೋಲಿಸುತ್ತವೆ.

ಶಬ್ದದ ವಿವರ

ತುಳು ಭಾಷೆಯ “ಕೊರಂಬು” ಶಬ್ಧವು ಎರಡು ಪದಗಳ ಸಂಯೋಜನೆ: “ಕೊರ” (ಕೊರಗ ಜನಾಂಗ) ಮತ್ತು “ಅಂಬು” (ನೀರು). ಈ ಶಬ್ಧದ ಮೂಲವು ಹಿಂದಿನ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ತುಳುನಾಡಿಗೆ ಬಂದ “ಕೊರಗ” ಜನಾಂಗದ ಜನರಿಗೂ, ಅವರ ನೀರು ಮತ್ತು ಸಮುದ್ರ ಜೀವನದ ಜ್ಞಾನಕ್ಕೇ ಸೇರಿದೆ.

ಕೊರಗ ಜನಾಂಗದ ಇತಿಹಾಸ

ಕೊರಗ ಜನರು, ಜಾರ್ಖಂಡ್, ಬಾಂಗ್ಲಾ, ವೆಸ್ಟ್ ಬೆಂಗಾಲ್, ಒಡಿಶಾ ರಾಜ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದ್ದರೆ, ಕೆಲವು ದೋಣಿಗಳು ದಾರಿ ತಪ್ಪಿ ಅರಬ್ಬಿ ಸಮುದ್ರದ ಮೂಲಕ ತುಲುನಾಡಿಗೆ ಬಂದವು. ಅವರು ಇಲ್ಲಿನ ಆದಿವಾಸಿಗಳೊಂದಿಗೆ ಬೆರೆತು ಜೀವನ ನಡೆಸಿದರು. ತುಳುನಾಡಿನಲ್ಲಿ ಸಂಭವಿಸಿದ ಜಲಪ್ರಲಯದ ನಂತರ, ಕೊರಗ ಜನರು ಮತ್ತು ತುಳು ಆದಿವಾಸಿಗಳು ಪಶ್ಚಿಮ ಘಟ್ಟದ ಎತ್ತರದ ಪ್ರದೇಶಗಳಿಗೆ ಸ್ಥಳಾಂತರಗೊಂಡರು. ಕೆಲವು ಜನಾಂಗಗಳು ಕೇರಳದ ಮಲಬಾರ ಘಟ್ಟ ಪ್ರದೇಶಕ್ಕೆ ಸಾಗಿದರೆ, ಇನ್ನೂ ಕೆಲವರು ತಮಿಳುನಾಡು, ಆಂಧ್ರ, ತೆಲಂಗಾಣ, ಕಳಿಂಗ, ಶ್ರೀಲಂಕಾದಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದರು.

ಕೊರಂಬು ಶಬ್ಧದ ಉಗಮ

ಕೊರಗ ಜನರು ಮಳೆಗಾಲದಲ್ಲಿ ರಕ್ಷಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಒಂದು ಸಾಧನವನ್ನು ಬಳಸಿದರು. ಕೇರಳದಿಂದ ಬಂದ ಶೂದ್ರರು ಈ ಸಾಧನವನ್ನು ಕಂಡು, ಅವನ್ನು ಬಳಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು. ಈ ಸಾಧನಕ್ಕೆ “ಕೊರಂಬು” ಎಂಬ ಹೆಸರನ್ನು ನೀಡಿದರು, ಇದು “ಕೊರಗ” ಜನರಿಂದ ಬಂದ ಸಾಧನ ಎಂದು ಬಿಂಬಿಸುತ್ತದೆ.

ಜೈನರ ಪ್ರವೇಶ ಮತ್ತು ಭತ್ತದ ಕೃಷಿ

ಜೈನರ ಪ್ರವೇಶದೊಂದಿಗೆ ತುಳುನಾಡಿನಲ್ಲಿ ಭತ್ತದ ಕೃಷಿ ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತು. ಜನರು ಪಶ್ಚಿಮ ಘಟ್ಟದಿಂದ ಈ ನಾಡಿಗೆ ವಲಸೆ ಬಂದು ಕೃಷಿ ಕೆಲಸಗಳಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಕೊಂಡರು. “ಕೊರಂಬು” ಇದರಿಂದಾಗಿ ಅಗತ್ಯವಾಯಿತು, ಮತ್ತು ಇತರ ಜಾತಿಯವರು ಇದನ್ನು ತಯಾರಿಸಲು ಆರಂಭಿಸಿದರು.

