ಸಿನಮಾ: ಪರಿಷ್ಕರಣೆಗಳ ನಡುವಿನ ವ್ಯತ್ಯಾಸ
Content deleted Content added
ಮಾಹಿತಿ ಸೇರ್ಪಡೆ |
ಮಾಹಿತಿ ಸೇರ್ಪಡೆ |
||
೨೫ ನೇ ಸಾಲು:
19 ನೇ ಶತಮಾನದ ಮಧ್ಯಭಾಗದಲ್ಲಿ, ಜೋಸೆಫ್ ಪ್ಲೇಟೌವಿನ ಫಿನಾಕಿಸ್ಟೋಸ್ಕೋಪ್ ಮತ್ತು ನಂತರದ ಝೊಟ್ರೋಪ್ನಂತಹ ಆವಿಷ್ಕಾರಗಳು ರೇಖಾಚಿತ್ರಗಳ ಜಾಗರೂಕತೆಯಿಂದ ವಿನ್ಯಾಸಗೊಳಿಸಲಾದ ಅನುಕ್ರಮವು ಚಲನೆಯಲ್ಲಿರುವ ವಸ್ತುಗಳ ಬದಲಾಗುತ್ತಿರುವ ಗೋಚರವನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತವೆ ಎಂದು ತೋರಿಸಿಕೊಟ್ಟವು, ಅವುಗಳು ಒಂದನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶಿಸಿದರೆ ವಾಸ್ತವವಾಗಿ ಚಲಿಸುವ ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತವೆ ಸಾಕಷ್ಟು ವೇಗವಾಗಿ ಕ್ಷಿಪ್ರ ದರದಲ್ಲಿ. ಈ ಸಾಧನಗಳು ವೀಕ್ಷಕನ ದೃಷ್ಟಿಕೋನವು ವಾಸ್ತವವಾಗಿ ನಿರ್ಬಂಧಿತವಾಗಿದ್ದರೂ ಅದರ ಪೂರ್ವವರ್ತಿ ಕೇವಲ ಗ್ಲಿಂಪ್ಸ್ ಮಾಡಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದ ಸ್ಥಳಕ್ಕೆ ತಿರುಗುವಂತೆ ಪ್ರದರ್ಶನವು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಕಾಣುವಂತೆ ಮಾಡಲು ದೃಷ್ಟಿ ನಿರಂತರತೆಯ ವಿದ್ಯಮಾನವನ್ನು ಅವಲಂಬಿಸಿತ್ತು. ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಅನುಕ್ರಮವು ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಸಂಖ್ಯೆಯ ರೇಖಾಚಿತ್ರಗಳಿಗೆ ಸೀಮಿತವಾಗಿತ್ತು, ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಹನ್ನೆರಡು, ಆದ್ದರಿಂದ ಇದು ಅಂತ್ಯವಿಲ್ಲದ ಪುನರಾವರ್ತಿತ ಚಕ್ರದ ಚಲನೆಯನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ. 1880 ರ ದಶಕದ ಅಂತ್ಯದ ವೇಳೆಗೆ, ಈ ಪ್ರಕಾರದ ಕೊನೆಯ ಪ್ರಮುಖ ಸಾಧನವೆಂದರೆ ಪ್ರೆಕ್ಸಿನೋಸ್ಕೋಪ್ ಗ್ಲಾಸ್ ಮೇಲೆ ಚಿತ್ರಿಸಿದ ನೂರಾರು ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಸುದೀರ್ಘವಾದ ಸುರುಳಿಯಾಕಾರದ ಬ್ಯಾಂಡ್ ಅನ್ನು ಬಳಸಿದ ರೂಪದಲ್ಲಿ ವಿಸ್ತರಿಸಿತು ಮತ್ತು ಅವುಗಳನ್ನು ಒಂದು ಮಾಂತ್ರಿಕ ಲ್ಯಾಂಟರ್ನ್ನ ಅಂಶಗಳನ್ನು ಪರದೆಯ ಮೇಲೆ ಪ್ರದರ್ಶಿಸಲು ಬಳಸಿಕೊಂಡಿತು.
