ತಾವು HIV ಸೋಂಕಿತರೆಂಬುದು ಹೆಚ್ಚಿನ ಜನರಿಗೆ ಗೊತ್ತಿರುವುದಿಲ್ಲ.<ref name="Kumaranayake">{{cite journal| author= Kumaranayake L, Watts C | title=Resource allocation and priority setting of HIV/AIDS interventions: addressing the generalized epidemic in sub-Saharan Africa | journal=J. Int. Dev. | year=2001 | pages=451–466 | volume=13 | issue=4 | doi=10.1002/jid.798}}</ref> ಆಫ್ರಿಕಾದ ನಗರ ನಿವಾಸಿಗಳಲ್ಲಿ ಲೈಂಗಿಕವಾಗಿ 1% ಕ್ಕಿಂತಲೂ ಕಡಿಮೆ ಕ್ರಿಯಾಶೀಲವಾಗಿರುವ ಮಂದಿಯನ್ನ್ನು HIV ಪರೀಕ್ಷೆಗೊಳಪಡಿಸಲಾಗಿದ್ದರೆ, ಈ ಪ್ರಮಾಣ ಗ್ರಾಮೀಣ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಇನ್ನೂ ಕಡಿಮೆಯಿದೆ. ಇನ್ನೂ ಒಂದು ಹೆಜ್ಜೆ ಮುಂದೆ ಹೋಗಿ, 0.5% ಗರ್ಭಿಣಿ ಮಹಿಳೆಯರು ಮಾತ್ರ ನಗರದ ಆರೋಗ್ಯ ಕೇಂದ್ರಗಳಿಗೆ ಭೇಟಿ ನೀಡಿ ಆರೋಗ್ಯ ಸಲಹೆ, ಪರೀಕ್ಷೆಗಳನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಆ ಸಂಬಂಧ ಫಲಿತಾಂಶಗಳನ್ನೂ ಪಡೆದಿದ್ದಾರೆ. ಆದರೆ ಈ ಪ್ರಮಾಣ ಗ್ರಾಮೀಣ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿನ ಆರೋಗ್ಯ ಕೇಂದ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಕಡಿಮೆಯಿದೆ.<ref name="Kumaranayake"/> ಆದ್ದರಿಂದಲೇ, ಔಷಧಗಳು ಮತ್ತು ವೈದ್ಯಕೀಯ ಸಂಶೋಧನೆಯಲ್ಲಿ ಬಳಸಲಾಗುವ [[ದಾನಿಯ ರಕ್ತ]] ಮತ್ತು ರಕ್ತದ ಉತ್ಪನ್ನಗಳನ್ನು HIV ಪರೀಕ್ಷೆಗೊಳಪಡಿಸಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಹೃದಯಕ್ಕೆ ರಕ್ತವನ್ನು ಹಿಂದಿರುಗಿಸುವ ರಕ್ತನಾಳದಲ್ಲಿನ ರಕ್ತವನ್ನು HIV ಪರೀಕ್ಷೆಗೊಳಪಡಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಅನೇಕ ಪ್ರಯೋಗಾಲಯಗಳು ಪ್ರತಿ-HIV ಪ್ರತಿಕಾಯ (IgG ಮತ್ತು IgM) ಮತ್ತು HIV p24 ಪ್ರತಿಜನಕಗಳನ್ನು ಪತ್ತೆ ಹಚ್ಚುವ ''ನಾಲ್ಕನೇ ತಲೆಮಾರಿನ'' ಪರೀಕ್ಷಾ ವಿಧಾನಗಳನ್ನು ಬಳಸುತ್ತಿವೆ. ರೋಗಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಹಿಂದಿನ ಪರೀಕ್ಷಾ ವರದಿಯು ನಕರಾತ್ಮಕವಾಗಿದ್ದು, ಹೊಸದಾಗಿ ನಡೆಸಿದ ಪರೀಕ್ಷೆಯಲ್ಲಿ HIV ಪ್ರತಿಕಾಯ ಅಥವಾ ಪ್ರತಿಜನಕ ಪತ್ತೆಯಾದರೆ ಆತನಿಗೆ HIV ಸೋಂಕು ತಗುಲಿದೆ ಎಂದರ್ಥ.
ವ್ಯಕ್ತಿಗಳಿಗೆ HIV ಸೋಂಕು ತಗುಲಿರುವುದಕ್ಕೆ ಆರಂಭಿಕ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಸೂಚನೆಗಳು ದೊರೆತಲ್ಲಿ, ಅದನ್ನು ದೃಢಪಡಿಸಲು ಎರಡನೇ ಬಾರಿ ರಕ್ತದ ಮಾದರಿಗಳನ್ನು ಪಡೆದು ಸತತ ಪರೀಕ್ಷೆಗಳನ್ನು ನಡೆಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಬಳಿಕ [[ಸೆರೊಕನ್ವರ್ಷನ್|ರಕ್ತ ಪರಿವರ್ತನೆ]] ನಡೆದು ಪಾಸಿಟಿವ್ ಎಂದು ಸಾಬೀತಾಗಲು 3ರಿಂದ 6 ತಿಂಗಳುಗಳು ಬೇಕಾಗುವುದರಿಂದ ಈ [[ನಿರ್ಣಾಯಕ ಅವಧಿ|ನಿರ್ಣಾಯಕ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ]] ವ್ಯತ್ಯಾಸಗಳಾಗಬಹುದು. ಈ ನಿರ್ಣಾಯಕ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಪಾಲಿಮೆರೇಸ್ ಚೈನ್ ರಿಯಾಕ್ಷನ್([[PCR]]) ವಿಧಾನವನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಂಡು ವೈರಸ್‌ಅನ್ನು ಪತ್ತೆ ಹಚ್ಚುವುದು ಸಾಧ್ಯ, ಮತ್ತು ನಾಲ್ಕನೇ ತಲೆಮಾರಿನ EIA ಪರೀಕ್ಷಾ ವಿಧಾನವನ್ನು ಬಳಸುವುದಕ್ಕಿಂತಲೂ ಮೊದಲೇ ಸೋಂಕನ್ನು ಆಗಿಂದಾಗ್ಗೆ ಪತ್ತೆ ಹಚ್ಚಲು ಸಾಧ್ಯವಿರುವುದಾಗಿ ಸಾಕ್ಷ್ಯಗಳು ಹೇಳುತ್ತವೆ.
PCRನಿಂದ ಪಡೆದ ಧನಾತ್ಮಕ ಫಲಿತಾಂಶಗಳನ್ನು ಪ್ರತಿಜನಕ ಪರೀಕ್ಷೆಗಳು ದೃಢಪಡಿಸುತ್ತವೆ.<ref name="pmid16706742">{{cite journal