ಕೊರಂಬು ಮತ್ತು ಅದರ ಉಗಮದ ಶಾಶ್ವತತ್ವ

ಕೊರಂಬು ಶಬ್ಧವು “ಕೊರ” ಜನರ ಚಿಹ್ನೆಯಾಗಿ ಉಳಿಯಿತು. ಹೆಸರಿನ ಮೂಲವನ್ನು ಎಲ್ಲರೂ ಕಾಪಾಡಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದರು. ಕರಾವಳಿಯ ಕನ್ನಡ ಜನರು ಇದನ್ನು “ಗೊರಂಬು” ಎಂದು ಕರೆಯುವರೆ. “ಕೊರ” ಶಬ್ಧವನ್ನು ಎಲ್ಲರೂ ಸಮ್ಮತಿಸಿದರು.

ಕೊರಂಬು ತಯಾರಿಕೆ

ತುಳುನಾಡಿನಲ್ಲಿ ಸುರಿಯುವ ಸೋಣೆ ಮಳೆಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಸಿಡಿಲಿನಿಂದ ರಕ್ಷಣೆ ನೀಡುವ “ಕೊರಂಬು” ತಯಾರಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಈಗ ಕೆಲವು ಕುಟುಂಬಗಳು ಮಾತ್ರ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಂಡಿವೆ. ಮಹಿಳೆಯರು ಬಳಸುವ ನಟ್ಟಿ ಕೊರಂಬು 250 ರೂ., ಗಂಡಸರಿಗಾಗಿ ಸಣ್ಣ ಗಾತ್ರದ ದಪ್ಪ ಕೊರಂಬು 175 ರೂ., ಮತ್ತು ಮಕ್ಕಳ ಕೊರಂಬು 150 ರೂ. ದರದಲ್ಲಿ ಮಾರಲ್ಪಡುತ್ತಿದೆ. ಅತ್ತೂರು ಪ್ರದೇಶದ ಕೊರಂಬು ತಯಾರಕ ದಾದು ಅವರ ಅನುಭವದಂತೆ, ಒಂದು ಕೊರಂಬು ತಯಾರಿಸಲು ದಿನವಿಡೀ ಶ್ರಮಪಡುವುದು ಅನಿವಾರ್ಯ. ಹೀಗಾದರೂ ಮಾರಾಟದಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಖಾತರಿ ಇಲ್ಲದೆ 250 ರೂ. ಲಭಿಸಬಹುದು. ಆದರೆ, ಈ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಕೂಲಿ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಹೋದರೆ 350-400 ರೂ. ಗಳಿಸಲು ಸಾಧ್ಯ. ಜೊತೆಗೆ, ಕೊರಂಬು ತಯಾರಿಸಲು ಬೇಕಾದ ವಾಂಟೆ, ಬಳ್ಳಿ, ಧೂಪದ ಎಲೆಗಳನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸಲು ಕಾಡಲ್ಲಿ ಕೆಲ ದಿನಗಳ ಕಾಲ ಅಲೆದಾಡಬೇಕು. ಈ ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ದೂರದ ಸಂತೆಗಳಿಗೆ ಒಯ್ಯಲು ಟೆಂಪೋ ಬಾಡಿಗೆ ನೀಡಬೇಕು. ಅಲ್ಲಿ ಸುಂಕ ನೀಡಿ ಮಾರಾಟ ಮಾಡಲು ಕುಳಿತಾಗ, ಗ್ರಾಹಕರು ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ಕೊರಂಬು 30-40 ರೂ.ಗೆ ಖರೀದಿಸಿದಾಗ, ನಮಗೆ ಹೊಟ್ಟೆ ಹೊಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ತಳಮಳ ಶುರುವಾಗುತ್ತದೆ. ಇಂತಹ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ದಾದು ಅವರಿಗೆ ಈ ವೃತ್ತಿ ಮುಂದುವರಿಸಲು ತಾವೇ ಕೇಳಿಕೊಳ್ಳುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ.

ಸಾರಾಂಶ

ಹೀಗೆ ಕೊರಂಬು ತುಳುನಾಡಿನ ವೈಶಿಷ್ಟ್ಯಪೂರ್ಣ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಪರಿಕರವಾಗಿದ್ದು, ಈ ಪ್ರದೇಶದ ಇತಿಹಾಸ ಮತ್ತು ಸಂಸ್ಕೃತಿಯೊಂದಿಗೆ ಆಳವಾಗಿ ನಂಟು ಹೊಂದಿದೆ. “ಕೊರಗ” ಜನಾಂಗವು ತಂದಿದ್ದ ಆ ವಿಶಿಷ್ಟ ಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ತಂತ್ರಜ್ಞಾನದ ಫಲವಾಗಿ, “ಕೊರಂಬು” ಅಂದರೆ ಈ ಸಾಧನ, ತಮ್ಮ ಇತಿಹಾಸದ ಕೊಂಡಿಯಾಗಿ ಉಳಿಯಿತು. ಸಮಯದೊಂದಿಗೆ, ಈ ಪರಿಕರ ಮತ್ತು ಅದರ ಹೆಸರು, ತುಳುನಾಡಿನ ಸ್ಥಳೀಯ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಅವಿಭಾಜ್ಯ ಅಂಗವಾಯಿತು.