ಅಂತಹ ಸಾಧನಗಳಲ್ಲಿನ ಛಾಯಾಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ಅನುಕ್ರಮವಾಗಿ ಬಳಸುವುದು ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ಪ್ರಯೋಗಗಳಿಗೆ ಸೀಮಿತವಾದ ಒಡ್ಡಲಾಗುತ್ತದೆ, ಏಕೆಂದರೆ ಲಭ್ಯವಿರುವ ಎಮಲ್ಷನ್ಗಳು ವಾಸ್ತವವಾಗಿ ಚಲಿಸುವ ಛಾಯಾಚಿತ್ರ ವಿಷಯಗಳಿಗೆ ಅಗತ್ಯವಾದ ಕಡಿಮೆ ಒಡ್ಡುವಿಕೆಗಳನ್ನು ಅನುಮತಿಸಲು ಸಾಕಷ್ಟು ಸೂಕ್ಷ್ಮವಾಗಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಸೂಕ್ಷ್ಮತೆಯು ಕ್ರಮೇಣ ಸುಧಾರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿತು ಮತ್ತು 1870 ರ ದಶಕದ ಅಂತ್ಯದಲ್ಲಿ, ಈಡ್ವೇರ್ಡ್ ಮುಬ್ರಿಡ್ಜ್ ನೈಜ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಚಿತ್ರೀಕರಿಸಿದ ಮೊದಲ ಆನಿಮೇಟೆಡ್ ಚಿತ್ರ ಸರಣಿಯನ್ನು ರಚಿಸಿತು. ಪ್ರತೀ ಕ್ಯಾಮರಾಗಳನ್ನು ಪ್ರತಿ ಛಾಯಾಚಿತ್ರದ ಗಾಜಿನ ತಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ಚಿತ್ರಣವನ್ನು ಸೆರೆಹಿಡಿಯಲಾಗಿದೆ, ಆದ್ದರಿಂದ ಪ್ರತಿ ಅನುಕ್ರಮದಲ್ಲಿನ ಒಟ್ಟು ಸಂಖ್ಯೆಯ ಕ್ಯಾಮೆರಾಗಳ ಸಂಖ್ಯೆಯಿಂದ ಒಟ್ಟು ಎರಡು ಡಜನ್ಗಳಷ್ಟು ಸೀಮಿತವಾಗಿದೆ. ಮುಯ್ಬ್ರಿಡ್ಜ್ ತನ್ನ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ವಿವಿಧ ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಮತ್ತು ಮಾನವ ವಿಷಯಗಳ ಚಲನೆಯನ್ನು ವಿಶ್ಲೇಷಿಸಲು ಬಳಸಿದನು. ಛಾಯಾಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ಆಧರಿಸಿ ಕೈಯಿಂದ ಚಿತ್ರಿಸಿದ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ಆತನ ಝೂಪ್ರ್ರಾಕ್ಸಿಪ್ಪ್ನ ಮೂಲಕ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ಚಲಿಸುವಂತೆ ಯೋಜಿಸಲಾಗಿದೆ.
'''ಮೊದಲ ಚಲನಚಿತ್ರಗಳು'''
[[File:Le Voyage dans la lune.jpg|thumb|ಜಾರ್ಜಸ್ ಮೆಲಿಯಸ್ ಲೆ ವಾಯೇಜ್ ಡಾನ್ಸ್ ಲಾ ಲುನ್ (ಎ ಟ್ರಿಪ್ ಟು ದಿ ಮೂನ್) (1902), ಒಂದು ಆರಂಭಿಕ ನಿರೂಪಣಾ ಚಲನಚಿತ್ರ ಮತ್ತು ಮೊದಲಿನ ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಕಾದಂಬರಿ ಚಲನಚಿತ್ರದಿಂದ ಪ್ರಸಿದ್ಧವಾದ ಶಾಟ್.]]1880 ರ ದಶಕದ ಅಂತ್ಯದ ವೇಳೆಗೆ, ಸೆಲ್ಯುಲಾಯ್ಡ್ ಛಾಯಾಗ್ರಹಣದ ಚಿತ್ರದ ಉದ್ದಗಳು ಮತ್ತು ಚಲನೆಯ ಕ್ಯಾಮರಾಗಳ ಆವಿಷ್ಕಾರವು ಕೇವಲ ಒಂದು ಮಸೂರವನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಂಡು ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ಅನಿರ್ದಿಷ್ಟವಾಗಿ ದೀರ್ಘಕಾಲೀನ ಕ್ಷಿಪ್ರ ಸರಣಿಯನ್ನು ಚಿತ್ರೀಕರಿಸಬಲ್ಲವು, ಸೆರೆಹಿಡಿಯಲು ಮತ್ತು ಸಂಗ್ರಹಿಸಿದ ಹಲವಾರು ನಿಮಿಷಗಳ ಕ್ರಮವನ್ನು ಅನುಮತಿಸಿತು. ಚಿತ್ರದ ಒಂದೇ ಕಾಂಪ್ಯಾಕ್ಟ್ ರೀಲ್. ಕಿನೆಟೋಸ್ಕೋಪ್ ಮತ್ತು ಮ್ಯೂಟೊಸ್ಕೋಪ್ನಂತಹ "ಪೀಪ್ ಪ್ರದರ್ಶನ" ಸಾಧನದ ಮೂಲಕ ಒಂದು ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ಕೆಲವೊಂದು ಆರಂಭಿಕ ಚಲನಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ನೋಡಬಹುದಾಗಿದೆ. ಇತರರು ಕ್ಯಾಮರಾಗೆ ಯಾಂತ್ರಿಕವಾಗಿ ಹೋಲುವ ಪ್ರೊಜೆಕ್ಟರ್ಗೆ ಮತ್ತು ಕೆಲವು ಬಾರಿ ವಾಸ್ತವವಾಗಿ ಒಂದೇ ಯಂತ್ರವನ್ನು ಉದ್ದೇಶಿಸಿದ್ದರು,ಇಡೀ ಪ್ರೇಕ್ಷಕರು ವೀಕ್ಷಿಸುವುದಕ್ಕಾಗಿ ಪರದೆಯ ಮೇಲೆ ಸಂಸ್ಕರಿಸಿದ ಮತ್ತು ಮುದ್ರಿತ ಚಲನಚಿತ್ರದ ಮೂಲಕ ತೀವ್ರ ಪ್ರಕಾಶವನ್ನು ಬೆಳಕಿಸಲು ಮತ್ತು ಪ್ರೊಜೆಕ್ಷನ್ ಲೆನ್ಸ್ನಲ್ಲಿ ಈ "ಮೂವಿಂಗ್ ಪಿಕ್ಚರ್ಸ್" ಅನ್ನು ಮಹತ್ತರವಾಗಿ ವಿಸ್ತರಿಸಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು. . ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಪ್ರದರ್ಶನದಲ್ಲಿ ತೋರಿಸಲಾದ ಮೊದಲ ಕೈನೆಟೋಸ್ಕೋಪ್ ಚಲನಚಿತ್ರವು 1830 ರಲ್ಲಿ ಎಡಿಸನ್ ಮ್ಯಾನುಫ್ಯಾಕ್ಚರಿಂಗ್ ಕಂಪೆನಿ ನಿರ್ಮಿಸಿದ ಬ್ಲ್ಯಾಕ್ಮಿತ್ ಸೀನ್ ಆಗಿತ್ತು. ನಂತರದ ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ಕಂಪೆನಿಯು ಎಡಿಸನ್ ಸ್ಟುಡಿಯೊವನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸುತ್ತದೆ, ಇದು ಚಲನಚಿತ್ರ ಉದ್ಯಮದಲ್ಲಿ ಮುಂಚಿನ ನಾಯಕನಾಗಿದ್ದು, ದಿ ಕಿಸ್ ಸೇರಿದಂತೆ ಗಮನಾರ್ಹ ಆರಂಭಿಕ ಕಿರುಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಸುಮಾರು 1,200 ಚಲನಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ತಯಾರಿಸಲು.
1895 ರಲ್ಲಿ ಅಮೆರಿಕನ್ ವುಡ್ವಿಲ್ಲೆ ಲಾಥಮ್ ಮತ್ತು ಆತನ ಪುತ್ರರು ತಮ್ಮ ಕಂಪೆನಿಯಿಂದ ತಯಾರಿಸಿದ ಚಲನಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ಬಳಸಿದರು ಮತ್ತು ವಾದ್ಯ-ಮೇಳದ ಫ್ರೆಂಚ್ ಸಹೋದರರು ಆಗಸ್ಟೆ ಮತ್ತು ಲೂಯಿಸ್ ಲುಮಿಯರೆ ತಮ್ಮ ಹತ್ತರಲ್ಲಿ ತಮ್ಮದೇ ಆದ ಪ್ರವೇಶದೊಂದಿಗೆ ಚಲನಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸಿದ ಮೊದಲ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಪ್ರದರ್ಶನಗಳನ್ನು ಮಾಡಲಾಯಿತು. [ಸಾಕ್ಷ್ಯಾಧಾರ ಬೇಕಾಗಿದೆ] ಖಾಸಗಿ ಪ್ರದರ್ಶನಗಳು ಹಲವಾರು ತಿಂಗಳುಗಳ ಮುಂಚಿತವಾಗಿಯೇ ಇದ್ದವು, ಲಥಮ್ ಸ್ವಲ್ಪಮಟ್ಟಿಗೆ ಲುಮಿಯೆರ್ ಸಹೋದರರ ಮುಂಚೂಣಿಯಲ್ಲಿತ್ತು. [ಉಲ್ಲೇಖದ ಅಗತ್ಯವಿದೆ] ಅಮೆರಿಕಾದಲ್ಲಿ ಯೋಜಿತ ಚಲನೆಯ ಚಿತ್ರಗಳ ಮೊದಲ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಪ್ರದರ್ಶನವು ನ್ಯೂಯಾರ್ಕ್ ನಗರದ ಬ್ರೂಕ್ಲಿನ್ ಇನ್ಸ್ಟಿಟ್ಯೂಟ್ನಲ್ಲಿ 9 ಮೇ 1893ರಲ್ಲಿ ನಡೆಯಿತು.
'''ಆರಂಭಿಕ ವಿಕಸನ'''
ಮೊದಲಿನ ಚಲನಚಿತ್ರಗಳು ಸರಳವಾಗಿ ಒಂದು ಸ್ಥಿರವಾದ ಶಾಟ್ ಆಗಿದ್ದು ಅದು ಯಾವುದೇ ಸಂಪಾದನೆ ಅಥವಾ ಇತರ ಸಿನಿಮೀಯ ತಂತ್ರಗಳಿಲ್ಲದೆ ಕ್ರಿಯೆಯನ್ನು ಅಥವಾ ಕ್ರಿಯೆಯನ್ನು ತೋರಿಸಿದೆ. 20 ನೇ ಶತಮಾನದ ತಿರುವಿನಲ್ಲಿ, ಚಲನಚಿತ್ರಗಳು ಕಥೆಯನ್ನು ಹೇಳಲು ಅನೇಕ ದೃಶ್ಯಗಳನ್ನು ಒಟ್ಟಿಗೆ ಜೋಡಿಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದವು. ದೃಶ್ಯಗಳನ್ನು ವಿಭಿನ್ನ ಅಂತರಗಳು ಮತ್ತು ಕೋನಗಳಿಂದ ತೆಗೆದ ಅನೇಕ ಹೊಡೆತಗಳಲ್ಲಿ ವಿಭಜಿಸಲಾಗಿತ್ತು. ಕ್ಯಾಮರಾ ಚಲನೆಯನ್ನು ಮುಂತಾದ ಇತರ ಕೌಶಲ್ಯಗಳನ್ನು ಚಲನಚಿತ್ರದೊಂದಿಗೆ ಕಥೆಯನ್ನು ಹೇಳುವ ಪರಿಣಾಮಕಾರಿ ವಿಧಾನಗಳಾಗಿ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಲಾಯಿತು. 1920 ರ ದಶಕದ ಉತ್ತರಾರ್ಧದಲ್ಲಿ ಧ್ವನಿ ಚಲನಚಿತ್ರವು ವಾಣಿಜ್ಯಿಕವಾಗಿ ಕಾರ್ಯರೂಪಕ್ಕೆ ಬರುವವರೆಗೂ, ಚಲನಚಿತ್ರಗಳು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ದೃಷ್ಟಿಗೋಚರ ಕಲೆಯಾಗಿತ್ತು, ಆದರೆ ಈ ನವೀನ ಮೂಕ ಚಲನಚಿತ್ರಗಳು ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಕಲ್ಪನೆಯನ್ನು ಹಿಡಿದಿಟ್ಟುಕೊಂಡಿವೆ. ಪ್ರೊಜೆಕ್ಟರ್ನ ಶಬ್ದದ ಜೊತೆ ಮಾತ್ರ ಪ್ರೇಕ್ಷಕರನ್ನು ಬಿಡುವುದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ, ರಂಗಭೂಮಿ ಮಾಲೀಕರು ಪಿಯಾನೋ ವಾದಕ ಅಥವಾ ಆರ್ಗನ್ ವಾದಕ ಅಥವಾ ದೊಡ್ಡ ನಗರದ ರಂಗಮಂದಿರಗಳಲ್ಲಿ, ಪೂರ್ಣ ಆರ್ಕೆಸ್ಟ್ರಾವನ್ನು ಚಲನಚಿತ್ರದ ಚಿತ್ತವನ್ನು ಯಾವುದೇ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳುವ ಸಂಗೀತವನ್ನು ನೇಮಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. 1920 ರ ದಶಕದ ಆರಂಭದ ವೇಳೆಗೆ, ಈ ಉದ್ದೇಶಕ್ಕಾಗಿ ಬಳಸಲಾಗುವ ಶೀಟ್ [[ಸಂಗೀತ]]ದ ಸಿದ್ಧಪಡಿಸಿದ ಪಟ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಚಲನಚಿತ್ರಗಳು ಬಂದವು, ಮತ್ತು ಸಂಪೂರ್ಣ ನಿರ್ಮಾಣಕ್ಕಾಗಿ ಸಂಪೂರ್ಣ ಫಿಲ್ಮ್ ಸ್ಕೋರ್ಗಳನ್ನು ಸಂಯೋಜಿಸಲಾಯಿತು.
==ಬಾಹ್ಯ ಸಂಪರ್ಕಗಳು==
| |||